Interview met (bekende) krottegemnaren

Henk Kindt is schepen van financiën en kerkfabrieken, interne dienst bescherming en preventie, personeelsbeleid en
organisatie, Noord Zuid en wijkenbeleid te Roeselare. Al sinds 1992 woont hij in Krottegem en hij zou het niet anders
willen. Hij is vol lof over deze buurt en als hij ooit genoodzaakt was om een andere woning te zoeken, gaat zijn voor-
keur beslist opnieuw uit naar Krottegem. Gecharmeerd door de beschermde voortuintjes, vindt hij het jammer dat er
een verschuiving heeft plaats gevonden van de activiteiten van voor het huis, naar achter het huis. Vier jaar geleden is
hij al met de Broederschool in contact gekomen doordat dat de Broederschool de eerste fair-trade school was van
Vlaanderen.

Krottegem, mijn thuis
Op dinsdag 26 februari, doorkruis-
ten we in groepjes van twee de wij-
ken van Krottegem. Wij bezochten
die dag Henk Kindt, de vierde sche-
pen van Roeselare, in het kader
van onze projectweek over Krotte-
gem.
H
enk Kindt woont al sinds
1992 in de wijk van over
statie, beter bekend als
Krottegem. De wijk heeft
zijn naam te danken aan het feit dat
de bewoners ondanks hun werklust
maar weinig materiële welvaart ver-
gaarden.
“Naar aanleiding van het wijkonder-
zoek van SORT, Samenlevingsop-
bouw Roeselare-Tielt, proberen we
de cohesie tussen de verschillende
bewoners te vergroten. Dat doen
we onder andere met de Krotte-
gemse feesten en de kermissen.”
Voetbal
“Sinds de start van het wijkcomité in
2000 is er een heropleving van de
activiteiten die in Krottegem plaats
vinden. Voor de start van dit comité
was er in Krottegem niet veel te
beleven. Toen bijvoorbeeld de twee
Roeselaarse voetbalteams fuseer-
den, stopten veel kinderen uit Krot-
tegem met hun hobby, omdat de
verplaatsing te groot werd. Onze
eerste bevinding na de heroprichting
van de voetbalploeg in Krottegem
was, dat er een grote vraag was
naar dit soort activiteiten onder de
burgers.”
Integratie
“Toen de moskee in Krottegem
werd opgericht, reageerden nogal
wat bewoners aanvankelijk nega-
tief, omdat ze dachten dat het pro-
blemen ging opleveren qua leef-
baarheid. De realiteit is echter an-
ders. De integratie kan misschien
wat beter maar is moeilijk onmid-
dellijk te verwezenlijken omdat de
bereikbaarheid een grote uitdaging
vormt. Dit merken we bijvoorbeeld
aan het aandeel van de uitheemse
bewoners die naar de Krottegemse
kermis, tijdens het weekend van
hemelvaart, komen. Ook het feit
dat nieuwe Belgen moeilijker aan
werk geraken is één van de rede-
nen waarom er minder van hen op
deze activiteiten verschijnen. ”
“Krottegem is in feite een veilige
wijk maar de culturele verschillen
zorgen ervoor dat mensen niet al-
tijd even open staan voor andere
levensstijlen. Het is normaal dat
mensen met dezelfde afkomst el-
kaar opzoeken maar hierdoor zou-
den er eigenlijk geen problemen
mogen ontstaan. We nemen het
sociaal-artistiek project van de jon-
geren van buitenlandse afkomst die
een rap-clip hebben opgenomen op
het dak van het Zuidpand als voor-
beeld. Er is heel wat commotie
ontstaan rond dit project terwijl dat
eigenlijk een storm was in een glas
water.”
Vrede en verdraagzaamheid
“Het stadsbestuur heeft toch wel
goede contacten met de moskee
van Krottegem. Elk jaar wordt er een
samenkomst georganiseerd door het
stadsbestuur voor alle godsdiensten.
Dit jaar werd in een speech van de
moslimgemeenschap vooral verwe-
zen naar vrede en verdraagzaamheid
tegenover elkaar.“
Leven in een voortuin
Bij veel Roeselarenaars speelt het
idee dat er in Krottegem heel wat
meer sociale bedrijvigheid heerst in
de straten dan in andere delen van
de stad. Dit wordt soms negatief
onthaald.
