1. Ελληνικά μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής
κληρονομιάς
Το Κάστρο της ΡΟΔΟΥ
Τοπάλ Σεβγκή
Μουμίν Μελικέ
Δελή Μπεκήρ
Εσρά
Αμποασβίλη
Μηχαέλλα
Καραγκιοζάκης
Χρήστος
Σχολική χρονιά 2014-15
Μάθημα Project

2. Αρχή το έργο μας

3. Η ομάδα δημιουργεί τη μακέτα

4. ΣΤΑΔΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΜΑΚΕΤΑΣ

5. Η αναγνώριση των μνημείων από την
UNESCO
 Η Unesco αποτελεί τον κυριότερο οργανισμό ο οποίος στοχεύει στη
διάσωση της Παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς φροντίζοντας
και προστατεύοντας μνημεία, τοποθεσίες και ευρύτερες περιοχές
αρχαιολογικού, πολιτιστικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Μέσω
των δράσεων από τη ίδρυση της το 1945 προάγει την προστασία
των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την εξάλειψη της φτώχειας και τη
βιώσιμη ανάπτυξη. Η χώρα μας με την πλούσια φυσική ομορφιά,
αλλά και τον αρχαίο, μεσαιωνικό και κλασσικό πολιτισμό της δεν
θα μπορούσε να μην αποτελεί σημαντική πηγή για τον κατάλογο
της Unesco, παρά το γεγονός ότι μόλις από το 1986 άρχισαν να
αναγνωρίζονται τα μέρη της ως προστατευόμενα.

6. Στάδια κατασκευής της μακέτας

7. Η ΜΑΚΕΤΑ

8. Ιστορικά
Το 1988 η UNESCO ανακήρυξε τη Ρόδο «πόλη παγκόσμιας κληρονομιάς». Το χαρακτηρισμό αυτό η πόλη τον οφείλει στο
κάστρο της και τη μεσαιωνική πόλη που βρίσκεται κτισμένη στο εσωτερικό του, τα οποία αντίστοιχα χαρακτηρίστηκαν
«μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς».
Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα και πιο καλοδιατηρημένα κάστρα της Ευρώπης.
Πρόκειται, όμως, και για ένα μνημείο που σχετίζεται με μία από τις πιο παράξενες και λαβυρινθώδεις περιόδους της
ιστορίας: τον Μεσαίωνα. Και ήταν εδώ που γράφτηκε η συνέχεια της ιστορίας των αινιγματικών Ναϊτών Ιπποτών. Αλλά,
πριν μιλήσουμε για την ιστορία του μνημείου, ας ρίξουμε μια σύντομη ματιά στο χώρο.
Το κάστρο ορίζεται από τα τείχη του, που με τη σειρά τους οριοθετούν τη μήκους χιλιομέτρων τάφρο που το περιζών
Λίγες πετρόκτιστες γέφυρες ενώνουν τη σύγχρονη πόλη με το καστρο οδηγώντας προς την παλιά μεσαιωνική πόλη εντός
των τειχών του.
Εκτός από τις γέφυρες, πρόσβαση στο εσωτερικό του κάστρου παρείχε παλαιότερα και αριθμός υπόγειων στοών, στις
οποίες μπορούσε κανείς να εισέλθει δια μέσω ανοιγμάτων της τάφρου που διατηρούνται ως σήμερα.
Οι στοές αυτές εκτείνονταν, φτάνοντας μερικές φορές σε μήκος εκατοντάδων μέτρων, άλλες προς τη μεσαιωνική πόλη και
άλλες προς απομακρυσμένες από το κάστρο τοποθεσίες. Στις μέρες μας, ελάχιστες έχουν παραμείνει βατές, με την
πλειονότητα να έχει πια καταρρεύσει ή μπαζωθεί.
Η διάνοιξη των περισσότερων από αυτές ανάγεται στην εποχή κατασκευής του κάστρου από τους Ιωαννίτες Ιππότες, στις
αρχές του 14ου αιώνα μ.Χ

9. Τέλος Ευχαριστούμε! 