Ομιλία - Παρουσίαση: Δρ. Νίκος Μανιαδάκης, Καθηγητής & Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών & Αναπληρωτής Κοσμήτορας, Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας.
17. Aging report
Aging structure of population
National and personal income
Health status of population
Coverage and access to care
Health technology
18.
19. Original search identified
and screened N= 1456
Search for eligibility N=73
Publication meeting
inclusion criteria N=41
Excluded because: unrelated title and
abstract N=1383
Excluded from full review N=32
- Only abstract n=22
- Only abstract in English (foreign language)
n=2
- Not designed to identify factors affecting
pharmaceutical
expenditure n=7
- Duplicate publication n=1
22. Οικονομικό μοντέλο φαρμακευτικής
δαπάνης
Εξαρτημένη
μεταβλητή
• Κατά κεφαλή
Φαρμακευτική Δαπάνη
• Κατά κεφαλή Δημόσια
Φαρμακευτική Δαπάνη
Ανεξάρτητες
Μεταβλητές
• Average Age
• Survival to age 65
• Ages > 60 (% of total)
• Ages > 80 (% of total)
• Life Expectancy at birth
• Population, Total
• Population growth rate
• Standardized Mortality
rate, per 1000 people
Ανεξάρτητες
ΜΕταβλητές
• GDP per capita
• Health expenditure
• Public HE as % of Total
• Physicians per 1000
• Pharmacists per 1000
• Generic penetration
• Pharmaceutical Exports
• Pharmaceutical
Imports
32. Τιμές και διείσδυση γενοσήμων (ΙΜS data,τεμ.)
2%
Ακετυλοσαλικυλικό
οξύ (ασπιρίνη)
6%
Αμοξυκιλλίνη
1%
Αλπραζολάμη
0%
Κωδείνη
0,4%
Μεφαιναμικό οξύ
66%
Ομεπραζόλη
66%
Συμβαστατίνη
55%
Κλοπιδογρέλη
72%
Λοσαρτάνη
64%
Δονεπεζίλη
55%
Σινδεναφίλη
Τιμή μικρότερη των €5 Τιμή μεγαλύτερη των €5
33.
34. Συμπεράσματα
• Το ύψος της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης πρέπει να επαναξιολογηθεί και να
αυξηθεί δεδομένου το ότι επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες εκτός το ΑΕΠ
• Δεδομένης της αύξησης στην συμμετοχή των ασθενών πρέπει να θεσμοθετηθούν μέτρα
για προστασία των οικονομικά αδυνάτων από δυσανάλογα υψηλές συμμετοχές που
δύναται να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ευημερίας τους
• Η τιμολογιακή πολιτική έχει εξαντλήσει τα όρια αποδόσεων και περαιτέρω μειώσεις στις
τιμές εγκυμονούν κινδύνους απόσυρσης φαρμάκων και παράλληλα τροφοδοτούν
φαινόμενα αντίστροφης υποκατάστασης και αύξηση των δαπανών; στο πλαίσιο αυτό
πρέπει να προστατευθούν τα φθηνά φάρμακα από περαιτέρω μειώσεις
• Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση στην ποσότητα των φαρμάκων που
συνταγογραφούνται καθώς και αύξηση του ποσοστού χρήσης των ακριβότερων
φαρμάκων και όχι πάντοτε απαραίτητων νεότερων φαρμάκων
• Η αύξηση της διείσδυσης των γενοσήμων δύναται να συμβάλει σημαντικά στην μείωση
της δαπάνης, ωστόσο δεν είναι απότοκο των μειώσεων των τιμών τους, που μάλλον
λειτουργούν αντίστροφα, αλλά αποτέλεσμα άλλων πολιτικών που πρέπει να
θεσμοθετηθούν