“In Krottegem zijn er inderdaad
meer mensen op straat en dus meer
bedrijvigheid, maar dat vind ik niet
negatief. Wie zijn wij om daar over
te oordelen? Vroeger vond ook me-
rendeels van ons sociaal gebeuren in
de voortuinen plaats. Ik vind het
jammer dat dit veranderd is en dat
daardoor de mentaliteit geslotener is
geworden. Mensen die nu door Krot-
tegem wandelen, worden afgeschrikt
omdat het hier wel nog zo is en ze
het niet meer gewoon zijn. Daarom
vind ik de voortuintjes in de Batavia-
wijk zeer charmerend.”
“Eigenlijk is Krottegem een miniatuur
wereld van hoe onze samenleving er
in de toekomst uit zal zien. Namelijk
een samenstelling van allerlei cultu-
ren, normen en waarden die alle-
maal samenwerken om ondanks de-
ze verschillen een goed functione-
rende maatschappij te bekomen.”
Valerie en Thijs

Frank Wauters (54), CD&V-medewerker en vader van twee. Voorzitter van de Krottegemse Markten
en de Krottegemse Ransels. Hun motto is ook het zijne: “Actieve inzet voor een mensvriendelijke
stad!”
Frank Wauters zet zich in voor de wijk Krottegem te Roeselare, ook wel de wijk van ’over statie’ ge-
noemd. Hij pleit voor een versterkte wijkwerking binnen Krottegem en gaat hierbij de strijd tegen het
verloederde imago van de wijk aan.

Laten we misschien starten met de
moeilijkste vraag. Hoe oud bent u?
Z
o’n moeilijke vraag is dat nu
ook weer niet. (Lacht even)
Ik ben 54 jaar oud.
Heeft u uw jeugd doorge-
bracht in Krottegem?
Neen, het grootste deel van mijn
jeugd heb ik doorgebracht in Gent.
Ook in Rome en Parijs heb ik een
deel van mijn jeugd genoten.
Welke secundaire studies heeft u ge-
volgd en waar?
Ik heb Grieks-Latijn-wetenschappen
gevolgd in het Sint-Barbaracollege te
Gent. Ook heb ik 3 jaar rechten ge-
studeerd en kunstgeschiedenis maar
dat lag me niet zo. Dit maakt me ei-
genlijk niet zo’n goed voorbeeld voor
jullie. (knipoogt)
Hoe lang woont u al in Roeselare?
Negentien jaar geleden ben ik ver-
huisd naar Roeselare om mijn toen-
malige vrouw. Nu woon ik hier nog
steeds.
Liefde voor nieuw leven
U woont niet in Krottegem zelf, van-
waar dan uw interesse in deze wijk?
Deze vraag is me al veel gesteld ge-
weest. Eigenlijk niet echt met een
directe bedoeling. Toen ik nog in
Gent woonde hield mijn grootmoeder
een kruidenierswinkeltje open in de
Trabantwijk daar. Op de hoek be-
vond zich een café voor de volksmen-
sen. Deze wijk was eigenlijk een
mengelmoes van verschillende men-
sen ook van verschillende afkomst,
heel gezellig ook. Ik denk dat ik deze
sfeer hier ook in de wijk Krottegem
terug heb gevonden.
U engageert zich ten volle voor deze
wijk. Hoe ervaart u de politieke kant
van uw engagement?
Ik heb onbegrip voor de verloede-
ring van Krottegem. Vroeger was ik
actief in Spirit waar ik later ook
fractieleider van werd. Wanneer
Spirit ophield met bestaan, werd ik
actief in de CD&V.
Acht à negen jaar geleden was
Krottegem nog volledig aan zijn lot
overgelaten, maar daar kwam ver-
andering in met de voorlaatste ver-
kiezingen. Er werden financiële dos-
siers opgemaakt, het OCMW bouwt
nieuwe wijkhuizen en ook de ver-
nieuwing van het station staat in
functie van het belang van de wijk.
Maar dat laatste zien de bewoners
nog niet echt in omdat de werken
lang aanslepen.
