2. • Բուրգերի համալիրը՝ Հին Եգիպտոսի հուշարձանների
համալիր, որը գտնվում է Գիզա
սարահարթում,Կահիրե քաղաքի մոտակայքում։
Բուրգերից ամենամեծը՝ Քեոփսի բուրգը ունի 5
հազար տարվա պատմություն, Քյոփս փարավոնի
դամբարանն է, ունի 147 մետր բարձրություն և
յուրաքանչյուր կոզքի բարձրությունը 233 մետր է:
Ըստ ուսումնասիրությունների բուրգի կառուցման
համար օգտագործվել է երկու միլիոն երեք հարյուր
հազար կրաքարային խոշոր զանգված: Դրանցից
յուրաքանչյուրն էլ կշռել է երկու տոննայից ավել:
Բուրգի ամենամեծ առանձնահատկությունը ուռուցիկ
պատերն են:
3.
4. • Ժայռաբեկորները այնքան ամուր և
վարպետորեն են տեղադրված որ նւյնիսկ
դանակի շեղբ չի անցնի: Հաշվի առնելով որ
բուրգերը կառուցվել են քարե գործիքներով ապա
զարմանալի է վարպետների աշխատանքի
ճշտությունը:Եթե մարդիկ ցանկանում էին
տեսնել մահացած փարավոնինկարող էին
այցելել հոգեհանգստի տաճար՝ ընդունարան,
որը կառուցված էր գրանիտե ուղղանկյուն
սյուներով և հայելու նման փայլփլուն պատերով
և հատակով:
6. • Գիտնականներն անընդհատ փորձում են պարզել ու
բացահայտել` ինչպես են հին եգիպտացիները կառուցել
իրենց հսկայական բուրգերը. չէ՞ որ այն ժամանակների
ճարտարապետությունն այդչափ մանրակրկիտ ու
պրոֆեսիոնալ աշխատանքի հնարավորություն չէր տալիս:
Այնքան էլ հեշտ չէ հասկանալ, թե չունենալով տեխնիկական
միջոցներ ու համապատասխան սարքավորումներ` ինչպես
էր հնարավոր ստեղծել ճարտարապետական գլուխգործոց:
Ու եթե բուրգերը` որպես փաստացի ապացույցներ, մինչ օրս
գոյություն չունենային, գուցե եւ դրանց մասին
պատմությունները ֆանտաստիկ գրականության շարքը
դասվեին: Բայց փաստն աշխարհում ամենահամառ
երեւույթն է: Աշխարհի յոթ հրաշալիքներից մեկը
շարունակում է մնալ գիտնականների
ուսումնասիրությունների ամենախորհրդավոր առարկան:
7.
8. • Գիտնականներին առաջին հերթին հետաքրքրում
է` ինչպես են եգիպտացիները որոշել, թե որտեղ
տեղադրեն հսկայական քարե սալիկները, եւ
ինչպես է գլխավոր ճարտարապետն այդչափ
ճշգրիտ ու մշակված գծագրեր կազմել ու
փոխանցել շինարարներին:
Գիտության ու տեխնիկայի նորվեգական
ինստիտուտի ճարտարապետ Օլե Բրինը (Ole
Bryn) եգիպտական բուրգերի գաղտնիքի
բացահայտման նոր ճանապարհներ է
առաջարկել: Պարզվում է` այդ գաղափարը նրա
գլխում ծագել է Քեոփսի բուրգի
ուսումնասիրությունների ընթացքում:
9. • Այդ շինությունը, ինչպես հայտնի է, բաղկացած է 2.3
միլիոն քարե աղյուսներից, որոնք միասին կշռում են
մոտ 7 միլիոն տոննա: Ավելի քան 3000 տարիների
ընթացքում «ամենաբարձր» տիտղոսը պատկանում
էր հենց այդ շինությանը (146.6 մ):
Բուրգի ամենամեծ առանձնահատկությունը դրա
ուռուցիկ պատերն են: Հաշվի առնելով այն
իրողությունը, որ ճարտարապետական կառույցի
«գծագրի» ամենակարեւոր հատվածը բուրգի
գագաթն է, Օլե Բրինը փորձել է եգիպտական
«չափորոշիչներով» վերականգնել գծագիրը` չդիմելով
բարձրագույն մաթեմատիկական հաշվարկների:
10.
11. • Նորվեգացի գիտնականի հավաստմամբ` չափազանց բարդ
կառույցի շինարարական գաղտնիքն իրականում ավելի քան
պարզ է. եգիպտացիները պարզապես ստեղծել են շինության,
այսպես կոչված, «կոտրող ցանց» , ինչը, ի դեպ, այսօր
լայնորեն կիրառվում է շինարարության մեջ: Այդ «ցանցի»
էությունը հետեւյալն է. ընտրվում է որոշակի կենտրոն,
դրանից դուրս են գալիս որոշակի առանցքներ, ու բարդ, բայց
համաչափ կառույցի շինարարության համար պահանջվում է
պարզապես ճշգրտորեն պահպանել ու հետեւել աղյուսների
միջեւ ընկած հեռավորությանը: Բրինը ցույց է տալիս, որ
եգիպտացիների բոլոր հաշվարկների հիմքում 7 թիվն է: Այս
թվից օգտվելը բավականին հեշտ էր, քանի որ բուրգի
գծագիրը պատկերելու եւ ճիշտ ծավալները պահելու համար
բավական էր ափով չափել դաստակը: Գիտնականը
համոզված է, որ եգիպտացիները նախապես մշակում էին
գծագրեր, որոնք էլ ցանկացած բուրգ, թեկուզ ոչ շատ արագ,
բայց չափազանց ճշգրիտ կառուցելու հնարավորություն էին
տալիս:
13. • Եգիպտացիները շատ հաջողություններ են
ունեցել հատկապես մաթեմատիկայում:
Փարավոնները ունեին գրագիր անունով մի
աշխատավոր, որոնց աշխատանքը շատ դժվար
էր: Գրագիրները անում էին այնպիսի աշխատանք
որը պահանջում էր իմանալ լուրջ մաթեմատիկա:
1853թ. եգիպտական բուրգերից մեկում գտնվեց
544սմ երկարությամբ և 33սմ լայնությամբ մի
ուղղանկյունաձև պապիրուս:
14. • Պապիրուսը կազմել է գրագիր Ահմեսը, որը
ծառայում էր Ամենեմհետ III փարավոնի
արքաունիքում: Պապիրուսում նկարագրված էր
այն ամենը ինչ այն ժամանակ եգիպտացիներին
հայտնի էր այն բնագավառում: Ահմեսի
պապիրուսից մենք իմանում ենք, որ դեռ այն
ժամանակ եգիպտացիներին հայտնի է եղել
կոտորակները: Բոլոր եգիպտական կոտորակները
(բացի 2/3-ից) բաժիններ էին: Դրանք գրում էին
այնպես, ինչպես բնական թվերը, միայն բնական
թվերից տարբերելու համար վերևում կետ էին
դնում:
16. • Կոտորակները ներկայացնում էին, որպես
բաժինների գումար: Ներկայացման այս եղանակը
շատ օգտակար էր գործնական խնդիրներում:
Կոտորակներով գործողություններից հին
եգիպտացիները տիրապետում էին,ըստ էության,
միայն գումարմանը: Մյուս բոլոր թվաբանական
գործողությունները հանգեցվում էին նրան: