1. Η ιστορία της μετρολογίας
• Η ανάγκη εύρεσης μονάδων μέτρησης,
εμφανίστηκε από τα πρώτα ήδη βήματα της
ανθρωπότητας. Τα μέτρα και τα σταθμά ήταν
από τις πρώτες ανακαλύψεις του ανθρώπου. Τις
βάσεις για τη δημιουργία των πρώτων
μετρητικών συστημάτων αποτέλεσε το ίδιο
το σώμα του ανθρώπου. Έτσι από τις πρώτες
μονάδες που δημιουργήθηκαν είναι ο δάκτυλος,
η παλάμη, ο βραχίων, ο πους, το βήμα, κ.α. Σε
περιπτώσεις μέτρησης αποστάσεων μεγάλης
κλίμακας, τις μονάδες αποτελούσαν η απόσταση
βολής πέτρας, η απόσταση που διανύει σε μια
μέρα ένας πεζός, η περίοδος του ήλιου, της
σελήνης κ.α.

2. • Στην Ελλάδα βασική μονάδα μέτρησης
κατά τους αρχαίους χρόνους, ήταν ο
πους. Το μέγεθος δεν ήταν σταθερό
αλλά εξαρτιόταν από το σημείο όπου
γινόταν η μέτρηση στο Εκατόμπεδο
του Παρθενώνος. Έτσι το μήκος του
κυμαινόταν από 0,3083 και 0,2970
μέτρα. Υποδιαίρεση του ποδός ήταν ο
δάκτυλος, 1/16 του ποδός ή 0,0193
μέτρα.

3. • Οι υπόλοιποι αρχαίοι πολιτισμοί
χρησιμοποιούσαν παρόμοιες μονάδες μέτρησης
σε σχέση με τις ελληνικές.
Συγκεκριμένα στην Αίγυπτο η κυριότερη μονάδα
μήκους ήταν ο βασιλικός πήχης (0,524 μέτρα)
και βασική του υποδιαίρεση ο δάκτυλος (0,0187
μέτρα).
• Στην Βαβυλωνία κύρια μονάδα μήκους ήταν ο
βαβυλωνιακός δάκτυλος (0,530 μέτρα) γνωστός
και ως κας.