Algieria

Algierski
elementarz
1
Pełna nazwa państwa to Algierska Republika
Ludowo-Demokratyczna. Leży
w Afryce Północnej. Jest 10. pod względem
wielkości na świecie i największym co do wielkości
terytorium krajem w Afryce. Graniczy z Tunezją,
Libią, Nigrem, Mali, Mauretanią i Marokiem. Jest
jednym z nielicznych państw Maghrebu, których nie
objęła arabska wiosna z 2010 r, dlatego sytuację
polityczno-gospodarczą można
uznać za stabilną.

2
Algierski elementarz
W Algierii mieszkańcy w większości mają mieszane arabsko-berberyjskie pochodzenie.
Uważają się jednak za Arabów. Osobnym narodem są berberyjscy Kabylowie posiadający
własny język i odrębne zwyczaje, którzy zamieszkują głównie północno-wschodni region
kraju zwany Kabylią, gdzie stanowią większość. Liczebność Kabylów w Algierii ocenia się
pomiędzy 3 a 6 mln osób. Wysuwają żądania autonomii, w szczególności językowej, które
dotychczas zwalczane były przez władze algierskie. Na obszarach pustyń i oaz w
środkowej i południowej części kraju występują także inne grupy posługujące się językami
berberyjskimi, w tym Tuaregowie.
Średnia gęstość zaludnienia wynosi 14 osób/km 2. Jednak na północy, w nadbrzeżnej
części kraju dochodzi nawet do 200 osób/km 2. Wynika to z tego, że 92 proc. ludności
zamieszkuje północną, nadmorską część kraju, natomiast na Saharze gęstość zaludnienia
spada do 1 osoby/km 2.
Największe miasta według liczby ludności to : Algier – 1,6 mln osób, w aglomeracji 3,6
mln, kolejne to Oran – 679 877, Konstantyna – 462 779, Batina – 297 835 i Dżilfa – 261
026.
Ludność

3
Średnia gęstość zaludnienia wynosi 14 osób/km 2. Jednak na północy, w nadbrzeżnej
części kraju dochodzi nawet do 200 osób/km 2. Wynika to z tego, że 92 proc. ludności
zamieszkuje północną, nadmorską część kraju, natomiast na Saharze gęstość zaludnienia
spada do 1 osoby/km 2.
Największe miasta według liczby ludności to : Algier – 1,6 mln osób, w aglomeracji 3,6
mln, kolejne to Oran – 679 877, Konstantyna – 462 779, Batina – 297 835 i Dżilfa – 261
026.
Przyrost naturalny w 2009 r. wynosił 1,19 proc. Śmiertelność niemowląt: 27,73 na 1000
żywych narodzin, średnia długość życia: 74 lata.
W 2012 roku Algieria liczyła 36.486000 mieszkańców.

4
Językiem urzędowym jest arabski, którym posługuje się około 80 proc. mieszkańców
kraju. Ponieważ Algieria była francuską kolonią, język francuski jest do dziś popularny
wśród wykształconych Algierczyków oraz w kontaktach handlowych. Problem w relacjach
gospodarczych może stwarzać język angielski, którym posługuje się niewielu
mieszkańców kraju. Można jednak oczekiwać, że w przypadku dużych podmiotów
gospodarczych nawiązanie kontaktów po angielsku nie powinno być przeszkodą.
Przeciętny obywatel mówi na co dzień dialektem arabskim tj. mieszanką języka
arabskiego z francuskim, z naleciałościami amazight (język Berberów). Poprawka z 2002
roku do konstytucji Algierii ustanowiła język amazigh językiem narodowym, ale nie
oficjalnym i nie urzędowym.

5
Około 80 proc. powierzchni zajmuje Sahara. Występują na niej rozległe kotliny z
pustyniami piaszczystymi: Wielki Erg Wschodni z wydmami o wysokości ponad 200 m
n.p.m., Wielki Erg Zachodni, Irk al-Ikidi. Na płaskowyżach (Al-Aklab, Hamadat, Tinghirt,
Tadmait) pustynie kamieniste (tzw. hamady) i żwirowe (tzw. seriry). Na północy,
oddzielone wąską niziną nadmorską, położone są góry Atlas, z dwoma równoległymi
łańcuchami – Atlasem Tellskim (Lalla Chadiża, 2308 m n.p.m.) i Saharyjskim (Dżabal Ajsa,
2236 m n.p.m.), rozdzielonym Wyżynż Szottów o średniej wysokości 800-1000 m n.p.m.
Na południowym wschodzie rozciąga się rozległy, krystaliczny masyw Ahaggar z
najwyższym szczytem kraju – Tahat (3003 m n.p.m., według innych danych 2918 m
n.p.m.).
Algieria leży nad Morzem Śródziemnym. Linia brzegowa jest słabo rozwinięta. Wybrzeże
głównie urwiste, trudno dostępne, przy ujściach rzek zabagnione.
Warunki geograficzne

