Uluslararası Kütüphane ve Bilgibilim Felsefesi Sempozyumu
1. Türkiye Kütüphanecilik ve Bilgibilim Literatüründe
Ortak Yazarlık Üzerine Bir Çalışma
S. Cihan Doğan
Hacettepe Üniversitesi Kütüphaneleri
scdogan@hacettepe.edu.tr
Güleda Doğan ve Zehra Taşkın
Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümü
{gduzyol, ztaskin}@hacettepe.edu.tr
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu 1
2. 2
Ortak yazarlık
• Bilimsel iletişim
• Bilimsel iletişim ortamlarının çeşitlenmesi ile ortak yazarlığa
yöneliş
• Ortak yazarlığın temeli bilimsel işbirliği
• Yazarlar arası, kurumlararası, uluslararası
• Bilimsel işbirliği durumunun ortaya çıkarılması > ortak yazarlık
analizi
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
3. 3
Neden ortak yazarlık?
• Hart, 2000
• College & Research Libraries ve Journal of Academic
Librarianship dergilerinde 1997 – 1998 yıllarında çok yazarlı
yayınlanmış makalelerin yazarlarına anket
• Makalelerin kalitesini geliştirmesi
• Akademik çalışmalarda deneyim kazandırması
• Çalışılan konu hakkında daha iyi fikir edinme
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
4. 4
Kütüphanecilik ve Bilgibilim Literatürü
• Library and Information Science (LIS)
• Çatı bir terim
o Kütüphanecilik, Arşivcilik, Dokümantasyon, Bilgi Yönetimi, Belge
Yönetimi
• Ortak yazarlığın temeli bilimsel işbirliği
• Yazarlar arası, kurumlararası, uluslararası
• Bilimsel işbirliği durumunun ortaya çıkarılması > ortak yazarlık
analizi
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
5. 5
Çalışmanın amacı
• Türkiye Kütüphanecilik ve Bilgibilim alanının işbirliği yapısını
ortaya çıkarmak
• Türkiye Kütüphanecilik ve Bilgibilim alanının işbirliği yapısı
üzerine yapılmış herhangi bir çalışmaya rastlanmaması
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
6. 6
Araştırma soruları
• Türk Kütüphaneciliği, Bilgi Dünyası ve Hacettepe Üniversitesi
Edebiyat Fakültesi Dergisi’nde yayınlanmış makalelerde ortak
yazarlık düzeyi nedir?
• Bu yayınlarda tek yazarlılık, çok yazarlılık oranı nasıldır?
• Çok yazarlı yayınlarda en çok hangi yazarlar arası işbirliği dikkat
çekmektedir?
• Kütüphanecilik ve Bilgibilim alanının dışındaki araştırmacılarla
ortak yazarlık oranı nasıldır?
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
7. 7
Hipotezleri
• Türkiye’deki Kütüphanecilik ve Bilgibilim alanındaki kurum /
bölümler de ortak yazarlılık oranı azdır.
• Benzer konularda çalışan yazarlar arasında ortak yazarlık oranı
daha fazladır.
• Farklı Kurum / Bilgi ve Belge Yönetimi araştırmacıları ile birlikte
çalışma oranı azdır.
• Son yıllarda ortak yazarlık oranında artış vardır.
