2. Խոր-Վիրապ
• Մենք 4-2 և 4-3 դասարաններով
ճամփորդեցինք դեպի Խոր-Վիրապ: Ես շատ
անգամ եմ եղել Խոր-Վիրապում, շատ
անգամ եմ լսել այն մեծ փոսի մասին, որտեղ
Գրիգոր Լուսավորիչը 14 տարի ապրել է և չի
մահացել: Եկեղեցում բոլորս մոմ վառեցինք,
աղոթեցինք, հետո ցանկություն առաջացավ,
որ փոսը իջնենք, տեսնենք: Փոսը խորն էր,
դրա համար էլ Խոր-Վիրապ նշանակում է`
Խորը փոս: Կարո՞ղ եք ասել, ես այդ վիրապը
իջա, թե՞ոչ:
3. • Իհարկե, սարսափելով և շատ հարցեր
տալով փորձեցի խիզախ գտնվել, և իմ
նպատակից հետ չմնալ: Մեզ
Սեբաստացիներիս ոչինչ չի կարող
խանգարել, իրականացնել մեր
նպատակը, ցանկությունը: Ես քանի որ
Սեբաստացիների մի մասնիկն եմ, ուրեմն
իրավունք չունեմ հետ մնալ իմ
նպատակից:
4. Ուրցաձոր
• Բոլորս հաղթահարեցինք այդ
դժվարությունը: Մեզ հետ էին մեր շատ
սիրելի ուսուցչուհիները` ընկեր Սոնան և
ընկեր Տաթևը: Նկարվեցինք, խաղացինք և
ուղեվորվեցինք դեպի Ուրցաձոր, Տափի
բերդ-ամրոց, որը կառուցվել է 10-րդ
դարում: Այդ օրը իսկապես
Սեբաստացիների օրն էր, որովհետև
եղանակը պայծառ ու արևոտ էր:
5. Ձի
• Ճանապարհին հանդիպեցինք մի մարդու, նրա
անունը Սամվել էր: Նա մեզ հարցրեց՝ որտեղի՞ց ենք
եկել, մենք էլ պատասխանեցինո, որ մենք
Սեբաստացիներ ենք և եկել ենք <<Մխիթար
Սեբաստացի>> կրթահամալիրից: Նա մեզ ասաց.
• -Ի՞նչ հյուրաիրեմ ձեզ: Իսկ մենք գոռալով
պատասխանեցինք ձի և ուրախ-ուրախ վազելով
գնացինք դեպի ձին: Հերթով նստեցինք ձիու վրա,
նկարվեցինք և իջանք, վերջում շնորհակալություն
հայտնեցինք և ընկեր Սոնան կարճատև հարցազրույց
վարեց: Ընկեր Սամվելն ասաց, որ կենդանիներ
պահելը այդքան էլ հեշտ չէ, ամեն բան ունի իր
դժվարությունը, այնտեղի բոլոր կենդանիները իրենն
էին: Նշեմ, որ ձին 5 տարեկան Կաշտանն էր:
6. Տափի բերդ
Գնացինք-գնացինք շատ թե քիչ, տեսանք, որ արդեն
հասել ենք Տափի բերդ-ամրոց: Այն շատ բարձր էր
և հին, նրան նաև անվանում են Գևորգ
Մարզպետունու ամրոց: Այն գտնվում է
Ուրցաձոր գյուղից 6 կմ հյուսիսարևմուտք,
Խոսրով գետի աջ ափին, Ուրծ քաղաքատեղիի
հյուսիսարևմտյան եզրին: Այնտեղ բավականին
երկար մնացինք: Խաղացինք, զվարճացանք, հաց
կերանք: Ես և իմ ընկերուհի` Անուլը սիբեխներ
էինք հավաքում: Այսպիսով մենք պետք է
ուղեվորվեինք Դվինի ավերակներ, բայց քանի որ
ժամանակը քիչ էր, ընկեր Սոնան ասաց, որ մյուս
անգամ կգնանք:
31. Վերջ
• Ահա այսպես անցավ մեր հրաշք
ճամփորդությունը:
• Հ.Գ.-Սեբաստացիների
ճամփորդությունները միշտ էլ լավ են
անցնում:
• Հ.Գ.1-Ես այս օրը երբեք չեմ մոռանա: