Συνέντευξη

1. Αθήνα, 10 Ιουλίου 2008
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΆΡΗ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ»
Πώς είναι να αναλαμβάνει κανείς τον τουρισμό στον απόηχο της
εθνικής τραγωδίας με τις περσινές πυρκαγιές;
Η ερώτησή σας επαναφέρει στη σκέψη μας εικόνες τραγικές. Στιγμές που μας
πλήγωσαν και προσπαθούμε όλοι να ξεχάσουμε. Όμως, είτε το θέλουμε είτε
όχι, τα γεγονότα του περυσινού καλοκαιριού θα μείνουν χαραγμένα στο
μυαλό και την ψυχή μας ως ένα δίδαγμα για το μέλλον. Προκειμένου να μας
υπενθυμίζουν το διαρκές χρέος μας για την προστασία και διαφύλαξη του
μοναδικού πλούτου που έχει η χώρα μας, που δεν είναι άλλο από τις φυσικές
ομορφιές, τη γνησιότητα και αυθεντικότητα των καταπράσινων τοπίων της.
Είναι το χρέος που έχουμε απέναντι στους εαυτούς μας και τις επόμενες
γενιές. Ωστόσο, οι δυσάρεστες εμπειρίες που ζήσαμε, ανήκουν στο παρελθόν.
Τώρα είναι ώρα να κοιτάξουμε μπροστά, να εργαστούμε για την
ανασυγκρότηση των καμμένων περιοχών μέσα από τις στάχτες τους. Να
κάνουμε το γκρίζο και πάλι πράσινο. Και τούτο γίνεται- μεταξύ άλλων- μέσα
από πιλοτικά προγράμματα «πράσινης πολιτικής» που υλοποιεί το Υπουργείο
Τουριστικής Ανάπτυξης και ο ΕΟΤ, με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση
ανασύστασης της λίμνης Καϊάφα. Γιατί δεν σας κρύβω ότι οι περυσινές
πυρκαγιές δεν πλήγωσαν μόνο τις ψυχές των Ελλήνων. Δημιούργησαν
αρνητικές εντυπώσεις στα διεθνή μέσα που είχαν να κάνουν με την
ετοιμότητα της χώρας μας να διαχειριστεί τέτοιους είδους κρίσεις. Επηρέασαν
αναμφίβολα το προφίλ του ελληνικού τουρισμού, γεγονός που ήρθε να
προστεθεί φέτος στην ήδη βεβαρημένη διεθνή οικονομική συγκυρία. Όλους
αυτούς τους μήνες επικοινωνήσαμε με επιμονή την εικόνα της Ελλάδας στο
εξωτερικό. Για να περάσουμε το μήνυμα ότι η χώρα μας είναι ένας προορισμός
υψηλών προδιαγραφών, αισθητικής, μα πάνω απ όλα ασφάλειας. Αυτή ήταν-
και εξακολουθεί να είναι- μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πρόκληση για μένα.

2. Η Ελλάδα κατέκτησε η Ελλάδα τη δεύτερη θέση, σύμφωνα με τις
προτιμήσεις των αναγνωστών του βρετανικού περιοδικού Sunday
Times Travel, το οποίο διοργάνωσε για άλλη μία χρονιά τα «Βραβεία
Αναγνωστών» (2008). Τι νομίζετε ότι μας οδήγησε εκεί;
Πρόκειται για άλλη μία διάκριση, η οποία έρχεται να προστεθεί στη λίστα των
τιμητικών βραβείων που έχει αποσπάσει η χώρα μας και η ελληνική παρουσία,
σε σειρά διεθνών τουριστικών εκθέσεων μεγάλης εμβέλειας. Όλους αυτούς
τους μήνες που μεσολάβησαν, από τον περασμένο Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα,
είχαμε δύο επιλογές στη χάραξη της πολιτικής μας. Η μία άκουγε στο όνομα
μίας πολιτικής «εκ του ασφαλούς», που δε θα δημιουργούσε ερεθίσματα στην
