1. Mevlid’i Nebi
Kutlu Dogum
idrisyavuzyigit@hotmail.com
İdris YAVUZYİĞİT

2. İslam Dünyası Olarak 3 Şubat 2012 Cuma
Günü Kâinatın Sultanı, Âlemlerin Efendisi
Peygamberlik Halkasının Son Noktası,
Hazreti Muhammed Mustafa Sallelahu
Aleyhi Ve Sellemin Doğumunun 1441.
Yıldönümünü Heyecanla Kutluyoruz.

3. ‫ح‬‫ة‬ٌ ‫ح‬ ‫و‬َ‫ٌة‬ ‫س‬ْ‫َو‬ ‫ا‬ُ‫س‬ ‫هح‬ِ ‫ا‬ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫لح ال‬ِ ‫ا‬ ‫سو‬ُ‫س‬ ‫ر‬َ‫ٌة‬ ‫مح فىح‬ْ‫َو‬ ‫ك‬ُ‫س‬ ‫ل‬َ‫ٌة‬ ‫نح‬َ‫ٌة‬ ‫كنا‬َ‫ٌة‬ ‫دح‬ْ‫َو‬ ‫ق‬َ‫ٌة‬ ‫ل‬َ‫ٌة‬
‫مح‬َ‫ٌة‬ ‫و‬ْ‫َو‬ ‫ي‬َ‫ٌة‬ ‫ل‬ْ‫َو‬ ‫وا‬َ‫ٌة‬ ‫هح‬َ‫ٌة‬ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫جواح ال‬ُ‫س‬ ‫ر‬ْ‫َو‬ ‫ي‬َ‫ٌة‬ ‫نح‬َ‫ٌة‬ ‫كنا‬َ‫ٌة‬ ‫نح‬ْ‫َو‬ ‫م‬َ‫ٌة‬ ‫ل‬ِ ‫ا‬ ‫ةح‬ٌ ‫ح‬ ‫ن‬َ‫ٌة‬ ‫س‬َ‫ٌة‬ ‫ح‬َ‫ٌة‬
‫را‬ً‫ا‬ ‫كيثي‬َ‫ٌة‬ ‫هح‬َ‫ٌة‬ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫رح ال‬َ‫ٌة‬ ‫ك‬َ‫ٌة‬ ‫ذ‬َ‫ٌة‬ ‫و‬َ‫ٌة‬ ‫رح‬َ‫ٌة‬ ‫خ‬ِ ‫ا‬ ‫ل‬ْ‫َو‬ ‫ا‬
"Gerçekten sizin için, Allah'a ve Ahiret
gününe kavuşmayı umanlar ve Allah'ı çok
zikredenler için Allah'ın Rasülü'nde çok güzel
bir örnek vardır." (Ahzab, 33/21)

4. Ol Rebiûl evvel âyın nîcesi
On ikinci gîce isneyn gîcesi
Ol gîce kim doğdu ol hayrûl-beşer
Ânesi anda neler gördü neler
Doğdu ol saatte ol Sultân–ı Dîl
Nûra gark oldu semâvât ü zemîn”

5. Din, insanın sadece Allah ile ilişkilerini değil, aynı zamanda hem diğer
insanlarla hem de âlem ile ilişkilerini düzenlemek üzere, Allah tarafından
konulmuş olan değerler manzûmesidir.
Yüce Allah, insan için gerekli olan her şeyi, bir taraftan vahiy ile
bildirmiş; diğer taraftan da peygamberler vasıtasıyla, bildirdiklerinin sosyal
hayata nasıl geçirileceğinin somut örneğini göstermiştir.
İlk insanın aynı zamanda ilk peygamber olmasının, gözardı edilmemesi
gereken bir manâsı vardır. Bu mana insan adı verilen varlığın din olmaksızın,
insanlığını tam olarak gerçekleştiremeyeceğidir.
Dinin insana ulaşması ve öğretilmesi konusunda
peygamberin önemi son derece büyüktür. Dini koyan
Allah'tır, ama onu eksiksiz bir şekilde insanlığa sunan
peygamberdir.
Dini değerleri hayatında yaşantı haline
dönüştürebilmesi için de insanın, peygamberin örnekliğine
ihtiyacı vardır.

6. Geçmiş zamanlarda insanların problemleriyle ilgilenen şüphesiz başka
insanlar da vardır.
Krallar, komutanlar, topluma yön verme iddiasıyla
sistemler kuran filozoflar, fikir adamları, şairler ve daha niceleri
gelip geçmişlerdir. Fakat bunların hiçbiri insanlara mutluluk
getirme yönünden peygamberlerle mukayese edilemez.
Şüphesiz bunlar arasında insanlara faydalı olanlar da çıkmıştır. Fakat
peygamberlerin bıraktığı derin izi, hiç biri bırakamamıştır.
Çünkü onlar, topraklara sâhip olma,
ülkeleri fethetme, düşmanına galip gelme,
insanlara hükmetmenin ötesinde, insanın öz
cevherini görememişler, adeta onu hiç hesaba
katmamışlardır

