1. HISTORIA WYNALAZKÓW Z XVIII
i XIX WIEKU
Projekt edukacyjny z historii w roku szkolnym
2015/2016
Temat projektu : Historia wynalazków
2. Początki projektorów
Projektor filmowy – aparat
optyczny przeznaczony do
rzutowania obrazów przenikających
przez film na ekran projekcyjny,
wyposażony (w odróżnieniu od
rzutnika przeźroczy), w mechanizm
ciągłego szybkiego przesuwu
rzutowanego filmu w ten sposób, że
rzutowane na akranie obrazy
zmieniają się na tyle szybko (na
ogół nie mniej niż 16 obrazów na
sekundę), że ludzkie oko odbiera je
jako obraz ruchomy. Projektor
stworzył Charles Francis
3. Fonograf
Fonograf – jedno z pierwszych urządzeń służących do
zapisu i odtwarzania dźwięku, poprzednik gramofonu.
Został skonstruowany przez Thomasa Alva Edisona.
Edison swój wynalazek zademonstrował 29 listopada 1877
r., a opatentował 19 lutego 1878 r.
4. Telewizor
Belweder – marka odbiornika
telewizyjnego o symbolu
OT1471, produkowanego pod
koniec lat 50. XX wieku (od
listopada 1957) przez
Warszawskie Zakłady
Telewizyjne. Był to drugi (po
OTV Wisła) produkowany w
Polsce i pierwszy opracowany
w całości w Polsce odbiornik.
5. Pierwszy aparat fotograficzny stojący
Aparat fotograficzny
Aparat fotograficzny (potocznie aparat) –
urządzenie służące do wykonywania zdjęć
fotograficznych. Pierwowzorem aparatu
fotograficznego było urządzenie nazywane
camera obscura.
Klasyczny aparat fotograficzny jest
urządzeniem przystosowanym do naświetlania
materiału światłoczułego, umieszczanego we
wnętrzu aparatu w postaci zwiniętej błony,
wymiennej kasety z błonami ciętymi lub też
kliszy szklanej. Obecnie aparaty fotograficzne
na błony małoobrazkowe zostały prawie
całkowicie wyparte przez aparaty cyfrowe,
gdzie elementem światłoczułym jest matryca z
elementami fotoelektrycznymi. Aparat
wynalazł Francuz Louis Jacques Daguerre
6. Luneta
Luneta – element sklepienia w
postaci poprzecznej kolebki przenikającej się
z kolebką sklepienia głównego w celu
umożliwienia wykonania okna lub drzwi w
ścianie powyżej wezgłowia sklepienia.
Lunety mają najczęściej przekrój
kolebkowy, czasem też kulisty, stożkowy lub
elipsoidalny. W okresie renesansu sklepienia
kolebkowe z lunetami były często stosowane
dla urozmaicenia wnętrza i zmiany
obciążenia przekazywanego na ściany z
równomiernie rozłożonego na skupione
(dawało to możliwość bardziej swobodnego
kształtowania przestrzeni).
Luneta to również jeden z rodzajów szańca
występującego w fortyfikacjach
bastionowych. Lunetę wynalazł Zacharias
Janssen
7. Początki roweru
Fliz Bike
Rower – jedno- lub wielośladowy
pojazd drogowy napędzany siłą
mięśni poruszających się nim osób za
pomocą przekładni mechanicznej,
wprawianej w ruch (najczęściej)
nogami.
Pierwotnie nosił nazwę welocyped oraz
bicykl i podobnie nazywany jest w
większości nowożytnych języków
europejskich. Obecna polska nazwa
pochodzi od brytyjskiej firmy Rover,
która dawniej produkowała rowery.
8. Rower
Rower – jedno- lub wielośladowy
pojazd drogowy napędzany siłą mięśni
poruszających się nim osób za pomocą
przekładni mechanicznej, wprawianej w
ruch (najczęściej) nogami.
Pierwotnie nosił nazwę welocyped oraz
bicykl i podobnie nazywany jest w
większości nowożytnych języków
europejskich. Obecna polska nazwa
pochodzi od brytyjskiej firmy Rover, która
dawniej produkowała rowery. Rower
został wynaleziony przez Karl
Freiherr Drais von Sauerbronn
9. Zegarek kieszonkowy
Zegarek – niewielki
podręczny i przenośny
przyrząd do pomiaru czasu
dobowego, a w niektórych
wersjach również daty,
noszony na ręku lub w
kieszeni. Obecnie w
powszechnym użyciu są
zegarki na pasku lub
bransoletce noszone na
nadgarstku. Wynalazł go Peter
Henlein
10. Początki kompasu
Kompas magnetyczny – przyrząd
nawigacyjny służący do wyznaczania
kierunku południka magnetycznego. W
kompasie wykorzystywane jest zjawisko
ustawiania się swobodnie zawieszonego
magnesu wzdłuż linii pola magnetycznego.
Kompas składa się z wąskiego, długiego i
lekkiego magnesu (tzw. igły magnetycznej)
ułożyskowanego na pionowej osi oraz tarczy
z podziałką kątową (tzw. róży wiatrów).
Współczesne kompasy wypełnione są płynem
(zwykle alkoholem), co zapobiega drganiu
igły utrudniającemu odczyt. Wynalazcą
kompasu jest Shen Kuo , a w Europie
wynalazł go Alexander Neckaman
11. Proch do broni palnej
Proch — materiał wybuchowy,
służący głównie jako ładunek miotający w
broni palnej.
Najstarszym materiałem wybuchowym tego
typu jest proch czarny (dymny), wynaleziony
przez chemika w Chinach już w IX wieku
naszej ery, a powszechnie używany w
Europie w celach militarnych około wieku
XIII. Miał on postać sypkiej mieszaniny
koloru czarnego. Proch czarny używany był
jako materiał wybuchowy miotający, a także
materiał wybuchowy kruszący. Pod koniec
XIX wieku pojawiły się różne rodzaje prochu
bezdymnego, które wyparły proch czarny
jako materiał miotający w broni palnej. Proch
bezdymny ma w zależności od rodzaju postać
ziaren lub kryształków, różnego kształtu i
wielkości.
12. Rewolwer
Rewolwer – wielostrzałowa broń
powtarzalna (nieautomatyczna, krótka,
bardzo rzadkie są konstrukcje rewolwerów
samopowtarzalnych), w której funkcję
magazynka niewymiennego (magazynu)
spełnia obrotowy bęben z kilkoma
komorami nabojowymi (zwykle
sześcioma). Został on wynaleziony przez
Samuela Colta
13. Bomba atomowa
Bomba atomowa
Broń jądrowa – rodzaj broni masowego rażenia
wykorzystującej wewnątrzjądrową energię
wydzielaną podczas niekontrolowanej łańcuchowej
reakcji rozszczepienia jąder ciężkich pierwiastków
(uranu i plutonu – broń atomowa) lub reakcji
termojądrowej syntezy lekkich pierwiastków z
wodoru – bomba wodorowa – o sile wybuchu
znacznie większej od broni atomowej. Podobnie do
każdego innego rodzaju broni, broń jądrowa jest
trudna do jednoznacznego zdefiniowania. Jednak
według amerykańskiego Departamentu Obrony,
bronią jądrową jest kompletne urządzenie w jego
zamierzonej ostatecznej konfiguracji, które po
zakończeniu procedur i procesów uzbrojenia, fuzji
oraz sekwencji odpalenia, zdolne jest do produkcji
zamierzonej reakcji nuklearnej oraz uwolnienia
energii. Bomba wynaleziona została przez J.
Robert Oppenheimer.
14. Dynamit W 1866 roku Alfred Nobel stwierdził, że
mieszając nitroglicerynę (75%) z pewnym rodzajem
glinki, zwanym ziemią okrzemkową (25%), można
uzyskać substancję wybuchową stosunkowo
bezpieczną i niewrażliwą na niezbyt ostrożne
traktowanie. Użycie tego ostatniego składnika i
odkrycie dynamitu było właściwie dziełem
przypadku - ziemia okrzemkowa służyła do
uszczelniania metalowych naczyń, w których
przechowywano alkoholowy roztwór
nitrogliceryny. Uzyskana substancja miała
ciastowatą konsystencję i można ją było rolować w
laski. Nobel nazwał ją dynamitem. Siła eksplozji
była mniejsza niż nitrogliceryny, jednak, aby
spowodować wybuch, trzeba było uderzyć w
materiał bardzo mocno.
Produkcja dynamitu szybko rozpowszechniła się w
różnych częściach świata. Wystarczy tylko
wspomnieć, że od roku 1867 kiedy to
wyprodukowano około 11 ton, po pięciu latach
produkcja wzrosła do 1350 ton.
15. Bomba kryptologiczna
Bomba Rejewskiego
Bomba kryptologiczna, bomba Rejewskiego –
urządzenie mechaniczno-elektryczne
skonstruowane przez polskich kryptologów,
Mariana Rejewskiego, Jerzego Różyckiego i
Henryka Zygalskiego w celu automatycznego
łamania szyfrogramów niemieckiej maszyny
szyfrującej Enigma.
Unikatowość urządzenia polegała zarówno na
koncepcji mechanicznego łamania szyfrów, jak
i na wyjątkowych koncepcjach matematycznych,
które polscy kryptolodzy wykorzystali w celu
złamania rzekomo niemożliwego do złamania
mechanizmu szyfrującego.