Në këtë punim seminarik mund të gjeni se: -çka janë malokluzionet (anomalitë ortodontike)? -Cilët janë faktorët etiologjikë të këtyre anomalive ,si ndahen në grupe dhe poashtu do ketë shembuj për secilin prej tyre. -Hipodoncioni,Hiperdoncioni,Mikrodoncioni,Makrodoncioni,Diastema Mediana,Ektopia,Rrotacioni,Infrapozicioni,Suprapozicioni,Transpozicioni,Kafshimi i hapur skeletal.

1. PUNIMSEMINARIK
Tema: Malokluzionet
Lënda: Ortodonci
Prof.:Dr.Gëzim Ismajli
SH.M.L.M:”Dr.Xheladin Deda” Mitrovicë

2.  Çfarë është malokluzioni?
• .Malokluzioni është gjendja ku ekziston devijimi nga marrëdhënia normale e disa
dhëmbëve kundrejt dhëmbëve të tjerë te harkut të njëjtë si dhe kundrejt
dhëmbëve të harkut të kundërt. (White ,Gardiner ,Leighton ne vitin 1967)
Kjo paraqet shprehje të zhvillimit jo të drejtë apo jo të balancuar të atyre pjesëve
që e përbëjnë aparatin mastikator (përtypës).
a) b)
Tek fig. e paraqitura më lartë shihet diferenca ndërmjet a)okluzionit normal dhe b)malokluzionit

3.  Faktorët etiologjikë të anomalive ortodontike
• Njohja e faktorëve të cilët e shkaktojnë devijimin e rritjes normale na mundëson
vendosjen e një diagnoze më të saktë dhe mënyrën më efikase të
mjekimit,poashtu kjo mundëson zhvillimin e degës më të rëndësishme të
mjekësisë, preventivën.
• Etiologjia e malokluzioneve të shumtën e rasteve është multifaktoriale.
• Të gjithë faktorët etiologjikë i grupojmë në 3 grupe kryesore :
1. Faktorët e përgjithshëm etiologjikë :(trashëgimia, sëmundjet e
përgjithshme,ushqimi deficitar, çrregullimet endokrine dhe anomalitë
kongjenitale)
2. Faktorët lokal etiologjikë :(traumat,shtypja nga jashtë,veset e
këqija,çrregullimet funksionale,humbja e parakohshme e dhëmbëve të
qumështit)
3. Faktorët jatrogjen etiologjikë –bëjnë pjesë tretmanet joadekuate
stomatologjike d.t.th këto i shkakton vetë mjeku.

4.  Faktorët e përgjithshëm etiologjikë
Trashëgimia
• Shkenca mbi trashëgiminë quhet gjenetikë.Kjo merret me studimin e
ngjashmërive dhe dallimeve në mes të individeve të të njëjtit lloj,në mes
prindërve dhe fëmijëve të tyre si dhe në mes të fëmijëve të prindërve të njëjtë.
Anomalitë të cilat lidhen me kromozomin seksual X mund të barten te
pasardhësit meshkuj dhe femra ndërsa nëse anomalia bartet në kromozomin Y
të gjithë pasardhësit meshkuj do ta bartin anomalinë kurse vajzat nuk preken.

5.  Anomalitë kongjenitale
• Janë ato anomali të cilat shfaqen gjatë zhvillimit intrauterinë të fëmijët si pasojë e
marrjës së barnave në mënyrë të pakontrolluar nga ana e nënës gjatë shtatzanisë,
përdorimi i alkoolit, duhanit , drogës ,ekspozimi ne rrezet rentgen.

6.  Disfunksioni endokrin
• Kjo nënkupton çrregullimin e funksionit të sistemit endokrin. Prodhimi i tepruar
ose i mangët i hormoneve mund të ndikojë në shfaqjen e anomalive, p.sh tajimi i
shtuar i hormonit të rritjes pas përfundimit të rritjes ndikon në shfaqjen
e akromegalisë ,sëmundje kjo që karakterizohet me rritje jo të rregullt të
mandibullës e me këtë shfaqet edhe anomalia ortodontike.

7.  Ushqimi deficitar
• Në materiet ushqyese të domosdoshme për zhvillim normal hyjnë proteinat,
hidratet e karbonit, vitaminat dhe mineralet. Mungesa e këtyre faktorëve ushqyes
është shkaktar i çrregullimeve lokale në sistemin oro-facial si në ndërtimin e
strukturës së dhëmbit, daljen evetuale të dhëmbëve dhe daljen e parregullt të
dhëmbëve.
a)Mungese e kalciumit b)mungese e vitamines C c)mungese e vitamines B12 apo e hekurit
(hipokalcemia) (gingivë e enjtur) (ulçera në gjuhë dhe buzë)

8.  Faktorët lokal etiologjikë
Traumat
• Zhvillimi i teknologjisë transportuese ka sjell deri tek rritja e aksidenteve dhe
lëndimeve trupore, frakturat e ndryshme të cilat ndodhin gjatë këtyre traumave
lënë rrugë edhe pas mjekimit joadekuat që ndikon në ngecje, në zhvillim të
nofullave.Rrëzimet që ndodhin tek fëmijët gjatë denticionit të qumështit mund
ti dëmtojnë folikulat e dhëmbëve të përhershëm që kemi pasojë në çrregullimin
e okluzionit të dhëmbëve të përhershëm.

9.  Veset e këqija
• Veset apo shprehitë e këqija shkaktojnë anomali mjaft të rënda ortodontike. Në
kuadër të këtyre shprehive hynë :thithja e gishtit,ushqyerja me biberon,përdorimi
i biberonit mashtrues etj.

10.  Humbja e parakohshme e dhembeve te qumeshtit
• Një prej faktorëve lokal që më së shpeshti shkakton anomali ortodontike është
humbja e parakohshme e dhëmbëve të qumështit.Kjo humbje vjen si pasojë e
mosmjekimit me kohë të kariesit të dhëmbëve të qumështit.Në rrethana tona ky
mosmjekim vjen me arsyetimin se këta dhëmbë do të ndërrohen.

11.  HIPODONCIONI
• Hipodoncioni përkufizohet si mungesë zhvillimore e një ose më shumë dhëmbëve
e cila mund të ndikojë në dy denticionet.
c)Anodoncioni
a)Hipodoncioni
mungesa e 1-6 dhëmbë
b)Oligodoncioni mungesë e më shumë se 6 dhëmbëve

12.  HIPERDONCIONI
• Hiperdoncioni është numri i tepërt i dhëmbëve në nofulla.
• Meziodens
Hiperdoncioni në maxillë
Hiperdoncioni në mandibullë

13.  MIKRODONCIONI
• Mikrodoncioni është një gjendje në të cilën një ose më shumë dhëmbë shfaqen
më të vegjël se normalja.. Dhëmbët më të zakonshëm të prekur janë incizivët
lateralë të sipërm dhe molarët e tretë.

14.  MAKRODONCIONI
• Makrodoncioni është një lloj gjigantizmi i lokalizuar në të cilin dhëmbët janë më
të mëdhenj se dhëmbët normal.

15.  DIASTEMA MEDIANA
• Hapësira e krijuar mes dy incizivëve qendror quhet diastema mediana.Kjo
parregullsi është si pasojë e ndryshimeve gjatë rritjes dhe zhvillimit të frenulumit
labial të sipërm apo të poshtëm.

16.  EKTOPIA
• Me ektopi shënohen dhëmbët të cilët dalin jashtë harkut alveolar apo jashtë
vendit të tij.Më e shpeshtë është migrimi në dalje i dhëmbëve të përhershëm të
kaninët dhe premolarët e dytë të maksillës e pastaj të kaninët dhe molari i tretë
të mandibullës.

17.  RROTACIONI
• Kjo nënkupton lëvizjen e dhëmbëve përreth boshtit zgjator të tij.Nëse dhëmbi
lëviz rreth boshtit të vet qendror quhet rrotacion centrik,ndërsa kur dhëmbi
rrotullohet përgjatë cilitdo bosht paralel me boshtin qendror quhet rrotacion
ekscentrik.

18.  INFRAPOZICIONI
• Ky është çrregullim vertikal i pozitës së dhëmbit,të i cili sipërfaqja okluzale ose
tehu incizal nuk e ka arritur rrafshin okluzal dhe për atë dhëmb thuhet se nuk
është rritur mjftueshëm.Paraqitet tek dy denticionet.

19.  SUPRAPOZICIONI
• Kjo anomali karakterizohet me rritje të tepërt të dhëmbëve ku sipërfaqja okluzale
apo tehu incizal e tejkalojnë rrafshin okluzal. Shkaktarët e kësaj anomalie
janë:humbja e dhëmbëve antagonistë si dhe dhëmbi nuk ka pika kontaktuese me
dhëmbin antagonist.

20.  TRANSPOZICIONI
• Ky çrregullim nënkupton që dy dhëmbë fqinjë ndërrojnë vendet në harkun
dentar.

21.  Kafshimi I hapur skeletal
• Një kafshim i hapur është një lloj malokluzioni, që do të thotë se dhëmbët nuk
janë të vendosur në mënyrë të duhur kur nofullat janë të mbyllura. Kafshimi i
hapur fillon prej molarit të parë të përhershëm të njërës anë deri të molari i parë
i përhershëm i anës së kundërt.

22. FALEMINDERIT PER
VËMENDJEN TUAJ!
“E vetmja mënyrë për të bërë punë të mëdha
është që ta doni atë që bëni!”
- Napoleon Hill -
Punoi:Yllka Gjinovci / Asistente e