Οι μαθητές του Γ1 τμήματος του 18ου Γυμνασίου Πάτρας χωρίστηκαν σε ομάδες αναζητώντας τις αιτίες, τις συνέπειες και τους τρόπους αντιμετώπισης των κοινωνικών προβλημάτων . Αναζήτησαν πληροφορίες, βίντεο επέλεξαν και παρουσίασαν τα αποτελέσματά τους στο σύνολο της τάξης. Απολαύστε τα! Υ.Γ. είναι οι πρωτότυπες εργασίες των μαθητών χωρίς διορθώσεις οπότε τυχόν λάθη ,μην τα λαμβάνετε υπόψη.

1. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
Κεφ. 6ο Κοινωνικά Προβλήματα
Οι μαθητές του Γ1 του 18ου Γυμνασίου Πάτρας χωρίστηκαν σε ομάδες αναζητώντας τις
αιτίες, τις συνέπειες και τους τρόπους αντιμετώπισης των κοινωνικών προβλημάτων .
Σας παραθέτω τις δουλειές τους.
Υπεύθ. Καθ. :Σιμωτά ΚαλομοίραΠΕ15

2. ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗΝ Κ.Π.Α.
Φτώχεια, Ανεργία, Καταναλωτισμός, Αγωγή καταναλωτή

3. ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Οι σύγχρονες κοινωνίες διαβιούν σε
έναν κόσμο, στον οποίο η ανάπτυξη της
τεχνικής και των επιστημών οδήγησε
και μπορεί να οδηγήσει ακόμα σε
σημαντικές βελτιώσεις του επιπέδου
ζωής, της υγείας και της ευημερίας των
ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Τις καταστάσεις αυτές, οι οποίες δεν είναι
επιθυμητές για μεγάλα σύνολα κοινωνικών
ομάδων και για τις οποίες καταβάλλονται
προσπάθειες βελτίωσής τους, ώστε να μην
προκαλούν αυτού του είδους τα αισθήματα και
τη δυσφορία στους πολίτες, θα μπορούσαμε
να τις χαρακτηρίσουμε ως κοινωνικά
προβλήματα.

4. Τα κοινωνικά προβλήματα:
4. Μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη συλλογική δράση ατόμων και ομάδων και με κοινωνικά μέτρα
της Πολιτείας.
3. Οφείλονται σε κοινωνικούς και όχι ατομικούς παράγοντες, όπως π.χ. η ανεργία που οφείλεται στην
εισαγωγή της τεχνολογίας ή τις αλλαγές στον οικονομικό χαρακτήρα της κοινωνίας.
2. Παραβιάζουν τις αξίες και τα ιδεώδη του κοινωνικού συνόλου, όπως π.χ. η παιδική εργασία, ο
αναλφαβητισμός, η κακοποίηση των γυναικών παραβιάζουν τις αξίες της ισότητας, της μόρφωσης και
της απαγόρευσης της βίας που χαρακτηρίζουν τις σύγχρονες κοινωνίες.
1. Επηρεάζουν αρνητικά ένα σημαντικό τμήμα του κοινωνικού συνόλου, π.χ. οι αυξημένοι δείκτες
ανεργίας σημαίνουν ότι μεγάλο ποσοστό του κοινωνικού συνόλου αντιμετωπίζει προβλήματα
διαβίωσης ή επιβίωσης.

5. ΦΤΩΧΕΙΑ
Με τον όρο φτώχεια αναφερόμαστε στην οικονομική
κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έλλειψη επαρκών
πόρων για την ικανοποίηση βασικών ανθρώπινων
αναγκών. Το κατώφλι των βασικών αναγκών που ορίζει
το όριο της φτώχειας διαφέρει από χώρα σε χώρα. Η
φτώχεια αποτελεί το βασικό κοινωνικό πρόβλημα όλων
των κοινωνιών σήμερα. Η καταπολέμησή της αποτελεί
προτεραιότητα τόσο των κυβερνήσεων των χωρών, όσο
και των Διεθνών Οργανισμών (ΟΗΕ, Unicef).

6. Τα είδη της φτώχειας
Οι κοινωνικοί επιστήμονες αναφέρονται σε δύο είδη φτώχειας την
απόλυτη και τη σχετική.
 Η απόλυτη φτώχεια είναι η κατάσταση στην οποία τα άτομα δεν
κατέχουν ούτε τα στοιχειώδη αγαθά για την επιβίωσή τους, όπως
είναι η τροφή, το νερό , η στέγη. Η απόλυτη φτώχεια αφορά
μεγάλους πληθυσμούς των αναπτυσσόμενων χωρών στην Αφρική
και την Ασία, αλλά παρουσιάζεται και στις αναπτυγμένες κοινωνίες,
εφόσον οι άστεγοι αποτελούν συνηθισμένο φαινόμενο όλων των
Δυτικών μεγαλουπόλεων.
 Η σχετική φτώχεια είναι η κατάσταση στην οποία τα άτομα
διαθέτουν ένα βασικό εισόδημα που εξασφαλίζει την επιβίωσή
τους, δεν καλύπτει όμως το καταναλωτικό πρότυπο της κάθε
κοινωνίας. Η κάθε κοινωνία καθορίζει επομένως τα όρια της
σχετικής φτώχειας, π.χ. στην Ελλάδα του '60 η κατοχή τηλεόρασης
ή τηλεφώνου δεν αποτελούσαν βασικές ανάγκες, ενώ σήμερα
περιλαμβάνονται στις βασικές ανάγκες ενός νοικοκυριού και
αποτελούν δείκτη σχετικής φτώχειας για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