7. Bu sebeple denilebilir ki, tarih boyunca dünyanın her yerinde
görülen, hayır, ahlak, vicdan, adalet, merhamet, şefkat
tezâhürleri, Allah'ın irşad ve hidayetine, peygamberlerin ilâhi
dâvetine dayanır. Çünkü dünya ne kadar geniş olursa olsun, her tarafa o
yüce insanların daveti ulaşmış, bütün milletler o ulvi yol göstericilerin hayata
mutluluk müjdesi veren seslerini duymuşlardır.
Bu hakikat Kur'an-ı Kerim'de şöyle ifade edilmektedir:
‫ر‬ٌ ‫ح‬ ‫نيذي‬َ‫ٌة‬ ‫هناح‬َ‫ٌة‬ ‫لح في‬َ‫ٌة‬ ‫خ‬َ‫ٌة‬ ‫لح‬ّ ‫ا‬ِ ‫ا‬ ‫ةح‬ٍ ‫ِا‬ ‫م‬ّ ‫ا‬ُ‫س‬ ‫نح‬ْ‫َو‬ ‫م‬ِ ‫ا‬ ‫نح‬ْ‫َو‬ ‫ا‬ِ ‫ا‬ ‫و‬َ‫ٌة‬
"Hiçbir millet yoktur ki, içlerinden bir uyarıcı peygamber
gelmiş olmasın." (Fâtır, 35/24)
‫مح‬ْ‫َو‬ ‫ه‬ُ‫س‬ ‫ل‬ُ‫س‬ ‫سو‬ُ‫س‬ ‫ر‬َ‫ٌة‬ ‫ءح‬َ‫ٌة‬ ‫جنا‬َ‫ٌة‬ ‫ذاح‬َ‫ٌة‬ ‫نا‬ِ ‫ا‬ ‫ف‬َ‫ٌة‬ ‫لح‬ٌ ‫ح‬ ‫سو‬ُ‫س‬ ‫ر‬َ‫ٌة‬ ‫ةح‬ٍ ‫ِا‬ ‫م‬ّ ‫ا‬ُ‫س‬ ‫لح‬ِّ ‫ك‬ُ‫س‬ ‫ل‬ِ ‫ا‬ ‫و‬َ‫ٌة‬
‫لح‬َ‫ٌة‬ ‫مح‬ْ‫َو‬ ‫ه‬ُ‫س‬ ‫و‬َ‫ٌة‬ ‫طح‬ِ ‫ا‬ ‫س‬ْ‫َو‬ ‫ق‬ِ ‫ا‬ ‫ل‬ْ‫َو‬ ‫بنا‬ِ ‫ا‬ ‫مح‬ْ‫َو‬ ‫ه‬ُ‫س‬ ‫ن‬َ‫ٌة‬ ‫ي‬ْ‫َو‬ ‫ب‬َ‫ٌة‬ ‫ىح‬َ‫ٌة‬ ‫ض‬ِ ‫ا‬ ‫ق‬ُ‫س‬
‫ن‬َ‫ٌة‬ ‫مو‬ُ‫س‬ ‫ل‬َ‫ٌة‬ ‫ظ‬ْ‫َو‬ ‫ي‬ُ‫س‬
"Her ümmetin (Allah'ın emirlerine davet eden bir yol
gösterici) peygamberi mevcuttur..." (Yûnus, 10/47)

8. ‫مناح‬َ‫ٌة‬ ‫ن‬ّ ‫إ‬ِ ‫ا‬ ‫ف‬َ‫ٌة‬ ‫لح‬ّ ‫ض‬َ‫ٌة‬ ‫منح‬َ‫ٌة‬ ‫و‬َ‫ٌة‬ ‫هح‬ِ ‫ا‬ ‫س‬ِ ‫ا‬ ‫ف‬ْ‫َو‬ ‫ن‬َ‫ٌة‬ ‫ل‬ِ ‫ا‬ ‫تديح‬َ‫ٌة‬ ‫ه‬ْ‫َو‬ ‫ي‬َ‫ٌة‬ ‫مناح‬َ‫ٌة‬ ‫ن‬ّ ‫إ‬ِ ‫ا‬ ‫ف‬َ‫ٌة‬ ‫د ىح‬َ‫ٌة‬ ‫ت‬َ‫ٌة‬ ‫ه‬ْ‫َو‬ ‫نح ا‬ِ ‫ا‬ ‫م‬ّ
‫نناح‬ّ ‫ك‬ُ‫س‬ ‫مناح‬َ‫ٌة‬ ‫و‬َ‫ٌة‬ ‫ر ىح‬َ‫ٌة‬ ‫خ‬ْ‫َو‬ ‫أ‬ُ‫س‬ ‫رح‬َ‫ٌة‬ ‫ز‬ْ‫َو‬ ‫و‬ِ ‫ا‬ ‫ةح‬ٌ ‫ح‬ ‫ر‬َ‫ٌة‬ ‫ز‬ِ ‫ا‬ ‫وا‬َ‫ٌة‬ ‫رح‬ُ‫س‬ ‫ز‬ِ ‫ا‬ ‫ت‬َ‫ٌة‬ ‫لح‬َ‫ٌة‬ ‫و‬َ‫ٌة‬ ‫هناح‬َ‫ٌة‬ ‫ي‬ْ‫َو‬ ‫ل‬َ‫ٌة‬ ‫ع‬َ‫ٌة‬ ‫لح‬ُّ ‫ض‬ِ ‫ا‬ ‫ي‬َ‫ٌة‬
‫ل‬ً‫ا‬ ‫سو‬ُ‫س‬ ‫ر‬َ‫ٌة‬ ‫ثح‬َ‫ٌة‬ ‫ع‬َ‫ٌة‬ ‫ب‬ْ‫َو‬ ‫ن‬َ‫ٌة‬ ‫تىح‬ّ ‫ح‬َ‫ٌة‬ ‫نح‬َ‫ٌة‬ ‫بي‬ِ ‫ا‬ ‫يذ‬ِّ ‫ع‬َ‫ٌة‬ ‫م‬ُ‫س‬
“Kim hidayete gelirse kendisi için hidayete gelmiş olur,
kim de saparsa kendi aleyhine sapar. Hiçbir günâhkâr, başkasının
günâh yükünü taşımaz. Biz elçi göndermedikçe azâb edecek
değiliz.” (İsra, 17/15)
Peygamberler kalpleri ıslâhla
uğraşmışlar, kalplerden hasedin, fesadın, şerrin
kökünü kazıyıp atmak için çalışmışlardır.
Gönülleri, büyük ihtiraslardan, hudutsuz
isteklerden temizleyip kurtarmak için yol
göstermişlerdir.

9. Sevgili Peygamberimiz (sas) ’in dünyaya teşrif
ettikleri Rabiülevvel ayının 12. gecesidir [20 Nisan 571,
Pazartesi] ki buna Mevlid–i Nebi [Kutlu Doğum] denir.
Kâinat ve beşeriyetin yüzyıllardır
yolunu gözlediği o Peygamberler
Peygamberi’nin doğum günüdür bugün.
Hz. İbrahim’in duası, Hz. İsâ’nın
müjdesi ve Dedesi Abdülmuttalip ve
Annesi Âmine’nin rüyasıdır.

10. Doğduğunda sünnetli ve göbek bağı kesilmiş vaziyetteydi.102 Sırtında,
iki kürek kemiği arasında, tam kalbinin hizasında peygamberlik mührü “Hâtem–i
Nübüvvet” vardı.
Dedesi Abdülmuttalip adını “Muhammed” koymuştu. Zira
Muhammed “Övülen” demekti. Çünkü onu Allah övmüştü; melekler, insanlar
ve cinler de övecekti.
Sonra tornunu Kâbe’ye götürdü ve Allah’a duada bulundu: “Bana bu
temiz çocuğu ihsan eden Allah’a hamdolsun”
Teşrifinden asırlar sonra “Mevlid-i Şerif” yazarı Süleyman
Çelebi “Viladet” bahsinde Sevgili Peygamberimizin doğum
yılını şöyle dile getirmektedir.
Ol Rebiûl evvel âyın nîcesi
On ikinci gîce isneyn gîcesi
Ol gîce kim doğdu ol hayrûl-beşer
Ânesi anda neler gördü neler
Doğdu ol saatte ol Sultân–ı Dîl
Nûra gark oldu semâvât ü zemîn”

11. Doğum Tarihi: 571 Yılı 20 Nisan / 12 Rebiul Evvel Pazartesi
Doğum Yeri: Mekke-i Mükerreme
Baba Adı: Abdullah (Doğmadan 6 Ay Önce Babasını Kaybetti)
Ana Adı: Amine (6 Yaşında Annesini Kaybetti)
Süt Annesi: Halime (2 Yaşına Kadar O’nu Süt Annesi Emzirdi)
Dedesi: Abdulmuttalib (8 Yaşına Kadar Dedesi ‘İn Yanında Kaldı)
Amcası: Ebu Talip (Dedesinin De Ölümünden Sonra Amcası O’nu Himayesine Aldı)
Ünvanı: El-emin (En Güvenilir İnsan)
Evliliği: 25 Yaşında İken Hz. Hatice İle Evlendi.
Çocukları: Zeynep, Rukiyye, Ümmü Gülsüm , Fatıma, Kasım, Abdullah (Hz.
Hatice ); İbrahim (Hz. Mariye)

12. Yaptığı Faaliyetler: Çocukluğunda amcasının koyunlarını güttü. Gençliğinde
amcasıyla ticaret kervanlarında çalıştı. Mekke’nin soylu ve zengin hanımlarından
hz. Hatice’nin kervanlarında ticaret yaptı.
Peygamberliği: 610 Yılında 40 Yaşında Ramazan Ayının Kadir Gecesinde Tüm
İnsanlara Peygamber Olarak Gönderildi.
Mekke Dönemi : 13 yıl; Medine Dönemi: 10 yıl; Peygamberlik Süresi : 23 yıl
Miracı: Hicretten 1.5 Yıl Önce Bir Gece Önce Mescid-i Aksa’ya Götürüldü Ve
Oradan Semaya Allahın Huzuruna Çıkarıldı.
Hicreti: 622 Yılında 53 Yaşında İken Mekke’den Medine’ Ye Hicret Etti.
Vefatı: 08.06.632 Yılında 63 Yaşında Medine-i Münevvere‘ De Vefat Etti. Kabri
Medine’de Mescid-i Nebevi’nin içindedir.
Katıldığı Savaşlar: Bedir Savaşı Mart 624 ; Uhut Savaşı:mart 625; Hendek
Savaşı:mart 627; Hayber’in Fethi: 628; Mekke Fethi :630; Huneyn Savaşı:630

13. Peygamber efendimizin hilye-i saadetleri:
Hz. Ali, Ebu Hureyre, Câbir bin Semure, Berâ bin Azib, (radiyallahü anhüm) beyanlarına göre
Peygamberimiz Efendimiz aleyhissalât-ü vesselâmı şu şekillerde vasfetemişlerdir:
Uzuna yakın orta boylu, iri kemikli, iri yapılı, güçlü kuvvetli ve yakışıklı bir insandı.
Cildi yumuşak, kırmızıya çalan beyaz tenli idi.
Gözleri kara ve büyükçe idi. Kirpikleri siyah ve uzundu.
Yüzünün bütün çizgileri görünürdü. Yanakları ne şişkin ne de çöküktü.
İki kaşının arası açık, fakat kaşları birbirine yakındı.
Saçları ne dümdüz ne de kıvırcıktı. Sakalı sık, siyah ve bir tutamdı.
Büyük başlı ve hilâl kaşlıydı.
Alnı yüksek, burnu çekme, boynu uzun, göğsü genişti.
Karnı ile göğsü bir idi, şişman değildi. Zayıf da değildi, sıkı etliydi.
Ayaklarının altı çukur idi; düz taban değildi. Ayağının bütünüyle yere basardı.
Gözleri uzağı görür, kulakları uzaktan ses alırdı.
Ağızları genişçe idi.Dişleri güzel ve sıktı.
Omuzları etli, omuz kemikleri enliydi.
Bütün vücuduyla öne döner ve bütün vücuduyla arkaya dönerdi.
Güler yüzlü idi. Tebessüm ederek gülerdi. Gülerken, mubârek dişleri görünürdü.

14. Peygamberin doğduğu Cahiliye Döneminde Mekke
1.Devir cehalet çağını yaşıyordu, tam bir karanlık vardı.
2.Mekkeliler hz ibrahim’in öğrettiği dinin bozulmuş halini yaşamaya devam
ediyorlardı.
3.Allah’a inanıyorlar ama putların, allah ile aralarında aracı olduğuna
inanıyorlardı.
4.Hakka batıl bulaştırdıkları için müşrik olmuşlardı.
5.Meleklere inanıyorlar ancak melekleri allahın kızları olarak görüyorlardı.
6.İnsanlar birbirlerini öldürmekten dolayı şeref duyuyorlardı.
7.Kız çocukları kendilerinden utanç duyulduğu için toprağa diri diri
gömülüyorlardı.
8.Kadınlara hak, miras verilmek bir yana kendileri mirasa konu oluyorlardı.
9.Ahlaksızlık, alkol tüketimi, kumar ve fuhuş yayılmıştı.
10.Bazen doğan çocukların babası tahmini olarak tespit ediliyordu.
11.Haksızlık, kibir, gasp, yağma, kaos almış başını gitmişti.
12.Kabilecilik duygusuyla haram aylar dışında durmadan savaşıyorlardı.
13.Ticaret kervanları soyuluyor, zorba ve zalimlerin yaptıkları yanına
kalıyordu.

15. Hz. Peygamber (s.a.s.)efendimizin dünyaya gelişlerinden önce müjdesi
Tevrat’ta ve İncil’de verilmişti. Kuran’ı kerim bu hususu şöyle dile
getirmektedir.
‫نر ي‬ِّ‫ي‬ ‫إ‬ِ ‫ل‬َ ‫ئلي‬ِ ‫رئا‬َ ‫س‬ْ‫َر‬ ‫إ‬ِ ‫نر ي‬ِ ‫ب‬َ ‫ي ا‬َ ‫م‬َ ‫ي‬َ ‫ر‬ْ‫َر‬ ‫م‬َ ‫ن‬ُ ‫م‬ ‫ب‬ْ‫َر‬ ‫ئا‬ ‫س ى‬َ ‫علي‬ِ ‫ل‬َ ‫ق ا‬َ ‫ذ‬ْ‫َر‬ ‫إ‬ِ ‫و‬َ
‫ة‬ِ ‫رئا‬َ ‫و‬ْ‫َر‬ ‫ت‬َّ ‫ئال‬ ‫ن‬َ ‫م‬ِ ‫ي‬َّ ‫د‬َ ‫ي‬َ ‫ن‬َ ‫لي‬ْ‫َر‬ ‫ب‬َ ‫م ا‬َ ‫ل‬ِّ‫ي‬ ‫دقا‬ِّ‫ي‬ ‫ص‬َ ‫م‬ُّ ‫كم‬ُ ‫م‬ ‫لي‬ْ‫َر‬ ‫ل‬َ ‫إ‬ِ ‫ه‬ِ ‫ل‬َّ ‫ئال‬ ‫ل‬ُ ‫م‬ ‫سو‬ُ ‫م‬ ‫ر‬َ
‫د‬ُ ‫م‬ ‫م‬َ ‫ح‬ْ‫َر‬ ‫أ‬َ ‫ه‬ُ ‫م‬ ‫م‬ُ ‫م‬ ‫س‬ْ‫َر‬ ‫ئا‬ ‫دي‬ِ ‫ع‬ْ‫َر‬ ‫ب‬َ ‫من‬ِ ‫تر ي‬ِ ‫أ‬ْ‫َر‬ ‫ي‬َ ‫ل‬ٍ ‫سو‬ُ ‫م‬ ‫ر‬َ ‫ب‬ِ ‫شرا‬ِّ‫ي‬ ‫ب‬َ ‫م‬ُ ‫م‬ ‫و‬َ
“Hani, Meryem oğlu İsa, “Ey İsrailoğulları! Şüphesiz ben,
Allah’ın size, benden önce gelen Tevrat’ı doğrulayıcı ve benden
sonra gelecek, Ahmed adında bir peygamberi müjdeleyici (olarak
gönderdiği) peygamberiyim” demişti. (SAFF 6)

16. İslâm târihçileri, Peygamberimiz (s.a.s.)'in doğduğu gece bir takım
olağanüstü olayların meydana geldiğini naklederler.
1.O gece gökyüzünü aydınlatan bir yıldız doğmuş,
2.O gece iran kisrâsı (hükümdarı)'nın medâyin şehrindeki
sarayının 14 sütûnu yıkılmış,
3.Mecûsîlerin iran'da ıstahrâbat şehrinde bin yıldır yanmakta olan
"ateşgede"leri sönmüş,
4.Sâve (taberiyye) gölü yere batmış,
5.Bin yıldan beri kurumuş olan semâve deresinin suları taşmış,
6.Dönemin önde gelen insanları çok ilginç rüyalar görmüşlerdir.
7.Kâbe'deki 360 put yüz üstü yere devrilmişler.

17. Gerçekten Hz. Peygamber (s.a.s.) efendimizin doğması ile bütün
dünyada hüküm sürmekte olan cehâlet ve küfür ateşi sönmüş, putperestlik
yıkılmış, zulmün baskısı son bulmuştur.
Karanlıklar içerisinde kalan insanlık O’nun öğretileriyle aydınlığa
kavuşmuş, kız çocuklarına reva görülen diri diri toprağa gömülme O’nun
gelişiyle son bulmuş, kadınlara yapılan haksızlıklar O’nun teşrifiyle sona
kavuşturulmuş, haksız yere canların kıyılması sona erdirilmiş, zulüm bitmiş ve
hayat bütün canlılar için yaşanılabilir bir hayata dönüştürülmüştür.
‫ن‬َ ‫ليمي‬َ ‫علا‬َ ‫ل‬ْ‫َع‬ ‫ل‬ِ‫ل‬ ‫ةل‬ً ‫ل‬ ‫يم‬َ ‫ح‬ْ‫َع‬ ‫ر‬َ ‫لل‬ّ ‫ا‬ِ‫ل‬ ‫كل‬َ ‫نلا‬َ ‫ل‬ْ‫َع‬ ‫س‬َ ‫ر‬ْ‫َع‬ ‫ا‬َ ‫ملال‬َ ‫و‬َ
“Biz Seni ancak alemlere rahmet olarak
gönderdik”. (Enbiyâ, 21/107)

18. Peygamberimizin; ona inananlar için eşsiz bir model ve ideal örnek
olduğu son derece açıktır. Zira peygamberlerin en önemli gönderiliş
gayelerinden birisi de insanlığa örnek ve model olma konumlarıdır.
Allah, Peygamberimize hitaben Kur'an-ı Kerim'de;
‫م‬ٍ ‫عيظي‬َ ‫قل‬ٍ ‫ل‬ُ‫ٍق‬ ‫خ‬ُ‫ٍق‬ ‫علىل‬َ ‫ل‬َ ‫كل‬َ ‫ن‬ّ ‫ا‬ِ‫ل‬ ‫و‬َ
Muhakkak sen çok yüce bir ahlâk üzeresin (Kalem, 68/4) buyurmuştur.
‫هل‬ِ‫ل‬ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫لل ال‬ِ‫ل‬ ‫سلو‬ُ‫ٍق‬ ‫ر‬َ ‫مل فىل‬ْ‫َع‬ ‫ك‬ُ‫ٍق‬ ‫ل‬َ ‫نل‬َ ‫كلا‬َ ‫دل‬ْ‫َع‬ ‫ق‬َ ‫ل‬َ
‫هل‬َ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫جلوال ال‬ُ‫ٍق‬ ‫ر‬ْ‫َع‬ ‫ي‬َ ‫نل‬َ ‫كلا‬َ ‫نل‬ْ‫َع‬ ‫يم‬َ ‫ل‬ِ‫ل‬ ‫ةل‬ٌ ‫ل‬ ‫ن‬َ ‫س‬َ ‫ح‬َ ‫ةل‬ٌ ‫ل‬ ‫لو‬َ ‫س‬ْ‫َع‬ ‫ا‬ُ‫ٍق‬
‫را‬ً ‫ل‬ ‫كيثي‬َ ‫هل‬َ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫رل ال‬َ ‫ك‬َ ‫ذ‬َ ‫و‬َ ‫رل‬َ ‫خ‬ِ‫ل‬ ‫ل‬ْ‫َع‬ ‫مل ا‬َ ‫لو‬ْ‫َع‬ ‫ي‬َ ‫ل‬ْ‫َع‬ ‫وا‬َ
İnsanlara hitaben de:
Gerçekten sizin için, Allah'a ve Ahiret gününe
kavuşmayı umanlar ve Allah'ı çok zikredenler için Allah'ın
Rasülü'nde çok güzel bir örnek vardır.(Ahzab, 33/21)

