Impressie van een eerste jaar Juweelontwerp....
Jelissa Alfaro Ponce, bachelor 1 studente aan de afstudeerrichting Juweelontwerp|Edelsmeedkunst van Sint Lucas Antwerpen maakte een prachtig pecha kucha verslag over haar eerste jaar op de afdeling !
Jed McKenna - Jed McKenna's theorie van allesnonduality01
Jed McKenna’s Theorie van alles: vanuit een verlicht perspectief is geschreven nadat de anonieme auteur ervan overtuigd was dat hij na zijn succesvolle trilogie over verlichting nooit meer een pen op papier zou zetten. Nadat hij een televisieprogramma zag over de deeltjesversneller van Cern, waarmee de wetenschap een theorie van alles hoopt te ontdekken, begon tot Jeds eigen verbazing het schrijfvirus weer op te spelen… ‘Ja, ja,’ hoor ik je denken, ‘maar wat heb ik nu, op dit moment, aan een theorie van alles? Mijn situatie is dat ik geen bal weet en dood zal gaan. Het kan me niet schelen wat de toekomst belooft. Het kan me niet schelen waar we naar toe gaan of wat ons in de volgende eeuw te wachten staat. Ik wil helemaal niet gelukkig zijn of stralen van vreugde, ik wil alleen niet langer een zak zijn. Ik wil ophouden met slaapwandelen, eindelijk mijn ogen open doen en zien wie, wat en waar ik werkelijk ben.' En wat is nu het antwoord? Zal dit boek jou van het ene paradigma in het andere slingeren? Nee, absoluut niet. Je zult er zelfs niet interessanter door lijken op feestjes. Je zou je zelfs een nominatie voor dorpsgek op de hals kunnen halen, dus doe je er sowieso verstandig aan het voor je houden. ER IS MAAR ÉÉN WAARHEID.
"Ik geef sinds dertien jaar lezingen over zelfonderzoek in de traditie van de Advaita Vedanta. Mijn leraar was Alexander Smit, zijn leraar was Shri Nisargadatta Maharaj. Dan weet de gevorderde spirituele zoeker uit welke traditie ik kom. Veel mensen zijn op zoek naar zichzelf. Dat zoeken komt voort uit het idee dat er iets ontbreekt aan je leven. Ook ik was ooit op zoek en mijn eerste kennismaking met Advaita was een boek van Wolter Keers, de nestor van Advaita in Nederland. Ik werd meteen getroffen door de helderheid waarmee hij over zelfonderzoek schreef.
Mijn vooroordelen over spiritualiteit (zweverig, stemmingmakerij) werden meteen van tafel geveegd. Wat me opviel bij Advaita, was dat nergens een beroep werd gedaan op mijn goedgelovigheid. Ik werd uitgenodigd om voor mezelf te kijken. Mijn leraar Alexander zei altijd: 'Het is zelfonderzoek, geen anderen-onderzoek.'
Mijn eerste contact met Alexander was een telefoongesprek ('Je bent toch hopelijk niet op zoek naar ufo's of kabouters?') en na drie maanden bijeenkomsten (satsangs) bij hem gevolgd te hebben was het klaar. Zes jaar later begon ik zelf online teksten te publiceren en zo is het balletje gaan rollen.
'Wanneer schrijf jij nou eens een boek?' Die vraag hoor ik al een paar jaar. Mijn vaste antwoord was: 'Dat komt nog wel eens, als de tijd rijp is.' En dat is nu." - Jan Koehoorn
Wat zou er gebeuren als alles er van jou mag zijn zoals het is? Als je de behoefte aan controle opgeeft en in plaats daarvan alles wat zich voordoet op elk moment omarmt? In de veertien jaar dat hij zen bestudeerde merkte Adyashanti dat de zelfs meest doorgewinterde mediterenden de beoefening van meditatie gebruiken als een doel, in plaats van een middel tot een doel.
Wat hij ten slotte besefte was dat je je alleen open kunt stellen voor de kunst van Ware meditatie, (het verblijven in je natuurlijke staat) wanneer je alle technieken en ook het idee van jezelf als mediterende laat varen.
'Het doet er niet toe of men pas met meditatie is begonnen of dat men al lang gemediteerd heeft. Wat er toe doet is de houding waarin we het proces van meditatie benaderen. Het belangrijkste is dat we met een open geestesgesteldheid aan meditatie beginnen, een gesteldheid die oprecht en onschuldig is, waarmee ik een houding bedoel die niet gekleurd is door het verleden, of door wat we over meditatie hebben gehoord. We moeten het begrip meditatie fris en onschuldig benaderen.'
Impressie van een eerste jaar Juweelontwerp....
Jelissa Alfaro Ponce, bachelor 1 studente aan de afstudeerrichting Juweelontwerp|Edelsmeedkunst van Sint Lucas Antwerpen maakte een prachtig pecha kucha verslag over haar eerste jaar op de afdeling !
Jed McKenna - Jed McKenna's theorie van allesnonduality01
Jed McKenna’s Theorie van alles: vanuit een verlicht perspectief is geschreven nadat de anonieme auteur ervan overtuigd was dat hij na zijn succesvolle trilogie over verlichting nooit meer een pen op papier zou zetten. Nadat hij een televisieprogramma zag over de deeltjesversneller van Cern, waarmee de wetenschap een theorie van alles hoopt te ontdekken, begon tot Jeds eigen verbazing het schrijfvirus weer op te spelen… ‘Ja, ja,’ hoor ik je denken, ‘maar wat heb ik nu, op dit moment, aan een theorie van alles? Mijn situatie is dat ik geen bal weet en dood zal gaan. Het kan me niet schelen wat de toekomst belooft. Het kan me niet schelen waar we naar toe gaan of wat ons in de volgende eeuw te wachten staat. Ik wil helemaal niet gelukkig zijn of stralen van vreugde, ik wil alleen niet langer een zak zijn. Ik wil ophouden met slaapwandelen, eindelijk mijn ogen open doen en zien wie, wat en waar ik werkelijk ben.' En wat is nu het antwoord? Zal dit boek jou van het ene paradigma in het andere slingeren? Nee, absoluut niet. Je zult er zelfs niet interessanter door lijken op feestjes. Je zou je zelfs een nominatie voor dorpsgek op de hals kunnen halen, dus doe je er sowieso verstandig aan het voor je houden. ER IS MAAR ÉÉN WAARHEID.
"Ik geef sinds dertien jaar lezingen over zelfonderzoek in de traditie van de Advaita Vedanta. Mijn leraar was Alexander Smit, zijn leraar was Shri Nisargadatta Maharaj. Dan weet de gevorderde spirituele zoeker uit welke traditie ik kom. Veel mensen zijn op zoek naar zichzelf. Dat zoeken komt voort uit het idee dat er iets ontbreekt aan je leven. Ook ik was ooit op zoek en mijn eerste kennismaking met Advaita was een boek van Wolter Keers, de nestor van Advaita in Nederland. Ik werd meteen getroffen door de helderheid waarmee hij over zelfonderzoek schreef.
Mijn vooroordelen over spiritualiteit (zweverig, stemmingmakerij) werden meteen van tafel geveegd. Wat me opviel bij Advaita, was dat nergens een beroep werd gedaan op mijn goedgelovigheid. Ik werd uitgenodigd om voor mezelf te kijken. Mijn leraar Alexander zei altijd: 'Het is zelfonderzoek, geen anderen-onderzoek.'
Mijn eerste contact met Alexander was een telefoongesprek ('Je bent toch hopelijk niet op zoek naar ufo's of kabouters?') en na drie maanden bijeenkomsten (satsangs) bij hem gevolgd te hebben was het klaar. Zes jaar later begon ik zelf online teksten te publiceren en zo is het balletje gaan rollen.
'Wanneer schrijf jij nou eens een boek?' Die vraag hoor ik al een paar jaar. Mijn vaste antwoord was: 'Dat komt nog wel eens, als de tijd rijp is.' En dat is nu." - Jan Koehoorn
Wat zou er gebeuren als alles er van jou mag zijn zoals het is? Als je de behoefte aan controle opgeeft en in plaats daarvan alles wat zich voordoet op elk moment omarmt? In de veertien jaar dat hij zen bestudeerde merkte Adyashanti dat de zelfs meest doorgewinterde mediterenden de beoefening van meditatie gebruiken als een doel, in plaats van een middel tot een doel.
Wat hij ten slotte besefte was dat je je alleen open kunt stellen voor de kunst van Ware meditatie, (het verblijven in je natuurlijke staat) wanneer je alle technieken en ook het idee van jezelf als mediterende laat varen.
'Het doet er niet toe of men pas met meditatie is begonnen of dat men al lang gemediteerd heeft. Wat er toe doet is de houding waarin we het proces van meditatie benaderen. Het belangrijkste is dat we met een open geestesgesteldheid aan meditatie beginnen, een gesteldheid die oprecht en onschuldig is, waarmee ik een houding bedoel die niet gekleurd is door het verleden, of door wat we over meditatie hebben gehoord. We moeten het begrip meditatie fris en onschuldig benaderen.'
De oorsprong van alle verlangens is het ene verlangen thuis te komen, vrede te kennen. Er komt misschien een moment in het leven waarop wij door onze compensatoire handelingen, het bijeengaren van geld, kennis en dingen, intens onverschillig zijn geworden. Dit kan ons motiveren te zoeken naar onze ware aard, voorbij het uiterlijk vertoon. We vragen ons misschien af: ‘‘Waarom ben ik hier? Wat is het leven? Wie ben ik?’’ Vroeg of laat stelt elk intelligent mens zich deze vragen.
Waar je naar zoekt is wat je al bent, niet wat je zult worden. Wat je al bent is het antwoord op en de bron van de vraag. Hierin ligt de kracht van transformatie. Het is een feit dat nu geldt. Streven iets te worden is volkomen conceptueel, louter een idee. De zoeker zal ontdekken dat hij is wat hij zoekt en dat wat hij zoekt de bron is van de vraag.’
Jean Klein (1912 – 1998), advaita-vedantaleraar in de traditie van Ramana Maharshi en Atmananda Krishna Menon, en auteur van vele boeken over non-dualisme, bracht verscheidene jaren door in India, waarin hij zich grondig in advaita en yoga verdiepte. In 1955 werd de waarheid van het non-dualisme een levende werkelijkheid. Vanaf 1960 gaf hij onderricht in Europa en later in de Verenigde Staten. In dit boek geeft hij ons wederom een zeer helder en eerlijk exposé van advaita in onze tijd.
Joan Tollifson - Niets om je aan vast te houdennonduality01
Dit boek van Joan Tollifson gaat over spirituele bevrijding en de vrijheid vinden in beperking en volmaaktheid en in onvolmaaktheid. Het is de vrijheid om precies te zijn zoals we zijn.
Jeff Foster - Een buitengewone afwezigheidnonduality01
'Als je spreekt over non-dualiteit spreek je altijd over iets waar eigenlijk niet over gesproken kan worden', aldus Jeff Foster.
Er bestaan geen keurige formules of gemakkelijke antwoorden. De prachtige, rechtstreekse woorden in dit boek zijn ongelofelijk eenvoudig en recht door zee.
Ze vertellen over het diepe inzicht dat bevrijding nooit ver weg is, maar altijd aanwezig in elk alledaags leven.
Vrijheid is overal en openbaart zich in alles. 'Uit pure vreugde deel ik deze boodschap tot ik dat niet meer doe.
Mensen zullen luisteren of ze lopen weg, en het is prima, wat ze ook doen.'
Vanuit verschillende invalshoeken wordt in deze bloemlezing het Ene, dat eigenlijk niet in woorden uitgedrukt kan worden, belicht.
Noem het Tao, Brahman, Bewustzijn of God.
