1. Cywilizacja Egiptu trwała ponad 3000 lat. Ich budowle były zabytkami nawet dla Greków i Rzymian. Egipt rozwinął się dzięki wylewom Nilu, skutkiem czego zbierano wysokie plony w ciągu roku. Opanowano obróbkę miedzi, posługiwano się łodziami oraz wynaleziono pismo hieroglificzne. Państwem kierowali faraonowie – władcy którym przypisywano boskie pochodzenie. Wierzono w ich nieśmiertelność, dlatego mumifikowano ciała zmarłych i składano do specjalnych grobowców. Historię Egiptu dzieli się na dynastie, czyli okresy panowania jednej rodziny. Niektóre z nich miały kilkunastu królów, inne tylko jednego. Na przestrzeni wieków panowało 30 dynastii egipskich i dwie greckie. Starożytny Egipt

4. 5.Lata: 1570-1070 rok p.n.e. Dynastia: XVIII-XX Okres: Nowe Państwo Wydarzenia: Złoty wiek Egiptu. Panowanie Tutanchamona. Powstaje księga umarłych. Pierwsze kamienne grobowce w Dolinie Królów. Żydowscy niewolnicy uciekają z Egiptu pod przewodnictwem Mojżesza. Ramzes II pokonuje Hetytów w bitwie pod Kadesz. 6.Lata: 1070-664 rok p.n.e. Dynastia: XXI-XXV Okres: Trzeci Okres Przejściowy Wydarzenia: Zmierzch potęgi faraonów. Egipt zmuszony do korzystania z usług libijskich najemników. 7.Lata: 664-332 rok p.n.e. Dynastia: XXVI-XXX Okres: Okres Późny Wydarzenia: Najazd Asyryjczyków na Egipt. Nubijscy władcy rozwijają badania nad historią. Panowanie perskich królów w Egipcie.

5. Lata: 332-30 rok p.n.e. Okres: Okres ptolemejski Wydarzenia: Aleksander III Wielki podbija Egipt. Panowanie greckiej dynastii Ptolemeuszy. Kleopatra VII ostatnią królową Egiptu. Lata: 30 rok p.n.e – 641 rok n.e. Okres: Okres rzymski Wydarzenia: Egipt częścią imperium rzymskiego oraz spichlerzem Rzymu. Lata: 641 rok Wydarzenia: Egipt podbity przez Arabów. Srebrna tetradrachma z roku ok. 215 p.n.e.

6. Egipscy Bogowie Wszyscy Egipcjanie pragnęli dostać się do świata duchów. Ich religię charakteryzował dualizm, czyli podział na dobro i zło. Wierzono w życie pozagrobowe, zależne od uczynków danego człowieka w życiu doczesnym, które było indywidualnie oceniane na Sądzie Ostatecznym. Czczono siły przyrody. Egipcjanie wierzyli w wielu bogów (politeizm). W całym Egipcie czczono ich około 800, lecz większość z tych kultów miała charakter miejscowy. Bogowie w cywilizacji starożytnego Egiptu wywodzili się z prehistorycznych kultów animistycznych i byli częścią bardzo bogatej mitologii. Jednym z najważniejszych bogów był zwykle faraon.

7. 1.Sobek- bóstwo o głowie krokodyla, sprawujące władzę nad wodą. 2.Tot- bóstwo o głowie ibisa. Patron księżyca i nauki, który wynalazł mowę i pismo. 2. 1.

8. 4. Set - bóstwo pustyni i burz. Mityczny morderca Ozyrysa. 3. Re - ubóstwione Słońce, bóg-stwórca, Pan światła i władca bogów. Egipcjanie Nazywali samych siebie trzodą boga Re. 4. 3.

9. 6. Horus - bóg o głowie sokoła. Opiekował się faraonami. 5. Hathor - bóstwo o krowich Rogach. Bogini miłości, szczęścia, tańca i muzyki. 5. 6.