19. Hz. Peygamber'i örnek almak, bir müslüman için öncelikli dini bir görev
durumundadır.
Hz. Peygamberin kişiliği kendi döneminde olduğu gibi, kendisinden
sonraki dönemlerde de Müslüman toplumların yaşayışı için örnek olmuştur.
Müslüman kişi hangi makam, statü, konum ve mevkide olursa olsun
Rasülullah’ı örnek model olarak almalıdır: Bir eğitimci olarak, bir anne-baba
olarak, bir lider-yönetici olarak, tüccar olarak vb.
Müslümanlar için örnek alınması ve hayata geçirilmesi için
gereken şeyler Hz. Muhammed (s.a.v)’in şekli yönüyle ilgili
hususlardan ziyade;
“Kur’an’a uyması, Allah’a itaati, Sarsılmaz
İman’ı, Salih amelleri, Allah yolunda mücadelesi,
Doğruluğu, Adaleti, İnsanlara sevgi ve saygısı,
Güvenilirliği, Müsamahası, Barışa verdiği önem, Yumuşak
huyluluğu, Çalışkanlığı, Kanaati, Şefkat ve merhameti,
Cömertliği” gibi faziletlerdir.

20. Günümüz insanı, peygamberimizi örnek almayı,
onun gibi eş, onun gibi baba, onun gibi komşu, onun gibi
vatandaş, kısaca onun gibi insan olmak şeklinde anladığı ve bunu
gerçekleştirmeye koyulduğu zaman, gündelik hayatı da dahil, toplum hayatında
ne kadar büyük bir değişikliğin ve mânevi zenginliğin meydana geldiğini
kendiliğinden fark edecektir.
İslam toplumlarının bugün karşı karşıya bulunduğu problemlerin
çözümünde, ifade etmeye çalıştığımız bu örnek almanın çok büyük rolü
olacaktır.
Ancak, peygamberimizi örnek alma işinin söylendiği kadar
kolay bir iş olmadığı da açıktır.
Ama dindar insandan beklenen, öncelikle onun hayatının
iyi öğrenilmesi ve doğru değerlendirilmesidir. Çünkü bir
şeyin örneğini, çıkarma işleminde olduğu gibi, bir insanı
örnek alma hususunda da, örneği alınacak insanın doğru
tanınması ve hakkında yeterli bilgi sahibi olunması
zaruridir.

21. Sevgili peygamberimizin hayatının; inanan insan için özel bir anlamı vardır, çünkü
inanan kişi, dini hükümlerin yaşantı haline dönüştüğünü, ahlaki değerlerin de
somutlaştığını Hz. Peygamberin hayatında görür.
O'nu örnek almak demek;
Güvenilir olmak demek, (Emanetlerini O'na veriyorlar, Emin diyorlardı.)
Affedici olmak demek, (Mekkelileri toptan affetmişti.)
Merhametli olmak demek, (Ağır tahriklere rağmen beddua etmemiştir. Taif..)
Hoşgörülü olmak demek, (Mescide bevl, zinaya müsaade isteyen genç…)
Sözünde durmak demek, (Hudeybiye günü Ebu Cendel'i geri vermesi.)
Cömert olmak demek, (Ölüm hastalığında yanında bulunan üç dinarı dağıtmak..)
Alçakgönüllü olmak demek, (Ben kurutulmuş et yiyen bir kadının oğluyum…)
Çalışkan olmak demek, (İşlerini kendisi yapmak isterdi, söküğünü dikerdi..)
Dosdoğru olmak demek, (Size bir düşman saldıracak desem bana inanır mısınız?)
Adaletli olmak demek, (Kızım Fatıma dahi çalsa…)
Vefakar olmak demek, (Geceler boyu ayakta durup ibadet etmek.)

23. Bir dinin peygamber olmadan insanlara ulaştırılması, anlaşılması
mümkün değildir. Hz. Peygamber olmadan da İslâm dininin doğru bir şekilde
insanlığa aktarılmasını düşünmek son derece yanlıştır.
Çünkü İslâm sadece Kur'an'dan ibaret değildir; o, peygamberimizin
şahsında açıklanmış, hayata geçirilmiş ve bizzat onun öncülüğünde kurumlaşmış
bir dindir.
Allah'ın Rasulü, bir taraftan Kur'an'ı tebliğ etmiş, onu açıklamış ve
uygulamaya koymuş, diğer taraftan da, Kur'an'ın değinmediği konularda
tamamlayıcı rol üstlenmiştir.
Bu açıdan, Hz. Peygamber'in ve dolayısıyla
sünnetin dinde önemli bir yeri vardır.
Buna göre; bazen peygamber'e mutlak itaat
etmeyi, ona karşı çıkmamayı, onun verdiği hükümlere
boyun eğmeyi emreden pek çok ayet kuranda mevcuttur.

