Recommended
More Related Content
Similar to ตายเสียดีกว่าที่จะเสียเกียรติศักดิ์
More from Thongkum Virut
More from Thongkum Virut (20)
ตายเสียดีกว่าที่จะเสียเกียรติศักดิ์
- 1. "ตายเสียดีกว่าที่จะเสียเกียรติศักดิ์"พระองค์ฯทรงเล่า"เหตุเกิดวันยึดการปกครองพ.ศ.๒๔๗๕" เช้า ตรู่ของวันที่๒๔ มิถุนายน๒๔๗๕ ในเวลานั้น พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าราไพพรรณีพระบรมราชินีเสด็จแปรพระราชฐานไปประทับ ณ วังไกลกังวลหัวหิน ทางพระนครคณะราษฏรได้ยึดอานาจการปกครองประเทศเพื่อ"จะให้ประเทศสยามมีธรรมนูญการปกครองแผ่นดิน" และมอบหมายให้ นาวาตรีหลวงศุภชลาศัย(บุงศุภชลาศัย)นาเรือรบหลวงสุโขทัย เชิญหนังสือไปกราบบังคมทูลเชิญให้ทรางเป็นกษัตริย์อยู่ใต้รัฐธรรมนูญการปกครองแผ่นดินต่อไป และทูลเชิญเสด็จกลับคืนพระนคร สมเด็จพระนางเจ้าราไพพรรณีพระบรมราชินีในรัฐกาลที่๗ทรงเล่าพระราชทานเมื่อพ.ศ. ๒๕๑๕ ถึงเหตุการณ์ในวันนั้นว่า
- 2. "เช้า วันนั้นรู้เรื่องกันที่สนามกอล์ฟพระยาอิศราฯเป็นคนไปกราบบังคมทูลให้ในหลวงทรงทราบ ระหว่างนั้นก็ทราบขาวกระท่อนกระแท่นจากวิทยุต่อมาในหลวงก็ทรงได้รับโทรเลขมีความว่าทางกรุงเทพฯ ได้ส่งเรือรบมาทูลเชิญเสด็จกลับหลังจากนั้นเป็นเวลาประมาณเที่ยงเศษหลวงศุภชลาศัยก็มาถึงพระยาวิชิตวงศ์วุฒิไกร (สมุหราชองค์รักษ์)สั่งให้ปลดอาวุธเสียก่อนถึงจะให้เข้าเฝ้ าฯในหลวงท่านรับสั่งว่าไม่กลับหรอก เรือสุโขทัยพวกนั้นจึงกลับไประหว่างนั้นเราก็ปรึกษากันว่าจะทาอย่างไร บางคนก็กราบบังคมทูลว่าให้เสด็จออกไปข้างนอกเสียก่อนแล้วค่อยต่อรองกันทางนี้ท่านรับสั่งว่า "ไม่ได้ ไม่อยากให้มีการรบพุ่งกันเพราะว่าจะเสียเลือดเนื้อประชาชนรับสั่งว่า จะต้องมาปรึกษาฉันก่อนว่าจะไปหรืออยู่เพราะฉันจะต้องไปกับท่าน" เมื่อฉันได้รู้เรื่องจากในหลวงฉันก็บอกว่า"ไม่ไปหรอกยังไงก็ไม่ไป"ท่านรับสั่งว่าตกลงว่า"กลับ" คา กราบบังคมทูลของสมเด็จพระนางเจ้าราไพพรรณี พระบรมราชินีเช่นนี้พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงภาคภูมิพพระรคาชหฤทัยอย่างยิ่งมีพระราชหัตถเลขาถึงพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ภายหลังเหตุการณ์ว่าฉันต้องยอมรับว่าทั้งสมเด็จแะลหญิงอาภา(พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาภาพรรณี พระชนนีของสมเด็จพระนางเจ้าราไพพรรณีฯ) ควรจะได้รับเกียรติศักดิ์อย่างสูงที่แสดงความกล้าหาญอย่างยิ่งเช่นนั้นเพราะเราทุกๆคนทราบดีว่า ถึงเรายอมกลับกรุงเทพฯต่อไปเขาจะฆ่าเราเสียก็ได้ ผู้หญิงสองคนนั้นเขากล้ายอมตายเสียดีกว่าจะเสียเกียรติศักดิ์ เมื่อเขาตกลงเช่นนั้นฉันก็เห็นด้วยทันที ขณะนั้นสมเด็จพระนางเจ้าราไพพรรณีฯพระชนมายุเพียง๒๘ชันษามิได้ทรงมีพระสิริโฉมลือเลื่องเท่านั้น หากทรงสานึกอย่างมั่นคงว่าทรงเป็นราชนารี ต้องมีขัตติยะมานะจึงทรงกล้าเสียสละพลีชีพรักษาศักดิ์ศรีของราชวงศ์ ความในพระราชหฤทัยจึงสอดคล้องกับพระราชประสงค์เบื้องลึกของพระราชสวามีทรงพร้อมที่จะเสด็จฯ เคียงข้างกันในทุกสถานการณ์ ทั้งสองพระองค์จึงเสด็จนิวัติพระนครโดยรถไฟพระที่นั่งถึงสถานนีหลวงจิตรลดาเวลา ๐๐.๓๕น.ของวันที่ ๒๖ มิถุนายน ๒๔๗๕ วันต่อมาวันที่๒๗ มิถุนายนทรงลงพระปรมาภิไธยในร่างพระราชบัญญัติธรรมนูญการปกครองแผ่นดินชั่วคราว ขอเดชะ ฝ่ าละอองธุลีพระบาทปกเกล้าปกกระหม่อม การที่ข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลายได้เริ่มทาการเปลี่ยนแปลงการปกครองครั้งนี้ก็ด้วย มุ่งหวังประโยชน์แก่ชาติโดยเห็นแก่ชาติโดยเห็นด้วยเกล้าด้วยหกระหม่อมว่าทุกๆประเทศที่เป็นเอกราช ก็มีธรรมนูญการปกครองกันทั่วไปแล้วหากประเทศสยามได้มีกับเขาบ้างก็จะเป็นโอกาสให้ราษฎรเป็นจานวนมากได้มีส่วน ช่วยเหลือใต้ฝ่ าละอองธุลีพระบาทในราชการแผ่นดินเต็มกาลังความสามารถจริงๆ
