Lekcja 4: Maszyny i narzędzia Lekcja 4: Maszyny i narzędzia do ochrony i pielęgnacji roślin

1. Blok II: Mechanizacja prac
w produkcji roślinnej
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Lekcja 4: Maszyny i narzędzia do pielęgnacji i
ochrony
roślin (2 godz.)
1. Pielniki
2. Obsypniki
3. Przygotowanie do pracy oraz konserwacja
pielników
i obsypników
4. Opryskiwacze polowe
5. Opryskiwacze sadownicze
6. Przygotowanie do pracy maszyn do ochrony

2. Pielniki

3. PIELNIKI
BIERNE AKTYWNE KOMBINOWANE
1.Pielniki
Pielniki służą do uprawy gleby między roślinami.
Pielniki i obsypniki są obecnie dość powszechnie stosowane
w ekologicznej uprawie roślin i warzyw lub jako uzupełnienie
zwalczania chwastów za pomocą środków ochrony roślin.

4. 1.Pielniki
Pielnik bierny z gwiaździstymi zębami spulchniającymi
glebę pomiędzy roślinami w rzędzie

5. 1.Pielniki
Pracujący opielacz bierny Vibro Crop

6. 1.Pielniki
Sekcja robocza pielnika biernego Orkan

7. 1.Pielniki
Pielnik aktywny – trzyrzędowa glebogryzarka Badalini

8. 1.Pielniki
Pielnik aktywny Maschio K z sekcjami różnej szerokości
i zbiornikami na nawozy

9. 1.Pielniki
Pielnik aktywny „MULTIPIEL”

10. 1.Pielniki
Pielnik aktywny „MULTIPIEL”

11. 1.Pielniki
Pielnik aktywny – glebogryzarka TRUSKAWKA

12. 1.Pielniki
Pielniki stosuje się do prac pielęgnacyjnych, które są
wykonywane po przeprowadzeniu uprawy podstawowej
i zasianiu (kukurydza, buraki cukrowe) lub zasadzeniu roślin
uprawnych (ziemniaki). Zabiegi uprawy międzyrzędowej
wykonuje się między rzędami roślin uprawnych lub warzyw na
głębokości do 5 cm.
Pielniki najczęściej są narzędziami zawieszanymi z elementami
roboczymi mocowanymi w odrębnych zespołach, stanowiących
sekcje. Modułowość konstrukcji narzędzi i maszyn
stosowanych do pielęgnacji roślin uprawianych w rzędach
umożliwia tworzenie typoszeregów różniących się szerokością
roboczą oraz łatwą regulację rozstawu sekcji w zależności od
odległości między rzędami roślin.

13. 1.Pielniki Pielnik zawieszany z elementami roboczymi biernymi składa
się z belki narzędziowej, do której jest przymocowana rama
ze wspornikiem zawieszenia. Belka narzędziowa ma
prowadnice, po których przesuwają się na rolkach sekcje
zespołów roboczych. Do sterowania zespołami roboczymi
wykorzystuje się dźwignię ręczną lub układ automatyczny,
wyposażony w czujnik mechaniczny lub elektroniczny. Przy
sterowaniu ręcznym do ramy jest mocowane również siedzisko
dla obsługującego.
Zespoły robocze pielnika łączy się z jego ramą w sposób
ruchomy poprzez układ równoległoboczny, w którym noże
pielące lub gęsiostopki są zamocowane w uchwytach do
wspólnej belki narzędziowej w sekcji, połączonej z ramą
narzędzia. Do belki narzędziowej jest również zamocowane
koło kopiujące. W równoległoboku jest umieszczona sprężyna
ułatwiająca zagłębianie się noży w glebę. Podczas pracy
pielnika wyposażonego w równoległoboczny układ zamocowania
zespołów roboczych kąt działania wszystkich noży
i gęsiostopek pozostaje cały czas jednakowy.

14. 1.Pielniki
Schemat pielnika ciągnikowego zawieszanego:
1 - belka narzędziowa (prowadnica dolna sekcji pielnika), 2 - belka
narzędziowa (prowadnica górna), 3 - uchwyty mocujące noże, 4 - czujnik
mechaniczny, 5 - czujnik elektroniczny, 6 - dźwignia sterownicza, 7 - dolne
wsporniki sworzni zawieszenia, 8 - siedzisko, 9 - sekcja robocza zamocowana
na mechanizmie równoległoboku, 10 - koło kopiujące, 11 - koło podporowe, 12 -
wspornik zawieszenia, 13 - rolki prowadzące, 14 - noże jednostronne lewy i
prawy, 15 – sprężyna.

15. 1.Pielniki
Do najczęściej stosowanych zespołów roboczych pielnika
zaliczają się gesiostopki, noże pielące jednostronne i noże
dłutowe.
W międzyrzędziu może być ustawiona jedna gęsiostopka
o odpowiedniej szerokości roboczej lub kilka, ustawionych
ukośnie względem podłużnej osi międzyrzędzia.
Używa się także dwóch noży jednostronnych, które
wystarczająco pokrywają wąskie międzyrzędzie albo są
uzupełniane dodatkowo gęsiostopka, umieszczoną przed lub za
nimi. Przy takim ustawieniu zespołów roboczych pielnika ostre
końce krawędzi roboczych noży jednostronnych powinny być
zawsze skierowane do środka międzyrzędzia, a nie ku roślinom,
aby zmniejszyć niebezpieczeństwo ich podcięcia lub przysypania
przy nadmiernym zbliżeniu noży do rzędu.

16. 1.Pielniki
Typowe zespoły robocze pielnika:
1 - gęsiostopka,
2, 3 - lewy i prawy nóż jednostronny,
4 - nóż dłutowy

17. 1.Pielniki
Układ równoległoboczny zamocowania sekcji pielącej do ramy
narzędzia

18. 1.Pielniki
Sekcja pielnika: 1 - noże pielące, 2 -gęsiostopka, 3 - belka
narzędziowa sekcji, 4 - równoległobok przegubowy, 5 -koło
kopiujące, 6 - sprężyna sekcji, 7 -rama, 8 - kółko spulchniające, 9 -
dźwignia kółka spulchniającego, 10 - sprężyna kółka.

19. Obsypniki

20. 2.Obsypniki
Zadaniem obsypnika jest uformowanie na powierzchni pola redlin
oraz oczyszczenia z chwastów ich powierzchni.
Obsypnik powinien pozwalać również na pracę w międzyrzędziach
różnej szerokości oraz na ustawienie wymaganej głębokości
pracy.

21. 2.Obsypniki

22. 2.Obsypniki

23. 2.Obsypniki

24. 2.Obsypniki Korpus obsypnika ma dwustronny lemiesz, nad którym jest
umieszczona pierś odkładnicy 2, niosąca dwa skrzydła 3
o kształcie zbliżonym do odkładnic korpusu płużnego.
Skrzydła mogą być rozsuwane na boki, co pozwala na
dostosowanie ich do szerokości międzyrzędzia i uformowanie
wymaganego kształtu redliny. Bezpośrednio za korpusem
obsypującym umieszcza się często zespół roboczy pielnika
redlinowego (spulchniacz) 4, mającego kształt szeregu prętów
o elastycznej budowie, dostosowujących się do kształtu
formowanej redliny. Uzupełnieniem tego zespołu są pręty
pielące wierzch redliny (spulchniacz) 5, umieszczone osobno
między sekcjami roboczymi z korpusami obsypnika.

25. 2.Obsypniki Zespół roboczy obsypnika:
1 - lemiesz dwustronny,
3 - skrzydła odkładnic,
4 - spulchniacz boków redliny,
5 - spulchniacz wierzchu redliny,
6 - śruba ustalająca głębokość
roboczą korpusu obsypującego,
7 - śruba ustalająca szerokość
roboczą korpusu obsypującego,
8 - śruba ustalająca głębokość
roboczą zgrzebła, 9 - śruba
ustalająca szerokość roboczą
zgrzebła, 10 - jarzmo ustalające
położenie gęsiostopki wygiętej,
11 - śruba ustalająca położenie
spulchniacza redlin, 12 - regulator
napięcia sprężyny, 13 - śruby
ustalające położenie
równoległoboku na belce
narzędziowej, 14 - rama,
17 - gęsiostopki boczne

26. 2.Obsypniki Budowa obsypnika jest zbliżona do budowy pielnika. Jednak ze
względu na możliwość mniej dokładnego ruchu agregatu bez
szczególnego zagrożenia roślin uprawnych w obsypnikach nie
stosuje się siodełka dla pomocnika ani też dodatkowego steru.
Obsługa agregatu jest więc jednoosobowa (traktorzysta). Na
ramie obsypnika rozstawia się w odpowiednich miejscach sekcje
robocze, zbudowane również w postaci równoległoboków jak w
pielnikach. Sekcje te mogą być rozsuwane na całej szerokości
ramy odpowiednio do liczby i szerokości obsypywanych rzędów.
Rama jest oparta na jednym kole podporowym, a niekiedy na
dwóch takich kołach jak pielniki. Ciągnik pracujący
z obsypnikiem musi mieć również rozstaw kół dostosowany do
szerokości międzyrzędzi, tak jak to jest przy pielnikach.
Ze względu na znaczne podobieństwo obydwu narzędzi buduje się
również narzędzia uniwersalne, tzw. wieloraki, które pozwalają
na zamocowanie na swojej ramie bądź to sekcji pielących, bądź
też sekcji z korpusami obsypującymi. Wielorak musi jednak być
zaopatrzony w ster i siodełko niezbędne przy pieleniu. Ster ten
powinien być zablokowany specjalną przetyczką przy
wykorzystaniu narzędzia do obsypywania.

27. Przygotowanie do pracy
oraz konserwacja pielników
i obsypników

28. 3.Przygotowaniedopracyorazkonserwacjapielnikówi
obsypników Pielniki poruszają się po polu z reguły ruchem czółenkowym,
pieląc kolejno pasy odpowiadające ich szerokości roboczej.
Bardzo ważne jest tu dokładne zgranie szerokości roboczej
pielnika z szerokością roboczą stosowanego wcześniej siewnika
lub sadzarki. Jest zasadą, że pielnik nie powinien jednocześnie
obrabiać międzyrzędzi uzyskanych z dwóch różnych przejść
siewnika. W tym wypadku bowiem powstaje pomiędzy
obydwoma przejściami tzw. międzyrzędzie stykowe, którego
szerokość jest zależna tylko od dokładności prowadzenia
agregatów przy siewie, a nie od nastawienia samej maszyny.
Obejmując więc pielnikiem kilka przejść siewnika, włącza się w
zakres jego pracy również międzyrzędzie stykowe, co stwarza
duże niebezpieczeństwo uszkadzania (wycinania) roślin
uprawnych przy pieleniu. Dlatego też należy dopilnować, aby
zaistniała pełna zgodność szerokości roboczej pielnika i
szerokości roboczej siewnika lub aby była pielona połowa
szerokości obsiewanej przez siewnik w jednym jego przejściu.
Stąd też korzystne jest stosowanie parzystej liczby rzędów w
siewnikach i sadzarkach do roślin wymagających późniejszej
uprawy międzyrzędowej.

29. 3.Przygotowaniedopracyorazkonserwacjapielnikówi
obsypników
Przykład współpracy ciągnika z siewnikiem oraz pielnikiem przy
układzie sześciorzędowym i szerokości międzyrzędzia 45 cm

30. 3.Przygotowaniedopracyorazkonserwacjapielnikówi
obsypników
Schemat ustawienia pielnika w układzie symetrycznym przy pracy
4-rzędowej, rozstaw kół 135 cm,

31. 3.Przygotowaniedopracyorazkonserwacjapielnikówi
obsypników
Schemat ustawienia pielnika w układzie asymetrycznym przy pracy
6-rzędowej, rozstaw kół 135 cm,

32. 3.Przygotowaniedopracyorazkonserwacjapielnikówi
obsypników
Schemat ustawienia pielnika w układzie symetrycznym przy pracy
6-rzędowej, rozstaw kół 180 cm

33. 3.Przygotowaniedopracyorazkonserwacjapielnikówi
obsypników
Konserwacja i przechowywanie narzędzi do upraw
międzyrzędowych polega na oczyszczeniu i umyciu elementów
roboczych oraz starannym ich zabezpieczeniu przed korozją.
Pozostawione narzędzia i maszyny muszą być zawsze tak
ustawione, aby ich ostre elementy nie stanowiły zagrożenia dla
ludzi i zwierząt w gospodarstwie.

34. Opryskiwacze polowe

35. Podział opryskiwaczy
OPRYSKI-
WACZE
CIŚNIENIOWE
ZAWIESZANE PRZYCZEPIANE
Z POMOCNICZYM
STRUMIENIEM
POWIETRZA
4.Opryskiwaczepolowe

36. 4.Opryskiwaczepolowe
Opryskiwacz polowy zawieszany Pilmet 300 LM/400 LM

37. 4.Opryskiwaczepolowe
Opryskiwacz polowy zawieszany Pilmet 800/1000

38. 4.Opryskiwaczepolowe
Opryskiwacz polowy zaczepiany
Pilmet 1200/1600/2000/2500 - PLUS

39. 4.Opryskiwaczepolowe
Opryskiwacz polowy zaczepiany
Pilmet Europa 2500/3000 PLUS

40. 4.Opryskiwaczepolowe
Opryskiwacz sadowniczy przyczepiany
Ślęza 1000/1500/2000

41. 4.Opryskiwaczepolowe
Opryskiwacz sadowniczy zawieszany
Pilmet 330/340

42. 4.Opryskiwaczepolowe
Opryskiwacz Pelikan Vento Multisystem 1500 z belką składaną
hydraulicznie, przeznaczony do oprysków pasowych z pomocniczym
strumieniem powietrza.

