2. Знакаміты паэт нарадзіўся
9 снежня1891года ў Мінску.
З 1892 па лістапад 1896г.г.
дзяцінства будучага паэта
праходзіла ў нашым горадзе,
дзе зараз знаходзіцца
музей Максіма Багдановіча
Да дня 130- годдзя
з дня нараджэння паэта
5. Літаратурная творчасць
Максіма Багдановіча
Той самы пояс, што ўславіў
у вершы «Слуцкія ткачыхі»
Максім Багдановіч.
1907г. – пачатак літаратурнай дзейнасці.
Першы твор – апавяданне «Музыка» у газеце
«Наша ніва»;
1908г. – першыя лірычныя вершы: “Прыйдзе
вясна”, “На чужыне”, “Краю мой родны” і
інш., першыя пераклады з Г. Гейнэ, Ф.
Шыллера;
1911- 1913г.г. - “Слуцкія ткачыхі”, “Вераніка”,
“Раманс Зорка Венера”;
1909 -1913г.г. – пераклады вершаў
старажытнарымскіх паэтаў Авідыя і Гарацыя,
французскага – Поля Верлена;
1914г. – у Вільні ў друкарні М. Кухты выданне
адзінага пры жыцці паэта зборніка твораў
“Вянок”;
1914 -1916г.г. – цыклы вершаў “На ціхім
Дунаі”, паэма “Максім і Магдалена”, вершы на
рускай мове.
6. Муза лірыкі
Максіма Багдановіча
Ганна Какуева,
муза паэта, якой
прысвечаны верш
«Вераніка» і цыкл
вершаў «Мадоны»
“…Счастье, ты вчера блеснуло
мне не смело,
И поверилось, что жизнь
проста, легка,
В сердце зыбком что-то пело
и болело,
Радость душу мне щемила,
как тоска…”
Лірыка паэта гучыць і сёння
ў вядомых нам музычных творах:
«Вераніка»,
«Па-над белым пухам вішняў»,
«Слуцкія ткачыхі»,
«Лявоніха»,
«Раманс - Зорка Венера» і інш.
7. Высокай мелодыяй гучаць вершы М. Багдановіча
ў песнях Ў. Мулявіна, І. Лучанка, І. Паліводы,
якія склаліся ў асаблівы музычны вянок паэта.
Па-над белым пухам вішняў,
Быццам сіні аганёк,
Б’ецца, ўецца шпаркі, лёгкі
Сінякрылы матылёк.
Навакол усё паветра
Ў струнах сонца залатых, –
Ён дрыжачымі крыламі
Звоніць ледзьве чутна ў іх.
І ліецца хваляй песьня, –
Ціхі, ясны гімн вясне.
Ці ня сэрца напявае,
Напявае яго мне?...
I зноў пабачыў я сялiбы,
Дзе леты першыя прайшлi.
Там сцэны мохам параслi,
Вясёлкай адлiвалi шыбы.
Усё ў пылу, i стала мне
Так сумна-сумна ў цышыне...
Я ў сад пайшоу –
там глуха, дзiка,
Усё травою парасло...
Няма таго, што раньш было...
Няма таго, што раньш было,
I толькi надпiс "Веранiка"...
Зорка Венера ўзышла над зямлёю,
Светлыя згадкi з сабой прывяла...
Помнiш, калi я спаткаўся з табою,
Зорка Венера ўзышла.
З гэтай пары я пачаў углядацца
Ў неба начное i зорку шукаў.
Цiхiм каханнем к табе разгарацца
З гэтай пары я пачаў…
8. Высокай мелодыяй гучаць вершы М. Багдановіча
ў песнях Ў. Мулявіна, І. Лучанка, І. Паліводы,
якія склаліся ў асаблівы музычны вянок паэта.
Ад родных ніў, ад роднай хаты
У панскі двор дзеля красы
Яны, бяздольныя, узяты
Ткаць залатыя паясы…
Цямнее край зубчаты бора…
І тчэ, забыўшыся рука
Заміж пярсідскага вузора
Цьвяток радзімы васілька…
А Лявоніху Лявон палюбіў,
Лявоніхе чаравічкі купіў,
Лявоніха душа ласкавая
Чаравічкамі палясківала
Краю мой Родны! Як выкляты Богам –
Столькі ты зносіш нядолі.
Хмары, балоты… Над збожжам убогім
Вецер гуляе на волі. … Усім вядомы ансамбль
«Песняры»
пад мастацкім кірўніцтвам
Уладзіміра Мулявіна.
Песні на вершы М.Багдановіча
былі запісаны ансаблем
у 1989-1991г.г.
Ціхі вечар; знікнула спякота,
Весялей струіцца між чарота
Рэчка, што ўцекае ў ставок;
Ўкруг яго ідзе вярбін вянок.
Вянок лілеі, вярбін вянок,
Рэчка, што ўцекае ў ставок,
Але сёння ходзіць кола млына,
Бо прыйшла да млынара дзяўчына;…
9. “ Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы
у ціхую сінюю ноч і сказаць:
Бачыце гэтыя буйныя зоркі? Ясныя зоркі Геркулеса?
Да іх ляціць наша Сонца,
І нясецца за Сонцам Зямля, Хто мы такія?
Толькі падарожныя – Папутнікі сярод нябёс.
Нашто ж на Зямлі сваркі і звадкі , боль і горыч,
Калі ўсе мы разам ляцім
Да зор…”
11. Нясгасная зорка паэта
Імя вечна маладога Максіма Багдановіча
ўжо шмат часу ззяе на небасхіле
беларускай літатратуры побач з імёнамі
выдатных еўрапейскіх пісьменнікаў.
Яго поўнае неаслабленнага гарэння жыццё, як
узор высокага служэння роднай літаратуры,
роднаму народу будзе заўсёды радаваць,
вабіць і здзіўляць нашчадкаў.
