El artículo 341 del Código Penal Federal prevé un castigo de 15 a 60 días de trabajo a favor de la comunidad para aquellos que, habiendo atropellado a alguien de manera culposa o fortuita, no le presten auxilio o soliciten la asistencia necesaria cuando estén en posibilidades de hacerlo. Este delito consiste en dejar abandonada a la víctima de un atropellamiento sin ofrecerle ayuda y se configura cuando el responsable no presta auxilio o no solicita asistencia para la víctima a pesar de poder
El artículo 341 del Código Penal Federal prevé un castigo de 15 a 60 días de trabajo a favor de la comunidad para aquellos que, habiendo atropellado a alguien de manera culposa o fortuita, no le presten auxilio o soliciten la asistencia necesaria cuando estén en posibilidades de hacerlo. Este delito consiste en dejar abandonada a la víctima de un atropellamiento sin ofrecerle ayuda y se configura cuando el responsable no presta auxilio o no solicita asistencia para la víctima a pesar de poder
Este documento presenta conceptos básicos sobre derecho penal, incluyendo la definición de delito, principios de legalidad y analogía, aplicación territorial de las leyes penales, y jurisdicción local y federal. Explica que para que exista un delito debe estar tipificado en la ley, y que los jueces no pueden inventar delitos o aplicar leyes no aprobadas. También cubre la extensión de las leyes penales dentro y fuera del territorio de Puerto Rico.
პრეზენტაციაში ილუსტრაციებით წარმოდგენილია საქართველოს სასარგებლო წიაღისეული. მოემული რესურსი გამდიდრებულია ფოტო მასალებით და თემატური ინფორმაციით რაც ხელს უწყობს მოსწავლეს უკეთ გაიგოს და წარმოიდგინოს ის მინერალები რომელიც წარმოდგენილია აღ. პრეზენტაციაში.
ENJ-300 Derecho Penal: Fundamentación y LimitesENJ
El documento describe los fundamentos y límites del Derecho Penal. Explica que el Derecho Penal es un instrumento de control social del Estado que regula el poder punitivo a través de normas que establecen delitos y sus correspondientes penas o medidas de seguridad. También presenta las teorías sobre el sentido y fin de las penas, así como los principios de legalidad, intervención mínima, culpabilidad y lesividad que rigen al Derecho Penal.
Este documento presenta una introducción a la Teoría General del Delito. Expone las características y funciones del Derecho Penal, así como conceptos clave como la tipicidad, antijuridicidad, culpabilidad y punibilidad. También describe teorías de la pena como la prevención general y especial, y principios como el de legalidad, intervención mínima y culpabilidad. En resumen, provee una visión general de los elementos y conceptos fundamentales de la Teoría del Delito.
El documento describe los conceptos fundamentales del derecho penal. Explica que el derecho penal interpreta las leyes penales para proponer un sistema que contenga y reduzca el poder punitivo del Estado, con el fin de impulsar el progreso del Estado de Derecho constitucional. También define los conceptos de poder punitivo, ley penal y criminalización primaria y secundaria, y explica que el sistema penal comprende las agencias involucradas en la creación y aplicación de los dispositivos penales.
El documento habla sobre los diferentes tipos de error en derecho penal como el error de tipo, error de prohibición, y error sobre las causas de justificación. Explica que el error de tipo se produce cuando el agente se equivoca sobre los hechos que constituyen el delito. El error de prohibición ocurre cuando el agente desconoce el carácter ilegal de su acción. Finalmente, el error sobre las causas de justificación se refiere a cuando el agente se equivoca sobre la existencia o límites de una causa que justifique su conducta.
This document discusses amnesties and truth commissions as alternative mechanisms for dealing with past human rights violations, and their interaction with international criminal law and the criteria for admissibility of cases before international courts. It examines how amnesties and truth commissions have been used in practice to provide transitional justice for past abuses. It also analyzes the discretion of prosecutors and the role of the "interests of justice" in determining whether cases subject to amnesties can still be admissible before international courts.