6
Stałe rzeki, ale o bardzo zmiennych stanach wód występują jedynie na północy, m.in.:
Wadi asz-Szalif (Szelif), Summan, Sejbus, El-Kebir, Wadi at-Tafina (Tafna), Sebu. Na
Saharze mieszczą się suche doliny (uedy) a na północy liczne płytkie, słone jeziora
(szotty). Duże znaczenie mają wody podziemne.
Na wybrzeżu panuje klimat podzwrotnikowy morski typu śródziemnomorskiego, natomiast
na południu i wewnątrz kraju - zwrotnikowy suchy i bardzo suchy. Średnia temperatura
powietrza waha się od 10°C w zimie (w górach temperatura minimalna poniżej –10°C) do
25°C w lecie (na pustyniach temperatura maksymalna często przekracza 50°C).

7
Na południu kraju występują czasami problemy z opadami. Bywa, że nie pada nawet
przez kilka kolejnych lat. Na północy sumy opadów wahają się od ok. 100 mm do ponad
1000 mm na północnych stokach Atlasu. W górach występują opady śniegu. Pora
deszczowa trwa od listopada do marca.
Na pustyniach często można spotkać burze piaskowe. Latem znad Sahary wieje gorący,
suchy, bardzo zapylony wiatr, zwany – sirocco. Średnia temperatura powietrza i średnia
suma opadów w stolicy kraju wynoszą: w styczniu 12°C i 116 mm, w lipcu 24°C i 2 mm.

8
Zgodnie z wielokrotnie nowelizowaną konstytucją z 19 listopada 1976 Algieria jest
republiką, w której głową państwa jest prezydent wybierany w wyborach powszechnych.
Prezydent mianuje premiera, który stoi na czele rządu. Dwuizbowy parlament składa się z
izby niższej – Narodowego Zgromadzenia Ludowego oraz izby wyższej – Rady Narodu.
144 deputowanych jest wybieranych na 5 letnią kadencję.
Algieria uzyskała niepodległość w 1962 roku po wojnie z Francją (1954-1962), która
chciała utrzymać swoje wpływy w Algierii, ze względu na odkryte w tym kraju złoża ropy
naftowej. Niepodległa już Algieria, aby uniezależnić się od Francji, rozpoczęła współpracę
ze Związkiem Radzieckim i wprowadziła tzw. postępowe reformy społeczno-ekonomiczne
(reforma rolna, nacjonalizacja przemysłu).
Ustrój polityczny i administracyjny

9
Po rozpadzie ZSRR rozpoczęły się w Algierii zmiany społeczne i ekonomiczne, które
spotkały się z gwałtownym sprzeciwem fundamentalistów islamskich. Doprowadziło to do
wojny domowej w latach 1992 – 1998, w której zginęło ponad 100 tys. osób.
Znowelizowana w 1989 r. konstytucja wprowadziła chaos polityczny, skutkujący
przejęciem w 1990 r. władzy przez fundamentalistyczny Muzułmański Front Ocalenia
(FIS).
Partia nie utrzymała się jednak długo przy władzy. W 1991 r. armia i zwolennicy państwa
laickiego doprowadzili do zamachu stanu, unieważnili wy bory i zdelegalizowali
fundamentalistyczne ugrupowanie. Właśnie na tym tle przez sześć lat dochodziło do
bratobójczych walk, których elementem były masakry ludności cywilnej przeprowadzane
przez islamskich ekstremistów.

