Ομιλία

1. Αθήνα, 17 Σεπτεμβρίου 2009
ΟΜΙΛΙΑ
ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΚΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΗΣ Β’ ΑΘΗΝΩΝ ΤΗΣ ΝΔ
κ. ΑΡΗ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΤΗΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ
Θα ήθελα πάνω απ’ όλα να σας ευχαριστήσω όχι μόνο για τη σημερινή σας
παρουσία, αλλά κυρίως για το γεγονός ότι αυτό το Γραφείο φτιάχτηκε από το
δικό σας μεράκι, από το δικό σας κέφι. Σ’ έναν Δήμο όπως ο Δήμος της Γλυφάδας
που είμαι βέβαιος ότι κι αυτή τη φορά θα είναι πρωταγωνιστής στις εξελίξεις, θα
είναι πρωταγωνιστής σ’ αυτή τη μάχη, θα είναι αυτός που θα φέρει το πρώτο
εναρκτήριο, νικητήριο σάλπισμα στη μεγάλη δημοκρατική φιλελεύθερη παράταξη.
Η παρουσία σας εδώ όχι απλώς με δεσμεύει, πάνω απ’ όλα με τιμά με την
εμπιστοσύνη που μου δείχνετε. Και η κινητοποίηση που κάνατε, δε μπορεί παρά
να είναι ένας αέρας αισιοδοξίας, ένα μήνυμα νίκης. Και μπορεί να είναι μήνυμα
νίκης, γιατί έχουμε την αλήθεια με το μέρος μας.
Παλεύουμε για την αλήθεια. Και παλεύουμε με θάρρος, με τόλμη, με ψυχή. Και
πάνω απ’ όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε. Πρέπει να πεισθούμε ότι μπορούμε
να κερδίσουμε τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου. Μπορούμε όλες και όλοι μαζί να

2. πετύχουμε μια ακόμα δυνατή νίκη. Μια ακόμα άνετη κοινοβουλευτική
πλειοψηφία.
Αυτό, κυρίες και κύριοι, είναι το χρέος μας απέναντι στην Ελλάδα. Έτσι λοιπόν,
είμαστε σήμερα εδώ, φίλοι και συναγωνιστές, συμμαχητές και γι’ αυτόν ακριβώς
το λόγο θα ήθελα μ’ αυτή την ευκαιρία να σας ευχαριστήσω μέσα από τα βάθη
της καρδιάς μου γιατί από την πρώτη στιγμή δώσατε και δίνετε τις μάχες για τη
Νέα Δημοκρατία, δίνετε τις μάχες για τη Β’ περιφέρεια Αθηνών και είμαι βέβαιος
ότι τώρα αντιλαμβάνεστε ότι αυτή η στιγμή, η στιγμή της μάζωξης, η στιγμή η
σημερινή είναι πιο κρίσιμη, όσο ποτέ άλλοτε.
Και αυτό γιατί ζούμε ώρες εθνικής ευθύνης. Η πατρίδα μας διέρχεται κρίσιμες
στιγμές και μάλιστα, για να είμαστε ειλικρινείς, διέρχεται τις πιο κρίσιμες στιγμές
στη νεότερη ιστορία της. Η οικονομία μας δέχεται έντονες πιέσεις. Πίεση από την
παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, πίεση από την παρατεταμένη ύφεση, πίεση
από το γεγονός ότι δεν έχουν προχωρήσει ακόμη και σήμερα οι διαρθρωτικές
αλλαγές που θα μπορούσαν ν’ απελευθερώσουν την οικονομία από τα
παραδοσιακά της δεσμά και βέβαια πίεση από το τεράστιο δημόσιο χρέος.
Έτσι λοιπόν, οι περιστάσεις, οι έκτακτες περιστάσεις γιατί μπήκαμε σ’ αυτήν την
τεράστια οικονομική κρίση όπως κάθε οικονομία στην Ευρώπη, απαιτούν και
κρίσιμες αποφάσεις. Απαιτούν ν’ αντιληφθούμε ότι είναι ώρες ευθύνης. Απαιτούν
να καταλάβουμε ότι, πάνω απ’ όλα, έχουμε μόνο δυο τρόπους για ν’
αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση. Ή να κρύψουμε το κεφάλι κάτω από την
άμμο παριστάνοντας δήθεν ότι δε μπορούμε ν’ αντιληφθούμε την
πραγματικότητα, ή από την άλλη πλευρά, να προσπαθήσουμε, μ’ ένα
προσκλητήριο δυνάμεων για να συνενώσουμε προσπάθειες και κόπους
προκειμένου όλες και όλοι μαζί να διέλθουμε από αυτή την κρίση με όσο το
δυνατόν λιγότερες συνέπειες, όσο το δυνατόν πιο σύντομα και κυρίως έχοντας τη
δυνατότητα και πάλι να συνεχίσουμε την αναπτυξιακή πορεία που είχαμε
ξεκινήσει, η οποία δυστυχώς ανεκόπη λόγω αυτής της πρωτοφανούς οικονομικής
κρίσης.
Η αίσθηση η δική μας είναι ότι αν μιλήσουμε με υπευθυνότητα, με σοβαρότητα,
αλλά πάνω απ’ όλα αν καταθέσουμε συγκεκριμένο και ολοκληρωμένο πρόγραμμα
2