παγκόσμια τουριστική αγορά αλλά θα περιοριζόταν σε μία διαχειριστική
προσέγγιση των προβλημάτων του ελληνικού τουρισμού μέσα στους τέσσερις
τοίχους ενός υπουργικού γραφείου. Η άλλη είναι αυτή που επιλέξαμε και
ακολουθήσαμε, η ορθότητα της οποίας επιβεβαιώνεται πλέον σήμερα από την
ίδια την πραγματικότητα. Είναι η πολιτική της διαρκούς κινητικότητας, της
εξωστρέφειας, της ενεργούς παρουσίας της χώρας μας εκεί όπου
διαμορφώνονται οι τάσεις της παγκόσμιας τουριστικής αγοράς. Καλές είναι οι
καταχωρήσεις στον ξένο τύπο όπως και τα διαφημιστικά σπότ σε μεγάλα
τηλεοπτικά δίκτυα διεθνούς εμβέλειας. Όλα αυτά όμως δε θα μπορούσαν να
αποδώσουν, αν πρώτα απ’ όλα εμείς, με την παρουσία μας και τις επαφές μας
με σημαντικούς πολιτικοοικονομικούς και τουριστικούς παράγοντες, σε
παραδοσιακές και νέες αγορές, δεν είχαμε φροντίσει να προωθήσουμε την
εικόνα της Ελλάδας. Μία εικόνα που όλους αυτούς τους μήνες ταξίδεψε
παντού, γοήτευσε και δημιούργησε τα κίνητρα σε εκατομμύρια ταξιδευτές να
έρθουν και γνωρίσουν την ελληνική φιλοξενία. Και τα κίνητρα αυτά δεν είναι
άλλα- όπως γνωρίζετε- από τον πολιτισμό, την αισθητική κουλτούρα και την
αυθεντικότητα του φυσικού πλούτου που αποπνέει η χώρα μας.
Γιατί είναι διάχυτη η αίσθηση ότι η Ελλάδα δεν κεφαλαιοποίησε
αρκούντως, από τουριστικής πλευράς, τους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Δε θα συμφωνήσω μαζί σας. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες προσέδωσαν στην Ελλάδα
μία λάμψη, που σήμερα- τέσσερα χρόνια μετά- οφείλουμε να κρατήσουμε
ζωντανή και αναλλοίωτη. Πρόκειται για ένα κορυφαίο αθλητικό γεγονός, το
οποίο για κάθε χώρα που το διοργανώνει, συνεπάγεται αυξημένους ρυθμούς
ανάπτυξης, πρόσθετη προβολή, ενδυνάμωση της τουριστικής κίνησής της.
Αυτό συνέβη και στην Ελλάδα. Ειδικότερα όμως για τον τουρισμό, σας λέω ότι
πάντα μετά από μία μεγάλη άνοδο ακολουθεί η ύφεση. Και μετά την
πρόσκαιρη κάμψη θα ακολουθήσει πάλι η ανάκαμψη. Αυτός είναι ο κανόνας
της κυκλικής ροής των πραγμάτων. Χθες ήταν η Αθήνα, σήμερα είναι το
Πεκίνο. Από κει και πέρα, αν κάτι πρέπει να μας μείνει ως λαός από εκείνη την
εξαιρετική οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, αυτό είναι -πέρα
από τις τιμητικές διακρίσεις και τις υποδομές- μία νέα φιλοσοφία. Μία νέα
αντίληψη σεβασμού προς τον συμπολίτη μας, τον ξένο επισκέπτη και- σε
τελική ανάλυση- τον ίδιο μας τον εαυτό. Είναι η ανάγκη για μεγαλύτερη
ποιότητα σε όλα τα επίπεδα της καθημερινότητας μας, για περισσότερη
αισθητική γύρω μας. Για καλύτερη οργάνωση και λειτουργία ενός πιο

3. αποκεντρωμένου κράτους. Με απλά λόγια, είναι αυτό το χαμόγελο με το οποίο
υποδεχτήκαμε πριν τέσσερα καλοκαίρια τα εκατομμύρια ταξιδευτών στην
Ελλάδα. Με το ίδιο χαμόγελο ας τους υποδεχτούμε λοιπόν και φέτος, όπως
και κάθε χρόνο.
Σας φοβίζει το σύνδρομο της « αρπαχτής» που μας χαρακτηρίζει ως
λαό;
Οι ασυνείδητοι επαγγελματίες υπάρχουν παντού και σε καμία περίπτωση η
συμπεριφορά της «αρπαχτής», όπως την αποκαλέσατε, δεν μπορεί και δεν
επιτρέπεται να χαρακτηρίζει μία ολόκληρη κοινωνία. Η Ελλάδα είναι μία χώρα
φιλόξενη και οι Έλληνες ένας λαός έντιμος που έχει χαραγμένη στο DNA του
τη λέξη αξιοπρέπεια. Αν θέλετε όμως να ανοίξουμε τη συζήτηση περί του
γρήγορου και εύκολου κέρδους με την οποία θέλουν ορισμένοι να επιβιώσουν
ως επαγγελματίες, χωρίς ίχνος ενδοιασμού σάς λέω ότι δε δέχομαι μύγα στο
σπαθί μου. Και η κυβέρνηση συνολικά και εγώ προσωπικά είμαι ανυποχώρητος
σε στάσεις και συμπεριφορές, που δε θίγουν μόνο την αξιοπιστία του
εκάστοτε κλάδου, αλλά πολύ περισσότερο προσβάλλουν την εικόνα ενός
ολόκληρου λαού. Ειδικά όταν μιλούμε για τον τουρισμό, καθένας έχει έναν
λόγο παραπάνω να είναι κάθετα αντίθετος σε φαινόμενα που θα κάνουν τον
ξένο επισκέπτη από πρεσβευτή, σε πολέμιο της χώρας μας στο εξωτερικό.
Γιατί, όταν κάποιος έρχεται στην Ελλάδα για να απολαύσει τις διακοπές του
και αντί για ποιότητα έχει να αντιμετωπίσει έναν κακό επαγγελματία που
προσπαθεί να αισχροκερδήσει στην πλάτη του, τότε ένα είναι βέβαιο. Ότι θα
επιστρέψει πίσω με τις χειρότερες εντυπώσεις και, το κυριότερο, δεν θα
επισκεφθεί ποτέ ξανά την Ελλάδα. Όχι μόνον αυτός, αλλά πολύ πιθανόν και ο
κοινωνικός του περίγυρος. Τα λέω όλα αυτά για να σας αποδείξω πόσο
εύθραυστες είναι οι ισορροπίες και πόσο καίρια σημασία έχει η καλλιέργεια
τουριστικής συνείδησης στον πολίτη. Με έχετε ακούσει να το λέω πολλές
φορές ότι το σύγχρονο πρόσωπο της Ελλάδας δεν είναι μόνο το Υπουργείο
Τουριστικής Ανάπτυξης, ούτε μόνο ένας υπάλληλος πίσω από το γραφείο μίας
υπηρεσίας του ΕΟΤ. Η εικόνα της Ελλάδας είμαστε εμείς που, με τις πράξεις,
τη συμπεριφορά μας, το χαμόγελο μας, εμπεδώνουμε στην πράξη το νόημα
της ελληνικής φιλοξενίας προς τους ξένους επισκέπτες.
Τι σας ώθησε να διακινήσετε πρόσφατα ένα non paper για να πείτε
ότι ο ελληνικός τουρισμός αντέχει; Έμεινα με την εντύπωση ότι
σε κάποιους θέλατε να στείλετε μήνυμα … Κάνω λάθος;
Στην πολιτική δε μου αρέσει να μιλάω με μηνύματα και υπαινιγμούς. Όταν
έχω κάτι να πω σε κάποιον, το λέω ευθέως. Από κει και πέρα, αναφέρεστε σε
μία σειρά αριθμητικών και ποσοτικών δεδομένων που τέθηκαν σε γνώση όλων
των ενδιαφερόμενων του τουριστικού κόσμου για έναν πολύ απλό λόγο. Διότι,
όταν εκφέρουμε απόψεις και επιχειρούμε να παρουσιάσουμε μία
πραγματικότητα, το κάνουμε όταν έχουμε στα χέρια μας στοιχεία. Είναι άλλο
πράγμα να μιλάς μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή επί απτών δεδομένων, και
άλλο επί προβλέψεων ή εκτιμήσεων. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να
ενδιαφέρεται ειλικρινά για τον τουρισμό στη χώρα μας και να μην ανησυχεί

4. για τη ροή της τουριστικής κίνησης. Ειδικά φέτος, που η αρνητική οικονομική
συγκυρία διεθνώς με το ακριβό ευρώ και το φθηνό δολάριο, τις τιμές του
πετρελαίου στα ύψη και την χρηματοπιστωτική κρίση στο ζενίθ της, έχει
χτυπήσει και την δική μας πόρτα. Γιατί οι επιπτώσεις που προκαλεί μια
οικονομική αναταραχή σε παγκόσμιο επίπεδο είναι αλυσιδωτές και αγγίζουν -
είτε το θέλουμε είτε όχι- τα τουριστικά μεγέθη διεθνώς. Πόσο μάλλον σήμερα,
που λόγω έκρηξης της τιμής του πετρελαίου, δυσκολεύονται οι μετακινήσεις
για τα μεσαία εισοδηματικά στρώματα, σε χώρες εντός ευρωζώνης, οι οποίες
έχουν εξελιχθεί σε ακριβούς τουριστικούς προορισμούς. Έχουμε λοιπόν
μπροστά μας μία δύσκολη πραγματικότητα, η οποία όμως, στην περίπτωση
της χώρας μας, εξομαλύνεται. Τούτο διότι τα στοιχεία δείχνουν ότι ο
ελληνικός τουρισμός έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια μία δυναμική που τον
βοηθάει να περιορίσει τις φυγόκεντρες τάσεις. Οι δείκτες που έχουμε στη
διάθεσή μας μέχρι στιγμής δίνουν μία νότα συγκρατημένης αισιοδοξίας. Αυτό
δε σημαίνει ότι είμαστε ικανοποιημένοι. Ωστόσο, πιστεύω ότι έχουμε όλα τα
περιθώρια να κινηθούμε μέχρι τέλος της χρονιάς στο στόχο που, από τους
πρώτους μήνες, είχαμε θέσει και ο οποίος δεν ήταν άλλος από τη συγκράτηση
για φέτος της τουριστικής κίνησης στα περσινά επίπεδα.