10
Od zakończenia konfliktu w 1998 r, sytuacja gospodarcza i polityczna ustabilizowała się.
Władza ustawodawcza i wykonawcza, na poziomie centralnym i regionalnym, wyłaniana
jest w demokratycznych wyborach. W 2009 r. rząd przyjął wieloletni plan inwestycyjny,
który ma przyczynić się do rozwoju kraju. Inwestycje finansowane są przede wszystkim z
wpływów ze sprzedaży węglowodorów.
Algieria jest podzielona na 48 prowincji - wilajetów lub wilajów z arabskiego: wilaya.
Prowincje podzielone są na 160 dajratów - prefektur, a dajraty na 1541 gmin.

11
Wynikają głównie z religii. Większość mieszkańców Algierii tu muzułmanie – sunnici,
którzy stanowią 99 proc. społeczeństwa. Do pozostałych grup wyznaniowych należą
chrześcijanie i Żydzi.
Algieria jest krajem islamskim więc obowiązują w nim prawa i zasady islamu. Nie należy
zatem przebywać w miejscach publicznych w stroju plażowym, a także w krótkich
spodniach i spódniczkach mini. Nie wolno wchodzić do meczetów bez respektowania
zasad odpowiedniego stroju i zachowania. Zwiedzanie świątyń przez kobiety jest możliwe
po uzyskaniu zezwolenia. W okresie muzułmańskiego postu - ramadanu jedzenie, picie i
palenie tytoniu w miejscach publicznych od świtu do zmierzchu może być potraktowane
jako obraza zasad islamu.
Nieliczne społeczności chrześcijańskie skupione są w większych miastach, jak Algier czy
Oran. W kraju nie występują konflikty na tle religijnym. Wyznawcy innych religii są
tolerowani przez muzułmańską większość.
Różnice kulturowe

12
Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ),
Ligi Państw Arabskich (LPA),
Światowej Organizacji Handlu (WTO),
Międzynarodowego Funduszu Walutowego (IMF),
Związku Arabskiego Maghrebu (UMA),
Organizacji Konferencji Muzułmańskiej (OIC),
Organizacji Państw Eksportujących Ropę Naftową (OPEC),
Światowej Organizacji Zdrowia (WHO),
Unii Afrykańskiej (AU),
Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO)
Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju Przemysłowego (UNIDO).
Przynależność do organizacji
międzynarodowych

13
Co warto wiedzieć
o gospodarce

14
Co warto wiedzieć o gospodarce
Algieria należy do liczących się światowych eksporterów ropy naftowej i gazu ziemnego.
Sytuacja ekonomiczna i finansowa kraju zależy głównie od światowego poziomu cen
nośników energii. Eksport ropy i gazu stanowi 97 proc. całej wymiany towarowej z
zagranicą. Wpływy podatkowe z tego sektora wynoszą 50-60 proc. przychodów budżetu.
To powoduje, że rząd ma duże środki na inwestycje publiczne, których celem jest poprawa
poziomu życia obywateli. Niska konkurencyjność algierskiego przemysłu sprawia, że to
ogromne pole do popisu dla zagranicznych inwestorów.
Do zainteresowania inwestycjami w Algierii skłaniają dobre dane ekonomiczne tego kraju.
Według statystyk za 2012 r., strukturę PKB - oprócz sektora węglowodorów - tworzą takie
gałęzie przemysłu jak: budownictwo i roboty publiczne (15 proc.), rolnictwo (9 proc.) i
usługi (30 proc.). Średnia stopa wzrostu PKB na przestrzeni ostatnich kilku lat
przekroczyła 3 proc. Polityka monetarna powodowała, że w ryzach utrzymywana była
inflacja na poziomie 4 proc. rocznie, a bezrobocie było zredukowane – do 9,7 proc. w
2012 r.

15
Dawało to bezpieczne prognozy co do dochodów z zaangażowania inwestycyjnego i
znikome ryzyko fiaska związanego z zawirowaniami gospodarczymi, związanymi z
kryzysem światowym.
Mimo problemów globalnej gospodarki władzom Algierii udało się zmniejszyć zadłużenie
zagraniczne – do 3,9 mld USD na koniec 2012 r. Rezerwy dewizowe osiągnęły na koniec
2012 roku wartość 205,2 mld USD. Część z posiadanych nadwyżek, zgromadzonych na
specjalnie w tym celu utworzonym Funduszu Regulacji Dochodów (45 mld USD), Algieria
inwestuje w zagraniczne papiery wartościowe, głównie bony skarbowe rządu USA. W
2011 r. rezerwy dewizowe wynosiły 188,6 mld USD, które udało się zebrać mimo
rosnącego deficytu budżetowego. Z danych MFW wynika, że Algieria jest najmniej
zadłużonym krajem regionu. Jej zadłużenie zewnętrzne na koniec 2011 roku wyniosło
jedynie 2 proc.