7. Τα αίτια & οι συνέπειες της φτώχειας
 Τα αίτια της φτώχειας εντοπίζονται στην άνιση κατανομή του
εισοδήματος, στις αλλαγές της τεχνολογίας, στις
προκαταλήψεις και το ρατσισμό, αλλά και στην
παραοικονομία (=η μη επίσημη καταγραφή από το κράτος
οικονομικών δραστηριοτήτων, με αποτέλεσμα τη
φοροδιαφυγή), που στερεί από το κράτος εισοδήματα για
προγράμματα κοινωνικής ανάπτυξης. Η ανεργία, επίσης,
αποτελεί σημαντική αιτία της φτώχειας, ιδιαίτερα όταν είναι
παρατεταμένη και αφορά άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, που
έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις.
 Οι συνέπειες της φτώχειας είναι ιδιαίτερα έντονες τόσο στα
άτομα, τα οποία βρίσκονται αποκλεισμένα από πολλά αγαθά
και δραστηριότητες, όσο και στην κοινωνία, αφού η φτώχεια
αποτελεί αιτία πολλών κοινωνικών προβλημάτων, όπως η
μετανάστευση, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, η εγκληματικότητα
και η βία.

8. Η αντιμετώπιση της φτώχειας
Η αντιμετώπιση της φτώχειας
απαιτεί μέτρα για την ενίσχυση
της ισότητας ευκαιριών για
όλους τους πολίτες. Τέτοια μέτρα
είναι κυρίως η εκπαίδευση και η
κατάρτιση, μέτρα καταπολέμησης
της ανεργίας και τέλος
δικαιότερη κατανομή του
εισοδήματος και του εθνικού και
παγκόσμιου πλούτου.

9. ΑΝΕΡΓΙΑ
 Ανεργία είναι η κατάσταση ενός ατόμου, που, ενώ είναι
ικανό, πρόθυμο και διαθέσιμο να απασχοληθεί, δεν δύναται
να βρει εργασία.
Το εργατικό δυναμικό αποτελείται από όσους έχουν εργασία
(απασχολούμενοι) και εκείνους που δεν απασχολούνται
(άνεργοι) αλλά έχουν δηλώσει ότι επιθυμούν και είναι
διαθέσιμοι να εργασθούν. Τα άτομα αυτά συνήθως
καταφεύγουν στην αναζήτηση εργασίας με αποστολή του
βιογραφικού σημειώματος τους σε εταιρείες κτλ.
Το μη-εργατικό δυναμικό είναι το μέρος του ενήλικου
πληθυσμού που ασχολείται με τα οικιακά, είναι συνταξιούχοι,
ασθενούν σοβαρά ώστε απέχουν από την εργασία, ή δεν
ψάχνουν για εργασία.
Το ποσοστό ανεργίας είναι ο αριθμός των ανέργων
διαιρούμενος με το σύνολο του εργατικού δυναμικού.

10. Τα είδη ανεργίας
Υπάρχουν τρία κύρια είδη ανεργίας:
Η Ανεργία τριβής προκύπτει λόγω της ακατάπαυστης κίνησης των ανθρώπων
μεταξύ περιοχών και θέσεων εργασίας ή διαφόρων σταδίων του κύκλου ζωής.
Επίσης, περιλαμβάνονται τα άτομα που, λόγω φυσικών αιτιών, καθίστανται
ανίκανα προς εργασία. Ουσιαστικά, αποτελεί το ελάχιστο επίπεδο ανεργίας που
δεν μπορεί να μειωθεί σε μια δυναμική κοινωνία (εφ’ όσον, ακόμη και αν η
οικονομία είναι σε πλήρη απασχόληση, κάποιοι θα αποχωρούν από τις θέσεις
τους, κάποιοι φοιτητές θα ψάχνουν για εργασία μετά την αποφοίτησή τους,
κάποιοι γονείς θα επανεντάσσονται στο εργατικό δυναμικό, και κάποιοι να θέλουν
μια καλύτερη ή μια διαφορετική εργασία).
Η Δομική ανεργία (ή διαρθρωτική ανεργία), οφείλεται στις αναντιστοιχίες μεταξύ
προσφοράς και ζήτησης, καθώς κάποιοι κλάδοι (ή ειδικότητες, ή γεωγραφικές
περιοχές) έχουν αυξανόμενη ζήτηση και κάποιοι άλλοι πτωτική ζήτηση.
Η Κυκλική ανεργία οφείλεται στην μειωμένη συνολική ζήτηση προϊόντων και
υπηρεσιών. Αυτή η μορφή ανεργίας είναι αποτέλεσμα της επιβράδυνσης της
ανάπτυξης σε περιόδους οικονομικής ύφεσης, η οποία έχει ως επακόλουθο την
αδυναμία απορρόφησης του εργατικού δυναμικού.

11. Επίσης, η ανεργία μπορεί να
κατηγοριοποιηθεί, ως προς την χρονική
διάρκεια που το άτομο παραμένει εκτός
απασχόλησης, σε μακροχρόνια ανεργία, σε
βραχυχρόνια ανεργία και σε εποχιακή
ανεργία.
Περαιτέρω κατηγοριοποιήσεις της ανεργίας
γίνονται ανάλογα με τα κοινωνικά,
δημογραφικά, εκπαιδευτικά, ηλικιακά ή άλλα
χαρακτηριστικά (π.χ., γυναικεία ανεργία,
ανεργία αποφοίτων Α.Ε.Ι., νεανική ανεργία,
κ.ο.κ.).
Τα στοιχεία για την ανεργία στηρίζονται
συνήθως στις ίδιες τις δηλώσεις των ανέργων
στα ταμεία ανεργίας. Έτσι μια χώρα με πολύ
υψηλότερα επιδόματα ανεργίας από μια
άλλη, είναι δυνατόν να παρουσιάζει
περισσότερη ανεργία επειδή περισσότεροι
άνεργοι δηλώνουν επίσημα την κατάσταση
τους για να λάβουν το επίδομα.

