επιστολη στον δημαρχο για τους προσφυγες

1. Σπίτι μας είναι η γη
Κύριε Δήμαρχε,
είμαστεμαθητέςτουΔημοτικού ΣχολείουΚάτωΠολεμιδιών Μελίνας Μερκούρη και αποφασίσαμε
να σας γράψουμε για ένα πρόβλημα που αντιληφθήκαμε να υπάρχει στην κοινότητα μας και μας
απασχολεί. Το πρόβλημα πουαντιληφθήκαμεκαιμαςαπασχολείείναι ότι κοντά στην περιοχή μας
έχει δημιουργηθεί ένας καταυλισμός όπου φιλοξενούνται, για αρκετό καιρό, πρόσφυγες
διωγμένοιαπόδιάφορεςγειτονικές χώρες. Αλλά κάποιοι συμπολίτες μας θέλουν να τους διώξουν
γιατί πιστεύουν πως δεν ανήκουν στη χώρα μας και τους φέρονται άδικα.
Οι άνθρωποι αυτοί , φυσικά, έχουν άσχημες συνθήκες ζωής και είναι ταλαιπωρημένοι.
Χρειάζονται, επίσης, οικονομική και ψυχολογική στήριξη . Για αυτούς πρέπει να είναι πολύ
δύσκολο να αλλάζουν συνήθειες , να αφήνουν το σπίτι τους χωρίς να το θέλουν και να αλλάζουν
χώρα . Μας στεναχωρεί πολύ το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι δεν νοιάζονται για τον
συνάνθρωπο τους . Επιπλέον, οι <<πλούσιοι>> άνθρωποι (δηλαδή οι συμπολίτες μας) φέρονται
άδικα στους <<φτωχούς>> ανθρώπους (δηλαδή στους πρόσφυγες) διότι αντί να τους δείξουν
κατανόηση,ενδιαφέρον,να τουςβοηθήσουν με κάποιο τρόπο , τους διώχνουν και γι’ αυτό πρέπει
να πάρετε δραστικά μέτρα.
Νομίζουμε ότι οι ταλαιπωρημένοι αυτοί πρόσφυγες πρέπει να δικαιωθούν με κάποιο τρόπο.
Άλλωστε δεν φταίνε αυτοί που έφυγαν από τη χώρα τους και πιστεύουμε ότι δεν θα ήθελαν να
φύγουν, αναγκάστηκαν να φύγουν. Προσπαθήστε κι εσείς να μπείτε στη θέση τους!!! Ακόμα,
πιστεύουμε πως ως ένας εξαιρετικός δήμαρχος σαν κι εσάς θα έπρεπε να πείτε στους συμπολίτες
μας να σταματήσουν να ενοχλούν τους πρόσφυγες. Εξάλλου, δεν τους έκαναν κάτι. Επίσης,
μπορείτε να τους φτιάξετε ένα καταφύγιο ή τους βοηθήσετε να επιβιώσουν.
Μπορούμε να αδιαφορούμε για την εξαθλίωση αυτών των ανθρώπων;
Γι’ αυτό,λοιπόνθα ήτανπολύ σημαντικόκατά τηγνώμημας να τους θεωρήσουμε συνάνθρωπούς
μας. Ελπίζουμε η επιστολή μας να αποτελέσει το εναρκτήριο λάκτισμα και να σας κάνει να
κινητοποιηθείτε.
Με τιμή
οι μαθητές
του ΙΖ’Δημοτικού
Κατερίνα ΦωτίουΣτ’2