2. Ο
όρος ναρκωτικό πιστεύεται ότι προτάθηκε
από τον Γαληνό για να περιγράψει δραστικές
ουσίες που μουδιάζουν ή νεκρώνουν,
προκαλώντας απώλεια αισθήσεων ή
παράλυση. Ο όρος νάρκωση
χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Ιπποκράτη
για τη διαδικασία ή την κατάσταση της
έλλειψης αισθήσεων.
3. Αποτελέσματα
Τα
αποτελέσματα της χρήσης ναρκωτικών
εξαρτώνται κυρίως από τη δόση, τον τρόπο
χορήγησης, προηγούμενη έκθεση στην ουσία και
τις προσδοκίες του χρήστη. Εκτός από την
χρήση τους σε κλινικό περιβάλλον για την
αντιμετώπιση του πόνου, του βήχα και της
οξείας διάρροιας, τα ναρκωτικά προκαλούν μια
γενική αίσθηση ευφορίας και μειώνουν την
ένταση, το άγχος και την επιθετικότητα. Αυτά τα
αποτελέσματα είναι χρήσιμα σε ένα θεραπευτικό
πλαίσιο και συνεισφέρουν στη διάδοσή τους ως
ψυχαγωγικά φάρμακα, καθώς και στην
πρόκληση εθισμού.
4. Η
χρήση ναρκωτικών συνδέεται συχνά με
ποικιλία παρενεργειών, οι οποίες
περιλαμβάνουν ζάλη, κνησμό, αϋπνία, αδυναμία
συγκέντρωσης, απάθεια, μειωμένη φυσική
δραστηριότητα, συστολή ή διαστολή της κόρης
αναλόγως της χορηγούμενης ουσίας, διαστολή
των υποδόριων αιμοφόρων αγγείων, με
αποτέλεσμα κοκκίνισμα του προσώπου και του
λαιμού, δυσκοιλιότητα, ναυτία, εμετό και, κυρίως,
καταστολή της αναπνευστικής λειτουργίας.
Καθώς η δόση αυξάνεται, τα υποκειμενικά,
αναλγητικά και τοξικά αποτελέσματα γίνονται πιο
έντονα. Εκτός από περιπτώσεις οξείας επιρροής
των ουσιών, δεν υπάρχει απώλεια ελέγχου των
κινήσεων ή ακατάληπτος λόγος, όπως συμβαίνει
με πολλές αντικαταθλιπτικές ουσίες, όπως το
αλκοόλ και τα βαρβιτουρικά.
5.
Ανάμεσα στους κινδύνους της
απρόσεκτης ή υπερβολικής χρήσης
ναρκωτικών είναι ο αυξανόμενος
κίνδυνος μολύνσεων, ασθενειών και
θανάτου από υπερβολική δόση. Οι
πιο συχνές ιατρικές επιπλοκές
ανάμεσα στους ψυχαγωγικούς
χρήστες ναρκωτικών οφείλονται
κυρίως στις μη στείρες διαδικασίες
χορήγησης. Πυώδεις μολύνσεις σε
δέρμα, πνεύμονες και εγκέφαλο,
ενδοκαρδίτιδα, ηπατίτιδα και AIDS,
είναι από τις επιπλοκές που
συναντώνται συχνά σε άτομα τα
οποία μοιράζονται σύριγγες ή
αναπνέουν το ναρκωτικό.
6.
Γίνεται εκτεταμένη συζήτηση σχετικά με τους κινδύνους
από τις ουσίες που χρησιμοποιούνται στην αραίωση των
ναρκωτικών που πωλούνται στους δρόμους, π.χ.
τριμμένο γυαλί, ταλκ, ποντικοφάρμακο, απορρυπαντικές
σκόνες και άλλες διαλυτικές ουσίες. Καθώς δεν υπάρχει
απλός τρόπος για να καθοριστεί η καθαρότητα ενός
ναρκωτικού που πωλείται στο δρόμο, τα αποτελέσματα
της χρήσης του είναι απρόβλεπτα. Παρόλα αυτά μέσω
της ενδοφλέβιας διαδικασίας χορήγησης κάποιων
ουσιών που είναι δυνατόν να ληφθούν έτσι, θεωρείται
πως το μεγαλύτερο ποσοστό των ξένων ουσιών που
περιέχονται στη συγκεκριμένη ποσότητα, διαλύονται ή
αποβάλλονται στο σημείο βρασμού του εκάστοτε
διαλύματος. Δεν είναι γνωστές έρευνες που να
κατηγοριοποιούν συνδυασμούς ουσιών και ανάλογα
αποτελέσματα.
7.
8.
