Osnovi informatike i računarstva: P2: Predstavljanje numeričkih podataka u računaru I - Predstavljanje celih brojeva

1. Osnovi informatike i računarstva
P2: Predstavljanje numeričkih podataka u računaru I:
Predstavljanje celih brojeva
Doc. dr Aleksandar Spasić, dipl.inž.el.

2. Sadržaj teme
2. PREDSTAVLJANJE NUMERIČKIH PODATAKA U
RAČUNARU I – Predstavljanje celih brojeva
2.1. Uvod
2.2. Predstavljanje celih neoznačenih brojeva
2.3. Predstavljanje celih označenih brojeva
2.3.1 Prosto označavanje celih brojeva
2.3.2 Nepotpuni komplement celih brojeva
2.3.3 Potpuni komplement celih brojeva
2.3.4 Predstavljanje celih brojeva sa pomerajem

3. 2.1. Uvod
Podaci koje računar obrađuje su vrlo heterogene prirode. To mogu biti:
• brojevi (numerički podaci),
• tekst (alfanumerički podaci),
• zvuk (ili bilo koji drugi analogni signal),
• slike,
• video zapisi...
Tekst, zvuk, slike i video zapisi zajedno su u računarstvu poznati još i
kao multimedijalni podaci.
Najmanja količina podataka koja može biti registrovana u računaru je
1 bit koji predstavlja jednu binarnu cifru ili jedno slovo binarne azbuke
(0 ili 1). U računarima se kao osnovna jedinica za količinu podataka (a
samim tim i za kapacitet memorije) koristi bajt (niz od 8 bitova). Inače,
memorija računara je organizovana kao skup memorijskih reči (koje
su sastaljene od 2, 4, ili 8 bajtova).

4. 2.1. Uvod
Za predstavljanje numeričkih podataka u računaru koristi se:
• binarni brojni sistem i
• binarno-kodirani dekadni brojni sistem (tj. različiti BCD kodovi).
Zbog preglednosti i ograničenosti prostora, za reprezentovanje
podataka koristiće se memorijske reči dužine 4 bajta (32 bita), iako
su danas najrasprostranjeniji PC računari sa 64-bitnim memorijskim
rečima.
Iako se u matematici definiše veći broj skupova brojeva, sa aspekta
načina predstavljanja u računaru, sve brojeve možemo podeliti na:
• cele neoznačene brojeve,
• cele označene brojeve i
• realne brojeve.