O concello de Noia está situado no fondo da ría de Muros e Noia, entre a desembocadura do Tambre e a Punta do Cabalo Baixo. Ten unha costa baixa e protexida, onde alternan rochedos con areais e esteiros dunha grande riqueza biolóxica que da lugar a importantes bancos marisqueiros.
2. O concello de Noia está
situado no fondo da ría de
Muros e Noia, entre a
desembocadura do Tambre e
a Punta do Cabalo Baixo.
Ten unha costa baixa e
protexida, onde alternan
rochedos con areais e
esteiros dunha grande
riqueza biolóxica que da
lugar a importantes bancos
marisqueiros.
3. Noia acolle un importante patrimonio natural (en especial o río Tambre e os areais)
e cultural (en especial na vila de Noia).
5. A RÍA DE MUROS E NOIA ábrese entre Monte Louro, ao norte e o cabo Corrubedo, ao sur,
orientada seguindo unha fractura con orientación SO-NO. Ten 18 km de lonxitude e unha
superficie de 125 km2. Os sedimentos dos numerosos ríos que desaugan na ría orixinan
extensos areais e zonas lamacentas que quedan descubertas na baixamar e dan lugar a
ricos bancos marisqueiros.
Vista desde o monte de San Lois cara ao exterior da ría
6. Vista desde o monte de San Lois cara ao interior da ría
25. Restos do edifício da fábrica de curtidos de coiro da Chaínza, documentada no ano 1700. No século XIX foi
un complexo industrial que funcionaba tamén como serradoiro e ebanistería. Tiña un peirao proprio “O
Peirao das Señoritas”
No lugar, nun pequeno barrio histórico, consérvanse tamén parte do Camiño Real e unha ponte medieval,
un lavadoiro e unha fonte rehabilitadas no ano 2011.
27. Río Tállara en Noia
RÍO TÁLLARA: nace na serra do Barbanza en Moimenta (Boiro), percorre terreos de
Lousame e Noia e desemboca en Noia preto do esteiro do Traba.
29. Río Traba en Noia
O RÍO TRABA está formado pola unión dos ríos Soñora ou Vilacova, que nace no Monte da
Muralla e o San Xusto que nace no monte Cortoio. Desemboca en Noia, no fondo da ría.
Recibe pola esquerda o Pesqueira.
36. NOIA. Unha antiga vila mariñeira que conserva
un fermoso casco histórico, declarado
Conxunto Histórico Artístico en 1981, e acolle
importantes restos arqueolóxicos e boas
representacións da arte románica e gótica.
38. Igrexa de Santa María a Nova, de estilo gótico mariñeiro, construída en 1327 sobre outra do século XII.
Conserva unha mostra de laudas sepulcrais que datan dos séculos XIV ao XIX. Foi declarada
monumento histórico artístico en 1973. Actualmente está dedicada a Museo.
39. Igrexa de San Martiño, de estilo oxival, do século XV.
48. VALOR XEOLÓXICO
No litoral de Noia atopamos unha boa variedade de rochas (xistos, granitos, gneis...) e
unha ampla zona sedimentaria ocupada por areais e lameiros.
MAPA LITOLÓXICO
51. Sistema dunar da praia do Testal (vista desde o monte de San Lois)
52. LUGAR DE INTERESE XEOLÓXICO GM046. Ría de Muros-Noia (pendente de descrición e
delimitación definitiva).
No litoral da ría combínanse cantís, plataformas litorais, praias-barreira, lagoas, esteiros...
Destaca a importancia das paleoformas que aparecen debido ao retroceso dos depósitos
sedimentarios (paleoacantís rochosos, furnas...).
Interese principal: xeomorfológico.
Praia do Testal
53. VALOR BIOLÓXICO
No litoral de Noia dominan os lameiros e areais cunha gran diversidade de flora e fauna
terrestre e mariña.
Bocho (Fucus vesiculosus). Son as algas máis
comúns nas rochas das áreas abrigadas.
Soportan ben a desecación e serven de
acobillo a pequenos animais...
Nas rochas do litoral e nos fondos mariños hai unha grande variedade
de algas e algunha planta vascular (seba...)
60. Feos (Ammophila arenaria) suxeitando as dunas. Unha planta perfectamente adaptada á vida
nos areas, con longos e profundos talos subterráneos que deteñen a area que arrastra o vento
e contribúen a formar e fixar as dunas.
61. Os fondos mariños da ría, dos esteiros e marismas son un hábitat excelente para multitude
de invertebrados e para a cría de peixes. Nesta zona concéntranse numerosas aves
acuáticas, especialmente nos pasos invernais. As aves sedentarias máis comúns son a pita
de auga, o somorgullo pequeno e o lavanco real.
Cagón, cagulo, bichoca
(Arenicola marina)
Miñoca de tubo
(Diopatra neapolitana)
62. Galiñola negra (Fulica atra). É común en lagoas, encoros e ata en ríos de corrente lenta.
Construé un curioso niño que aboia ancorado na vexetación.
67. Berberechos (Cerastoderma edule). Os areais do fondo da ría de Noia son importantes bancos
marisqueiros nos que destaca, sobre todo, a produción de berberechos
69. LIC “Esteiro do Tambre”
Ocupa o fondo da ría de
Muros e Noia e o tramo baixo
do río Tambre.
CONCELLOS:
Brión, Negreira, Noia, Outes,
Porto do Son.
VALORES NATURAIS:
marismas, esteiro, praias,
flora e fauna
70. USOS/APROVEITAMENTO
-Pesca, marisqueo e acuicultura
-Turismo, lecer e deportes
-Industrias
Porto do Testal. Embarcacións e artes (raños) de marisqueo a flote
74. Lonxa do Testal.
Selección de berberechos, o
marisco máis importante que se
recolle e comercializa en Noia
75. Moitos puntos da costa de Noia non
teñen acceso doado ao ser un litoral no
que abondan os esteiros e lameiros.
Propoñemos un curto percorrido cun vehículo
que se completa con camiñadas, máis ou
menos longas en función do tempo que se lle
queira dedicar. É importante facer o roteiro
coa marea baixa para ver mellor a costa, en
especial os amplos areais que quedan ao
descuberto co debalo da marea.
PERCORRIDO: 17 km (lineal) + camiñadas
Desde Boa ata a Ponte Nafonso, na
desembocadura do Tambre.
Se dispoñemos de tempo podemos completar
a viaxe subindo ao monte San Lois.