1. นำเสนอ
อ.ปิยวรรณ รัตนภำนุศร
สมำชิก
1.นำยปฐวี จินตนำ เลขที่26 ม.4/5
2.นำยธนกฤต รุจิรพิสิฐ เลขที่35 ม.4/5

2. ดาวเทียมสื่อสาร ได้รับ การพัฒนาขึ้นมาเพื่อทดแทนข้อจากัด ของสถานี
รับ-ส่งไมโครเวฟบนผิวโลก วัตถุประสงค์ในการสร้างดาวเทียมเพื่อเป็น
สถานีรับ-ส่งสัญญาณไมโครเวฟบนอวกาศและทวนสัญญาณในแนวโคจร
ของโลก โดยดาวเที ย มเหล่ า นั้ น จะเคลื่ อ นที่ ใ นวงโคจรค้ า งฟ้ า ด้ ว ย
ความเร็วที่เท่ากับการหมุนของโลก จึงเสมือนกับดาวเทียมนั้นนิ่งอยู่กับที่

3. การส่งสัญญาณไมโครเวฟจากสถานีหนึ่งขึ้นไป
บนดาวเทียมและการกระจายสัญญาณจาก
ดาวเทียมลงมายังสถานีตามจุดต่างๆ บนผิว
โลกเป็นไปอย่างแม่นยา ดาวเทียมสามารถโคจร
อยู่ได้โดยอาศัยพลังงานแสงอาทิตย์ โดยเซลล์
สุริยะบนดาวเทียมจะรับพลังงานจาก
แสงอาทิตย์มาใช้งาน

4. 1. ภาคอวกาศ (Space Segment)
1.1 ระบบขับเคลื่อนตัวดาวเทียม
(Propulsion Subsystem) โดย
จะใช้แก๊ส หรือพลังงานความร้อนจาก
ไฟฟ้าเพื่อให้เกิดแรงผลักดัน หรือแรง
กระตุ้นเพื่อให้เกิดการหมุนและรักษา
ตาแหน่งของดาวเทียม

5. 1. ภาคอวกาศ (Space Segment)
1.2 ระบบควบคุมตัวดาวเทียม
(Spacecraft Control
Subsystem) เพื่อรักษาสมดุลในการ
ทรงตัวของดาวเทียมเพื่อไม่ให้ดาวเทียม
หลุดลอย ไปในอวกาศหรือถูกแรงดึงดูด
ของโลกดึงให้ตกลงมาบนพืนโลก
้

6. 1. ภาคอวกาศ (Space Segment)
1.3 ระบบอุปกรณ์สื่อสาร (Electronic Communication Subsystem)
เนื่องจากดาวเทียมสื่อสารส่วนใหญ่จะมีทรานสปอนเดอร์ (Transponder) หรือ
ช่องสัญญาณดาวเทียมทาหน้าที่รับสัญญาณจากสถานีส่งภาคพื้นดินแล้วแปลงความถี่
ของสัญญาณดังกล่าวให้เป็นความถี่ขาลง (Downlink Frequency) พร้อมทั้ง
ขยายสัญญาณดังกล่าวเพื่อให้สามารถส่งกลับสู่สถานีภาคพื้นดินได้

7. 1. ภาคอวกาศ (Space Segment)
1.4 ระบบพลังงานไฟฟ้า (Electrical Power
Subsystem) ดาวเทียมสื่อสารทุกดวงจะมีแผง
เซลล์ไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ ทาหน้าที่เปลี่ยน
พลังงานแสงอาทิตย์ให้เป็นพลังงานไฟฟ้าสาหรับ
อุปกรณ์สื่อสาร และภาคควบคุมต่างๆ บนดาวเทียม
นอกจากนี้ยังทาหน้าที่เก็บพลังงานไฟฟ้าไว้ในตัวเก็บ
ประจุไฟฟ้า (Battery) เพื่อสารองไว้ใช้งานอีกด้วย