12. Συνέπειες της ανεργίας
Είναι γεγονός πως η ανεργία έχει σοβαρές συνέπειες στο άτομο αλλά και στο κοινωνικό σύνολο,
οι οποίες γίνονται εμφανές σε καθημερινή βάση. Οι άνεργοι, ανίκανοι πια να διαπραγματευτούν
για τους όρους και τις συνθήκες εργασίας, μεταναστεύουν, αλλάζοντας έτσι τη μορφολογία της
αγοράς εργασίας και προωθώντας την παραοικονομία και την ετεροαπασχόληση. Ακόμα και στον
πολιτικό χώρο, παρουσιάζονται φαινόμενα όπως η μαζική αποχή από τις κάλπες αλλά και η
εκμετάλλευση των ανέργων από τους πολιτικούς, λόγω της μεγάλης επιθυμίας τους για δουλειά.
Μία ακόμα σοβαρή συνέπεια είναι τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνεργοι.
Λόγω των αποτυχημένων προσπαθειών τους για εύρεση εργασίας, νιώθουν άχρηστοι στην
κοινωνία και περιθωριοποιημένοι. Αυτή η κατάσταση τους οδηγεί σε αντικοινωνικές
συμπεριφορές, όπως βία και εγκληματικότητα, καθώς όλα αυτά τα συναισθήματα μπορούν να
στραφούν ενάντια στους εαυτούς τους, όπως η χρήση ναρκωτικών αλλά και ο αλκοολισμός.
Άλλοτε τρέφουν και το συναίσθημα εκδίκησης προς την κοινωνία, που αδιαφορεί για τους
ανέργους και ταυτόχρονα βάζει εμπόδια στις φιλοδοξίες που η ίδια έχει θέσει. Επίσης, η ανεργία
στρέφει τους νέους προς τις πανεπιστημιακές σπουδές, ελπίζοντας πως θα βρουν ευκολότερα
εργασία χωρίς όμως αποτέλεσμα λόγω των πολλών αποφοίτων και του μικρού αριθμού θέσεων
εργασίας. Είναι λοιπόν ευνόητο πως οι άνεργοι ζουν με πολλαπλές στερήσεις όπως το
συναίσθημα της δημιουργίας, που δεν τους δόθηκε ποτέ, πλημμυρίζοντας τις ψυχές τους με
άγχος και κατάθλιψη αφού ζουν σε μια κοινωνία με αρχή την εργατικότητα που όμως τους την
στερεί. Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας που πλήττεται περισσότερο είναι οι γυναίκες. Οι
γυναίκες, λόγω των στερεοτύπων περί της κατωτερότητάς τους που δημιουργούνται από την
κοινωνία και τα ΜΜΕ δυσκολεύονται να βρουν εργασία, ειδικά μετά από κάποια ηλικία που
εκτελούν πολλά και διαφορετικά καθήκοντα, όπως αυτό της μητέρας, της συζύγου αλλά και της
νοικοκυράς.
Όπως διαπιστώνουμε, οι επιπτώσεις της ανεργίας είναι καταλυτικές για το κοινωνικό σύνολο.

13. Τρόποι αντιμετώπισης ανεργίας
Ωστόσο υπάρχουν και μπορούν να εφαρμοστούν τρόποι
αντιμετώπισής της. Καταρχάς, χρειάζονται ριζικές αλλαγές αλλά και
διαφορετική πολιτική βούληση, δύο πράγματα πολύ δύσκολα για τις
σημερινές οικονομικές συνθήκες. Γι'αυτό το λόγο, πρέπει να ληφθούν
αυστηρά μέτρα που θα ευνοήσουν τους εργαζομένους, όπως τη
μείωση του χρόνουν συνταξιοδότησής τους αλλά και του ωραρίου
εργασίας, που θα έχει ως αποτέλεσμα την πρόσληψη νέων ανθρώπων
και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Μία ακόμα καλή λύση για
τους νέους, θα ήταν η στροφή προς μη κορεσμένα επαγγέλματα που
θα τους εξασφαλίσουν καλό επαγγελματικό προσανατολισμό αλλά και
την απαλλαγή τους από αντιλήψεις περί κατωτέρων και ανωτέρων
επαγγελμάτων. Το κράτος μπορεί να δώσει κίνητρα στις εταιρείες για
επενδύσεις, αλλά και να κατασκευάσει έργα υποδομής που θα
ωφελήσουν τους ανέργους, δίνοντας τους ελπίδα για εργασία.
Τέλος, εάν το κράτος ανταποκριθεί και πάρει κάποια διαρθρωτικά
μέτρα τότε μπορεί να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά το επώδυνο
φαινόμενο της ανεργίας, ή τουλάχιστον να περιοριστεί.

14. Ο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΣ
Ο καταναλωτισμός είναι όρος που
χρησιμοποιείται για να περιγράψει την τάση
της εξίσωσης της προσωπικής ευτυχίας με
την απόκτηση υλικών αγαθών και την
κατανάλωση. Χρονολογείται από τους
ανθρώπινους πολιτισμούς. Στα οικονομικά,
ο καταναλωτισμός μπορεί επίσης να
αναφέρεται στις οικονομικές πολιτικές που
δίνουν έμφαση στην κατανάλωση και τν
πεποίθηση ότι η ελεύθερη επιλογή των
καταναλωτών πρέπει να υπαγορεύει την
οικονομική δομή μιας κοινωνίας.

