1. # 1. Troonopvolger Dan Morrow

2. Hoofdstuk 12

3. Herinnerd

4. # Alana. Ze droomde vreemd. Alweer. Alana droomde dat ze buiten was. Ze bevond zich in een bos, met net genoeg ruimte tussen de boomtoppen om de lucht te kunnen bekijken. Er scheen een waterig zonnetje en er stonden nauwelijks wolken aan de hemel.

5. Een vrouw stapte achter de bomen vandaan. Vrouwe Lysa. Volgens Kyle was zij haar biologische moeder. Alana kon het moeilijk geloven, maar het uiterlijk van de vrouw sprak boekdelen. Op haar rode ogen na, leken zij en Alana sprekend op elkaar. ‘Mijn dochter,’ zei Lysa, op een manier alsof zij pas net van de waarheid op de hoogte was gekomen. ‘Ik kan het nauwelijks geloven. Richard en Coriya–’ ‘Laat mijn ouders hierbuiten.’

6. De vrouw sloot niet geheel geluidloos haar mond. Ze had duidelijk meer willen zeggen, maar kreeg daar de kans niet voor. Een ander persoon trad haar droom binnen. Het was George, haar échte vader, die haar op kwam zoeken in het bos. Ze had hem nooit gezien, maar zijn gezicht paste precies bij de stem die ze al eens gehoord had. Maar hij was dood. Toch? Alana was niet de enige die verbouwereerd was door deze plotselinge verschijning; Lysa was ook duidelijk van haar stuk gebracht. ‘Lieverd?’ prevelde ze.

7. De man wuifde haar weg alsof ze een lastige vlieg was. ‘Geen tijd. Ik kan niet lang blijven.’ Hij wendde zich tot Alana. ‘Meisje, je bent prachtig. Ik zou Richard en Coriya bedanken, als ik nog in leven was geweest. Geef me je hand.’

8. Er schoten vele beelden aan haar voorbij toen ze de hand van haar vader aanraakte. Ze waren te wazig om ze te bekijken, toch wist Alana wat ze zou zien wanneer ze ze wél scherp op haar netvlies had kunnen krijgen. Het waren haar herinneringen. Herinneringen uit de tijd vóór ze bij Richard en Coriya gebracht werd.

9. ‘Vader,’ zei ze zacht. Hij schudde zijn hoofd. Er brak een trieste glimlach door op zijn gezicht. Zijn warme handen pakten de hare. ‘Het is tijd om te gaan.’ Hij knikte zijn vrouw beleefd toe en zei: ‘Tot ziens.’ Niet lang daarna verdween hij in het niets. Haar droom flikkerde even.

10. ‘Kan ik je iets vragen? Moeder?’ vroeg Alana. Vrouwe Lysa leek even van de wereld te zijn, diep in haar eigen gedachten verzonken. Ze schrok op toen ze het woord “moeder” hoorde. ‘Ik ben een mens, toch?’ Lysa wist waar ze heen wilde. ‘Je zult weer in een Volbloed getransformeerd worden.’ ‘Ben ik ooit een vampier, een Volbloed geweest dan?’

11. ‘Natuurlijk. Je bent de dochter van twee Volbloeden. En Volbloeden beschikken over vele gaven. George en ik hebben je in een mens veranderd, voordat we je naar Richard en Coriya brachten. Het kostte ons veel tijd, kracht en bloed, maar het lukte.’ ‘Hoe word ik weer een vampier?’

12. ‘Daar zal je vanzelf achter komen. Beloof me één ding.’ ‘Wat dan?’ ‘Dat je niet zult schrikken als je je ogen opent in de realiteit.’ Ze draaide zich om, en op het moment dat ze niet meer in zicht was, verdween het bos met haar.

13. Troonopvolger Einde.