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
8. 8
Kapsam
• Türk Kütüphaneciliği (1996-2013)
• Bilgi Dünyası (2000-2013)
• HÜ Edebiyat Fakültesi Dergisi (1983-2013)
• 452 hakemli makale
• Yazar adları, kurum ve bölüm bilgileri
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
9. 9
Yöntem
• Ortak yazarlık analizi
• Tanımlayıcı istatistikler
• İstatistiksel testler (Kruskal-Wallis Testi, Medyan Testi, Mann-
Whitney Testi)
• Citespace görselleştirme yazılımı
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
11. 11
Ortak yazarlığın yıllara göre dağılımı
%97
%30
%1,5 %1,5
%63
%5
100
90
80
70
60
50
40
30
20
10
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
%1 %0,8 %0,2
0
1 Yazarlı 2 Yazarlı 3 Yazarlı 4 Yazarlı 5 Yazarlı 6 Yazarlı
1984-1998 1999-2013
Yıllara göre (1983-1998, 1999-2013)
yazar sayılarında %95 güven
düzeyinde istatistiksel açıdan anlamlı
bir farlılık söz konusu (p=0,000)
12. Dergiler arasında makalelerdeki yazar
sayısı bakımından %95 güven düzeyinde
istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık
söz konusu (p=0,000)
12
Ortak yazarlık oranları: TK ve BD
%56
%36
%7
80
70
60
50
40
30
20
10
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
%2
%67
%28
%2 %2 %0,5 %0,5
0
1 Yazarlı 2 Yazarlı 3 Yazarlı 4 Yazarlı 5 Yazarlı 6 Yazarlı
Bilgi Dünyası Türk Kütüphaneciliği
13. 13
Makale sayısı >7 olan yazarlar
Yazar Adı Tek yazarlı Çok yazarlı Toplam
n % n % n %
Bülent Yılmaz 22 49 23 51 45 100
Umut Al 3 12 23 88 26 100
Özgur Külcü 13 52 12 48 25 100
Nazan Özenç Uçak 10 50 10 50 20 100
Serap Kurbanoğlu 12 71 5 29 17 100
Yaşar Tonta 12 71 5 29 17 100
İnci Önal 12 80 3 20 15 100
Mesut Kurulgan 4 31 9 69 13 100
Mehmet Emin Küçük 3 27 8 73 11 100
İrem Soydal 0 0 10 100 10 100
Mehmet Toplu 8 89 1 11 9 100
Tolga Çakmak 0 0 9 100 9 100
Ahmet Çelik 8 89 1 11 9 100
Doğan Atılgan 3 37 5 63 8 100
Erol Yılmaz 8 100 0 0 8 100
Nazlı Alkan 8 100 0 0 8 100
Oya Gürdal Tamdoğan 8 100 0 0 8 100
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
17. 17
Benzer çalışmalar
• Özellikle tıp, ekonomi ve disiplinlerarası çalışmalar
• Alanımızdaki ortak yazarlık analizi çalışmaları
o Chinchilla-Rodríguez, Ferligoj, Miguel, Kronegger, ve de Moya-
Anegón, 2012 >> Arjantin’de yazarların daha çok kendi
kurumlarındaki meslektaşları ile yayın yaptıkları
o Huang ve Chang, 2011 >> Information Processing &
Management, JASIST, Journal of Documentation, Journal of
Information Science ve Scientometrics dergilerinin 1978 – 2007
yıllarında çıkardıkları sayılardan 720 makale örneklem; bilgibilim
alanının yazarların daha çok kendi alanlarındaki yazarlar ile ortak
yayın yaptıkları
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
18. 18
Türkiye’de ortak yazarlık çalışmaları
• Al, 2005
o Sosyal bilimlerde başlaması 1990’lı yıllarda
• Al ve Coştur, 2007
o Psikoloji alanında ortak yazarlı makalelerin sayısında artış
• Al, Soydal ve Yalçın, 2010
o Bilig dergisinde çok yazarlığın az olması
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
19. 19
Sonuç ve değerlendirme
• Ortak yazarlık yaygın değil, son yıllarda artış
• Kurumlar ve bölümler arası işbirliği çok düşük düzeyde
• Alan dışı disiplinlerle ortak yazarlığın artması ile ulusal literatüre
katkı artışı
• Uluslararası ortak yazarlık
• Bölümlerin birbirinden kopukluğu
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
20. Kaynakça
Al, U. (2005). Çok yazarlılığın bilimsel iletişimdeki yeri. M. E. Küçük (Ed.), Prof. Dr. Nilüfer Tuncer'e Armağan içinde (ss. 31-41).
Al, U. ve Coştur, R. (2007). Türk Psikoloji Dergisi’nin bibliyometrik profili. Türk Kütüphaneciliği, 21(2), 142-163.
Al, U., Soydal, İ. ve Yalçın, H. (2010). Bibliyometrik Özellikleri Açısından Bilig’in Değerlendirilmesi. Bilig, 55, 1-20.
Chinchilla-Rodríguez, Z., Ferligoj, A., Miguel, S., Kronegger, L., de Moya-Anegón, F. (2012). Blockmodeling of co-authorship networks in library
20
and information science in Argentina: a case study. Scientometrics, 93(3), 699-717.
da Silva, J. A. T. (2011). The ethics of collaborative authorship. EMBO reports, 12(9), 889-893.
Eaton, J. P., Ward, J. C., Kumar, A., & Reingen, P. H. (1999). Structural analysis of co-author relationships and author productivity in selected
outlets for consumer behavior research. Journal of Consumer Psychology, 8(1), 39-59.
Glänzel, W., Debackere, K., Thijs, B., & Schubert, A. (2006). A concise review on the role of author self-citations in information science,
bibliometrics and science policy. Scientometrics, 67(2), 263-277.