Οι άνθρωποι στρέφονται στην χρήση
ναρκωτικών γιατί επιδιώκουν να αλλάξουν
κάτι στη ζωή τους. Για να μοιάσουν ή και για
να διαφοροποιηθούν από τους υπόλοιπους,
για να ξεφύγουν ή να χαλαρώσουν, επειδή
τους έκανε να μοιάζουν πιο ώριμοι , για να
κάνουν την επανάστασή τους, για να
πειραματιστούν κ.α. Στην αρχή φαίνεται να
επιτυγχάνουν τον σκοπό για τον οποίο
στράφηκαν στην χρήση ναρκωτικών ουσιών.
9.
Κανείς δεν γνώριζε εξαρχής πως η εξάρτηση στις
ναρκωτικές ουσίες είναι μια εγκεφαλική διαταραχή και οι
άνθρωποι με εξάρτηση από τα ναρκωτικά έχουν
διαφορετική εγκεφαλική δομή και λειτουργία. Είναι αλήθεια
ότι η εξάρτηση εκφράζεται με μια μορφή καταναγκαστικής
συμπεριφοράς, η οποία συμπεριφορά είναι στενά
συνδεδεμένη με εγκεφαλικές αλλαγές που συμβαίνουν με
τον καιρό, με την επαναλαμβανόμενη χρήση ναρκωτικών.
Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά είναι δύσκολο να ελεγχθεί
εξαιτίας της καταναγκαστικής χρήσης ναρκωτικών και της
επιθυμίας που οδηγεί στην αναζήτηση των ναρκωτικών και
στην επαναλαμβανόμενη χρήση, ακόμα και στον κίνδυνο
αρνητικών συνεπειών για την υγεία και την κοινωνία.
Τα άτομα που είναι εξαρτημένα στα ναρκωτικά συχνά
αποτυγχάνουν στην προσπάθειά τους να σταματήσουν την
χρήση από μόνοι τους. Έτσι μοιραία ο καταναγκασμός στα
ναρκωτικά οδηγεί στον πόνο, τον φόβο, την ντροπή, την
μοναξιά, τον θυμό… στην κατάρρευση της ζωής.
10.
11.
Η απεξάρτηση από τα ναρκωτικά, δηλαδή η
αντιμετώπιση των συμπτωμάτων στέρησης είναι μόνο το
πρώτο βήμα στην καταπολέμηση του εθισμού. Αν το
στάδιο της απεξάρτηση ολοκληρωθεί επιτυχώς, το σώμα
του εξαρτημένου είναι καθαρό και οι σωματικές
λειτουργίες επανέρχονται στο φυσιολογικό. Ωστόσο, η
ψυχική κατάσταση του εξαρτημένου παραμένει αρκετά
ασταθής. Η έντονη επιθυμία για ναρκωτικά είναι
ιδιαιτέρως έντονη την περίοδο μετά την σωματική
απεξάρτηση. Οι εξαρτημένοι επιθυμούν να νιώσουν
αυτήν την άμεση αίσθηση ευχαρίστησης (το
«ανέβασμα»), την ευφορική δράση των ναρκωτικών, μια
σκέψη που τους καταβάλλει και είναι συνεχώς παρούσα
στο μυαλό τους. Εμείς πιστεύουμε ότι η ψυχολογική
υποστήριξη και η ενθάρρυνση από ειδικούς συμβούλους,
σε θέματα εξαρτήσεων, συμβάλουν στην επιτυχία της
πλήρης αποχής από τα ναρκωτικά.
12. Η
απεξάρτηση βασίζεται σε ένα ήδη υπάρχον
σύστημα υποστήριξης, θεραπευτικές ομάδες,
ατομική συμβουλευτική, διαλέξεις, στήριξη από
οικογένεια- φίλους κ.α. Στόχος της διαδικασίας
απεξάρτησης είναι η καλύτερη κατανόηση των
προβλημάτων τους και την επίδραση που αυτά
έχουν στην ζωή τους. Ταυτόχρονα αφυπνίζεται η
ανθρωπιά, η επιθυμία να ζήσουνε ως μέλη της
κοινωνίας, η ικανότητα να δημιουργούνε σχέσεις
με αρχές και κερδίζουν τον αυτοσεβασμό και την
αυτοεκτίμηση τους.
13.
Αποτοξίνωση –
απεξάρτηση ουσιών
Η απεξάρτηση από τις
ναρκωτικές ουσίες είναι
συνήθως μια μακροχρόνια
και επίπονη προσπάθεια και
για τον ίδιο τον ασθενή αλλά
και για το οικογενειακό του
περιβάλλον. Αν και το
στάδιο της σωματικής
στέρησης μπορεί να
καταπολεμηθεί σχετικά
εύκολα και γρήγορα με την
κατάλληλη φαρμακευτική
αγωγή, το στάδιο της
«εγκεφαλικής» απεξάρτησης
απαιτεί χρόνο και μεγάλη
προσπάθεια κυρίως από
τον ίδιο τον ασθενή.
