1. Largesia Toke-Diell
Largesiame e vogël (ne perihel) ---------146 950 000 km
Largesiame e madhe (ne afel) --------- 151 960 000 km
Largesiamesatare Toke-Diell --------- 149 700 000 km
Gjatesiae Orbitesse Tokes --------- 936 250 000 km
Largesia Toke-Hene
Largesiame e vogël (ne perihel) ---------363 000 km
Largesiame e madhe (ne apogje) -------- 4050 000 km
Largesiamesatare Toke-Hene ---------384 400 km
Gjatesiae orbitesse Tokes --------- 939120 000 km
Shpejtesiae pikësse ekuatoritpërshkak te rrotullimitditorte Tokes ---- 495m/sek
Dielli ynë është yll i klasifikuar në kategorinë G2, një prej më shumë se 100 miliard yjeve në
galaksinë tone.
Diametri : 1.390.000 km.
Masa : 1.989e30 kg
Temperatura : 5537 °C në sipërfaqe
Temperatura : 15.000.000 °C në bërthame
Sistemi Diellor u formua nga rënia gravitacionale e një Reje gjigante molekulare 4.568.000.000
vjet më parë. Reja Molekulare ishte rreth disa Light/Years=Vjet/drite e madhe. Rajoni që do
formonte Sistemin Diellor, ishte i njohur si mjegullnaje para-diellore. Ajo filloi të shkatërrohej
në një disk tjerrje me një diametër të madh dhe të nxehtë, gjithashtu të dendur në qendër. Në këtë
pikë, në evolucionin e tij, Dielli është besuar të ketë qënë një yll T Tauri. Brenda 50 milion
vjetëve, presioni dhe dendësia e hidrogjenit në qendër të Diellit u bë i madh dhe i mjaftueshëm,
që të fillojë fuzionin termobërthamor. Temperatura, norma reagimit, presioni, dhe densiteti i
rritur deri në ekuilibër u arrit, luftuar nga forca e tkurrjes gravitacionale. Në këtë pikë Dielli u bë
një yll i plotë. Kjo rritje e presionit ndez thelbin/bërthamën. Si rezultat, Dielli është në rritje të
ndritshme me një normë prej rreth 10 % çdo 1,1 miliard vjet. Dielli është i përbërë aktualisht me
rreth 71,1 % hidrogjen dhe 27,4 % helium dhe pjesa tjetër përbëhet nga sasi të vogla elementesh
të rënda. Kjo ndryshon ngadalë me kalimin e kohës, për shkak se Dielli konverton hidrogjenin në
helium. Metalet më të bollshme janë të oksigjenit rreth 1 % të masës së Diellit, karboni 0,3 %,
neoni 0,2 % dhe hekur 0,2 %. Dielli para konvertimeve masive ishte 71,1 % hidrogjen, 27,4 %
helium, dhe 1,5 % metale. Në pjesët e brendshme të Diellit, fuzioni bërthamor ka modifikuar
përbërjen në konvertimin nga hidrogjen në helium, kështu që pjesa më intime e Diellit është tani
rreth 60 % helium, me bollëk metali të pandryshuar. Rreth 5,4 miliard vite nga tani, hidrogjeni në
thelbin e Diellit do të konvertohet krejtësisht në helium, duke i dhënë fund fazës kryesore.
Heliumi në bazë të djegies do jetë në një temperaturë shumë të nxehtë, dhe do prodhojë energji
shumë herë më të mëdha se sa nga koha e procesit të hidrogjenit. Në këtë kohë, shtresa e jashtme
e Diellit do të zgjerohet për afërsisht deri në 260 herë nga diametri aktual. Përfundimisht heliumi
do të shterojë vetë në një shkallë shumë më të shpejtë së hidrogjeni, dhe djegia e Diellit me fazën
e helium do të jetë shumë më e vogël në krahasim me fazën e djegies së hidrogjenit. Dielli nuk
është shumë masiv dhe i mjaftueshëm, dhe reaksionet bërthamorë në bazë do të zvogëlohen.
2. Shtresa e jashtme e tij do të bjere diku larg në hapësirë, dukë bërë që Dielli të humbë pothuajse të
gjithë fuqinë e tije. Që nga lindja e tij, ai ka përdorur rreth gjysmën e hidrogjenit në
thelbin/bërthamën e vet. Ai do të vazhdojë të rrezatojë edhe për 5 miliardë vjet apo më shumë
(edhe pse shkëlqimi i dritës së tij do të dyfishohet në atë kohë). Por në fund ai do të konsumojë të
gjithë hidrogjenin dukë e kthyer në helium dhe pastaj të shndërrohet në një gjigant të kuq, dhe do
të shpërbëhet dhe zvogëlohet në një yll Xhuxh-Dwarf. Ky fenomen do jetë i detyruar në
ndryshime radikalë, të cilat edhe pse të zakonshme nga standardët yjorë, do të rezultojnë në
shkatërrimin total të Tokës (dhe ndoshta për krijimin e një mjegullnajë planetarë).
Në Brendësi të Diellit dhe Njollat e Zeza
Shtresa e jashtme e rrotullimit varion : në ekuator rrotullohet 1 herë në çdo 25,4 ditë, në afërsi të
poleve është më shumë se 36 ditë. Kjo sjellje e çuditshme është për shkak të faktit se Dielli nuk
është një organ solid-i ngurtë si në Tokë. Efekte të ngjashme janë parë edhe në planetët e gazit.
Rotacioni shtrihet ndjeshëm poshtë në brendësi të Diellit, por Bërthama/Thelbi i Diellit
rrotullohet si një trup i ngurtë. Kushtet në bërthamën e Diellit (përafërsisht e 25 % e rrëzës të tij)
janë ekstremë. Temperatura është 15.000.000 °C dhe presioni është 250 miliard atmosferë. Në
qendër të bërthamës dendësia e Diellit është 150 herë më shumë se sa ajo e ujit. Forca e Diellit
varjon : (rreth 386.000.000.000) megavat nga reaksionet e fuzionit bërthamor. Çdo sekondë rreth
700.000.000 ton hidrogjen konvertohet në rreth 695.000.000 ton helium dhe 5.000.000 ton e
energjisë në formë të Rrezeve Gamma Rays. Njollat e zeza janë rajone më temperaturë rreth
3527 °C. Njollat e zeza mund të jetë shumë të mëdha, rreth 50.000 km në diametër. Njollat e
zeza janë shkaktuar nga komplikimet dhe marrëdhëniet e fushës magnetike të Diellit. Kur
shikojmë Diellin dhe sipërfaqen e tij, karakteristikat më të dukshme janë zakonisht Njollat e
Zeza Sunspoots, të cilat janë zonat e mirë-përcaktuar në sipërfaqe dhe shfaqën më pjesë më të
errëta se sa pjesa tjetër e sipërfaqes për shkak të temperaturave të ulëta. Njollat e Zeza Sunspoots
janë rajone të aktivitetit të dendur magnetikë ku konvertimi i elementëve frenohen nga fusha të
forta magnetikë, reduktimin e transportit të energjisë nga e brenda. Fusha magnetike shkakton
ngrohje të fortë në Corona-Kurora-Sipërfaqa, dukë formuar rajone aktivë, që janë burim i
fishekzjarrëve intensivë diellorë dhe nxjerrja në masë e materialëve nga Corona : quajtur në
anglisht Corona Mass Ejection ose CME. Numri i dukshëm i Njollave të zeza në Diell nuk është
konstant, por ndryshon më kalimin e një cikli 11-vjëçar i njohur si cikli diellor. Ata që nuk
shfaqën janë në latituden e lartë diellorë. Pas ciklit njollat diellorë përparojnë, numri i njollave
rritët dhe lëvizin më afër ekuatorit të Diellit, një fenomen i përshkruar nga ligji Sporer. Historia e
numrit të njollave vërejtur gjatë 250 viteve të fundit, tregon ciklin 11-vjëçar diellor. Cikli Diellor
ka një ndikim të madh të motit në hapësirë, dhe është një ndikim i rëndësishëm në klimën e
Tokës që nga shkëlqimi i dritës dhe marrëdhëniet e tjera magnetikë. Në shekullin e 17, cikli
diellor dukët se ka ndaluar tërësisht për disa dekada.
Hena eshte i vetmi satelit qe rretullohet rreth Tokes
Distanca Nga Toka: 384,400 km nga Toka
Diametri: 3476 km
3. Masa: 7.35e22 kg
Largesia rretullimit: 363,104 km (0.002 4 AU)
Gjysem Aksi: 384,399 km (0.002 57 AU)
Sjellje e pakontrolluar: 0.054 9
Koha e rretullimit: 27.321 582 d (27 d 7 h 43.1 min)
Peridhua: 29.530 588 d (29 d 12 h 44.0 min)
Shpejtesia e rretullimit: 1.022 km/s
