1. TEMEL TAEKWANDO
HAREKETLERİ
A. Taekwando’nun Temel İlkeleri
Taekwando, insanoğlunun bedeninin işlevsel kısımlarını, rakibine
atak yapmak ve onu yenmek için kullandığı, rakibine atak
yaparken ve onu yenerken; yumruk, itme, vurma ve tekme ile
vurma gibi teknikleri çok hassas hedeflere yönelttiği ve buna
karşılık kendisini rakibinin karşı ataklarından bloke (engelleme)
teknikleri ile koruduğu bir savaş (dövüş) sanatıdır. Taekwando,
çok sayıda bağımsız hareketten oluşan ve Taekwando’nun temel
ilkeleri olarak adlandırılan tekniğin birleşimidir. Uygulanmakta
olan Taekwando tekniklerinin bileşiminde veya çeşitliliğinde
sınırsız bir gelişme olabilir. Bununla birlikte, bu bölümde basitçe
beş temel esas kategori üzerinde durulacaktır.
2. • B. Ataklar (saldırılar)
• 1. Atak Hedefleri
• Taekwando, kişinin kendi kendisini yetiştirdiği, havada teknikler uygulanan, çıplak, el,
sınırlanmamış güç ve hız kullanılan bir savaş sanatıdır. Taekwando, ruhsal varlığı, ruh ve
enerjinin işlenmesi sonucunda enerjiye dönüştüren ve bu enerjiyi bir noktaya yöneltebilen
bir savaş sanatıdır. Kişi teknikleri uygularken, aynı zamanda fiziksel hareket gelişmesini de
artırabilir. Taekwando sayesinde kişi, ruhsal gücünü, bedenini güçlü bir istek ve azimle
kontrol edebilmeyi öğrenecek şekilde güçlendirir. Yine Taekwando sayesinde kişi, adalet
duyusunu geliştirir ve dürüst bir insan olur bunun sonucu olarak da kendini-kontrol, kendi
değer yargıları ve kendi kendini yönetim duyguları gelişir.
• Bununla birlikte, Taekwando çalışan kişi uzun-verimli hedeflere sahip olmalıdır. Sonu
olmayan herhangi bir iş anlamsızlıktan başka bir şey değildir. Günlük yaşamda bile, günlük
işinde başarı elde eden kişiler daha iddialı olurlar. Aynı şey Taekwando çalışması için de
geçerlidir. Kişi doğru ve düzgün hareketleri uygulayabilmek için, yumruk atma, tekme atma,
savunma vb gibi tüm performansını kullanmalı ve bu esnada büyük amacına varmayı
aklından çıkarmamalıdır.
• Fakat, teknik Taekwando hareketlerine çalışacak kişi yakın hedeflere de sahip olmalıdır. Yakın
hedefler, deri altındaki sinirler buralarda toplandığı için çok küçük bir vuruşta bile acı veren,
vücudun hayati (can alıcı) noktalarıdır. Vücuttaki hayati noktalar, atak yapılabilmesi mümkün
olan hedeflerdir ve 280 kısım olarak hesaplanır. Bununla birlikte bu bölümde vücudun
hayati noktaları, baş, gövde ve aşağı kısımlar dahil olmak üzere üç büyük bölüm halinde
incelenecektir. En hayati noktalar, başta yüz (philtrum), gövdede mide altı (sinir örgüsünün
toplandığı yer) aşağı kısımda karnın merkezidir.
• Taekwando teknik hareketlerinin öğretilmesinde, kişinin önünde kendisi ile aynı boyda olan
yapay bir manken olmalı, bu mankenin vücudunun hayati noktalarına atak yapmalı ve aynı
mankeni rakibi kabul ederek ondan kendi hayati noktalarına gelecek atakları engellemeyi
(bloke etmeyi) öğrenmelidir.
3. • 2. Vücudun Hayati Noktaları ve Atak Hedefleri
• Yüz (philtrum)
Belin yan boşluğu
Karın (mide alt kısmı)
Karın merkezi
Dirsek
Uyluk
Bileğin Dış kısmı
Dizin üst kenarı
Ayak kemiği
4. • C. Vücudun (teknik) Uygulanabilir Kısımları
• Taekwando eğitiminde, güç (güçün etkisi)
gövdeden gelir, fakat rakip hedeflere vuran,
kollar ve bacaklar, özellikle eller ve ayaklardır.
Ayak bilekten büküldüğünde veya uzandığında
veya ön yüzü yana eğik yukarı keskin olarak
etkili bir saldırı silahına dönüşür ve diğer ince
ve uzun bölüm savunma teknikleri için kullanılır.
Vücudun teknik uygulanabilen kısımlarının
adları, el parmağından ayak topuğuna aşağıda
gösterilmiştir.
