Traballo realizado por alumnado do IES Monte das Moas

1. Lela
Están as nubes chorando
Por un amor que morreu
Están as rúas molladas,
De tanto como choveu. (bis)
Lela, Lela.
Leliña por quen eu morro,
Quero mirarme
Nas meniñas dos teus ollos
Non me deixes
E ten compaixón de min.
Sen ti non podo,
Sen ti non podo vivir.
Dáme alento das túas palabras,
Dáme celme do teu corazón.
Dáme lume das túas miradas
Dáme vida co teu doce amor. (bis)
Dáme lume das túas miradas
Dáme vida co teu doce amor.
Lela, Lela.
Leliña por quen eu morro
Quero mirarme
Nas meniñas dos teus ollos
Non me deixes
E ten compaixón de min.
Sen ti non podo,
Sen ti non podo vivir.
Letra de Alfonso Daniel Rodríguez Castelao.
Recollida na obra de teatro “Os vellos non
deben namorarse”, representada en Bos Aires
no ano 1941 e publicada por Galaxia no ano
1953.
Interpretada por artistas como Dulce Pontes
ou María do Ceo.
“Ós heroes anónimos”
Están os pobos chorando
Por un virus que chegou.
Están as almas feridas,
da xente que se levou. (bis)
Pena, pena,
Peniña porque non podo,
Quero lembrarme
Dos heroes dos meus soños.
Non paredes,
Seguide a loita por min,
Sen vós non damos
Sen vós non imos vivir
Dade vida cos vosos esforzos
Esperanza co voso fervor
Dade folgos cos vosos coidados
E futuro coa vosa paixón. (bis)
Dade folgos cos vosos coidados
E futuro coa vosa paixón
Pena, pena,
Peniña porque non podo
Quero lembrarme
Dos heroes dos meus soños
Non paredes
Seguide a loita por min,
Sen vós non damos
Sen vós non imos vivir
Música de Rosendo Mato Hermida (1961).
Interpretada por artistas como Carlos Núñez.