Μύθος της Πολωνίας μεταφρασμένος και εικονογραφημένος από τους μαθητές της Ε'τ. 7ο Δ.Σ.Νίκαιας 2014-15

1. THE ROYAL LIGHTHOUSE WARDEN (Poland)
( illustrated by Eth class 7th
Primary school of Nikaia Greece)
There is a small village called Rozewie in the northernmost part of the Polish coast.
There has been a lighthouse there for centuries, and its light has many times saved
people’s lives, showing them the way to the shore or harbour.
Υπάρχει ένα μικρό χωριό που ονομάζεται Rozewie στις βόρειες ακτές τις Πολωνίας.
Εκεί βρίσκεται για αιώνες ένας φάρος και το φως του έχει σώσει πολλές φορές τους
ανθρώπους, δείχνοντάς τους το δρόμο για την ακτή ή το λιμάνι.
In the village, behind the forest there lived Maryjka, Wit’s fiancee. She always
wanted to keep him longer by her side, but he would always refuse, because he had
to light the fire in his lighthouse. Still, he couldn’t resist dreaming of a day when he
would finally live in the lighthouse with his young bride. He didn’t want to be lonely
any more.
Στο χωριό πίσω από το δάσος ζούσε η Maryjka, η αρραβωνιαστικιά του Wit. Πάντα
ήθελε να μείνει ο αρραβωνιαστικός της περισσότερο κοντά της, αλλά αυτός πάντα
αρνιόταν γιατί έπρεπε να ανάβει τη φωτιά στο φάρο. Όμως κι εκείνος ονειρευόταν
τη μέρα που θα μπορούσαν να ζήσουν μαζί στο φάρο με τη νεαρή νύφη του. Δεν
ήθελε να είναι μόνος του πια.

2. His duty was to light the fire every day before dusk and watch it until dawn. He was
not allowed to fall asleep before sunset, and when he finally did, he was cradled by
the wind and rustling of the waves hitting the stone wall surrounding the lighthouse.
Το καθήκον του Wit ήταν να ανάβει τη φωτιά στο φάρο κάθε μέρα πριν τη δύση του
ηλίου και να την προσέχει μέχρι το ξημέρωμα. Δεν έπρεπε να αποκοιμηθεί αλλά κι
όταν τελικά έπεφτε για ύπνο δεν μπορούσε να κοιμηθεί εξαιτίας του ανέμου και των
κυμάτων που χτυπούσαν τον πέτρινο τοίχο του φάρου.
In the old days the king nominated young boy - Wit the royal lighthouse warden.
His duty was to make on lighthouse fire and watch it all night. Wit loved his
occupation, he chopped wood, carried it from the wood and made the fire. He
preferred being in the lighthouse to spending time with his peers in the village.

3. Τα παλιά χρόνια ο βασιλιάς είχε ονομάσει το νεαρό αγόρι, τον Wit, βασιλικό
φαροφύλακα. Το καθήκον του ήταν να ανάβει τη φωτιά στο φάρο και να την
προσέχει όλο το βράδυ. Ο Wit αγαπούσε πολύ το επάγγελμά του, έκοβε ξύλα, τα
κουβαλούσε από το δάσος και άναβε τη φωτιά. Προτιμούσε να βρίσκεται στο φάρο
παρά να περνάει το χρόνο του με τους συγχωριανούς του.
One day Wit took Maryjka to the lighthouse with him. They walked through the
beech forest, admiring wild roses, rowan trees and huge ferns, under which gold and
red flowers bloomed beautifully.
Μια μέρα ο Wit πήρε τη Maryjka στο φάρο μαζί του. Περπάτησαν μέσα στο δάσος
κοντά στην παραλία, θαυμάζοντας τα άγρια τριαντάφυλλα, τα δέντρα και τις
τεράστιες φτέρες, κάτω από τα οποία άνθιζαν όμορφα κόκκινα λουλούδια.