5. • 1. baş parmak
2. ön parmak
3. orta parmak
4. yüzük parmağı
5. küçük parmak
6. parmak ucu
7. el kenarı
8. el kenarının arkası
9. avuç içi
10. ilk parmak-birlikte
11. ikinci parmak-birlikte
12. üçüncü parmak-birlikte
13. el yayı
14. elin arkası
15. bilek
16. iç ön kol
17. dış ön kol
18. ön kolun arkası
19. ön kol içi
20. dirsek
21. ön alt yüz
22. arka alt yüz
23. ayak kenarı
24. ayak kenarının arkası
25. ayak parmak ucu
26. alt yüz
27. iç adım
28. topuk
29. diz
30. dizin iç kısmı
31. ayak kemiği (incik kemiği)
32. baldır
6. • D. Duruş (Seo-gi)
Duruşun anlamı, ayaklar hariç vücudun hiçbir yerinin, vücudun alt kısımlarının
kullanılarak zemine değmemesidir. Vücudun üst kısımları, kollar dahil olmak üzere
serbest hareket edebilirler fakat gövde, zemine göre daima dik tutulmalıdır. Duruş
teknikleri, yerçekimi merkezine ve ağırlık merkezine karşı hareket üzerinde çok
büyük etkiye sahiptir. İki ayağın pozisyon ve hareketine göre çeşitli duruş teknikleri
vardır. Bazı durumlarda, ağır duruş tekniği savunma için hazır olmaktır, ve bazen
dengesiz duruş merkez hızı ve vuruş çıkış gücünü peş peşe gelecek hareketleri atik
bir şekilde gerçekleştirmeyi sağlar. Duruş teknikleri, ayakların pozisyonuna
göre kenardan kenara açık yada ileri geri ve dizleri tutma yönüne göre ise gerili
yada çekili (bükülü) olmak üzere sınıflandırılmıştır.
• Ayaklar kapalı çizildiğinde, dizler de gerili ise, vücudun merkezi dengesiz hale gelir
ve çekim merkezi yükselir, böylece duruş dengesizleşir. Bu nedenle, dar açılmış
ayaklar ve çekili dizler, vücut merkezinin hızlı hareketleri ve güçlü vurucu güç
olmaksızın sağlam ve dengeli bir duruş sağlar.
• Yukarıda da açıklandığı gibi, dengenin sağlanması ayaklar arasındaki mesafeden
(genişlikten) büyük oranda etkilenir. Her insan farklı bir vücut yapısına (binasına)
sahiptir; tüm vücudu ile mukayese edildiğinde uzun bacaklı bir insan veya kısa olan
ve geniş ayak yüzü olan ile ayak yüzü dar olan gibi. Sonuç olarak, dengeli bir duruş
için ayaklar arasındaki mesafe de herkes için uygun bir form ve ölçü oluşturulamaz.
Genellikle, adımların uzunluğu veya adım ileri ve geri duruşlarda ayaklar arasındaki
genişliğin ölçülmesinde kullanılırken, ayak altının genişliği veya darlığı (örneğin ayak
veya ayaklar) sağ ve sol duruş genişliğinin hesaplanmasında kullanılır. Ayaklar
arasındaki açı duruşta, gözlerin veya vücudun yönünde göz önüne alınacak ve açı
için temel çizgi olacak bir etmendir.
7. • E. Savunma (Mak-ki)
• Savunma (blokaj-defans) kişiyi rakibinin ataklarından koruyacak
olan tekniklerdir. Rakibin atak yapmasını engellemek savunmanın
diğer bir yönüdür. Tehlikeli bir durumda kendini savunmanın en iyi
tekniğin kaçmak olduğu sıklıkla söylenir. Bununla birlikte, rakip ile
yüz yüze karşı karşıya kalma ihtimaline karşı savunma tekniklerinin
de çok iyi öğrenilmesi gereklidir. Savunma tekniklerini iyi bilen kişi
kazanacağından emin olmadığı durumlarda dövüş çıkartmayı
provoke etmemelidir. Buna karşın, savunma sporlarını iyi bilmeyip
dövüşmek isteyen kişi güçsüzlüğünü ispatlamaktan başka bir şey
yapmaz. Sadece kendini savunma, karşı tarafın saldırmaya devam
etmesi durumunda saldırı (atak) olmaksızın final çözüme ulaşmada
yetersiz kalır. Bu nedenle, rakibin saldırı yeteneklerini zayıflatacak
gerekli teknikler uygulanmalıdır.
• En çok bloke teknikleri, kişi kendini savunurken, bilek veya el kenarı
kullanılarak uygulanan ve iyi çalışıldığı takdirde vuruş gücünü
rakibin hayati noktalarına yöneltmek ve rakibin bacak ve kollarını
kullanılamaz hale getirmek üzere rakibin incitilmesini sağlamak
üzere dizayn edilmiştir bu budur.