Ardooisesteenweg, alternatieve
winkelstraat
Vindt u dat de multiculturele sa-
menleving in Krottegem en specifiek
in dit deel ervan een probleem is?
Eerst en vooral moeten we dit beeld
veranderen en verbreden naar ook
de omliggende straten. De bewo-
ners van deze straten hebben zelf
geen problemen met de
‘vreemdelingen’. Het is zelfs zo dat
het aandeel van deze groep in het
criminaliteitscijfer van Krottegem
zéér laag is. Het is het beeld van de
buitenwereld dat mensen toeken-
nen aan dit deel van de wijk. Dit
moet dringend veranderen.
De finale heropleving van de Ar-
dooisesteenweg komt van zodra ze
omgevormd zal zijn tot een alterna-
tieve winkelstraat. Niet de klassieke
winkelstraat zoals de Noordstraat,
De Kwajongen van Krottegem
maar een winkelstraat met vreemde
restaurantjes, een postzegelwinkel,
een schoenmaker, een bloemenwin-
kel, enz. Hiervoor zouden enkele
aanpassingen aan de verkeersinfra-
structuur nodig zijn, zoals het verbre-
den van de trottoirs met als gevolg
een eenrichtingsstraat. Op zich vormt
dit geen echt probleem voor de men-
sen die het centrum van Roeselare
willen bereiken via deze weg. De Ar-
dooisesteenweg blijft natuurlijk ook
bereikbaar voor de mensen die vanuit
het centrum komen.
Zwerfvuil
Hoe wordt het probleem tegen zwerf-
vuil aangepakt?
Het is zo goed als onmogelijk dit pro-
bleem aan te pakken via het bestuur
van Roeselare zelf als gevolg van het
financiële aspect ervan. In de plaats
daarvan zouden de deelwijkcomités
hierbij betrokken moeten worden op
een frequente manier.
FIT
U heeft ook een voorstel gedaan om-
trent een flexibel interventieteam
( FIT). Hoe staat het hiermee?
De bewoners hebben vaak klachten
vanwege kleine dingen, zoals een
loszittende kasseisteen. Het flexibele
interventieteam zorgt ervoor dat zo’ n
dingen binnen de vierentwintig uur
worden behandeld en opgelost.
Wat betekent een ‘ransel’ eigenlijk?
Een ransel is eigenlijk een legerzak,
maar kreeg later de betekenis van
kwajongen omdat zij een ransel droe-
gen om naar school te gaan. Dus ei-
genlijk zijn we een beetje de kwajon-
gens van Krottegem( lacht).
Niels & Arne S
“Kro egem hee de sfeer van mijn
grootmoeders jd: een gezellige
mengelmoes van verschillende
mensen.”

Ivan Vancoillie is een belangrijke persoonlijkheid in Krottegem. Hij won zelfs een Gouden Ransel voor wat hij doet
in Krottegem. Hij is gelukkig getrouwd, heeft een hond en is op pensioen. Hij is geboren en getogen in Krottegem.
Hij woont in een huis dat vroeger een protestantse school was. En dat typeert hem ook. Hij ziet er niet alleen uit als
een echte teddybeer, hij is gewoon een teddybeer. Hij staat volledig achter een gemengde cultuur, waarin alle men-
sen en godsdiensten hand in hand leven. Hij is een vrijwilliger in hart en nieren en streeft naar een Krottegem dat
leeft. Hij wil Krottegems slechte imago laten verdwijnen en de wijk opnieuw leefbaar maken. Hij is één van de trek-
kers van de succesvolle kerstboomverhakseling, maar zet zich ook onvoorwaardelijk in voor evenementen die door
andere Krottegemse verenigingen worden georganiseerd. Ivan is geen lid van het bestuur van de Krottegemse Ran-
sels of van Club Roeselare, maar toch was hij in 2012 zowel voor Krottegem Festival als voor Krottegem Kermis de
eindverantwoordelijke voor geluid en techniek. Zijn belangloze inzet is gewoon uniek!'