16
Sprzyjające warunki gospodarcze wydają się jednak niwelować problemy demokratyczne.
Państwo ma bowiem duży potencjał, który w średni i długoterminowej perspektywie może
gwarantować opłacalność inwestycji. W Algierii, prócz węglowodorów, wydobywa się
również fosforyty (stanowią ponad 90 proc. eksportu do Polski),, cynk, ołów, miedź, węgiel
kamienny oraz sól kamienną, gips, rtęć, uran oraz rudy żelaza. Elektrownie opalane są
ropą i gazem. Państwo, podobnie jak były jego koloniator postawiło na atom i posiada
kilka elektrowni atomowych.
Dobrze rozwinięty przemysł, oparty na surowcach naturalnych to: przemysł rafineryjny,
metalowy, elektroniczny, cementowy i chemiczny; ponadto rozwinięte jest rzemiosło. W
rolnictwie dominuje uprawa zbóż, oliwek, winorośli, pomarańczy, mandarynek, ziemniaków
i pomidorów. Hoduje się owce, kozy, wielbłądy bydło oraz drób.

17
Dzięki sprzedaży ropy i gazu władze algierskie zgromadziły środki o wartości 286 mld
USD, które przeznaczono na realizowany 5-letni plan inwestycji publicznych na lata 2010-
15.
Dobre wskaźniki ekonomiczne nie przekładają się w pełni na atrakcyjność prowadzenia
biznesu w tym kraju. Według ocen Banku Światowego przedstawionego w raporcie
przyjazności dla inwestycji „Doing bussines” za 2014 r. Algieria plasuje się na 153 miejscu,
kiedy Polska na 32. Główne bariery to biurokracja i ograniczenia prawne, które
wymuszają, by w przetargach publicznych startowały firmy z udziałem kapitału
algierskiego nie mniejszym niż 51,4 proc.

18
O poziomie biurokracji świadczą również inne procedury prawne, które wydłużają proces
rozpoczęcia działalności gospodarczej. Na założenie firmy potrzeba tam aż 25 dni (kiedy
średnia dla Middle East and North Africa, MENA - 23), wymaganych jest 19 procedur
(średnia dla MENA - 17). Przykładem potwierdzającym dużą biurokracje są terminy
otrzymania innych pozwoleń: aby otrzymać zezwolenie na budowę i podłączenie do
energii elektrycznej trzeba czekać 159 dni (średnia dla MENA - 84), 27 dni aby dokonać
importowej odprawy celnej (średnia dla MENA - 22).
Szacunki instytucji międzynarodowych dotyczące rozwoju gospodarki algierskiej w
przyszłości powinny skłonić polskie władze i przedsiębiorców do większego
zainteresowania inwestycjami. MFW ocenia, że w 2012 roku algierska gospodarka
rozwijała się w tempie 2,5 proc. Biorąc pod uwagę światowy kryzys gospodarczy, z którym
borykają się największe światowe potęgi gospodarcze i regionalne konflikty na Bliskim
Wschodzie, w Libii, Egipcie i na wschodnich rubieżach Europy, prognozy wzrostu
gospodarczego Algierii na poziomie ok.3 proc. należy uznać za pozytywne.

19
W średnioterminowej perspektywie oceny te też są dobre. Eksperci zwracają jednak
uwagę, że dla dalszego wzrostu rozwoju algierskiej gospodarki konieczne jest
przeprowadzenie programu reform, których realizacja może zostać utrudniona przez
pogłębiający się kryzys światowej gospodarki i spadek cen surowców energetycznych.
Ponieważ w dużej mierze algierska gospodarka zależy od inwestycji publicznych, jej
rozwój determinuje rozwój sektora prywatnego realizującego przetargi ogłaszane przez
sektor państwowy, a co za tym idzie zmniejszenie bezrobocia. Instytucje międzynarodowe
oceniają, że najważniejszym wyzwaniem Algierii jest obecnie dywersyfikacja gospodarki,
czyli rozwój pozostałych sektorów innych niż węglowodorowy, w czym udział mogą mieć
podmioty z Polski.