15. Αίτια του καταναλωτισμού
 1. Η πρόοδος της επιστήμης και η ανάπτυξη της τεχνολογίας.
 2. Η υπερπαραγωγή
 3. Τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα
 4. Η υλιστική εποχή
 5. Η άνοδος βιοτικού επιπέδου
 6. Ο γρήγορος ρυθμός ζωής
 7. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής (άγχος, ψυχολογικά προβλήματα, αγωνία)
 8. Η αλλοτρίωση
 9. Η μόδα, ο εγωισμός, η τάση αυτοπροβολής, η ματαιοδοξία η κενοδοξία
 10. Ο βομβαρδισμός διαφημίσεων που δημιουργούν ψεύτικες ανάγκες
 11. Οι ελκυστικές προσφορές ή συσκευασίες προϊόντων
 12. Οι ευκολίες πληρωμής (δόσεις, πιστωτικές κάρτες)
 13. Τα ανόητα πρότυπα, ο μιμητισμός
 14. Η αδυναμία ικανοποίησης των ουσιαστικών αναγκών του ανθρώπου
 15. Η άδεια, κενή ζωή

16. Ο καταναλωτισμός είναι μια
πολύ μεγάλη απειλή για το
περιβάλλον. Ο μέσος
Αμερικάνος καταναλώνει
περισσότερα προϊόντα από το
ίδιο του το βάρος,
τροφοδοτώντας μια παγκόσμια
κουλτούρα της υπερβολής που
τελικά αποτελεί τη μεγαλύτερη
απειλή στον πλανήτη.
https://www.youtube.com/watch?v=WfGMY
dalClU MAN

17. Η ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ
Τι είναι η Αγωγή του καταναλωτή;
Η Αγωγή του καταναλωτή σχετίζεται με τη διδασκαλία στους ανθρώπους
των δεξιοτήτων, των συμπεριφορών και των γνώσεων που απαιτούνται
για την επιβίωση σε μια καταναλωτική κοινωνία. Αποτελεί θεμελιώδες
κομμάτι της γενικής παιδείας, η οποία θα πρέπει να στηρίζει τους
καταναλωτές στην προσπάθειά τους να οργανώσουν την καθημερινότητά
τους με βιώσιμο τρόπο.
Πολλοί άνθρωποι όχι μόνο δεν συνειδητοποιούν την ίδια τους την
καταναλωτική συμπεριφορά, αλλά δεν κατανοούν επίσης με ποιο τρόπο
και σε ποια έκταση μπορούν να επηρεάσουν την οικονομία, το περιβάλλον
και την κοινωνία μέσα από την προσωπική τους καταναλωτική
συμπεριφορά.
https://www.youtube.com/watch?v=_1DjcNXlv9
U Ο καλός καταναλωτής

18. Γ1
Αραμπατζή Μυρτώ, Δικοπούλου Έλενα, Ευθυμίου Άρτεμις, Θεοδωροπούλου
Φωτεινή, Κανελλόπουλος Χάρης, Καραγιάννης Βασίλης

19. ΤΡΟΧΑΙΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ

20. ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΡΟΧΑΙΩΝ
ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ
Τη σοβαρότερη αιτία θανάτου μέχρι την ηλικία των 40
χρόνων αποτελούν στη χώρα μας τα τροχαία ατυχήματα.
Κάθε χρόνο οι αρμόδιοι αρκούνται σε διαπιστώσεις και σε
νουθεσίες προς τους οδηγούς, χωρίς να βγάζουν κουβέντα
για τις δικές τους ευθύνες. Περίπου 2.000 άνθρωποι χάνουν
τη ζωή τους κάθε χρόνο και άλλοι 32.000 τραυματίζονται.
Ομως, το κακό δε σταματά εκεί. Τι γίνεται μετά, με τα θύματα
των τροχαίων που μένουν σωματικά και ψυχικά
τραυματισμένα για όλη τους τη ζωή; Που μένουν χωρίς
δουλιά; Που τρέχουν στα δικαστήρια για να εισπράξουν
κάποια χρήματα από τις ασφαλιστικές εταιρίες, χωρίς πάντα
το αναμενόμενο αποτέλεσμα; Τι γίνεται με τους συγγενείς
των νεκρών που κουβαλάνε μέσα τους την πίκρα από τον
ξαφνικό χαμό του αγαπημένου τους προσώπου;

21. Δυστυχώς, για τη χώρα μας δεν υπάρχουν
συγκεκριμένα στοιχεία για το "μετά". Μια γεύση μόνο
για το τι μπορεί να συμβαίνει δίνει μια έρευνα της
Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θυμάτων Τροχαίων
Ατυχημάτων (ΕΟΘΤΑ), στην οποία η χώρα μας
συμμετείχε μέσω του Κέντρου Ερευνας και Πρόληψης
Παιδικών Ατυχημάτων και του Ινστιτούτου Κοινωνικής
και Προληπτικής Ιατρικής.Σύμφωνα με την έρευνα
αυτή, στις οκτώ χώρες Ελλάδα, Βέλγιο, Γαλλία,
Γερμανία, Ελβετία, Ιταλία, Λουξεμβούργο και Μ.
Βρετανία δεν υπάρχει βοήθεια ούτε κατάλληλη
αποζημίωση για τα θύματα τροχαίων ατυχημάτων και
για τις οικογένειές τους. Οι πληροφορίες που δίνονται
στα θύματα, σχετικά με τα νόμιμα δικαιώματά τους,
είναι ανεπαρκείς, τα περισσότερα θύματα και οι
θιγόμενες οικογένειες χρειάζονται σημαντική
συναισθηματική, πρακτική και νομική υποστήριξη,
δηλώνουν έντονη δυσαρέσκεια με το ποινικό και
αστικό σύστημα δικαιοσύνης, ενώ δεν υπάρχει νομική
αναγνώριση των μακροχρόνιων συνεπειών των
κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων, που είναι συχνές σε
αυτά τα ατυχήματα.