Ivan Vancoillie, winnaar van ‘De
Gouden Ransel voor persoonlijkheid
van het jaar van Krottegem’, zet zich
dagelijks in voor Krottegem. Dat
Krottegem waar hij geboren en ge-
togen is. Dat Krottegem dat hem
nog steeds na aan het hart ligt.
Vrijwilligers zijn goud waard
O
p de vraag: “Bent u blij
met De Gouden Ransel?”
antwoordt hij heel be-
scheiden: “Dit heb ik
vooral te danken aan het volk. Dit is
eigenlijk niet mijn prijs, maar dit is
een prijs voor alle Krottegemse vrij-
willigers.”
Hij vindt alle verenigingen en hun
vrijwilligers een groot pluspunt voor
Krottegem: “Het is dankzij de ver-
enigingen dat Krottegem één geheel
vormt. Krottegem leeft dankzij onze
vrijwilligers. Krottegem zou Krotte-
gem niet zijn als dat ophield te be-
staan.”
Spring erin
Ivan is bestuurslid van ‘Spring erin’.
Hij legt ons uit wat die vereniging
precies is: “’Spring erin’ is een groep
van verenigingen uit Krottegem. Het
is gestart vanuit de Christelijke zuil.
Onze eerste doelstelling was een
nieuwjaarsreceptie te houden. Het
startte klein, maar het groeide uit
tot een groot volksfeest. Dit jaar
haalden we er zelfs de ‘Reuzen’ bij,
wat een hele prestatie is. We willen
ook de jeugd een kans te geven, en
met een vrij podium lukte ons dat
behoorlijk.
“ Er zit toekomst
in Krottegem.”
De regio upgraden
Ivan wil Krottegem weer aantrek-
kelijk maken: “We hebben heel wat
kansen, kijk maar naar Het Huis
van de Voeding in de Spanjestraat.
Daar kan er nog veel worden uitge-
breid. Ik zie de grote bedrijvigheid
aan de kop van de vaart verdwij-
nen en verhuizen naar de Zwaai-
kom, maar ik wil de wijken integre-
ren in de bedrijvigheid. En daar-
naast zie ik nog andere mogelijk-
heden: zoals de bibliotheek die nu
naar het centrum verhuist. Het was
de bedoeling om er een Academie
voor Schone Kunsten van te ma-
ken, maar deze plannen zijn nu
ook naar latere datum doorverwe-
zen.” Ook voor de Ardooisesteen-
weg heeft hij een toekomstvisie.
“We willen de Ardooistesteenweg
opnieuw leefbaar maken. Ze had-
den het idee om de Ardooisesteen-
weg een deel van de kleine ring te
maken. Gelukkig konden we dit
voorkomen, de Mandellaan was
een goed alternatief. Vroeger was
een groot deel van de Ardooi-
sesteenweg een handelsstraat. Dit
is verloederd. Maar éénrichtings-
verkeer in die straat zou een oplos-
sing kunnen zijn.
Opnieuw toegankelijk
Recent is er ook opnieuw een
stadsbus ingeschakeld in Krotte-
gem: “Dit is niet zo interessant
voor jongeren omdat Krottegem op
wandelafstand ligt van het cen-
trum. Maar wel voor de oudere
mensen. Naar de toekomst toe is
het ook belangrijk voor de bedrijven
aan de kop van de vaart.
Mengelmoes
“Krottegem is altijd een mengelmoes
geweest. Het was zowel blauw,
groen, geel; kortom het had alle
kleuren van de regenboog. Iedereen
werkte samen om Krottegem te ma-
ken tot wat het was, een handels-
straat. De vreemdelingen die er nu
zitten zijn hardwerkende mensen.
We gaan nu natuurlijk naar een stad
waarin we de diversiteit niet meer
kunnen negeren. We moeten ook af
van vooroordelen. Het is raar maar
toch pleit ik voor een sterke cultuur.
Ik vind dat verdraagzaamheid in on-
ze godsdienst ligt en dat ligt ook in
die van hen.
Krottegem moet blijven
Vele mensen vragen zich af of de
naam Krottegem niet nadelig is voor
de regio. “Dat zei mijn zus ook, maar
de naam suggereert een tekort, en
het is precies een tekort dat de crea-
tiviteit stimuleert. Als je alles al hebt,
zal je niets meer willen uitvinden. Ik
vind dat de naam Krottegem goed is
voor de weerbaarheid van de regio.”
