Ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς και όλοι περίμεναν με ανυπομονησία να υποδεχτούν το νέο χρόνο και όλα όσα επιθυμούσαν να τους φέρει. Υπήρχαν και άνθρωποι που δεν είχαν τίποτα να περιμένουν γιατί η γιορτινή εκείνη μέρα, καθώς και η επόμενή της, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από απλές, συνηθισμένες μέρες όπου τίποτα δεν άλλαζε.
Ένας από αυτούς ήταν και ο ήρωας της ιστορίας μας. Ένα αγόρι που μεγάλωνε και ωρίμαζε, βλέποντας τις χαρές της παιδικής του ηλικίας να σβήνουν χρόνο με το χρόνο, Πρωτοχρονιά με Πρωτοχρονιά. Κάποτε το αγόρι πίστευε στα θαύματα, ειδικά σε όσα λένε ότι συμβαίνουν τις μέρες των Χριστουγέννων. Τώρα πια, και ενώ ήταν μόλις δώδεκα χρονών, δεν είχε να πιστεύει σε τίποτα.
Όμως η ιστορία μας δεν μιλά μόνο για αυτό το αγόρι, αλλά και για την αδελφή του. Το μικρό κορίτσι, όπως όλα τα παιδιά της αθώας ηλικίας, έβλεπε τα Χριστούγεννα μαγικά. Κι όταν οι γιορτές περνούσαν, το κορίτσι περίμενε υπομονετικά να ξαναγυρίσουν για να σκορπίσουν λίγη ομορφιά στη θλιμμένη, γκρίζα πόλη που είχε το όνομα Τσιμεντούπολη.
Τα δυο παιδιά, εκείνο το βράδυ της παραμονής, επρόκειτο να ζήσουν μια μοναδική εμπειρία, παράξενη και θαυμαστή. Σε έναν κόσμο όπου η μαγεία κρύβεται σε μυστικά τραγούδια και άγνωστα μονοπάτια, τα δυο παιδιά θα ξεκινούσαν ένα ταξίδι μακριά από το σπίτι τους. Ένα ταξίδι πέρα από την προσμονή, πέρα από το όνειρο, πέρα απ’ τη φαντασία.
Θα μπορούσα να σας πω πολλά για το πώς ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι, ίσως όμως έτσι να χαλούσα το μυστήριο και θα ήταν κρίμα. Το μόνο που μπορώ να σας πω, είναι ότι τα δυο παιδιά, το πρωί της παραμονής τριγυρνούσαν στους δρόμους της Τσιμεντούπολης. Όμως το βράδυ, πριν ο χρόνος κινήσει για τον παντοτινό δρόμο του, τα παιδιά είχαν φύγει…
Κι αν αναρωτηθείτε πού πήγαν, το μόνο που ξέρω να πω με σιγουριά είναι ότι πήγαν κάπου…
"Ο Μικρός Τουρίστας - Μια Βαλίτσα ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη"
για να εορτάσει την αδελφοποίηση του 18ου ΔΣ Θεσσαλονίκης με το Ιταλικό IC Pascoli Matera,
αλλά και για να συνδράμει την Πανελλήνια εθελοντική πρωτοβουλία “Let’s do it Greece”
με εθελοντική συμμετοχή εκπαιδεύτριας & δωρεάν κόστος συμμετοχής ωφελούμενων
To “café” της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Αννα Παππα
"Έχουμε ανάγκη τις διαφορετικές απόψεις για να έχουμε μια ακριβή εικόνα της πραγματικότητας, έχουμε ανάγκη από πολλά μάτια, πολλά αυτιά και πολλές καρδιές."
"Παίζουμε, χορεύουμε και τραγουδάμε για το περιβάλλον"Αννα Παππα
Το βιβλίο ευελπιστεί να προσθέσει ως υλικό ένα λιθαράκι προκειμένου να αυξηθεί η σιγουριά και η τόλμη του δασκάλου για να αξιοποιήσει τους χώρους εντός αλλά και εκτός της σχολικής αίθουσας στοχεύοντας κατά χρονική προτεραιότητα στην ενεργοποίηση του σώματος και του συναισθήματος πριν από την διανοητική ενεργοποίηση.
Ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς και όλοι περίμεναν με ανυπομονησία να υποδεχτούν το νέο χρόνο και όλα όσα επιθυμούσαν να τους φέρει. Υπήρχαν και άνθρωποι που δεν είχαν τίποτα να περιμένουν γιατί η γιορτινή εκείνη μέρα, καθώς και η επόμενή της, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από απλές, συνηθισμένες μέρες όπου τίποτα δεν άλλαζε.
Ένας από αυτούς ήταν και ο ήρωας της ιστορίας μας. Ένα αγόρι που μεγάλωνε και ωρίμαζε, βλέποντας τις χαρές της παιδικής του ηλικίας να σβήνουν χρόνο με το χρόνο, Πρωτοχρονιά με Πρωτοχρονιά. Κάποτε το αγόρι πίστευε στα θαύματα, ειδικά σε όσα λένε ότι συμβαίνουν τις μέρες των Χριστουγέννων. Τώρα πια, και ενώ ήταν μόλις δώδεκα χρονών, δεν είχε να πιστεύει σε τίποτα.
Όμως η ιστορία μας δεν μιλά μόνο για αυτό το αγόρι, αλλά και για την αδελφή του. Το μικρό κορίτσι, όπως όλα τα παιδιά της αθώας ηλικίας, έβλεπε τα Χριστούγεννα μαγικά. Κι όταν οι γιορτές περνούσαν, το κορίτσι περίμενε υπομονετικά να ξαναγυρίσουν για να σκορπίσουν λίγη ομορφιά στη θλιμμένη, γκρίζα πόλη που είχε το όνομα Τσιμεντούπολη.
Τα δυο παιδιά, εκείνο το βράδυ της παραμονής, επρόκειτο να ζήσουν μια μοναδική εμπειρία, παράξενη και θαυμαστή. Σε έναν κόσμο όπου η μαγεία κρύβεται σε μυστικά τραγούδια και άγνωστα μονοπάτια, τα δυο παιδιά θα ξεκινούσαν ένα ταξίδι μακριά από το σπίτι τους. Ένα ταξίδι πέρα από την προσμονή, πέρα από το όνειρο, πέρα απ’ τη φαντασία.
Θα μπορούσα να σας πω πολλά για το πώς ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι, ίσως όμως έτσι να χαλούσα το μυστήριο και θα ήταν κρίμα. Το μόνο που μπορώ να σας πω, είναι ότι τα δυο παιδιά, το πρωί της παραμονής τριγυρνούσαν στους δρόμους της Τσιμεντούπολης. Όμως το βράδυ, πριν ο χρόνος κινήσει για τον παντοτινό δρόμο του, τα παιδιά είχαν φύγει…
Κι αν αναρωτηθείτε πού πήγαν, το μόνο που ξέρω να πω με σιγουριά είναι ότι πήγαν κάπου…
"Ο Μικρός Τουρίστας - Μια Βαλίτσα ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη"
για να εορτάσει την αδελφοποίηση του 18ου ΔΣ Θεσσαλονίκης με το Ιταλικό IC Pascoli Matera,
αλλά και για να συνδράμει την Πανελλήνια εθελοντική πρωτοβουλία “Let’s do it Greece”
με εθελοντική συμμετοχή εκπαιδεύτριας & δωρεάν κόστος συμμετοχής ωφελούμενων
To “café” της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Αννα Παππα
"Έχουμε ανάγκη τις διαφορετικές απόψεις για να έχουμε μια ακριβή εικόνα της πραγματικότητας, έχουμε ανάγκη από πολλά μάτια, πολλά αυτιά και πολλές καρδιές."
"Παίζουμε, χορεύουμε και τραγουδάμε για το περιβάλλον"Αννα Παππα
Το βιβλίο ευελπιστεί να προσθέσει ως υλικό ένα λιθαράκι προκειμένου να αυξηθεί η σιγουριά και η τόλμη του δασκάλου για να αξιοποιήσει τους χώρους εντός αλλά και εκτός της σχολικής αίθουσας στοχεύοντας κατά χρονική προτεραιότητα στην ενεργοποίηση του σώματος και του συναισθήματος πριν από την διανοητική ενεργοποίηση.
Το εγχειρίδιο Μάθηση και Διδασκαλία στο Cloud παρέχει πληροφορίες για μια καινοτόμο εκπαιδευτική εργασία που πραγματοποιήθηκε από 12 Ευρωπαϊκά σχολεία αγροτικών περιοχών, από Νηπιαγωγείο έως Λύκειο.
Τα παιδιά ως κοινωνικοί ερευνητές. Οδηγός για δασκάλους και ...Αννα Παππα
Η ανάμιξη παιδιών στην κοινωνική έρευνα προσφέρει στους εκπαιδευτικούς λειτουργούς μια απαράμιλλη ευκαιρία να βοηθήσουν τα παιδιά να αναπτύξουν χρήσιμες δεξιότητες που θα τους χρειαστούν στον ολοένα και πιο απαιτητικό, βασισμένο σε γνώσεις, κόσμο. Έτσι, τα παιδιά μπορούν να μάθουν να συλλέγουν και να επεξεργάζονται πληροφορίες, να τις περιγράφουν και να τις επεξηγούν, να έχουν κριτική σκέψη και να βγάζουν συμπεράσματα, να αμφισβητούν αυτό που είναι δεδομένο, και να αναπτύσσουν τις προφορικές, γραπτές ή αριθμητικές τους δεξιότητες. Μαθαίνουν να δουλεύουν σε ομάδες, να ακούνε με προσοχή και να προβάλλουν επιχειρήματα, να παίρνουν αποφάσεις και να επικοινωνούν αποτελεσματικά με άλλους στις
κοινότητές τους.
Διαχειρίζομαι το Πένθος Επιστρέφω στη ζωήΑννα Παππα
Το σχολείο, χώρος όπου σήμερα φοιτούν όλα τα παιδιά και για μακρύ χρονικό διάστημα έχει ευθύνη πέραν της μετάδοσης γνώσεων να διαχειριστεί τα συναισθήματα των παιδιών δημιουργώντας εκείνο το περιβάλλον και τις συνθήκες ώστε να μπορούν να εκφράζουν τις σκέψεις και τις αγωνίες τους. Τις περισσότερες φορές η ενεργητική ακρόαση των δασκάλων οδηγεί στη λύση όλων των προβλημάτων, χωρίς να απαιτείται η παρέμβαση "ειδικών" εκτός του σχολείου
Εγχειρίδιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «ENABLE – ΕνΔυναμώνοντας τα Παιδιά, Α...Αννα Παππα
Εγχειρίδιο για γονείς και κηδεμόνες, του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «ENABLE – ΕνΔυναμώνοντας τα Παιδιά, Αντιμετωπίζοντας τον εκφοβισμό» από τη σελίδα www.stop-bullying.sch.gr
Στην πρώτη πρακτική αναπτύσσεται μια απόπειρα για την εκπαίδευση εκπαιδευτικών στη ‘βιωματική μάθηση και την εμψύχωση ομάδων στο σχολικό πλαίσιο’ (Ε. Παντελέρη), ώστε να αναλάβουν οι ίδιοι ρόλο εμψυχωτή στις ομάδες των μαθητών τους σε μελλοντικά προγράμματα πρόληψης. Στη δεύτερη πρακτική ‘ακούμε τον Άλλο μέσα από την ομάδα’ (Ε. Εκμεκτζιάν) να διαπραγματεύεται με το δικό του τρόπο πολιτισμικές και διαφυλικές ταυτότητες, με στόχο το μοίρασμα μεταναστευτικών εμπειριών και τη μετατροπή της τάξης σε ομάδα. Οι δύο καλές πρακτικές είναι αλληλοσυμπληρωματικές στο βαθμό που το θεωρητικό υπόβαθρο της αναστοχαστικής πράξης λειτουργεί ως κοινός τόπος, και μόνο ενδεικτικές. Αυτό που σας ζητάμε είναι να υπάρ- ξει η ‘οικειότητα’, το ενδιαφέρον και η περιέργεια… Καλή ανάγνωση
Η ομάδα έργου Θεσσαλονίκης Σ. Βερβερίδου, Κ. Λιανού, Ι. Μπίμπου & Π. Χατζηλάμπου
Η διατροφή στη Μεσόγειο, αν και ποικίλλει πολύ από χώρα σε χώρα έχει κοινή βάση και κοινά χαρακτηριστικά που απορρέουν από:
τη χρήση παρόμοιων ή κοινών συστατικών
την αλληλεπίδραση του τοπίου, της βιοποικιλότητας, των φυσικών πόρων και της ανθρώπινης κουλτούρας και δραστηριότητας
την ιστορική εξέλιξη στη Μεσόγειο.
Παιχνίδια που αρχίζουν με την οικοδόμηση της εμπιστοσύνης της ομάδας, έτσι ώστε τα παιδιά να αισθάνονται αρκετά σίγουρα για να μοιραστούν τις ιστορίες τους, καθώς τις δημιουργούν. Στη συνέχεια προχωρούν στην ανάπτυξη και βελτίωση δεξιοτήτων αφήγησης.
Το εγχειρίδιο Μάθηση και Διδασκαλία στο Cloud παρέχει πληροφορίες για μια καινοτόμο εκπαιδευτική εργασία που πραγματοποιήθηκε από 12 Ευρωπαϊκά σχολεία αγροτικών περιοχών, από Νηπιαγωγείο έως Λύκειο.
Τα παιδιά ως κοινωνικοί ερευνητές. Οδηγός για δασκάλους και ...Αννα Παππα
Η ανάμιξη παιδιών στην κοινωνική έρευνα προσφέρει στους εκπαιδευτικούς λειτουργούς μια απαράμιλλη ευκαιρία να βοηθήσουν τα παιδιά να αναπτύξουν χρήσιμες δεξιότητες που θα τους χρειαστούν στον ολοένα και πιο απαιτητικό, βασισμένο σε γνώσεις, κόσμο. Έτσι, τα παιδιά μπορούν να μάθουν να συλλέγουν και να επεξεργάζονται πληροφορίες, να τις περιγράφουν και να τις επεξηγούν, να έχουν κριτική σκέψη και να βγάζουν συμπεράσματα, να αμφισβητούν αυτό που είναι δεδομένο, και να αναπτύσσουν τις προφορικές, γραπτές ή αριθμητικές τους δεξιότητες. Μαθαίνουν να δουλεύουν σε ομάδες, να ακούνε με προσοχή και να προβάλλουν επιχειρήματα, να παίρνουν αποφάσεις και να επικοινωνούν αποτελεσματικά με άλλους στις
κοινότητές τους.
Διαχειρίζομαι το Πένθος Επιστρέφω στη ζωήΑννα Παππα
Το σχολείο, χώρος όπου σήμερα φοιτούν όλα τα παιδιά και για μακρύ χρονικό διάστημα έχει ευθύνη πέραν της μετάδοσης γνώσεων να διαχειριστεί τα συναισθήματα των παιδιών δημιουργώντας εκείνο το περιβάλλον και τις συνθήκες ώστε να μπορούν να εκφράζουν τις σκέψεις και τις αγωνίες τους. Τις περισσότερες φορές η ενεργητική ακρόαση των δασκάλων οδηγεί στη λύση όλων των προβλημάτων, χωρίς να απαιτείται η παρέμβαση "ειδικών" εκτός του σχολείου
Εγχειρίδιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «ENABLE – ΕνΔυναμώνοντας τα Παιδιά, Α...Αννα Παππα
Εγχειρίδιο για γονείς και κηδεμόνες, του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «ENABLE – ΕνΔυναμώνοντας τα Παιδιά, Αντιμετωπίζοντας τον εκφοβισμό» από τη σελίδα www.stop-bullying.sch.gr
Στην πρώτη πρακτική αναπτύσσεται μια απόπειρα για την εκπαίδευση εκπαιδευτικών στη ‘βιωματική μάθηση και την εμψύχωση ομάδων στο σχολικό πλαίσιο’ (Ε. Παντελέρη), ώστε να αναλάβουν οι ίδιοι ρόλο εμψυχωτή στις ομάδες των μαθητών τους σε μελλοντικά προγράμματα πρόληψης. Στη δεύτερη πρακτική ‘ακούμε τον Άλλο μέσα από την ομάδα’ (Ε. Εκμεκτζιάν) να διαπραγματεύεται με το δικό του τρόπο πολιτισμικές και διαφυλικές ταυτότητες, με στόχο το μοίρασμα μεταναστευτικών εμπειριών και τη μετατροπή της τάξης σε ομάδα. Οι δύο καλές πρακτικές είναι αλληλοσυμπληρωματικές στο βαθμό που το θεωρητικό υπόβαθρο της αναστοχαστικής πράξης λειτουργεί ως κοινός τόπος, και μόνο ενδεικτικές. Αυτό που σας ζητάμε είναι να υπάρ- ξει η ‘οικειότητα’, το ενδιαφέρον και η περιέργεια… Καλή ανάγνωση
Η ομάδα έργου Θεσσαλονίκης Σ. Βερβερίδου, Κ. Λιανού, Ι. Μπίμπου & Π. Χατζηλάμπου
Η διατροφή στη Μεσόγειο, αν και ποικίλλει πολύ από χώρα σε χώρα έχει κοινή βάση και κοινά χαρακτηριστικά που απορρέουν από:
τη χρήση παρόμοιων ή κοινών συστατικών
την αλληλεπίδραση του τοπίου, της βιοποικιλότητας, των φυσικών πόρων και της ανθρώπινης κουλτούρας και δραστηριότητας
την ιστορική εξέλιξη στη Μεσόγειο.
Παιχνίδια που αρχίζουν με την οικοδόμηση της εμπιστοσύνης της ομάδας, έτσι ώστε τα παιδιά να αισθάνονται αρκετά σίγουρα για να μοιραστούν τις ιστορίες τους, καθώς τις δημιουργούν. Στη συνέχεια προχωρούν στην ανάπτυξη και βελτίωση δεξιοτήτων αφήγησης.
Η παρουσίαση που ετοίμασε η Ε ομάδα για το πρόγραμμα Υιοθεσία Βυζαντινού "Άγιος Γεώργιος Ομορφοκκλησιάς". Συνεντεύξεις για τη συντήρηση και τη λειτουργία του ιερού Ναού.
Αρχές Οικονομικής Θεωρίας - Το γραπτό των πανελλαδικών εξετάσεωνPanagiotis Prentzas
Αρχές Οικονομικής Θεωρίας (ΑΟΘ): Τι πρέπει να προσέξουν οι υποψήφιοι κατά τη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων στη δομή των απαντήσεών τους, αλλά και στην εμφάνιση του γραπτού τους.
Μπορείτε να δείτε και τη διαδραστική παρουσίαση στο www.study4economy.edu.gr.
3. Ο χειμώνας έχει έρθει και το χιόνι έχει σκεπάσει την κοιλάδα που μένει το μικρό
αλεπουδάκι ο Λουλού. Όλα τα ζώα κρύβονταν στα σπίτια τους. Στον Λουλού δεν άρεσε
ο χειμώνας, αλλά υπήρχε μια μέρα που ανυπομονούσε να φτάσει.
4. Αύριο θα ήταν Χριστούγεννα και ο Λουλού ήταν τόσο πολύ ενθουσιασμένος που δεν
μπορούσε να κοιμηθεί. Τι δώρο να είχε ο Άη Βασίλης γι’αυτόν; Μια καινούρια μπάλα; Ή
πατίνια; Ή μήπως ένα ποδήλατο; Ή ίσως....ξαφνικά κάτι έλαμψε στον ουρανό.
5. Τι είναι αυτό; Ένα πεφταστέρι; Ένα αεροπλάνο; Ή ίσως ένα τεράστιο πουλί; Ό,τι και να
ήταν είχε πέσει πίσω απ’ το Σκοτεινό δάσος. Ο Λουλού πήδηξε απ΄το κρεβάτι του και
φόρεσε το κασκόλ του...
6. Μπρρρ...έκανε πραγματικά πολύ κρύο έξω. Την ημέρα ο Λουλού και ο πατέρας του
είχαν καθαρίσει το χιόνι γύρω από το σπίτι, αλλά η κοιλάδα ήταν καλυμμένη με πολύ
χιόνι.
8. Επιτέλους διέσχισε το Σκοτεινό δάσος και άρχισε να οσμίζεται και να κοιτάζει γύρωγύρω. Αν και είχε ξεπαγιάσει λίγο, η μύτη του μπορούσε να αισθανθεί τα πάντα –
υπήρχε η μυρωδιά από κάτι άγνωστο.
9. Και επιτέλους το βρήκε! Ήταν ένας μεγάλος κόκκινος σάκος.
«Πολύ παράξενο» σκέφτηκε ο Λουλού «Πως είναι δυνατόν να πέσει ένας σάκος από
τον ουρανό; Οι σάκοι δεν μπορούν να πετάξουν...»
Τότε τον άνοιξε και κατάλαβε τα πάντα...
10. Αυτός ήταν ο σάκος του Άη – Βασίλη! Να το δώρο για τον σκαντζόχοιρο, για τα
παπάκια, για τον σκίουρο...για όλους. Όπως φαίνεται, ο σάκος είχε πέσει από το
έλκηθρο, όταν ο Άη – Βασίλης πετούσε πάνω από την κοιλάδα.
11. «Αυτό είναι υπέροχο» είπε ο Λουλού. Πήρε όσο το δυνατόν περισσότερα πακέτα και
επέστρεψε γρήγορα στην κοιλάδα.
12. Πρώτα σταμάτησε στο σπίτι του τυφλοπόντικα και κοίταξε μέσα από το παράθυρο. Ήταν τόσο
ωραία μέσα – η φωτιά έκαιγε στο τζάκι και το Χριστουγεννιάτικο δέντρο έλαμπε. Ο Λουλού
αισθάνθηκε οτι ήθελε να επιστρέψει σπίτι, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση – άφησε το δώρο δίπλα
στην πόρτα και έφυγε γρήγορα.
13. Έπειτα πήγε στο σπίτι των δύο λαγών και άφησε τα δώρα τους. Έπαιζαν και γελούσαν
μέσα στο σπίτι. Ο Λουλού ήθελε τόσο πολύ να παίξει με τα λαγουδάκια αλλά αυτή τη
νύχτα είχε μια σημαντική αποστολή.
14. Στη συνέχεια σταμάτησε στο δέντρο της σκιουρίνας. Ήταν ήδη πολύ αργά και
ακουγόταν από μέσα να ροχαλίζει. Ο Λουλού αισθανόταν νύστα γι’ αυτό τσίμπησε την
ουρά του, μετά πήδηξε και κρέμασε το δώρο μπροστά από την κουφάλα του δέντρου.
15. Ο Λουλού μοίραζε τα δώρα όλη τη νύχτα. Γινόταν ολοένα και πιο δύσκολο να
προχωρήσει μπροστά, ένας ισχυρός άνεμος σηκώθηκε και πολύ σύντομα μια αληθινή
χιονοθύελα ξεκίνησε.
16. Ήταν εξαιρετικά δύσκολο να προχωρήσει μέσα από τη νέα χιονοθύελα. Δεν μπορούσε
να διακρίνει τίποτε και μονάχα η ευαίσθητη μύτη του τον βοηθούσε να εντοπίσει τα ίχνη.
17. Και τότε η χιονοθύελα έγινε τόσο δυνατή και ο Λουλού παγωμένος, φοβισμένος και
αδύναμος κρύφτηκε μέσα στο σάκο. Ήθελε τόσο πολύ να βρίσκεται στο σπίτι με τη
μαμά και τον μπαμπά. Ο Λουλού κουλουριάστηκε, τυλίχτηκε με την ουρά του και
αποκοιμήθηκε.
18. Ο άνεμος συνέχιζε να φυσάει ακόμα πιο δυνατά. Το χιόνι κάλυπτε τα αποτυπώματα των
ποδιών του Λουλού και τον σάκο του Άη – Βασίλη...
19. Ο Λουλού τέντωσε τα νύχια του και ξύπνησε. Ήταν σκεπασμένος με μια παχιά κουβέρτα. Ήταν
ζεστά και όμορφα. Κοίταξε γύρω του ξαφνιασμένος – ήταν στο σπίτι του, δίπλα στο τζάκι του
σαλονιού.
«Ονειρεύομαι;» αναρωτήθηκε ο Λουλού.
«Όχι. Δεν είναι όνειρο» άκουσε μια γνώριμη φωνή.
20. «Μαμά! Μπαμπά!» χοροπήδηξε ο Λουλού γεμάτος χαρά.
«Μας τρόμαξες τόσο πολύ Λουλού» είπε η μητέρα του – «όλα τα ζώα σε έψαχναν, αλλά δεν υπήρχαν
αποτυπώματα. Είμασταν τυχεροί που η μεγάλη μύτη του πατέρα σου τελικά οσφρήστηκε την μυρωδιά σου
και μαζί με τους τυφλοπόντικες ξεθάψαμε τον σάκο. Το σημαντικό είναι οτι είσαι ασφαλής και όλοι πήραν τα
χριστουγεννιάτικά τους δώρα.»
« Όχι και όλοι» είπε ο πατέρας. «Όταν σε βρήκαμε είχε μείνει ένα δώρο στον σάκο – το δικό σου δώρο.
Εμπρός λοιπόν, άνοιξέ το. Για να δούμε αν είναι ωραίο.»
21. Ο Λουλού χαμογέλασε και είπε:
«Ήδη έχω λάβει το καλύτερο Χριστουγεννιάτικο δώρο. Αυτή τη νύχτα ανακάλυψα οτι το μόνο
πράγμα που θέλω για τα Χριστούγεννα είναι να είμαι σπίτι με έσένα και τη μαμά. Αυτό είναι
προτιμότερο από έναν σάκο γεμάτο με δώρα. »