Αλήθεια, τι εννοείτε με τον όρο «σύγχρονος τουρισμός» που κατά
κόρον χρησιμοποιείτε;
Πρόκειται ουσιαστικά για το συνολικό πλαίσιο της νέας αντίληψης που
επιδιώκουμε να προσδώσουμε στον τουρισμό. Η τουριστική πολιτική είναι
θεμελιώδης δύναμη ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Ο τουρισμός είναι
σαν ένας ζωντανός οργανισμός που χρειάζεται διαρκώς φροντίδα. Είναι ένα
προϊόν που πρέπει να είναι πάντα ελκυστικό, ευέλικτο και να τρέχει με την ίδια
ταχύτητα που τρέχουν οι εξελίξεις. Αυτό προϋποθέτει τη χάραξη μιας
στρατηγικής η οποία, μέσα από τη σύνθεση, θα δημιουργεί τα περιθώρια
διαρκούς αναβάθμισης και ποιοτικού εμπλουτισμού του, με ισχυρές δόσεις
ποιότητας. Ποιότητα παντού. Στις υποδομές, τις υπηρεσίες, το φυσικό
περιβάλλον. Σύγχρονος τουρισμός είναι αυτός που αποτελεί επένδυση για το
μέλλον και δε στέκεται στο εφήμερο και το προσωρινό. Που έχει μία βαθιά
κοινωνική διάσταση ότι οι διακοπές είναι δικαίωμα όλων. Όπως άλλωστε
αποδείξαμε με την παροχή 150.000 συνολικά δελτίων κοινωνικού τουρισμού,
ένας αριθμός αυξημένος για πρώτη φορά φέτος κατά 40%. Επιπλέον, ο
τουρισμός είναι κάτι παραπάνω από έναν ψυχρό υπολογισμό αφίξεων
τουριστών και εισροής εσόδων. Είναι πάνω απ όλα περιβάλλον, φύση,
οικολογική συνείδηση. Και αυτή η περιβαλλοντική συμπεριφορά μπορεί να
εδραιωθεί ακόμα περισσότερο μέσα από την υιοθέτηση μίας πολιτικής
«πράσινου τουρισμού». Το περιβάλλον και η ανάπτυξη είναι δύο έννοιες
σύμφυτες που δε συγκρούονται, αλλά συνθέτουν το νέο πεδίο δράσης στο
οποίο ο τουρισμός συναντά την αισθητική, την ποιότητα, τον σεβασμό στη
φύση και την παράδοση.

