1. PARKI NARODOWE ŚWIATA
Park narodowy - obszar chroniony ze względu na swoje
walory, głównie przyrodnicze. W Polsce w brzmieniu
Ustawy o ochronie przyrody z 2004 r. "obejmuje obszar
wyróżniający się szczególnymi wartościami
przyrodniczymi, naukowymi, społecznymi, kulturowymi i
edukacyjnymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1000 ha,
na którym ochronie podlega cała przyroda oraz walory
krajobrazowe. Park narodowy tworzy się w celu
zachowania różnorodności biologicznej, zasobów, tworów i
składników przyrody nieożywionej i walorów
krajobrazowych, przywrócenia właściwego stanu zasobów
i składników przyrody oraz odtworzenia zniekształconych
siedlisk przyrodniczych, siedlisk roślin, siedlisk zwierząt
lub siedlisk grzybów".
2. Na świecie
istnieje ponad
7000 parków
narodowych, w
samej Polsce jest
ich ponad 20.
Wybraliśmy te,
które warto
odwiedzić
przynajmniej raz
w życiu. Oto
zachwycająca
przyroda,
ogromne
przestrzenie i
piękne
krajobrazy...
3. Park Narodowy Yellowstone, Stany Zjednoczone
Park Narodowy Yellowstone jest pierwszym i najstarszym
parkiem narodowym na świecie. Ustanowiono go w 1872
r. Leży w Górach Skalistych, na pograniczu Wyoming,
Montany i Idaho, czyli najsłabiej zaludnionych stanów w
USA, w niecce wulkanu o średnicy 45-65 km. Na terenie
parku znajdują się słynne gejzery, gorące źródła, wulkany
błotne, wodospady. Park przecina głęboki wąwóz rzeki
Yellowstone. Jedną z najpopularniejszych atrakcji jest
gejzer Old Faithful Geyser, który wybucha regularnie co
40 minut. Gorąca woda z gejzerów i źródeł spływa do
rzek, które dzięki temu nie zamarzają w zimie i
niektórych można kąpać. W sezonie działa kilka tzw.
wiosek dla turystów. Znajdują się w nich hotele,
kempingi, restauracje, sklepy z pamiątkami i mieszkania
dla sezonowych pracowników. Łączy je szosa układająca
się w charakterystyczną ósemkę. Wszystkie atrakcje
turystyczne Yellowstone są oznaczone dużymi tablicami
oraz sygnalizowane z odległości kilkuset metrów przez
drogowskazy. Większość z trzech milionów turystów,
odwiedzających co roku Yellowstone, ogranicza się do
objechania samochodem ósemki i zobaczenia kilku
najbardziej znanych miejsc. Dlatego chodząc po szlakach
górskich, które liczą ponad 800 mil (1300 km), częściej
można spotkać dzikie zwierzę niż człowieka. W tym parku
o powierzchni ok. 9 tys. km kw. żyją m.in. niedźwiedzie
grizzly i brunatne, wilki, bizony. W Yellowstone żyje też
największa w USA populacja wapiti (elks), które spotyka
się na każdym kroku. To jeden z podgatunków jeleni,
podobny do naszych, ale dużo większy. Zwierzęta nie
boją się ludzi. Traktują ich jak powietrze, wylegując się
na parkingu lub przy ruchliwej szosie. W Hayden Valley
bizony są przyczyną ciągłych korków samochodowych.
Typowym krajobrazem Yellowstone jest spalony las -
pozostałość po wielkim pożarze z 1988 r., kiedy spłonęła
ponad jedna trzecia powierzchni parku. Będąc w Parku
Yellowstone, warto wybrać się w góry. Ogromne, dzikie
przestrzenie, soczysta roślinność, czyste rzeki, jeziora
pełne ryb - można tu spędzić całe miesiące i nie będzie
się mieć dość.
4. Park Narodowy Jeziora Plitwickie, Chorwacja
Park Narodowy Jeziora Plitwickie to skarb chorwackiego
dziedzictwa przyrodniczego. Główną atrakcją tego
unikatowego na skalę światową parku jest 16 jezior
połączonych 92 wodospadami powstałymi w wyniku
osadzania się skał wapiennych - trawertynu. Do parku
należą także źródła rzeki Korany na obszarze otoczonym
gęstymi lasami bukowymi, jodłowymi i sosnowymi. Są tu
też liczne jaskinie, kwieciste łąki, a także wiele gatunków
zwierząt. Tym, co decyduje o niezwykłości parku jest
jednak kolor wody. Jej zdjęcia wyglądają jak fotomontaż,
ale wcale nim nie są. Jeziora są turkusowe,
szmaragdowe, szafirowe. Podziwiać je można z wąskich,
drewnianych kładek, rozpiętych tuż nad powierzchnią
wody. Łączna długość kładek wynosi 18 km. Szlaki piesze
na terenie rezerwatu mają różne długości i różne stopnie
trudności. Najkrótszy spacer wytyczonymi ścieżkami i
kładkami zajmie dwie godziny, na najdłuższy aż osiem
godzin. Wokół jezior kursuje także prom wycieczkowy, a
górskie drogi objeżdża kolejka elektryczna z
przeszklonymi wagonami. W Parku Narodowym Jezior
Plitwickich znajduje się także najwyższy wodospad
Chorwacji - Wielki Wodospad, który ma około 78 metrów.