43. 4.Opryskiwaczepolowe Na następnym slajdzie przedstawiono schemat, na podstawie
którego opisana jest zasada działania opryskiwacza
ciśnieniowego.
Ciecz trująca jest zasysana ze zbiornika 1 przez pompę 2,
napędzaną przez wał odbioru mocy 3. Na pompie jest
umieszczona powierzchnia 4, stanowiąca rodzaj zbiornika
zamkniętego od góry i wypełnionego częściowo cieczą,
a częściowo powietrzem, która służy do wyrównania ciśnienia
cieczy podawanej przez pompę. Zawór przelewowy 5, dociskany
sprężyną o regulowanym nacisku, służy do regulacji ilości cieczy
wypryskiwanej na pole, kierując jej część powrotnie do zbiornika
poprzez mieszadło 6. Filtry 7, 8 i 9 chronią przed zapychaniem
się poszczególnych elementów opryskiwacza zanieczyszczeniami,
jakie mogą znajdować się w zawartości zbiornika, zaś manometr
10 pozwala na kontrolę wysokości nastawionego ciśnienia. Ciecz
jest wypryskiwana na powierzchnię pola przez zespół rozpylaczy
(dysz) 11, umieszczonych na belce polowej 12. Podstawowym
zespołem opryskiwacza są rozpylacze, które zapewniają
wymagane rozdrobnienie cieczy.

44. 4.Opryskiwaczepolowe
Podstawowy schemat opryskiwacza: 1 - zbiornik, 2 - pompa, 3 - wał
napędowy, 4 - powietrznia, 5 - zawór przelewowy, 6 - mieszadło
hydrauliczne, 7 - filtr ssący, 8 - filtr szeregowy, 9 - filtr wlewowy,
10 - manometr, 11 - dysze, 12 - belka polowa

45. 4.Opryskiwaczepolowe
Stosowane dwa podstawowe typy rozpylaczy: wirowe -
rozpylające ciecz w kształcie stożka, i szczelinowe -
rozpylające ciecz w kształcie wachlarza o płaskim strumieniu.
Dla uzyskania prawidłowej pracy rozpylaczy szczelinowych ich
szczeliny muszą być ustawione pod odpowiednim kątem do
kierunku ruchu opryskiwacza, co przy stosowaniu opraw typu
bagnetowego jest zapewnione od razu przez ich konstrukcję.
Jeśli oprawy są starszego typu, nakręcane na korpus,
odpowiednie ustawienie szczeliny wypływowej musi ustalić
użytkownik na podstawie instrukcji obsługi opryskiwacza. Ciec-
z doprowadzana do oprawy 1 przewodem dopływowym lub
przelotowym 2 musi podnieść pod wpływem nastawionego
ciśnienia przeponę 3, dociskaną grzybkiem 4 przez sprężynkę 5
i następnie trafia do filtru szczelinowego 6, a z niego: w
rozpylaczach wirowych poprzez wkładkę wirową 7 do krążka
wytryskowego 8, a w rozpylaczach szczelinowych - do kołpaka
szczelinowego 9. Krążki wytryskowe i kołpaki szczelinowe mają
różne wymiary otworów wylotowych, oznaczone numerami lub
kolorami, co ułatwia dobranie odpowiedniego wymiaru do
wymaganego wydatku cieczy.

46. Elementy opryskiwacza ciśnieniowego
1. Rozpylacz
1 - oprawa. 2 -przewód dopływowy, 3 - przepona zaworka,
4 - grzybek, 5 - sprężynka, 6 - filtr szczelinowy,
7 - wkładka wirowa, 8 - krążek wytryskowy rozpylacza
wirowego, 9 - kołpak szczelinowy
4.Opryskiwaczepolowe

47. 4.Opryskiwaczepolowe
Do opryskiwaczy polowych wykorzystywanych w pracach
sadowniczych mogą być też stosowane lance sadownicze,
umieszczone na końcu długich przewodów gumowych. Lanca ma
dwie rękojeści 1 i 2, których pokręcanie powoduje
przesuwanie się iglicy 3 wewnątrz lancy. W wyniku tego czop
iglicy zbliża się lub oddala w stosunku do otworu u wylotu z
lancy. Przybliżanie czopa do otworu wytwarza krótki i szeroki
strumień, oddalanie zaś — strumień długi, wąski. W lancach
sadowniczych stosuje się wymienne krążki 4 o różnych
średnicach. Przed krążkiem wytryskowym w lancy znajduje się
wkładka wirowa 5.

48. Elementy opryskiwacza ciśnieniowego
2. Lanca
a - budowa lancy, b - zasada regulacji stożka wypływu;
1 - rękojeść stała. 2 - rękojeść obrotowa, 3 - iglica,
4 - krążek wytryskowy, 5 - wkładka wirowa, 6 - rura,
7 - kołpak dyszy, 8 - nakrętka
4.Opryskiwaczepolowe

49. 4.Opryskiwaczepolowe
Do wytwarzania ciśnienia cieczy koniecznego dla jej
wytryskiwania z rozpylaczy stosuje się pompę przeponową
dwustronnego działania. Pompa taka ma w każdej sekcji dwie
przepony i cztery zawory. Przepony są poruszane przez
mimośród napędzany od wału odbioru mocy ciągnika.
W korpusie pompy 1 znajduje się suwak 2 osadzony na
mimośrodzie 3. Z obydwu stron do suwaka są przytwierdzone
dwie przepony 4. Ich skrajne punkty (obwody) są zamocowane
nieruchomo w korpusie pompy. Obracanie się mimośrodu
powoduje przesuwanie się suwaka, wskutek czego obydwie
przepony wychylają się w jedną lub w drugą stronę. Po każdej
stronie przepony znajdują się zawory ssące 5 i tłoczące 6,
które powodują zasysanie cieczy, a następnie tłoczenie - tak
jak to się dzieje w pompie tłokowej dwustronnego działania. W
korpusie pompy jest też umieszczony powietrznik, który ma
własną przeponę 7, a do przestrzeni nad tą przeponą przez
zawór 8 należy napompować powietrze do ciśnienia wynoszącego
2/3 wartości ciśnienia roboczego.

