2. Οι λαοί της Ευρώπης αμφισβήτησαν από πολύ
νωρίς τις αποφάσεις του Συνεδρίου της Βιέννης
του 1815.
Πολύ σύντομα διατύπωσαν πολιτικές και
εθνικές διεκδικήσεις.
Η Ιερά Συμμαχία (Αυστρία, Πρωσία, Ρωσία,
Αγγλία, και από το 1818 η Γαλλία,) προσέφυγε
πολλές φορές στην χρήση βίας, με αποστολή
στρατευμάτων, για να καταπνίξει κάθε
προσπάθεια εξέγερσης στην Γηραιά Ήπειρο,
δηλαδή την Ευρώπη.
3. Εμπνευστής και αρχιτέκτονας
του Συνεδρίου της Βιέννης και
της δημιουργίας της Ιεράς
Συμμαχίας (1815) ήταν ο
διπλωμάτης της Αυστρίας,
υπουργός εξωτερικών και
αργότερα καγκελάριος
πρίγκιπας Κλέμενς Βέντσελ
φον Μέττερνιχ.
Πίνακας του Thomas Lawrence, 1815
Πηγή εικόνας: https://en.wikipedia.org/wiki/Klemens_von_Metternich
6. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ
Τα αιτήματα που προβάλλονταν από τους
λαούς της Ευρώπης ήταν:
① παραχώρηση συντάγματος
② θέσπιση κοινοβουλευτικών θεσμών
③ αναγνώριση ατομικών ελευθεριών
④ αναγνώριση πολιτικών δικαιωμάτων
7. Έτσι δημιουργήθηκαν τρία πολιτικά ρεύματα
που αμφισβητούσαν τις αποφάσεις των
ηγεμόνων της Ευρώπης:
① οι μετριοπαθείς φιλελεύθεροι,
② οι ριζοσπάστες δημοκρατικοί,
③ και οι σοσιαλιστές.
8. ΟΙ ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΕΙΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ
Το ρεύμα των μετριοπαθών φιλελευθέρων
ζητούσε την θέσπιση συνταγματικών
μοναρχιών, όπως π.χ. υπήρχε στην Μεγάλη
Βρετανία.
Δικαίωμα ψήφου (εκλογικό δικαίωμα) θα είχαν
μόνο όσοι άνδρες διέθεταν κάποια περιουσία,
ακριβώς όπως συνέβαινε στην Μεγάλη
Βρετανία.
9. ΟΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ
Το ρεύμα των ριζοσπαστών δημοκρατικών
ζητούσε την θέσπιση ενός κράτους
αβασίλευτης δημοκρατίας. Το κράτος αυτό:
• θα αναγνώριζε σε όλους ανεξαιρέτως τους
άνδρες πολιτικά και εκλογικά δικαιώματα και
• θα προστάτευε τις αδύναμες κοινωνικές
ομάδες
10. ΟΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ
Το ρεύμα των σοσιαλιστών, που εμφανίστηκε
μετά το 1850, θεωρούσε ότι η καταλληλότερη
πολιτική οργάνωση ενός κράτους θα ήταν ένα
κράτος
• κοινωνικής και
• οικονομικής ισότητας
11. ΕΘΝΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ
Οι εθνικές διεκδικήσεις ήταν αποτέλεσμα της
σταδιακής συνειδητοποίησης των εθνών. Το έθνος
είναι μία ομάδα ανθρώπων που
• κατοικούν συνήθως στην ίδια περιοχή,
• έχουν κοινή καταγωγή,
• κοινή γλώσσα,
• κοινούς δεσμούς ιστορικής παράδοσης,
• κοινό πολιτισμό και κουλτούρα και
• συνείδηση ότι ανήκουν σε μία κοινότητα με αυτά
τα γνωρίσματα.
(Με βάση τον ορισμό από το σχολικό βιβλίο της Γ΄ Γυμνασίου, σελ. 186)
12. Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΥ 1815
Στην Ευρώπη, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά
το συνέδριο της Βιέννης το 1815, υπήρχαν
πληθυσμοί, που θεωρούσαν τους εαυτούς τους
ως έθνη αλλά δεν διέθεταν δικά τους κράτη.
