Το Σαχναμέ του Σάχη Ταχμάσπ (1524-1576): οι πιο Όμορφες Σμικρογραφίες Χειρογράφου στον Κόσμο
The Shahnameh of Shah Tahmasp (1524-1576): the World's most Beautiful Miniatures
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΜΠΛΟΓΚ “ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ”
Το κείμενο του κ. Νίκου Μπαϋρακτάρη είχε αρχικά δημοσιευθεί την 19η Αυγούστου 2019.
Στο κείμενό του αυτό αφιερωμένο στο κορυφαίο καλλιτεχνικό μεγαλούργημα του 16ου αιώνα, δηλαδή το διακοσμημένο με εντυπωσιακές σμικρογραφίες χειρόγραφο του Σαχναμέ του Φερντοουσί, το οποίο είχε φιλοτεχνηθεί για τον Σάχη Ταχμάσπ, ο κ. Μπαϋρακτάρης αναπαράγει την ερμηνεία του μυθικού έπους, την οποία έχω παρουσιάσει σε δύο ομιλίες μου το 2017 στην Μόσχα και την Αστάνα (σήμερα Νουρσουλτάν) και σε συζητήσεις μας για το θέμα. Σε μικρή έκταση, έχω επίσης αναφερθεί σχετικά σε ένα εκλαϊκευτικό κείμενο ευχών για το νέο έτος, το οποίο έστειλα σε φίλους και το οποίο εδημοσίευσα εδώ:
Ferdowsi, Shahnameh, Key Qubad, and the Return of the Great Emperor – Wishes for 2021! https://www.academia.edu/44823550/Ferdowsi_Shahnameh_Key_Qubad_and_the_Return_of_the_Great_Emperor_Wishes_for_2021_
Στο μέλλον προδιατίθεμαι να δημοσιεύσω ένα άρθρο – πρότυπο ερμηνευτικής ανάλυσης των ‘ηρώων’ του Φερντοουσί τους οποίους πολλοί ιρανολόγοι κακώς επιχειρούν να ταυτίσουν με ιστορικά πρόσωπα ή οντότητες του προϊσλαμικού (σασανιδικού) ιρανικού θρύλου. Ο καθένας ‘ήρωας’ του Φερντοουσί δεν είναι ένας αλλά πολλοί. Ως ιδιαίτερη σύνθεση διαφορετικών αρετών και αμαρτιών και ως ποικιλότροπη ενσάρκωση ψυχικών ιδεών, οι αέναοι ήρωες του Φερντοουσί επαναλαμβάνονται μέσα στην Μυθική Ιστορία της Ανθρωπότητας, την οποία συνέγραψε ο Πέρσης επικός ποιητής, εξαλείφοντας κάθε εντύπωση εξέλιξης και κάθε έννοια χρόνου, εκμηδενίζοντας κάθε αίσθηση ‘γίγνεσθαι’ και κάθε αναζήτηση ‘λογικής’, και επιβάλλοντας από την πρώτη στιγμή της Δημιουργίας έως την Συντέλεια μία ατελεύτητη ανακεφαλαίωση του κάθε τινός.
------------------
First republished on 6th October 2021 here:
https://profmegalommatistextsingreek.wordpress.com/2021/10/06/το-σαχναμέ-του-σάχη-ταχμάσπ-1524-1576-οι-πιο-όμ/
Naqsh-e Rustam: Cruciform Carved Tombs of the Achaemenid Dynasty & Relief of the Roman Emperor Valerian Captive and Kneeling before Emperor Shapur I (240-270)
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΜΠΛΟΓΚ “ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ”
Το κείμενο του κ. Νίκου Μπαϋρακτάρη είχε αρχικά δημοσιευθεί την 19 Σεπτεμβρίου 2019. Στο κείμενό του αυτό, ο κ. Μπαϋρακτάρης παρουσιάζει όψεις της διαχρονικής σημασίας της αχαιμενιδικής νεκρόπολης του Ναξ-ε Ρουστάμ, βασιζόμενος σε στοιχεία τα οποία παρέθεσα σε διάλεξή μου στο Καζακστάν (τον Ιανουάριο του 2019) σχετικά με την εσχατολογική σημασία ορισμένων ιερών χώρων του Ιράν.
Ο Μεσαίωνας στην Κρήτη, Κύπρο, Ρόδο- Εύα ΚυριάκηIliana Kouvatsou
Στα τρία μεγαλύτερα νησιά της Ελλάδας ο Μεσαίωνας διαθέτει πολλά στοιχεία δυτικής ζωής λόγω της μακροχρόνιας κατάκτησής τους από Βενετούς και Φράγκους.