5. Το ΠΑΣΟΚ σας επέκρινε πρόσφατα για έλλειψη στρατηγικού
σχεδιασμού στον τομέα του τουρισμού…
Επιτρέψτε μου καταρχάς ένα σχόλιο: Είναι θετικό το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ
επέλεξε- έστω και αργά- να ανταποκριθεί στον θεσμικό του ρόλο, δηλαδή να
ασκήσει αντιπολίτευση. Και στο πεδίο του τουρισμού όμως επιλέγει την
τακτική της στείρας κριτικής, επιδεικνύοντας αδυναμία να διατυπώσει
συγκεκριμένες προτάσεις. Ποτέ κανείς δεν είπε ότι κι εμείς δεν έχουμε τις
δικές μας αδυναμίες ή παραλείψεις. Αλλά αυτό προϋποθέτει, από τη μεριά του
το ΠΑΣΟΚ, να επιδείξει πνεύμα συναίνεσης και συνεργασίας. Και κάτι τέτοιο
μέχρι στιγμής δεν έχει φανεί. Γιατί είναι εμφανές ότι η αξιωματική
αντιπολίτευση αντιλαμβάνεται τον τουρισμό ως πεδίο μικροκομματικής
αντιπαλότητας και ευκαιριακής αντιπολίτευσης. Όμως, ο τουρισμός είναι πάνω
και πέρα από κομματικές σημαίες, διαχωριστικές γραμμές και χρώματα. Έχει
ένα και μοναδικό χρώμα, το γαλανόλευκο της θάλασσας και του ουρανού. Υπό
αυτήν την παραδοχή, καλώ τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και τα κόμματα της ήσσονος
αντιπολίτευσης να συμβάλλουν με τις εποικοδομητικές προτάσεις τους στη
ενδυνάμωση του μοντέλου τουριστικής ανάπτυξης της χώρας μας. Πάντα
όμως με γνώμονα τη ειλικρινή διάθεση συνεννόησης, σύνθεσης και
συναίνεσης.
Πρόσφατα ξεναγήστε στην Ακρόπολη τον παγκοσμίου φήμης
σχεδιαστή Tommy Hilfiger, ο οποίος βρέθηκε στην Ελλάδα για τα 10
χρόνια παρουσίας της εταιρείας του στη χώρα μας. Τελικά ο
τουρισμός είναι δημόσιες σχέσεις, είναι life style (o νέος και ωραίος
υπουργός) είναι πολιτική, είναι οικονομία, είναι πολιτισμός ή
μήπως είναι επικοινωνία και μόνον;
Είναι όλα αυτά μαζί, λιγότερο ή περισσότερο. Τα πάντα στη ζωή είναι θέμα
μέτρου. Όπως στην πολιτική, έτσι και στον τουρισμό, η αποτελεσματικότητα
στη διαχείριση των προβλημάτων προϋποθέτει πάνω απ όλα πίστη σε αυτό
που έχεις αναλάβει να υπηρετήσεις. Προσωπικά, πιστεύω πραγματικά ότι ο
τουρισμός μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα στην κορυφή της παγκόσμιας
επισκεψιμότητας, δημιουργώντας ισχυρά αποθέματα ανάπτυξης, οικονομικής
ευμάρειας και κοινωνικής συνοχής. Η πολιτική για τον τουρισμό πρέπει να
χαρακτηρίζεται από όραμα, φαντασία και φρεσκάδα. Ποτέ δεν την
αντιλήφθηκα ως έναν παγερό και ξύλινο υπολογισμό αριθμών, ποσοστών και
δεδομένων. Θεωρώ ότι είναι ένα πεδίο που σου αφήνει τα περιθώρια να
δημιουργήσεις, πλάθοντας την εικόνα της Ελλάδας. Μία εικόνα που δεν είναι
μονοσήμαντη, που έχει πολλά να δώσει. Και αφού διαμορφώσεις το τελικό
προϊόν, έχεις υποχρέωση να το «πουλήσεις» προς τα έξω με τρόπο που θα το
κάνει ανταγωνιστικό, ελκυστικό και προσιτό στους εκατομμύρια ξένους
επισκέπτες. Εδώ λοιπόν πρέπει να δουλέψει κανείς με μεθοδικότητα και να
χρησιμοποιήσει, χωρίς προκαταλήψεις, όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του
για το σκοπό αυτό. Είτε αυτά αναφέρονται στην ανάγκη διαρκούς
σφυρηλάτησης ισχυρών πολιτικών και οικονομικών επαφών με παράγοντες
της διεθνούς αγοράς, είτε στην οικοδόμηση μίας γέφυρας πολιτισμού με
άλλους λαούς, είτε ακόμα στη σωστή χρήση των μεθόδων επικοινωνίας και

6. μάρκετινγκ. Όπως η ξενάγηση του Tommy Hilfiger στην Ακρόπολη, έτσι και η
μεγάλη κινηματογραφική παραγωγή του Mamma Mia που γυρίστηκε στα
ελληνικά νησιά, αποτέλεσαν δύο μεγάλες ευκαιρίες για τη διαφήμιση της
χώρας μας με τρόπο έμμεσο και ασφαλώς αποτελεσματικότερο από μία απλή
καταχώρηση στον διεθνή τύπο.
