4. Нарадзіўся ў Беларусі 29 лістапада
1891г. Маленства-у Гродна, пад
Неманам. Але з пяці гадоў будучы
паэт рос ужо над Волгай-у Ніжнім
Ноўгарадзе.
5. У 1902 годзе Максім паступіў у
Ніжагародскую мужчынскую гімназію.
1911 годзе Максім Багдановіч паступіў
у Дзямідаўскі юрыдычны ліцэй.
6. «…А можэ не краса была ў дзяўчыны той, –
Дзяўчынцы ўпэцканай, і хілай, і худой, -
А штось вышэйшае, што Рафаэль вялікі
Стараўся выявіць праз Маці Божай лікі.»
М. Багдановіч
7. Першыя творы сугучны з паэзіяй
Я. Купалы і Я. Коласа. Асноўны
кірунак творчасці-патрыятызм.
8. Першы і адзіны зборнік выбраных
вершаў М. Багдановіча за ўсё яго
жыццё.
Прысвечаны С. Е. Полуяну.
9. Глянь, як зорка у цемні ляціць
Ўсіх чаруючы сьветлам сваім,
Бытцам зьмей залаты зігаціць
І стухае у небі глухім.
Але ўспомніць ешчэ зорку сьвет
Бо у сэрцах гарыць яе сьлед.
Так свабодна, так ярка пражыць –
Лепшай долі няма на зямлі.
Ўсё кругом на мамэнт асьвяціць
І пагаснуць у цемнай імглі.
Ўсе зьнікае, праходзіць, як дым,
Сьветлы-ж сьлед будзе вечна жывым.
Максім Багдановіч
10. Оглянись – и мир вседневный
Многоцветен и чудесен.
А. Фет
11. “…І снуюцца сумна ў сэрцы,
Ўюцца адгалоскі
Горкай песні, простай песні
Беларускай вескі”
Максім Багдановіч
12. “І людзі зведаюць ад прадзедаў сваіх
Аб горы, радасцях і аб прагодах іх,
Каму маліліся, чаго яны шукалі,
Дзе на глыбокім дне іх крыюць мора
хвалі.”
13. Ты – чарователь неустанный,
Ты – неслабеющий магнит
В. Брюсов
14. «Ой, чаму я стаў паэтам
Ў нашай беднай старане?
Грудзі ныюць, цела вяне,
А спачыць не можна мне:
Думкі з розуму ліюцца,
Пачуцьцё з душы бяжыць…
Мо за імі кроў палыне
І тады ўжо досі жыць!»
Максім Багдановіч
15. Ўступ.
Я думы, ня скутыя путамі,
Тут перэд вамі выважу,
А проці ганеньня кажу:
Хваробы лечуць і атрутамі.
Максім Багдановіч
16. Трыолет
Як птушка ў гібкіх трасьніках,
Стралою думка мільганула,
І ўраз жэ знікла, патанула,
Як птушка ў гібкіх трасьніках.
Ды ўсе-ж душа яе пачула
І ўжо пяе ў такіх славах:
«Як птушка ў гібкіх трасьніках,
Стралою думка мільганула».
Максім Багдановіч
17. «…І мела дзеўчэ выгляд маці
Калі тады ка мне яна,
Трывожнай ласкаю паўна,
Схілілася як да дзіцяці
Зіяючы перэдамной
У новай пекнасьці жывой:
У тэй, што з постацьцю дзяўчыны
Зьлівала мацеры чэрты.
О, як прыгожы, - дзіўны ты
Двайной красы аблік ядыны!
Ажыў у ім твой вечны цэль,
Мадонн тварыцель, Рафаэль!..»
Максім Багдановіч