50. Elementy opryskiwacza ciśnieniowego
3. Pompa
1 – korpus pompy, 4 - przepona pompy,
5 - zawór ssący, 6 - zawór tłoczący,
7 -przepona powietrznika, 8 - zawór powietrznika
4.Opryskiwaczepolowe

51. 4.Opryskiwaczepolowe Do regulacji ciśnienia roboczego i sterowania przepływem cieczy
służy zawór sterujący, który spełnia też funkcję zaworu
bezpieczeństwa. Zawór sterujący składa się z zaworu
przelewowego 1, nastawianego pokrętłem 2 zespołu zaworków 3,
odcinających przepływ cieczy do poszczególnych sekcji belki
oraz filtru 4. Nastawione zaworem przelewowym ciśnienie
robocze jest kontrolowane na manometrze 5, zaopatrzonym w
tłumik drgań wskazówki 6. Dźwignia sterująca 7 umożliwia
całkowite odłączenie dopływu cieczy do rozpylaczy i skierowanie
jej w całości do zbiornika. Ciecz dopływa z pompy przewodem 8
i jest kierowana do poszczególnych sekcji belki polowej
przewodami 9. Nadmiar cieczy powraca do zbiornika przewodem
10. Po ustawieniu dźwigni sterującej w położenie przelewu
zostaje zamknięty zawór odcinający 11 i jednocześnie
popychacz 12 odsuwa trzonek zaworu przelewowego, powodując
jego trwałe otwarcie.

52. 4.Opryskiwaczepolowe W ten sposób cała ciecz podawana przez pompę jest kierowana
do zbiornika. Przepływ dużej ilości cieczy przez dyszę 13
i dyfuzor 14 powoduje powstanie podciśnienia, dzięki czemu
resztki cieczy w przewodach doprowadzających ciecz do
rozpylaczy zostają wyssane przez otwarty teraz zaworek
suwakowy 15. Zmniejsza to kropienie cieczy z rozpylaczy po
odcięciu dopływu. Ciecz przepływająca przez filtr powraca do
zbiornika przewodem 16. Nastawienie ciśnienia roboczego
wykonuje się przy otwartych zaworkach poszczególnych sekcji
i pompie pracującej na nominalnych obrotach. W przypadku
późniejszego zamknięcia jednego z zaworków ciśnienie robocze
wzrasta powyżej nastawionego.

53. Elementy opryskiwacza ciśnieniowego
4. Zawór sterujący
1 - zawór
przelewowy,
2 - pokrętło
regulacyjne
zaworu
przelewowego,
3 - zaworki
odcinające,
4 - filtr główny,
5 - manometr,
6 - tłumik drgań
wskazówki,
7 - dźwignia
sterująca,
8 - przewód
dopływowy,
9 - przewody do
rozpylaczy,
10 - przewód
powrotny.
4.Opryskiwaczepolowe

54. Elementy opryskiwacza ciśnieniowego
4. Schemat działania zaworu sterującego
c: ustawienie krzywki w położeniu przelewu; 1 - zawór przelewowy,
2 - pokrętło regulacyjne zaworu przelewowego, 3 - zaworki odcinające,
4 - filtr główny, 5 - manometr, 6 - tłumik drgań wskazówki, 7 - dźwignia
sterująca, 8 - przewód dopływowy, 9 - przewody do rozpylaczy, 10 - przewód
powrotny, 11 - zawór odcinający, 12 - popychacz, 13 - dysza, 14 - dyfuzor,
15- zaworek suwakowy, 16 - przewód odpływowy z filtru,
O - położenie dźwigni do oprysku, P - położenie dźwigni do przelewu
4.Opryskiwaczepolowe

