1. งานแสนหนั ก

2. ทางแสนไกล .....ใครต่ อ ใคร....ทยอย
กั น แซงหน้ า เราไป….

3. ่ อ ยเหลื อ เกิ น .... กั บ ภาระบนบ่ า มี ท างจะลดภาระลงบ้ า งหร

4. ตั ด สิ น ใจ.... ลด
ภาระที ่ แ บกอยู ่

5. เบา... สบายกว่าเดิมมากเลย

6. เพื่อให้เดินทางสะดวกขึ้น ลดลงอีกสักนิดดีกว่า ....

7. อยู่แถวหน้า ...... แซงคนอืนได้สบาย
่
....คนอืนขาดไหวพริบ ไม่รู้จักลดภาระเหมือนคนฉลาดอย่างเ
่

8. อะไรกันนี.....??? ข้างหน้าเป็นทางขาด จะข้ามไปได้อย่างไ
่

9. เมือคนข้างหลัง ..... ที่แบกภาระเต็มที่ .... เดินมาถึง +++
่
จึงได้รว่า.... ภาระที่เขาแบกไว้มาตลอดหนทางอันยาวไกล...
ู้
ที่แท้ ....คือสะพานที่ใช้ทอดไป ... เพื่อข้ามทางขาด

10. รีบใช้ของเราเอง .... จะได้ขามตามไปบ้าง ... ,,,,,แต่ ... ทำาไมเ
้

11. ข้ามไปไม่ได้
เพราะใคร >>>เพราะตัวเอง ....
ขาดความเพียร >>> ขาดความมานะ ... ความพยายา
ขาดความมุงมัน >>>ขาดความตังใจจริง
่ ่ ้

12. ดังนั้น เราควรทำางานที่รับผิดชอบในปัจจุบัน
ให้ดีที่สด
ุ
อย่าคิดลดงานลง เพราะเห็นแก่ความ
สบาย
เพราะ ... งานคือสะพานสู่ความสำาเร็จใน
ภายหน้าของเราเอง