We kunnen dus besluiten dat Krotte-
gem nog zal groeien in de komende
jaren en dat de bewoners volledig
achter een modern Krottegem staan.
Lisa & Inez
“Het is dankzij de verenigingen dat
Kro egem een geheel vormt.”

Joeri Aspeslagh is al 21 jaar agent en al 5 jaar tewerkgesteld als wijkagent in Krottegem. Daarvoor werkte hij in
het interventieteam, een heel ander soort werk dan wijkagent zijn. Er was geen betrokkenheid met de wijken. Maar
nu kijkt hij vanuit een andere invalshoek naar de wijk, en is er persoonlijk mee begaan. Hij kijkt enthousiast toe
hoe de wijk terug opfleurt en hoe sociale activiteiten zoals de kermis, rommelmarkten, … weer op gang komen.
Het maatschappelijk aanzien verbetert en de vooroordelen smelten als sneeuw voor de zon.

Vooroordelen, taboes en fabel-
tjes. Daar steunt de reputatie
van Krottegem op. Maar zijn die
terecht? Om dit te achterhalen
hebben we, in opdracht van de
Broederschool, de wijkagent
geïnterviewd. Onze project-
week gaat namelijk over Krot-
tegem, zijn inwoners en zijn
activiteiten.
Dag Joeri, eerst en vooral, is er veel
veranderd in de periode dat u actief
bent als wijkagent?
W
e merken geen grote
mentaliteitsverande-
ring. Qua structuur
zien we wel wat ver-
anderingen, dankzij o.a. de werken
aan het station. Men ondervindt dat
Krottegem herleeft door de gebou-
wen die gerenoveerd worden en het
sterke verenigingsleven.
Mobiliteit
Vindt u de werken aan het stations-
plein goed voor de veiligheid en de
mobiliteit?
De werken aan het station waren
noodzakelijk omdat het station al
redelijk oud is en mee moet met zijn
tijd. De verkeerssituatie aan het sta-
tion gaat veranderen, zo zal er niet
meer aan de voorkant van het sta-
tion gereden kunnen worden. Dit in
het voordeel van de mobiliteit en de
veiligheid. Ze zullen daar een groot
plein maken, wat veiliger zal zijn
voor de schoolgaande jeugd, of voor
de werkende mens die van het sta-
tion komt. Ook wie van de trein
komt zal op zijn gemak kunnen
oversteken en de filevorming voor
het station zal ook verdwijnen.
Want als je als fietser tussen het
stilstaand verkeer gaat laveren, is
er meer kans op een ongeval.
Sterk verenigingsleven
Is de politie veel betrokken bij de
sociale activiteiten?
Als wijkagent ga ik naar de verga-
deringen i.v.m. de wijk zoals de
bijeenkomst over de kermis. Ook
op de activiteiten ben ik aanwezig.
Zo was ik bijvoorbeeld present op
elke dag van de kermis deze zo-
mer. Dit is een persoonlijke keuze,
maar ook het korps steunt mij
hierin, anders is dit niet mogelijk
want meestal vallen deze activitei-
ten op brug-of feestdagen en dan
wordt het duurder om de agent te
betalen. Hierdoor ben ik vrij om te
kiezen tot wanneer ik aanwezig
ben op de activiteiten.
Opgeklopt onveiligheidsgevoel
Hoe veilig voelen de Krottegemse
mensen zich in hun eigen wijk?
Ik denk dat ze zich wel veilig voe-
len, ik krijg geen negatieve opmer-
kingen van de inwoners. Dus dat is
al positief. Het zullen eerder men-
sen van buiten Krottegem zijn die
een onveiligheidsgevoel opklop-
pen. Er is wel een aandachtspunt
aan het station, want daar zijn er
veel vluchtwegen door het toeko-
mend en vertrekkend treinverkeer
en ook door de bendevorming van
Het Broodje-Aap verhaal
van Krottegem
‘stoere’ jongeren.
Is de reactie van de buitenbewoners
terecht?