Allemaal woorden die verwijzen naar het Onnoembare, zoals een vinger die wijst naar de maan. Het gaat om de maan maar we moeten eerst naar de vinger kijken om te zien waar die heen wijst. Dan pas zien we de maan.
Deze verzameling inspirerende teksten is uitgebracht ter ere van het eerste lustrum van het tijdschrift InZicht. InZicht verschijnt vier maal per jaar en biedt een keur aan artikelen, interviews en teksten op het gebied van spiritualiteit, levensbeschouwing en radicaal zelfonderzoek.
U treft in deze bijzondere uitgave de volgende auteurs aan:
Ramesh S. Balsekar, Alexander Smit, Wolter A. Keers, Catherine Ingram, Roy Whenary, Steven Harrison, Douwe Tiemersma , Anthony de Mello, Jan van Delden, Joan Tollifson, Tony Parsons, Leo Hartong, Ram Tzu, Chuck Hillig, Francis Lucille en Philip Renard
De oorsprong van alle verlangens is het ene verlangen thuis te komen, vrede te kennen. Er komt misschien een moment in het leven waarop wij door onze compensatoire handelingen, het bijeengaren van geld, kennis en dingen, intens onverschillig zijn geworden. Dit kan ons motiveren te zoeken naar onze ware aard, voorbij het uiterlijk vertoon. We vragen ons misschien af: ‘‘Waarom ben ik hier? Wat is het leven? Wie ben ik?’’ Vroeg of laat stelt elk intelligent mens zich deze vragen.
Waar je naar zoekt is wat je al bent, niet wat je zult worden. Wat je al bent is het antwoord op en de bron van de vraag. Hierin ligt de kracht van transformatie. Het is een feit dat nu geldt. Streven iets te worden is volkomen conceptueel, louter een idee. De zoeker zal ontdekken dat hij is wat hij zoekt en dat wat hij zoekt de bron is van de vraag.’
Jean Klein (1912 – 1998), advaita-vedantaleraar in de traditie van Ramana Maharshi en Atmananda Krishna Menon, en auteur van vele boeken over non-dualisme, bracht verscheidene jaren door in India, waarin hij zich grondig in advaita en yoga verdiepte. In 1955 werd de waarheid van het non-dualisme een levende werkelijkheid. Vanaf 1960 gaf hij onderricht in Europa en later in de Verenigde Staten. In dit boek geeft hij ons wederom een zeer helder en eerlijk exposé van advaita in onze tijd.
Joan Tollifson - Niets om je aan vast te houdennonduality01
Dit boek van Joan Tollifson gaat over spirituele bevrijding en de vrijheid vinden in beperking en volmaaktheid en in onvolmaaktheid. Het is de vrijheid om precies te zijn zoals we zijn.
Jeff Foster - Een buitengewone afwezigheidnonduality01
'Als je spreekt over non-dualiteit spreek je altijd over iets waar eigenlijk niet over gesproken kan worden', aldus Jeff Foster.
Er bestaan geen keurige formules of gemakkelijke antwoorden. De prachtige, rechtstreekse woorden in dit boek zijn ongelofelijk eenvoudig en recht door zee.
Ze vertellen over het diepe inzicht dat bevrijding nooit ver weg is, maar altijd aanwezig in elk alledaags leven.
Vrijheid is overal en openbaart zich in alles. 'Uit pure vreugde deel ik deze boodschap tot ik dat niet meer doe.
Mensen zullen luisteren of ze lopen weg, en het is prima, wat ze ook doen.'
Vanuit verschillende invalshoeken wordt in deze bloemlezing het Ene, dat eigenlijk niet in woorden uitgedrukt kan worden, belicht.
Noem het Tao, Brahman, Bewustzijn of God.
Allemaal woorden die verwijzen naar het Onnoembare, zoals een vinger die wijst naar de maan. Het gaat om de maan maar we moeten eerst naar de vinger kijken om te zien waar die heen wijst. Dan pas zien we de maan.
Deze verzameling inspirerende teksten is uitgebracht ter ere van het eerste lustrum van het tijdschrift InZicht. InZicht verschijnt vier maal per jaar en biedt een keur aan artikelen, interviews en teksten op het gebied van spiritualiteit, levensbeschouwing en radicaal zelfonderzoek.
U treft in deze bijzondere uitgave de volgende auteurs aan:
Ramesh S. Balsekar, Alexander Smit, Wolter A. Keers, Catherine Ingram, Roy Whenary, Steven Harrison, Douwe Tiemersma , Anthony de Mello, Jan van Delden, Joan Tollifson, Tony Parsons, Leo Hartong, Ram Tzu, Chuck Hillig, Francis Lucille en Philip Renard
1. METHODIEKEN
Hoey-Sian Brouwers
Wat is je binnenkant en wat is je buite
...geproefd KijK eens bewus
Naar buiten treden en op de voorgrond staan vind ik
doodeng. En precies dat is de reden waarom ik mij voor de
Proeverij heb ingeschreven. Eenmaal uitgenodigd voor dit
traject, wisselen de opwinding over ‘helemaal mezelf zijnd’
te worden gefotografeerd en de spanning – hoe zie ik er
dan uit? – elkaar af. Ik voorvoel een confrontatie met mijzelf
en hoop op een onthulling hoe het voelt om thuis te zijn bij
mezelf.
Op de dag zelf neem ik een extra outfit hobbyfotografe weet ik dat de lens zuiver
mee. Fotografe Anne Marie van der Linden waarneemt; pose of authenticiteit.
adviseerde mij om iets aan te trekken We lopen al pratend verder en ondertus-
waar ik mijzelf lekker en goed in voel. In sen probeert Anne Marie mij te fotogra-
mijn witte outfit voel ik me goed; in de feren, maar alles voelt gemaakt. Op zich
andere outfit voel ik me lekker. Bij Natuur- niet verwonderlijk als er een fotocamera
monumenten in Oisterwijk, een prachtige op je gericht is en elke beweging volgt en
bosrijke omgeving met vennen, treffen wij vastlegt. Maar ergens voel en weet ik dat
elkaar. Heerlijk, hier wil ik wel gefotogra- er iets is wat mij blokkeert om gewoon
feerd worden. Na de kennismaking met mijzelf te zijn. Ik vraag een time-out en ga
Anne Marie voel ik me deels op mijn ge- op enorme wortels van een omgevallen
mak met haar en deels ongemakkelijk met boom zitten om mezelf te aarden. Wanneer
mezelf omdat ik het gevoel heb het heel ik mijn eigen ruimte binnenga, voel ik de
goed te moeten doen. Ik besluit toch maar rust in mij en een gevoel van verdriet komt
mijn witte outfit om te wisselen omdat ik naar boven. Ik ben hier verbaasd over maar
me er niet vrij in kan bewegen in het bos. sta het toe en voel tranen opkomen. Ik blijf
even in dit gevoel en besluit dan dat het
Aarden nu wel klaar is. Het is nu niet het moment
Wanneer we het bos inlopen, begint de om dit gevoel te onderzoeken; de time-out
sessie meteen. Anne Marie vraagt me stil was bedoeld om te kalmeren. Anne Marie
te staan, zodat ze me kan fotograferen. Na geeft mij alle tijd en ruimte en vraagt me
het nemen van enkele foto’s vraagt Anne of ik niet meer tijd nodig heb. Ze vertelt me
Marie mij om mijn poses los te laten en dat ze mij in en uit mezelf ziet ‘switchen’. Ik
mijzelf te laten zien. Ik raak hier even door wil eigenlijk gewoon even verder lopen en
van slag, want ik kijk toch ongedwongen in samen lopen we het pad af verder het bos
de camera? in. Ondertussen kletsen we wat en ik vertel
Ik probeer mezelf meer te ontspannen en hoe ik bezig ben met deze opdracht en het
laat me fotograferen. Ik voel dat het niet moeten schrijven van een artikel hierover.
werkt en raak enigszins gefrustreerd. Als
Trainersoverleg
70 Tijdschrift voor Coaching december nr.2010
Tijdschrift voor Coaching juni nr. 2 4 2010
2. enkant?