Το Σαχναμέ του Σάχη Ταχμάσπ (1524-1576): οι πιο Όμορφες Σμικρογραφίες Χειρογράφου στον Κόσμο
The Shahnameh of Shah Tahmasp (1524-1576): the World's most Beautiful Miniatures
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΜΠΛΟΓΚ “ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ”
Το κείμενο του κ. Νίκου Μπαϋρακτάρη είχε αρχικά δημοσιευθεί την 19η Αυγούστου 2019.
Στο κείμενό του αυτό αφιερωμένο στο κορυφαίο καλλιτεχνικό μεγαλούργημα του 16ου αιώνα, δηλαδή το διακοσμημένο με εντυπωσιακές σμικρογραφίες χειρόγραφο του Σαχναμέ του Φερντοουσί, το οποίο είχε φιλοτεχνηθεί για τον Σάχη Ταχμάσπ, ο κ. Μπαϋρακτάρης αναπαράγει την ερμηνεία του μυθικού έπους, την οποία έχω παρουσιάσει σε δύο ομιλίες μου το 2017 στην Μόσχα και την Αστάνα (σήμερα Νουρσουλτάν) και σε συζητήσεις μας για το θέμα. Σε μικρή έκταση, έχω επίσης αναφερθεί σχετικά σε ένα εκλαϊκευτικό κείμενο ευχών για το νέο έτος, το οποίο έστειλα σε φίλους και το οποίο εδημοσίευσα εδώ:
Ferdowsi, Shahnameh, Key Qubad, and the Return of the Great Emperor – Wishes for 2021! https://www.academia.edu/44823550/Ferdowsi_Shahnameh_Key_Qubad_and_the_Return_of_the_Great_Emperor_Wishes_for_2021_
Στο μέλλον προδιατίθεμαι να δημοσιεύσω ένα άρθρο – πρότυπο ερμηνευτικής ανάλυσης των ‘ηρώων’ του Φερντοουσί τους οποίους πολλοί ιρανολόγοι κακώς επιχειρούν να ταυτίσουν με ιστορικά πρόσωπα ή οντότητες του προϊσλαμικού (σασανιδικού) ιρανικού θρύλου. Ο καθένας ‘ήρωας’ του Φερντοουσί δεν είναι ένας αλλά πολλοί. Ως ιδιαίτερη σύνθεση διαφορετικών αρετών και αμαρτιών και ως ποικιλότροπη ενσάρκωση ψυχικών ιδεών, οι αέναοι ήρωες του Φερντοουσί επαναλαμβάνονται μέσα στην Μυθική Ιστορία της Ανθρωπότητας, την οποία συνέγραψε ο Πέρσης επικός ποιητής, εξαλείφοντας κάθε εντύπωση εξέλιξης και κάθε έννοια χρόνου, εκμηδενίζοντας κάθε αίσθηση ‘γίγνεσθαι’ και κάθε αναζήτηση ‘λογικής’, και επιβάλλοντας από την πρώτη στιγμή της Δημιουργίας έως την Συντέλεια μία ατελεύτητη ανακεφαλαίωση του κάθε τινός.
------------------
First republished on 6th October 2021 here:
https://profmegalommatistextsingreek.wordpress.com/2021/10/06/το-σαχναμέ-του-σάχη-ταχμάσπ-1524-1576-οι-πιο-όμ/
Naqsh-e Rustam: Cruciform Carved Tombs of the Achaemenid Dynasty & Relief of the Roman Emperor Valerian Captive and Kneeling before Emperor Shapur I (240-270)
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΜΠΛΟΓΚ “ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ”
Το κείμενο του κ. Νίκου Μπαϋρακτάρη είχε αρχικά δημοσιευθεί την 19 Σεπτεμβρίου 2019. Στο κείμενό του αυτό, ο κ. Μπαϋρακτάρης παρουσιάζει όψεις της διαχρονικής σημασίας της αχαιμενιδικής νεκρόπολης του Ναξ-ε Ρουστάμ, βασιζόμενος σε στοιχεία τα οποία παρέθεσα σε διάλεξή μου στο Καζακστάν (τον Ιανουάριο του 2019) σχετικά με την εσχατολογική σημασία ορισμένων ιερών χώρων του Ιράν.