Hart, R. L. (2000). Co-authorship in the academic library literature: a survey of attitudes and behaviors. The Journal of Academic Librarianship,
26(5), 339-345
Huang, M.-H., & Chang, Y.-W. (2011). A study of interdisciplinarity in information science: using direct citation and co-authorship analysis.
Journal of information Science, 37(4), 369-378.
Laudel, G. (2002). What do we measure by co-authorships? Research Evaluation, 11(1), 3-15.
McDowell, J. M. ve Melvin, M. (1983). The determinants of co-authorship: An analysis of the economics literature. The Review of Economics
and Statistics, 65(1), 155-160
Peters, H. P., ve Van Raan, A. F. (1991). Structuring scientific activities by co-author analysis. Scientometrics, 20(1), 235-255.
Rumsey-Wairepo, A. (2006). The association between co-authorship network structures and successful academic publishing among higher
education scholars: ProQuest
Smith, E., & Williams-Jones, B. (2012). Authorship and responsibility in health sciences research: a review of procedures for fairly allocating
authorship in multi-author studies. Science and Engineering Ethics, 18(2), 199-212
Subramanyam, K. (1983). Bibliometric studies of research collaboration: A review. Journal of information Science, 6(1), 33-38.
Yu, Q., Shao, H. ve Duan, Z. (2011). Research groups of oncology co-authorship network in China. Scientometrics, 89(2), 553-567.
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu
21. Türkiye Kütüphanecilik ve Bilgibilim Literatüründe
Ortak-Yazarlık Üzerine Bir Çalışma
S. Cihan Doğan
Hacettepe Üniversitesi Kütüphaneleri
scdogan@hacettepe.edu.tr
Güleda Doğan ve Zehra Taşkın
Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümü
{gduzyol, ztaskin}@hacettepe.edu.tr
UKBBF 2014 Etik: Kuram ve Uygulamalar Sempozyumu 21
Editor's Notes
Bilimsel iletişim ile ilgili temel göstergelerden bir tanesi de ortak yazarlılık kavramı olarak ortaya çıkmaktadır. Günümüzde bilimsel iletişim ortamlarının çeşitlenmesine paralel olarak yapılan çalışmalarda ortak yazarlılığa yönelişin arttığı görülmektedir (Al, 2005). Ortak yazarlılık kavramının temelinde bilimsel işbirliği yatmaktadır. Subramanyam (1983) bilimsel işbirliğini öğretmen – öğrenci işbirliği, meslektaşlar arası işbirliği, danışman - asistan işbirliği, araştırmacı – danışman işbirliği, kurumlararası işbirliği ve uluslararası işbirliği şeklinde sınıflandırmıştır. Belirli bir alanda bilimsel işbirliği durumunu ortaya koymak için yapılan çalışmalarda temel araştırma yöntemlerinden biri bibliyometrik çalışmalardan olan ortak yazarlık analizidir (Laudel, 2002).
Bilgi bilim alanında ortak yazarlılığı incelenen Hart (2000) College & Research Libraries ve Journal of Academic Librarianship dergilerinde 1997 – 1998 yıllarında çok yazarlı yayınlanmış makalelerin yazarlarına anket uygulamıştır. Elde ettiği bulgular yazarların makalelerin kalitesini geliştirdiği, ortak yazarlılığın akademik çalışmalarda deneyim kazandırdığı ve çalıştıkları konu hakkında daha iyi fikir edindikleri gerekçeleri ile ortak yazarlılığı tercih ettiklerini bulmuştur.
Belli bir alandaki işbirliği ağının ortaya çıkarılması ilgili alanda yapılan çalışmaların yazar, kurum, bölüm, ülke vb. bilgilerinin incelenmesi ile mümkündür. Türkiye Kütüphanecilik ve Bilgibilim alanının işbirliği yapısı üzerine yapılmış herhangi bir çalışmaya rastlanmamıştır.
Bu çalışma Türkiye Kütüphanecilik ve Bilgibilim alanının işbirliği yapısını ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır.
Literatür incelendiğinde ortak yazarlık üzerine yapılan çalışmaların ulusal ve uluslararası literatürde popüler olduğu görülmektedir. Ancak, bilgibilim ve kütüphanecilik alanında Türkiye’de yapılan çalışmaların yetersiz olduğu görülmektedir.