8. 2.สถานีภาคพื้นดิน ( Earth Station)
2.1 จานสายอากาศ (Antenna) ทาหน้าที่แพร่กระจาย
คลื่นสัญญาณขาขึ้นไปยังดาวเทียม และทาหน้าที่รับคลื่นสัญญาณขาลง
มาเข้าเครื่องรับ

9. 2.2 ภาคขยายกาลังสูง (High Power Amplifier:HPA)
ทาหน้าที่ขยายกาลังให้สูงก่อนส่งกาลังออกอากาศ

10. 2.3 ภาคขยายสัญญาณรบกวนตา (Low Noise Amplifier:
LNA) ทาหน้าที่ขยายสัญญาณกาลังต่ามากๆ ที่เครื่องรับรับได้เพื่อให้มี
กาลังพอที่จะนามาใช้งาน

11. 2.4 ภาคแปลงความถี่ขาขึ้น (Up
Converter) และภาคแปลงความถี่ขา
ลง (Down Converter) ภาคแปลง
ความถี่ ขาขึ้น ทาหน้า ที่แ ปลงความถี่ IF
ให้เป็นความถี่ RF ก่อนส่งอากาศ และ
ภาคแปลงความถี่ IF เพื่อให้สะดวกใน
การขยายสัญญาณ

12. ดาวเทียมจะถูกส่งขึ้นไปลอยอยู่ใน
ตาแหน่ง วงโคจรค้างฟ้า ซึ่งมีระยะห่างจาก
พื้นโลกประมาณ 36000-
38000 กิโลเมตร และโคจรตามการหมุน
ของโลก เมื่อเมื่อเปรียบเทียบกับพื้นโลกจะ
เสมือนว่าดาวเทียมลอยนิ่งอยู่บน
ท้องฟ้า และดาวเทียมจะมีระบบเชื้อเพลิง
เพื่อควบคุมตาแหน่งให้อยู่ในตาแหน่งองศาที่
ได้สัมปทานเอาไว้ กับหน่วยงานที่ดูแลเรื่อง
ตาแหน่งวงโคจรของดาวเทียมคือ IFRB (
International Frequency
Registration Board )

13. ดาวเทียมที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า จะทาหน้าที่เหมือนสถานีทวนสัญญาณ คือจะ
รับสัญญาณที่ยิงขึ้นมาจากสถานีภาคพื้นดิน เรียกสัญญาณนี้ว่าสัญญาณขา
ขึ้นหรือ ( Uplink ) รับและขยายสัญญาณพร้อมทั้งแปลงสัญญาณให้มี
ความถี่ ต่ าลงเพื่ อ ป้ อ งกั น การรบกวนกั น ระหว่ า งสั ญ ญาณขาขึ้ น และส่ ง ลง
มา โดยมีจานสายอากาศทาหน้าที่รับและส่งสัญญาณ ส่วนสัญญาณในขาลง
เรียกว่า ( Downlink )

14. ข้อดี
1. ส่งสัญญาณครอบคลุมไปยังทุกจุดของโลกได้
2. ค่าใช้จ่ายในการให้บริการส่งข้อมูลของระบบดาวเทียมไม่ขึ้นอยู่กับ
ระยะทางที่ห่างกันของสถานีพื้นดิน
ข้อเสีย
1.มีเวลาหน่วง (Delay Time) ในการส่งสัญญาณ
2.สัญญาณข้อมูลสามารถถูกรบกวนจากสัญญาณภาคพื้นอื่น ๆ ได้
3. ต้องลงทุนสูงในการส่งดาวเทียมขึ้นสู่อวกาศ

15. เพราะดาวเทียมสื่อสารโคจรรอบโลกด้วยความเร็วเท่ากับ
ความเร็วที่โลกหมุนรอบตัวเอง
3 ดวง
2 ประเภท ได้แก่ 1.ส่วนภาคพื้นดิน 2.ส่วนภาคอวกาศ

16. สถานีทวนสัญญาณ
พายุสุริยะ สภาพอากาศ สัญญาณรบกวนจากระบบการสื่อสารอื่นๆ