Πόσο ισχυρό μέγεθος είναι η Διπλωματία του τουρισμού;
Ο τουρισμός παράγει κάτι παραπάνω από το 18% του ετήσιου ΑΕΠ της χώρας
μας. Από αυτό αντιλαμβάνεστε ότι η τουριστική πολιτική για εμάς δεν
περιορίζεται σε απλές πράξεις αριθμητικής, για το πόσες είναι οι αφίξεις και τα
έσοδα. Δε θα διστάσω να πω ότι αποτελεί από τις κύριες συνισταμένες
άσκησης της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας. Οι διαρκείς επαφές σε
πολιτικό και οικονομικό επίπεδο τις οποίες προϋποθέτει η εξωστρέφεια του
τουριστικού μας προϊόντος, είναι ένα μέσο προώθησης των ευρύτερων
εθνικών συμφερόντων της χώρας μας όλων των βαθμίδων. Θα σας αναφέρω
μόνο ως παράδειγμα τη Ρωσία, με την οποία- όπως γνωρίζετε- ο
πρωθυπουργός, όλα αυτά τα χρόνια, έχει καλλιεργήσει ισότιμες σχέσεις
ισχυρής συνεργασίας. Μέσω των επίσημων επαφών που είχαμε κατά το
πρόσφατο ταξίδι μου στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη, πετύχαμε την
περαιτέρω εντατικοποίηση των δεσμών φιλίας μεταξύ των δύο χωρών σε
τουριστικό και ευρύτερα πολιτικό επίπεδο. Η διπλωματία του τουρισμού
δημιουργεί για την Ελλάδα πρόσφορο έδαφος για ισχυροποίηση των διεθνών
επαφών της καθώς επίσης και τα ερείσματα που απαιτούνται για να
προωθήσει με ακόμα μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και ευκολία τα εθνικά
της συμφέροντα.
Ποιο είναι νομίζετε το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της χώρας μας
στον τομέα του τουρισμού;
Ευτυχώς έχουμε περισσότερα από ένα: έχουμε τον πολιτισμό μας, την ιστορία
μας, τις φυσικές ομορφιές της χώρας μας και τη μοναδική φιλοξενία που
προσφέρουμε εμείς οι Έλληνες. Αυτά είναι η δύναμη του σήμερα και ο
πλούτος του αύριο. Ελλάδα σημαίνει με λίγα λόγια μοναδικότητα. Σημαίνει
αυθεντικότητα. Γνώρισμά της είναι η αναλλοίωτη φυσιογνωμία της που-
ευτυχώς για εμάς και τις επόμενες γενιές- δεν «στραπατσαρίστηκε» από τον
οδοστρωτήρα μιας ανάπτυξης δίχως κανόνες και όρια. Μιας ανάπτυξης από το
παρελθόν, που σήμερα, για όσους την γνώρισαν, έχει γίνει εφιάλτης.
Σκεφτείτε να βρισκόμασταν στη θέση της Ισπανίας που πριν χρόνια έχτιζε
δυάρια και τριάρια στοιβαγμένα σε κακόγουστες πολυκατοικίες δίνοντάς τους
τον χαρακτηρισμό της τουριστικής κατοικίας, και τα οποία σήμερα
αναγκάζονται να τα γκρεμίζουν. Αυτόν, λοιπόν, τον δικό μας επίγειο
«παράδεισο» γνησιότητας καλούμαστε να προασπίσουμε. Να τον
θωρακίσουμε και να τον αναδείξουμε σε προορισμό υψηλών απαιτήσεων για
όσους αναζητούν την ποιότητα, την αισθητική, τη διαφορετικότητα.

7. Το μεγαλύτερο μειονέκτημα;
Ο κακός εαυτός μας που δε μας αφήνει να αντιληφθούμε πόσο τυχεροί
είμαστε να έχουμε κληρονομήσει έναν επίγειο παράδεισο και τον οποίο να
μετατρέπουμε πολλές φορές σε κόλαση. Αντί λοιπόν να επιδιδόμαστε διαρκώς
σε έναν ατέρμονο κύκλο γκρίνιας για τους άλλους και καταγγελιών για το,
γενικώς και αορίστως, «αδιάφορο» κράτος, είναι προτιμότερο να αναλάβουμε
όλοι μας τις ευθύνες που μας αναλογούν. Να είμαστε λιγότερο ατομιστές.