24. ‫مل‬ْ‫َع‬ ‫ك‬ُ‫ٍق‬ ‫ل‬َ ‫رل‬ْ‫َع‬ ‫ف‬ِ‫ل‬ ‫غ‬ْ‫َع‬ ‫ي‬َ ‫و‬َ ‫هل‬ُ‫ٍق‬ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫مل ال‬ُ‫ٍق‬ ‫ك‬ُ‫ٍق‬ ‫ب‬ْ‫َع‬ ‫ب‬ِ‫ل‬ ‫ح‬ْ‫َع‬ ‫ي‬ُ‫ٍق‬ ‫ن يل‬ِ‫ل‬ ‫علو‬ُ‫ٍق‬ ‫ب‬ِ‫ل‬ ‫ت‬ّ ‫فلا‬َ ‫هل‬َ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫نل ال‬َ ‫بلو‬ُّ‫و‬ ‫ح‬ِ‫ل‬ ‫ت‬ُ‫ٍق‬ ‫مل‬ْ‫َع‬ ‫ت‬ُ‫ٍق‬ ‫كن‬ُ‫ٍق‬ ‫إنل‬ِ‫ل‬ ‫لل‬ْ‫َع‬ ‫ق‬ُ‫ٍق‬
}3‫م‬ٌ ‫ل‬ ‫حي‬ِ‫ل‬ ‫ر‬ّ ‫رل‬ٌ ‫ل‬ ‫فلو‬ُ‫ٍق‬ ‫غ‬َ ‫هل‬ُ‫ٍق‬ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫وال‬َ ‫مل‬ْ‫َع‬ ‫ك‬ُ‫ٍق‬ ‫ب‬َ ‫نلو‬ُ‫ٍق‬ ‫ذ‬ُ‫ٍق‬31 ‫إنل‬ِ‫ل‬ ‫لل ف‬َ ‫سلو‬ُ‫ٍق‬ ‫ر‬ّ ‫وال‬َ ‫هل‬َ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫ال ال‬ْ‫َع‬ ‫علو‬ُ‫ٍق‬ ‫طي‬ِ‫ل‬ ‫أ‬َ ‫لل‬ْ‫َع‬ ‫ق‬ُ‫ٍق‬ ‫{ل‬
}3 ‫نل‬َ ‫ري‬ِ‫ل‬ ‫ف‬ِ‫ل‬ ‫كلا‬َ ‫ل‬ْ‫َع‬ ‫بل ا‬ُّ‫و‬ ‫ح‬ِ‫ل‬ ‫ي‬ُ‫ٍق‬ ‫لل‬َ ‫هل‬َ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫نل ال‬ّ ‫إ‬ِ‫ل‬ ‫ف‬َ ‫ال‬ْ‫َع‬ ‫لو‬ْ‫َع‬ ‫ل‬ّ ‫لو‬َ ‫ت‬َ32{
“De ki, siz gerçekten Allah'ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi
sevsin ve suçlarınızı bağışlasın. Çünkü Allah çok esirgeyici ve bağışlayıcıdır. De
ki, Allah'a ve Peygamber'e itaat edin! Eğer aksine giderlerse, şüphe yok ki
Allah kâfirleri sevmez.” (Al-i İmran, 3/31-32)
‫هل‬ُ‫ٍق‬ ‫ن‬ْ‫َع‬ ‫ع‬َ ‫مل‬ْ‫َع‬ ‫ك‬ُ‫ٍق‬ ‫هلا‬َ ‫ن‬َ ‫ملال‬َ ‫و‬َ ‫هل‬ُ‫ٍق‬ ‫ذو‬ُ‫ٍق‬ ‫خ‬ُ‫ٍق‬ ‫ف‬َ ‫لل‬ُ‫ٍق‬ ‫سلو‬ُ‫ٍق‬ ‫ر‬ّ ‫مل ال‬ُ‫ٍق‬ ‫ك‬ُ‫ٍق‬ ‫تلا‬َ ‫ملال آ‬َ ‫و‬َ
‫هلوال‬ُ‫ٍق‬ ‫ت‬َ ‫فلان‬َ
Peygamber size neyi getirmiş ve emretmişse, onu alın
(yapın); neyi yasaklamış ise, ondan sakının (Haşr, 59/7)
‫هل‬َ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫عل ال‬َ ‫طلا‬َ ‫أ‬َ ‫دل‬ْ‫َع‬ ‫ق‬َ ‫ف‬َ ‫لل‬َ ‫سلو‬ُ‫ٍق‬ ‫ر‬ّ ‫عل ال‬ِ‫ل‬ ‫ط‬ِ‫ل‬ ‫ي‬ُ‫ٍق‬ ‫نل‬ْ‫َع‬ ‫م‬ّ
Kim Peygambere itâat ederse, gerçekte Allah'a itâat
etmiştir. (Nisa, 4/80)

25. ‫هج‬ُ ‫ج‬ ‫ل‬ْ‫ُه‬ ‫خ‬ِ‫ْل‬ ‫د‬ْ‫ُه‬ ‫ي‬ُ ‫ج‬ ‫هج‬ُ ‫ج‬ ‫ل‬َ‫ه‬ ‫سلو‬ُ ‫ج‬ ‫ر‬َ‫ه‬ ‫و‬َ‫ه‬ ‫هج‬َ‫ه‬ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫عج ال‬ِ‫ْل‬ ‫ط‬ِ‫ْل‬ ‫ي‬ُ ‫ج‬ ‫م نج‬َ‫ه‬ ‫و‬َ‫ه‬ ‫هج‬ِ‫ْل‬ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫دج ال‬ُ ‫ج‬ ‫دو‬ُ ‫ج‬ ‫ح‬ُ ‫ج‬ ‫كج‬َ‫ه‬ ‫ل‬ْ‫ُه‬ ‫ت‬ِ‫ْل‬
‫كج‬َ‫ه‬ ‫ل‬ِ‫ْل‬ ‫ذ‬َ‫ه‬ ‫و‬َ‫ه‬ ‫ه اج‬َ‫ه‬ ‫فهي‬ِ‫ْل‬ ‫ نج‬َ‫ه‬ ‫دي‬ِ‫ْل‬ ‫ل‬ِ‫ْل‬ ‫خ ا‬َ‫ه‬ ‫رج‬ُ ‫ج‬ ‫ه ا‬َ‫ه‬ ‫ن‬ْ‫ُه‬ ‫ل‬َ‫ه‬ ‫ه اج ا‬َ‫ه‬ ‫ت‬ِ‫ْل‬ ‫ح‬ْ‫ُه‬ ‫ت‬َ‫ه‬ ‫م نج‬ِ‫ْل‬ ‫ر يج‬ِ‫ْل‬ ‫ج‬ْ‫ُه‬ ‫ت‬َ‫ه‬ ‫تج‬ٍ ‫ن ا‬َّ‫ا‬ ‫ج‬َ‫ه‬
} ‫مج‬ُ ‫ج‬ ‫ظهي‬ِ‫ْل‬ ‫ع‬َ‫ه‬ ‫ل‬ْ‫ُه‬ ‫زج ا‬ُ ‫ج‬ ‫لو‬ْ‫ُه‬ ‫ف‬َ‫ه‬ ‫ل‬ْ‫ُه‬ ‫ا‬13 ‫هج‬ُ ‫ج‬ ‫ل‬َ‫ه‬ ‫سلو‬ُ ‫ج‬ ‫ر‬َ‫ه‬ ‫و‬َ‫ه‬ ‫هج‬َ‫ه‬ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫صج ال‬ِ‫ْل‬ ‫ع‬ْ‫ُه‬ ‫ي‬َ‫ه‬ ‫م نج‬َ‫ه‬ ‫و‬َ‫ه‬ ‫{ج‬
‫بج‬ٌ ‫ذا‬َ‫ه‬ ‫ع‬َ‫ه‬ ‫هج‬ُ ‫ج‬ ‫ل‬َ‫ه‬ ‫و‬َ‫ه‬ ‫ه اج‬َ‫ه‬ ‫فهي‬ِ‫ْل‬ ‫لداج‬ِ‫ْل‬ ‫خ ا‬َ‫ه‬ ‫ن اراج‬َ‫ه‬ ‫هج‬ُ ‫ج‬ ‫ل‬ْ‫ُه‬ ‫خ‬ِ‫ْل‬ ‫د‬ْ‫ُه‬ ‫ي‬ُ ‫ج‬ ‫هج‬ُ ‫ج‬ ‫د‬َ‫ه‬ ‫دو‬ُ ‫ج‬ ‫ح‬ُ ‫ج‬ ‫دج‬َّ‫ا‬ ‫ع‬َ‫ه‬ ‫ت‬َ‫ه‬ ‫ي‬َ‫ه‬ ‫و‬َ‫ه‬
} ‫ نج‬ٌ ‫ههي‬ِ‫ْل‬ ‫م‬ّ14 }
“ İşte bütün bu hükümler, Allah'ın koyduğu hükümler ve çizdiği sınırlardır. Kim
Allah'a ve Peygamberine itâat ederse Allah onu altlarından ırmaklar akan
cennetlere koyar. Onlar, orada ebedî olarak kalacaklardır. İşte büyük kurtuluş
budur. Kim de Allah'a ve Peygamberine isyan eder ve Allah'ın koyduğu
sınırları aşarsa Allah onu da ebedî kalacağı cehennem ateşine koyar. Onun için
alçaltıcı bir azab vardır”. (Nisa, 4/13-14)

26. Bazen onun Kur'an'ı açıklamakla yükümlü olduğunu bildiren;
‫مج‬ْ‫ُه‬ ‫ه‬ِ‫ْل‬ ‫هي‬ْ‫ُه‬ ‫ل‬َ‫ه‬ ‫إ‬ِ‫ْل‬ ‫لج‬َ‫ه‬ ‫ز‬ِّ‫ل‬ ‫ن‬ُ ‫ج‬ ‫م اج‬َ‫ه‬ ‫سج‬ِ‫ْل‬ ‫ن ا‬َّ‫ا‬ ‫لل‬ِ‫ْل‬ ‫ نج‬َ‫ه‬ ‫هي‬ِّ‫ل‬ ‫ب‬َ‫ه‬ ‫ت‬ُ ‫ج‬ ‫ل‬ِ‫ْل‬ ‫رج‬َ‫ه‬ ‫ك‬ْ‫ُه‬ ‫ذ‬ِّ‫ل‬ ‫كج ال‬َ‫ه‬ ‫هي‬ْ‫ُه‬ ‫ل‬َ‫ه‬ ‫إ‬ِ‫ْل‬ ‫ن اج‬َ‫ه‬ ‫ل‬ْ‫ُه‬ ‫ز‬َ‫ه‬ ‫أن‬َ‫ه‬ ‫و‬َ‫ه‬ ‫رج‬ِ‫ْل‬ ‫ب‬ُ ‫ج‬ ‫ز‬ّ ‫وال‬َ‫ه‬ ‫تج‬ِ‫ْل‬ ‫ن ا‬َ‫ه‬ ‫هي‬ِّ‫ل‬ ‫ب‬َ‫ه‬ ‫ل‬ْ‫ُه‬ ‫ب ا‬ِ‫ْل‬
‫ن‬َ‫ه‬ ‫رو‬ُ ‫ج‬ ‫ك‬َّ‫ا‬ ‫ف‬َ‫ه‬ ‫ت‬َ‫ه‬ ‫ي‬َ‫ه‬ ‫مج‬ْ‫ُه‬ ‫ه‬ُ ‫ج‬ ‫ل‬َّ‫ا‬ ‫ع‬َ‫ه‬ ‫ل‬َ‫ه‬ ‫و‬َ‫ه‬
“Biz o peygamberleri mucizelerle ve kitaplarla gönderdik. Ey Peygamberim!
Sana da Kur'ân'ı indirdik ki, insanlara vahyedileni açıklayasın. Belki onlar da
düşünürler.” (Nahl, 16/44),
Bazen haram ve helal kılma yetkisine sahip olduğunu belirten;
‫الج‬َ‫ه‬ ‫و‬َ‫ه‬ ‫رج‬ِ‫ْل‬ ‫خ‬ِ‫ْل‬ ‫مج ال‬ِ‫ْل‬ ‫لو‬ْ‫ُه‬ ‫هي‬َ‫ه‬ ‫ل‬ْ‫ُه‬ ‫ب ا‬ِ‫ْل‬ ‫الج‬َ‫ه‬ ‫و‬َ‫ه‬ ‫هج‬ِ‫ْل‬ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫ب ال‬ِ‫ْل‬ ‫نج‬َ‫ه‬ ‫نلو‬ُ ‫ج‬ ‫م‬ِ‫ْل‬ ‫ؤ‬ْ‫ُه‬ ‫ي‬ُ ‫ج‬ ‫الج‬َ‫ه‬ ‫ نج‬َ‫ه‬ ‫ذي‬ِ‫ْل‬ ‫ل‬َّ‫ا‬ ‫اج ا‬ْ‫ُه‬ ‫للو‬ُ ‫ج‬ ‫ت‬ِ‫ْل‬ ‫ق ا‬َ‫ه‬
‫ نج‬َ‫ه‬ ‫دي‬ِ‫ْل‬ ‫نج‬َ‫ه‬ ‫نلو‬ُ ‫ج‬ ‫دي‬ِ‫ْل‬ ‫ي‬َ‫ه‬ ‫الج‬َ‫ه‬ ‫و‬َ‫ه‬ ‫هج‬ُ ‫ج‬ ‫ل‬ُ ‫ج‬ ‫سلو‬ُ ‫ج‬ ‫ر‬َ‫ه‬ ‫و‬َ‫ه‬ ‫هج‬ُ ‫ج‬ ‫ل‬ّ‫ه‬ ‫مج ال‬َ‫ه‬ ‫ر‬َّ‫ا‬ ‫ح‬َ‫ه‬ ‫م اج‬َ‫ه‬ ‫نج‬َ‫ه‬ ‫ملو‬ُ ‫ج‬ ‫ر‬ِّ‫ل‬ ‫ح‬َ‫ه‬ ‫ي‬ُ ‫ج‬
‫ةج‬َ‫ه‬ ‫ي‬َ‫ه‬ ‫ز‬ْ‫ُه‬ ‫ج‬ِ‫ْل‬ ‫ل‬ْ‫ُه‬ ‫اج ا‬ْ‫ُه‬ ‫طلو‬ُ ‫ج‬ ‫ع‬ْ‫ُه‬ ‫ي‬ُ ‫ج‬ ‫تي ىج‬َّ‫ا‬ ‫ح‬َ‫ه‬ ‫بج‬َ‫ه‬ ‫ت ا‬َ‫ه‬ ‫ك‬ِ‫ْل‬ ‫ل‬ْ‫ُه‬ ‫اج ا‬ْ‫ُه‬ ‫تلو‬ُ ‫ج‬ ‫أو‬ُ ‫ج‬ ‫ نج‬َ‫ه‬ ‫ذي‬ِ‫ْل‬ ‫ل‬َّ‫ا‬ ‫ نج ا‬َ‫ه‬ ‫م‬ِ‫ْل‬ ‫قج‬ِّ‫ل‬ ‫ح‬َ‫ه‬ ‫ل‬ْ‫ُه‬ ‫ا‬
‫ن‬َ‫ه‬ ‫رو‬ُ ‫ج‬ ‫غ‬ِ‫ْل‬ ‫ص ا‬َ‫ه‬ ‫مج‬ْ‫ُه‬ ‫ه‬ُ ‫ج‬ ‫و‬َ‫ه‬ ‫دج‬ٍ ‫ي‬َ‫ه‬ ‫ع نج‬َ‫ه‬
“Kendilerine kitap verilenlerden oldukları halde ne Allah'a, ne
ahiret gününe inanmayan, Allah'ın ve Resulünün haram
kıldığını haram tanımayan ve hak dini din edinmeyen
kimselere alçalmış oldukları halde elden cizye verecekleri
hale gelinceye kadar savaş yapın.” (Tevbe, 9/29)