14. Είδη
Ναρκωτικών
Ναρκωτικά: το πρόβλημα του εθισμού
Παρά το γεγονός ότι το κοινό συχνά
χρησιμοποιεί τον όρο ναρκωτικά για να
χαρακτηρίσει όλες τις τοξικές ψυχοτρόπες ουσίες
που διακινούνται παρανόμως και προκαλούν
σοβαρή διαστρέβλωση της προσωπικότητας με
αποτέλεσμα να διαταράσσεται η ικανότητα της
προσαρμογής και της κοινωνικής ενσωμάτωσης,
στην Ιατρική ο όρος αυτός επιφυλάσσεται μόνο
για τις ψυχοτρόπες ουσίες που προκαλούν
έντονη γενικευμένη καταστολή με αναλγησία,
όπως η μορφίνη και η ηρωίνη.
15.
16. Οι
τοξικές ψυχοτρόπες ουσίες που προκαλούν
σοβαρή αλλοίωση της προσωπικότητας του
χρήστη, ανάλογα με τους βασικούς μηχανισμούς
δράσης τους περιλαμβάνουν γενικώς τα
ηρεμιστικά – υπνωτικά όπως είναι το αλκοόλ και
τα αγχολυτικά φάρμακα, τα ναρκωτικά όπως
είναι η ηρωίνη και η μορφίνη, τα διεγερτικά όπως
η καφεΐνη, η κοκαΐνη και τα αντικαταθλιπτικά
φάρμακα, τα παραισθησιογόνα όπως το LSD και
τις ουσίες μεικτής δράσης όπως το χασίς και η
μαριχουάνα.
17.
18. Οι πιο δημοφιλείς ψυχοτρόπες ουσίες, που
διακινούνται παρανώμος είναι:
Μορφίνη, ηρωίνη: Ισχυρότατα
κατασταλτικά, ακόμη και σε μικρές
δόσεις, με αποτέλεσμα να προκαλείται
ζάλη, καταστολή των αισθήσεων και των
συναισθημάτων, ναυτία, άμβλυνση
πόνου, μείωση ή εξαφάνιση ερωτικής
διάθεσης, ευφορία. Σε μεγαλύτερες
δόσεις εγκεφαλοπάθεια, αναπνευστική
καταστολή, υπόταση, βραδυκαρδία,
υποθερμία, λήθαργος, κώμα, θάνατος.
19. Κοκαΐνη:
Ισχυρότατο διεγερτικό, που προκαλεί
άμεσα έντονη διέγερση με έξαψη, ευφορία,
ψευδαίσθηση αυξημένης ενέργειας. Λόγω
ισχυρής διέγερσης των ζωτικών οργάνων,
μπορεί να προκληθεί έμφραγμα μυοκαρδίου,
εγκεφαλικό επεισόδιο, επιληψία, παραλήρημα,
υπέρταση, υπερθερμία, θάνατος. Παρά το
γεγονός ότι οι χρήστες χρησιμοποιούν συχνά την
κοκαΐνη για οξεία αύξηση της σεξουαλικής
ενέργειας, σε χρόνια χορήγηση προκαλείται
μείωση της σεξουαλικής ορμής, ανικανότητα και
στειρότητα, λόγω εξάντλησης της ζωτικής
εφεδρείας του οργανισμού.
20. LSD:
Ισχυρότατο παραισθησιογόνο.
Προκαλείται διαταραχή της αντίληψης με
απελευθέρωση συναισθηματικών
εκδηλώσεων, όπως κλάματος ή γέλιου και
ανάπτυξη παραισθήσεων και
ψευδαισθήσεων που μπορεί να
οδηγήσουν σε απρόβλεπτη συμπεριφορά
(π.χ. αυτοκτονία), σχιζοφρενικό επεισόδιο.
Οι παρενέργειες περιλαμβάνουν την
ταχυκαρδία, τον τρόμο, την υπέρταση, την
υπερπυρεξία.
21. Χασίς
μαριχουάνα: Σε μικρές δόσεις
προκαλούν ευφορία, ταχυκαρδία, υπνηλία,
διαφοροποιημένη αντίληψη χρόνου, άρση
αναστολών, ψυχοκινητικά προβλήματα. Οι
ουσίες αυτές μπορούν να δράσουν και ως
παραισθησιογόνα.
22.
23. Σε συστηματική χρήση προκαλούνται, ρινίτιδα, λαρυγγίτιδα,
βαριά πνευμονική βλάβη, διαταραχή γονιμότητας, στυτική
δυσλειτουργία και ανικανότητα, καρδιακές αλλοιώσεις,
έκπτωση γνωστικών λειτουργιών.
