1. Աշնան տերևների
արկածները
Մեդիաօլիմպիադա «Աշուն»
Մխիթար Սեբաստացի
կրթահամալիր
Նոր դպրոց, 4-3 դասարան
Ղեկավար՝ Աշխեն Գրիգորյան
2. Ծառը հանդարտ ու խոսուն հայացքով
հետևում էր քամուն: Քամին էլ իրեն չէր
կորցնում. գալարվում էր‚ պարում‚
մերթընդմերթ փաթաթվում էր ծառին ու
կարծես ուզում էր ասել.
- Ժամանակը եկե՜լ է...
Ծառը գիտեր և լռում էր: Նրա մտքում
ընդամենը մի հարց էր հնչում.
- Ո՞ւր են գնալու իմ տերևները:
Դե ուրեմն‚ լսե՛ք տերևների
պատմությունը:
3. Լինում է‚ չի լինում մի տերև է
լինում: Նա շատ բարի է լինում:
Տերևը ամեն տարի իր գույնը փոխում
էր՝ կարմիր‚ դեղին և նարնջագույն:
Նա շատ ընկերներ ուներ՝ իր նման
բարի: Նրանք իրար շատ էին սիրում:
Ամեն տարի միասին մասնակցում
էին տերևաթափին:
4. Ծառի վրա շատ գունավոր տերևներ
կային: Տերևները չորացան և կամաց-
կամաց թափվեցին ծառից: Տերևներից
մեկը շատ հավանեց քամու պարը:
Նա հրճվում էր‚ երբ քամին քշում էր
տերևներին: Քամին տերևին գրկեց ու
տարավ շատ հեռու‚ հասցրեց
Անգլիա: Մի օր էլ տերևը չորացավ ու
փշրվեց:
5. Քամին անընդհատ խնդրում էր տերևին‚
որ զբոսնի իր հետ: Տերևը չէր
համաձայնվում: Բայց‚ ի վերջո‚ մի օր
համաձայնեց: Քամին նրան տարավ ուրիշ
երկիր: Տերևի աչքերին լիքը գույնզգույն
տերևներ երևացին: Նա սիրեց այդ երկիրը
և մի քանի տարի բնակվեց այնտեղ: Բայց
մի օր ձանձրացավ ու ցած ընկավ: Նա
ընկավ հենց իր ծառի վրա ու հասկացավ‚
որ իր ծառից ավելի լավ տեղ չկա:
6. • Քամին քշեց տերևին ու թռցրեց մինչև
Լուսին: Նա այնտեղ լացեց‚ լացեց ու
քնեց: Արթնացավ ու մայրիկին էր
փնտրում: Հետո նա Լուսնից իջավ
ցած: Մայրիկն ուրախացավ և ասաց.
«Բարի գալուստ‚ քեզ համար շոկոլադ
ու շվի եմ բերել»: Տերևն ուրախացավ
ու սկսեց շվի նվագել:
7. Մի օր ես տխուր նստել էի քարի վրա և
մտածում էի: Մեկ էլ ծառից մի տերև
հո՛պ‚ ընկավ գիրկս: Ես նրան
առաջարկեցի իմ ընկերը դառնալ: Նա
համաձայնեց ու մենք միասին քնեցինք
ծառի տակ: Գիշերը ցուրտ ու
անտանելի քամին նրան քշեց ու
տարավ հեռու: Ես տխուր վերադարձա
տուն և նրան գտա տատիկիս
պատշգամբում: Ես անչափ ուրախացա‚
որ նորից գտա նրան:
8. Տերևը դողում էր ծառի վրա: Հանկարծ
մի անտեսանելի ուժ նրան հրեց ու գցեց:
Տերևը չհասկացավ‚ թե ինչպես ծառից
ընկավ և հրաշք կատարվեց: Նա
հանդիպեց շատ տերևների: Նրանց հետ
խոսում էր‚ ծածկվում և էլ չէր մրսում:
Բայց արի ու տես‚ նա այդպես էլ
չհասկացավ‚ որ այն անտեսանելի ուժը
քամին էր:
9. Լինում է‚ չի լինում մի տերև: Մի օր‚
ինչպես բոլոր տերևները‚ նա նույնպես
ծառից ընկնում է: Քամին նրան տանում է
անապատ: Տերևը տխրում է և հանկարծ
հանդիպում է մի աղջկա: Նա ասում է‚ որ
ինքն էլ է մոլորվել: Հանկարծ մի թռչող
ափսե եկավ և պարզվեց‚ որ աղջկա
ծնողներն են: Աղջիկը տերևին վերցրեց իր
հետ: Պարզվեց‚ որ տերևը աղջկա տան
կողքի ծառից էր: Նրանք համերաշխ
ապրեցին:
10. Տերևը խաղում էր հարևան տերևի հետ
և‚ մեկ էլ հանկարծ միասին ծառից ցած
ընկան: Նրանք շարունակեցին խաղալ և
անտառում մոլորվեցին: Նրանց մի արջ
մոտեցավ և տարավ իրենց մայր ծառի
մոտ: Տերևները շնորհակալություն
հայտնեցին արջին:
11. Տերևը ծառից ընկել էր գետնին: Մի
երեխա վերցրեց նրան: Չարաճճի քամին
երեխայի ձեռքից տարավ նրան: Տերևը
չգիտեր ինչ աներ: Նա ամուր բռնվեց
ծառից‚ բայց քամին ավելի ուժեղ էր:
Տերևը հոգնեց պայքարելուց և թողեց‚ որ
քամին տանի իրեն ուրիշ երկրներ: Նա
այնքան ճամփորդեց‚ մինչև եկավ ցուրտ
ձմեռը:
12. Մի կարմիր տերև է լինում: Նա խնդրում
է քամուն իրեն տանել: Քամին նրան
տանում‚ գցում է մի երեխայի տուն:
Երեխան տերևին տեսնելով՝ շատ է
ուրախանում և անընդհատ տերևի հետ
է անցկացնում իր օրը: Այնքան է
սիրում տերևին‚ որ տերևը լեզու է
առնում և սկսում խոսել: Նրանք լավ
ընկերներ դարձան:
13. Պար անունով տերևը շատ ձախորդ էր:
Մի օր նա ընկավ ծառից: Քամին նրան
թռցրեց ու տարավ գյուղ: Գյուղում մի
երեխա կրակի հետ խաղ էր անում և
անընդհատ տերևներ լցնում կրակի
վրա: Քամուց կրակն ավելի էր
թեժանում‚ և խոտը վառվում էր:
Տերևները ցիրուցան էին լինում:
Ձախորդի բախտն այս անգամ բերեց.
քամին նրան տարավ հեռու:
14. • Մի հետաքրքրասեր տերև է լինում: Մի
անգամ նա ցանկացավ աշխարհը շրջել:
Մի ինքնաթիռ գտավ‚ նստեց ու թռավ:
Նա հասավ Ամերիկա: Այնտեղ նա
ուրիշ տերևներ տեսավ: Հարցրեց
նրանց‚ թե որտեղ է հիմա ինքը
գտնվում: Տերևներն այնպես խոսեցին‚
որ նա ոչ մի բան չհասկացավ: Այդպես
էլ նա ապրեց Ամերիկայում:
15. • Մի բարի տերև է լինում: Մի օր այդ
տերևին քամին գողանում է ու
տանում: Ես ուզում էի փրկել նրան և
ընկա քամու հետևից: Վազում էի
ավտոմեքենաների‚ ցեխի‚ ջրափոսերի
վրայով: Այդպես էլ չկարողացա բռնել
նրան: Հիշեցի‚ որ դասը սկսվել է և
վազեցի դպրոց: Ուսուցչուհին
բարկացավ‚ իսկ ես բացատրեցի‚ որ
ընկել էի տերևի հետևից:
16. Ծառի վրա հինգ տերև էր մնացել:
Վերջապես մեկն էլ ընկավ: Քամին
իսկույն քշեց նրան ու տարավ մի տեղ‚
որտեղ նրան որ ոք չէր սիրում: Տերևը
հոգնած էր և ուզում էր նստել: Բայց
մյուս տերևները հրեցին նրան‚ նա
ընկավ գետնին ու տխրեց: Նա
կարոտով իր ծառն էր հիշում:
17. Լինում է‚ չի լինում մի գեղեցիկ տերև: Մի
անգամ նա դողալով ընկավ ծառից: Նա
շատ վախեցած էր: Գեղեցիկ տերևին
նկատեց քամին ու տարավ նրան: Տերևը
չվնասվեց: Հանկարծ հայտնվեց մի
երիտասարդի մոտ‚ ով ուզում էր տրորել
իրեն: Բայց քամին նորից փրկեց նրան:
Տերևը մտածեց‚ որ քամին իր բարեկամն
է‚ և նա այլևս չէր վախենում ոչ մեկից:
18. Մի անգամ անտառում ուժեղ քամի էր:
Քամին քշում էր մի տերևի: Ես վազեցի
այդ տերևի հետևից: Ես բռնեցի նրան և
կարծում էի‚ որ փրկել եմ նրան: Բայց
նկատեցի‚ որ նա պատռվել է: Ես
վազեցի տուն‚ սոսինձ բերեցի և տերևը
սոսնձեցի ծառին: Այդ օրվանից միշտ
գնում էի անտառ:
19. • Մի անգամ տերևին քամին գցեց ծառի
տակ: Նա մտածեց օրն անցկացնել հենց
ծառի տակ: Բայց նրա մոտ չստացվեց‚
որովհետև բակի ապրողները նրան
տրորում ու ցավ էին պատճառում: Նա
մտածեց գնալ փչակում ապրել‚ բայց
այնտեղ նրան էլի խանգարում էին: Նա
գնաց անապատ: Այնտեղ էլ շատ շոգ էր և
նա այդպես մինչև ամառ ման էր գալիս
քաղաքից քաղաք:
20. • Ծառին մնաց մի տերև: Նա
միայնությունից ձանձրացավ և
ընկավ ծառի վրայից: Քամին նրան
քշեց‚ տարավ անտառ: Ձմռանը նա
այնտեղ փտեց: Նա փոշմանել էր‚ որ
ընկերների հետ չէր գնացել:
