jkjkjkj

1. Θέμα: Θ Ηωι Και Τα Ράκθ Του Χριςτοφ Μζςα Από Τα
Ζργα Του Δομίνικου Κεοτοκόπουλου (Ελ Γκρζκο)
Νηπιαγωγόσ: Ελζνθ Γεωργιάδου

3. Σε ζνα μικρό χωριό, ςτο Φόδελε του Θρακλείου τθσ
Κριτθσ γεννικθκε και μεγάλωςε ο Δομίνικοσ
Κεοτοκόπουλοσ. Αςχολικθκε με τθν αγιογραφία και
ζγινε ζνασ από τουσ μεγάλουσ αγιογράφουσ εκείνθσ τθσ
εποχισ. Κζλωντασ να ολοκλθρϊςει τισ ςπουδζσ του
άφθςε το μικρό του νθςί και ταξίδεψε ςτθν Λταλία και
μετά ςτθν Λςπανία όπου ζγινε μακθτισ των μεγάλων
αγιογράφων. Ζηθςε ςτθν ςτθν Λςπανία μζχρι το τζλοσ τθσ
ηωισ του με το όνομα Ελ Γκρζκο που ςθμαίνει Ο Ζλλθνασ.
Αλλά ασ αφιςουμε τθν τζχνθ του να μιλιςει για αυτόν.

4. Ευαγγελιςμόσ Τησ Θεοτόκου

5. Ρριν πάρα πολλά χρόνια ο άγγελοσ Γαβριιλ
εμφανίςτθκε ςτθν Μαρία, τθσ πρόςφερε ζνα
λευκό κρίνο και τθσ ζφερε το χαροφμενο νζο,
ότι κα γίνει θ μθτζρα του μικροφ Χριςτοφ.
Ευαγγελιςμόσ Τησ Θεοτόκου

6. Γζννθςθ Του Χριςτοφ

7. Πταν θ Μαρία ζμεινε ζγκυοσ αναγκάςτθκαν να
ταξιδεφςουν ςτθν πόλθ τθσ Βθκλεζμ για να
γραφτοφν ςτα μεγάλα βιβλία τθσ πόλθσ τουσ, να
κάνουν δθλαδι απογραφι.
Ο μικρόσ Χριςτόσ που γεννικθκε ςε ζνα μικρό
ςταφλο παρζα με τουσ βοςκοφσ και τουσ μάγουσ
ιρκε να ςϊςει τον κόςμο από τισ αμαρτίεσ του.
Άγγελοι πάνω από τθν φάτνθ ζψαλαν το Ωςανά.
Γζννθςθ Του Χριςτοφ

8. Ρλικοσ αγγζλων ψάλουν
Τον ερχομό του Χριςτοφ…

9. Το ζργο αυτό, βρίςκεται ςτθν Εκνικι
Ρινακοκικθ και όταν με το καλό επιςτρζψουμε
ςτθν κακθμερινότθτά μασ, κα μποροφμε να το
επιςκεφτοφμε και να το καυμάςουμε από
κοντά!
Ρλικοσ αγγζλων ψάλουν
Τον ερχομό του Χριςτοφ…

10. Βάπτιςθ του Χριςτοφ

11. Πταν ο Χριςτόσ μεγάλωςε και ζγινε 30 χρονϊν
πιγε ςτον Λορδάνθ ποταμό όπου ο Λωάννθσ ο
πρόδρομοσ βάφτιηε τουσ Χριςτιανοφσ. Ηιτθςε
από Λωάννθ να τον βαφτίςει ςτο όνομα του
πατρόσ του υίου και του αγίου πνεφματοσ. Τθν
ϊρα που ο Λωάννθσ βάπτιηε τον Χριςτό άνοιξαν
οι ουρανοί και εμφανίςτθκε το Άγιο πνεφμα με
μορφι περιςτεριοφ και ςτακθκε πάνω ςτο
κεφάλι του Χριςτοφ.
Βάπτιςθ του Χριςτοφ

12. O Χριςτόσ Σωτιρασ

13. Μετά τθν βάφτιςθ του, ο Χριςτόσ αφοςιϊκθκε
ςτο ζργο του, να διδάξει ςτουσ ανκρϊπουσ τθν
αλικεια και τθν αγάπθ. Οι φτωχοί και
βαςανιςμζνοι τον ακολουκοφςαν ςε όλεσ τισ
διδαςκαλίεσ του. Στα λόγια του ζβριςκαν
γαλινθ και παρθγοριά. Υπιρχαν όμωσ και άλλοι
όπωσ οι γραμματείσ, οι φαριςαίοι και άλλοι
πλοφςιοι, που φοβικθκαν ότι κα χάςουν τθν
δφναμθ και τθν εξουςία τουσ.
O Χριςτόσ Σωτιρασ

14. Η Εκδίωξη Των Εμπόρων Από Το Ναό

15. Μια μζρα ο Χριςτόσ πιγε ςτο ναό να
προςευχθκεί ςτον πατζρα του να πάρει
δφναμθ για να ςυνεχίςει το ζργο του. Ζξω από
τον ναό είχαν μαζευτεί οι έμποροι και είχαν
απλώςει τισ πραγμάτειεσ τουσ όπωσ γίνεται και
ςιμερα ςτα πανθγφρια. «Τι ηθτάτε εδϊ ςτο
ςπίτι του πατζρα μου», τουσ φϊναξε
κυμωμζνοσ, διζλυςε τουσ πάγκουσ και πζταξε
τα πράγματα τουσ.
Η Εκδίωξη Των Εμπόρων Από Το Ναό

16. Θ Κεραπεία του Τυφλοφ

17. Ο Χριςτόσ ζςκυψε πάνω ςτον πόνο των ανκρϊπων και
με τθν δφναμθ του κεοφ ζκανε τα πρϊτα του καφματα.
Μια μζρα που δίδαςκε ςτουσ πιςτοφσ τθν αγάπθ είδε
δίπλα ςε μια βρφςθ ζνα τυφλό που ηθτιάνευε. Ρλθςίαςε
κοντά του και του άλλειψε τα μάτια με χϊμα και νερό και
τον ζςτειλε ςτθν βρυςοφλα να ξεπλυνει τα μάτια του. Για
πρϊτθ φορά ςτθν ηωι του ο τυφλόσ είδε το φωσ, τα
χρϊματα, τουσ ανκρϊπουσ.
Τα νζα γριγορα ζφταςαν ςε όλθ τθν πόλθ και όλο πιο
πολλοί άνκρωποι ζρχονταν να ακοφςουν τα λόγια του.
Θ Κεραπεία του Τυφλοφ

18. Ο Μυςτικόσ Δείπνοσ

19. Οι γραμματείσ και οι Φαριςςαίοι άρχιςαν να φοβοφνται
τθν δφναμθ του Χριςτοφ και αποφάςιςαν να τον
ςυλλάβουν και να τον τιμωριςουν. Ζψαχναν τθ
κατάλλθλθ ευκαιρία που ο Χριςτόσ κα ιταν μόνοσ χωρίσ
τον κόςμο που τον ακολουκοφςε και τον αγαποφςε. Ο
Χριςτοσ καταλαβαινε ότι πλθςίαηε το τζλοσ του γι αυτό
κάλεςε τουσ μακθτζσ του ςε ζνα Μυςτικό Δείπνο. Σε ζνα
φτωχό ςπιτάκι μαηεφτθκαν όλοι οι μακθτζσ και ο Χριςτόσ
για να τουσ δείξει ότι πρζπει να είναι απλοί ,ταπεινοί και
να φροντίηει ο ζνασ τον άλλον, τουσ ζπλυνε τα πόδια.
Μετά κάκθςαν όλοι μαηί ςτο τραπζηι και ο Χριςτόσ ζκοψε
το ψωμί και τουσ το μοίραςε λζγοντασ, «Φάγετε αυτό
ςυμβολίηει το ςϊμα μου». Μετά τουσ ζδωςε λίγο κραςί
λζγοντασ, «Ριείτε το κραςί αυτό ςυμβολίηει το αίμα
μου».
Ο Μυςτικόσ Δείπνοσ

20. Ο Χριςτόσ ςτθ Γεςκθμανι

21. Μετά το δείπνο ο Χριςτόσ με τουσ μακθτζσ του
πιγαν ςτον κιπο τθσ Γεςκθμανισ για να
προςευχθκοφν. Ο Λθςοφσ καταλάβαινε πωσ
ζφτανε το τζλοσ του, ςικωςε τα χζρια του προσ
τον πατζρα του και του είπε: «Ρατζρα μου μθ
μου δϊςεισ να πιω το ποτιρι αυτό. Βοικθςε με
να αποφφγω το μαρτφριο που με περιμζνει». Ο
ςκοπόσ του όμωσ, που ιταν να ςϊςει τουσ
ανκρϊπουσ, τον ζκανε να ξεπεράςει τον φόβο
του.
Ο Χριςτόσ ςτθ Γεςκθμανι

22. Ο Διαμεριςμόσ Των Λματίων

23. Εκεί ςτον κιπο τθσ Γεςκθμανισ οι ςτρατιϊτεσ
ςυνζλαβαν τον Χριςτό. Ζνασ από τουσ μακθτζσ του,
ο Λοφδασ, τον είχε προδϊςει για τριάντα αργφρια.
Οι ςτρατιϊτεσ τον ςυνζλαβαν και τον οδιγθςαν
ςτουσ γραμματείσ και τουσ φαριςαίουσ που το
δίκαςαν και τον καταδίκαςαν ςε κάνατο.
Οι ςτρατιϊτεσ γφμνωςαν τον Χριςτό, του φόρεςαν
ζναν κόκκινο μανδφα, του ζβαλαν ςτο κεφάλι ζνα
ςτεφάνι με αγκάκια και ςτο χζρι ζνα καλάμι. Τϊρα
μοιάηεισ με βαςιλιάσ του φϊναηαν και τον
περιγελοφςαν.
Ο Διαμεριςμόσ Των Λματίων

24. Ο Χριςτόσ Με Το Σταυρό Στθν Ρλάτθ

25. Μετά του ζδωςαν ζνα μεγάλο ξφλινο ςταυρό
και προχϊρθςαν προσ τον λόφο του Γολγοκά.
Εκεί που τιμωροφςαν με ςταφρωςθ τουσ
εγκλθματίεσ. Ο ςταυρόσ ιταν βαρφσ και ο
δρόμοσ δφςκολοσ και ςε όλθ τθ διαδρομι οι
ςτρατιϊτεσ τον κορόιδευαν και τον χτυποφςαν.
Οι μακθτζσ και οι άνκρωποι που τον
αγαποφςαν ακολουκοφςαν και προςεφχονταν.
Ο Χριςτόσ Με Το Σταυρό Στθν Ρλάτθ

26. Το Λερό Μαντιλι

27. Κάποια ςτιγμι που ο Χριςτόσ ςταμάτθςε να
ξεκουραςτεί μια γυναίκα του ζδωςε λίγο νερό
να πιει και ςκοφπιςε τον ιδρϊτα του προςϊπου
του με ζνα μαντιλι. Σαν από καφμα το
πρόςωπο του χριςτοφ ηωγραφίςτθκε ςτο Ιερό
μαντθλι.
Το Λερό Μαντιλι

28. Θ Σταφρωςθ

29. Ζφταςαν ςτο λόφο και οι ςτρατιϊτεσ ςταφρωςαν το
Χριςτό πάνω ςτο ςταυρό ανάμεςα ςε δυό λθςτζσ. Ακόμα
και πάνω ςτον ςταυρό οι ςτρατιϊτεσ τον περιγελοφςαν
λζγοντασ του: «Αν είςαι ο γιόσ του κεοφ κάνε ζνα καφμα
και ςϊςε τον εαυτό ςου». Ο Χριςτόσ ςικωςε τα μάτια
ςτον ουρανό και είπε με ραγιςμζνθ φωνι: «Ρατζρα
ςυγχϊρθςε τουσ γιατί δε ξζρουν τι κάνουν».
Ιταν δϊδεκα θ ϊρα μεςθμεριανι και θμζρα Ραραςκευι
που ο Χριςτόσ ξεψφχθςε πάνω ςτον Σταυρό. Ξαφνικά θ
μζρα ζγινε νφχτα και ζνα τρομερόσ ςειςμόσ τάραξε τον
λόφο του Γολγοκά. Ο Χριςτόσ είχε πεκάνει, είχε ζρκει θ
ϊρα να ανζβει ςτον ουρανό πλάι ςτον πατζρα του.
Θ Σταφρωςθ

30. Ριετά – Θ Αποκακιλωςθ

31. Οι ςτρατιϊτεσ κατεβαςαν το ςϊμα του Χριςτοφ
από το ςταυρό και το ζδωςαν ςτθν μθτζρα του
τθν Ραναγία και τισ μακιτριζσ του για να το
κάψουν. Ριραν το ςϊμα του Χριςτοφ και το
άλλειψαν με μφρα όπωσ ιταν το ζκιμο εκείνθ
τθν εποχι.
Ριετά – Θ Αποκακιλωςθ

32. Θ Ταφι Του Χριςτοφ

33. Οι μακθτζσ κάλυψαν το ςϊμα του Χριςτοφ με
ζνα λευκό ςεντόνι και τον οδιγθςαν ςτθν
τελευταία κατοικία του που ιταν ζνασ τάφοσ
κολωτόσ με μια βαριά πζτρα για πόρτα. Οι
Γραμματείσ και οι Φαριςςαίοι διζταξε τουσ
ςτρατιϊτεσ να φρουροφν τον τάφο για να μθν
κλζψουν το ςϊμα του Χριςτοφ.
Θ Ταφι Του Χριςτοφ

34. Θ Ανάςταςθ Του Χριςτοφ

35. Το ξθμζρωμα τθσ Κυριακισ θ Ραναγία μαηί με
τισ άλλεσ μακιτριεσ πιγαν ςτον τάφο του
Χριςτοφ να προςκυνιςουν. Εκεί ςυνάντθςαν
ζναν άγγελο με κάταςπρα φτερά που τουσ είπε
πωσ ο Χριςτόσ αναςτικθκε. Ζτρεξαν ςτον τάφο
και είδαν ζκπλθκτεσ ότι θ βαριά πζτρα είχε
μετακινθκεί και ο τάφοσ ιταν άδειοσ. Ο Χριςτόσ
είχε αναςτθκεί.
Θ Ανάςταςθ Του Χριςτοφ

36. Θ Αγία Τριάδα

37. Ο Λθςοφσ Χριςτόσ, ο γιόσ του κεοφ, αφοφ δίδαξε
τον κόςμο, ςταυρϊκθκε και αναςτικθκε,
γφριςε κοντά ςτον πατζρα του ςτον ουρανό.
Άφθςε όμωσ πίςω του τουσ πιςτοφσ μακθτζσ
του να ςυνεχίςουν το ζργο τθσ ςυγχϊρεςθσ και
τθσ αγάπθσ.
Θ Αγία Τριάδα

38. Καλό Ράςχα!

39. Ζτςι λοιπόν και εμείσ παιδιά, κάκε Ανάςταςθ,
πθγαίνουμε ςτθν εκκλθςία κρατϊντασ τθ
λαμπάδα μασ, ψάλλοντασ το Χριςτόσ Ανζςτθ και
τςουγκρίηοντασ κόκκινα αυγά.
Καλό Ράςχα!