Ο Μεσαίωνας στην Κρήτη, Κύπρο, Ρόδο- Εύα ΚυριάκηIliana Kouvatsou
Στα τρία μεγαλύτερα νησιά της Ελλάδας ο Μεσαίωνας διαθέτει πολλά στοιχεία δυτικής ζωής λόγω της μακροχρόνιας κατάκτησής τους από Βενετούς και Φράγκους.
Εργασία από τους μαθητές Σακελάρης Νίκος , Παπακιριακιδης Δημήτρης και τον Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος της τάξης ΣΤ2 του 17ο Δημοτικό Σχολειό Κοζάνης από το μάθημα Πληροφορικής .
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στους μαθητές της Δ΄ , Ε΄ και Στ΄ τάξης του 17ου Δημοτικού Σχολείου Κοζάνης. Η αναγκαιότητά της προέκυψε από την ανησυχητική αύξηση των φαινομένων επιθετικότητας και βίας στο σχολικό χώρο που παρατηρούνται τόσο στο ελληνικό όσο και στο διεθνές περιβάλλον. Το δείγμα της έρευνας αφορά 137 μαθητές του σχολείου, οι οποίοι συμπλήρωσαν ανώνυμα σχετικό ερωτηματολόγιο με ερωτήσεις κλειστού τύπου.
Συγκεκριμένα ως αντικείμενο της έρευνας τέθηκε η διερεύνηση και η καταγραφή εμφάνισης περιστατικών σχολικής βίας και η στατιστική συχνότητα εμφάνισης των φαινομένων αυτών. Επιπλέον αναζητήθηκαν οι περιπτώσεις άσκησης λεκτικής και σωματικής βίας μεταξύ των μαθητών, οι σχολικοί χώροι εκδήλωσης των περιστατικών βίας, οι τρόποι αντίδρασης των παρατηρητών και των θυμάτων στη βίαιη συμπεριφορά (λεκτική ή σωματική), τα αρνητικά συναισθήματα και ο ρόλος της παρέας στην υιοθέτηση κακών πρακτικών.
Ο χαρακτήρας της έρευνας ήταν ανιχνευτικός με σκοπό να σχηματιστεί μια πρώτη γενική εικόνα σχετικά με την έκταση του φαινομένου της βίας στο σχολικό χώρο και των παραμέτρων της. Καθώς οι συνέπειες αυτών των φαινομένων διαμορφώνουν αρνητικό κλίμα για το σχολείο και τη μάθηση, επιδρούν αρνητικά στον ψυχισμό των παιδιών της σχολικής ηλικίας και οδηγούν σε αντικοινωνικές συμπεριφορές, η έρευνα φιλοδοξεί να συμβάλει στην αντιμετώπιση και απομείωση των φαινομένων βίας και στην υιοθέτηση καλών συμπεριφορών και πρακτικών μεταξύ των μαθητών.
2. Ο αρχαίος κόσμος έχει ασφαλώς να επιδείξει πολλά
επιτεύγματα, όπως άλλωστε και κάθε άλλη περίοδος
μέσα στην παγκόσμια ιστορία. Υπάρχουν όμως
κάποια εκπληκτικά μεγάλα δημιουργήματα, τα
οποία, αν και δεν υπάρχουν σήμερα, έχουν μείνει
στη μνήμη του πολιτισμού. Από τα πολλά
δημιουργήματα κάποια αποκαλούνται θαύματα.
Επτά από αυτά, που δημιουργήθηκαν αρκετούς
αιώνες προ Χριστού γύρω από τη λεκάνη της
Μεσογείου, χαρακτηρίζονται θαύματα του αρχαίου
κόσμου. Αυτά είναι : οι πυραμίδες της Γκίζας , οι
κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας , ο φάρος της
Αλεξάνδρειας , ο ναός της Άρτεμης στην Έφεσο , το
Μαυσωλείο στην Αλικαρνασσό , ο Κολοσσός της
Ρόδου και Χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία στην
Ολυμπία
3. Οι πυραμίδες της Γκίζας στην Αίγυπτο, με
μεγαλύτερη αυτή που έχτισε ο φαραώ
Χέοπας είναι το μοναδικό από τα θαύματα
που σώζεται μέχρι σήμερα.
Κατασκευάστηκαν 26 αιώνες προ Χριστού
και είναι οι τάφοι των φαραώ της Αιγύπτου.
Η Γκίζα ήταν η νεκρόπολη των βασιλέων.