Çalışmada Türk Kütüphaneciliği, Bilgi Dünyası ve Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisinde yayımlanan 452 hakemli makalenin yazar adları ile bu yazarların kurum ve bölüm bilgileri veri olarak kullanılmıştır. Verilerin analizi için tanımlayıcı istatistikler, istatistiksel testler (Kruskal-Wallis Testi ve Mann-Whitney Testi) ve CiteSpace görselleştirme yazılımı kullanılmıştır.
Şekil 1 Türk Kütüphaneciliği, Bilgi Dünyası ve Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisinde yayımlanan toplam 452 hakemli makale için tek yazarlık ve çok yazarlık oranlarını göstermektedir. Bu makalelerin %68,4’ü tek yazarlıdır. Makalelerin yaklaşık %94 gibi büyük bir kısmı tek ya da iki yazarlıdır. Diğer bir deyişle, yazar sayısı ikiden daha çok olan makalelere alanımızda pek rastlanmamaktadır
Ortak yazarlıkta yıllara göre bir artış olup olmadığını araştırmak üzere 1984 – 2013 arası 30 yıllık dönem 15’er yıllık iki eşit zaman dilimine bölünmüştür (1984-1998 ve 1999-2013). Şekil 2’de görüldüğü gibi ilk zaman dilimi olan 1984-1998 yılları arasında makalelerin tamamına yakını (%97) tek yazarlıdır. İki yazarlı ve üç yazarlı birer makale bulunmaktadır. İkinci zaman diliminde (1999-2013) ilk zaman dilimine (1984-1998) göre tek yazarlı makalelerde önemli bir azalma, iki yazarlı makalelerde de önemli bir artış olduğu görülmektedir. Ayrıca ikinci dönemde ilk defa yazar sayısı altıya kadar çıkan makalelere rastlanmıştır. Ancak, tek yazarlı makalelerin sayısı yine de oldukça fazladır. Söz konusu iki dönem (1983-1998, 1999-2013) itibariyle yazar sayılarında yıllara göre %95 güven düzeyinde istatistiksel açıdan anlamlı bir farlılık bulunmaktadır (p=0,000).
Şekil 3’te Türk Kütüphaneciliği ve Bilgi Dünyası dergileri ortak yazarlık bakımından karşılaştırılmıştır. Doğru bir karşılaştırma olması açısından alanımızla ilgili daha az sayıda makalenin yer aldığı Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisine grafikte yer verilmemiş, ayrıca diğer iki derginin aynı zaman dilimini karşılaştırmak için Türk Kütüphaneciliği dergisinde 2000 – 2013 yılları arasında yayımlanan makaleler alınmıştır. Şekil 3, Türk Kütüphaneciliği dergisinde Bilgi Dünyası dergisine göre tek yazarlılık oranının daha fazla, iki yazarlılık oranı daha azdır. İkiden daha fazla sayıda yazarı olan makaleler her iki dergide de karşılaştırılması pek doğru olmayacak kadar az sayıdadır. Genel olarak, Bilgi Dünyası dergisinde ortak yazarlılığının daha fazla olduğu söylenebilir. Ancak, her iki dergiye de hemen hemen aynı yazarların katkı yaptığı düşünülerek bu farklılığın istatistiksel açıdan anlamlı olup olmadığı araştırılmıştır. Mann-Whitney testi sonucuna göre iki dergi arasında makalelerdeki yazar sayısına göre (tek-çok yazarlı) %95 güven düzeyinde anlamlı bir farklılık bulunmamaktadır (p=0,110). Üç dergi yıl sınırlaması yapılmaksızın dikkate alınıp, makalelerdeki yazar sayılarına göre karşılaştırıldığında ise yazar sayılarına göre istatistiksel açıdan %95 güven düzeyinde anlamlı bir farklılık saptanmıştır (p=0,000). Bu durumda, farklılığa Türk Kütüphaneciliği dergisinin 2000 yılı öncesi sayıları ile Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi’nin neden olduğu söylenebilir
Tablo 1, dergilerde en fazla yayın yapan yazarların ortak yazarlık düzeylerini göstermektedir. 452 makale toplam 636 farklı yazar tarafından yazılmıştır. Tablo 1, bu dergilerde sekiz ve daha fazla makalesi olan yazarları ve bu yazarların tek ve çok yazarlı makalelerinin oranını göstermektedir. Bu tabloda yer alan yazarların yazdığı makaleler söz konusu üç dergideki toplam makalelerin yaklaşık %40’ı oluşturmuştur. Tabloya göre, tek yazarlı makale yazmanın alanımızdaki dergilerde yaygın olduğunu söyleyebiliriz. Erol Yılmaz, Nazlı Alkan ve Oya Gürdal Tamdoğan’ın söz konusu dergilerdeki tüm makaleleri tek yazarlıdır. Ahmet Çelik, Mehmet Toplu, İnci Önal, Yaşar Tonta ve Serap Kurbanoğlu tek yazarlı makale oranı yüksek olan diğer yazarlardır. Öte yandan, Tolga Çakmak ve İrem Soydal’ın bu dergilerde yayımlanmış tüm makaleleri çok yazarlı, Umut Al’ın ise çoğu makalesi çok yazarlıdır. Buradan, çok yazarlılığın alanımızdaki yeni nesil yazarlar arasında yaygın olduğu söylenebilir.
Ortak yazarlık haritasını oluşturmak için CiteSpace görselleştirme yazılımı kullanılmış ve Şekil 4’te görülen ortak yazarlık haritası elde edilmiştir. CiteSpace’ten elde edilen haritalarda renkler yılları göstermektedir. Şekil 4’teki harita 1984’ten 2013’e kadar toplam 30 yıllık dönem için oluşturulmuştur. Şeklin üzerinde bulunan renk şeridindeki her bir renk tonu bir yılı temsil etmektedir. Mavi renkler ilk yılları, kırmızı renkler ise son yılları temsil etmektedir. CiteSpace ile ilgili bu açıklamaların ışığında, haritada kırmızı rengin yoğunlukta olması ortak yazarlık ağının özellikle 2009 yılından sonra oluştuğunu göstermektedir. Nodların büyüklüğü ise bu kişilerin söz konusu dergiler bazında ulusal literatüre katkılarını, çizgiler ortak yazarlık bağlantılarını, çizgilerin rengi bu bağlantıların oluştuğu yılı, çizgilerin kalınlığı bu bağlantının gücünü temsil eder. Şekil 4’e göre çalışmaya alınan dergiler bazında alana en çok katkı yapan kişiler Tablo 1’de de görüldüğü gibi sırasıyla Bülent Yılmaz, Umut Al, Özgür Külcü ve Nazan Özenç Uçak’tır. Bu kişiler aynı zamanda şekildeki ağın oluşmasında en etkin isimlerdir. Bunun yanında, Yaşar Tonta, Serap Kurbanoğlu, Mehmet Emin Küçük, ve İnci Önal, Tolga Çakmak ve İrem Soydal’ın da ağın oluşmasına katkıda bulunmuşlardır. Bülent Yılmaz’ın ortak yazarlık bağlantıları fazla sayıdadır, ancak harita yakından incelendiğinde bu bağlantıların genellikle danışmanı olunan tez öğrencileri ile tez üzerine yapılan yayınlar olduğu ve ortak yazarlık sayısının bir makale ile sonlandığı görülmektedir. Dolayısıyla, Bülent Yılmaz’ın ortak yazarlık bağlantıları incedir. Özgür Külcü için de benzer bir durum söz konusudur. Umut Al, Nazan Uçak ve Serap Kurbanoğlu daha az sayıda kişi ile ortak yazarlık yapmışlardır, ancak ortak yazarlıklarının daha güçlü olduğu kişilerin haritada yer aldığı görülmektedir. Sonuç olarak, ortak yazarlık haritasındaki en görünür ağ yapısını gösteren Şekil 4’e göre Hacettepe Üniversitesi Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümü üyelerinin ortak yazırlık bakımından en etkin rol oynadığını söyleyebiliriz.
İncelenen makale yazarlarının kurum bilgileri de girilmiş ve böylece Şekil 5a ve Şekil 5b’de görülen kurumlar arası işbirliği haritaları elde edilmiştir. Şekil 4’ten de tahmin edilebileceği gibi alana en büyük katkıyı Hacettepe Üniversitesi yapmıştır. Hacettepe Üniversitesini sırasıyla Ankara, İstanbul, Anadolu Üniversiteleri takip etmektedir. Harita üzerinde görülebilen başka Gazi, ODTÜ, Başkent ve Bilkent gibi başka üniversitelerde vardır ancak üniversiteler arasındaki bağlantı neredeyse yok denebilecek kadar azdır. Şekil 4’ten de çıkarsanabileceği gibi her üniversite kendi içerisindeki üyeler bazında ortak yazarlık yapmış, kurumlararası önemli bir işbirliği ortaya çıkmamıştır. Bünyelerinde Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümleri barındıran İstanbul ve Marmara Üniversiteleri ile diğer kurumlar arasında hiçbir bağlantı olmaması ayrıca dikkat çekicidir.
Bölümlerarası işbirliğini gösteren Şekil 6, Bilgi ve Belge Yönetimi Bölüm elemanlarının en önemli işbirliğini yine aynı bölümden mezun olup kütüphanelerde çalışan kişilerle yapmaktadırlar. Yapılan incelemeler sonucunda, harita üzerinde görülen kütüphane ile matematik ve tıbbı dokümantasyon arası bağlantıların belli kişilerle yapılan çalışmalardan ileri geldiği söylenebilir. Örnek vermek gerekirse, kütüphaneciler ile çok sayıda ortak makale yazan Bülent Karasözen matematik bölümünden olması haritada matematik bölümünün görülmesine neden olmuştur.
Ortak yazarlık konusunda yapılmış çalışmalar incelendiğinde konulara göre yapılmış çalışmalar gözlemlenmektedir. Özellikle tıp (da Silva, 2011; Smith ve Williams-Jones, 2012; Yu, Shao, ve Duan, 2011), ekonomi (Eaton, Ward, Kumar ve Reingen, 1999; McDowell ve Melvin, 1983) ve disiplinlerarası çalışmalar (Peters ve Van Raan, 1991; Rumsey-Wairepo, 2006) dikkat çekmektedir.
Yukarıda belirtilen alanların dışında kütüphanecilik ve bilgibilim alanında yapılmış çalışmalarda bulunmaktadır. Arjantin’de yapılan bir çalışmada bilgibilim ve kütüphanecilik alanında ortak yazarlık örüntüsü yıllara göre gruplandırılmıştır. Elde edilen verilerden blok modelleme yöntemi ve haritalama araçları yardımıyla sonuçlar elde edilmiştir. Çalışma sonucunda Arjantin’de bilgibilim ve kütüphanecilik alanında çalışmalarda yazarların daha çok kendi kurumlarındaki meslektaşları ile yayın yaptıkları ve dönemsel olarak ortak yazarlık örüntüsünün değişiklik gösterdiğini bulunmuştur (Chinchilla-Rodríguez, Ferligoj, Miguel, Kronegger, ve de Moya-Anegón, 2012). Bilgibilim alanında disiplinlerarası işbirliğini araştıran diğer bir araştırmada ise Information Processing & Management, JASIST, Journal of Documentation, Journal of Information Science ve Scientometrics dergilerinin 1978 – 2007 yıllarında çıkardıkları sayılardan 720 makale örneklem olarak seçilmiştir. Seçilen makalelere atıf analizi ve ortak-yazar analizi uygulanmıştır. Araştırmada bilgibilim alanının yazarların daha çok kendi alanlarındaki yazarlar ile ortak yayın yaptıkları belirtilmiştir. Ayrıca, bilgisayar bilimi, genel bilimler, yönetim / işletme ve tıp alanındaki yazarlar ile ortak yayınlarda gözlenmiştir (Huang ve Chang, 2011).
Türkiye’de ortak yazarlılağa yönelik yayınlar incelendiğinde sosyal bilimlerde çok yazarlılığın bilimsel iletişimdeki yerini inceleyen bir çalışmada Social Science Citation Index veri tabanında Türkiye adresli yayınların ortak yazarlık durumu incelenmiştir. Çalışmanın sonucunda Türkiye’de sosyal bilimler alanında 1990 yıllarında ortak yazarlığın başladığı bulunmuştur (Al, 2005). Bir diğer çalışmada ise Türk Psikoloji Dergisi ‘ndeki makaleler incelenmiş psikoloji alanında ortak yazarlı makalelerin sayısının artış gösterdiği tespit edilmiştir (Al ve Coştur, 2007). Bilig dergisini bibliyometrik özelliklerini değerlendiren bir çalışmada çok yazarlılığın az olduğu sonucuna varılmıştır (Al, Soydal ve Yalçın, 2010).
Bu çalışmada Türkiye Kütüphanecilik ve Bilgibilim literatürünün ortak yazarlık analizi yapılmıştır. Elde edilen sonuçlar alanımızda ortak yazarlığın çok yaygın olmadığını, buna rağmen son yıllarda nispeten bir artış olduğunu göstermektedir. Türkiye Kütüphanecilik ve Bilgibilim alanında kurumlar ve bölümler arası işbirliği oldukça düşük düzeydedir. Alana farklı ve çeşitli konularda çalışmalar ile katkı sağlanması açısından özellikle bölümler arası işbirliği önem taşımaktadır.