3. 3Case for support
INTRODUCTION
“Art builds bridges and fosters understanding”
Founded in 2011, The Netherlands Foundation for Israeli Culture is an independent non-profit
organization whose goal is to present a broad spectrum of cultural projects from Israel to the Dutch
population. Operating publicly under the name KUNSTENISRAËL (‘Art and Israel’), the foundation
supports artists and creative professionals working in dance, music, theater, design, literature, film,
and visual arts.
KUNSTENISRAËL works without political or religious affiliation. In the Netherlands, we promote
awareness of the quality and diversity of the art of Israel by providing financial support and media
attention to various projects, as well as through our own original programs. The impact of these
efforts has exceeded all expectations and continues to grow as the work of artists is seen and
heard, inspiring valuable conversations in the process. Financial constraints, however, threaten to
hamper our ability to build on these important achievements. In this report we discuss the relevance
and significance of this work, and the urgency of supporting it financially.
Recent anti-Semitic and anti-Israel rhetoric and events in Europe have drawn the attention of the
international community. Two of Israel’s great exports, technology and culture, are effective tools
for changing the conversation around Israel and the perception of the country on the world stage. In
the four years since its founding, KUNSTENISRAËL has already proven its immense value in bringing
Israeli culture front and center to the community at large. Furthermore, this innovative organization
provides a model for the rest of Europe as its success continues to generate broader visibility.
With its densely concentrated array of top cultural institutions, the Netherlands is recognized as a
major gateway to Europe; the benefits of exposure in this country are far-reaching. As a result,
many foreign missions have established ‘culture houses’ in the Netherlands to represent their
homelands and to broaden the perception of the country in question by promoting understanding
and generating a positive image. The confluence of politics, religion, and conflict in Israel in
particular, and the Middle East more broadly, is a detriment to the positioning of Israeli arts in the
Netherlands. The result is that Israel has been underrepresented in this crucial location in the past.
Research indicated that, for Israel, a ‘culture house’ would not be effective for reaching a broad
audience in the Netherlands. A physical building that houses and displays Israeli arts would most
likely be visited by those that were already over the threshold, figuratively if not literally. Instead,
an organization working in cooperation with existing arts organizations throughout the Netherlands
and supporting their presentations of Israeli arts would go a long way to shift public perception and
discourse.
5. 5Case for support
IMPACT
Since its founding, KUNSTENISRAËL has given financial support to more than 60 projects and
organized 45 concerts by Israeli music ensembles, reaching an audience per project ranging from
a few hundred to more than 100,000. In total, we have reached more than one million people.
In addition, KUNSTENISRAËL has provided extensive media visibility for Israeli arts via its monthly
e-newsletter, an annual printed magazine, and an array of social media, allowing us to promote
more than 1,000 events in the last three years. KUNSTENISRAËL’s monthly newsletter is received
by approximately 11,000 subscribers and is available in both Dutch and English.
Many of our readers are already arts-goers. They have subscriptions to performance series and are
regular visitors to museums. Most of our audience is largely unaware of the Israeli origin of an
artwork until they actually see or hear it first-hand. Our work literally opens eyes and ears to the
high quality and diversity of arts that Israel has to offer.
Art speaks to people on various levels – visceral, emotional, and intellectual – and the experience
of art is therefore different than the reaction to a ‘rational’ argument. On both a conscious and
subconscious level, the ‘consumer’ of Israeli art internalizes a piece of what it means and what it
feels like to see the world through the eyes of a particular artist. The inevitable result is a deeper
appreciation for the Israeli experience and the unique character of Israeli identity.
KUNSTENISRAËL has an explicit nonpolitical and nonreligious nature and, in its work, reflects the
pluralistic and democratic values of Israel. We promote great work from all Israelis, including
Muslim artists, whose work is often neglected by the West because of erroneous assumptions
about connections to jihadists or other terrorist groups. The foundation has succeeded in becoming
a sought-after partner for a wide range of arts organizations, including both left-leaning groups
and those with a conservative agenda. And although the focus of our work is to help artists, we are
convinced that a better understanding of Israeli art also fosters a deeper grasp of the country’s
complexity as a whole.
7. 7Case for support
WHAT WE DO
KUNSTENISRAËL supports the presentation of Israeli performing and visual arts through financial
backing, through publicity, and through our own programs.
Grant program
On an annual basis, KUNSTENISRAËL funds approximately 20 presentations of Israeli arts for a
total of €100,000. Grant recipients include museums, festivals and various other venues. Grant
applications are made online and are reviewed quarterly. Applicants receive an answer within two
months.
Research trips for curators
Twice a year, we send a group (4-5) of leading Dutch museum curators to meet Israeli artists in
their studios. These personal encounters produce dramatic results: the majority of participating
curators have ended up featuring one or more of these artists in installations and/or exhibitions at
their museum.
Concert series
Israeli music ensembles are often invited to the Netherlands for a single concert. We organize
supplemental concerts, creating a complete tour. This season we will produce a total of 26 concerts
for 12 ensembles so that these groups can reach a wider audience.
Media bureau
We advertise approximately 300 Israeli arts events per year and maintain a popular online Israeli
arts calendar. We also manage two Facebook pages, one for Dutch audiences and another for
Israeli artists. This social media presence helps alert Israeli professionals to opportunities in the
Netherlands such as open calls and competitions. Our yearly glossy magazine has a circulation
of 25,000.
8. 8 Case for support
THE CASE FOR GIVING
KUNSTENISRAËL has put Israeli arts on the map in the Netherlands. The momentum that we have
achieved in establishing the reputation of Israeli art and culture is remarkable. In four years, Israeli
art, in all its diversity, has become synonymous with high artistic merit, and Israel is increasingly
regarded as a great art-producing nation. Who benefits?
• The Israeli artists who gain outstanding exposure in the Netherlands, where their work can be
seen not only by the Dutch public and the media, but by curators and presenters from
throughout Europe.
• The audience, with broadened horizons due to exposure to a cross-section of Israeli art.
• The Jewish community, inextricably associated with Israel and therefore subject to the
unrelenting association of Israel with conflict, war, and other negative connotations.
The Netherlands is a perfect location to showcase Israeli art abroad. The country offers top venues
and institutions that draw international attention to art that is truly world-class. KUNSTENISRAËL
contributes to a nuanced view of Israel and its people by:
• focusing attention on art that showcases the multicultural population of Israel, including its
significant Muslim minority;
• presenting art that demands thought and brings complexity to a dialogue characterized by
oversimplification;
• fostering conversation; by explicitly avoiding a political or religious association,
KUNSTENISRAËL is able to make inroads where affiliated organizations, such as embassies and
synagogues, cannot.
KUNSTENISRAËL has developed a broad sphere of influence in the professional arts world and
reaches both a wide Jewish audience (ranging from secular to Orthodox) as well as a significant
segment of the Christian community. The Netherlands-based organization Christians for Israel has
80,000 subscribers to its monthly magazine, in which KUNSTENISRAËL has been prominently
featured in both articles and interviews.
KUNSTENISRAËL’s credibility in the artistic community is aided by both its reputation of
supporting art based on artistic merit as well as its highly regarded director and the distinguished
members of its board, who have served in various capacities at some of the most prestigious
Dutch cultural institutions.
9. 9Case for support
CURRENT SOURCES OF FINANCIAL SUPPORT
After more than a year of research, KUNSTENISRAËL was launched in 2011 at the initiative of the
Levi Lassen Foundation in The Hague. This foundation provided 100% of the financing for the
establishment and administration of KUNSTENISRAËL through 2013. With an eye toward the long-
term viability of the project, the intention was that, after an initial period of development,
KUNSTENISRAËL would seek a broader base of financial support from a variety of stakeholders.
Having far exceeded its founders’ expectations, KUNSTENISRAËL continues to receive financial
backing from Levi Lassen while identifying other sources of philanthropic support.
Once firmly established in the Dutch cultural landscape, KUNSTENISRAËL’s 2014 fundraising
campaign met with remarkable success. Various foundations made new grants to continue
KUNSTENISRAËL’s work: The Maror Foundation, The Elisabeth Strouven Foundation, The Society for
the Benefit of Jews in the Netherlands, The Kattendijke Drucker Foundation, The LexHanna
Foundation and The Will Rita Jaeger Fund.
In-kind corporate sponsoring and partnerships have been established with Google, YouTube,
SalesForce, and VerticalResponse, along with local service providers of graphic design, web design
and hotels. Our first Friends campaign yielded nearly 100 individual donors. Of those, twelve made
multi-year commitments, making a substantial contribution to the ongoing sustainability of the
project.
FUNDING OPPORTUNITIES
KUNSTENISRAËL’s annual budget is €250,000 (approx. $280,000). Contributions of up to $20,000
are applied to our core programs and to general operating expenses. We are committed to running a
lean operation and our overhead continues to be funded in large part by the Levi Lassen
Foundation.
Interest in our organization continues to grow, both in the Netherlands and worldwide. Although the
Israeli Ministries of Culture and Foreign Affairs laud our work as a model for promoting Israeli arts,
they do not provide financial backing. Corporate support until now has been limited to in-kind; we
are developing plans for corporate financial sponsors under the umbrella of creative partnerships.
Meanwhile, as new opportunities and means for promoting Israeli arts continue to emerge, financial
constraints will largely determine our next steps.
10. 10 Case for support
NEW FUNDING FOR INCREMENTAL GROWTH
Below is a list of new opportunities to enhance growth and visibility for Israeli arts.
Jazz showcase event - $20,000 each
In 2013, we co-hosted a pilot project called A Night in Tel Aviv. This showcase of Israeli jazz music
presented three young Israeli jazz ensembles to a sold-out audience that included numerous
promoters and booking agents from Belgium, the Netherlands, Luxembourg and France (see
appendix 3b for an in-depth article). This event was an immediate success, with the featured
ensembles getting booked for return engagements at many of the leading venues in these
countries. Our goal is to develop this event into a brand. In order to do so, the event must take
place at least every two years. The entire project, including artists’ fees and all related costs has a
price tag of $20,000. With a relatively small investment, this project has the potential to have a
huge impact both in the Netherlands and in surrounding countries. In the long term, the potential
exists for a rollout of this formula across Europe.
Increasing Re-granting Capacity - $25,000 per year
KUNSTENISRAËL annually receives approximately 80 grant proposals requesting support for
Israeli art presentations in the Netherlands. We are currently able to fund only a small percentage,
and of these, only a few receive the full amount requested. Despite the outstanding quality of the
proposals, financial constraints prevent us from supporting many worthy projects. An additional
$25,000 per year would represent a 25% increase in our grant budget, allowing us to fully fund
nearly all of these deserving projects.
Research trips to Israel for Dutch museum curators directors - $30,000 per year
One of our most successful projects is our semi-annual trip for curators of leading Dutch
museums, including Stedelijk (Amsterdam), Van Abbe (Eindhoven), Cobra (Amstelveen), Beelden
aan Zee (The Hague) and Boijmans van Beuningen (Rotterdam). On each excursion we take 4-5
curators and museum directors to meet with Israeli artists in their studios. To date, more than half
of the 22 participants have produced an exhibition or other project featuring an Israeli artist whom
they met during their trip (see appendix 3a for an in-depth article). A contribution of $30,000
would enable us to institutionalize this program and double its already significant impact with an
increase from two to four trips each year. The trips cost $2,000 per traveler, yet often result in
exhibitions that cost $100,000 or more. The yield of this program compared to the investment is
enormous, with a demonstrated impact across Europe and beyond.
11. 11Case for support
Performing arts ‘Exposures’ for music and dance programmers - $50,000 per year
Each year the Israeli Foreign Ministry hosts a series of ‘International Exposures’. The events bring
program directors from all over the world to Tel Aviv and Jerusalem for intensive four-day showcases
of world music and modern dance. Inspired by the success of our trips for visual arts curators, we aim
to develop a project that dramatically increases the presence of Dutch program directors at these
showcases. Our delegation would take part in the ministry’s ‘exposures,’ augmented by a tailor-made
program to reflect their specific needs. As is the case for Holland’s exemplary museums, its music
and dance venues in Amsterdam, Rotterdam and The Hague (e.g. Bimhuis, North Sea Jazz Festival,
Concertgebouw, Muziekgebouw, and De Doelen) are ranked among the world’s leading platforms for
tomorrow’s top talent. This project would help ensure that Israeli artists are well represented on
these stages.
JOIN US!
In the past four years, KUNSTENISRAËL has provided the means to showcase the work of hundreds of
Israeli artists. This mission builds bridges of understanding and adds nuance to the perception of
Israel abroad. The future growth and success of KUNSTENISRAËL is limited only by funding. Since its
founding, this young organization’s successes bear witness to the urgency of its work and to its wider
potential.
Despite the significant enthusiasm and financial support that comes primarily from the Dutch Jewish
community, it must be noted that the community is small and too limited for an organization with
international goals and ambitions. The scope and effect of the foundation are truly international,
reaching well beyond the boundaries of Europe.
We invite you to join us and to become a part of our important work. This support is essential for
KUNSTENISRAËL’s capacity to change and humanize the conversation about Israel in Europe through
the universal language of the arts.
12. 12 Case for support
LIST OF APPENDICES
1. KUNSTENISRAËL Magazine 2013
2. KUNSTENISRAËL Magazine 2014
3. Magazine articles / case studies (in translation from the Dutch)
a “Not a cent to spend on art, and still there was art” - interview with museum director Edwin
Jacobs about KUNSTENISRAËL’s trips for Dutch museum curators (Magazine 2013 - p. 12-13)
b “Really funky, really swinging” - interview with Mike Bindraban, music agent and co-organizer
jazz showcase ‘A Night in Tel Aviv’ (Magazine 2014 - p. 13)
c “Art from Cucumbers and croquettes”; “Floating Stainless Steel” (Magazine 2014 - p. 6)
4. Budget Overview 2011-2016
5. Publicity and Press materials
6. Endorsements: Foundations, Individuals, Artists and Arts Presenters
7. Leadership
8. Contact / How to donate
13. 13Case for support
“Not a cent to spend on art, and still there was art”
Interview with museum director Edwin Jacobs about KUNSTENISRAËL’s trips for Dutch museum curators
“Everybody is an artist” is the motto of Utrecht’s
Centraal Museum, after the famous saying by
artist Joseph Beuys. It became even more
meaningful when the museum’s director
Edwin Jacobs took an art tour through Israel.
“I experienced the trip as a lesson in life.”
“A wonderful experience” is Centraal Museum
director Edwin Jacobs’s immediate reaction as he
reflects on the seven-day trip exploring Israel’s
arts scene that he took in March 2012, at the invitation of KUNSTENISRAËL. “Very intensive, and a
fantastic program. The enormous diversity especially made a lasting impression on me,” he tells me
in his workroom in the Utrecht museum.
The trip was a pilot project, organized by curator Ronit Eden who remembered Jacobs from a joint
art project in the town of Oss in the province of Brabant. “The fund wanted to introduce curators
and museum directors to all of what’s going on in the arts in Israel,” he says. “We seized the
opportunity.”
For Jacobs, Israel had always been for him primarily a historical concept, “still imbued with political
and religious symbolism.” Once he was there wandering around, conversing, and observing, he
discovered two things: “That in Israel it’s about something totally different from the clichés we get
here on TV: it’s about people” and that those people embraced the arts and culture “with
tremendous power and energy”. Jacobs: “Even if some of the places we visited didn’t have a cent to
spend on art, there was still art. I almost felt it was a lesson in life.”
Jacobs had a full schedule during the trip. As part of a group that included Yvonne Ploum, director
of the Armando Museum, he visited the most prominent museums in Jerusalem and Tel Aviv,
speaking with their directors and curators. They also established contacts with small-scale
initiatives in Arab villages. “We also went to one of the most beautiful and authentic kibbutzim in
the north, Ein Harod”, Jacobs adds, “and visited lots of artists in their studios.”
Residential neighborhood
One of his most inspiring encounters, says Jacobs, was being introduced to Gallery Barbur in
Jerusalem. “They’re in a space maybe twice as big as this room, in the middle of a residential area.
Their motto is making the white cube dirty. Museums tend to be self-absorbed and somewhat
sterile. At Barbur, he discovered, all the doors were open and people brought the outside world
inside as much as they could.
“Anybody who was interested in drawing could take a workshop,” Jacobs explains. “The instruction
books that students could take with them landed back in their library. Parents would also come in
towards the end of the afternoon to look around before picking up their kids from the kindergarten
nearby.” This generated the lively atmosphere and the many contacts that help keep the gallery
alive. “Very inspiring,” says Jacobs.
Appendix 3a: Translation KUNSTENISRAËL Magazine 2013, p. 12-13
‘Een geweldige ervaring’, blikt
Edwin Jacobs maar meteen terug.
De directeur van het Centraal
Museum maakte maart 2012 op
uitnodiging van KUNSTENISRAËL
een zevendaagse kunstverkennings-
reis door Israël. ‘Zeer intensief, met
een fantastisch programma. Vooral
de enorme diversiteit is me
bijgebleven’, vertelt hij in zijn
werkkamer in het Utrechtse
museum.
De reis was een pilot, georganiseerd
door curator Ronit Eden die Jacobs
nog kende van een gezamenlijk
kunstproject in het Brabantse Oss.
‘KUNSTENISRAËL wilde tentoon-
stellingsmakers en museumdirec-
teuren graag kennis laten maken
met wat er in Israël op kunstgebied
allemaal gebeurt’, zegt hij. ‘Die
kans hebben we met beide handen
aangegrepen.’
Israël, zegt Jacobs, dat was voor
hem altijd primair een historisch
gegeven, ‘nog altijd doordrenkt van
politieke en religieuze symboliek.’
Daar eenmaal rondwandelend,
pratend en observerend ontdekte
hij twee dingen: ‘Dat het in Israël
om iets heel anders gaat dan de
clichés die wij hier op tv te zien
krijgen: het draait om mensen.’ En
die mensen omarmden kunst en
cultuur, zegt hij, ‘met enorme
kracht en energie’. Jacobs: ‘Ook al
was er op de plekken die we
bezochten soms niets te besteden,
toch was er kunst. Dat ervoer ik
bijna als een levensles.’
Hij had tijdens de reis een vol
programma. Samen met onder
andere Yvonne Ploum, directeur
van het Armando Museum,
bezocht Jacobs de vooraanstaande
musea in Jeruzalem en Tel Aviv en
haalde men de buitenwereld waar
mogelijk binnen.
‘Iemand die geïnteresseerd was in
tekenen kon er een workshop
volgen’, licht Jacobs toe. ‘De
voorbeeldboeken die je dan
meenam, belandden daar in de
bibliotheek. Ouders die hun kind
aan het eind van de middag uit de
nabijgelegen Kindergarten
ophaalden, liepen ook nog even
binnen.’ Het resulteerde in de
levendigheid en de talrijke
contacten waar de galerie nu mede
zijn bestaansrecht aan ontleent.
‘Heel inspirerend’, zegt Jacobs.
Ander voorbeeld: een ‘fantastische
dansvoorstelling’ die hij zag in Tel
Aviv. ‘Daarin herkende je die
typische traditie in de Israëlische
choreografie: heel fysiek. Zoals
een method actor zich totaal
inleeft in zijn personage, zo gaat
dat er ook aan toe in de dans. Ik
denk dat Israël daar als land op de
een of andere manier om vraagt.
‘Niets te besteden, toch was er kunst’‘Iedereen is een kunstenaar’ is
het motto van het Centraal
Museum, naar de beroemde
uitspraak van Joseph Beuys.
Op een kunstverkenningsreis
door Israël kreeg het voor
museumdirecteur Edwin Jacobs
eens te meer betekenis. ‘Ik heb de
reis ervaren als een levensles.’
De dans, de muziek, de kunst - het
is van een ongekende vitaliteit en
voortdurend gericht op contact
maken met het publiek. Kunst en
cultuur wordt er nadrukkelijk
gezien als middel om de dialoog
tussen verschillende groepen in de
samenleving op gang te brengen.’
Geen censuur
Het mooie, vindt Jacobs, is dat
KUNSTENISRAËL tijdens zo’n
kunstverkenningsreis geen enkele
censuur toepast. ‘Alles kun je
bekijken. En dat hebben we ook
gedaan. Ook toen we in een
Arabisch dorp waren en Gallery Um
el Fahem bezochten, een galerie en
archief voor Arabische kunst.’
Het nog jonge initiatief beoogt de
historische Arabische identiteit de
komende jaren een nieuw gezicht
te geven en presenteert kunste-
naars met een dubbele, Israëlisch-
Palestijnse achtergrond. Jacobs:
‘Het ging de directeur die we
spraken er niet om of zijn initiatief
nou morgen gereed was, of over
tien jaar, of desnoods pas na zijn
leven - als het er maar kwám.
Religie speelde in zijn afwegingen
nauwelijks een rol. Mensen van
verschillende culturen of identiteit
samen brengen, daar draaide het
om.’
Het zijn unieke ervaringen die
eraan hebben bijgedragen dat
Jacobs sinds deze trip anders naar
de wereld kijkt, en vooral naar de
betekenis daarin van kunst en
cultuur. ‘Ik ben nu aan het
onderzoeken of ik het werkprincipe
van Barbur, die samenwerking met
de omliggende buurt, ook in
Utrecht kan toepassen. Bij Tate
Modern in Londen heeft Barbur
inmiddels al een weekend mogen
organiseren: Barbur Bazaar. Alle
culturele en etnische groepen uit
de omgeving van het museum
brachten een eigen symbool in dat
hun identiteit uitdrukte. Die
werden stuk voor stuk doormidden
gezaagd en in verschillende
workshops weer aan elkaar geplakt
tot nieuwe symbolen en ter plekke
verkocht. Zo simpel en toch zo
doeltreffend - kijk, dat vind ik
interessant.’
De kunstverkenningsreis zal vast en
zeker leiden tot een uitwisselings-
programma tussen zijn museum en
partners in Israël (zie kader). Maar
volgens Jacobs reikt de ambitie
verder. ‘Wat doet zo’n reis met
jezelf, als museumdirecteur? Dat
heb ik geprobeerd in de evaluatie
te beschrijven en vervolgens ook in
mijn werkwijze in Nederland te
incorporeren’
Het commitment met de kunsten
zoals hij dat in Israël aantrof, dient
zo als inspiratiebron voor de
Nederlandse museumpraktijk.
Jacobs: ‘Je zou deze reis bijna ver-
plicht moeten stellen aan iedereen
die zich hier serieus met kunst en
cultuur bezighoudt.’
Samenwerking
Centraal Museum met Israël
In zijn evaluatie van de kunst-
verkenningsreis somt Jacobs
alvast een aantal mogelijke
culturele uitwisselingen op:
Met het Tel Aviv Museum
kan een tentoonstelling over
Caravaggisten worden opgezet.
Het Centraal Museum kan een
bijdrage leveren aan de oprich-
ting van een museum voor
Palestijnse kunst.
Tel Aviv is een ‘Bauhaus-stad’,
wat goed aansluit bij de
Rietveld-collectie in het
Centraal Museum. Op dit vlak
is een gezamenlijk programma
realiseerbaar.
Met kibboets Ein Harod kan
een thematische of kunstenaar-
gerichte samenwerking worden
opgezet.
Het concept van Gallery Barbur
kan één op één naar Nederland
worden overgezet en via uitwis-
selingsprogramma’s worden
ingevuld.
‘Alles kun je bekij-
ken. En dat hebben
we ook gedaan.’
sprak er met directeuren en
conservatoren. Daarnaast legden
ze ook contact met kleinschalige
initiatieven in Arabische dorpen.
‘We zijn verder bij een van de
mooiste en meest authentieke
kibboetsen in het noorden
geweest, Ein Harod’, vult Jacobs
aan, ‘en hebben veel kunstenaars
in hun atelier bezocht.’
Woonwijk
Een van de meest inspirerende
ontmoetingen noemt Jacobs zijn
kennismaking met Gallery Barbur
in Jeruzalem. ‘Ze zijn gevestigd in
een ruimte van hooguit twee keer
deze kamer, in het hart van een
woonwijk. Hun motto is ‘making
the white cube dirty’. Die ‘white
cube’ is de aloude museale ruimte,
zoals Mies von der Rohe die ooit
bedacht.’ Tamelijk in zichzelf
gekeerd en wat steriel, wil Jacobs
maar zeggen. Bij Barbur, ontdekte
hij, gingen alle luiken juist open en
helpt… WILT U ALS VRIJWILLIGER BIJDRAGEN AAN ONZE ACTIVITEITEN? NEEM CONTACT MET ONS OP VIA TEL. 020-7857647.
PAGINA 13PAGINA 12 ‘JE ZOU DEZE REIS BIJNA VERPLICHT MOETEN STELLEN’
14. 14 Case for support
Another example was a “fantastic dance performance” that he saw in Tel Aviv. “You could recognize
the typical – highly physical – tradition in Israeli choreography. The way a method actor totally
steeps himself in his character, that’s what they do with dance there. I think that Israel demands it
somehow as a country. The dance, the music, the visual arts all have a vitality I’ve never seen before,
and are continually geared to communicating with their audiences. Art and culture are emphatically
seen as the means of getting dialogue going between various groups in society.”
No censorship
The great thing about a KUNSTENISRAËL art tour, says Jacobs, is that there is no censorship at all.
“You can look at everything. And we did. Even when we were in an Arab village and visited Gallery
Um el Fahem, a gallery and archive of Arab art.”
This still-new initiative aims to show a new facet of the historical Arabic identity in the next few
years, and presents artists with dual Israeli-Palestinian backgrounds. Jacobs: “It didn’t matter to the
director who we spoke with whether his initiative was completed tomorrow or in ten years, or even
after he’d died – as long as it happened. Religion was hardly a factor in his decision making. It
revolved around bringing together people from different cultures or identities.”
Since he took this trip, these incomparable experiences have helped Jacobs to look at the world
differently, especially regarding the significance of art and culture in it. “I’m now looking into
whether we can apply the working principle of Barbur – working with the surrounding neighborhood
– here in Utrecht. In the meantime, Barbur has been able to organize a ‘Barbur Bazaar ‘ weekend at
the Tate Modern in London. All the cultural and ethnic groups from the area around the museum
brought in a symbol that expressed their identity. These objects were sawed in half and then glued
back together during several workshops to make new symbols, which were sold there. It’s so simple
and yet so effective –that’s what I think is interesting.”
The art tour will certainly lead to an exchange program between his museum and partners in Israel
(see box). But, says Jacobs, his ambition goes further than that. “What does a trip like that do to you
as a museum director? Try to write that down in your evaluation. And how can you incorporate what
you’ve experienced into your own working methods? These are questions that just naturally come up.”
It is his hope that museums in the Netherlands will be inspired by the commitment to the arts that
he encountered in Israel. Jacobs: “I almost think this trip should be a requirement for anybody who’s
seriously involved in the art and culture sector here.”
Centraal Museum working with Israel
In his evaluation of the art tour, Jacobs sums up a few possible cultural exchanges.
- An exhibit on the Caravaggists can be set up with the Tel Aviv Museum.
- The Centraal Museum can assist in setting up a museum for Palestinian art.
- Tel Aviv is a “Bauhaus city”, which links nicely with the Centraal Museum’s Rietveld Collection.
A joint program with this theme is feasible.
- A project can be set up with the Ein Harod kibbutz around a particular theme or artist.
- The concept of Gallery Barbur can be taken “one-on-one” to the Netherlands and fleshed out
through exchange programs.
15. 15Case for support
“Very funky, very swinging”
Interview with Mike Bindraban,
music agent and co-organizer jazz showcase ‘A Night in Tel Aviv’
When I came to Israel for the first time three years ago, I was truly
blown away by the amount of talent there,” says Mike Bindraban.
“A huge number of musical styles came together in the jazz there,
actually reflecting Israel’s demographic structure very well. You have
Yemenite influences, the klezmer tradition from Eastern Europe,
Arabic moods and Sephardic sources with those quarter tones that
all make it all sound somewhat melancholy. In this fascinating
melting pot, you also hear the American influences coming through
in the artists who worked in New York for a little while.”
It was high time, Bindraban concluded, to introduce Dutch audiences to Israeli jazz. He immediately
contracted two Israeli performers for his agency Good Music Company. He also organized the annual
event A Night In Tel Aviv (ANITA) in Amsterdam’s famous jazz venue Bimhuis. Bindraban invited three
Israeli jazz ensembles and presented them to an audience of jazz aficionados, as well as Dutch
programmers, making it easy for them to get acquainted with Israeli jazz.
“ANITA should ideally provide a cross-section of what’s really good in Israel right now,” explains
Bindraban, “and we like to stress the cross-cultural aspect. In the first edition, we even had a
interdisciplinary element: a filmmaker was commissioned to film each of the participating musicians’
favorite neighborhood in Tel Aviv, and these images were shown in the background during their
performance in the Bimhuis.“
The very first ANITA featured “top saxophonist” Eli Degibri. “One of the world’s very best” according
to Bindraban. “He’s played with Herbie Hancock and Al Foster.” Plus bassist Omer Avital, “one of the
frontmen of progressive, upbeat Israeli jazz from New York. Very funky, very swingy.” And finally
pianist Omer Klein: “Also swinging jazz with New York influences, but still with a little more of the
classical side of it, like clear melodic lines.”
Bindraban adds, “It’s partly thanks to KUNSTENISRAËL that I’ve been able to visit Israel and gotten
a clear idea of the jazz scene. In the Netherlands I also have frequent contact with KUNSTENISRAËL’s
director, Ken Gould. He invites us over to his place, and we discuss the latest developments over a
bowl of soup.”
Mike’s hard at work programming the next ANITA. “I think the theme’s going to be Young Rising”,
says Bindraban. “During the 2013 edition, I presented a fifteen-year-old pianist who could play
unbelievably well, and also a seventeen-year-old drummer, who’s quite a phenomenon now. They’ve
been playing together in a quartet for the last year – the first accounts coming from Israel about
them sound very, very promising. And I met a saxophonist, a very religious man. He’s now one of the
top three soprano sax players in the world. His breathing technique is incredible. His timing, rhythm
– everything is fantastic. It would almost be insulting not to include him in the next ANITA.”
Appendix 3b: Translation KUNSTENISRAËL Magazine 2014, p. 13
‘Toen ik drie jaar geleden voor
het eerst in Israël was, werd ik
omver geblazen door de
hoeveelheid jazztalent’, zegt
Mike Bindraban. ‘Heel veel
muziekstijlen kwamen daar
samen, eigenlijk een reflectie
van hoe Israël demografisch is
opgebouwd. Je hebt Jeminiti-
sche invloeden, je hoort de
klezmertraditie van Oost-Euro-
pa, Arabische invloeden…’
In die fascinerende mengelmoes
klinken dan ook nog de
Amerikaanse jazztradities door
van artiesten die een tijdje in de
Verenigde Staten en met name
in New York hebben gewoond
en gewerkt. Hoogste tijd, vond
Bindraban, om meer Israëlische
jazz-artiesten aan het Neder-
landse publiek te presenteren.
Nadat twee groepen met
Israëlische roots (Omer Klein
Trio en Avishai Cohen) aan het
bestand van zijn muziekagent-
schap Good Music Company
werden toegevoegd, kwam het
idee om een jaarlijks showcase-
evenement, A Night In Tel Aviv
(ANITA), te organiseren in het
Amsterdamse jazzpodium het
Bimhuis. Bindraban nodigt
daarvoor drie Israëlische jazz-
groepen uit en presenteert die
aan een publiek van Nederlandse
programmeurs, boekers,
platenlabels, persagenten,
journalisten en liefhebbers, om
aan deze artiesten een zo goed
mogelijke opstap te bieden
naar meer.
Hot
‘Die avonden moeten eigenlijk
een dwarsdoorsnede bieden van
wat er op dit moment in Israël
hot is’, legt Bindraban uit,
‘waarbij we graag het cross-
culturele aspect willen bena-
drukken. In de eerste editie
hadden we daar ook nog een
compositie-opdracht aan
gekoppeld: de Amsterdams-
Israëlische filmmaakster
Nirit Peled maakte bijzondere
‘Heel funky,
heelswingend’
Beleef de internationale muziekscene
van Tel Aviv in het Amsterdamse Bimhuis.
Programmeur Mike Bindraban over
zijn fascinatie voor Israëlische jazz.
opnamen van de favoriete wijk in
Tel Aviv van elk van de deelne-
mende artiesten. Die beelden
werden tijdens het optreden in
het Bimhuis op de achtergrond
getoond en daar moesten de
artiesten een compositie op
spelen.’
Op de eerste ANITA stond
meteen topsaxofonist Eli Degibri.
‘Hij heeft met cracks als Herbie
Hancock, Ron Carter en Al Foster
samengewerkt.’ Plus bassist
Omer Avital, ‘een van de
frontrijders van progressieve, uit
New York, met sterke Israëlische
referenties. Heel funky, heel
swingend.’ En als laatste pianist
Omer Klein: ‘Ook swingende jazz
met New Yorkse-invloeden, maar
dan toch wat meer de klassieke
kant ervan. Heldere melodielij-
nen, met een geweldige interac-
tie met zijn medespelers.’
Soepje
Bindraban: ‘Mede met dank aan
KUNSTENISRAËL hebben we ook
Israëlische jazz-artiesten naar
Nederland gehaald voor concer-
ten door het hele land. Afgelopen
drie jaar ben ik samen met mijn
compagnon Jurjen Mooiweer op
uitnodiging van het Ministerie van
Buitenlandse Zaken naar Israël
geweest voor de International
Jazz Showcase. Daar krijgen wij
een duidelijk beeld van wat er
allemaal op het gebied van jazz
speelt in Israël. In Nederland
hebben wij dan geregeld contact
met directeur Ken Gould van
KUNSTENISRAËL. Zo nu en dan
eten we een soepje, drinken we
goede koffie en spreken we de
laatste ontwikkelingen door.’
Aan de programmering van de
nieuwe editie van A Night In Tel
Aviv, september 2014, wordt
hard gewerkt. ‘Ik denk dat het
thema Young Rising wordt’,
zegt Bindraban. ‘Er is een
bijzondere lichting jonge en zeer
getalenteerde muzikanten op dit
moment. De 17-jarige pianist
Gadi Lehavi en de 19-jarige
drummer Ofri Nehemya zijn hier
voorbeelden van. Maar ook
sopraansaxofonist Daniel Zamir,
trompettist Itamar Borochov en
de jonge progressieve groep
Tatran zijn ones to watch. En zo
zijn er nog een aantal groepen
en artiesten die op onze shortlist
staan. Wat de definitieve line-up
zal worden, weten we in het
voorjaar van 2014.’
GADI LEHAVI ITAMAR BOROCHOVELI DEGIBRI FOTO: ANIA GURCA
PAGINA 13‘DE AVONDEN MOETEN EEN DOORSNEE BIEDEN VAN WAT ER IN ISRAËL NU HOT IS’
16. 16 Case for support
Appendix 3c: Translation KUNSTENISRAËL Magazine 2014, p. 6
Art from Cucumbers and croquettes
133 cucumbers, 567 sandwiches, 111 liters of red wine, 18 croquettes, 155 lemons, 123 liters of
diet cola and 490 tomatoes. For a whole year, artist Itamar Gilboa (b. Tel Aviv, 1973) kept meticulous
records of his daily food and beverage consumption, which resulted in the sculpture installation Food
Chain Project. The installation, a portable supermarket filled with plaster casts of the more than
8000 items he consumed over the year, was first exhibited at Agri meets Design, part of the Dutch
Design Week held in Eindhoven last October. In 2014 Gilboa exhibited his plaster food in his city of
residence, Amsterdam (also see photo, page 2).
Floating Stainless Steel
The artwork All is Well by Israeli artist Aya Ben Ron (b. Haifa, 1967) will grace the reception hall of
the Máxima Medical Center in Eindhoven for the next ten years. All is well consists of a stainless
steel water source four meters in diameter on top of which six stainless steel figures are floating.
Each of the figures is a reference to a different botanical element as well as to the history of medical
science.
Aya Ben Ron makes sculptures, video, drawings and installations. In all of its forms, her art examines
the vulnerable body, the perception of health and normality and the collective memory of pain in the
widest social and historical sense. All is Well was made in cooperation with the Van Abbe Museum
and made possible in part by the Máxima Foundation, Mondriaan Fund and KUNSTENISRAËL.
Het kunstwerk All is well van de Israëlische kunstenares Aya Ben Ron
(Haifa, 1967) siert de komende tien jaar de ontvangsthal op van het
Máxima Medisch Centrum in Eindhoven. All is well bestaat uit een
roestvrijstalen waterbron met een diameter van vier meter waarbo-
ven zes roestvrijstalen figuren zweven. Elke figuur refereert aan een
ander botanisch element en kent verwijzingen naar de geschiedenis
van de medische wetenschap.
Aya Ben Ron maakt sculpturen, video, tekeningen en installaties. In
al deze uitingsvormen onderzoekt ze het kwetsbare lichaam, de
gewaarwording van gezondheid en normaliteit, en de collectieve
herinnering van pijn in de breedste sociaal-historische zin. All is Well
werd in samenspraak met het Van Abbemuseum gerealiseerd en is
mede mogelijk gemaakt door Stichting Máxima, het Mondriaan Fonds
en KUNSTENISRAËL.
133 komkommers, 567 boterhammen, 111 liter rode
wijn, 18 kroketten, 155 citroenen, 123 liter cola light en
490 tomaten. Een jaar lang hield beeldend kunstenaar
Itamar Gilboa (Tel Aviv, 1973) zijn dagelijkse consump-
tie nauwkeurig bij. Dit resulteerde in de sculptuurinstal-
latie Food Chain Project. De installatie, een draagbare
supermarkt gevuld met gipsen afgietsels van de ruim
8.000 voedingsmiddelen die hij in een jaar consumeerde,
was voor het eerst te zien zijn bij Agri meets Design,
onderdeel van de Eindhovense Dutch Design Week van
afgelopen oktober. In 2014 toont Gilboa zijn gipsvoed-
sel ook in zijn woonplaats Amsterdam.
‘In de wijze waarop stichting KUNSTENISRAËL de grote variëteit aan Israëlische kunst presenteert aan
het Nederlandse publiek, is zij uniek in de wereld. Hadden we in elk land maar een KUNSTENISRAËL!’
Raphael Gamzou, hoofd cultuur en wetenschap, Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken.
Kunst van
komkommers
en kroketten
Zwevend roestvrijstaal
EEN DEEL VAN HET ‘FOOD CHAIN PROJECT’ VAN ITAMAR GILBOA
‘ALL IS WELL’ VAN AYA BEN RON
PAGINA 6 EEN DRAAGBARE SUPERMARKT MET GIPSEN AFGIETSELS VAN 8.000 VOEDINGSMIDDELEN
18. 18 Case for support
MONTHLY NEWSLETTER /
CULTURAL CALENDAR
- Overview of performances and exhibitions
by Israeli artists in the Netherlands, and
relevant news items.
- Approximately 25 distinct events per
month, spread across the Netherlands
- Sent monthly by e-mail to approximately
11,000 subscribers
- Sent in both English and Dutch, depending
on the reader’s preference.
Appendix 5:
19. 19Case for support
WEBSITE
- State of the art, complete versions in both English and Dutch
- Interactive calendar of events with ticket sales portal
- News: Israeli arts news, online versions of monthly newsletter and yearly magazine
- Information about our work and how artists can apply for grants
- Fundraising portal and contact information
20. 20 Case for support
SOCIAL MEDIA
2 separate Facebook pages
- for Dutch audience (1100 followers)
- for artists in Israel to alert them to open calls and grant opportunities in
Holland in particular and Europe in general.
21. 21Case for support
KUNSTENISRAËL MAGAZINE
- Yearly publication in Dutch
- Circulation 25,000, distributed in conjunction with cultural partner organizations
and grant recipients
- Free digital version available online via issuu.com
- Articles, interviews, testimonials, fund development
PAGINA 8 VIJF CONSERVATOREN
OP KUNSTREIS DOOR ISRAËL
PAGINA 12 SECRETARESSE
WORDT ’S NACHTS EEN FILMSTER
PAGINA 14 BIJ ODED EZER
KOMEN LETTERS TOT LEVEN
PAGINA 13 SWINGEND TEL AVIV
ZET BIMHUIS OP STELTEN
NUMMER 2
2014
UITGAVE VAN KUNSTENISRAËL
EEN ONAFHANKELIJKE STICHTING
DIE ZICH INZET VOOR CULTURELE
PROJECTEN UIT ISRAËL DIE IN
NEDERLAND GEPRESENTEERD
WORDEN IN SAMENWERKING
MET CULTURELE PARTNERS.
PAGINA 8 VIJF CONSERVATOREN
OP KUNSTREIS DOOR ISRAËL
PAGINA 12 SECRETARESSE
WORDT ’S NACHTS EEN FILMSTER
PAGINA 14 BIJ ODED EZER
KOMEN LETTERS TOT LEVEN
PAGINA 13 SWINGEND TEL AVIV
ZET BIMHUIS OP STELTEN
PAGINA 4 KEN GOULD
OVER DE MISSIE EN VISIE
PAGINA 12 MET HET CENTRAAL
MUSEUM MEE OP KUNSTREIS
PAGINA 14 VIER KEER
AANSTORMEND TALENTEN
PAGINA 16 ELS SWAAB: ‘GEEN
ENKEL POLITIEK OOGMERK’
NUMMER 1
2013
UITGAVE VAN KUNSTENISRAËL
EEN ONAFHANKELIJKE STICHTING
DIE ZICH INZET VOOR CULTURELE
PROJECTEN UIT ISRAËL DIE IN
NEDERLAND GEPRESENTEERD
WORDEN IN SAMENWERKING
MET (CULTURELE) PARTNERS.
22. 22 Case for support
KUNSTENISRAËL IN THE PRESS
- Batsheva Dance Company in Amsterdam (in NIW - Dutch Jewish Weekly)
- Interview with director Ken Gould (also in NIW)
‘Kunst is hét
medium om met
elkaar in dialoog
te gaan’
FOTO:CLAUDIAKAMERGORODSKI
en voor Israëlische choreografen en dansers
in Nederland. Daar kunnen ze elkaar vinden,
inspireren en samenwerking zoeken.”
Uitgekiend en verhalend
OverSadeh21zegtGould:„Ikvindhetletterlijk
het mooiste dansstuk dat ik in mijn hele leven
heb gezien. Zo precies, zo uitgekiend, verha-
lend en strak. Ook de rest van het publiek was
gebiologeerd en gaf een staande ovatie, nog
voor het was afgelopen.” KUNSTENISRAEL
verzorgde de sponsoring van de voorstelling.
„Zonder financiële steun, van wie dan ook,
hadditoptredennietplaatskunnenvinden.Er
moeten zeventien dansers, twee managers en
veertien man personeel meereizen, een dure
grap. Batsheva is een symbool, de Rolls Royce
onder de Israëlische dansgezelschappen. Een
optreden in Nederland, vaak een gidsland op
het gebied van de kunsten, heeft een niet te
onderschatten belang. Als dat door financiële
of politieke redenen niet zou kunnen, is dat
een verarming.”
Want dat Israëlische kunstprojecten door
de BDS-beweging (Boycot, Desinvestering
en Sancties) worden tegengewerkt is een feit.
Eerder liet Gould zich, samen met voormalig
voorzitter van de Raad voor Cultuur, Els
Swaab, in dagblad Trouw uit over de versto-
ring van het Israëlische theaterfestival Spot
On. Daar stond een groep bezoekers tijdens
de solo van de 85-jarige diva Lea König op
om leuzen te roepen. Gould: „Als je kritisch
bent over het Israëlische beleid, dan zijn de
laatste mensen wiens mond je wilt snoeren
de kunstenaars. Juist zij laten vaak een kri-
tisch geluid uit het land zelf horen.”
Ohad Naharin wordt geregeld met boycots
geconfronteerd. Hoewel hij sterk tegen het
gebruik van geweld is en heeft gezegd dat hij
‘zijn eigen voorstelling zou boycotten als dat
dePalestijnenzouhelpen’,wordthijdoorverte-
genwoordigers van de BDS-beweging toch als
een ambassadeur van de Israëlische regering
gezien,dus‘fout’indevisievandeprotestgroe-
pen. Ook deze keer waren er acties gepland,
maar het NIW zag op de vrijdagavond niets
terug van een op Facebook aangekondigde de-
monstratie, niet tijdens de voorstelling, maar
ooknietvoorafgaandofnaafloop.VolgensDocP
(Stichting Diensten en Onderzoek Centrum
Palestina)wasdedemonstratieerweldegelijk:
circa tien mensen deelden flyers uit. Maar de
geplande Palestijnse dabke, een opzwepende
folkloristische dans, werd niet uitgevoerd.
Hetleekdeactievoerders‘ongepast’indeweek
van de aanslagen in Parijs, aldus verklaart een
woordvoerder van DocP tegenover het NIW.
Verbinding
Volgens Anita van Dolen, dansprogrammeur
van de Stadsschouwburg, verliep de actie,
die in goed overleg met de schouwburg werd
gehouden, rustig. „De organisatie wilde een
vreedzaamprotest.Vanonsmagiedersmening
gehoord worden, maar het is fijn als het pu-
bliek op rustige wijze van de voorstelling kan
genieten.” Gould houdt vast aan de kracht van
kunstomtotoplossingentekomen.„Wanneer
rationele argumenten geen uitkomst meer
lijken te bieden, kan kunst bruggen bouwen.
Hetishetmediumbijuitstekommetelkaarin
dialoog te gaan. Kunst is verbinding.”
versterkt door muziek. Soms schuurt die hard
in je oren en roept irritatie op, soms – zoals in
de slotscène – brengt die tranen in je ogen. Er
zijn speelse momenten, agressieve, intieme,
sensuele. Er wordt gevochten en gevreeën –
lijkthet.Somsishetkinderlijk,somsliefdevol.
De scène waarin de dansers hand in hand in
een grote kring lopen roept associaties op met
een dansend peuterklasje en een traditionele
hora, maar appelleert ook aan iets groters: de
mogelijkheid van het broederlijk samenzijn
van de mensheid.
Sadeh21 zit vol contrasten. Zelfs in het uiter-
lijk van de dansers: de een is lang en slungelig,
de ander klein, roodharig of heel donker, frêle
of heel compact. Ook in de choreografie zie je
die contrasten terug. Terwijl een grote groep
dansers tegelijk ritmisch beweegt, alsof ze de
maat aangeven, zijn anderen bezig met bijna
geïmproviseerde, grillige bewegingen. Man-
nen en vrouwen dansen soms gescheiden,
mannen af en toe in een jurk. De bewegingen
zijn zo onverwacht, zo ‘niet bedacht’, dat ze
uit de dansers zelf lijken voort te komen. Niet
verbazend, want choreograaf Ohad Naharin
heeft de bewegingsvorm Gaga ontwikkeld,
waarbij deelnemers, professioneel of amateur,
uitgedaagd worden bewegingen spontaan uit
hun lichaam te laten ontstaan. Bij elke scène
hoort een nummer, dat op het decor geprojec-
teerdwordt.TegendetijddatwebijSadeh6aan
zijn gekomen, dringt de gedachte zich op dat
het weleens een heel lange avond kan gaan
worden. Maar dan blijkt in het volgende deel
Sadeh 7-18 te zijn samengevoegd – ook humor
heeft hier een plek.
Inspiratie
Ken Gould, directeur van de stichting KUN-
STENISRAEL en kenner van de Israëlische
dans, was ook bij de voorstelling aanwezig
en is er lyrisch over. Hij plaatst het succes van
Batsheva Dance Company allereerst in een
breder kader: „Tijdens het jaarlijkse Internati-
onal Exposure [een festival voor buitenlandse
programmeurs op cultuurgebied, red.] was ik
onlangsvierdageninTelAviv,waarhetnieuw-
steenbestevanIsraëlischedansgezelschappen
werd getoond. Het was waanzinnig. Israël
heeft een fenomenale danscultuur. Het is een
van de wereldleiders op dat gebied en doet
niet onder voor Amerika of Engeland, met de
grote diversiteit aan dansgezelschappen van
topkwaliteit. Israëlische dans is spannend,
fysiek en krachtig en geeft me energie. Het is
opvallend hoe uit zo’n klein landje zo’n hoge
concentratie dansers komt. Goed dat er ook
jonge mensen zijn die wat beters te doen heb-
ben dan gamen.”
Gould vertelt dat KUNSTENISRAEL een
symposium over dans in de maak heeft. „Van
Circa tien demonstranten deelden flyers uit voor de Stadsschouwburg
Cultuur
25 TEWET 5775 C 14 | 27
7514_Dansvoorstelling.indd 2 14-01-15 19:25
V
ijf minuten voor het officiële be-
gin van de voorstelling van Bats-
heva Dance Company, is de zaal
nog half leeg. Even lijkt het alsof
de tragische gebeurtenissen in
de kosjere supermarkt in Parijs, waar diezelf-
de dag vier doden zijn gevallen, het publiek
hebben afgeschrikt. Maar even later stroomt
de zaal toch langzaam vol. Oudere cultuur-
liefhebbers, moeders met dochters, jonge dan-
sers en alles ertussenin. De, vanwege ‘Parijs’,
zwaarverhoogdeveiligheidsmaatregeleninde
schouwburghebbenhetbeginvandevoorstel-
ling vertraagd. Nog nooit vertoond in dit insti-
tuut: iedereen loopt met zijn portemonnee en
telefoonlosindehand,wanttassenmoetenbe-
neden blijven. Maar men heeft het over voor
een voorstelling van het legendarische Israëli-
sche dansgezelschap.
AlvelejarenisdeBatshevaDanceCompany,in
1964 opgericht door de Amerikaanse choreo-
grafe Martha Graham en naamgever barones
Batsheva de Rothschild, een broedplaats voor
Israëlischdanstalent.Toendegroepvanaf1970
voor het eerst door de Verenigde Staten toerde,
werd die enthousiast onthaald vanwege de
vernieuwende, dynamische en energieke op-
tredens. De reputatie van Batsheva begon zich
te verspreiden, buitenlandse dansers sloten
zich bij het gezelschap aan. Choreograaf Ohad
Naharin,die–zonderauditietehoevendoen–
in1974degelederenkwamversterkenwisteen
opvallend stempel op de groep te drukken. Na
een periode van pendelen tussen Batsheva en
Amerikaanse opleidingen en gezelschappen,
werd hij in 1990 directeur van het gezelschap.
De stijl die hij ontwikkelde is er een vol
vitaliteit en explosieve uitbarstingen. Bij de
training van ‘zijn’ dansers legt hij de focus op
iederseigen,zeerpersoonlijkekracht.Erwordt
getraind zonder spiegels, om niet afgeleid te
worden door zelfkritiek, en de beweging van
binnenuittevoelen.Voorzijnwerkontvinghij
onderscheidingen in binnen- en buitenland.
Intense ervaring
De voorstelling Sadeh21 is een intense erva-
ring. Zo’n twintig dansers laten in een aantal
afgebakende scènes zien wat ze in huis heb-
ben. Sadeh betekent veld, wat zowel letterlijk
(‘gebied’) als overdrachtelijk (‘emotionele of
spirituele ruimte of sfeer waar de dansers zich
bevinden’) kan worden opgevat. De dansers
laten enorme kracht zien, maar ook kwets-
baarheid. Ze verkennen elkaar, de onderlinge
verhoudingen, hun lichaam. Ze nemen je mee
op reis door een afwisselende serie emoties,
De Rolls Royce van de
Israëlische dans
De beroemde Batsheva Dance Company gaf een sprankelende – en zwaar beveiligde
– voorstelling in de Amsterdamse Stadsschouwburg, in een week die door ‘Parijs’ werd
overheerst. De fel aangekondigde protestacties vanuit de BDS-beweging bleven
uiteindelijk beperkt.
ACHSA VISSEL
FOTO:GADIDAGON
Ohad Naharin
repeteert met
zijn dansgroep
26 | C 14 16 JANUARI 2015
Cultuur
7514_Dansvoorstelling.indd 1 14-01-15 17:11
‘Kunst is hét
medium om met
elkaar in dialoog
te gaan’
FOTO:CLAUDIAKAMERGORODSKI
en voor Israëlische choreografen en dansers
in Nederland. Daar kunnen ze elkaar vinden,
inspireren en samenwerking zoeken.”
Uitgekiend en verhalend
OverSadeh21zegtGould:„Ikvindhetletterlijk
het mooiste dansstuk dat ik in mijn hele leven
heb gezien. Zo precies, zo uitgekiend, verha-
lend en strak. Ook de rest van het publiek was
gebiologeerd en gaf een staande ovatie, nog
voor het was afgelopen.” KUNSTENISRAEL
verzorgde de sponsoring van de voorstelling.
„Zonder financiële steun, van wie dan ook,
hadditoptredennietplaatskunnenvinden.Er
moeten zeventien dansers, twee managers en
veertien man personeel meereizen, een dure
grap. Batsheva is een symbool, de Rolls Royce
onder de Israëlische dansgezelschappen. Een
optreden in Nederland, vaak een gidsland op
het gebied van de kunsten, heeft een niet te
onderschatten belang. Als dat door financiële
of politieke redenen niet zou kunnen, is dat
een verarming.”
Want dat Israëlische kunstprojecten door
de BDS-beweging (Boycot, Desinvestering
en Sancties) worden tegengewerkt is een feit.
Eerder liet Gould zich, samen met voormalig
voorzitter van de Raad voor Cultuur, Els
Swaab, in dagblad Trouw uit over de versto-
ring van het Israëlische theaterfestival Spot
On. Daar stond een groep bezoekers tijdens
de solo van de 85-jarige diva Lea König op
om leuzen te roepen. Gould: „Als je kritisch
bent over het Israëlische beleid, dan zijn de
laatste mensen wiens mond je wilt snoeren
de kunstenaars. Juist zij laten vaak een kri-
tisch geluid uit het land zelf horen.”
Ohad Naharin wordt geregeld met boycots
geconfronteerd. Hoewel hij sterk tegen het
gebruik van geweld is en heeft gezegd dat hij
‘zijn eigen voorstelling zou boycotten als dat
dePalestijnenzouhelpen’,wordthijdoorverte-
genwoordigers van de BDS-beweging toch als
een ambassadeur van de Israëlische regering
gezien,dus‘fout’indevisievandeprotestgroe-
pen. Ook deze keer waren er acties gepland,
maar het NIW zag op de vrijdagavond niets
terug van een op Facebook aangekondigde de-
monstratie, niet tijdens de voorstelling, maar
ooknietvoorafgaandofnaafloop.VolgensDocP
(Stichting Diensten en Onderzoek Centrum
Palestina)wasdedemonstratieerweldegelijk:
circa tien mensen deelden flyers uit. Maar de
geplande Palestijnse dabke, een opzwepende
folkloristische dans, werd niet uitgevoerd.
Hetleekdeactievoerders‘ongepast’indeweek
van de aanslagen in Parijs, aldus verklaart een
woordvoerder van DocP tegenover het NIW.
Verbinding
Volgens Anita van Dolen, dansprogrammeur
van de Stadsschouwburg, verliep de actie,
die in goed overleg met de schouwburg werd
gehouden, rustig. „De organisatie wilde een
vreedzaamprotest.Vanonsmagiedersmening
gehoord worden, maar het is fijn als het pu-
bliek op rustige wijze van de voorstelling kan
genieten.” Gould houdt vast aan de kracht van
kunstomtotoplossingentekomen.„Wanneer
rationele argumenten geen uitkomst meer
lijken te bieden, kan kunst bruggen bouwen.
Hetishetmediumbijuitstekommetelkaarin
dialoog te gaan. Kunst is verbinding.”
versterkt door muziek. Soms schuurt die hard
in je oren en roept irritatie op, soms – zoals in
de slotscène – brengt die tranen in je ogen. Er
zijn speelse momenten, agressieve, intieme,
sensuele. Er wordt gevochten en gevreeën –
lijkthet.Somsishetkinderlijk,somsliefdevol.
De scène waarin de dansers hand in hand in
een grote kring lopen roept associaties op met
een dansend peuterklasje en een traditionele
hora, maar appelleert ook aan iets groters: de
mogelijkheid van het broederlijk samenzijn
van de mensheid.
Sadeh21 zit vol contrasten. Zelfs in het uiter-
lijk van de dansers: de een is lang en slungelig,
de ander klein, roodharig of heel donker, frêle
of heel compact. Ook in de choreografie zie je
die contrasten terug. Terwijl een grote groep
dansers tegelijk ritmisch beweegt, alsof ze de
maat aangeven, zijn anderen bezig met bijna
geïmproviseerde, grillige bewegingen. Man-
nen en vrouwen dansen soms gescheiden,
mannen af en toe in een jurk. De bewegingen
zijn zo onverwacht, zo ‘niet bedacht’, dat ze
uit de dansers zelf lijken voort te komen. Niet
verbazend, want choreograaf Ohad Naharin
heeft de bewegingsvorm Gaga ontwikkeld,
waarbij deelnemers, professioneel of amateur,
uitgedaagd worden bewegingen spontaan uit
hun lichaam te laten ontstaan. Bij elke scène
hoort een nummer, dat op het decor geprojec-
teerdwordt.TegendetijddatwebijSadeh6aan
zijn gekomen, dringt de gedachte zich op dat
het weleens een heel lange avond kan gaan
worden. Maar dan blijkt in het volgende deel
Sadeh 7-18 te zijn samengevoegd – ook humor
heeft hier een plek.
Inspiratie
Ken Gould, directeur van de stichting KUN-
STENISRAEL en kenner van de Israëlische
dans, was ook bij de voorstelling aanwezig
en is er lyrisch over. Hij plaatst het succes van
Batsheva Dance Company allereerst in een
breder kader: „Tijdens het jaarlijkse Internati-
onal Exposure [een festival voor buitenlandse
programmeurs op cultuurgebied, red.] was ik
onlangsvierdageninTelAviv,waarhetnieuw-
steenbestevanIsraëlischedansgezelschappen
werd getoond. Het was waanzinnig. Israël
heeft een fenomenale danscultuur. Het is een
van de wereldleiders op dat gebied en doet
niet onder voor Amerika of Engeland, met de
grote diversiteit aan dansgezelschappen van
topkwaliteit. Israëlische dans is spannend,
fysiek en krachtig en geeft me energie. Het is
opvallend hoe uit zo’n klein landje zo’n hoge
concentratie dansers komt. Goed dat er ook
jonge mensen zijn die wat beters te doen heb-
ben dan gamen.”
Gould vertelt dat KUNSTENISRAEL een
symposium over dans in de maak heeft. „Van
Circa tien demonstranten deelden flyers uit voor de Stadsschouwburg
Cultuur
25 TEWET 5775 C 14 | 27
7514_Dansvoorstelling.indd 2 14-01-15 19:25
Klein land,
grote kunst
Vanaf vorige week heeft het
Nederlandse cultuurlandschap
er een organisatie bij: Kunst
En Israël, een initiatief om de
in cultuur geïnteresseerde
Nederlander in contact
te brengen met kunst en
kunstenaars uit Israël. NIW
sprak met de directeur van het
kersverse fonds, Ken Gould.
SARAH WHITLAU
K
Niet politiek
FOTO:SARAHWHITLAU
Cultuur
32 | 2 7 OKTOBER 2011
NIW7202_KenGould 1 05-10-2011 14:52:55
23. 23Case for support
KUNSTENISRAËL IN THE PRESS
- “World class art” - background piece over KUNSTENISRAËL in Christians for Israel monthly magazine
- Opinion piece in mainstream national Dutch newspaper Trouw against cultural boycott of Israel, by
director Ken Gould and board chair Els Swaab
i s r a ë l a k t u e e l6 n o v e m b e r 2 0 1 3
C U LT U U RK O R T N I E U W S
Israël leeft
Pieter Bénard van Christenen
voor Israël blikt terug op twin-
tig jaar bidden voor Israël. Ter-
ugblikkend zien we hoeveel
er te bidden is geweest, maar
ook hoezeer gebeden zijn ver-
hoort en God zich werkelijk de
Machtige van Israël toont. Het
boek illustreert hoe actueel de
Bijbel is en appelleert aan de
lezer om niet alleen ook voor
Israël te bidden, maar ook te ve-
rootmoedigen, Gods aangezicht
te zoeken en zich te bekeren. Zo
wordt het boek naast een bij-
zonder boek over Israël, ook een
bijzonder boek over onszelf. (RR)
Israël leeft - Twintig jaar
bidden voor Israël; Pieter
Bénard; Chai Pers Nijkerk;
ISBN 9789073632394; prijs:
€ 7,95, te bestellen op
christenenvoorisrael.nl/winkel.
De 7 feesten
Graag bevelen we u dit mooie
en praktische werkboek over de
Joodse feesten aan. Het boek
is ingedeeld in drie delen. Deel
A behandelt de instelling van
de ‘feesten des Heeren’ in het
Oude Testament. Deel B gaat
in op de vervulling van deze
feesten in de eerste komst van
Christus. Deel C gaat in op de
vervulling in de tweede komst
van Christus. Het boek is zeer
geschikt voor Bijbelstudie, zowel
als groep als persoonlijk.Aan de
hand van relevante teksten stelt
het boek vragen om zelf, vanuit
Gods Woord, te ontdekken wat
de relevantie is van de Joodse
feesten. Nadrukkelijk vermelden
de auteurs dat zij niet beogen
dat iedereen deze feesten gaat
vieren. Het doel is dat de lezer
onder de indruk komt van Gods
boodschap door de feesten
heen. (RR)
De 7 feesten - Gods feestelijke
plan; Jan en Tineke Groot; prijs:
€ 15,- voor deel A,B en C. Info
en bestellen kan binnenkort
via reis-door-de-bijbel.nl of via
mailgroot@hotmail.com.
Kunst van wereldklasse
Israëlische artiesten produceren kunst van wereldklasse. Maar die
wordt in Nederland niet altijd gewaardeerd. Nederlandse cultuur-
centra verwachten uit Israël kunst waarin het leven in conflict naar
voren komt, maar Israël is zoveel rijker dan alleen het conflict.
Daarom werd in mei 2011 een onafhankelijke stichting in het leven
geroepen die de Israëlische kunst in Nederland wil bevorderen:
KUNSTENISRAËL.
DOOR RUBEN RIDDERHOF
Sinds enige tijd huist deze sticht-
ing in een kantoor bovenin de
Uilenburger Synagoge in Am-
sterdam. Een sfeervol, modern
kantoor, waarbij directeur Ken
Gould vlug uitlegt: “Het was hier
erg rommelig. Een goedkoop
tapijtje, tweedehands kantoormeu-
bilair, wat IKEA-planten en een
keukenblokje van marktplaats. We
houden het hier low-budget, want
zoveel mogelijk geld moet naar de
kunsten gaan.”
Ken kwam in 1995 vanuit Ameri-
ka naar Nederland voor een con-
servatoriumstudie. Jarenlang was
hij directeur van het Internationaal
Joods muziekfestival maar vanaf
2011 is hij met veel enthousiasme
directeur van KUNSTENISRAËL.
Subsidie en netwerk
Enthousiast legt hij uit hoe de
stichting Israëlische kunst in
Nederland bevordert: “Wij kennen
kunstenaars of cultuurcentra, na
een grondige screening op kwalit-
eit, subsidies toe om het mogelijk
te maken in Nederland de kunst te
vertonen. Daarnaast houden we op
onze website een cultuuragenda
bij waarin we proberen de breed-
heid van evenementen waarbij
Israëlische kunstenaars een rol
spelen, overzichtelijk te maken.
Er zijn gelukkig veel Israëlische
kunstenaars die ook zonder onze
hulp hier hun werk kunnen tonen.
Soms helpen we Israëlische kun-
stenaars om wat langer in Ned-
erland te kunnen blijven. Als er
bijvoorbeeld een Israëlische zang-
groep voor één concert in Neder-
land wordt uitgenodigd, kunnen
wij met ons netwerk van cultu-
urcentra vaak vrij eenvoudig een
kleine concerttour organiseren.
En nu we hier in de Uilenburger
synagoge gevestigd zijn, willen
we ook zelf kunstevenementen
ontplooien. De synagoge biedt
hiervoor een goede gelegenheid.”
Reizen
“We hebben van een vergelijk-
bare organisatie in Amerika het
idee geleend om sleutelfiguren
in de culturele wereld naar Israël
te brengen. Denk bijvoorbeeld
aan curatoren van musea,” vertelt
Ken. “We verzorgen dan in Israël
een programma dat is toegesneden
op hun vakgebied, langs cultuur-
centra en vol ontmoetingen met
Israëlische kunstenaars. Die reizen
zijn een fantastische investering,
want cultuurliefhebbers raken
hiervan enorm enthousiast. Bin-
nenkort gaat onze derde reis van
start.”
Dat deze reizen inderdaad bekli-
jven, blijkt uit een uitspraak van
Edwin Jacobs, directeur van het
Centraal Museum in Utrecht die
in 2012 met KUNSTENISRAËL
naar Israël reisde: “Je zou deze
reis bijna verplicht moeten stellen
aan iedereen die zich hier serieus
met kunst en cultuur bezighoudt.”
Inspiratie
Wat maakt dat de kunst uit Israël
van zo’n buitengewoon hoge
kwaliteit is? Ken Gould: “Niet
alle kunst uit Israël is even goed,
maar over het algemeen ligt het
kwaliteitsniveau heel hoog. Wat ik
merk bij Israëlische kunstenaars
is dat zij het van levensbelang
vinden om kunst te produceren.
Ze doen het niet als een hobby.
Als ze geen kunst kunnen maken,
is het alsof ze niet kunnen ade-
men. Ik denk dat dit komt door
de druk waaronder de mensen in
Israël leven. Die dingen waarop
wij ons niet focussen, beïnvloeden
dus wel de creatieve geest van het
land. Ook is de religieuze omgev-
ing een grote bron van inspiratie.
Maar dat continu leven op het
randje, inspireert veel kunstenaars
tot fantastische creaties.”
Verlangen naar een omhelzing
DOOR JOANNE NIHOM
Het verhaal van Roee is een van de hon-
derdvijftig verhalen uit het boek Ga’aguah
Le’chibuk (‘verlangen naar een omhelzing’)
dat is uitgegeven door de Israëlische stichting
One Family, die slachtoffers van terreuraansla-
gen en hun familieleden helpen hun verdriet te
verwerken. Dit kan zijn op emotioneel gebied,
bijvoorbeeld in de vorm van praatgroepen,
maar ook met juridische en financiële steun.
De verhalen in het boek zijn herinneringen,
gevoelens en onuitgesproken woorden van
kinderen die verlangen naar een omhelzing
van hun moeder, hun vader of een broer of een
zus die ze verloren hebben.
Gelijktijdig met de uitgave van het boek werd
een tentoonstelling gehouden waar vijfendertig
Israëlische kunstenaars de verhalen van de
kinderen uitbeeldden in schilderkunst, beeld-
houwwerken en fotografie. Nostalgie, leegte,
verlangen, beladen, mooi, boos, verdrietig,
fragiel, pijn, heimwee. Woorden die bij mij
opkwamen toen ik de expositie in het oude ge-
restaureerde treinstation van Tel Aviv bezocht.
De tentoonstelling en het boek nemen je mee
in een wereld die je bijna niet kan omvatten.
Een wereld die heel privé is. Waar je wilt
troosten en de pijn van de kinderen wilt we-
gnemen en ze eigenlijk allemaal een eeuwig-
durende warme omhelzing wilt geven.
» Lees meer over dit bijzondere initiatief op onze
website, christenenvoorisrael.nl
In 2005 – hij was toen vijf jaar – verloor Roee Rosen zijn moeder Elia bij een terreuraanslag
in Netanya. Ze was boodschappen aan het doen in het winkelcentrum toen de bom afging.
“Ik wil de tijd terugdraaien, terug naar die dag. Dan zou ik mijn moeder ’s morgens vertellen
om niet naar het winkelcentrum te gaan die dag, maar een andere keer. Ik kan mij niet veel
van haar herinneren. Soms komt er plots iets naar boven. Ik heb wel foto’s van haar. Steeds
wordt gezegd: ‘Hier is je moeder en hier is moeder en hier is ze ook.’ Ik mis haar zo, dat wil
ik haar laten weten. Maar ik weet dat dat niet kan.”
KUNSTENISRAËL-directeur Ken Gould. | Foto: Geert Snoeier
Detail uit Sands of Time van Micha
Ullman.
Zonder titel van Ariel Schlesinger. House 0017 uit de serie ‘Broken Houses’
van Ofra Lapid.
Fire in the Hole van Lea Avital
reis bijna verplicht moeten stellen
aan iedereen die zich hier serieus
met kunst en cultuur bezighoudt.”
ing een grote bron van inspiratie.
Maar dat continu leven op het
randje, inspireert veel kunstenaars
tot fantastische creaties.”
House 0017 uit de serie ‘Broken Houses’
van Ofra Lapid.
Fire in the Hole van Lea Avital
opinie
DONDERDAG (* SEPTEMBER (') 21Trouw
Culturele boycot Israël
snoert kritiek de mond
Als Israëlische kunst
wordt geweerd,
verstomt de kritiek
uit eigen kring.
Geen boycot dus,
bepleiten Els Swaab
en Ken Gould.
O
nlangs vond een
tweetal protes-
ten plaats tij-
dens het thea-
terfestival ‘Spot
On Israel’ in
Amsterdam.
Niet alleen buiten het theater, maar
ook tijdens de voorstelling zelf lieten
de demonstranten luid van zich ho-
ren. Burgemeester Van der Laan zei
in een reactie: ‘Dat is over de grens.
Buiten mag je protesteren wat je
wilt, maar een voorstelling is een cul-
turele uiting en die hoort bij de vrij-
heden van mensen. Daar blijf je van
af.’ Wij onderschrijven deze woor-
den, want juist deze vrijheden staan
momenteel bijzonder onder druk.
De roep om een culturele boycot
van Israël neemt toe als antwoord op
de recente Gaza-oorlog. Ook als het
niet specifiek om kunst uit Israël
gaat is er een sfeer van boycot, zoals
het weren van het Joodse filmfestival
in Londen vanwege Israëlische spon-
soring, en de recente druk op de
Belgische kunstenaar Michaël Bor-
remans om zijn kunst niet in het Tel
Aviv Museum tentoon te stellen.
De afgelopen maanden neemt ook
in Nederland het aantal vergelijk-
bare gevallen toe. Talloze Israëlische
kunstenaars ondervinden tegenwer-
king bij de presentaties van hun mu-
ziek, beeldende kunst, dansvoorstel-
lingen en films. Je kunt je afvragen:
welk doel wordt gediend door het
snoeren van de kunstenaarsmon-
den? Wat denken de voorstanders
van een culturele boycot te bereiken
met het uitsluiten van Israëlische
kunstenaars van het internationale
podium?
Kunstenaars laten zich niet snel tot
een verlengstuk maken van de staat
en zijn politiek. Integendeel, ze zijn
eerder kritisch en blijken keer op
keer in staat om de werkelijkheid te
doen kantelen. In het geval van Israël
zijn kunstenaars vaak extra kritisch
ten opzichte van hun eigen regering
en het eigen leefklimaat. Denk aan
schrijvers als Amos Oz, David Gross-
man, Edgar Keret, Sayed Kashua en
Nir Baram. Aan theater- en filmma-
ker Udi Aloni en danser-choreograaf
Arkadi Zaides – er is een lange lijst Is-
raëlische topkunstenaars die zich
zeer kritisch ten opzichte van hun
regering opstellen, kunstenaars die
de complexiteit van het conflict tot
in hun botten begrijpen en in hun
werk zorgvuldig en verhelderend
ontleden. Een internationale boycot
verstomt deze stemmen en speelt
juist de meest conservatieve gelui-
den in de kaart.
Nu Israël wordt geassocieerd met
oorlog en geweld, wordt het hele
land gelijkgesteld aan deze termen,
terwijl de kunstenaars een andere
blik op de werkelijkheid kunnen
geven.
Deze roerige tijden tonen aan dat
het goed is om alle geluiden van kun-
stenaars uit Israël te laten horen tot
ver over de grenzen. Maar dan ook
alle geluiden: joods, islamitisch,
rechts, links, maar daarnaast ook die
zonder religieuze of politieke bijbe-
tekenis. Alleen zo is het mogelijk om
een tunnelvisie bij het publiek over
Israël te voorkomen. In die zin laten
de demonstraties van de afgelopen
tijd zien dat kunst uit Israël juist
moet worden gezien en gehoord.
Kunst kan debat aanzwengelen en
doet een beroep op de verbeelding,
waar de woorden van politieke of re-
ligieuze alledaagsheid klaarblijkelijk
tekortschieten.
Kunstenaars de mond snoeren is
niet de manier om de wereld te ver-
anderen. Geef kunstenaars de kans
om door middel van hun kunst hun
standpunten uit te dragen. Welke dat
ook mogen zijn.
KUNSTENISRAËL is een
onafhankelijke, niet door enige
overheid gesteunde organisatie
2Els H. Swaab,
voorzitter KUNSTENISRAËL
Ken Gould,
directeur KUNSTENISRAËL
De Israëlische actrice Leah Koenig, eerder deze maand in een Amsterdams theater. FOTO THOMAS SLIJPER, HH
W
aarom zet Neder-
land alleen ge-
vechtsvliegtuigen
in in Irak, vroeg
CDA-fractievoor-
zitter Sybrand van Haersma Bu-
ma zich gisteren onmiddellijk af
na het besluit van het kabinet om
zes F-16-vliegtuigen in te zetten
tegen de terreur van Islamitische
Staat. Alsof het conflict zich in
tweeën laat knippen door gren-
zen, voegde hij eraan toe.
Met die laatste opmerking heeft
Buma ongetwijfeld gelijk. IS trekt
zich niets aan van grenzen en
streeft een kalifaat na, dat geheel
voorbij gaat aan de (overigens in
vroeger tijden door westerse kolo-
niale machten getrokken) gren-
zen in het Midden-Oosten.
Buma gaat met zijn benadering
echter voorbij aan een belangrijk
uitgangspunt voor Nederlandse
deelname aan internationale mi-
litaire operaties. De noodzaak
van een internationaal volken-
rechtelijk mandaat is meer dan
een vrome wens.
Helaas moet ietwat cynisch vast-
gesteld worden, dat de Neder-
landse eis van een volkenrechte-
lijk mandaat in de praktijk geen
enkel gevolg heeft. Elk Neder-
lands vliegtuig dat in actie komt
in Irak betekent voor andere lan-
den, die deelnemen aan de bestij-
ding van IS, meer beschikbaar
materieel voor acties in het Syri-
sche luchtruim. In die zin werkt
Nederland wel degelijk mee aan
bestrijding van IS, niet alleen in
Irak, maar ook in Syrië. CDA-voor-
man Buma weet dit. De PvdA, die
steeds op een echt mandaat aan-
drong, weet dit ook. Het is de ijze-
ren consequentie van het kabi-
netsbesluit om te participeren in
deze internationale coalitie.
Tegelijkertijd moet gesteld wor-
den dat het kabinet zich door der-
gelijke dilemma’s niet heeft laten
weerhouden een bijdrage toe te
zeggen voor de bestrijding van IS.
Natuurlijk, er is nog geen begin
van een oplossing voor de om-
standigheden waaronder IS so-
wieso als belangrijke kracht in de
regio kon opkomen, mocht het
inderdaad lukken de beweging de
kop in te drukken. Helaas moeten
dergelijke vragen pas later ge-
steld worden. Het acute gevaar
van IS, de weerzinwekkende ter-
reur en de bedreiging die van de
beweging uitgaat voor elk wel-
denkend mens, vragen om een
acuut antwoord.
De gevolgen van het kabinetsbe-
sluit in eigen land zijn ongewis.
Maar geen weldenkend moslim in
dit land kan in dit besluit aanlei-
ding zien om te concluderen dat
Nederland de oorlog aan de islam
heeft verklaard. Het kabinet wil
meedoen aan een campagne te-
gen groepen die de oorlog tegen
de menselijkheid hebben ver-
klaard. Dat is een begrijpelijk en
te verdedigen besluit.
commentaar
Meevechten tegen IS: een begrijpelijk en te verdedigen besluit
Discussie over
mandaat voor
vechten in Syrië
heeft cynische
kanten
De mening van de krant, verwoord door leden van de hoofdredactie en senior redacteuren.
24. 24 Case for support
KUNSTENISRAËL PUBLICITY MATERIALS:
- Brochure concert series KUNSTENISRAËL Presents – 26 concerts in 2014-2015 season
Amsterdam Uilenburgersjoel, Nwe Uilenburgerstr.91
LJG, Zuidelijke Wandelweg 41
za 14 februari Reut Ventorero (Uilenburger)
do 5 maart Michael Tsalka Alon Sariel (LJG)
do 23 april Faran Ensemble (LJG)
wo 6 mei Yoed Sorek (LJG)
do 21 mei Israel Golani (LJG)
Delft Synagoge Delft, Koornmarkt 12
zo 26 april Faran Ensemble
Den Haag LJG, Prinsessegracht 26
do 9 april Yaniv Kerem
Deventer Grote Synagoge, Golstraat 30
zo 12 april Yaniv Kerem
Dieren Dierense Sjoel, Spoorstraat 34
zo 7 juni Israel Golani
Groningen Groninger Synagoge, Folkingestraat 60
vr 10 april Yaniv Kerem
vr 24 april Faran Ensemble
za 9 mei Israel Golani
Maastricht Synagoge, Capucijnengang 2
zo 31 mei Israel Golani
Utrecht MerkAz, Magdalenastraat 1a
do 7 mei Yoed Sorek
Weesp Synagoge Weesp, Nieuwstraat 3
zo 3 mei Yoed Sorek
Verrassende concerten in 10 synagogen
Amsterdam•Delft•Den Haag•Deventer•Dieren
Groningen•Maastricht•Utrecht•Weesp
Kaartverkoop voor alle concerten: via www.kunstenisrael.nl/tickets
Toegang: €10,- online (excl. transactiekosten) / €15,- aan de deur.
Let op: met een seizoenskaart van 3 concerten ontvangt u 40% korting op de prijs aan de deur.
Zie www.kunstenisrael.nl/tickets
Meld u aan voor de KUNSTENISRAËL Nieuwsbrief via www.kunstenisrael.nl voor nog veel meer
nieuws over concerten en andere Israëlische kunstvormen in Nederland.
De concertserie is mede mogelijk gemaakt door Maror, Stichting Elisabeth Strouven, Maatschappij
tot Nut der Israëlieten in Nederland en onze donateurs.
KUNSTENISRAËL
Nieuwe Uilenburgerstraat 91,1011 LM Amsterdam
020 – 785 76 47 | office@kunstenisrael.nl | www.kunstenisrael.nl
Wijzigingen voorbehouden, kijk voor het laatste nieuws op www.kunstenisrael.nl
Speellijstvoorjaar2015
Kaartverkoop voor alle concerten: www.kunstenisrael.nl/tickets
Reut Ventorero
La parenthèse lyrique – souvenir uit Parijs
Mezzosopraan Reut Ventorero en pianiste
Emmanuelle Sanglar voeren u mee op een
romantische muzikale reis voor Valentijnsdag,
met werken van o.a. Mozart, Poulenc en
Rossini.
za 14 februari – Amsterdam (Uilenburger),
20.00 uur
Faran Ensemble
Magische klanken van het oosten
Gad Tidhar, kamelenherder, Roy Smila, uit
een klein woestijndorpje en Refael Ben
Zichry, uit de hoge groene bergen, brengen
de magische klanken van het oosten tot
leven, met de inspiratie van de natuur, hun
omgeving en hun oeroude instrumenten.
do 23 april – Amsterdam (LJG), 20.15 uur
vr 24 april – Groningen, 20.15 uur
zo 26 april – Delft, 15.00 uur
Yoed Sorek
Oma’s Jiddische liederen
Tenor Yoed Sorek zingt de eeuwenoude Jiddische
liederen die zijn oma Sima vroeger al zong, begeleid
door pianiste Susanna Klovsky. Een culturele schat
die een hoopvolle toekomst bezingt.
zo 3 mei – Weesp, 15.00 uur
wo 6 mei – Amsterdam (LJG), 20.15 uur
do 7 mei – Utrecht, 20.00 uur
Israel Golani
Barokgitaarmuziek uit het hof van Lodewijk XIV
Een specialist in historische tokkelinstrumenten,
Israel Golani presenteert een solorecital op de
barokgitaar met Franse muziek rond het hof van
Lodewijk XIV en Charles II.
za 9 mei – Groningen, 20.15 uur
do 21 mei – Amsterdam (LJG), 20.15 uur
zo 31 mei – Maastricht, 15.00 uur
zo 7 juni – Dieren, 15.00 uur
Michael Tsalka Alon Sariel
Poëzie, stilte en dans op mandoline en piano
Mandoline-speler Alon Sariel, geroemd om
zijn gevoel voor stijl en virtuoos concertpianist
Michael Tsalka presenteren een bijzonder,
poëtisch programma.
do 5 maart – Amsterdam (LJG), 20.15 uur
Yaniv Kerem
Gitaar – klassiek jazz uit Israël
Een van de meest originele gitaarspelers
van Israël, Yaniv Kerem, smeedt een bij-
zondere mix van muziekstijlen tot een
uniek en persoonlijk geluid.
do 9 april – Den Haag, 20.00 uur
vr 10 april – Groningen, 20.15 uur
zo 12 april – Deventer, 15.00 uur
Jazz, klassiek, folk en liederen op (on)bekende instrumenten
Verrassende muziekklanken in sfeervolle, historische synagogen... Israëlische musici op hun best!
25. 25Case for support
ENDORSEMENTS
Community Leaders
“Culture is the ultimate way to bring people from different backgrounds together and to overcome
political and religious differences. In this way we enrich each other with our respective cultural
traditions. KUNSTENISRAËL brings professional Israeli artists, writers and performers to the
Netherlands, every last one worth getting to know. If it didn’t already exist, I would have wanted
to invent it myself.”
- Mr. Haim Divon, Ambassador of Israel to the Netherlands
“In a globalizing world the exchange of art and culture is at least as important as the exchange of
goods and services. All too often, Israel is associated only with conflict, rather than the great
variety and beauty that its contemporary artists offer. Fantastic that KUNSTENISRAËL works
without political or religious affiliation to present and promote this transnational, often critical, and
wonderfully beautiful art.”
- Ms. Hedy d’Ancona, former Minister of Culture, the Netherlands
“KUNSTENISRAËL is unique in the world in the manner that presents the enormous variety of Israeli
art to the Dutch public. If only we had a KUNSTENISRAËL in every country!”
- Mr. Raphael Gamzou Chief, Department of Culture and Science, Israeli Ministry of Foreign Affairs
Arts Presenters
“The research trip really opened my eyes to the richness of Israeli art. It has also showed me the
urgency of the art and the potential role of the arts in the dialogue between nations and people.”
- Yvonne Ploumen, Armando Museum (Utrecht)
“We want to work with Israeli artists, but it is only becoming more difficult as people increasingly
think in terms of black and white.”
- Elske van Holk - van Eysinga, Foundation ‘The English Theatre’ (The Hague)
“Thanks to KUNSTENISRAËL we were able to bring Israeli jazz musicians to the Netherlands for
concerts throughout the country. With their help and network we could reach a much broader
audience and develop collaboration and connections with many other groups, including the Israeli
embassy. Thanks to the initial support we received from KUNSTENISRAËL, we are now working
with the city of Tel Aviv and with many other groups in Israel.”
- Mike Bindraban, partner, The Good Music Company (music agency)
Appendix 6:
26. 26 Case for support
Artists
“KUNSTENISRAËL played an important role in realizing my dream to regularly show my work outside
of Israel. This allows me to show my work to a new audience in another context. Now I realize all the
more that my art possesses a universal quality that reaches far beyond Israel’s borders.”
- Ruthi Helbitz Cohen, visual artist
“Thanks to KUNSTENISRAËL’s financial support, our project De Dichtkunstkrant (The Art Poetry
Journal - a free newspaper for poetry, art and modernity) was distributed throughout the country and
received a much larger audience and response. It was wonderful to be able to keep our artistic
freedom; our content wasn’t limited and we were able to maintain our social message and the
provocative side to our newspaper. KUNSTENISRAËL’s grant was indispensable for the establishment
of this art project in the Netherlands.”
- Efrat Zehavi, visual artist and founder of De Dichtkunstkrant
Individuals
“Despite the beautiful art that Israel has to offer, in the media all you hear about is pain and misery.
In a dedicated and determined way, KUNSTENISRAËL shows the Dutch public the other side of Israel.
I’m glad to support this important work.”
- Mr. Jaap Meijers
“The state of Israel is a downright miracle. And despite all the problems, there is such a huge
selection of high quality art and culture. I am proud to support an organization that allows the Dutch
people to become familiar with this rich culture.”
- Ms. Rosa van der Wieken
Founding funder
“KUNSTENISRAËL’s work is quite significant and we are proud to have been a part of this initiative
since the beginning. By presenting and emphasizing the quality and versatility of Israeli art,
KUNSTENISRAËL has established itself among curators and programmers as a trendsetter in the
Dutch cultural world. The goals of our foundation include supporting Jewish cultural activities that
promote a sense of community in the Netherlands and social projects in Israel that improve the
welfare of its citizens. KUNSTENISRAËL contributes to both of these goals. Besides launching a
multitude of artists’ careers, KUNSTENISRAËL helps build bridges between disparate groups and
contributes to an improved relationship between the Jewish and non-Jewish populations.”
- Board of directors, Levi Lassen Foundation
27. 27Case for support
LEADERSHIP
Ken Gould – Director
With degrees in both mathematics and music,
Ken Gould has a professional background in
marketing, education and the arts.
At age fifteen, he established an advertising
business producing student-oriented media
for schools across his native Southern
California. For ten years, he continued to run
this business while pursuing studies in both
applied mathematics and vocal music.
Following his studies, he sold the ad business
and worked simultaneously as a math teacher
and as a professional singer.
In 1995, he moved to Amsterdam to focus on
a career in the arts. For a decade he worked as
a singer specializing in baroque music and
assisting other artists with their marketing. In
2005, Gould co-founded a consultancy firm
advising Dutch arts institutions (museums,
festivals, etc.) regarding marketing and communications.
In 2007, he founded Amsterdam’s International Jewish Music Competition, which he helped turn
into the world’s leading showcase of Jewish music, presenting more than 70 ensembles in more
than 150 concerts. His involvement in the Dutch Jewish community also includes co-founding a
new congregation in Amsterdam in 1995 and serving as cantor for the liberal synagogue of The
Hague since 1998.
In 2011, Gould became director of the newly established foundation KUNSTENISRAËL.
Appendix 7:
28. 28 Case for support
LEADERSHIP
Els Hélène Swaab – Chair, board of directors
Els H. Swaab started her professional career as
the owner-director of an agency representing
photographers and film producers specializing
in the field of advertising.
After selling this business, she studied Dutch
law at the University of Amsterdam and joined
the law firm of Boekel De Nerée where, until
2011, she managed a practice specializing in
real estate law. During her tenure there, she
was elected President of the Amsterdam Bar
in 1992, and in 1996 she became managing
partner.
Swaab has served on the boards of leading
Dutch cultural organizations including
Toneelgroep Amsterdam, Filmmuseum,
Mondriaan Foundation, Schouwburg
Amsterdam, charitable foundations such as the
AIDS Fonds and Nationaal Comité 4 en 5 mei,
and the most prominent Dutch commercial
institutions, including De Nederlandsche Bank
and Het Kadaster. From 2006 till 2011 she
chaired the Raad voor Cultuur, the top cultural advisory body of the Dutch government.
Swaab went to Israel for the first time at the age of 14 (Youth Aliyah) and has since been a
frequent visitor and enthusiastic aficionado of the land’s art and culture. She is currently an
organizer and member of the board of the Eilat Chamber Music Festival. In addition to her role
with KUNSTENISRAËL, Swaab is also currently chair of the boards of the Oerol Festival, Fonds 21,
Sluyterman van Loo Fonds, and Museum Kranenburgh and is member of the boards of Jeroen
Bosch 500 and the Rietveld Academie.
29. 29Case for support
LEADERSHIP
Jigal Schrijver - secretary
Jigal Schrijver studied International Business
Studies in Brighton, England and did work-
study for Nationale Nederlanden in Madrid.
Back in the Netherlands, he started his
marketing career at the PR Marketing
agency of Winkelman Van Hessen in The
Hague.
At the beginning of the e-commerce boom
in the late 90’s, he held the position of
marketing manager at eCredible and later
for the text message firm HotSMS. In 2007,
the Italian firm Buongiorno purchased the
company and asked Jigal to stay on for
another three years as director of marketing
and operations.
In 2010, Jigal founded Performer Agency, a
firm dedicated to helping performing artists
manage and develop their careers.
In the same year, he was asked by the Levi
Lassen Foundation to do market research into possibilities for presenting the Dutch public with a
broad spectrum of arts from Israel. The result of that research became the basis for the
establishment of KUNSTENISRAËL.
30. 30 Case for support
LEADERSHIP
Evert van den Bergh – treasurer
Evert van den Bergh is an economist whose
career with ExxonMobil spanned 33 years,
including 12 years as a member of the
executive board of their Benelux organization,
with specific responsibility for finance. During
much of his tenure as board member he
represented the company in negotiations with
the employees’ council. Since 2004, Van den
Bergh has been a member of the Supervisory
Board of Esso Nederland and he currently
chairs that Board. He is also a registered
mediator specializing in finance and
international corporate business.
At the request of the Dutch Ministry of Finance
and the Jewish community of the Netherlands,
Van den Bergh served on the committee
charged with distributing the monies made
available to the Jewish community by the state,
banks and insurance companies. He served in
this position from its inception for many years,
until 2010.
Van den Bergh’s involvement with the arts includes both management and board functions. He
has served as Interim General Director of two leading Dutch orchestras, the Residence Orchestra
(The Hague) and the Netherlands Philharmonic Orchestra (Amsterdam). In 2011, the Dutch
Minister of Education and Culture asked him to participate in a major audit of Dutch symphony
orchestras. Van den Bergh has served as treasurer for the Dutch String Quartet Academy and for
the John Adams Institute in Amsterdam. He is currently chairman of the board of the Delft
Chamber Music Festival.
31. 31Case for support
HOW TO GIVE TO KUNSTENISRAËL
Now is the time to join us!
KUNSTENISRAËL receives no governmental funding from either Israel or the Netherlands.
Because our overhead is covered by foundation support, 100% of your contribution goes to
benefit our programming.
All gifts are gratefully accepted. Donations to KUNSTENISRAËL can be sent via check, credit card
or wire transfer. Please contact our office via email at office@kunstenisrael.nl in advance of your
donation to ensure its efficient delivery.
In America, our fiscal sponsor is
The Center for Jewish Culture Creativity
2576 Broadway, #292
New York, NY 10025
(310) 652-5163
Checks should be made payable to “Center for Jewish Culture and Creativity” with the memo
“KUNSTENISRAËL” and sent to the above address. The CJCC’s Taxpayer ID# is 95-4328467; they
are an IRS designated 501(C)(3) organization.
Bank transfers can be made via our account number (IBAN) NL45 ABNA 0420 5224 92, attention
“KUNSTENISRAËL,” with your name and postal address.
Credit card transfers can be accomplished via the PayPal link on our website www.kunstenisrael.nl
Contact information:
Postal address:
Nieuwe Uilenburgerstraat 91
1011 LM Amsterdam, The Netherlands
Visiting address:
Nieuwe Uilenburgerstraat 59
1011 LM Amsterdam, The Netherlands
Telephone: +31 20 78 57 647
E-mail: office@kunstenisrael.nl
Appendix 8:
