2. “Er is hier niet eens een vogel te bekennen!”, zucht Joyce, terwijl ze voor de zoveelste keer door haar verrekijker tuurt, “Laat staan een ander levend wezen!”
3. “Nu ja, ik zal er maar het beste van proberen te maken. Laat ons eerst maar eens naar het huis gaan kijken!”
4. “Mmm… ziet er niet eens zo slecht uit…”, mompelt ze, terwijl ze het huisje binnenloopt, “Ik heb al van Sims gehoord die het met veel minder moeten stellen!”
5. Ze gaat op haar bed liggen, en begint het boek dat ze op tafel vond te lezen. “De 10 Generatie Challenge… ik moet hier dus tien generaties kunnen volhouden…”
6. Ze schrikt op uit het boek, wanneer ze buiten voetstappen hoort. Het krantenmeisje, dat iedere dag trouw langs alle wijken de krant komt brengen, kijkt verbaasd dat er opeens toch een klein huisje staat.
7. “Hoi!”, begroet ze het meisje vrolijk, terwijl ze haar hand uitsteekt, “Ik ben Joyce.” Het meisje schudt de hand. “Amalia.”, zegt ze kort.
9. “Nee hé!”, zucht Amalia, terwijl ze met moeite een geeuw weet te onderdrukken, “Alweer iemand die een 10G aangaat! Je weet niet hoeveel het al opgegeven hebben!”
10. Het is wel duidelijk, dat Amalia niet zo enthousiast is over de uitdaging, en dus gaat ze maar snel weer weg. Joyce raapt de krant op en gaat naar binnen.
11. Haar ogen glijden over de advertenties. “Een baan in de Entertainment lijkt me wel wat…”
12. Nadat ze te horen heeft gekregen dat ze de baan meteen heeft, begint Joyce meteen met oefenen. “Als entertainer moet je goed kunnen babbelen, dus zal ik maar wat proberen.”
13. Opnieuw wordt ze afgeleid door lawaai buiten, dit keer van drie bezoekers die nieuwsgierig zijn naar wie er in dat kleine huisje woont.
14. Meteen loopt Joyce naar buiten om hen te begroeten. “Hey allemaal! Ik ben Joyce!”
15. Met Joris klikt het meteen. Ze blijken dezelfde interesses te hebben, en bovendien is hij ook nog eens heel erg grappig!
16. Jammer genoeg kunnen ze niet al te lang praten, want daar komt de carpool van Joyce al aan. “Go forit!”, hoort ze Joris nog roepen, vlak voor ze instapt.
17. Het is al donker, wanneer de auto weer voor het huis stopt. En Joris… die is natuurlijk ook al vertrokken…
18. “Bah, wat een stank!”, roept Joyce wanneer ze binnenkomt, “Eerst maar eens dat bord opruimen!”
20. … kan ze voor het eerst in haar nieuwe bed kruipen.
21. De volgende dag is het eerste wat ze doet… Joris opbellen! “Hey! Joyce hier.” … “Ja hoor, ik heb hier geweldig geslapen!” … “Ja… Heb je misschien zin om langs te komen?” … “Oké, tot zo meteen!”
22. “En?”, vraagt Joris, wanneer hij aankomt, “Heb je gisteren iedereen goed geëntertaind, Pipo de Clown?”
23. “Oh, dat pik ik niet, makker!”, roept Joyce uit, en ze begint hem overal te kietelen.
24. Wanneer ze uitgelachen zijn, kijkt Joris haar opeens recht in de ogen. “Joyce…”, stamelt hij, “Heb ik je al eens verteld wat een geweldige meid je bent?”