Este documento presenta conceptos básicos sobre derecho penal, incluyendo la definición de delito, principios de legalidad y analogía, aplicación territorial de las leyes penales, y jurisdicción local y federal. Explica que para que exista un delito debe estar tipificado en la ley, y que los jueces no pueden inventar delitos o aplicar leyes no aprobadas. También cubre la extensión de las leyes penales dentro y fuera del territorio de Puerto Rico.
პრეზენტაციაში ილუსტრაციებით წარმოდგენილია საქართველოს სასარგებლო წიაღისეული. მოემული რესურსი გამდიდრებულია ფოტო მასალებით და თემატური ინფორმაციით რაც ხელს უწყობს მოსწავლეს უკეთ გაიგოს და წარმოიდგინოს ის მინერალები რომელიც წარმოდგენილია აღ. პრეზენტაციაში.
ENJ-300 Derecho Penal: Fundamentación y LimitesENJ
El documento describe los fundamentos y límites del Derecho Penal. Explica que el Derecho Penal es un instrumento de control social del Estado que regula el poder punitivo a través de normas que establecen delitos y sus correspondientes penas o medidas de seguridad. También presenta las teorías sobre el sentido y fin de las penas, así como los principios de legalidad, intervención mínima, culpabilidad y lesividad que rigen al Derecho Penal.
Este documento presenta una introducción a la Teoría General del Delito. Expone las características y funciones del Derecho Penal, así como conceptos clave como la tipicidad, antijuridicidad, culpabilidad y punibilidad. También describe teorías de la pena como la prevención general y especial, y principios como el de legalidad, intervención mínima y culpabilidad. En resumen, provee una visión general de los elementos y conceptos fundamentales de la Teoría del Delito.
El documento describe los conceptos fundamentales del derecho penal. Explica que el derecho penal interpreta las leyes penales para proponer un sistema que contenga y reduzca el poder punitivo del Estado, con el fin de impulsar el progreso del Estado de Derecho constitucional. También define los conceptos de poder punitivo, ley penal y criminalización primaria y secundaria, y explica que el sistema penal comprende las agencias involucradas en la creación y aplicación de los dispositivos penales.
El documento habla sobre los diferentes tipos de error en derecho penal como el error de tipo, error de prohibición, y error sobre las causas de justificación. Explica que el error de tipo se produce cuando el agente se equivoca sobre los hechos que constituyen el delito. El error de prohibición ocurre cuando el agente desconoce el carácter ilegal de su acción. Finalmente, el error sobre las causas de justificación se refiere a cuando el agente se equivoca sobre la existencia o límites de una causa que justifique su conducta.
This document discusses amnesties and truth commissions as alternative mechanisms for dealing with past human rights violations, and their interaction with international criminal law and the criteria for admissibility of cases before international courts. It examines how amnesties and truth commissions have been used in practice to provide transitional justice for past abuses. It also analyzes the discretion of prosecutors and the role of the "interests of justice" in determining whether cases subject to amnesties can still be admissible before international courts.
Cette brochure est le fruit d’un travail collectif, mené par des groupes ‘publics’ et ‘professionnels’ sous la coordination de Prométhée, Réseau des Hépatites en Isère.
ოთხდღიანი კონფერენცია "განათლების მართვის აქტუალური საკითხები".ჩატარდა ქ. წყალტუბოში, 22–24 ოქტომბერს. პრეზენტატორები წარმოადგინეს ძალიან საინტერესო და აქტუალური თემები; ჩემი თემა კონფერენციაზე:"სკოლის პერსონალის უწყვეტი პროფესიული განვითარება".
2. სისხლის სამართალი წარმოადგენს საჯარო
სამართლის ერთ-ერთ სფეროს.სახელმწიფო სისხლის
სამართლის მეშვეობით თავის
სისხლისსამართლებრივ ძალაუფლებას ადამიანების
(და, იურიდიული პირების ) მიმართ ახორციელებს
დაქვემდებარების პრინციპის საფუძველზე.
თავისი განსაკუთრებული მნიშვნელობის გამო,
თანამედროვე სამართალში სისხლის სამართალი
ცალკე არის გამოყოფილი, რის შედეგადაც
არსებობს სამართლის სამწევროვანი დაყოფა:
კერძო სამართალი, საჯარო სამართალი და
სისხლის სამართალი. სისხლის სამართალი,
თავის მხრივ, იყოფა მატერიალურ და ფორმალურ
(პროცესუალურ ) სისხლის სამართლად.
ქართული სისხლის სამართლის ზოგადი ნაწილი
შედგება სამი ძირითადი ინსტიტუტისგან:
სისხლის სამართლის კანონი, დანაშაული და
სასჯელი.
3. 1.საქართველოს მოქმედი სისხლის სამართლის კოდექსის 1-ლი მუხლის პირველი ნაწილის მიხედვით,
საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსი ადგენს სისხლისსამართლებრივ პასუხისმგებლობას,
განსაზღვრავს, თუ რომელი ქმედებაა დანაშაულებრივი და აწესებს შესაბამის სასჯელს ან სხვა სახის
სისხლისსამართლებრივ ღონისძიებას.
2. სსკ-ის 1-ლი მუხლის მეორე ნაწილის თანახმად, საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსი
შეესაბამება საქართველოს კონსტიტუციას, საერთაშორისო სამართლის საყოველთაოდ აღიარებულ
პრინციპებსა და ნორმებს.
3. ამ კოდექსის მიზანია დანაშაულებრივი ხელყოფის თავიდან აცილება და მართლწესრიგის დაცვა.
სისხლის სამართლის ცნება ორი მნიშვნელობით იხმარება: სისხლის სამართალი , როგორც
კანონმდებლობის ერთ– ერთი დარგი და სისხლის სამართალი, როგორც სამართლის დარგი.
სისხლის სამართალი, როგორც კანონმდებლობის დარგი, წარმოადგენს პარლამენტის მიერ დადგენილ
ნორმათა სისტემას, რომლებიც განსაზღვრავენ სისხლის სამართლებრივი პასუხისმგებლობის
პრინციპებს, სასჯელის სახეებსა და ოდენობას, სასჯელისაგან განთავისუფლების საფუძველებს და ა.შ.
რაც შეეხება სისხლის სამართალს, როგორც სამართლის სისტემის შემადგენელ დარგს, იგი უფრო
ფართო ცნებაა ვიდრე სისხლის სამართლის კანონმდებლობა და თავის თავში მოიცავს შესაბამის
კანონმდებლობას,კანონშემოქმედებას და სამართლის შეფარდებასთან დაკავშირებულ სისხლის
სამართლებრივ ურთიერთობებს.
4. სისხლის სამართლის კანონი და ნორმა
სისხლის სამართლის კანონმდებლობა მიეკუთვნება მხოლოდ საქართველოს
უმაღლესი სახელმწიფო ორგანოს განსაკუთრებულ გამგებლობას. საქართველოს
სისხლის სამართლის ერთადერთი წყაროა სისხლის სამართლის კანონი, არც ერთ სხვა
აქტში არ შეიძლება გათვალისწინებული იქნეს სისხლისსამართლებრივი ნორმა.
ამასთან საქართველოს სისხლის სამართლის კანონმდებლობა სრულადაა
კოდიფიცირებული. სისხლის სამართლის მატერიალურ წყაროს წარმოადგენს
საქართველოს კონსტიტუცია, ასევე საერთაშორისო სამართლის ნორმები და
კონვეციები. ფორმალურ წყაროს წარმოადგენს სასამართლო პრაქტიკა.
რაც შეეხება საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსს იგი ორ ნაწილისაგან
შედგება. ზოგადი ნაწილი შეიცავს ცნებებს, რომელთაც მნიშვნელობა აქვთ ყველა
დანაშაულისა და დანაშაულის შემადგენლობისათვის, სასჯელის დანიშვნისა და ა.შ
საკითხებისათვის. კერძო ნაწილში მოცემულია კონკრეტულად დანაშაულები
მათთვის გათვალისწინებული სასჯელის სახეები.
5. დანაშაულის ნიშნები და კლასიფიკაცია
„სისხლისსამართლებრივი პასუხისმგებლობის საფუძველია
დანაშაული, ე.ი სისხლის სამართლის კოდესით
გათვალისწინებული მართლსაწინააღმმდეგო და ბრალეული
ქმედება.
სასჯელად გათვალისწინებული თავისუფლების აღკვეთის
მაქსიმალური ვადის მიხედვით განასხვავებენ დანაშაულის
სამ კატეგორიას: ნაკლებად მძიმე დანაშაული, მძიმე
დანაშაული და განსაკუთრებით მძიმე დანაშაული.
დანაშაულის შემადგენლობის ცნება და სახეები
დანაშაულის შემადგენლობის ცნება მოიცავს ოთხი ჯგუფის
ნიშანს, რომელთაც ეწოდებათ დანაშაულის შემადგენლობის
ელემენტები. ესენია: ობიექტი, ობიექტური მხარე, სუბიექტი
და სუბიექტური მხარე.
დანაშაულის ობიექტია სისხლის სამართლის კანონით
დაცული სიკეთე, ინტერესი, რომელსაც დანაშაულებრივი
ხელყოფისშედეგად მიაყენეს ან შეიძლება მიაყენონ ზიანი.
6. დანაშაულის ობიექტური მხარე შეიცავს ქმედების გარეგან დახასიათებას, რაც გამოიხატება სისხლის
სამართლის კანონით გათვალისწინებული სამართალსაწინააღმდეგო ქმედებაში., რომელიც ზიანს
აყენებს დანაშაულის ობიექტს ან ქმნის მისთვის ზიანის მიყენების საფრთხეს.
დანაშაულის სუბიექტია როგორც ფიზიკურად შერაცხადი, ასევე იურიდიული პირი. მითითებას
დანაშაულის სუბიექტზე შეიცავს კოდექსის ზოგადი ნაწილი.
სუბიექტური მხარე კი შეიცავს ნიშნებს, რომლებიც ასახავენ დანაშაულის შინაგან შინაარსს. ესენი
შეიძლება იყოს ბრალის ფორმები, მოტივი და ა.შ.
დანაშაულის კვალიფიკაცია
დანაშაულის კვალიფიკაცია ნიშნავს ჩადენილი ქმედების ფაქტობრივი ნიშნებისა და სისხლის
სამართლის ნორმით გათვალისწინებული დანაშაულის შემადგენლობის ნიშნის ზუსტი შესაბამისობის
დადგენას. დანაშაულის კვალიფიკაცია არის ყოველთვის ფაქტობრივი გარემოების
სისხლისსამართლებრივი შეფასება. ფაქტორბივი გარემოების სწორი და ამომწურავი დადგენა სწორი
კვალიფიკაციის აუცილებელი პირობაა. სწორი იურიდიული კვალიფიკაციის წინამძღვრებებია :
1. საქმის ფაქტობრივი გარემოებების ზუსტი და ამომწურავი დადგენა
2. მათი პროფესიულად ღრმა შესწავლა
3. იმ სავარაუდო ნორმების დადგენა, რომელთა მოქმედების არეშე ექცევა ჩადენილი ქმედება
4. კოდექსის სათანადო მუხლებში მითითებული დანაშაულის ნიშნების შედარება ჩადენილი ქმედების ნიშნებთან
5. სწორი დასკვნი გაკეთება დ ამისი ასახვა პროცესუალურ დოკუმენტში.