- 3. การณ์ได้เป็นไปโดยเรียบร้อยด้วยประการทั้งปวง ก็เนื่องด้วยฝ่ าละอองธุลีพระบาทได้ทรงตั้งพระราชหฤทัยดีต่อประชาชนชาวสยาม และทรงพระกรุณาช่วยเหลือสงเสริมทุกประการตลอดจนพระราชทานอภัยโทษแก่พวกข้าพุทธเจ้า โดยพระราชกาหนดนิรโทษกรรมนั้นด้วยพระมหากรุณาธิคุรทั้งนี้ย่อมตระหนักอยู่แก่ใจพวกข้าพระพุทธเจ้า การที่ข้าพระพุทธเจ้าได้ประกาศกล่าวข้อความในวันเปลี่ยนแปลงด้วยถ้อยคารุนแรง กระทบกระเทือนใต้ฝาละอองธุลีพระบาทและพระบรมวงศานุวงศ์ก็ด้วยทรงมุ่งหวังถึง ผลสาเร็จทันทีทันใดเป็นใหญ่สมเด็จพระมหากษัตราธิราชในบรมวงศ์จักรี ตลอดจนพระบรมวงศานุวงศ์หลายพระองค์ได้มีส่วนทาความเจริญมาสู่ประเทศสยามตามกาลสมัยบัดนี้ ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้พวกข้าพระพุทธเจ้ามาเข้าเฝ้ าทูลละอองธุลีพระบาท ข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลายจึงขอพระราชทานพระบรมวโรกาสนี้กราบบังคมทูลขอพระราชทานอภัยโทษอีกครั้งหนึ่ง เป็นคารบสองในถ้อยคาที่ได้ประกาศไป การจะควรประการใดแล้วแต่จะทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม เมื่อคณะราษฎร์ได้กราบบังคมทูลขอพระราชทานอภัยโทษเสร็จสิ้นแล้วพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว จึงทรงมีพระราชดารัสตอบดังนี้ “ข้าพเจ้าขอขอบใจท่านทั้งหลายเป็นอย่างยิ่งในการที่ได้มากระทาพิธีขอขมาต่อตัวข้าพเจ้าและพระราชวงศ์จักรีในวันนี้ การกระทาของท่านในวันนี้ให้รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งไม่ใช่ยินดีต่อตัวข้าพเจ้าโดยฉพาะ เพราะข้าพเจ้าเองก็ให้อภัยโทษแก่ท่านทั้งหลายมานานแล้ว เพราะเข้าใจในความประสงค์ของท่านดีท่านกระทาการในคราวนี้ก็เพื่อหวังประโยชน์แก่ชาติจริงๆ ข้าพเจ้าได้ตั้งใจให้ท่านได้ทาการเป็นผลสาเร็จเรียบร้อยดีอย่างที่สุดที่จะเป็นได้ โดยที่ข้าพเจ้ามีความเห็นในความคิดของท่านข้อที่ข้าพเจ้าดีใจมากนั้นคือในคาขมานั้น ท่านได้กล่าวถึงสมเด็จพระมหากษัตราธิราชและเจ้านายในพระราชวงศ์จักรีว่าได้ ทรงมีส่วนในการนาความเจริญมาสู่ประเทศสยามด้วยหลายพระองค์ด้วยกันนั่นเป็นความจริง ในคาประกาศวันที่24 มิถุนายนนั้นข้อความที่ทาให้ข้าพเจ้าเองและสมาชิกของพระราชวงศ์จักรีรู้สึกโทมนัสอย่างยิ่งคือ ในข้อความที่ทาให้เข้าใจ่าพระราชวงศ์จักรีไม่ได้ทาความเจริญให้กับประเทศสยามอย่างใดอย่างหนึ่งเลย ทาให้สมาชิกในพระราชวงศ์จักรีทั่วไปโทมนัสน้อยใจและแค้นเคืองมา เมื่อ พวกท่านได้กล่าวแก้ไขในวันนี้นั้นข้าพเจ้าหวังว่าจะเป็นผสานไมตรีระหว่างพระราชวงศ์จักรีกับพวกท่านและราษฎร ทั่วไปให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้ อันที่จริง เจ้านายในพระราชวงศ์จักรีทุกพระองค์ย่อมทรงมีส่วนเป็นหน้าที่ของพระองค์ที่ จะทาอะไรให้เป็นประโยชน์แก่บ้านเมืองจึงทรงได้เข้ารับราชการในกระทรวงต่างๆทุกพระองค์ตามแต่ที่จะทาได้