3. και προτάσεις, αυτή την κρίση μπορούμε να την υπερβούμε. Αλλά αυτό
προϋποθέτει να δούμε ποιος είναι ο δρόμος της υπευθυνότητας. Να δούμε ποιος
είναι ο δρόμος της σοβαρότητας. Να δούμε ποιος είναι ο δρόμος που θέλει
συγκεκριμένες και χειροπιαστές λύσεις.
Κι από την άλλη πλευρά να συγκρίνουμε αυτό το δρόμο με το δρόμο τον εύκολο,
της παροχολογίας, των όμορφων και ευχάριστων λόγων που δυστυχώς πολλές
φορές είναι κενός ουσιαστικού περιεχομένου. Να δούμε δηλαδή τον εύκολο
δρόμο των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων και των μεγαλόστομων εξαγγελιών.
Κυρίες και κύριοι, ακούσαμε το ΠΑΣΟΚ και κυρίως τον αρχηγό του στη
Θεσσαλονίκη να λέει ότι δήθεν έχει σχέδιο για την έξοδο της Ελλάδος από την
κρίση. Και βεβαίως το σχέδιο αυτό που κατέθεσε, το κατέθεσε με μια παραδοχή:
Ότι η οικονομία μας είναι σε άθλια κατάσταση, ότι τα Ταμεία σχεδόν είναι άδεια,
σήμερα έβαλε τις εφημερίδες που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ να λένε δήθεν το
τεράστιο έλλειμμα το οποίο θα κληρονομήσει ο «επόμενος Πρωθυπουργός» αλλά
την ίδια χρονική στιγμή υποσχέθηκε τα πάντα στους πάντες, υποσχέσεις οι οποίες
αν κοστολογηθούν αγγίζουν τα 10,7 δις ευρώ.
Και αν μάλιστα τα δούμε ως μέρος του ακαθαρίστου εγχώριου προϊόντος, είναι το
4,5% του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος, με άλλα λόγια για να το καταλάβουν
όλοι, το 4,5% του εθνικού εισοδήματος, αυτού που παράγουμε όλες και όλοι
μαζί, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί προκειμένου να καλύψει όλες αυτές τις
υποσχέσεις.
Και βεβαίως κυρίες και κύριοι, το ερώτημα είναι πάρα πολύ απλό: Αν τα Ταμεία
είναι άδεια, εάν η κατάσταση στην οικονομία είναι άθλια όπως την περιγράφουν,
αν πράγματι εμείς έχουμε ένα τεράστιο έλλειμμα όπως αποτυπώνεται στις
σημερινές εφημερίδες που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ, τότε πού θα βρει τα
χρήματα για να υλοποιήσει όλες αυτές τις υποσχέσεις; Πού θα βρει τα χρήματα
για να δώσει αυξήσεις σε μισθούς και σε συντάξεις;
Και βέβαια επειδή στην οικονομία τα πράγματα είναι μαθηματικά, έχει δυο
επιλογές: Ή θ’ αυξήσει το ήδη τεράστιο δημόσιο χρέος που είναι η μεγαλύτερη
πληγή της ελληνικής οικονομίας ή από την άλλη πλευρά, προφανώς ετοιμάζει τη
μεγαλύτερη φοροεπιδρομή που έχει γνωρίσει η χώρα αυτή. Πίσω από το
3

4. θαυμασμό της αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα σουηδικά μοντέλα ή
στα δανικά μοντέλα, προφανώς κρύβεται και το γεγονός ότι εκεί, σ’ αυτές τις
χώρες, ο φορολογικός συντελεστής είναι 50-60%.
Με άλλα λόγια, στο ερώτημα «ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;» ξέρουμε και
ξέρουμε πάρα πολύ καλά και από το παρελθόν του ΠΑΣΟΚ αλλά και μ’ αυτά που
μας είπαν στη Θεσσαλονίκη, ότι το μάρμαρο θα το πληρώσει ο μισθωτός, ο
συνταξιούχος, ο βιοτέχνης, ο έμπορος, αυτός που παράγει, αυτός που συμμετέχει
στη διαδικασία την αναπτυξιακή, δηλαδή ο μέσος Έλληνας, η μέση Ελληνίδα.
Αυτό είναι το κρυφό σχέδιο του ΠΑΣΟΚ, αυτή είναι η κρυφή ατζέντα του ΠΑΣΟΚ.
Τα σχέδιά τους έχουν καταστροφικές επιπτώσεις και για τους πολίτες και για τις
επιχειρήσεις.
Και κυρίως, καταστροφικές επιπτώσεις σε όσους είναι έντιμοι. Γιατί τους έντιμους
πάνω απ’ όλα μπορούμε μ’ ευκολότερο τρόπο να τους φορολογήσουμε. Άρα στην
πραγματικότητα πίσω απ’ το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ δεν κρύβεται τίποτε άλλο παρά
μια «γενναία» φοροεπιδρομή που ετοιμάζει με στόχο πραγματικά να καθηλώσει
τη χώρα για πολλές δεκαετίες πίσω.
Είναι η γνώριμη τακτική του ΠΑΣΟΚ, η τακτική της πολιτικής με δανεικά, δηλαδή
του «δώσ’ ημίν σήμερον» και τα υπόλοιπα θα τα βρουν οι επόμενες γενιές.
Θυμάστε ότι κάποτε είχαμε φτάσει στο σημείο εάν πληρώνονταν οι συντάξεις, να
είναι στην πρώτη σελίδα των εφημερίδων και όχι το αντίθετο. Έβγαιναν
πρωτοσέλιδα και έλεγαν «πληρώθησαν οι συντάξεις» λες και αυτό ήταν το
σημαντικό γεγονός και όχι η αυτονόητη υποχρέωση της πολιτείας.
Αυτό κυρίες και κύριοι είχε συμβεί διότι πράγματι αυτή η πολιτική, η πολιτική με
δανεικά, η πολιτική του «υπονομεύω το μέλλον και κυρίως τη νέα γενιά, μας
οδηγούσε σε τεράστια ελλείμματα και σε αδυναμία διαχείρισης ακόμα και των
Ασφαλιστικών Ταμείων. Αυτή είναι η συνταγή που για ακόμη μια φορά επέλεξε το
ΠΑΣΟΚ για να προχωρήσει. Και αν δεν πιστεύετε σε αυτά, δείτε μόνο το εξής
σημείο: Δείτε ότι χωρίς να κοκκινίζουν βγήκαν και είπαν ότι θα
επανακρατικοποιήσουν την Ολυμπιακή Αεροπορία, ξεχνώντας ότι όταν η
Ολυμπιακή Αεροπορία ήταν κρατική, συσσωρευόταν έλλειμμα ημερησίως 1
4

5. εκατομμύριο ευρώ το οποίο το πλήρωνε βεβαίως ο μέσος φορολογούμενος
πολίτης.
Και βέβαια θυμήθηκαν και πάλι να μας πουν για την επανακρατικοποίηση του
ΟΤΕ ξεχνώντας ότι ο ΟΤΕ ήταν ελλειμματικός και ακριβώς λόγω αυτής της
απελευθέρωσης στην αγορά τηλεπικοινωνιών που εμείς κάναμε, φτάσαμε σήμερα
να έχει 300 εκατομμύρια ευρώ κέρδη. Θα φτάσουμε δηλαδή πάλι στη λογική της
δημιουργίας τεράστιων ελλειμμάτων, είναι η γνωστή ιδεοληψία του ΠΑΣΟΚ, της
γιγάντωσης του κράτους, πράγμα που με τη σειρά του οδηγεί ακριβώς στην
υπονόμευση κάθε παραγωγικής και αναπτυξιακής προσπάθειας σ’ αυτό τον τόπο.
Το ΠΑΣΟΚ κυρίες και κύριοι δεν κάνει τίποτε από το ν’ αναπτύσσει ευχάριστες
συνταγές, να μοιράζει ακάλυπτες επιταγές και κυρίως να έχει στόχο πάντα τα
μεσαία και πολλές φορές τα ασθενέστερα εισοδήματα. Πάντα το ενδιέφερε να
κάνει πολιτική υπονομεύοντας την αυριανή γενιά, δήθεν για να διασώσει την
ευημερία της σημερινής που και αυτό στην πράξη απεδείχθη αναληθές, όταν
χιλιάδες συμπολίτες μας είχαν αδυναμία εγκαίρως να πληρωθούν λόγω της
αδυναμίας του κράτους να καταβάλλει τις συντάξεις.
Αντίθετα, εμείς ευθαρσώς από την πρώτη στιγμή είπαμε ότι υπάρχει ένα
συγκροτημένο σχέδιο εξόδου από την κρίση. Εμείς από την πρώτη στιγμή δεν
ωραιοποιήσαμε καταστάσεις, δεν προχωρήσαμε δηλαδή στο να κρύψουμε την
αλήθεια. είπαμε ότι η πολιτική μας έχει και δυσάρεστες συνέπειες αλλά σύντομα
θα βγάλει αυτή τη χώρα από την κρίση και θα την οδηγήσει ξανά στην τροχιά της
ανάπτυξης.
Είπαμε ότι ο μοναδικός δρόμος είναι ο δραστικός περιορισμός της κρατικής
σπατάλης. Είπαμε από την πρώτη στιγμή ότι κύριος στόχος μας θα πρέπει να
είναι να καταστήσουμε σε κάθε συμπολίτη μας ως σαφές σημείο ότι το
μεγαλύτερο έγκλημα σ’ αυτό τον τόπο είναι η φοροδιαφυγή. Πρέπει να
πατάξουμε τη φοροδιαφυγή. Θα πρέπει όσο το δυνατό να διασφαλίσουμε τους
πόρους και για τη σημερινή αλλά και για την αυριανή γενιά.
Και βέβαια πρέπει να προχωρήσουμε με μεγαλύτερη τόλμη, με μεγαλύτερη
ταχύτητα στις διαρθρωτικές αλλαγές. Πρέπει να προχωρήσουμε με συγκεκριμένα
και συγκροτημένα μέτρα στη δημοσιονομική εξυγίανση.
5

6. Κυρίες και κύριοι, ξέρουμε πολλές φορές ότι αυτά τα οποία προτείνουμε,
ενδεχομένως να μην ακούγονται πάντα ευχάριστα, αλλά στην πολιτική, μεταξύ
τού να είσαι ευχάριστος ή χρήσιμος, πρέπει να επιλέγεις το δρόμο της ευθύνης,
του να είσαι πάνω απ’ όλα χρήσιμος και στην παράταξη και στον τόπο. Στην
πολιτική δεν πρέπει να επιλέγεις το δρόμο της ανευθυνότητας, του λαϊκισμού και
κυρίως το δρόμο της ωραιοποίησης της πραγματικότητας. Πρέπει να έχεις το
θάρρος ν’ απευθύνεσαι με την αλήθεια και κοιτώντας τους συμπολίτες σου στα
μάτια και να τους λες πώς έχουν τα πράγματα και επιτέλους, να έχεις
εμπιστοσύνη στην κρίση του.
Εμείς είμαστε βέβαιοι ότι η κοινωνία έχει ωριμάσει. Και είναι πολύ πιο μπροστά
από αυτούς τους πολιτικούς. Εμείς έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση των
συμπολιτών μας. Εμείς επιλέγουμε σταθερά το δρόμο της ευθύνης. Και επειδή
επιλέγουμε σταθερά το δρόμο της ευθύνης, εμείς έχουμε εξαρχής θέση το
διακύβευμα της 4ης Οκτωβρίου. Και το διακύβευμα αυτό της 4ης Οκτωβρίου
κυρίες και κύριοι, είναι ένα και μόνο: Μπροστά ή πίσω. Υπευθυνότητα ή
λαϊκισμός. Σοβαρότητα ή παροχολογία. Ανάπτυξη ή επιστροφή στο γνώριμο από
την τελευταία 20ετία καθεστώς με τη γνωστή και γνώριμη αλαζονεία.
Το διακύβευμα της 4ης Οκτωβρίου είναι εάν θα προχωρήσουμε με τη Νέα
Δημοκρατία ή με το ΠΑΣΟΚ. Και στο τέλος-τέλος της γραφής, την 4η Οκτωβρίου
δεν επιλέγουμε απλά και μόνο πολιτικές δυνάμεις, δεν επιλέγουμε απλά και μόνο
κόμματα, επιλέγουμε τον έναν που θα έχουμε εμπιστοσύνη να μας οδηγήσει στην
έξοδο από την κρίση. Επιλέγουμε Πρωθυπουργό.
Και Πρωθυπουργός θα είναι ένας απ’ τους δύο. Άρα, οι φίλοι μας που δήθεν μας
λένε ότι κάναμε λάθη, οι φίλοι μας που δήθεν μας λένε ότι τους απογοητεύσαμε,
οι φίλοι μας που λένε ότι δήθεν τους πικράναμε, πρέπει να τους προσεγγίσουμε
και να τους πούμε, έχοντας το χέρι στην καρδιά ότι ναι, έχουν δίκιο. Και
απογοητεύσαμε, και πικράναμε τον κόσμο της παράταξης και λάθη κάναμε, και
αστοχίες κάναμε, και στο κάτω-κάτω της γραφής, όταν παράγεις, όταν κινείσαι,
προφανώς θα κάνεις και λάθη. Λάθος δεν κάνει μόνο αυτός που έχει επιλέξει τη
στατική αδράνεια ως μέθοδο πολιτικής στάσης και συμπεριφοράς.
6

7. Είναι γεγονός ότι κάναμε λάθη. Αλλά είναι επίσης γεγονός ότι στα 5 χρόνια
κάναμε και τεράστιο έργο. Κι αυτό το έργο ξεκινά από τη μείωση της ανεργίας,
ξεκινά με την επέκταση του ΕΚΑΣ σε χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους, ξεκινά με
την ενίσχυση των 500 ευρώ, ξεκινά με την ανακούφιση των μικρομεσαίων, ξεκινά
με τα κίνητρα που δώσαμε για το εμπόριο και τη βιοτεχνία, ξεκινά με την
απογείωση των δημοσίων έργων και με τους κάθετους και παράλληλους άξονες
που επιτέλους συνέδεσαν την Ελλάδα με τα Βαλκάνια αποκτώντας πια ζωντάνια
το εμπόριο και εξαγωγές.
Κάναμε έργο με ενεργειακές συμφωνίες, που για πρώτη φορά βάλαμε τη χώρα
μας στο επίκεντρο των ενεργειακών συμφερόντων, καθιστώντας την
υπερδύναμη, αυτές τις ενεργειακές συμφωνίες που κάποιοι ενοχλήθηκαν και
αυτές τις ενεργειακές συμφωνίες που δυστυχώς χωρίς να κοκκινίζει το ΠΑΣΟΚ
ζήτησε να επαναδιαπραγματευθεί αψηφώντας το εθνικό συμφέρον και
προτάσσοντας, αντιλαμβάνεστε γιατί, το κομματικό συμφέρον επιχειρώντας να
δημιουργήσει ισορροπίες με τις νέες δυνάμεις και κατ’ αυτό τον τρόπο να
εξασφαλίσει την εξουσία ως αυτοσκοπό όχι για να προσφέρει στον τόπο, αλλά
για να προσφέρει το ΠΑΣΟΚ στον εαυτό του και στη συντήρηση αυτή καθαυτή.
Έτσι λοιπόν κυρίες και κύριοι το διακύβευμα είναι ότι ένας απ’ τους δύο θα
χειριστεί αυτές τις εθνικές υποθέσεις. Ένας απ’ τους δυο θα χειριστεί την
οικονομία. Ένας απ’ τους δυο θα διαπραγματευθεί τα εθνικά μας συμφέροντα.
Και το ερώτημα είναι: Ποιον εμπιστεύεστε; Η παρουσία εδώ η δική σας και
κυρίως αυτό που βλέπω στα μάτια σας, είναι ότι εμπιστεύεστε τη Νέα
Δημοκρατία, εμπιστεύεστε ως Πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή,
εμπιστεύεστε στη νέα αυτοδημιούργητη γενιά.
Κυρίες και κύριοι, το έργο που κάναμε είναι και μεγάλο και σημαντικό. Και
βεβαίως ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος για να μπει κανείς στον απολογισμό της
δράσης ή του έργου. Θα περιοριστώ μόνο στο γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή
που φύγαμε, όταν έφυγα δηλαδή από το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης, την
πιο κρίσιμη στιγμή, για την τουριστική χρονιά, είχαμε πάρει όλα τ’ απαιτούμενα
μέτρα για τη θωράκιση της τουριστικής οικονομίας.
7