st naar jezelf
Sleutel lijke processen bij mijn cliënten te zien en
Op dat moment stopt Anne Marie de con- te begeleiden. Het is heel bijzonder om je
versatie en de wandeling: “Jij bent hier met eigen proces zo visueel geregistreerd te
een doel en hebt allerlei beweegredenen zien.
in je hoofd. Ik ben hier en heb een ontmoe- Anne Marie heeft dit transformatieproces
ting met jou; een ontmoeting van mijn ziel heel mooi en zuiver weten vast te leggen.
met jouw ziel. Voor mij is dat alles wat er nu Haar passie, oprechte aandacht en liefde
is: jij en ik, in een ontmoeting.” voor jou als persoon, gecombineerd met
Het is alsof ik de sleutel aangereikt krijg en haar talent om dit op een natuurlijke wijze
de last van mezelf profileren en bewijzen aan te reiken vanuit haar Puur Zijn … naar
glijden van me af. Ik kan me weer vrij mij om puur Zijn te laten Zien.
bewegen en krijg de onbedwingbare
neiging om mijn schoenen uit te trekken. Hoey-Sian Brouwers is life coach, Helende Reisthe-
Het is heerlijk de bosgrond onder mijn rapeut en loopbaanadviseur: ‘Vanuit je hart en in
blote voeten te voelen, ook al voel ik me balans met je denken’. www.sweetnewbeginning.nl
net een kabouter naast Anne Marie. Vanaf
dat moment voel ik me steeds meer heel
en in contact komen met mezelf, met Anne Een fotosessie is een unieke en span-
Marie, met het bos en kom ik steeds meer nende werkvorm, die extra invalshoe-
bij mezelf terug. Ik merk dat ik nu met Anne ken biedt om bewust(er) van jezelf te
Marie praat en er een andere verbinding worden. Als aanvulling op coachtra-
is. Ons gesprek wordt dieper en eerlijker; jecten voor mensen die via de verbale
ik ben gestopt met mijn best te doen en weg lastig in beweging zijn te krijgen of
geland in een ontmoeting. Een ontmoe- voor personen die vooral worstelen met
ting tussen Anne Marie en Hoey-Sian. Een hun zelfvertrouwen en moeite hebben
Hoey-Sian die gewoon zichzelf is en laat zichzelf uiterlijk te accepteren. Meer
zien waar zij mee bezig is en mee worstelt, informatie:
onzeker is, waar ze trots op is en waar ze www.puurannemarie.nl
blij en gelukkig van wordt. En dat dit ge-
zien mag worden, beginnend bij mijzelf.
>>
Fases
Bij de nabespreking mag ik de foto’s zien. Ik
ben ontroerd wanneer ik mijn fases zie en
herken: de schil, het begin van het afpellen
daarvan, ontdekken wat onder die schil zit,
het niet willen weten en het bagatelliseren
ervan, het aangaan, er doorheen gaan en
de transformatie. Het is een van de mooiste
dingen in mijn werk als coach om derge-
Tijdschrift voor Coaching december nr. 4 2010 71
3. In contact mag zijn zoals je bent.” Daarom neem ik aan voorbij zie schuiven, krijg ik meteen een
Op 1 december stop ik met werken. Hoe de rand van de plas even mijn vertrouwde warm, tevreden gevoel: ‘Yes, that’s me!’ De
confronterend zal het zijn om straks naar Zenhouding aan, maar ook dat voelt nog foto’s doen hun werk vrijwel zonder dat
foto’s van mezelf te kijken? Wil ik wel echt niet erg ‘geaard’. Pas bij een volgende plas, Anne Marie hoeft aan te vullen. Ze wijst
gezien worden? Dit soort gedachten gaat zittend op een bank, kom ik tot mezelf. Anne me op details: uitdrukkingen, houdingen
door me heen voordat Anne Marie me uit- Marie vraagt me mijn ogen te sluiten en legt waar ze posering of juist verbinding en
legt: “Nu moet er niets, behalve je gewoon haar handen op mijn voeten. Pas dan komt kracht ziet. Ik herken de transformatie van
gedragen zoals je bent. Nu even niet den- mijn denkdraaimolen aarzelend tot stilstand. de gespannen naar de relaxte, authentieke
ken aan of over jezelf.” Maar dat valt voor Ik voel me meer in contact met Anne Marie, Peter die ‘in contact is’. Ook herken ik de
mij – als taakgerichte denker en doener wandel onbewust in een afgestemd tempo, foto die het omslagpunt markeert; een
– voorwaar niet mee. Ik doe graag mijn relaxed kletsend in plaats van op mijn hoede. mooie visuele affirmatie als reminder om
best voor optimaal resultaat, maar weet Anne Marie benoemt mijn ontspannenheid te gaan aarden, als ik - als gedreven taak-
me niet goed raad nu er ‘niks van me ver- en als ze meldt dat ze ‘de echte Peter’ heeft gerichte denker - uit contact ben geraakt.
