10. Niet veel later gaat haar gsm. “Hey Iris, leuk dat je eens belt!”
11. “Goedemiddag, zusje! Ik belde maar eens om te vragen of je het daar een beetje redt met die drie kleintjes!”
12. “O ja, het gaat hier geweldig! Al valt het echt niet mee om in je eentje voor drie kinderen te zorgen, en intussen nog naar lessen te gaan, je taken te maken en je paper te schrijven!”
13. “Maar gelukkig lost het kindermeisje veel op! En als het dan toch eens moeilijk gaat, krijg ik veel steun van Guus.”
14. “Guus?”, klinkt Iris’ verbaasde stem aan de andere kant, “Bedoel je professor Heijmans?”
15. “Die bedoel ik, ja!”, lacht Marit, en er klinken zowaar vlindertjes in haar stem.
16. “Hij heeft al een paar keer op de kinderen gepast, soms komt hij me wat eten brengen en hij is er ook altijd wanneer ik eens nood heb aan een goed gesprek. Het klikt tussen ons.”, giechelt ze.
17. “Weet je wat?”, zegt Iris, “Vraag hem of hij vanavond meekomt naar het verjaardagsfeest van de tweeling. Dan kunnen we hem wat beter leren kennen.”
18. “Dat is een goed idee!”, roept Marit uit, “Hij zal het vast en zeker leuk vinden dat je hem uitnodigt! Tot straks!”
19. Marit legt neer, maar Iris heeft het niet eens gemerkt. Maritje en die rare ex-professor van haar? Ze heeft er zo haar twijfels bij…
20. Die avond staat de rest van de familie druk babbelend aan de deur.
22. “Tante Ris! Tante Ris!”, roept het ventje, wanneer hij zijn tante ziet, “Ikke wil taart!”
23. Op taart is het nog even wachten, want Iris gaat eerst een praatje slaan met de nieuwe vriend van haar jongste zusje: “Zo, professor! Niet verwacht om u ooit nog in deze omstandigheden terug te zien!”
24. “Wel, ik had ook nooit verwacht dat die goede studente van een paar jaar geleden nog zo’n leuk zusje zou hebben!”, antwoordt de professor raak, “En noem me toch Guus, nu we zo ongeveer familie zijn!”
25. Die loopt wel heel erg van stapel!, denkt Iris, wanneer haar ex-professor meteen naar Marit loopt om haar innig te omhelzen, Meteen al denken dat we familie zijn!
26. Om haar gedachten te verzetten, gaat ze even met haar andere zus praten: “En Anke, hoe gaat het nu? Kan je het daten een beetje laten?”
27. “Absoluut!”, antwoordt Anke vrolijk, “Ik ben nu in therapie, en het gaat al veel beter nu. En mijn band met Naia is echt al veel sterker geworden!”
28. “Dat is helemaal waar!”, mengt Shania zich in het gesprek, “De tijd die mama vroeger gebruikte om op café of naar de disco te gaan, brengen we nu samen door! En plezier dat we hebben!”
29. Even later is het tijd voor de taart. Lex blaast de kaarsjes uit voor Olivia.
31. Terwijl Iris Valentina op de grond zet, staat Olivia onder veel aanmoedigingen van de familie al te wiebelen op haar beentjes.
32. “Wow, dat was echt leuk!”, roept ze even later uit, “Ik kan al niet wachten tot mijn volgende verjaardag!”
33. “Je hebt helemaal gelijk!”, beaamt haar tweelingzusje, “Maar ik wil toch nog eerst van mijn kindertijd genieten, hoor!”
34. Om het snelst lopen de twee zusjes de trap op, om andere kleding aan te trekken.
35. “Het is echt geweldig om groot te zijn!”, zeggen ze dan tegelijk, terwijl ze elkaar omhelzen.
36. “Je hebt echt een geweldige familie, liefje!”, zucht Guus, terwijl haar Marit een liefdevolle rugmassage geeft, “En wat zijn die kindjes van Iris schattig!”
37. “Je hebt gelijk,” kreunt Marit, “En het was ook een te gek feestje!”
38. “Zullen wij samen nog wat verder feesten?”, grijnst Guus, en hij drukt Marit een vurige kus op de mond.
39. Even later rollebollen Marit en Guus over het bed, en het duurt nog heel lang voordat ze uitgefeest zijn!
