2. ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
Α. Με τίτλο «Το ταξίδι μου» δημιουργήστε: εικόνα ή ποίημα ή σελίδα
ημερολογίου, εκφράζοντας το ταξίδι που εσείς θα θέλατε να
πραγματοποιήσετε.
Β. Συγκεντρώστε τα χαρακτηριστικά της διηγηματογραφίας του Βιζυνού
σε έναν εννοιολογικό χάρτη με τίτλο Διηγηματογραφία του Βιζυηνού. Το
χάρτη αυτόν θα τον δημιουργήσετε ή α) ηλεκτρονικά
(http://www.spiderscribe.net/ -απαιτεί εγγραφή) ή β) σε χαρτόνι, το
οποίο θα αναρτηθεί στον πίνακα ανακοινώσεων της τάξης.
Γ. Δημιουργήστε βίντεο με το http://goanimate.com/ (απαιτεί εγγραφή)
στο οποίο θα παρουσιάζετε πολύ σύντομα τις πέντε σκηνές του
διηγήματος. Το κάθε βίντεο στη free χρήση του δεν μπορεί να ξεπερνά τα
0:50΄΄. (την εργασία μπορούν να αναλάβουν 1-2 μαθητές).
Δ. Να δώσετε διαφορετικό τέλος στο διήγημα.
Ποιήματα
Το μόνο της ζωής ταξίδι
Χίλια χιλιόμετρα κάποιοι διανύουν
Για να φτάσουν σε μέρη μαγικά.
Χίλια χιλιοστά μονάχα κάποιοι κινούνται
Για να βρεθούν σε αγαπημένες τους αγκαλιές τρυφερές.
Χίλια έτη είτε μπρος είτε πίσω κάποιοι ταξιδεύουν
Για να ερευνήσουν της ζωής τα περίεργα.
Χίλιες και μια στιγμές όλη τους η ζωή˙ σε μια ματιά
Για να περάσουν στην άλλη τους πλευρά!
Μανώλης Λαζίδης
To ταξίδι μου
Μοιάζουν μακρινά, αλλά είναι;
Μοιάζουν ονειρικά, αλλά είναι;
Μοιάζουν αδύνατα, αλλά είναι;
Κείνα που κάνει το μυαλό
μοιάζουν ιδανικά και είναι!
Χριστίνα Κολοκυθά
3. Σελίδα ημερολογίου
Αγαπημένο μου ημερολόγιο
Πέρασε πολύς καιρός από τότε που έκανα το τελευταίο μου ταξίδι. Είναι
πολύ ωραίο τελικά να πραγματοποιείς ταξίδια… Να κάνεις τα όνειρά σου
πραγματικότητα. Να επισκέπτεσαι μέρη και τόπους που πάντα
επιθυμούσες. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη ευχαρίστηση! Έτσι κι εγώ θέλω να
κάνω και πάλι ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι μακρινό, το οποίο δεν περιορίζεται
σε έναν συγκεκριμένο χώρο. Ναι… ο γύρος του κόσμου είναι
ημερολόγιό μου! Είναι ένα όνειρο, που μακάρι να μπορεί να γίνει
πραγματικότητα. Πόσο ωραίο είναι να έχεις δει τόσα μέρη με ένα μόνο
ταξίδι, πόσο ωραίο είναι να έχεις πάει παντού και να έχεις δει τον κόσμο
όλο! Είναι τεράστια απόλαυση! Μακάρι να μου δοθεί αυτή η
δυνατότητα. Αυτά όσον αφορά το δικό μου ταξίδι, αγαπημένο μου
ημερολόγιο…!
Ζήσης Λαμπρόπουλος
Διαφορετικό τέλος
- Άρχισε να κάνει κρύο, πάμε στο σπίτι, είπε ο παππούς.
Τότε εγώ ακούμπησα στον ώμο του, τον κοίταξα βαθιά στα μάτια και
του είπα:
- Παππού τόσα χρόνια ονειρευόσουν να κάνεις ταξίδια,
στεναχωριέμαι πολύ που δεν κατάφερες να κάνεις τα όνειρά σου
πραγματικότητα... αλλά, παππού, κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ας πάρουμε
άλογα και, χωρίς λεφτά, χωρίς τίποτε, ας φύγουμε κάπου μακριά, να δεις
έναν καινούργιο κόσμο, να ζήσεις το όνειρό σου. Μην το σκέφτεσαι
πολύ παππού...ο χρόνος είναι χρήμα.
Αμέσως ο παππούς μου χαμογέλασε, μου κράτησε σφιχτά το χέρι και
μου είπε:
-Αγόρι μου, έχεις χρυσή και αθώα ψυχή. Τώρα περιμένω για το
τελευταίο μου ταξίδι και χαίρομαι πολύ που είμαι μαζί σου. Μη
στεναχωρηθείς, αγόρι μου. Αυτό το ταξίδι είναι η γαλήνη που θέλω και
αναζητούσα καιρό. Εσύ έχεις χρόνο μπροστά σου να κάνεις ταξίδια και
να χαρείς τη ζωή σου. Και αυτό να κάνεις. Γιατί η ζωή είναι μικρή και
έχουμε υποχρέωση στον εαυτό μας να ζούμε, όχι απλώς να υπάρχουμε.
Να το θυμάσαι αυτό που σου είπα και ακόμα να θυμάσαι ότι ο παππούς
θα σ’ αγαπάει, όπου κι αν πάει.
Αφού ο παππούς είπε αυτά, άρχισε να γονατίζει και να ακολουθεί τον
ήλιο στη δύση του. Τα μάτια του έχασαν τη λάμψη του ήλιου και
ασπάστηκαν τη νύχτα. Ο παππούς έκανε το τελευταίο του ταξίδι...
Ηλίας Μήττας