5. Park Narodowy Snowdonia, Wielka Brytania -
Walia
Park Narodowy Snowdonia zajmuje 2150 km2 północno-zachodniej Walii. Teren ten obejmuje
wszystko to, co w Walii najpiękniejsze m.in. wspaniałe góry Snowdonia z ośnieżonymi
wierzchołkami, polodowcowymi jeziorami i wodospadami. Park został utworzony w 1951 roku,
a nazwa pochodzi od nazwy najwyższego szczytu - Snowdon (1085 m n.p.m.). Ze skalistym
szczytem wiąże się wiele legend, które mówią o nim, jako kryjówce króla Artura lub czarodzieja
Merlina. Szczyty Snowdonii otoczone są z trzech stron przez Atlantyk, a więc góry wyrastają
niejako wprost z morza. Bogactwo natury i różnorodność krajobrazu sprawiają, że Park
Narodowy Snowdonia to raj dla miłośników wędrówek i innych form turystyki aktywnej. Na
szczyt Snowdonu prowadzi kilka szlaków m.in. Snowdon Horseshoe (13 km), który uważany
jest za jeden z najpiękniejszych krajobrazowo szlaków w Europie. Na szczyt Snowdonu można
się dostać także kolejką zębatą - Snowdon Mountain Railway - wybudowaną w 1896 roku,
która do dziś cieszy się wielkim zainteresowaniem. Park Narodowy Snowdonia to jednak nie
tylko góry. Są tu też tajemnicze zamki, warownie, malownicze doliny, mroczne jaskinie. Stałym
elementem krajobrazu Snowdonii są owce, które nie zważając wcale na przepisy drogowe,
wylegują się w najmniej spodziewanych miejscach.
7. Park Narodowy Wielkiego Kanionu swoje istnienie zawdzięcza
rzece Kolorado, która przez miliony lat drążyła go w Płaskowyżu
Kolorado, przebijając się przez kolejne warstwy piaskowców,
wapieni, łupków i granitów. Najstarsze skały wewnątrz Kanionu
pochodzą sprzed niemal dwóch miliardów lat. Indianie znali go
od tysiącleci. Biali ludzie po raz pierwszy zeszli na jego dno
dopiero trzy wieki temu. Dzisiaj nad krawędzią Wielkiego
Kanionu staje co roku kilka milionów turystów. Ogromna
przestrzeń zapiera dech w piersiach. Szerokość Kanionu
oglądanego z Południowej Krawędzi wynosi w zależności od
punktu pomiaru od 13 do 26 kilometrów. Żadna fotografia ani
żaden opis nie są w stanie oddać ogromu tego, co stworzyła tutaj
natura. Wielki Kanion nigdy nie wygląda tak samo. Słońce i
cienie chmur powodują, że barwy ziemi ciągle się zmieniają - od
czerni i brązu po błękit i mocną czerwień. Pozornie wydaje się, że
kanion to tylko skały, ale tak naprawdę w tych surowych skałach
toczy się aktywne życie. W Wielkim Kanionie żyje wiele gatunków
ptaków, ssaków i gadów. Miejscowość Grand Canyon Village,
najpopularniejszy cel odwiedzających Wielki Kanion, leży po jego
południowej stronie. To tutaj są najbardziej znane punkty
widokowe, najwięcej hoteli, kempingów, restauracji. Większość
turystów podziwia ten cud natury tylko z góry. Wycieczka na dno
Wielkiego Kanionu i z powrotem na górę wymaga sporej kondycji
i zajmuje wiele godzin.
8. Park Narodowy Serengeti, Afryka – Tanzania (Masai Mara, Kenia)
W centralnej części równiny Serengeti,
na wschód od Jeziora Wiktorii, leży
jeden z największych i najbardziej
znanych parków narodowych świata,
będący prawdziwą ostoją nienaruszonej
przyrody. Założony w 1929 Park
Narodowy Serengeti prawie w całości
porośnięty jest trawiastą sawanną,
która odkryta w ostatnim
dziesięcioleciu XIX wieku od samego
początku fascynowała mieszkańców
zachodu. Na skraju sawanny leżą
porośnięte rzadkimi lasami wzniesienia,
na zachodzie, w pobliżu jeziora Wiktorii
rosną gęste lasy. Park znajduje się
również częściowo w Kenii, gdzie
nazywa się Masai Mara. Park ten jest
tylko jednym z wielu chronionych
miejsc we wschodniej Afryce, ale z
pewnością jest najważniejszym, a to za
sprawą bogactwa gatunków dzikich
zwierząt, roślin i wspaniałych
krajobrazów. Serengeti jest najwyższa
koncentracja wielkich ssaków na naszej
planecie. Żyje tu najwięcej lwów na
kontynencie, występują niemal
wszystkie gatunki najczęściej kojarzone
z Afryką. Na terenie samego tylko
ścisłego rezerwatu Masai Mara
(stanowiącego jeden z wydzielonych
fragmentów samego Serengeti) żyją
tysiące słoni, zebry, gazele, lwy, hieny,
hipopotamy, nosorożce, miliony
antylop gnu i różnorodne gatunki
ptaków.
W lipcu i sierpniu na terenie Parku
Narodowego Serengeti ma miejsce niezwykły
spektakl natury - wielka migracja stad
antylop gnu i zebr, które co roku
przemierzają drogę z równin Serengeti do
Masai Mara w poszukiwaniu pożywienia.
Nazwa "Serengeti" pochodzi z języka
masajskiego i oznacza "nieskończone
równiny". Park Serengeti jest jednym z
najpopularniejszych miejsc, w którym można
uczestniczyć w safari.
11. Warto choć raz w życiu zobaczyć krainę fiordów - Firdland, położoną na
południowo-zachodnich krańcach Wyspy Południowej w Nowej Zelandii. Za
odkrywcę tego regionu uważany jest angielski łowca fok John Grono, który
przybył tu w 1823 r. W 1952 r. na powierzchni 1 mln 250 tys. ha został
utworzony Fiordland National Park, który jest jednym z największych
parków narodowych na świecie. Oprócz niezwykłej rzeźby terenu, fiordów,
wodospadów, rwących rzek, czy polodowcowych jezior, o wartości tego
terenu stanowi niezwykła flora i fauna. W gęstych lasach deszczowych i
bukowych żyją rzadkie gatunki ptaków np. papugi kakapo. Podczas wizyty w
Firdland można zobaczyć delfina butelkonosego, pingwiny. Miejscem
najliczniej odwiedzanym w Fiordland National Park jest imponująca Zatoka
Milord Sound. Położona w jednym z najtrudniej dostępnych miejsc w Nowej
Zelandii zatoka, jest prawdziwym cudem natury. Millford Sound ma długość
16 km, a jej charakterystycznym punktem jest szczyt Mitre Peak uważany
za najwyższy klif fiordowy na świecie. Najszybciej można go obejrzeć
wybierając się w 2-godzinny rejs statkiem, który dopływa aż do Morza
Tasmana, gdzie zawraca. Po drodze niewątpliwą atrakcją są malownicze
wodospady oraz foki wylegujące się na skałach. Wybierając się tu, trzeba
jednak pamiętać o jednym - Zatoka Milforda to jedno z najbardziej
deszczowych miejsc na Ziemi. Zaledwie co trzeci dzień jest bezdeszczowy.
12. Park Narodowy Iguazu, Argentyna
Toczące się leniwie po płaskowyżu wody
rzeki Iguaçu nie wywołują żadnych emocji aż
do momentu, gdy rozlewając się na
szerokość prawie trzech kilometrów,
docierają do ostrej krawędzi bazaltowego
uskoku tektonicznego. Spadają z wysokości
nawet ponad 70 metrów, tworząc 275
kaskad. W tym właśnie miejscu, tuż przed
połączeniem się z wodami rzeki Parany,
rozgrywa się niezwykłe misterium natury,
któremu towarzyszą: słyszany w promieniu
20 kilometrów huk, obłoki pary niczym z
piekielnego kotła i nieprawdopodobnie
piękne tęcze. W latach 30. ubiegłego wieku
w pobliżu niewielkiego miasteczka Puerto de
Iguazu w Argentynie powstał Park Narodowy
Iguazu. Park Narodowy Iguazu sąsiaduje z
brazylijskim Parkiem Narodowym Iguaçu
obejmującym leżący w Brazylii północy brzeg
rzeki. 80 proc. wodospadów należy jednak
do Argentyny. Z argentyńskiej strony
wodospady można praktycznie dotknąć.
Dzięki kładkom chodzi się obok nich i pod
nimi. W grzmiącą Gardziel Diabła zagląda się
z tarasu zawieszonego nad krawędzią
wodospadu. Chętni mogą wsiąść do
motorowych pontonów, by pokonać kipiel u
podstawy wodospadu San Martin i do kolejki,
z której okien ogląda się wodne kaskady.