Έχουν τέλεια γεωμετρική κατασκευή και,
ακόμη και σήμερα, θεωρούμε θαυμαστό τον
τρόπο που οι αρχιτέκτονες της εποχής
έλυσαν πολλά προβλήματα.
4. Η Βαβυλώνα βρισκόταν στις όχθες του ποταμού
Ευφράτη, στα νότια του σημερινού Ιράκ. Στους
κήπους αυτούς, που αποτελούσαν μέρος των
τειχών της πόλης, είχε συσσωρευτεί και
φυτευτεί ένας μεγάλο πλήθος φυτών κάθε
είδους. Χτίστηκαν γύρω στο 600 π.Χ. αλλά
αμφισβητείται αν υπήρξαν πραγματικά, επειδή
είναι το μοναδικό από τα θαύματα για το οποίο
δεν βρέθηκε τίποτα στις ανασκαφές.
5. Ο Φάρος στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου
χτίστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. και λειτουργούσε
μέχρι τον 14ο αι. μ.Χ., οπότε καταστράφηκε
από σεισμό. Θεωρούνταν ότι ήταν το
ψηλότερο οικοδόμημα του κόσμου, με ύψος
140 μ., το οποίο όμως αμφισβητείται. Ήταν
χτισμένος στο νησάκι Φάρος, λίγο έξω από
το λιμάνι της Αλεξάνδρειας.
6. Η θεά Άρτεμη λατρευόταν με μεγάλες τιμές
στην Έφεσο. Έτσι ο ναός που της είχε
αφιερωθεί ήταν ιδιαίτερα πλούσιος. Άρχισε να
κτίζεται από τον βασιλιά Κροίσο το 440 π.Χ.
αλλά ολοκληρώθηκε 120 χρόνια μετά.
Καταστράφηκε τον 4ο αι. μ.Χ.
7. Το Μαυσωλείο στην Αλικαρνασσό ήταν ένα
ταφικό κτίσμα, που κτίσθηκε από τον
Μαύσωλο, για να δεχθεί το σώμα του, καθώς
και της γυναίκας του. Χτίστηκε γύρω στο 350
π.Χ. και είχε ύψος 45 μέτρα. Το χρώμα του
ήταν λευκό και κοσμούνταν με γλυπτά. Μέσα
υπήρχαν αίθουσες, επίσης με γλυπτά
καλλιτεχνήματα. Τον 13ο αι. μ.Χ. το μνημείο
υπέστη σοβαρές ζημιές από σεισμό και 250
χρόνια αργότερα οι Ιωαννίτες ιππότες το
διέλυσαν τελείως. Από αυτό το οικοδόμημα
παίρνει τον χαρακτηρισμό «μαυσωλείο» κάθε
ταφικό κτίσμα.
8. Ο Κολοσσός στη Ρόδο ήταν ένα πανύψηλο
μπρούτζινο άγαλμα που βρισκόταν στο λιμάνι της
Ρόδου. Κατασκευάστηκε μέσα σε 12 χρόνια από
τον γλύπτη Χάρη και παρίστανε τον θεό Ήλιο. Οι
παραστάσεις που δείχνουν το άγαλμα να
βρίσκεται με ανοιχτά τα πόδια και να περνούν
από κάτω πλοία, δεν είναι σωστές. Το γλυπτό
ήταν όρθιο πάνω σε μαρμάρινη βάση, ήταν
στεφανωμένο και κρατούσε πυρσό στο υψωμένο
του χέρι. Η ασταθής κατασκευή δεν άντεξε και
κατέρρευσε εξαιτίας σεισμού 60 χρόνια
αργότερα. Έμεινε πεσμένο στο λιμάνι της Ρόδου
για 1000 χρόνια περίπου, όταν αγοράστηκε για
μέταλλο.
9. Το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία στην
Ολυμπία βρισκόταν στον ναό του Δία, κοντά
στο Στάδιο και φιλοτεχνήθηκε από τον Φειδία
τον 5ο αι. π.Χ. Σύμφωνα με τις περιγραφές
που σώζονται, το άγαλμα ήταν
κατασκευασμένο από ξύλο, επενδυμένο με
πλάκες χρυσού και ελεφαντοστού. Ήταν
θεόρατο και προσείλκυε τον θαυμασμό.
Έμεινε στη θέση του μέχρι που η λατρεία των
θεών πέρασε στη λήθη. Το 408 μ.Χ. ο ναός
του Δία πυρπολήθηκε και το άγαλμα
καταστράφηκε και λεηλατήθηκε.