8. Είχαμε πάρει τα γνωστά 12 μέτρα που ανακούφιζαν τις τουριστικές επιχειρήσεις,
διασφάλιζαν την τουριστική κίνηση και κυρίως διασφάλιζαν το γεγονός ότι κάτω
από αυτά τα τόσο σημαντικά κίνητρα και τη ρευστότητα που εξασφαλίζαμε, θα
μπορούσαμε φέτος να έχουμε τις λιγότερες απώλειες σε σχέση με άλλες χώρες.
Και τις είχαμε.
Θα περιοριστώ ότι από την πρώτη στιγμή επιμείναμε μετέπειτα, όταν μας
εμπιστεύθηκαν το Υπουργείο Παιδείας στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, μια
εκπαιδευτική μεταρρύθμιση όταν ξεκίνησε στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης,
πολεμήθηκε όσο τίποτε άλλο, στο τέλος δικαιώθηκε. Μια εκπαιδευτική
μεταρρύθμιση που θα μπορούσε σήμερα να έχει συγκρατήσει τα παιδιά μας σ’
αυτόν εδώ τον τόπο, μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που θα μπορούσε να έχει
συγκρατήσει το επιστημονικό δυναμικό σ’ αυτό τον τόπο, να έχει συγκρατήσει το
πολύτιμο συνάλλαγμα, εάν το ΠΑΣΟΚ δεν άλλαζε θέση και στάση και
προσερχόταν στη συνταγματική αναθεώρηση και ψήφιζε όπως αρχικώς είχε
δεσμευθεί αλλά μετέπειτα άλλαξε στάση για τα μη κρατικά μη κερδοσκοπικού
χαρακτήρα πανεπιστήμια.
Υπενθυμίζω ότι ξεκινήσαμε την αναβάθμιση του λυκείου, υπενθυμίζω ότι
ξεκινήσαμε το νέο εξεταστικό σύστημα, ότι ανοίξαμε το δρόμο στην ψηφιακή
εκπαίδευση και επιτρέψτε μου τώρα να πω μια ειδικότερη αναφορά στο χώρο της
παιδείας. Από την πρώτη στιγμή, κυρίες και κύριοι, που ξεκινήσαμε την
προσπάθειά μας, το κύριο μέλημά μας ήταν να δημιουργήσουμε όρους και
προϋποθέσεις εκπαιδευτικής ειρήνης, όταν κληθήκαμε να αναλάβουμε τον
δύσκολο ρόλο του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας. Θυμάστε τις καταλήψεις, τα
παιδιά στους δρόμους, τους φοιτητές στους δρόμους. Έπρεπε πάση θυσία να
επιστρέψει η εκπαιδευτική ειρήνη. Και για να γίνει αυτό, οι συνεργάτες μου κι εγώ
αφιερώσαμε όλες μας τις δυνάμεις προκειμένου να πείσουμε για την ειλικρίνεια
των προθέσεών μας, να πείσουμε για το σχέδιό μας και κυρίως να πείσουμε για
την πεποίθησή μας.
Και η πεποίθησή μας κυρίες και κύριοι ήταν, είναι και θα είναι ότι η παιδεία είναι
πάνω και πέρα από κομματικές σκοπιμότητες, η παιδεία ήταν είναι και θα είναι
χώρος σύνθεσης ιδεών και απόψεων, η παιδεία ήταν είναι και θα είναι ένας χώρος
8

9. όπου πολλαπλασιάζεις, όπου αθροίζεις, όπου επενδύεις στο μέλλον, όπου
επενδύεις στην εξειδίκευση, με άλλα λόγια επενδύεις στην πατρίδα επενδύοντας
στη νέα γενιά.
Δεν επιτρέπεται να αφήνουμε την παιδεία να διολισθαίνει σε κομματικές
συγκρούσεις, σε κομματικές επιδιώξεις, ή να βλέπουμε συνταγές κάτω από την
ιδεοληψία της πολιτικής ή δικής μας κομματικής αφετηρίας. Την παιδεία θα πρέπει
να τη βλέπουμε όσο το δυνατόν πιο ψηλά από τις όποιες γραμμικές δικές μας
κομματικές αναφορές. Γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή -πείσαμε και πείσαμε
και τους πιο δύσπιστους- ότι πράγματι ξεκινάει ένας διάλογος. Πείσαμε ότι
τουλάχιστον τα αφτιά μας εμείς τα έχουμε ανοιχτά και μπορούμε να
αφουγκραζόμαστε και να ακούμε λύσεις, έστω και αν οι λύσεις αυτές δεν
προέρχονται από τη δική μας παράταξη, αρκεί οι λύσεις να απαντούν στα
προβλήματα τού σήμερα και να είναι πειστικές, να είναι ρεαλιστικές και να είναι
εφαρμόσιμες.
Ολόκληρα και στην πορεία, όχι μόνο τους πείσαμε, αλλά μετά από τριάντα
χρόνια κάθισαν στο ίδιο τραπέζι μέχρι και τις εκλογικές αναμετρήσεις, μέχρι και
τον πειρασμό των ευρωεκλογών, ξεπεράσαμε και τα δύο μεγάλα κόμματα
εξουσίας και οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις και όλη η εκπαιδευτική κοινότητα
και καταφέραμε ως και σήμερα που μιλάμε να έχουμε πάρει σε συναινετικό
πλαίσιο πάρα πολλές αποφάσεις όλες και όλοι μαζί. Αποφάσεις με δύο πυλώνες:
Αναμόρφωση του σχολειού, η οποία σημαίνει αλλαγή στα προγράμματα σπουδών
και κυρίως σημαίνει δημιουργικός χρόνος στα παιδιά και ζώνη πολιτισμού στα
σχολειά και απελευθέρωση -αυτός είναι ο δεύτερος πυλώνας- του σχολείου από
το εξεταστικό σύστημα το οποίο σήμερα ταλαιπωρεί όχι μόνο τα παιδιά, όχι μόνο
δίδει μόνο μία ευκαιρία και γίνεται άδικο, αλλά κυρίως ταλαιπωρεί χιλιάδες γονείς
αφού αφαιμάζει τον οικογενειακό προϋπολογισμό, γιατί η αδικία αυτού του
συστήματος είναι αυτή που σπρώχνει τα παιδιά στην παραπαιδεία. Και αυτές οι
αποφάσεις είναι έτοιμες να ανακοινωθούν και θα ανακοινωθούν εντός του
Οκτωβρίου.
Και μάλιστα, σε αυτό το σημείο, επιτρέψτε μου να πω ότι ανεξαρτήτως του
αποτελέσματος οι αποφάσεις θα ανακοινωθούν εντός του Οκτωβρίου, γιατί αυτή
9

10. αποτελεί δέσμευση όλων των πολιτικών δυνάμεων που συμμετείχαν σε αυτόν
τον διάλογο κι εγώ προσωπικά εγγυώμαι ότι ανεξαρτήτως αποτελέσματος θα
θωρακίσω και θα περιφρουρήσω τα αποτελέσματα του διαλόγου. Και αυτό διότι,
κυρίες και κύριοι, οι αποφάσεις για την παιδεία δεν ανήκουν ούτε σε μένα, ούτε
στην παράταξη που εκπροσωπώ, αλλά ανήκουν στη νέα γενιά, ανήκουν στην
Ελλάδα, ανήκουν σε όλες και όλους εσάς, ανήκουν στο μέλλον, είμαστε
υποχρεωμένοι να προχωρήσουμε για την παιδεία όλες και όλοι μαζί.
Και αφού μιλούμε ότι πρέπει η απαίτησή μας να γίνεται με λογική και με
επιχειρήματα, επιτρέψτε μου να αναφερθώ και σε ένα ακόμη σημείο, το οποίο
πραγματικά εμένα τουλάχιστον με κάνει περήφανο, κι αυτό είναι ότι για πρώτη
φορά η χώρα μας έκανε το τεράστιο άλμα και προχωρά στην ψηφιακή εποχή.
Για πρώτη φορά η χώρα μας άνοιξε την πόρτα στην ψηφιακή παιδεία, στην
ψηφιακή τάξη του μέλλοντος, στο σχολειό του 21ου αιώνα. Για πρώτη φορά και
σε έξι μήνες μόλις κατορθώσαμε οι συνεργάτες μου κι εγώ να κάνουμε πράξη την
εξαγγελία του 2004, έτσι ώστε κάθε μαθήτρια και κάθε μαθητής να έχει δωρεάν
από την Πολιτεία έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή με ψηφιοποιημένα όλα τα βιβλία
της πρώτης γυμνασίου.
Από σήμερα που μιλάμε έως την 31η Οκτωβρίου θα δώσουμε 126 χιλιάδες
υπολογιστές και 8 χιλιάδες επιπρόσθετοι υπολογιστές θα πάνε σε κάθε
εκπαιδευτικό. Ήδη έχουμε προετοιμάσει τους εκπαιδευτικούς με σωστά σεμινάρια
για τη χρήση των νέων τεχνολογιών. Επίσης, ανοίγουμε την εποχή της ψηφιακής
τάξης βάζοντας για πρώτη φορά διαδραστικούς πίνακες στα σχολειά, γι΄ αυτό σε
πρώτο επίπεδο ήδη θα εγκατασταθούν πέντε χιλιάδες νέοι διαδραστικοί πίνακες.
Κι αυτά τα λέω όχι για να «ευλογήσουμε τα γένια μας», όχι για να πούμε ότι
κάνουμε έργο το οποίο είναι χειροπιαστό και μετρήσιμο, αλλά γιατί, κυρίες και
κύριοι, δεν μπορούμε να επενδύσουμε στο μέλλον, δεν μπορούμε να επενδύουμε
στην ανταγωνιστικότητα της Ελλάδος τα επόμενα χρόνια, εάν δεν επενδύουμε
στην παιδεία, την εξειδίκευση, την τεχνολογία, την έρευνα, δηλαδή στη νέα γενιά
που έρχεται. Γι΄ αυτό, είμαστε υποχρεωμένοι να επενδύσουμε στο μέλλον,
είμαστε υποχρεωμένοι να επενδύσουμε στην παιδεία, είμαστε υποχρεωμένοι να
επενδύσουμε στην Ελλάδα. Και γι΄ αυτό το λόγο σάς ζητάω στην πορεία μας
10

11. προς τις εκλογές να εμπιστευθούμε όσους κοιτάνε μπροστά, να εμπιστευθούμε
όσους παράγουν έργο, όσους έχουν μετρήσιμο αποτέλεσμα.
Και αυτό πρέπει να το κάνουμε, γιατί η μάχη που έχουμε μπροστά μας δεν είναι
περίπατος, είναι μια μάχη σκληρή, είναι μια μάχη πεζοδρομίου, είναι μία μάχη που
απαιτεί τη μεγαλύτερη δυνατή συστράτευση όλων των δυνάμεών μας. Μία μάχη
στην οποία θα πρέπει να έχουμε στην πίσω πλευρά του μυαλού μας το ότι, ή
όλες και όλοι μαζί θα την κερδίσουμε, ή όλες και όλοι μαζί θα χάσουμε.
Και κυρίες και κύριοι, η αίσθηση η δική μου είναι ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια
να χάσουμε, γιατί δεν έχει η Ελλάδα την πολυτέλεια να πάει πίσω στο χθες, στην
παρακμή, στο γνωστό και αμαρτωλό παρελθόν. Έχουμε μόνο και μία υποχρέωση,
να αγωνιστούμε ενωμένοι ως μια γροθιά με αλληλεγγύη, δυνατά, με τόλμη, με
περηφάνια, με αυτοπεποίθηση, με ψυχή και να την κερδίσουμε.
Να κερδίσουμε τη μάχη για την παράταξη, να κερδίσουμε τη μάχη για τη Νέα
Δημοκρατία, να δώσουμε διέξοδο στη χώρα για γρήγορη έξοδο από την κρίση και
κυρίως να δώσουμε τη μάχη για την Ελλάδα.
Προσωπικά θέλω να δώσω τη μάχη με βάση αυτά που έκανα και για τον τόπο,
αλλά και για την παράταξή μας. Θα δώσω τη μάχη, όπως πάντα κάνω, με
επιχειρήματα, με ιδέες, με κουλτούρα διαλόγου, με συναινετικό κλίμα και πνεύμα,
με διάθεση συνεννόησης, αλλά πάνω απ΄ όλα με πολιτικό πολιτισμό.
Και λέω πολιτικό πολιτισμό, γιατί υπάρχουν πολλές διαφορές που έχουμε με το
ΠΑΣΟΚ, διαφορές ιδεολογικές, διαφορές πολιτικές, διαφορές που απορρέουν από
την ιστορία, διαφορές που απορρέουν από το πραγματικό περιεχόμενο και το
νόημα του πατριωτισμού, διαφορές που απορρέουν από την προσφορά στον
τόπο. Η σημαντικότερη διαφορά όμως είναι ότι εμείς έχουμε μία τεράστια
απόσταση με το ΠΑΣΟΚ που είναι το ήθος και το ύφος του πολιτικού μας λόγου.
Εμείς είπαμε και λέμε μόνο αλήθειες. Είμαστε χρήσιμοι και ας μην είμαστε
αρεστοί. Εμείς δεν επιχειρούμε να υποτιμήσουμε τη νοημοσύνη κανενός. Εμείς
δεν εμπαίζουμε τον ελληνικό λαό. Εμείς επιλέγουμε το δρόμο της σοβαρότητος
και της υπευθυνότητος, αυτό που σημαίνει πολιτικός πολιτισμός. Η διαφορά μας,
κυρίες και κύριοι, με το ΠΑΣΟΚ, ήταν, είναι και θα είναι ο πολιτικός πολιτισμός.
11

12. Έτσι λοιπόν θα προχωρήσουμε με σχέδιο, με μέθοδο, με κοινωνική ευαισθησία
και πάνω απ΄ όλα θα προχωρήσουμε με πάθος και αγάπη για την Ελλάδα που μας
αξίζει για την Ελλάδα που μας ταιριάζει. Στις εκλογές του 2007 με τιμήσατε με
την εμπιστοσύνη σας και βέβαια με βάση αυτήν τη δύναμη και την εμπιστοσύνη
ο Πρωθυπουργός μού ανέθεσε δύο κρίσιμα Υπουργεία, δύο Υπουργεία στα οποία
δούλεψα σκληρά, επίμονα, μεθοδικά, όχι μόνο για να ανταποκριθώ στις δικές του
προσδοκίες, αλλά κυρίως για να ανταποκριθώ στις δικές σας προσδοκίες. Σε ‘σας
που με εμπιστευθήκατε, σε σας που μου δώσατε τη δύναμη να προχωρήσω.
Εάν λοιπόν αυτό το έκανα και πιστεύω ότι το έκανα με σύνεση, με μέτρο, με
μετριοπάθεια και πάντοτε με διάθεση να αφουγκράζομαι, να ακούω, να είμαι
μπροστά και μέσα στο κοινωνικό σύνολο στο οποίο ανήκω και πάνω απ΄ όλα να
είμαι πάντα ο εαυτός μου, όχι ο Υπουργός αλλά ο Άρης. Ως Άρης σάς ζητώ για
άλλη μια φορά να με στηρίξετε στη δύσκολη μάχη της Β΄ περιφέρειας Αθηνών.
Και σας το ζητάω αυτό, γιατί πιστεύω ότι ποτέ δεν απογοήτευσα και κυρίως
ανήκω σε αυτούς που προσφέρουν σε αυτή την παράταξη, ανήκω σε όλους εσάς,
προέρχομαι από σας και ανήκω σε σας. Γιατί, κυρίες και κύριοι, πάλι εμείς οι
μαχητές, οι αγωνιστές, έχουμε μία σημαντική διαφορά με όλους τους άλλους που
έφυγαν από το καράβι στη διάρκεια της πενταετίας:
Το ότι εμείς ήμασταν και τα δύσκολα χρόνια μαζί, ήμασταν αυτοί που είχαν
υποστεί και πικρίες και θυσίες και ήττες και απογοητεύσεις, αλλά πάντοτε
ήμασταν δίπλα, αρωγοί και συμπαραστάτες της παράταξης, γιατί πιστεύαμε σε
αυτήν και κυρίως πιστεύαμε ότι μπορεί να προσφέρει σε αυτόν τον τόπο.
Εάν λοιπόν έτσι έχουν τα πράγματα, για άλλη μια φορά εδώ είμαστε ενωμένοι,
γιατί εμείς έχουμε μια διαφορά με τους άλλους: Είμαστε εδώ για να προσφέρουμε
και όχι για να πάρουμε. Είμαστε εδώ για να πούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να
βοηθήσουμε την παράταξη και δι΄ αυτής τον τόπο. Δεν είμαστε εδώ για να
ζητήσουμε τι μπορεί να κάνει η παράταξη για εμάς, τι θεσούλες θα πάρουμε και
προφανώς τι θα μας δώσει ο τόπος. Εμείς χρωστάμε στον τόπο, όχι ο τόπος σε
μας. Έτσι λοιπόν, κυρίες και κύριοι, αν το ίδιο αισθάνεστε με μένα, επιτρέψτε μου
να πω ότι ανήκουμε στην ίδια οικογένεια και αυτή η οικογένεια των απλών
μαχητών, των απλών αγωνιστών, αυτή που αποτελεί την κύρια σπονδυλική
12

13. στήλη της Νέας Δημοκρατίας, είναι η εγγύηση για το παρόν και το αύριο και της
παράταξης και του τόπου.
Έτσι λοιπόν, απευθυνόμενος στον καθέναν και στην κάθε μία προσωπικά, ζητώ
προσωπική στήριξη και για την επόμενη μέρα. Όσο μεγαλύτερη είναι η ένταση
και η έκταση αυτής της δύναμης που θα μου δώσετε, τόσο μεγαλύτερη θα είναι
και η εγγύηση και για την παράταξη, αλλά κυρίως η εγγύηση ότι θα είμαι πιο
δυνατά, πιο κοντά και στα προβλήματα και στους προβληματισμούς σας και στις
αγωνίες σας και στους αγώνες σας.
Ήμουν είμαι και θα είμαι δίπλα σας και γι΄ αυτό η επιθυμία των νεοδημοκρατών
δεν πρέπει να νοθευτεί. Ούτε μία ψήφος χαμένη, στόχος η όσο το δυνατόν
μεγαλύτερη δύναμη, δεν πρέπει να νοθεύσουμε την εμπιστοσύνη των
νεοδημοκρατών στην κάλπη, πρέπει να περιφρουρήσουμε την κάλπη και το
αποτέλεσμα αυτής.
Και πάνω απ΄ όλα, ζητώ να είμαι σταθερά η πρώτη σας επιλογή και ζητώ να είμαι
η πρώτη επιλογή όχι με την έννοια του σταυρού, αλλά με την έννοια της αγάπης,
με την έννοια της πίστης, με την έννοια του συμπάσχω. Και το λέω αυτό, γιατί αν
κάτι έχει μεγαλύτερη αξία για έναν πολιτικό, δεν είναι μόνο η δύναμη, είναι
κυρίως η ένταση των συναισθημάτων που αφουγκράζεται, που ακούει.
Θέλω, λοιπόν, να με γεμίσετε θάρρος, εμπιστοσύνη και δύναμη, για να είμαι η
δική σας φωνή την επόμενη μέρα. Έτσι σας ζητώ να προχωρήσουμε όλες και όλοι
μαζί, σταθερά. Να θυμόμαστε ότι καμία μάχη δε χαρίζεται, οι μάχες κερδίζονται
και κερδίζονται στα πεζοδρόμια και κερδίζονται με αγώνες και κερδίζονται πόρτα-
πόρτα, κερδίζονται στο εργασιακό και στο φιλικό μας περιβάλλον.
Κερδίζονται αν πείσουμε τους συμπολίτες μας ότι καμία ψήφος δεν πρέπει να πάει
χαμένη. Και, βεβαίως, ψήφος στα μικρότερα κόμματα είναι ψήφος επιδοκιμασίας
στο ΠΑΣΟΚ, είναι τρόπος για να επιστρέψει από την πίσω πόρτα το ΠΑΣΟΚ στην
εξουσία.
Αλλά και ψήφος αποχής είναι ψήφος που ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για την
επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Οι συμπολίτες μας πρέπει να πάνε στην
κάλπη να συμμετέχουν, να έχουν άποψη. Και βεβαίως όταν πάνε στην κάλπη, να
13

14. επιλέξουν ένα από τα δύο κόμματα εξουσίας, να επιλέξουν έναν από τους δύο
που κάνουν για την πρωθυπουργία αυτής της χώρας.
Η δική μας η αίσθηση είναι ότι η Νέα Δημοκρατία, παρά τα λάθη της, αξίζει να
προχωρήσει και να ολοκληρώσει το έργο που βιαίως επιχείρησε με εκβιασμό να
ανακόψει το ΠΑΣΟΚ, εισάγοντας τη χώρα σε μία παρατεταμένη προεκλογική
περίοδο. Έτσι λοιπόν καμία ψήφος χαμένη, όλοι στο πεζοδρόμιο, όλοι στον
αγώνα, όλοι για τη μεγάλη μάχη στην πιο δύσκολη περιφέρεια της χώρας, που
είναι η περιφέρεια της Β΄ Αθηνών.
Κυρίες και κύριοι, ζητώ να προχωρήσουμε μαζί, στο αύριο μαζί, στο αύριο για την
παράταξη, στο αύριο για τη Β΄ Αθηνών, στο αύριο γιατί εμείς είμαστε η
σπονδυλική στήλη αυτής της παράταξης, στο αύριο γιατί ξέρουμε ότι εμείς
δώσαμε δύσκολες μάχες στα πεζοδρόμια, ξέρουμε ότι θα δώσουμε και μία ακόμα
μάχη. Στο αύριο μαζί, γιατί η δική σας φωνή είναι η δική μου φωνή, στο αύριο
μαζί για να μπορεί να κοιτάει ο ένας τον άλλον στα μάτια και να ξέρουμε ότι η
συνείδησή μας είναι ήσυχη, καθαρή, κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε.
Ας δώσουμε λοιπόν αυτόν τον αγώνα, ας περάσουμε μαζί αυτές τις ωραίες, τις
ευχάριστες στιγμές, αυτή τη γλυκιά περιπέτεια, που θα τερματιστεί την 4η
Οκτωβρίου και είμαι βέβαιος ότι το τέλος αυτής της περιπέτειας θα είναι το
καλύτερο για την Ελλάδα.
Εμπιστεύομαι τους συμπολίτες μου, εμπιστεύομαι όλους εσάς, εμπιστεύομαι την
οικογένειά μου και είμαι βέβαιος ότι το αύριο θα μας βρει ενωμένους και
δυνατούς, το αύριο θα μας βρει με πλατειά νίκη της Νέας Δημοκρατίας, το αύριο
θα μας βρει με απάντηση "ναι, ναι για μια ακόμα τετραετία στον Κώστα
Καραμανλή, ναι με την αυτοδημιούργητη γενιά, ναι με όσους κάνουν περήφανους
αυτή την παράταξη, ναι με αυτούς που προσέφεραν ιδιοτελώς όλα αυτά τα
χρόνια".
Ζητώ να είμαστε στο αύριο μαζί για την παράταξη, για τη νέα Νέα Δημοκρατία
και πάνω απ΄ όλα για τον τόπο. Τον τόπο και την Ελλάδα που μας αξίζει. Για μια
Ελλάδα που μπορεί να μας κάνει περήφανους. Για μια Ελλάδα, που έχει στο
επίκεντρο τον άνθρωπο και κυρίως στη νέα γενιά που έρχεται.
14

15. Με αυτές τις σκέψεις και τις λέξεις σας ευχαριστώ για την παρουσία, για τη ζεστή
υποδοχή και κυρίως για την υπομονή να με ακούσετε.
15