Γιατί άραγε συνέβαινε αυτό;
13. Αυτό συνέβαινε για δύο λόγους:
① είτε γιατί ζούσαν σε μεγάλες πολυεθνικές
αυτοκρατορίες, όπως
• η οθωμανική αυτοκρατορία ή
• η αυστροουγγρική αυτοκρατορία
② είτε ζούσαν χωρισμένοι και διάσπαρτοι σε
διάφορα κράτη όπως
• το ιταλικό έθνος
• το πολωνικό έθνος
• το γερμανικό έθνος
20. H ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΕΘΝΟΤΗΤΩΝ
Η αρχή των εθνοτήτων γεννήθηκε από την
επιδίωξη να συγκεντρωθούν όλοι οι ομοεθνείς
σε ένα κράτος.
Σύμφωνα με την αρχή αυτή οι άνθρωποι που
ανήκουν στο ίδιο έθνος έχουν το δικαίωμα
• να ιδρύσουν ένα ενιαίο κράτος ή
• να αποσχιστούν από κάποιο κράτος
21. Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΕΘΝΟΤΗΤΩΝ
Η αρχή των εθνοτήτων πηγάζει από δύο
ιστορικά γεγονότα:
• την γαλλική επανάσταση που διέδιδε ότι το
έθνος είναι η πηγή όλων των εξουσιών και
• την αντίδραση πολλών ευρωπαϊκών λαών στη
γαλλική κυριαρχία, ειδικά στον γερμανικό
χώρο.
22. Στον γερμανικό χώρο είχε διατυπωθεί η άποψη
ότι το έθνος είναι μία διαχρονική κοινότητα,
που βασίζεται σε τρία κυρίως στοιχεία:
① την ιστορία
② την γλώσσα
③ την θρησκεία
Πηγή εικόνας πάνω: https://de.wikipedia.org/wiki/Preußen
Πηγή εικόνας κάτω: https://de.wikipedia.org/wiki/Kaiserreich_Österreich
23. ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ
Οι πολιτικές και εθνικές διεκδικήσεις των λαών
της Ευρώπης γέννησαν τρεις μεγάλες
επαναστάσεις στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα:
① τις επαναστάσεις του 1820 – 1821
② την επανάσταση του 1830
③ την επανάσταση του 1848
24. ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ 1820 – 1821
Οι επαναστάσεις των ετών 1820-1821
αμφισβήτησαν στην πράξη τις αποφάσεις του
συνεδρίου της Βιέννης. Περιορίστηκαν
γεωγραφικά στον Νότο της Ευρώπης:
• η επανάσταση στην Ισπανία (1820)
• η επανάσταση στην Ιταλία (1820-21)
• η επανάσταση στην Ελλάδα (1821)
25. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ
Το 1820 τμήματα του ισπανικού στρατού
στασίασαν κατά του βασιλιά Φερδινάνδου Ζ΄,
που εξουσίαζε αυταρχικά την Ισπανία και
απαίτησαν το σύνταγμα του 1812 που είχε
επιβληθεί από τον Ναπολέοντα. Ακολούθησε
εμφύλιος πόλεμος. Η επανάσταση καταπνίγηκε
με εντολή της Ιεράς Συμμαχίας το 1823 από τον
γαλλικό στρατό. Η ισπανική επανάσταση
πυροδότησε πολλές επαναστάσεις στην Νότιο
Αμερική. αγώνας του Σιμόν Μπολιβάρ
26. ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ
Η Ιταλία την περίοδο του συνεδρίου της Βιέννης
ήταν χωρισμένη σε πολλά βασίλεια και
δουκάτα. Πολλές περιοχές στην βόρεια Ιταλία
είχαν καταληφθεί από την Αυστριακή
αυτοκρατορία. Οι επαναστάσεις οργανώθηκαν
από τους «καρμπονάρους», μία μυστική
εταιρεία που ιδρύθηκε μεταξύ 1808 και 1810,
με σκοπό την απελευθέρωση της Ιταλίας από
την αυστριακή κυριαρχία και την ανατροπή των
αποφάσεων του συνεδρίου της Βιέννης.
Σημαία των Καρμπονάρων
Πηγή εικόνας: https://en.wikipedia.org/wiki/Carbonari
27. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Η ελληνική επανάσταση ήταν μία εθνική
επανάσταση. Μία επανάσταση ενός έθνους,
που σκοπός του ήταν να ιδρύσει ένα δικό του
κράτος.
Μετά από σκληρό αγώνα εννέα ετών
δημιουργήθηκε το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος.
Αυτό το γεγονός κατατάσσει την ελληνική
επανάσταση στα σημαντικότερα γεγονότα του
19ου αιώνα.
Πηγή εικόνας: https://www.cna.gr/stories/elliniki-simaia-to-symvolo-tis-epanastasis-toy-1821-poios-o-symvolismos-tis/