55. 4.Opryskiwaczepolowe
Regulację opryskiwacza przeprowadza się trzema sposobami,
w wyniku których otrzymuje się określoną dawkę wypryskiwanej
cieczy na hektar powierzchni. Podstawową regulacją jest
dobranie właściwych krążków wytryskowych lub kołpaków
szczelinowych, co pozwala dostosować opryskiwacz do pracy
przy dużej lub małej dawce cieczy. Następnie należy dokładnie
nastawić ilość podawanej cieczy do dysz, co uzyskuje się przez
wyregulowanie sprężyny zaworu przelewowego. Trzeba jednak
pamiętać, że regulacja ta wiąże się zawsze z jednoczesną
zmianą ciśnienia wytryskiwanej cieczy. Natomiast przy
nastawieniu określonej ilości cieczy podawanej przez dysze
dawka na hektar jest uzależniona od prędkości jazdy ciągnika.
Dobierając więc odpowiednie przełożenie, można uzyskać
potrzebną dawkę cieczy na hektar. Jako zasadę przyjmuje się,
że celowe jest stosowanie możliwie dużej prędkości jazdy
w celu uzyskania dużej wydajności pracy oraz stosowanie
możliwie małych krążków wytryskowych lub kołpaków
szczelinowych w celu zapewnienia lepszego rozpylenia cieczy.

56. 4.Opryskiwaczepolowe
Zasada regulacji przepływu cieczy zaworem przelewowym - duży
przepływ do rozpylaczy;
1 - pokrętło regulacyjne, 2 - przewód przelewowy,
3 - przewód dopływowy, 4 - sprężyna, 5 - przewód do rozpylaczy,
6 - kulka, P1 - ciśnienie cieczy, l1 - długość sprężyny

57. 4.Opryskiwaczepolowe
Zasada regulacji przepływu cieczy zaworem przelewowym - mały
przepływ do rozpylaczy;
1 - pokrętło regulacyjne, 2 - przewód przelewowy, 3 - przewód
dopływowy, 4 - sprężyna, 5 - przewód do rozpylaczy, 6 - kulka,
P2 - ciśnienie cieczy, l2 - długość sprężyny

58. 4.Opryskiwaczepolowe
Do napełniania opryskiwacza wykorzystuje się jego pompę.
Przed rozpoczęciem napełniania odłącza się przewód ssawny,
łączący pompę ze zbiornikiem, i w to miejsce przyłącza się
dodatkowy przewód zaopatrzony na końcu w filtr ssący.
Woda jest kierowana do zbiornika przez rozwadniacz środków
chemicznych.
W starszych typach opryskiwaczy do napełniania stosowano
eżektor, umieszczony na końcu przewodu wychodzącego
z pompy i zaopatrzony w drugi przewód o większej średnicy,
przeznaczony do podawania wody do zbiornika. Do eżektora
jest doprowadzana woda z pompy i ze zbiornika, z którego
napełnia się opryskiwacz. Wskutek dużej prędkości przepływu
wody podawanej przez pompę wytwarzane jest podciśnienie,
powodujące zasysanie większej ilości cieczy ze zbiornika,
w którym zanurzono eżektor.

59. Elementy opryskiwacza ciśnieniowego
5. Napełnianie zbiornika opryskiwacza
a - układ przewodów przy napełnianiu wężem ssawnym,
b -przepływ cieczy przy zastosowaniu eżektora;
1 - kosz ssawny, 2 -dodatkowy przewód ssawny do napełniania
zbiornika, 3 - przewód ssący przełączony na napełnianie opryskiwacza,
4 - przewód ssący opryskiwacza, odłączony od zbiornika, 5 - filtr
ssawny opryskiwacza, 6 - pompa, 7 - przewód tłoczny pompy
opryskiwacza, 8 -przewód podający wodę z eżektora
4.Opryskiwaczepolowe
b

60. Opryskiwacze sadownicze

61. 5.Opryskiwaczesadownicze
Przystawka turbinowa MULTI-SYSTEM, przeznaczona głównie
do winnic i jagodników, sprawdza się również bardzo dobrze
w szpalerowych sadach.

62. 5.Opryskiwaczesadownicze Opryskiwacze z pomocniczym strumieniem powietrza stosowane
są głównie do prac sadowniczych. W pracach tych wymagany
jest zwykle większy zasięg kropli niż w pracach polowych przy
utrzymaniu również dokładnego rozdrobnienia cieczy. Dla
uzyskania większego zasięgu kropli stosuje się dodatkowy
podmuch powietrza wytwarzany przez wentylator, który unosi
nawet drobno rozpylone krople na wymaganą odległość. Możliwa
staje się więc ciągła praca opryskiwacza, który może jechać
przez miedzyrzędzia drzew w sadzie, opryskując je dużą
chmurą rozpylonej cieczy. Jeśli ciecz jest bardzo rozdrobniona,
to przy utrzymaniu wymaganej dawki środków chemicznych
zużywa się jej mniej na określoną powierzchnię oprysku .
Zasada działania opryskiwaczy z pomocniczym strumieniem
powietrza polega na wtryśnięciu cieczy podawanej przez pompę
nie bezpośrednio na rośliny, lecz do przewodu powietrznego, w
którym przepływ powietrza jest uzyskany za pomocą
wentylatora. Opryskiwacz taki ma pompę zasysającą ciecz ze
zbiornika i tłoczącą ją przez filtr szeregowy do dysz,
umieszczonych w przewodzie powietrznym. Opryskiwacz jest
napędzany od wału odbioru mocy ciągnika, zaś do napędu
wentylatora służy dodatkowa przekładnia pasowa.

63. 5.Opryskiwaczesadownicze
Zasada działania opryskiwacza z pomocniczym strumieniem
powietrza:
1 - pompa, 2 - zbiornik, 3 - filtr szeregowy, 4 - dysze,
5 - przewód powietrzny, 6 - wał napędowy, 7 - wentylator,
8 - przekładnia pasowa

64. 5.Opryskiwaczesadownicze

65. 5.Opryskiwaczesadownicze

66. 5.Opryskiwaczesadownicze

67. 5.Opryskiwaczesadownicze

68. Przygotowanie do pracy
maszyn do ochrony roślin

69. 6.Przygotowaniedopracymaszyndoochrony
roślin Przygotowanie do pracy maszyn do ochrony roślin polega na
sprawdzeniu stanu technicznego opryskiwacza, przepłukaniu
układu cieczowego, dobraniu rodzaju rozpylaczy i parametrów
pracy oraz ustaleniu dawki preparatu do sporządzenia cieczy
roboczej.
Do parametrów pracy opryskiwacza zalicza się dawkę oprysku
(w l·ha-1), którą można uzyskać w efekcie zmiany trzech
parametrów:
• rodzaju zastosowanych rozpylaczy (wielkości otworów ich
dysz),
• wartości ciśnienia cieczy doprowadzanej do rozpylaczy,
• prędkości jazdy agregatu ciągnik-opryskiwacz.
W wyniku zmian dwóch pierwszych parametrów zmienia się ilość
cieczy wypryskanej w jednostce czasu przez opryskiwacz, co
wpływa istotnie na jakość oprysku.
Regulując opryskiwacz, w pierwszym rzędzie należy wybrać
rodzaj i wielkość rozpylaczy oraz określić wartość ciśnienia
roboczego, odpowiednią dla danego zabiegu. Zalecenia dotyczące
tych parametrów są umieszczane na opakowaniach środków
ochrony roślin.

70. Przepisy bezpieczeństwa
i higieny pracy podczas
obsługi maszyn do ochrony
roślin

71. 1. Należy dobrać najwłaściwszy środek
w danych warunkach przyrodniczo-
ekonomicznych.
7.Przepisybezpieczeństwa
ihigienypracypodczasobsługimaszyndoochronyroślin

72. • Sprawdzić czy rośliny i szkodniki są na odpowiednim etapie
wzrostu lub rozwoju dla danego środka.
• Sprawdzić oficjalne prognozy i komunikaty (na przykład
dotyczące wystąpienia mszyc lub zarazy ziemniaczanej) jako
pomoc przy prawidłowym ustaleniu terminu zabiegu.
• Ponownie zapoznać się z etykietą danego środka i wszelkimi
innymi wskazówkami (na przykład dostarczanymi przez
doradcę, konsultanta lub producenta).
• Sprawdzić czy gleba i warunki pogodowe są odpowiednie dla
danego środka i czy takie pozostaną przez okres potrzebny
do zakończenia prac. Sprawdzić informacje na etykiecie
dotyczące odporności na zmywanie przez deszcz.
• Sprawdzić czy posiada się wystarczającą ilość środka do
zakończenia prac przy zastosowaniu zamierzonej dawki.
• Dokonywać zakupu środka w jednostkach handlowych
posiadających odpowiednie zezwolenia.
• W razie wątpliwości dotyczących któregokolwiek z tych
aspektów, zasięgnąć profesjonalnej porady.
7.Przepisybezpieczeństwa
ihigienypracypodczasobsługimaszyndoochronyroślin

73. 2. Należy użyć takiej metody
stosowania, która pozwoli na
uzyskanie najlepszej skuteczności
środka i pozwoli na naniesienie go na
obszar docelowy
Celem powinno być użycie sprzętu i metody, które
minimalizują zagrożenia dla osób obsługujących,
osób znajdujących się w pobliżu i środowiska
naturalnego, oraz które umożliwią maksymalną
skuteczność działania środka.
7.Przepisybezpieczeństwa
ihigienypracypodczasobsługimaszyndoochronyroślin

74. Kluczowymi czynnikami mającymi wpływ na skuteczność środków
ochrony roślin służących do opryskiwania są:
• faktycznie zastosowana dawka (regulowana poprzez dokładną
kalibrację opryskiwacza)
• jakość oprysku (regulowana poprzez dobór odpowiedniej dyszy
i ciśnienia)
• pokrycie opryskiem (regulowane poprzez wysokość belki
opryskiwacza), informacje dotyczące wyboru odpowiedniego
typu dysz, z czym wiąże się jakość oprysku i wydajność
środka, są dostępne w licznych publikacjach lub
u wyspecjalizowanych doradców.
Przeciwdziałanie znoszeniu cieczy użytkowej
Znoszenie cieczy jest najbardziej powszechnym błędem w czasie
stosowania. Oprysk może zniszczyć przyległe uprawy; może
zaszkodzić faunie i zniszczyć środowisko naturalne, a zwłaszcza
zanieczyścić wodę. W konsekwencji może to prowadzić do
roszczeń prawnych wnoszonych przez poszkodowane strony.
7.Przepisybezpieczeństwa
ihigienypracypodczasobsługimaszyndoochronyroślin

75. 3. Należy nie dopuścić do przekroczenia
przez szkodniki poziomu ekonomicznej
szkodliwości. Nie opóźniać zabiegu.
7.Przepisybezpieczeństwa
ihigienypracypodczasobsługimaszyndoochronyroślin

76. Nowoczesne środki ochrony roślin pozwalają na osiągnięcie
bardzo wysokiego poziomu skuteczności. Umożliwiają całkowite
usunięcie zwalczanego patogenu, co nie jest pożądane z punktu
widzenia równowagi biologicznej. Należy raczej oprzeć strategię
ochrony roślin na ograniczaniu populacji, niż jej eliminacji.
W odniesieniu do niektórych szkodników niezbędny jest wysoki
poziom zwalczania; dla innych ma to mniejsze znaczenie.
Przeprowadzanie zabiegu w celu sprawienia, albo po to, by pole
wyglądało na „czyste” nie jest dobrą praktyką, o ile takie
działanie nie może zostać uzasadnione ekonomicznie.
Jednocześnie wczesne, zapobiegawcze stosowanie środków
ochrony roślin daje możliwość zastosowania niższych dawek,
przez co ogranicza ilość substancji aktywnej wnoszonej do
środowiska. Stosowanie środków w sytuacji zaawansowanej
epidemii jest mało efektywne biologicznie i nieopłacalne
ekonomicznie.
7.Przepisybezpieczeństwa
ihigienypracypodczasobsługimaszyndoochronyroślin

77. 4. Należy zapoznać się i zrozumieć
informacje o szkodliwości umieszczone
na etykiecie produktu. Uwzględnić
zagrożenia i postępować w sposób
chroniący stosującego, innych ludzi,
faunę i środowisko naturalne.
Należy nie dopuścić do kontaktu
z preparatami osób niepowołanych,
zwłaszcza dzieci.
7.Przepisybezpieczeństwa
ihigienypracypodczasobsługimaszyndoochronyroślin

78. • Zapoznać się z zagrożeniami wyszczególnionymi na etykiecie
środka (drażniący, toksyczny, wybuchowy), aby zapobiec
zatruciom ludzi, zwierząt oraz środowiska
• Zaniechać stosowania środków w strefie bezpośredniej ochrony
źródeł i ujęć wody oraz na terenie uzdrowisk i otulin parków
narodowych (jest to wymóg prawny dla większości środków
ochrony roślin)
• Unikać przebywania na terenie krótko po wykonaniu oprysku,
zwrócić uwagę na prewencję dla ludzi i zwierząt określoną w
etykiecie - instrukcji stosowania
• Rozważyć, czy można zapobiec danemu zagrożeniu poprzez
podjęcie dodatkowych środków ostrożności
• Jeżeli wyeliminowanie ryzyka nie jest możliwe, zastanowić się,
jak można zaradzić zagrożeniu (na przykład poprzez użycie
odzieży ochronnej)
• Upewnić się, że wszystkie zagrożone osoby wiedzą o
spodziewanym ryzyku.
7.Przepisybezpieczeństwa
ihigienypracypodczasobsługimaszyndoochronyroślin

79. 5. Należy wiedzieć, jak postępować
jeżeli dojdzie do wypadku.
7.Przepisybezpieczeństwa
ihigienypracypodczasobsługimaszyndoochronyroślin

80. Ogólne zasady postępowania podczas wycieku (rozlania) środka:
• Należy uniemożliwić dostęp ludziom lub zwierzętom
• Należy samemu chronić się od skażenia, zachowując
szczególną ostrożność w przypadku, gdy mamy do czynienia
z koncentratami
• Należy zabezpieczyć miejsce rozlania (zgodnie z informacjami
zawartymi w etykiecie-instrukcji)
• Należy powiadomić oficjalne władze (jeżeli rozlanie nastąpiło
w miejscu publicznym lub może doprowadzić do skażenia
środowiska naturalnego)
• Należy w odpowiedni sposób usunąć cały skażony materiał.
Jeżeli pojawi się ryzyko zatrucia poprzez skażenie ludzi należy:
• Przerwać pracę.
• Usunąć źródło skażenia.
• Usunąć skażoną odzież.
• Umyć skażoną skórę, oczy.
• Zwrócić się o pomoc medyczną (należy zabrać ze sobą
etykietę środka).
7.Przepisybezpieczeństwa
ihigienypracypodczasobsługimaszyndoochronyroślin