Brazylijska część parku mieści się w pobliżu
Foz De Iguaçu - miasta na granicy z
Argentyną i Paragwajem. Nie ma tu już tak
bliskiego kontaktu z wodospadami, za to
można podziwiać prawdziwie panoramiczne
widoki.
13.
14. Park Narodowy Banff - Kanada
Banff National Park jest najbardziej znanym z parków narodowych w kanadyjskich Górach
Skalistych i jedną z największych atrakcji turystycznych w Kanadzie. W Banff znaleźć
można to, o czym czytamy w książkach - Kanadę pachnącą żywicą i nieziemsko piękne
krajobrazy. Główna miejscowość parku - Banff, będąca niekwestionowaną stolicą
kanadyjskich Gór Skalistych, powstała w 1883 r., gdy trzej robotnicy kolejowi natknęli się w
okolicy na gorące źródła, zwane dziś Cave and Basin. Park przecinają dwie popularne i
niezwykle malownicze drogi: Bow Valley Parkway z Banff do Lake Louise oraz znacznie
dłuższa Icefields Parkway z Lake Louise do Jasper. Tę drugą widokową szosę
wybudowano specjalnie z myślą o turystach i dziś uznaje się ją za jedną z najpiękniejszych
tras górskich na świecie. Nad biegnącą wśród pustkowi drogą wznoszą się imponujące
szczyty Gór Skalistych. Od obu odchodzą krótsze i dłuższe szlaki prowadzące nad wijące
się w dolinach rzeki, wodospady i jeziorka, do kanionów i punktów widokowych. Większość
zdjęć spotykanych w folderach reklamujących kanadyjskie Góry Skaliste zrobiona została
właśnie na tej drodze, nazywanej w XIX w. Szlakiem Cudów. Schroniska i pola namiotowe
wkomponowane zostały tu dyskretnie w krajobraz.
15.
16. Park Narodowy
Torres del Paine, Chile
Park narodowy Torres del Paine
położony jest na południowym krańcu
Chile. Zajmuje powierzchnię 1814
km2 górskich terenów Andów
Patagońskich. Ze względu na
wyjątkowe walory przyrodnicze został
zaliczony do grupy rezerwatów
biosfery UNESCO. Jest to niezwykła
kraina granitowych szczytów, licznych
różnobarwnych jezior, lodowców,
rwących potoków i wodospadów,
gęstych lasów i rozległych łąk ze
stadami dzikiej zwierzyny. W parku
tym jest wiele szlaków turystycznych,
kilka schronisk i miejsc
kempingowych, a także dobra sieć
dróg umożliwiających dotarcie
samochodem terenowym do
najciekawszych miejsc. Trekking w
Parku Narodowym Torres del Paine w
Chile należy do najbardziej
spektakularnych pieszych wędrówek
możliwych na świecie. Najbardziej
charakterystycznym widokiem parku
są trzy granitowe szczyty sięgające
2800 metrów. Aby poznać Park Torres
del Paine przygotowano dwa szlaki
tzw.
17. "W" i "Circuit". Większość
turystów podejmuje się wędrówki
szlakiem "W" przez
najwspanialsze miejsca Parku, co
zajmuje zwykle 4 dni. Dla
najbardziej wytrwałych jest
"Circuit" czyli szlak, który jest
przedłużeniem "W" i ciągnie się
po całym obwodzie Parku. Ten
szlak pokonuje się w około 7 dni,
przemierzając 100 km. Na
szlakach w Torres del Paine
najpiękniejsze jest to, że
każdego dnia widzi się inny
krajobraz.
19. Tatry to najpiękniejsze polskie góry. Wspaniałe krajobrazy,
bogata flora i fauna - każdy, kto docenia piękno przyrody
zakochuje się w Tatrach od pierwszego wejrzenia. Tatrzański
Park Narodowy położony jest na południowym krańcu Polski, na
granicy ze Słowacją. Obejmuje najwyższą część Tatr Polskich.
Został powołany w 1954 roku, w celu ochrony zasobów
przyrodniczych Tatr Polskich. Powierzchnia Parku wynosi 211,64
km2 i pod tym względem Tatrzański Park Narodowy zaliczany
jest do największych parków narodowych w Polsce. Graniczy z
parkiem narodowym Słowacji tworząc wspólnie utworzony przez
UNESCO Międzynarodowy Rezerwat Biosfery. Na terenie parku
występują liczne potoki oraz jeziora zwane "stawami". Są one
ważnym walorem krajobrazowym Tatr Wysokich. Morskie Oko,
czy Wielki Staw Polski wkomponowane w piękny górki krajobraz
zachwycają każdego i nawet tłumy turystów nie są w stanie
zakłócić tego wrażenia. Tatrzański Park Narodowy ma swój
unikalny klimat, który warto odkrywać na przykład podczas
długich jesiennych wycieczek.