Αυτό προϋποθέτει ως λαός να κοιτάξουμε γύρω μας, να δούμε τις ομορφιές
της πατρίδας μας και να υιοθετήσουμε μία κοινή τουριστική συνείδηση. Που
θα σέβεται το περιβάλλον, θα αγκαλιάζει τον ξένο επισκέπτη, θα
υπερασπίζεται την αισθητική. Με άλλα λόγια, να αφουγκραστούμε την ανάγκη
που προτάσσει το μέλλον. Να αγαπήσουμε ξανά την Ελλάδα και, με τον τρόπο
αυτό, να την αγαπήσουν οι εκατομμύρια «καλεσμένοι» μας κάθε χρόνο.
Γιατί νομίζετε ότι ο πρωθυπουργός διάλεξε εσάς για το υπουργείο
Τουριστικής Ανάπτυξης;
Ο πρωθυπουργός κάνει τις επιλογές των συνεργατών και των προσώπων της
κυβέρνησής του με τα δικά του προσωπικά κριτήρια. Η τιμή και η
εμπιστοσύνη που επέδειξε προς το πρόσωπό μου δεν μπορεί παρά να μου
υπενθυμίζει διαρκώς την ευθύνη που έχω αναλάβει απέναντι στους πολίτες και
τον ίδιο. Μέλημα μου- αν θέλετε και άγχος μου- είναι να ανταποκριθώ με
επάρκεια στις προσδοκίες τους. Γιατί όλες οι επιλογές δικαιώνονται εκ του
αποτελέσματος. Αυτό το αποτέλεσμα θέλω να ανταποκρίνεται στον πήχη που
έχει τεθεί συνολικά για την κυβέρνηση. Και τον έχει θέσει πολύ ψηλά η ίδια η
κοινωνία για όλους μας.
Σας λείπει η κεντρική πολιτική παρέμβαση;
Θα μου έλειπε αν ο τομέας ευθύνης του τουρισμού ήταν ήσσονος σημασίας. Η
τουριστική πολιτική- με προσωπική απόφαση του πρωθυπουργού- συνιστά
κύριο πυλώνα της ευρύτερης κυβερνητικής πολιτικής. Δεν μου λείπει λοιπόν η
κεντρική πολιτική παρέμβαση, γιατί απλούστατα ο τουρισμός βρίσκεται στο
επίκεντρο των πολιτικών προτεραιοτήτων αυτής της κυβέρνησης. Συνεπώς,
ό,τι έχω να πω, το λέω με τη βαρύτητα της άποψης του εκάστοτε Υπουργού
Τουριστικής Ανάπτυξης που χειρίζεται τη βαριά βιομηχανία του ελληνικού
τουρισμού.
Πάντως η είδηση από την πρόσφατη σύνοδο της Σοσιαλιστικής
Διεθνούς στην Αθήνα ήταν η παρέμβασή σας… «Η νέα
πραγματικότητα είπατε, υπερβαίνει και την παραδοσιακή επίπεδη
διάκριση, αλλά και τους πολιτικούς σχηματισμούς που την
εκπροσωπούν. Τα καθημερινά προβλήματα των «παγκόσμιων
πολιτών» είναι πολλά και πολυσύνθετα. Απαιτούν λύσεις. Και τέτοιες
λύσεις δεν είναι ούτε οι κεντρώες, ούτε οι σοσιαλιστικές, ούτε οι
συντηρητικές. Είναι οι λύσεις που είναι ρεαλιστικές και
εφαρμόσιμες.» Τι ακριβώς προτείνετε κύριε Σπηλιωτόπουλε;

8. Το συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στην Ελλάδα ήταν από μόνο του ένα
μεγάλο γεγονός διεθνούς σημασίας. Με την παρουσία μου εκεί, ανάμεσα σε
δεκάδες σοσιαλιστές ηγέτες και εκατοντάδες στελέχη σοσιαλιστικών κομμάτων
απ’ όλον τον κόσμο θέλησα- εκπροσωπώντας την κυβέρνηση- να στείλω ένα
σαφές μήνυμα. Να δώσω έναν ιδιαίτερο συμβολισμό σε μία νέα αντίληψη για
την πολιτική. Μία αντίληψη που υπερβαίνει αναχρονιστικές λογικές και
διαχωρισμούς του χθες μεταξύ δεξιάς, κέντρου και αριστεράς. Τα προβλήματα
και οι κοινωνικές ανάγκες είναι πάνω και πέρα από χρώματα, ιδεοληψίες,
κομματικούς σχηματισμούς. Εξάλλου, για να μιλήσουμε με πολιτικούς όρους,
στη διάρκεια των χρόνων η σοσιαλδημοκρατία έχει δανειστεί στοιχεία από την