7. სასჯელის ცნება, მიზნები, თეორიები
სასჯელი არის სახელმწიფო იძულების
განსაკუთრებული ღონისძიება, რომელიც
საქართველოს სახელით მხოლოდ სასამართლოს
გამამტყუნებელი განაჩენით შეიძლება შეეფარდოს
დანაშაულის ჩამდენ პირს.
მოსამართლე სასჯელის დანიშვნის დროს
ხელმძღვანელობს სსკ-ის 53-ე მუხლით
(„სასჯელის დანიშვნის ზოგადი საწყისები“). იგი
ითვალისწინებს არა მარტო ჩადენილი
დანაშაულის სიმძიმეს, არამედ დამნაშავის
პიროვნებას.
საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 39-ე
მუხლში ჩამოყალიბებულია სასჯელის მიზნები.
ესენია: სამართლიანობის აღდგენა, ახალი
დანაშაულის თავიდან აცილება და დამნაშავის
რესოციალიზაცია.
8. სსკ-ი სასჯელის მიზნებს განსაზღვრავს აბსოლუტურ და პრევენციულ თეორიათა
სინთეზირების გზით. აბსოლიტური თეორიის მიხედვით, სასჯელის მიზანია
სამართლიანობის აღდგენა, პრევენციული თეორიის მიხედვით კი - ახალი
დანაშაულის თავიდან აცილება და დამნაშავის რესოციალიზაცია.
თანამედროვე სისხლის სამართალში არსებობს სასჯელის აბსოლუტური და
რელატიური თეორიები. პირველი მათგანი დაკავშირებულია წარსულთან და სჯის
წარსულში ჩადენილი ქმედებებისათვის. ხოლო მეორე მომავალზეა ორიენტირებული,
რომ მომავალში არ იქნეს ჩადენილი ახალი დანაშაულები.
სასჯელთა ცალკეული სახეებია: ჯარიმა, თანამდებობის დაკავების ან საქმიანობის
უფლების ჩამორთმევა, საზოგადოებისთვის სასარგებლო შრომა, გამასწორებელი
სამუშაო, სამხედრო პირის სამსახურებრივი შეზღუდვა, ვადიანი თავისუფლების
აღკვეთა, უვადო თავისუფლების აღკვეთა, ქონების ჩამორთმევა.
9. ინდივიდუალური ბრალი
ბრალის ცნება და თეორიები
ბრალი არის მოსამართლის მიერ პირის ინდივიდუალურ-
სამართლებრივი გაკიცხვა მის მიერ ჩადენილი
მართლსაწინააღმდეგო ქმედებისათვის, ანუ ბრალი არის ინდივიდის
გასაკიცხაობა.
წინასწარ გამოძიებაში ბრალდების წაყენება არის მხოლოდ ვარაუდი,
რომ ბრალდებულს მოებსამართლე სამართლებრივად გაკიცხავს.
დღეს მოქმედი ქართული სისხლის სამართლის კოდექსის მიხედვით,
ბრალი არის შეფასებითი, ნორმატიული კატეგორია.
ფიზიკური პირის ბრალი არსებობს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მან
მართლსაწინააღმდეგო ქმედება ჩაიდინა შემდეგი პირობების
არსებობისას:
10. ბრალუნარიანობის (შერაცხადობის) მდგომარეობაში.
მართლწინააღმდეგობის შეგნებით (ვიწრო გაგებით, როცა იგი არ უშვებს შეცდომას
აკრძალვაში).
განზრახი (ან გაუფრთხილებელი) ბრალით, რომელიც ასაბუთებს
მართლწინააღმდეგობის შეგნების არსებობას ფართო გაგებით.
ბრალის გამომრიცხველი რომელიმე (კანონისმიერი ან ზეკანონიური) საპატიებელი
გარემოების არარსებობის ვითარებაში.