22. Στην ΕΟΘΤΑ συμμετέχουν 16
οργανισμοί. Αντιπροσωπεύουν
θύματα τροχαίων στις οκτώ χώρες.
Μέσω αυτών στάλθηκε σε 10.000
οικογένειες ένα ανώνυμο
ερωτηματολόγιο αποτελούμενο από
56 ερωτήσεις. Σε αυτό απάντησαν
1.364 άτομα. Το 59% προέρχονταν
από συγγενείς θανόντων θυμάτων και
το 41% από συγγενείς αναπήρων
θυμάτων ή από τα ίδια τα θύματα
που έμειναν ανάπηρα.

23. Αγωνιώδεις εφιάλτες, τάσεις αυτοκτονίας,
μελαγχολία, απώλεια ή αλλαγή επαγγέλματος,
προβλήματα σχέσεων (47% των αναπήρων
υπόκεινται σε οικογενειακές αλλαγές), αλλά και
γενικά προβλήματα υγείας είναι το τίμημα που
πληρώνουν θύματα, ανάπηροι, συγγενείς. Πολλοί
δε είναι αυτοί που καταφεύγουν στο αλκοόλ και
στα ναρκωτικά φάρμακα.
Περίπου 60% των συγγενών των θανόντων
θυμάτων, 80% των συγγενών αναπήρων θυμάτων
και 70% των ίδιων των αναπήρων που έχουν
αλλάξει επάγγελμα, αιτιολόγησαν αυτή την αλλαγή
διότι εξαναγκάστηκαν από τις περιστάσεις. Από
αυτούς που έχασαν την εργασία τους περίπου
65%, 33% και 33%,αντίστοιχα, το αποδίδουν σε
ψυχολογικούς λόγους, οι υπόλοιποι σε
σωματικούς ή ιατρικούς λόγους.
Σύμφωνα με την έρευνα, οι κρανιοεγκεφαλικές
κακώσεις αντιπροσωπεύουν περίπου τις μισές απ'
όλες τις κακώσεις των σοβαρών τροχαίων
ατυχημάτων. Μόνο το 37% από τα θύματα με
κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις εκτιμούν ότι έχουν
πλήρως αναρρώσει μέσα στα πρώτα τρία χρόνια
και μόνο ένα επιπλέον 19% ανέρρωσε μετά από
αυτή την περίοδο. Το υπόλοιπο 44% υποφέρει από

24. Τα τροχαία ατυχήματα έχουν σοβαρές συνέπειες
τόσο για το άτομο όσο και για την κοινωνία. Για
το άτομο η απώλεια της ίδιας της ζωής του αλλά
και ο τραυματισμός του που συνεπάγεται
ενδεχόμενη αναπηρία για όλη του τη ζωή. Το
τροχαίο ατύχημα μπορεί να προκαλέσει ψυχικά
τραύματα και να επηρεάσει τις προσωπικές
σχέσεις και την επαγγελματική σταδιοδρομία
ενός ανθρώπου. Συνέπειες θα υπάρχουν επίσης
για την οικογένεια και τους συγγενείς των
θυμάτων, κυρίως με την ύπαρξη ψυχολογικών
τραυμάτων. Θύματα κάποιου ατυχήματος
πέφτουν κάθε χρόνο 20 εκατομμύρια παιδιά σε
χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από αυτά 10.000
χάνουν τη ζωή, ενώ 30.000μένουν ανάπηρα για
όλη τους τη ζωή.
6. • Στη χώρα μας 20.000 παιδιά νοσηλεύονται
κάθε χρόνο εξαιτίας κάποιου ατυχήματος. Κι ενώ
στην εικοσαετία 1975- 1995 στις χώρες της
Ευρωπαϊκής Ένωσης ο αριθμός των νεκρών από
τα τροχαία ατυχήματα μειώθηκε κατά 20%- 50%,
στην Ελλάδα ωστόσο έχουμε αύξηση κατά 100%.
Τα αγόρια παθαίνουν συχνότερα ατυχήματα από
ό, τι τα κορίτσια, ενώ η κόπωση και ανεπαρκής
επιτήρηση από τους μεγάλους είναι παράγοντες

28. Γ1
Ζαχουλίτης Γιώργος, Κεφάλα Μαρία

29. ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΒΙΑ

30. Αθλητισμός και βία

32. ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΑ
Το φαινόμενο της βίας παρουσιάζει έξαρση στους
αθλητικούς χώρους και είναι πολύ συχνό, γεγονός που
αντικατοπτρίζει τη γενική βία που διέπει όλους τους
τομείς της ζωής μας. Η βία όμως ανεξάρτητα από τα αίτια
της δημιουργεί αρνητική εικόνα στον αθλητισμό και όχι
μόνο!

33. Ιστορία της βίας
Η βία έπαιξε σημαντικό ρόλο σε όλη την ιστορία της
ανθρωπότητας
Στον αθλητισμό ειδικά τη συναντάμε στην αρχαία Ρώμη με
τους μονομάχους, στο Μεσαίωνα με τους αγώνες των ιπποτών
αλλά και στην αρχή της καθιέρωσης του ποδοσφαίρου στην
Αγγλία τον 13o αιώνα. Η βία τελικά εξαπλώνεται και παίρνει
μεγάλες διαστάσεις στους επόμενους αιώνες μέχρι την εποχή
μας ιδίως που ο αθλητισμός και κυρίως το ποδόσφαιρο είναι
επαγγελματικό.

34. Η ΒΙΑ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ
Σε μια εποχή και μια κοινωνία, όπως είναι η σημερινή Ελλάδα της κρίσης, είναι γεγονός και αποδεκτό απ’
όλους ότι η βία ζει και βασιλεύει από τα χωμάτινα γήπεδα του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου ως τα μεγάλα
στάδια των πόλεων, από τις αλάνες όπου παίζουν λιλιπούτειοι ποδοσφαιριστές μέχρι τα σύγχρονα
γήπεδα της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και των άλλων μεγάλων πόλεων.
Δυστυχώς – το επαναλαμβάνω : δυστυχώς – κάθε Κυριακή και σχεδόν σε κάθε ποδοσφαιρική συνάντηση
γινόμαστε μάρτυρες είτε της λεκτικής βίας, με τα απαράδεκτα συνθήματα και τις βωμολοχίες που
ακούγονται για τις αντίπαλες ομάδες και τους ποδοσφαιριστές τους, είτε της σωματικής βίας, που μπορεί
να είναι η εκτόξευση κροτίδων προς τους υποστηρικτές της άλλης ομάδας, οι συμπλοκές, οι ξυλοδαρμοί
και οι κάθε λογής βιαιότητες, που πολλές φορές δεν συμβαίνουν στις κερκίδες αλλά στους δρόμους των
πόλεων και σε διάφορα στέκια όπου συχνάζουν φίλαθλοι και «φίλαθλοι».
Έντρομη η ελληνική κοινωνία μόλις πρόσφατα έγινε μάρτυρας ενός τραγικού επεισοδίου όπου φίλαθλος
ξυλοκοπήθηκε από τους οπαδούς – έστω κάποιους – της τοπικής ομάδας, με αποτέλεσμα η ζωή του να
τερματιστεί. Οι λεπτομέρειες του ξυλοδαρμού άφησαν άναυδους τους τηλεθεατές και έχουν κάνει τον
γύρο του κόσμου, με αποτέλεσμα το ποδόσφαιρο μας να δεχτεί ένα ακόμα σοβαρότατο πλήγμα, η
εμπιστοσύνη του κόσμου να κλονιστεί και ο κάθε οικογενειάρχης να σκέφτεται πλέον σοβαρά να πάρει το
μικρό του παιδί και να το συνοδεύσει σε οποιαδήποτε ποδοσφαιρική συνάντηση.
Όλοι λοιπόν προβληματιζόμαστε και όλοι βρισκόμαστε σε μεγάλη αμηχανία. Το πρόβλημα, που ξεκίνησε
εδώ και χρόνια, συνεχίζει να υφίσταται αλλά και να ζητάει επειγόντως λύση. Τα ευχολόγια και τα
ημίμετρα δεν έχουν καταφέρει τίποτα. Η κατάσταση επιδεινώνεται. Τα μέτρα που παίρνει κάθε τόσο η
πολιτεία δυστυχώς δεν έχουν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα

36. Εκδηλώσεις βίας
Η βία στα γήπεδα
εκδηλώνεται με πολεμική
διάθεση και φανατισμό
ανάμεσα σε δυο «στρατούς»
με δικά τους χρώματα,
σύμβολα, ήθη και έθιμα .Οι
οπαδοί δεν εκτονώνονται ,
μόνο με τις φωνές αλλά
βρίζουν, πετούν πράγματα
στον αγωνιστικό χώρο και το
χειρότερο καταλήγουν σε
συμπλοκές με τους οπαδούς
και το πράγμα ξεφεύγει.

37. ΑΙΤΙΑ
Τα αιτία που οδηγούν σε αυτό το φαινόμενο είναι πολύπλοκα και έχουν βαθιά τις ρίζες τους μέσα στη δομή και
τη λειτουργία της σύγχρονης κοινωνίας. Οι λόγοι που οδηγούν στην εξέγερση της βίας στα γήπεδα
εντοπίζονται α) στην μαζικότητα
χιλιάδων θεατών που παρακολουθούν έναν αγώνα αλλά και την μονάδα που κρύβεται πίσω
από το σύνολο (πολλές φορές σε ένα π.χ. ποδοσφαιρικό αγώνα με χιλιάδες κόσμο στις κερκίδες
παρατηρούνται άνθρωποι να «εκμεταλλεύονται» την ανωνυμία του πλήθους και να
προβαίνουν σε ενέργειες τις οποίες ούτε κατά διάνοια τολμούν να πράξουν εκτός γηπέδων), β) οι ψυχολογικές
φορτίσεις, όπως και η ατμόσφαιρα του γηπέδου λειτουργούν «χαλαρωτικά» ως προς τις ηθικές αντιστάσεις. γ)
Ο υπέρμετρος φανατισμός και η μεθοδευμένη «πνευματική
τύφλωση» από την παιδική ηλικία που δυστυχώς καλλιεργείται και εμπεδώνεται στον αθλητισμό με αρνητικά
συνεπακόλουθα (στον παγκόσμιο αθλητικό στερέωμα συναντούμε φανατισμό σε επίπεδο πολιτικό,
θρησκευτικό, ρατσιστικό, εθνικό, κοινωνικό κλπ), δ) εκτόνωση της συσσωρευμένης κοινωνικής καταπίεσης και
έκφρασης της αγωνίας των κοινωνικών αδιεξόδων και της κοινωνικής απογοήτευσης κυρίως λόγω των
κοινωνικών ανισοτήτων και στη αναπόφευκτη δημιουργία κάθε είδους συμπλεγμάτων που πηγάζουν εξ αυτών,
ε) Μεγάλο ρόλο διαδραματίζει η συνεχής υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, και ζ) η
δίχως τέλος υποτίμηση και απαξίωση της ανθρώπινης προσωπικότητας και αξιοπρέπειας.Τα αποτελέσματα
των ερευνών αποδεικνύουν ότι η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών πιστεύει ότι η ατιμωρησία της βίας στα
γήπεδα αποτελεί την κυριότερη αιτία διαιώνισής της και επιρρίπτει τις ευθύνες στις διοικήσεις των ομάδων,
ενώ το 50% των φιλάθλων εκτιμά ότι η συχνότητα των συμπλοκών στα γήπεδα έχει σαφώς αυξηθεί τα
τελευταία χρόνια. Οκτώ στους δέκα φιλάθλους εκφράζουν την άποψη ότι η χρήση αλκοολούχων ποτών και
ναρκωτικών ουσιών έχουν σοβαρό μερίδιο ευθύνης στην εκδήλωση κρουσμάτων
χουλιγκανισμού, αλλά παράλληλα το ίδιο ποσοστό (80%) συναρτά το φαινόμενο με τη
γενική έκπτωση αξιών της κοινωνίας. Και μέσα σε όλα αυτά, μόλις το 15% των φιλάθλων πιστεύουν ότι το
πρωτάθλημα ποδοσφαίρου είναι «σίγουρα καθαρό», ενώ ως «καθόλου καθαρό» το βαθμολογεί το 34%.

38. ΛΥΣΗ
 Επειδή το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί σε βάθος και οι σημερινές γενιές
αλλά και οι αυριανές να διαπαιδαγωγηθούν με τη σωστή νοοτροπία του ευ
αγωνίζεσθαι, fair play, σαν τέτοια μέτρα προτείνουμε τα παρακάτω :
1. Τηλεοπτικά σποτ με ποδοσφαιριστές αντιπάλων ομάδων όπου να
διακηρύσσουν τη μεταξύ τους φιλία και τον αποτροπιασμό τους για τη βία
 2. Επισκέψεις σε σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης – δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια – ποδοσφαιριστών που
ανήκουν σε αντίπαλες ομάδες. Για φανταστείτε τι ωραία εντύπωση θα έκανε
σε ένα λύκειο εάν το επισκέπτονταν λόγου χάρη ο Μήτρογλου παρέα με τον
Μπέργκ ? Ή ο Σαλπιγγίδης μαζί με τον αρχηγό του Άρη ? Οι μαθητές θα
εντυπωσιάζονταν από αυτή τη συνεύρεση και από τον διάλογο που θα είχαν
μαζί τους θα άρχιζαν να συνειδητοποιούν πως το ποδόσφαιρο είναι απλά ένα
παιχνίδι και πως έχουμε ανάγκη τον αντίπαλο, γιατί χωρίς αντίπαλο δεν
μπορεί να γίνει καμία ποδοσφαιρική συνάντηση.
 3. Όσοι παίρνουν μέρος στην Εθνική Ομάδα, οι διεθνείς ποδοσφαιριστές μας
δηλαδή, να καλούνται στα διάφορα τηλεοπτικά κανάλια και να καταθέτουν
την άποψη τους για όλα αυτά τα φαινόμενα, έτσι ώστε οι φίλαθλοι – οπαδοί
να βλέπουν και να ακούν, άρα να πληροφορούνται πως τα ινδάλματα τους
θέλουν την υποστήριξη και μόνο την υποστήριξη, είτε όταν αγωνίζονται στην
εθνική ομάδα, που μας έχει προσφέρει τόσες και τόσες χαρές, αλλά και όταν
αγωνίζονται στα σωματεία τους.
 4. Και σαν τελευταίο μέτρο να προτείνουμε εμείς ως ΕΠΟ είναι το εξής : Οι
σύνδεσμοι των μεγάλων ομάδων (ΘΥΡΑ 7,13,21,4 κλπ) να προσκληθούν από
την ΕΠΟ γύρω από ένα τραπέζι διαλόγου. Να ακουστούν οι απόψεις τους για
αυτό το θέμα, να ανταλλάξουν γνώμες και εν συνεχεία – πάλι με την
παρότρυνση της ΕΠΟ – να προχωρήσουν σε μια σειρά από δράσεις που θα
έχουν κοινωφελή δράση και σκοπό. Να συγκεντρωθούν πχ φάρμακα,
ιματισμό ή τρόφιμα για κάποιες αδύναμες κοινωνικές ομάδες και από κοινού
να επισκεφτούν αυτές τις ομάδες ή τα χωριά ή όποιον άλλο σύλλογο κρίνουν
και να τα προσφέρουν. Δίχως κασκόλ ή άλλα διακριτικά σήματα οι
επικεφαλής των συνδέσμων να συμφωνήσουν, να ομονοήσουν και να κάνουν
κοινωνική δράση ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

41. Γ1
Ακριβόπουλος Δημήτρης, Παναγιώτης Ζάγκος, Χρίστος Λύκουδης

42. Αναβολικά

43. ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΒΟΛΙΚΑ
Οι τρεις γιγάντιοι πυλώνες της κλασσικής ελληνικής παιδείας που
γέννησε τον αξεπέραστο πολιτισμό είναι η γνώση,η τέχνη,και ο
αθλητισμός,του οποίου βασικότερο ιδεώδες είναι η «ευγενής άμιλλα»
όπου ο άνθρωπος μετατρέπει την επιθετικότητά του σε πνευματική
λειτουργεία,συναγωνίζεται με τους καλύτερους των καλυτέρων με σκοπό
να επικρατήσει αυτών και να αναδειχθεί νικητής. Βρισκόμαστε όμως σε
μία εποχή όπου η «ευγενής άμιλλα» και το «ευ αγωνίζεσθαι», δύο
έννοιες ανέκαθεν συνδεδεμένες με τον αθλητισμό,έχουν θυσιαστεί στον
βωμό της διάκρισης με κάθε μέσο από την μεριά των επαγγελματιών
αθλητών.Η ανάγκη όμως για συνεχής διάκριση οδήγησε πολλούς
επαγγελματίες αθλητές στην παράνομη χρήση φαρμακευτικών ουσιών
που εντάσσονται στην κατηγορία των στεροειδών αναβολικών.

44. ΤΙ ΕΊΝΑΙ ΤΑ ΑΝΑΒΟΛΙΚΑ;;;
Τα αναβολικά είναι παράγωγα της τεστοστερόνης που αποτελεί την
κυρίαρχη ανδρική ορμόνη. Προάγουν τον αναβολισμό, δηλαδή τις
βιοχημικές διεργασίες του οργανισμού που οδηγούν σε σύνθεση
μεγαλύτερων χημικών μορίων. Οι επιστήμονες που ανακάλυψαν τα
αναβολικά τα προόριζαν αρχικά για καθαρά θεραπευτικούς σκοπούς
όπως για παράδειγμα στην επιτάχυνση θεραπείας τραυμάτων στα οστά ,
στους τένοντες και στους μύες. Πολύ γρήγορα όμως πολλοί αθλητές
ανακάλυψαν ότι οι επιδόσεις τους μπορούσαν να βελτιωθούν σημαντικά
με τη χρήση αναβολικών.

45. ΠΟΙΟΙ ΕΊΝΑΙ ΕΠΙΡΡΕΠΕΙΣ
Επιρρεπή είναι τα αγόρια και οι νέοι άντρες που τα χρησιμοποιούν για να
βελτιώσουν τις αθλητικές τους επιδόσεις και τη σωματική τους εικόνα.Ωστόσο
επιρρεπή στα αναβολικά είναι και τα κορίτσια και οι γυναίκες οι οποίες τα
χρησιμοποιούν για απώλεια βάρους,βελτίωση της εμφάνισής τους και των
αθλητικών τους επιδόσεων. Πολλοί από τους χρήστες των αναβολικών ουσιών
έχουν λανθασμένη αντίληψη για τις επιδράσεις τους στον ανθρώπινο
οργανισμό. Δεν είναι γνώστες των επικίνδυνων,μη αναστρέψιμων και
μόνιμων επιδράσεων που έχουν τα στεροειδή αναβολικά στον οργανισμό,
ιδιαίτερα όταν βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης. Από τους αθλητές,περισσότερο
επιρρεπείς είναι στη χρήση αναβολικών, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των
τεστ ντόπινγκ είναι:
 Οι ποδηλάτες με 3,7%
 Οι αθλητές της άρσης βαρών με 3%
 Οι αθλητές του μποξ με 2,9%
 Οι αθλητές του μπέιζμπολ με 2,5%

46. ΓΙΑΤΙ;;;
Ο αθλητισμός έχει πλέον μεταβληθεί σε μια καλοστημένη βιομηχανία θεάματος
στην οποία κάθε χρόνο παίζονται δισεκατομμύρια δολάρια. Ο πειρασμός του
υλικού οφέλους,η ανάγκη εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης, ο τρόμος της
ήττας και η ψύχωση της νίκης, οδηγούν στη χρήση αναβολικών ουσιών. Τα
αναβολικά προσφέρουν:
1.Μεγαλύτερη αντοχή στη σκληρή προπόνηση
2.Μείωση κόπωσης
3.Αύξηση ανταγωνιστικότητας
4. Ήπιου βαθμού ευφορία, με αποτέλεσμα την άνοδο της ψυχολογίας
του αθλητή.
Από τη στιγμή που η νίκη ή η επίδοση αποφέρουν τιμές, δόξα και πλούτη και τα
αναβολικά πράγματι «βοηθούν»,η χρήση και η κατάχρησή τους εδραιώθηκαν
σε σημείο που δεκάδες χιλιάδες αθλητές κάνουν μερική ή συχνή χρήση
αναβολικών. Όμως την επιθυμία των ατόμων για κατάκτηση κάποιου τίτλου
ενισχύει και η επιθυμία πολλών μάνατζερ και προπονητών που ακόμα κι αν
δεν εγκρίνουν επίσημα την χρήση αναβολικών, σφυρίζουν αδιάφορα εφ΄όσον
τα αποτελέσματα είναι ευνοϊκά.

47. ΑΛΛΑ ΑΙΤΙΑ ΧΡΗΣΗΣ ΑΝΑΒΟΛΙΚΩΝ
1) Η υπερβολική εμπορευματοποίηση στον χώρο του αθλητισμού
2) Η πίεση που δέχονται οι αθλητές από τον περίγυρό τους
3) Τα συμβόλαια των χορηγών που πριμοδοτούν ανάλογα με τα
αποτελέσματα ή ανάλογα με τα μετάλλια που θα κατακτήσουν οι
αθλητές στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις
4) Η εισχώρηση της πολιτικής στον αθλητισμό
5) Η αδυναμία διαμόρφωσης ήθους και χαρακτήρα

48. Γ1
Γεωργοπούλου Ειρήνη, Γκόλφη Μαρία