2. Οι παράγοντες που συνέβαλλαν στον εξελληνισμό του
Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους ήταν:
Η μεταφορά της πρωτεύουσας στην Ανατολή από το Μ.
Κωνσταντίνο
Η πληθυσμιακή υπεροχή του ελληνικού στοιχείου στην
Ανατολή, εκεί όπου η πολιτιστική παράδοση των
ελληνιστικών χρόνων ήταν έκδηλη.
Η καλλιέργεια της ελληνικής φιλοσοφικής σκέψης, της
ρητορείας και γενικότερα της ελληνικής παιδείας στις
φιλοσοφικές σχολές της Ανατολής (Αλεξάνδρεια, Αντιόχεια)
και στην Αθήνα.
Η διαίρεση της Αυτοκρατορίας σε Ανατολική και Δυτική, η
οποία ξεκίνησε από τον Διοκλητιανό και οριστικοποιήθηκε
από τον Μ. Θεοδόσιο το 395μ.Χ που χώρισε την
αυτοκρατορία και τη μοίρασε στους δυο γιούς του δίνοντας
το ανατολικό τμήμα στον Αρκάδιο και το δυτικό στον
Ονώριο.
3. ΑρκάδιοςΑρκάδιος ΟνώριοςΟνώριος
Αυτός ο χωρισμός που ήταν οριστικός είχε μεγάλη
σημασία για τη μελλοντική πορεία της αυτοκρατορίας και
σηματοδοτεί την έναρξη της βυζαντινής ιστορίας
4. Οι βαρβαρικές εισβολές του 4ου
και 5ου
αι. μ.Χ
i. προκάλεσαν την κατάρρευση του δυτικού τμήματος
ii. αντιμετωπίστηκαν νικηφόρα στο ανατολικό τμήμα, όπου η
αντιγερμανική –αντιγοτθική κίνηση που εκδηλώθηκε από
έλληνες λόγιους και πολιτικούς απομάκρυνε τον κίνδυνο
εκγερμανισμού του και συνέβαλε στη μετεξέλιξη του στη
βυζαντινή του μορφή.
Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Κωνσταντινούπολης στη
οποία μεταφέρθηκε η πνευματική δραστηριότητα με την
ίδρυση του Πανδιδακτηρίου ( 425μ.Χ) με διάταγμα του
Θεοδοσίου Β΄ στο οποίο υπερτερούσε η διδασκαλία της
ελληνικής φιλολογίας και γλώσσας έναντι της λατινικής
5. Την επικράτηση του ελληνικού στοιχείου επικύρωσε η
έκδοση αυτοκρατορικών διαταγμάτων που επέτρεψαν την
σύνταξη δικαστικών αποφάσεων και διαθηκών στην
ελληνική γλώσσα
6. Την επικράτηση του ελληνικού στοιχείου επικύρωσε η
έκδοση αυτοκρατορικών διαταγμάτων που επέτρεψαν την
σύνταξη δικαστικών αποφάσεων και διαθηκών στην
ελληνική γλώσσα