20
ABC biznesu
Algieria w ostatnich latach jest krajem przyjaznym
dla zagranicznych przedsiębiorców, jeśli inwestują
oni w rodzimy rynek. Dla polskich przedsiębiorców
pewne trudności mogą sprawiać różnice kulturowe i
religijne oraz specyficzne podejście algierskiego
biznesu do prowadzenia interesu. Nie stanowi to
jednak barier ekonomicznych czy prawnych do
założenia i prowadzenia działalności gospodarczej w
tym kraju.

21
ABC biznesu
W Algierii istnieje kilkanaście form prowadzenia działalności gospodarczej:
• Spółka cywilna – Société en nom collectif (SNC)
• Spółka komandytowa prosta – Société en commandite simple (SCS)
• Spółka osobowa – Société en participation (SP)
• Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – Société a responsabilité limitée (SARL)
• Spółka jednoosobowa z o. o. – Entreprise unipersonnelle a responsabilité limitée (EURL)
• Spółka akcyjna – Société par action (SPA)
• Spółka komandytowa akcyjna – Société en commandite par action (SCA)
Formy działalności

22
Przedsiębiorstwa zagraniczne mogą zacząć tworzenie firmy w Algierii od zwrócenia się do
lokalnego przedstawiciela. Mogą również rozpocząć działalność poprzez otwarcie
własnego przedstawicielstwa lub biura łączności. Rozwiązanie to zapewnia ograniczenie
wydatków przy jednoczesnym zapewnieniu stałej obecności w Algierii. Zagraniczne firmy
mogą również otwierać swoje filie, które są jednostkami nieposiadającymi osobowości
prawnej i które (zarówno od strony prawnej, jak i ekonomicznej) podlegają bezpośrednio
firmie macierzystej. W Algierii najczęściej spotyka się spółki z o. o., spółki akcyjne i
jednoosobowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jednoosobowe spółki z
ograniczoną odpowiedzialnością zostały powołane dekretem z dnia 9 grudnia 1996 roku w
celu rozwinięcia prywatnej inicjatywy i umożliwienia wszystkim zainteresowanym
rozpoczęcie działalności przy maksymalnym ograniczeniu ryzyka.
ABC biznesu

23
Nazwa (dénomination sociale): trzeba upewnić się, czy proponowana nazwa zakładanej
firmy już nie istnieje. W tym celu należy uzyskać zaświadczenie o braku wpisu w
Rejestrze Handlowym (Certificat de non inscription de la dénomination de la société),
wydawane przez Krajowe Centrum Rejestru Handlowego (Centre National du Registre de
Commerce – CNRC) – http://www.cnrc.org.dz.
Przedmiot działalności (Objet social): zasadniczo jest dowolny, pod warunkiem
poszanowania obowiązującego prawa w sytuacji wybrania działalności podlegającej
specyficznym ograniczeniom.
Gdy zakładamy firmę
ABC biznesu

24
Aport (Apport): może być wniesiony w środkach płatniczych (obowiązek złożenia
zabezpieczenia u notariusza lub instytucji o charakterze finansowym). Dla nierezydentów
algierskich środki finansowe zabezpieczone zostaną na specjalnym koncie dewizowym w
imieniu tworzącej się firmy w banku. Aport może być wniesiony również w naturze. Jego
wartość potwierdzi komisarz wyznaczony decyzją sądu na podstawie zgłoszenia
założycieli firmy.
Kapitał zakładowy (Capital social): minimalny kapitał zakładowy dla firmy, której
podstawowa działalność stanowi sprzedaż importowanych towarów, do niedawna wynosił
20 mln dinarów algierskich, tj. ok. 200 tys. euro. W 2007 roku wartość ta została obniżona
w przypadku spółki z o.o. do wysokości 100 tys. dinarów, tj. ok. 1 tys. euro.
ABC biznesu

25
Odpowiedzialność (Responsabilité): w zależności od sytuacji, za długi firmy, za popełnione
uchybienia w stosunku do obowiązującego prawa, nieprzestrzeganie statutu lub za
niegospodarność, zarządzający odpowiadają indywidualnie lub solidarnie.
Statut (Statut): powinien być podpisany przez każdego ze wspólników czy akcjonariuszy
osobiście lub przez osobę do tego upoważnioną. Wspólnicy wybierają rade nadzorczą lub
zarządzającego, a stosowny zapis umieszczają w statucie firmy.
ABC biznesu

26
Rodzaje firm
Spółka akcyjna (SPA)
Odpowiada zapisom art. 592 oraz kodeksu handlowego – KH (Code de Commerce).
Minimalna liczba akcjonariuszy wynosi - siedem, z wyjątkiem spółek z kapitałem
państwowym. Kapitał zakładowy SPA wynosi 1 mln dinarów, tj. ok. 10 tys. euro. Wspólnicy
odpowiadają do wysokości wniesionych udziałów.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (SARL)
Odpowiada zapisom art. 564 i KH. Może być założona przez dwóch lub więcej
wspólników, którzy odpowiadają za ewentualne zobowiązania spółki do wysokości swoich
aportów. Spółka SARL może mieć jednego wspólnika, wtedy określana jest mianem
działalności jednoosobowej (Entreprise unipersonnelle a responsabilité limitée – EURL).
SARL to najczęściej stosowana forma implementacji zagranicznej na rynku. Założyć
spółkę SARL jest dosyć łatwo.
ABC biznesu

27
W tym celu w obecności notariusza należy podpisać, wraz ze wspólnikami, wstępną
umowę spółki. Wcześniej jednak trzeba sprawdzić, czy proponowana nazwa firmy nie
została już zarejestrowana w Algierii – zaświadczenie o braku wpisu nazwy tworzonej
firmy. Informacje uzyskamy w ANDI (www.andi.dz), w okienku dla inwestorów, tzw. guichet
unique. Po przedstawieniu notariuszowi zaświadczenia z ANDI otrzymamy skierowanie do
banku w celu założenia konta tymczasowego. Posłuży ono do przekazania aportu
finansowego wspólników zagranicznych (nie można wpłacić na to konto gotówki, trzeba
dokonać przelewu z zagranicy, niekoniecznie z Polski). Po otrzymaniu zaświadczenia z
banku o wpłynięciu środków (realizacja zlecenia przelewu może trwać 2-4 tygodnie)
zostanie spisana umowa spółki. Pozostanie jeszcze zatwierdzić na okres trzech lat
audytora z urzędu.
ABC biznesu

28
Spółka jednoosobowa (EURL – Entreprise unipersonnelle a
responsabilité limitée)
Odpowiada zapisom Dekretu Nr 96-27 z 9 grudnia 1996 r. zmieniającego art. 564 KH.
Spółka komandytowa prosta (SCS – Société en commandite
simple)
Praktycznie w Algierii nie występuje. Umożliwiałaby jednak współpracę przedsiębiorcom,
którzy podejmują wspólne ryzyko działalności gospodarczej do wysokości wartości ich
własnego majątku.
Stowarzyszenie/konsorcjum (Le groupe- ment/consortium)
To szczególna forma działalności gospodarczej, która pod pewnymi aspektami nie jest
właściwie spółką handlową i która nie pozwala na implementacje, ale jednak jest często
wykorzystywana przez firmy zagraniczne działające w Algierii.
ABC biznesu

29
Celem powołania konsorcjum może być utworzenie pomiędzy dwoma lub więcej
podmiotami stowarzyszenia w celu wykorzystania wszelkich dostępnych na mocy prawa
środków, w celu wsparcia działalności gospodarczej członków konsorcjum i osiągniecia
wyznaczonego celu np. realizacji inwestycji. Konsorcjum stanowi płaszczyznę współpracy
pomiędzy przedsiębiorstwami, które posiadają pełna niezależność prawną. Celem nie jest
generowanie zysku przez konsorcjum, lecz wspieranie działalności swoich członków.
Stowarzyszenie z chwilą rejestracji uzyskuje osobowość prawną. Konsorcjum natomiast
nie posiada takiej osobowości, gdyż struktura ta wykorzystywana jest jedynie w
przypadkach, gdy kilka firm uzgadnia z osobą trzecią wspólną realizację określonego
kontraktu. Podstawową zasadą utworzenia stowarzyszenia jest dobrowolna umowa i w
tym znaczeniu nie podlega prawu o spółkach. Działalność stowarzyszenia jest oparta na
umowie założycielskiej określającej relacje wewnątrz stowarzyszenia.
ABC biznesu

30
Członkowie stowarzyszenia mogą wnieść swój aport. W przypadku, gdy tego zaniechają,
stowarzyszenie nie będzie posiadało własnego kapitału zakładowego. Stowarzyszenie
funkcjonuje jak spółka osobowa, jego członkowie odpowiadają solidarnie za jego długi. W
praktyce w Algierii stowarzyszenie/konsorcjum wykorzystywane jest wspólnie przez firmy
zagraniczne w celu zdobycia określonych projektów ogłaszanych często w drodze
publicznych przetargów. W tym celu firmy jednoczą się z partnerami zagranicznymi lub z
firmami lokalnymi. Firma jako członek stowarzyszenia, realizując kontrakt w Algierii, nie
ma usankcjonowanego bytu prawnego w tym kraju. Chcąc uzyskać implementacje w
Algierii musi założyć własną strukturę, bądź jako spółkę prawa algierskiego, bądź jako
oddział firmy macierzystej.
ABC biznesu

31
Biuro łączności technicznej (Bureau de liaison)
Jest często wykorzystywane przez zewnętrznych przedsiębiorców w Algierii. Podlega
uproszczonemu systemowi podatkowemu odpowiadającemu art. 1 Instrukcji
międzyresortowej z dnia 30 czerwca 1986 r. Biuro łączności technicznej nie może, w
świetle obowiązującego w Algierii prawa, prowadzić działalności przynoszącej zysk.
Koszty działalności ponoszone są przez rodzimą spółkę w kraju pochodzenia. Koszty
działalności biura są opłacane w dinarach algierskich przy zastosowaniu przewalutowania
otrzymanych z zagranicy środków dewizowych. Zezwolenie na prowadzenie biura wydaje
minister handlu na odnawialny okres dwóch lat. Uzyskanie zezwolenia uzależnione jest
od: złożenia kaucji w wysokości 20 tys. dolarów; złożenia kwoty 2 tys. dolarów na
zablokowanym koncie w algierskim banku na okres ważności zezwolenia; otwarcia konta
CEDAC (Compte en dinars algériens convertibles) w tym samym banku; dokonania
przelewu środków dewizowych niezbędnych do pokrycia wydatków związanych z
działalnością biura przez okres min. trzech miesięcy.
ABC biznesu

32
Pod koniec lat 70-tych i 80-tych biuro łączności technicznej było jedyną prawnie
dopuszczoną formą działalności dla firm zagranicznych zamierzających rozwijać
działalność gospodarczą w Algierii. Obecnie jego znaczenie zmniejszyło się, gdyż
liberalizacja prawa zezwala na tworzenie spółek o formach lepiej odpowiadających celom
zagranicznej implementacji w Algierii. W świetle obowiązującego prawa, firma zagraniczna
nie powinna odwoływać się do formy biura łączności technicznej, jeżeli ma na celu swój
dalszy aktywny rozwój w Algierii. Niemniej wiele firm zagranicznych sprzedających swoje
produkty w Algierii, w celach promocyjnych nadal korzysta z tej formy. Pozwala im to na
obecność w kraju importera przy równoczesnym prowadzeniu sprzedaży z zagranicy.
Korzyści są natury fiskalnej (unika się szeregu podatków), prawnej (pomija się procedury i
koszty założenia spółki zagranicznej), finansowej (znikome koszty zatrudnienia, brak
magazynowania towarów, opłat celnych itp.).
ABC biznesu

33
Oddział firmy zagranicznej
Na mocy Dekretu wykonawczego nr 97-41 z dnia 18 stycznia 1997 r. każda firma
handlowa posiadająca siedzibę za granicą, otwierając swój oddział w Algierii ma
obowiazek uzyskania wpisu do Rejestru Handlowego. Z chwila uzyskania wpisu staje się
firmą rezydującą w Algierii, jednakże nie uzyskuje osobowości prawnej. Oddział firmy
traktowany jest w Algierii jako przedstawicielstwo firmy zagranicznej. Posiada legalność
prawną w Algierii, ale ma to drugorzędne znaczenie, gdyż wpisu do Rejestru Handlowego
dokonuje się w imieniu firmy macierzystej. Oddział firmy zagranicznej może prowadzić
działalność handlową na terenie całej Algierii na tych samych zasadach co firma handlowa
algierska. Zaleca się założenie oddziału firmom, którym zależy na stworzeniu obrazu
stabilnej działalności i określonej na lata strategii rozwoju w Algierii.
Biorąc pod uwagę stan obowiązującego obecnie w Algierii prawa, forma oddziału nie
przedstawia tych samych zalet co oddział firmy zagranicznej w innych krajach.
ABC biznesu

34
Prawo ustawowo nie pozwala jeszcze firmom prowadzić przy pomocy oddziału interesów
w warunkach pełnego bezpieczeństwa. Mankamentem jest np. brak możliwości transferu
zysków. Oddział nie może tez wystawiać faktur w dewizach, a z faktu braku własnej
osobowości prawnej wynika np. niemożność zawierania kontraktów z rodzimą firmą.
Wobec rosnącego z roku rok importu algierski rząd stara się podejmować kroki mające na
celu ograniczenie sprowadzanych do Algierii towarów. W tym właśnie duchu należy
postrzegać przepisy wprowadzone w lipcu 2009 r., na mocy uzupełniającej ustawy
budżetowej, które odnoszą się do zasad funkcjonowania zagranicznych firm w Algierii. Na
mocy tej ustawy wszystkie zagraniczne firmy prowadzące działalność w Algierii
zobowiązane są do posiadania algierskiego partnera z minimum 30 proc. udziałów.
Ponadto w przypadku projektów inwestycyjnych z udziałem kapitału zagranicznego,
partner lokalny ma posiadać większościowy pakiet udziałów (minimum 51 proc).
Ograniczono również dopuszczalne prawem formy płatności w handlu zagranicznym.
Obecnie jedyną dopuszczaną w Algierii formą płatności w międzynarodowych
rozliczeniach handlowych jest akredytywa dokumentowa.
ABC biznesu

35
Rejestracja firmy
Podstawowe dokumenty wymagane przez notariusza w celu ukonstytuowania
firmy:
• zaświadczenie o braku wpisu nazwy tworzonej firmy (Certificat de non inscription de la
dénomi-nation de la société)
• kontrakt najmu lokalu na siedzibę firmy, potwierdzony notarialnie
• potwierdzenie z banku o przekazaniu środków finansowych przez akcjonariuszy
nierezydujących w Algierii
ABC biznesu

36
Wspólnicy (lub akcjonariusze) powinni posiadać:
• upoważnienie organu założycielskiego firmy do udziału w kapitale spółki;
• świadectwo rejestracji firmy;
• egzemplarz statutu firmy.
• Wspólnik, jako osoba fizyczna, powinien dodatkowo posiadać:
• wyciąg z aktu urodzenia;
• zaświadczenie o niekaralności;
• kopie dowodu osobistego lub paszportu.
ABC biznesu

37
Rejestracji firmy dokonuje się w Krajowym Centrum Rejestru Handlowego (Centre
National du Registre de Commerce – CNRC). W okresie urzędowych dwóch miesięcy od
chwili ustanowienia statutu firmy należy złożyć komplet dokumentów do rejestracji w
Krajowym Centrum Rejestru Handlowego.
W celu uzyskania wpisu do Rejestru Handlowego należy złożyć następujące
dokumenty:
• wypełniony stosowny wniosek na formularzach CNRC
statut firmy (dwa egzemplarze)
• określić rodzaj działalności na podstawie obowiązującej w CNRC nomenklatury – NAE
(Nomenclature des Activités Économiques)
• umowę najmu lub akt własności lokalu przeznaczonego na działalność firmy
• zezwolenie na prowadzenie działalności reglamentowanej
ABC biznesu

38
• zaświadczenie o braku wpisu w Rejestrze Handlowym rejestrowanej nazwy firmy
• kopie zaświadczenia o publikacji w Urzędowym Biuletynie (Bulletin Officiel des Annon-
ces légales – BOAL) i w wybranym dzienniku o zasięgu krajowym
• wyciąg z aktu urodzenia oraz świadectwo o niekaralności dla osób zarządzających,
administratorów, członków zarządu i rady nadzorczej firmy
• dowód uiszczenia opłaty skarbowej
• potwierdzenie opłaty kosztów rejestracji w CNRC
ABC biznesu

Algieria

Recommended

Recommended

More Related Content

More from PortalPromocjiEksportu

More from PortalPromocjiEksportu (20)

Algieria