1. ต้นสะเดา
วงศ์ : Meliaceae
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Azadirachta indica A.Juss. (Syn. Azadirachta indica A. Juss. var. siamensis Valeton)
ชื่อไทย : สะเดา
ชื่อท้องถิ่น : - ผักสะเลม(ไทลื้อ), สะเลียม(คนเมือง), ตะหม่าเหมาะ(กะเหรี่ยงแดง) ลาต๋าว(ลั้วะ),
สะเรียม(ขมุ) - สะเดา (ภาคกลาง) กะเดา(ภาคใต้) ควินิน (ทั่วไป) จะตัง (ส่วย) สะเลียม (ภาคเหนือ)
สะเดาอินเเดีย (กรุงเทพฯ)
ลักษณะทาง พฤกษศาสตร์ :ไม้ต้น สูงถึง 16ม. เปลือกลาต้นสีน้าตาลแดง หรือสีออกเทา
เมื่อแก่แตกเป็นร่องหรือเป็นแผ่นๆ ใบ ประกอบแบบขนนกปลายคี่ ดอก สีขาว
ออกเป็นช่อแยกแขนงขนาดใหญ่ ตามง่ามใบ หรือตามมุมที่ใบร่วงหลุดไป ยาวถึง 30 ซม. ดอกมีกลิ่นหอม
แกนกลางช่อมีเส้นผ่านศูนย์กลางยาวประมาณ 1.5 มม. ค่อนข้างเกลี้ยง แตกกิ่งกางออกเป็น 2 ถึง 3 ชั้น
และที่ปลายเป็นช่อกระจุกอยู่ 1-3ดอก มีขนคล้ายไหม มีใบประดับและใบประดับย่อยรูปใบหอก
ยาวประมาณ 0.5-1 มม. มีขนนุ่มสั้น ก้านดอกย่อยยาวประมาณ 2 มม. มีขนนุ่มสั้น กลีบเลี้ยงรูปทรงแจกัน
ยาวประมาณ 1 มม. ปลายเป็น 5 พูกลม พูซ้อนเหลื่อมกัน ขนนุ่มสั้น ที่ขอบมีขน กลีบดอกมี 5กลีบ
แยกจากกัน รูปช้อนแคบยาว 4-6มม. มีขนนุ่มสั้นทั้งสองด้าน ท่อเกสรเพศผู้เกลี้ยง หรือมีขนนุ่ม มี 10 สัน
ขอบบนเป็นพูกลม 10 พูอับเรณูมี 10 อัน ยาวประมาณ 0.8 มม. รูปรีแคบ รังไข่เกลี้ยง หรือมีขนนุ่มสั้น
สรรพคุณ / การใช้ประโยช :- ใบ แช่น้าจนเน่าแล้วกรองน้าที่ได้ไปพ่นฆ่าแมลง
- เปลือกต้น ใบเป็นยาเจริญอาหาร ยาสมาน เป็นยารักษาโรคผิวหนัง เปลือกต้น ใบ เมล็ด ใช้ในรายที่ถูกงูกัด
และแมลงป่องต่อย ลาต้น ราก เปลือกต้น ใช้แก้ไข้แก้มาลาเรีย เป็นยาเจริญอาหาร ยาขับพยาธิ์
วิชาชีววิทยา