2. Do najczęściej spotykanych patologii władzy należy zaliczyć jej
alienację (łac. alienus należący do kogo innego), czyli proces izolacji i
dystansowania się organów państwa od społeczeństwa.
Do najczęstszych postaci alienacji organów państwa należą:
• centralizacja,
• koncentracja uprawnień,
• oligarchizacja grup rządzących,
• biurokratyzacja,
• partykularyzm,
• nepotyzm,
• brutalizacja metod rządzenia,
• korupcja.
3. Skupienie uprawnień decyzyjnych w rękach władzy
i ograniczenie kompetencji władzy lokalnej. Wyróżnić można:
- centralizację biurokratyczną, polegającą na skupieniu władzy na szczeblu
centralnym, czego świadectwem jest wzrost roli budżetu centralnego w
wydatkach państwa i ograniczenie budżetów władz lokalnych;
- centralizację technokratyczną, związaną z tak zwanymi rządami
specjalistów (ekspertów), których fachowa wiedza ma bezpośredni wpływ,
na decyzje polityczne organów państwowych;
- centralizację militarystyczną, występującą w wypadku grupy dowódców
wojskowych lub cywilnych ekspertów do spraw bezpieczeństwa państwa,
decydujących o wzroście nakładów na armię i rozwoju przywilejów
wyższych oficerów ponad rzeczywiste potrzeby;
- centralizację plutokratyczną (gr. plutokratia - władza bogaczy), gdy wąska
grupa ludzi najbogatszych (elita finansowa) skupia w swoim ręku zarówno
władzę polityczną, jak i ekonomiczną
4. Grupy rządzące przekształcają się w szczelnie
zamknięte elity władzy, które dzięki swoim
politycznym i ekonomicznym przywilejom wyraźnie
oddzielają się od społeczeństwa i nie podlegając
kontroli społecznej bądź lekceważąc ją - stoją ponad
prawem.
5. Biurokratyzacja władzy to mnogość przepisów i procedur, dzięki którym
urzędnik może uniknąć osobistej odpowiedzialności za podejmowane
decyzje, podnieść polityczną i społeczną rangę swej funkcji, a przez to
zwiększyć swą władzę nad obywatelem. Bezduszność biurokracji polega na
tym, że urzędnik widzi tylko konkretny przepis, który musi zastosować, nie
zaś głębię problemu spraw zgłaszanych przez petenta.
6. Partykularyzm (łac. particularis - oddzielny,
szczególny). Dochodzi do niego wówczas, gdy ośrodki
decydenckie nie uwzględniają całokształtu interesów
określonego społeczeństwa czy państwa, ignorując
potrzebę jego harmonijnego rozwoju gospodarczego,
kulturalnego itp.
7. Nepotyzm (łac. nepos - bratanek, wnuk), czyli obsadzanie
kierowniczych stanowisk w państwie osobami
wywodzącymi się z bliższej lub dalszej rodziny przywódcy
państwa czy innego wysokiego dostojnika państwowego.
Klientelizm – oparcie władzy na układach i wzajemnych
zależnościach politycznych.
Raul i Fidel Castro
8. Nadmierne używanie środków mających na celu wymuszenie
posłuszeństwa (wykorzystanie sił wojska lub policji do tłumienia
manifestacji, strajków, zezwolenie im na użycie broni palnej,
przekraczanie zwykłych środków przymusu osobistego, represje
wobec rodzin osób podejrzanych o działalność opozycyjną, inwigilacja
opozycji itp.).
Pacyfikacja kopalni Wujek 1981
Pomnik ofiar grudnia 1970
Poznański Czerwiec 1956
9. Przyjmowanie korzyści
majątkowych przez osoby
sprawujące władze w zamian
za określone decyzje.
Władza skorumpowana to
władza niemoralna, arogancka
i stronnicza, a więc
niegwarantująca właściwego
wypełniania wewnętrznych
funkcji i zadań stojących przed
państwem.