wacht wordt’. Ik bemerk bij mezelf vooral vastgelegd, valt er wat van me af.
de onbedwingbare neiging om wande- Op weg naar de nabespreking twee weken Peter Peters is senior HRD/MD-adviseur bij
lend, pratend en poserend aan de slag te later voel ik me alsof ik een (test)uitslag te Universiteit Utrecht en matcht onder andere
gaan. Anne Marie merkt dat op: “Waarom horen ga krijgen. Als ik de dertig door Anne coachees met coaches in Management Deve-
loop je zo snel? Er zijn geen doelen, je Marie geselecteerde foto’s op haar laptop lopment- en talentontwikkelingsprogramma’s.
72 Tijdschrift voor Coaching december nr. 4 2010
4. Tevreden camera kan me nu vinden; ik laat het toe en heb binnen voel, kan ik vinden; vooral het gevoel
Hoe bewust ben ik van mijn gevoel naar mezelf er geen probleem meer mee. Het gesprek wordt van tevreden zijn over mezelf vind ik terug in
toe? Wat uit het verleden maakt mij tot wie ik intenser, het gevoel echter meer ontspannen. de foto’s.
nu ben als persoon? Wat ziet een ander en durf Voordat ik het weet lopen we weer naar de auto. Met een goed gevoel kijk ik terug op de fotoses-
ik mezelf wel te laten zien aan een ander? Hoe Ik kan de neiging om even te kijken hoe de foto’s sie.
zie ik mezelf terug en wat ga ik daarbij voelen? geworden zijn maar net onderdrukken. Geduld is
Met Anne Marie loop ik door het mooie bos niet echt een van mijn beste eigenschappen… Tineke Weitenberg is docent verpleegkunde aan
van Oisterwijk en al pratend word ik op de foto De vragen die ik mezelf in het begin stelde kan ik al het Noorderpoort college in Assen en praktijk-
gezet. Ik twijfel of ik al voelend deze wandeling gedeeltelijk beantwoorden. Ik weet hoe ik in elkaar opleider in het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen.
kan maken en of ik mezelf toe ga laten in het zit, ik ken mezelf en kan daardoor ook de keuzes
gevoel wat door de camera vastgelegd gaat maken die bij mij horen. De vraag of ik bewust
worden. Mijn gedachten gaan heen en weer. naar mezelf kan kijken middels foto’s is nog niet
Gebeurtenissen uit mijn jeugd en het heden beantwoord.
lopen door elkaar heen; stevig en onvast, blij Na een paar weken krijg ik de foto’s te zien. Ik neem
en verdrietig. Het geluid van de camera verrast de tijd om mezelf te bekijken; eerst alleen, dan met
me en onbewust houd ik mezelf tegen. Ik luister, mijn partner en kinderen. Verschillende uitdruk-
laat het gesprek bij me binnenkomen en ineens kingen zijn herkenbaar: luisterend, afwachtend
voel ik me rustig en kan me laten gaan. De en tevreden. Ook een foto die uitstraalt wat ik van
Tijdschrift voor Coaching december nr. 4 2010 73