27. Kur'an'da yer alan bu âyetler açıkça gösteriyor ki, Hz. Peygamber
olmadan, Kur'an'ı anlamak, dini tam olarak uygulamak mümkün değildir.
Kur'an'ı açıklama ve yürürlüğe koyma yetkisini Peygamber'e tanımak ya
da tanımamak, insanlara değil, yalnızca Allah'a ait bir yetkidir.
Muhtelif gerekçelerle sünneti reddedip İslâm'ın sadece Kur'an'la
anlaşılması gerektiğini savunanların iddiası, dün olduğu gibi bugün de önyargılı
ve gayr-i samimi bir anlayışın ürünü olmaktan öteye geçmez.

28. Şurası muhakkak ki, bir müslüman için, dini ve dünyevi ayrım
gözetmeksizin, Hz. Peygamber'in örnekliği kaçınılmazdır.
Onun gönderiliş gayesi, kendisine verilmiş olan risalet görevinin
insanlığa ulaştırılması ve bu amaç doğrultusunda bir toplumsal yapının
kurulmasıdır.
Bu amaçla söylediği sözler ve yaptığı uygulamalar, kimi zaman farz,
kimi zaman haram, kimi zaman müstehab, kimi zaman da mübah diye
nitelendirilen hükümlere kaynaklık etmektedir. Bu durum, Kur'an'ın buyrukları
doğrultusunda, Hz. Peygamber'e itaatin ve onu örnek edinmenin bir gereğidir.
‫ق‬ِ‫ْل‬ ‫ال‬َ‫ه‬ ‫خ‬ْ‫ُه‬ ‫مج اال‬َ‫ه‬ ‫ر‬ِ‫ْل‬ ‫ك ا‬َ‫ه‬ ‫م‬َ‫ه‬ ‫مج‬َ‫ه‬ ‫م‬ِّ‫ل‬ ‫ت‬َ‫ه‬ ‫ج ال‬ِ‫ْل‬ ‫ت‬ُ ‫ج‬ ‫ث‬ْ‫ُه‬ ‫ع‬ِ‫ْل‬ ‫ب‬ُ ‫ج‬
Ben güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim
(Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s: 5: 381)

29. Bu gece rahmet iklimine açılma gecesi. Bu gece arınma gecesi. Bu gece
bağışlanma gecesi. Bu gece, bedenini ve ruhunu uyanık bırakanlara ikramların
bollaştığı bir gecedir. Bu gece Muhsinlere ihsanların ulaştırıldığı gecedir.
Bu gece ellerimizi semaya gönlümüzü Mevla’ya açalım. Bu gece
günahlardan ve günaha götürebilecek şeylerden olabildiğince kaçmaya
çalışalım. Bu gece en güzel kelimeleri söyleyelim, dualarla niyazlarda
bulunalım. Kuran’ı okumaya, Salat-u Selamları getirmeye gayret gösterelim.
Unutmayalım ki, bu gece bizler için büyük bir lütuf.
Kandil Gecelerini ihya etmek, gönlümüzü ihya etmektir.
Ruhum sana âşık, sana hayrandır Efendim,
Bir ben değil alem sana kurbandır Efendim!.
Aşkınla buhurdan gibi tükenmekte bu kalbim,
Sensiz bana cennet bile hicrandır Efendim!.
(Ali. Ulvi KURUCU, Gümüş Tül ve Alevler)

30. İşte kandil geceleri, camilerde aynı safta omuz omuza geldiğimiz gecelerdir.
Hatimlerle, Mevlitlerle, Salat ve selamlarla beraberce gönlümüzü tezkiye
ettiğimiz, temize çıkarmaya gayret gösterdiğimiz gecelerdir. Bu geceler birlik
ve beraberliğimizin, kardeşliğimizin en ulvi seviyeye çıktığı mübarek gecedir.
Güzel yurdumuzda peygamber sevgisi dünyanın her tarafın
daha fazla değer bulmaktadır. Osmanlıdan günümüze
çocuklara peygamber isimlerini vermişiz, Milletin ordusuna,
adeta Hz. Muhammed (s.a.s.) gözüyle bakılmasından dolayı
“Küçük ve sevimli Muhammed” manasına gelen
“Mehmetçik” ismi verilmiştir. O’nun mensup olduğu askerlik
mesleği ile icra ettiği görev ve hizmetinin önemini
vurgulamak için de, “Peygamber Ocağı” denmiştir.

31. Ne mutlu bugünün kadir ve kıymetini bilip hayatını Sevgili Peygamberimizin
hayatı gibi geçirmeye özen gösterenlere. Ne mutlu bu günün hürmetine kendini
affettirmesi bilenlere. Ne mutlu gönlünü Allah’ın Habibine açabilenlere.
Mevlid kandilinizi tebrik eder Yüce Milletimize, Tüm Müslüman Kardeşlerimize
hayırlar getirmesini Cenab-ı Mevla’dan niyaz ederim.
Not : Bu Vaaz İdris YAVUZYİĞİT Tarafından Ahmet ÜNAL,
Şükrü ÖZBUĞDAY, M. ESER Hocalarımızın Örnek Vaaz
Metinleri Hasenat 4 Kuran Araştırma Programı, İslam Tarihi
Özet Konu Anlatımı Ve Diyanet Dergilerinden Derlenerek
Oluşturulmuştur. 01.02.12

32. HAZIRLAYAN
İdris YAVUZYİĞİT
idrisyavuzyigit@hotmail.com
Dada kent Merkez Camii Imam Hatibiş
HAZIRLAYAN
idrisyavuzyigit@hotmail.com
İdris
YAVUZYİĞİT