4. When they reached the lighthouse, Wit asked Maryjka to come in and showed her
the room in which they were supposed to live after the wedding.
Then Wit and Maryjka climbed very steep and high stairs up to the top of the
lighthouse. From there, they could see Maryjka’s cottage in the village and a boat
sailing towards the city of Gdańsk.
Όταν έφτασαν στο φάρο, ο Wit είπε στη Maryjka να μπει μέσα και της έδειξε το
δωμάτιο όπου θα έμεναν μετά το γάμο. Ύστερα ανέβηκαν μέχρι την κορυφή του
φάρου. Από κει μπορούσαν να δουν το χωριό της Maryjka και ένα καράβι να πλέει
προς την πόλη του Gdańsk.
Wit also told Maryjka a story of Sztorm – the sea devil. It was a truly frightening
monster, with a huge mane covering its whole body. It sank many ships and made
many people drown. Whenever it let anyone see it, this person could be sure of a
terrible fate or even death.
Ο Wit είπε στη Maryjka την ιστορία του Sztorm – του διαβόλου της θάλασσας.
Ήταν πραγματικά ένα τρομακτικό τέρας, με μια τεράστια χαίτη να καλύπτει το
σώμα του. Είχε βουλιάξει πολλά πλοία και είχε πνίξει πολλούς ανθρώπους. Όποτε
κάποιος τον έβλεπε ήταν σίγουρο ότι τον περίμενε άσχημη μοίρα ή ακόμα και
θάνατος.

5. Soon a windstorm and downpour started, and the waves were so high that they
started reaching up to the very lighthouse. Suddenly a huge head appeared in a flash
of lightning, followed by the sight of two arms creeping along the walls. It was
Sztorm – the sea devil! Wit and Maryjka literally froze – they remembered all
terrible prophecies the appearance of Sztorm announced!
Σύντομα ξεκίνησε ανεμοθύελλα και νεροποντή, και τα κύματα ήταν τόσο ψηλά που
έφταναν το φάρο. Ξαφνικά ένα τεράστιο κεφάλι εμφανίστηκε σαν αστραπή και η
σκιά δύο χεριών να γλιστρά στους τοίχους του φάρου. Ήταν ο Sztorm, ο διάβολος
της θάλασσας! Ο Wit και η Maryjka κυριολεκτικά πάγωσαν από το φόβο τους
καθώς θυμήθηκαν όλες τις απαίσιες προφητείες που προμήνυε η εμφάνιση του
Sztorm!

6. After a few minutes Wit heard screams and voices of people begging for help. He
asked Maryjka to watch the fire and rushed down to rescue the drowning sailors.
Μετά από λίγα λεπτά ο Wit άκουσε κραυγές και φωνές ανθρώπων να ζητάνε
βοήθεια. Ζήτησε από τη Maryjka να προσέχει τη φωτιά και έτρεξε κάτω να
βοηθήσει τους ναύτες που πνίγονταν.
Maryjka stayed there all alone. She was thinking about her fiancee and the oath he
took: “I will never let the sailors down, even if it was to take my life”. Maryjka
started calling out Wit’s name, but her voice disappeared among the noise made by
the storm.
Η Maryjka έμεινε εκεί ολομόναχη. Σκεφτόταν τον όρκο που είχε πάρει ο
αρραβωνιαστικός της: «Δε θα απογοητεύσω ποτέ τους ναύτες, ακόμα και αν αυτό
μου στοιχίσει τη ζωή μου». Η Maryjka άρχισε να φωνάζει το όνομα τουWit, αλλά η
φωνή της εξαφανιζόταν ανάμεσα στο θόρυβο της καταιγίδας.

7. Hours passed. Gradually the fire started to wane. Maryjka put some pieces of wood
in the fireplace and ran down to the beach to find her fiancee. What she saw was his
dead body brought to the beach by the waves. The unhappy girl spent a long time
sitting by his side, crying and thinking what she would do now, all alone.
Οι ώρες περνούσαν. Σταδιακά η φωτιά άρχισε να σβήνει. Η Maryjka έβαλε μερκά
ξύλα στη φωτιά και έτρεξε κάτω στην παραλία να βρει τον αρραβωνιαστικό της.
Αυτό που αντίκρισε ήταν το νεκρό σώμα του Wit που είχαν ξεβράσει τα κύματα
στην παραλία. Η δυστυχισμένη κοπέλα κάθισε πολλή ώρα στο πλευρό του
κλαίγοντας και αναρωτιόταν τι θα απογίνει τώρα ολομόναχη.

8. After a while Maryjka decided to come back to the lighthouse and watch the fire as
Wit would have done. Since that day she had become the royal lighthouse warden.
Ύστερα από λίγο η Maryjka αποφάσισε να γυρίσει στο φάρο και να προσέχει τη
φωτιά όπως θα έκανε και ο Wit. Από κείνη τη μέρα έγινε εκείνη βασιλικός
φαροφύλακας.