1. Η ιστορία της Δόμνας
από τη Σμύρνη
Δημοτικό Σχολείο Παληού
Στ2
Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Ιωαννίδου Παρθένα
2. Γεια σας παιδιά, είμαι η Δόμνα. Είμαι πρόσφυγας.
Έφυγα από τη Σμύρνη και βρέθηκα στην Κύπρο
στην περίοδο της Μικρασιατικής καταστροφής
μαζί με πολλούς άλλους.
3. Αν θυμάμαι καλά, ήμουν έξι ετών,
ετοιμαζόμουν να πάω σχολείο. Όλα
κυλούσαν ήρεμα στη Σμύρνη ώσπου
μια μέρα ο πατέρας μου πήγε να
βοηθήσει στο Μικρασιατικό πόλεμο,
το 1922. Η μητέρα μου άναβε
καντήλια στους αγίους, για να έρθει ο
άντρας της ζωντανός, όμως αυτό δεν
έγινε ποτέ! Μετά από λίγες μέρες
ένας αγωνιστής και ο πατέρας μου
κατέφθασαν στην πατρίδα, αλλά ο
πατέρας μου ήταν νεκρός!
Στενοχωρήθηκα, αλλά είχα για
συμπαράσταση μια κούκλα, την
«πουπέ» και τη μητέρα μου.
4. Ύστερα από δυο τρεις
μέρες η μητέρα μου με
ξύπνησε βιαστικά. Μου
είπε να μαζέψω ότι
χρειαζόμουν για να
φύγουμε. Η μητέρα μου
πήρε ένα πουγγί με λίρες
και ένα ασημένιο
καπνιστήρι που το είχε
βάλει μέσα στην πουπέ και
μου είπε να την κρατάω
γερά.
5. Βγήκαμε έξω και
ακούσαμε τον τελάλη
που φώναζε «μπήκαν
οι Τούρκοι στην πόλη».
Τρέχαμε, τρέχαμε και
φτάσαμε στο λιμάνι.
Εκεί βρήκαμε
βαρκάρηδες και κόσμο
που ετοιμαζόταν να
φύγει. Η μητέρα
ρώτησε έναν καπετάνιο
αν μπορούσανε να
μπούνε στη βάρκα. Η
απάντησή του ήταν
αρνητική.
6. Τότε η μητέρα μου
μη ξέροντας τι να
κάνει με πέταξε
πάνω στη βάρκα με
το πουγγί.
Φεύγοντας είδα τη
Σμύρνη να καίγεται
και τη μητέρα μου
να πνίγεται
μπροστά στα μάτια
μου.