10. 8. Sachmet - kobieta-lwica. Bogini wojny. Żona Ptaha . 8. 7. Ptah - bóg, który nadał imiona wszystkim rzeczom na świecie. Nazywając jakąś rzecz- stwarzał ją. 7.

11. 9. Ozyrys - bóg śmierci i odrodzonego życia. Władca ziemi i podziemi. Nauczył ludzi uprawy roli. 9. 10. 10. Izyda - żona Ozyrysa. Opiekowała się dziećmi i kobietami.

12. 12. Bes - karzełek. Bóg szczęścia i opiekun rodziny. 11. Anubis - bóg śmierci z głową szakala, który pomagał sporządzać mumie. 11. 12.

15. Grobowiec Setiego I Został odkryty 16 października 1817 r. przez Giovanniego Belzoniego. Ma jedną z najbardziej skomplikowanych konstrukcji wśród grobowców znalezionych w Dolinie Królów. Składa się z szeregu komnat połączonych schodami i rampami, tworzących najdłuższy i najgłębszy grób w dolinie. Znaleziony w komorze grobowej sarkofag znajduje się obecnie w Muzeum Soane w Londynie, mumii w nim już nie było - została przeniesiona do skrytki w Deir el-Bahari. Ściany grobowca pokryte są licznymi freskami, przedstawiającymi króla przed wizerunkami bóstw oraz scenami z ceremonii pogrzebowych

20. Faraon Władza faraona była despotyczna i nieograniczona,przed nikim nie odpowiadał za swe czyny. Poddani uważali go za bóstwo, syna najwyższego boga Re. Faraon miał na swoje rozkazy tysiące żołnierzy i urzędników, którzy pilnowali aby w najdalszych zakątkach kraju wypełniano jego wolę. Ziemia w Egipcie należała w całości do niego. Kapłani Wąska grupa ludzi, posiadali wiedzę religijną, matematyczną, astronomiczną, mieli wielkie bogactwa w świątyniach. Te same rodziny z pokolenia na pokolenie pełniły służbę w świątyniach. Gromadzili w ten sposób ogromne majątki, między innymi z ofiar składanych przez wiernych. Często zagrażali władzy faraona. Obok faraonów stanowili również istotny czynnik w sprawowaniu władzy. Posiadłszy wiedzę o zjawiskach przyrody, wprowadzili podział roku na 12 miesięcy i 365 dni, potrafili przewidzieć zaćmienie Słońca i wylewy Nilu, kierowali pracami nawadniającymi i budowlanymi. Jako jedyni potrafili pisać, czytaćDo tego wladza faraona byla despotyczna inie ograniczona wszyscy poddani musieli wykonywac jego polecenia nikt niemial prawa sie sprzeciwic bostwu syna boga ra .wiara egipcjan egipcjanie wierzylize po smierci czlowieka jego dusza zyje nadal w innym swiecie az do momentu rozpadnieciu ciala egipcjanie mieli 42 bogow ich wiare nazywamy wiara politestyczna egipcjanie poddawali swoich przodkow skomplikowanym zabiegom oraz kosztownym wyjmowali wnecznosci majac zapobiec procesowi rozkladu Urzędnicy Rządzili w imieniu faraona. Pobierali podatki w zbożu, bydle itp. Organizowali i nadzorowali roboty publiczne, np. budowę kanałów nawadniających lub piramid. Wśród egipskich urzędników ważną rolę pełnili pisarze. Byli oni niezbędni w pałacu faraona, w biurach innych urzędników i wszędzie tam gdzie prowadzono jakieś rachunki. Pisali ile towaru wyprodukowano, dostarczono do magazynów, a ile z nich wydano. Żołnierze Cieszyli się (zwłaszcza dowódcy) szczególnymi łaskami faraona. Żyli z łupów i mogli brać jeńców. Niektórzy dostawali od faraona ziemię i nie płacili podatków ale pełnili służbę w wyjątkowo trudnych warunkach. Chłopi Najliczniejsza i najbiedniejsza grupa społeczna w starożytnym Egipcie. Uprawiali ziemię faraona, z której połowę plonów musieli oddać w formie podatków na rzecz faraona. Na rozkaz władcy musieli pracować przy budowie kanałów, świątyń i piramid. Niewolnicy Grupa ludzi nie posiadająca żadnych praw. Byli podstawową siłą roboczą. Traktowano ich jako narzędzia pracy lub zwierzęta pociągowe. Najczęściej zostawali nimi jeńcy wojenni. Czekała na nich tylko budowa piramid i kanałów nawadniających, w najlepszym przypadku byli służbą w bogatych domach . Warstwy społeczne w Egipcie

21. Określenie " faraon " używane było w stosunku do egipskich władców. Egipt swoich pierwszych króli po pewnym czasie czcił jako bogów, przy czym na ten temat nie ma niezbitych dowodów. Pierwszym władcą Egiptu był Menes, natomiast przez kolejne 3.000 lat Egipt miał ponad 170 władców, w tym kilka kobiet, które nosiły jednak miano "król Egiptu". Faraon miał władzę o charakterze religijno-świeckim. Sprawował on rządy i pełnił jednocześnie funkcję kapłana. Faraon był jedynym i prawdziwym kapłanem i namiestnikiem bogów na Ziemi. Podczas koronacji faraonowie stawali się boscy. Faraon miał największą władzę i największy autorytet wśród ludu w okresie Starego Państwa (czyli w okresie od ok. ok. 2686-2181 p.n.e.). Z uwagi na religijny aspekt rządów władza faraona nad ludem umacniała się. Robotnicy z wielkim oddaniem budowali piramidy, gdyż byli przekonani o zbawieniu i nieśmiertelności także ludu odchodzącego w zaświaty wraz z faraonem. Faraon osobiście brał udział w ceremoniach i rytuałach w świątyni, nie tylko w trakcie świąt. Brał także udział w świeckim życiu swojego narodu, który ze swoim władcą miał bardzo dobry kontakt. Faraon często był widywany w na imprezach o charakterze świeckim lub nawet podróżował łodzią po Nilu. Nie było jednak możliwości zbytniego zbliżania się do faraona - za złamanie zasady nietykalności człowieka spotykała nawet śmierć. Faraon stanowił uosobienie i był dysponentem "porządku wszystkich rzeczy". Społeczeństwo postrzegało faraona jako wzór wszystkich cnót, jako chodzącą doskonałość, jako ideał. Taki był przynajmniej ich wizerunek - ukazywał zawsze cały majestat oraz dostojeństwo osoby. Faraonowie

22. Życie codzienne. Państwo Egipskie powstało pod koniec czwartego wieku p.n.e. u ujścia Nilu, który był sercem tego fascynującego kraju, którego zagadek pomimo upływu tylu setek nie udało się do końca rozwikłać. Egipt zajmował północno- wschodnią część Afryki rozciągał się do morza śródziemnego. Dzieliły się na dwie części zwane: Górnym i Dolnym Egiptem- nad całym państwem władzę sprawował faraon- żywy bóg. Jak wspomniałam- życiodajną siła Egiptu był Nil, rzeka wokół której koncentrowało się życie państwa. To od jego corocznych wylewów zależało, czy dany rok obfitował w urodzaj czy nie. Jeśli tak oznaczało to, że bogowie byli zadowoleni i należało oddać im dziękczynienie; jeśli zaś rok był marny oznaczało to, że bogowie byli z jakiegoś względu niezadowolenie i trzeba było ich czymś obłaskawić. To właśnie przez wzgląd na owe wylewy Nilu rok egipski składał się z dwóch części: suchą i achet, kiedy to nastawał jedyny czas siania pszenicy i jęczmienia, a także wszelakich owoców. Ze względu na odwiecznie powtarzający się cykl świętej rzeki Egipcjanie byli przede wszystkim ludem rolniczym, łowieckim, rybackim lecz także kupieckim, a z czasem dzięki rozwojowi techniki i wszelakich nauk takich jak astronomia stali się jedną z najbardziej rozwiniętych cywilizacji. Domy Domy budowano z cegieł ręcznie lepionych z gliny i suszonych na słońcu a składały się one z kilku izb. Domy starożytnych Egipcjan cechowało to, że centralną ich częścią był wewnętrzny dzieciniec. Jako drzwi używano mat trzcinowych. Oczywistym był też fakt iż im majętniejsza była rodzina tym większy był dom, miał więcej pomieszczeń, był bogatej wyposażony, a nawet posiadał piętra. Podstawowym wyposażeniem egipskiego domy były stoły, maty na których sypiano, a także najróżniejsze naczynia, narzędzia (w tym tkackie), a także posągi bóstw. W budynkach tych zamieszkiwały całe rodziny. Jedzenie W skład diety Egipcjan wchodziły: owoce takie jak winogrona, daktyle, melony, figi i inne; sezam, proso, sorgo, pszenica, jęczmień (z dwóch ostatnich wyrabiani chleb, zaraz po piwie jeden z najważniejszych produktów życia codziennego :D), ryby i mięso zarówno zwierząt gospodarskich takich jak krowy jak i tych dziko żyjących np. antylopy. Ubiór. Ze względu na warunki klimatyczne jakie panowały i panują w Egipcie strój Egipcjan był Doś skąpy i przewiewny. Noszono charakterystyczną, fałdowaną spódniczkę pod którą wkładano przepaskę (bądź tylko w owej chadzano), a kobiety zaś nosiły na pelerynki osłaniające nieco piersi- torsy mężczyzn pozostawały nagie. Na nogi wkładano sandały, a na głowy peruki. Ci zamożniejsi na ten ostatni element ubioru nakładali ulepiony z wosku stożek nasączony perfumami, który pod wpływem ciepła topniał ulatniając przyjemną woń. Ponadto noszono także charakterystyczną biżuterię, a także nakładano na twarz charakterystyczny makijaż- robiły to nie tylko kobiety lecz także mężczyźni. Co ciekawe farbowano także spody dłoni- czerwoną henną. Egipskie ubrania słynęły ze swej bieli pozyskiwano ją w prosty sposób- wystawiano je bezpośrednio na promienie słoneczne.

23. Rodzina Egipcjanie mogli wstępować w związki małżeńskie już od wieku dwunastu lat i z tego co wiem dziewczyna sama mogła wybrać sobie męża, lecz warunkiem zawarcia małżeństwa była akceptacja rodziców. Nie oznacza to jednak, że nie było miejsca na związki zawierane dla korzyści majątkowych. Egipcjanie byli raczej monogamistami- lecz jeśli było kogoś na to stać mógł pozwolić sobie na posiadanie kilu żon, lecz pierwsze w dziedziczeniu po nim były dzieci z jego pierwszego (najważniejszego) małżeństwa. Ponadto kobiety w starożytnym Egipcie traktowane były z szacunkiem, choć nie maiły tak wysokich i rozległych praw jak mężczyźni. Starano się także dochowywać sobie wierności: karą za zdradę dla kobiety było oszpecenie twarzy; dla mężczyzny- kastracja. Egipskie rodziny były z reguły wielodzietne, przy czym pamiętać należy że wiele z dzieci w danej rodzinie nie dożywało wieku uznawanego za pełnoletni. Podobnie przyczyną zgonu- zarówno dla matki jak i dla dziecka był sam poród- głownie ze względów higienicznych. Na temat porodu warto wiedzieć jeszcze, że odbywał się on w pozycji nie leżącej lecz- klęczącej.

24. Koniec Dziękuję za obejrzenie mojej pracy. Źródła: www.wikipedia.pl , www.google.pl oraz ,,Straszna historia” wyd. Egmont Wykonał: Paweł Kusiak kl.IIIB