οικονομία της αγοράς την ώρα που ο φιλελευθερισμός υιοθετεί πλέον χωρίς
δογματισμούς πολιτικές με έντονο κοινωνικό στίγμα. Η νέα εποχή, οι
σύγχρονες ανάγκες της ίδιας της κοινωνίας, δεν αντιμετωπίζονται με εμμονή
σε ξεπερασμένα μοντέλα του χθες. Προοδευτικοί πολίτες, ανοιχτά μυαλά,
δημιουργικά πνεύματα υπάρχουν παντού και σε όλα τα κόμματα. Στην
αριστερά, στη δεξιά, στο κέντρο. Το μέλλον επιτάσσει να προχωρήσουμε μαζί
χωρίς αποκλεισμούς. Να δώσουμε τα χέρια για έναν κόσμο με λιγότερες
ανισότητες, λιγότερη φτώχεια και κοινωνική αδικία. Οι διαχωριστικές γραμμές
και τα τείχη του παρελθόντος έχουν πλέον καταρριφθεί από την ίδια την
κοινωνία που ζητάει από εμάς να απαντήσουμε ξεκάθαρα σε ένα και μόνο
δίλημμα: «λαϊκισμός ή ανάπτυξη». Η νέα κοινωνική συμμαχία του αύριο δε θα
γίνει με κριτήριο το ποιος είναι αριστερός, δεξιός ή κεντρώος. Αλλά το ποιος
τοποθετείται απέναντι στα προβλήματα με προτάσεις ρεαλιστικές και
συγκροτημένες και με λύσεις εφαρμόσιμες.
Αν ήσασταν τώρα στο προηγούμενο πόστο σας, δίπλα στον
πρωθυπουργό, τι χειρισμούς θα κάνατε στην υπόθεση siemens;
Κυρία Ακριβοπούλου, στην πολιτική δεν χωρούν υποθετικά ερωτήματα, ούτε
πισωγυρίσματα. Σίγουρα, διανύουμε μια περίοδο αμφισβήτησης της
αξιοπιστίας της πολιτικής και η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να διασφαλίσει την
πολιτική σταθερότητα. Δε θα σας πω ότι δεν έχουν γίνει λάθη και ότι όλα
κυλούν ομαλά. Η δημοκρατία, όμως, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Να είστε
βέβαιη ότι, με την τροπή βαθιάς διερεύνησης που έχει λάβει η υπόθεση,
δύσκολα θα μείνει κάτι κρυφό. Είναι πάνω απ όλα ζήτημα τιμής και υπόληψης
για το σύνολο του πολιτικού κόσμου.
Τι συμπτώματα είναι όλα αυτά που βιώνουμε με αιχμή την
υπόθεση siemens; Συμμερίζεστε την εκτίμηση ότι δεν είναι παρά ο
καθρέφτης της κατάρρευσης του ελληνικού πολιτικού συστήματος;
Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας
μπροστά σε μία υπαρκτή πραγματικότητα. Δεν μπορούμε πλέον να την
αρνούμαστε, ειδικά την ώρα που η κοινωνία χτυπάει «καμπανάκια». Το
πολιτικό μας σύστημα χρειάζεται δραστικές τομές, ουσιώδεις παρεμβάσεις και

9. ρηξικέλευθα μέτρα, προκειμένου να αποκατασταθεί η κλονισμένη εμπιστοσύνη
του πολίτη απέναντι στην πολιτική εξουσία. Για να αλλάξουμε την κοινωνία,
πρέπει πρώτα να αλλάξουμε οι ίδιοι. Και δεν εστιάζομαι σε επίπεδο προσώπων.
Αλλά νοοτροπίας, στάσης και συμπεριφοράς. Η αποκάλυψη κάθε σκανδάλου,
όπως αυτό της Siemens, μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά. Το πολιτικό
σύστημα, μέσα από τέτοιου είδους αποκαλύψεις, κινητοποιείται και
ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά του που, πολλές φορές, είναι ικανά να
οδηγήσουν στην υπέρβαση. Την έξοδο από μία τελματώδη κατάσταση και την
ανασύνταξη των δημιουργικών δυνάμεων σε όλο το ευρύτερο πολιτικό
φάσμα. Μόνον έτσι θα ξαναγεννηθεί η ελπίδα στους πολίτες και η αισιοδοξία
στην κοινωνία.