2. ο Σάββατο του Λαζάρου (το Σάββατο πριν από την Κυριακή
των Βαΐων) τα παιδιά γυρίζουν τα σπίτια και τραγουδούν τα
ειδικά κάλαντα (Λαζαρικά) σε διάφορες παραλλαγές, που
εξιστορούν την «εκ νεκρών έγερση» του Λαζάρου.
Τελειώνοντας το τραγούδι τους τα Λαζαράκια, όπως
αποκαλούνται οι καλαντιστές της ημέρας, συνεχίζουν με
ευχετικούς και επαινετικούς στίχους για το σπίτι και δέχονται
ως φιλοδώρημα αυγά που τα τοποθετούν σ’ ένα στολισμένο
καλαθάκι (σε κάποιες περιοχές φρούτα ή χρήματα). Τον
Λάζαρο τραγουδούν κυρίως κορίτσια σχολικής ηλικίας, τα
οποία αποκαλούνται λαζαρίνες, λαζαρίτσες, λαζαρούδισσες
κ.α.
3.
4. «Που ‘σαι Λάζαρε που είναι η φωνή σου,
που σε γύρευε η μάνα κι αδερφή σου.
Ήμουνα στη γη στη γη βαθιά χωμένος,
κι από τους εχθρούς εχθρούς βαλαντωμένος.
Βάγια βάγια των Βαγιών τρώνε ψάρια των κολιών,
και την άλλη Κυριακή τρώνε το παχύ αρνί»
Βάγια βάγια των Βαγιών τρώνε ψάρια των κολιών,
και την άλλη Κυριακή τρώνε το παχύ αρνί»
5.
6. Σάββατο του Λαζάρου θεωρείται μέρα του θανάτου και της ζωής. Σε
κάποια χωριά μάλιστα οι αγρότες δεν μαζεύουν τη σοδιά τους γιατί
φοβούνται ότι οι καρποί της γης φέρουν τον θάνατο μέσα τους. O
Λάζαρος είναι μια μορφή που εμπνέει σεβασμό στον ελληνικό λαό.
Παλιότερα οι εκδηλώσεις εορτασμού ήταν πολλές και ποικίλες,
ωστόσο σήμερα έχουν λησμονηθεί ως επί το πλείστον.
Για παράδειγμα τα κάλαντα για το Σάββατο του Λαζάρου
τραγουδιούνται σε ελάχιστες περιοχές, ενώ παλιότερα ήταν από τα
πιο ζωντανά έθιμα και έδιναν ιδιαίτερο τόνο στις μικρές κοινωνίες.
Γιατί φτιάχνουμε λαζαράκια;
Για την ψυχή του Λάζαρου, όπως αναφέρει και το dogma.gr, οι
γυναίκες ζύμωναν ανήμερα το πρωί ειδικά κουλούρια, τους
«λαζάρηδες», τα «λαζαρούδια» ή και «λαζαράκια». «Λάζαρο αν δεν
πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις» έλεγαν, μια και ο αναστημένος
φίλος του Χριστού πίστευαν πως είχε παραγγείλει: «Όποιος ζυμώσει
και δε με πλάσει, το φαρμάκι μου να πάρει…».
Ακόμη ένας λόγος που φτιάχνουμε λαζαράκια φέτος;
Επειδή #μένουμε_σπίτι και επειδή μπορούμε να κάνουμε με τα
παιδιά μας που άλλες χρονιές δεν είχαμε τον χρόνο.
7.
8. Λαζαράκια
Συστατικά
400 γρ. νερό, χλιαρό
1 κ.σ. μαγιά ξηρή
150 γρ. ζάχαρη
κρυσταλλική
50 γρ. ελαιόλαδο
1 κ.γ. κανέλα
1/4 κ.γ. γαρίφαλο,
σε σκόνη
1/2 κ.γ. κάρδαμο
(κακουλέ)
1/4 κ.γ. αλάτι
800 γρ. αλεύρι γ.ο.χ.
50 γρ. σταφίδες
50 γρ. καρύδια,
χοντροκομμένα
40 γαρίφαλα
Μέθοδος Εκτέλεσης
Τα πεντανόστιμα Λαζαράκια κρύβουν μέσα τους μπόλικη ιστορία. Οι νοικοκυρές
τα ζυμώνουν και τα ψήνουν το Σάββατο του Λαζάρου. Είναι μικρά, αφράτα,
ημίγλυκα ψωμάκια τα οποία έχουν το σχήμα ενός σπαργανωμένου ανθρώπου
(όπως αναπαριστάνεται και ο Λάζαρος στις εικόνες) και συμβολίζουν την
Ανάσταση του Λαζάρου.
Στον κάδο του μίξερ, προσθέτουμε το νερό, τη μαγιά και τη ζάχαρη.
Ανακατεύουμε καλά με ένα σύρμα χειρός για να διαλυθεί και το αφήνουμε για 10
λεπτά μέχρι να ενεργοποιηθεί η μαγιά.
Προσθέτουμε το ελαιόλαδο, την κανέλα, το γαρίφαλο σε σκόνη, το κάρδαμο, το
αλάτι και το αλεύρι.
Χτυπάμε με τον γάντζο σε μέτρια ταχύτητα για 8-10 λεπτά μέχρι να
ομογενοποιηθεί το μείγμα και να δέσει το ζυμάρι.
Αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί σκεπασμένη με μια πετσέτα για 30 λεπτά.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170° C στον αέρα.
Αφού η ζύμη έχει ξεκουραστεί τη χωρίζουμε σε 20 μπαλάκια των 60 γρ. το
καθένα.
Από το κάθε μπαλάκι ζυγίζουμε 50 γρ. για το σώμα και 10 γρ. για τα χεράκια.
Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τις σταφίδες και τα καρύδια ώστε να φτιάξουμε το
μείγμα της γέμισης.
Πλάθουμε το σώμα από τα Λαζαράκια σε μακρόστενο σχήμα, γεμίζουμε με 1 κ.γ.
από τη γέμιση, κλείνουμε καλά και με την υπόλοιπη ζύμη και φτιάχνουμε 2
χεράκια τα οποία περνάμε χιαστί από την πίσω μεριά για να καταλήξουν σε
σχήμα Χ μπροστά.
Τοποθετούμε γαρίφαλα για τα μάτια.
Μεταφέρουμε τα Λαζαράκια σε ένα ταψί στρωμένο με λαδόκολλα και ψήνουμε
για 20-30 λεπτά.
Σερβίρουμε.