Volgens mij niet, want statistisch
gezien is er hier niet meer of minder
criminaliteit dan in andere wijken
van Roeselare. De verhalen die
rondgaan zijn als het ware ‘Broodje
Aap’ verhaaltjes. Het samentroepen
van de immigranten is een culturele
ervaring, vroeger deden ook wij dit,
maar met de komst van de TV ver-
vaagde deze gewoonte.
Wat doet u zoal op uw dagelijkse
ronde?
Met de fiets rondrijden is een groot
deel van de functie als wijkagent,
ook het aanspreekbaar zijn voor de
mensen is een must. Gezien worden,
een praatje slaan, controle uitvoe-
ren, … Maar we krijgen ook veel
opdrachten van het parket, zoals
iemand verhoren, onderzoeken of
mensen die verhuizen ook effectief
wonen op hun nieuwe adres, onder-
zoeken naar schijnhuwelijken, identi-
teitswisselingen, aan scholen staan,
nazien of de verkeerssituaties verlo-
pen zoals het hoort, … .
En tot slot, wat ziet u als de positie-
ve punten, en als de aandachtspun-
ten in uw wijk?
Alles kan altijd beter; ik denk dat we
daar allemaal samen aan moeten
werken. Als iedereen er op een posi-
tieve manier meewerkt, dan zal het
zeer leuk zijn en wordt het nog aan-
genamer om in Krottegem te wonen.
Bedankt voor uw tijd!
Paulien en Guillaume
“Het zijn de mensen van buiten
Kro egem die een onveiligheidsge-
voel opkloppen”

Samira Ben Brahim is van Marokkaanse afkomst. Ze is 47 jaar en mag ze zichzelf ‘Roeselaarse Marokkaanse’ noe-
men. In 1975 is ze met haar familie naar België gekomen om op zoek te gaan naar een beter leven. Haar vader was
hier gastarbeider en enkele jaren later was de komst van de rest van het gezin een logisch gevolg.

Krottegem en z’n moskee
Op dinsdag 26 februari mochten wij -
Shauni en Camille - kennis maken met
Samira Ben Brahim. Sinds acht jaar is
ze verantwoordelijk voor de El Nour-
moskee in Roeselare. We mochten
een kijkje nemen in de moskee, een
voor moslims ‘heilige’ plaats.
We stelden Samira vragen over Krot-
tegem en haar ‘positie’ in deze wijk
als allochtoon.
Reinheid primeert
T
oen we het gebouw binnen
wandelden zagen we kale
muren en een sobere vloer.
We liepen doorheen een
lange, smalle gang om uit te komen
op een lege ruimte waar enkel een
islamitische vlag hing. Van daaruit
konden we doorheen een deur naar
de effectieve gebedsruimte gaan. Sa-
mira vroeg ons onze schoenen uit te
trekken, waarop wij eens raar keken
naar elkaar.
Blijkbaar is reinheid een belangrijk
gegeven in de gebedsruimte. Naast
hun schoenen uittrekken, moeten
moslims ook reine kleren aantrekken
als ze naar de moskee gaan.
Krottegem als buurt
Hoelang leidt u al de moskee in Krot-
tegem?
“Wij hadden eerst een moskee in de
Ardooisesteenweg en zijn acht jaar
geleden naar hier gekomen, naar de
Spinnersstraat.”
Hoe zou u de buurt Krottegem nu ver-
gelijken met het Krottegem van acht
jaar geleden?
“In die korte periode is er eigenlijk
niet veel veranderd qua mentaliteit
van de buren en zo. Wat ik wel onder-
vind is hoe je als allochtoon bekeken
wordt in Roeselare. De manier waarop
mensen naar ons, vreemdelingen,
moslims kijken is veel slechter ge-
worden.”
Zorgt dit ervoor dat u zich als alloch-
toon minder veilig voelt?
“Soms voel ik me minder veilig; niet
alleen in Krottegem, maar ook in
Roeselare in het algemeen. Je zou
denken dat we ons hier veiliger voe-
len, omdat er hier veel moslims wo-
nen. Maar dat is niet het geval, inte-
gendeel, als mensen de vreemdelin-
gen echt iets willen aandoen, zou dit
net de plaats zijn waar ze ons zou-
den komen zoeken omwille van het
feit dat we hier vaak allemaal samen
zijn.”
Vindt u dat er genoeg groen aanwe-
zig is in de buurt?
“Nee, er zou wel wat meer groen
aanwezig mogen zijn. Ook de huizen
en de straten zijn sterk verouderd.
Over de netheid in de straten vind ik
wel dat we in Krottegem niet kun-
nen klagen.”
Wat kunt u ons vertellen over de
bereikbaarheid van en naar Krotte-
gem? Bijvoorbeeld als u van uw huis
naar de moskee komt?
“Nu met de werken is het wel erg
moeilijk. Ik moet een volledige om-
weg maken om hier te raken. Maar
voorheen, met het station en zo,
was de bereikbaarheid heel goed.”
Het ‘Moskee-effect’
Hoe is het contact met de buren?
“Normaal hebben we geen proble-
men. We zorgen er dan ook voor,
wanneer het gebed is of Ramadan,
dat de bezoekers van de moskee
niet buiten aan het praten zijn. Als
er iemand een babbeltje wil slaan,
dan doen ze dat hierbinnen in de
gang. Op die manier zullen we ook
geen problemen creëren. Zo tonen
we respect voor onze buren.”
Werd het feit dat er hier een moskee
zou komen gemakkelijk aanvaard?
“Wij kwamen van niet ver, van de
Ardooisesteenweg, dus dat viel goed
mee. Maar er zijn altijd bepaalde
mensen, bepaalde politici, die niet
tevreden zijn met de moskee, die
niet tevreden zijn met de moslims.
Toch is het niet zo dat mensen zijn
komen protesteren aan onze deur.
Komen er eigenlijk veel jongeren
naar de moskee?
“We hebben hier veel jongeren. De
meeste zijn moslim jongeren zoals ik,
die naar hier gekomen zijn op zoek
naar een beter leven. Ook zijn er
enkele Belgische jongeren die zich
bekeerd hebben tot de islam.”
Is het gebruikelijk dat er bij de mos-
lims samen gebeden wordt?
“Je kan ook alleen bidden, maar voor
de man is het verplicht om naar de
moskee te komen. Tenminste als ‘zijn
tijd’ het toelaat; als hij niet hoeft te
werken.
We moeten eigenlijk vijf keer per dag
bidden, maar als dat niet mogelijk is
omwille van het werk mag je dat
thuis inhalen. Het is niet zoals in de
islamitische landen, waar we op het
werk wel mochten pauzeren om te
bidden naar Mekka. Voor een moslim
is dat wel even aanpassen.”
Shauni en Camille

We gingen op bezoek bij Cécile Rapol
in Het Vrouwenhuis te Krottegem. Ze
ontving ons met open armen en bood
ons meteen iets om te drinken en te
eten aan. Hierop volgde een vrucht-
bare babbel.
Van vrouw tot vrouw
Het Vrouwenhuis is 33 jaar geleden
opgericht met het doel vrouwen bij
elkaar te brengen om heel uiteenlo-
pende onderwerpen en problemen
aan te halen. Cécile is al werkzaam in
Het Vrouwenhuis van bij het prille
begin. “We kwamen eerst samen in
een gezellig cafeetje in Roeselare,
waar veel jonge mensen kwamen.
We deden dit enkele keren per
maand en het bleek een enorm suc-
ces te zijn. Elke keer kwamen er
meer en meer vrouwen bij die hun
verhaal deden over hun ervaringen.”
“Op een gegeven moment was het zo
succesvol dat we behoefte hadden
aan een vaste stek. In verschillende
steden bestonden er al vrouwenhui-
zen en zo kwamen we terecht in
Krottegem. Bij onze eerste opendeur-
dag stonden we versteld door de gro-
te opkomst, een honderdtal mensen
kwamen nieuwsgierig een kijkje ne-
men.”
Al snel was er structuur nodig in het
Vrouwenhuis. Een vzw, een raad van
bestuur… Toch wordt het Vrouwen-
huis nog steeds geleid door vrijwil-
ligers. Het nodige geld wordt uit gif-
ten en acties gehaald.
Vrouwenpraat
Elke dinsdag en donderdag worden er
in de namiddag bijeenkomsten geor-
ganiseerd. Dan komen vrouwen, uit
diverse culturen en verschillende la-
gen van de bevolking, samen.
De hoofdgedachte van Het Vrouwen-
huis bestaat uit 3 pijlers. Ten eerste
is er de ontmoeting. Vrouwen komen
bijeen en leren elkaar beter kennen.
Ieder kan haar verhaal doen. Er
wordt geluisterd en niemand wordt
beoordeeld of veroordeeld. Bovendien
blijft alles tussen de 4 muren. “Velen
denken dat wat wij doen louter kof-
fieklets is, maar ik noem het graag
positieve koffieklets. Er worden nutti-
ge onderwerpen aangehaald.”
Een volgende pijler is vorming. Ze
zitten dus niet alleen samen om te
babbelen maar doen ook tal van acti-
viteiten zoals politieke lezingen, lezin-
gen over hedendaagse onderwerpen
zoals het klimaat of een cursus zelf-
verdediging. De laatste pijler is op-
vang. “We geven de vrouwen de no-
dige informatie, zodat ze weten waar
ze terecht kunnen of we verwijzen ze
door. Het is fijn om mensen te kun-
nen helpen.”
Girlpower in Krottegem

Geboren en getogen in Krottegem
Na een uitgebreid gesprek over
Het Vrouwenhuis verlegden we
het onderwerp naar Krottegem.
Hoe voelt u zich hier in Krot-
tegem?
“I
k ben hier geboren
en ik groeide hier
op. Ik woon hier
graag. Een echt on-
veilig gevoel heb ik nooit gehad,
maar wat er nu wel regelmatig
de kop op steekt zijn vrouwen
die hier langskomen en die ver-
tellen over hun onveilig gevoel
wanneer ze vanuit het station
door de Ardooisesteenweg naar
hier wandelen. Er staan vaak
mannen in groepjes buiten te
praten. Ik hoor dan vaak dat de
vrouwen zich bekeken voelen. Er
is zelden al eens iets misgelopen
maar het geeft toch een onveili-
ge indruk. Ikzelf heb geen erva-
ring aangezien ik altijd met de
auto kom.”
Afgezien daarvan, bent u
toch blij dat u hier gevestigd
bent?
“Ja, we hebben hier parking, we
zitten niet midden in de stad
waardoor het rustiger is. In het
begin dacht iedereen dat het een
vluchthuis is, maar dat is het he-
lemaal niet.”
Vindt u de wijk aantrekkelijk
of vindt u dat de stad het be-
ter kan onderhouden?
“Er zijn bepaalde punten waarop
het beter kan; in vergelijking
met de Mandellaan is het hier
tamelijk slordig. Dat kom je hier
toch wel regelmatig tegen, zeker
met de werken die hier nu bezig
zijn. Het duurt allemaal ver-
schrikkelijk lang.
Wat er wel veel verbeterd is, is
bijvoorbeeld de GB in de Ardooi-
sesteenweg die nu veranderd is
in een Carrefour. Het is veel net-
ter nu. Ik moet toch wel toege-
ven dat onze straat niet altijd
even goed onderhouden is; er
staan veel verouderde huizen.
Meestal wonen er mensen die
het moeilijk hebben en dat zie je
ook. Eerlijk gezegd vind ik het
niet kunnen dat mensen in zo’n
huizen worden gestoken. Som-
mige mensen kijken recht op de
muren van Soubry. Er wordt wel
gezegd ’De mensen zijn blij dat
ze zo’n huis hebben’, maar dat
vind ik fout. Wie van ons zou nu
in zo’n huis willen leven? In
plaats van steeds nieuwe gebou-
wen bij te zetten, waardoor we
nog eens veel ruimte en groen
verliezen, zouden ze beter de
verouderde huizen renoveren en
er iets moois van maken. Ik ben
altijd blij als ik zie dat nieuwe
mensen in onze straat intrekken
en het huis verbouwen tot iets
moois.”
Vindt u dat er vanuit het
stadsbestuur genoeg naar u
wordt geluisterd?
“Ja, we kunnen voor problemen
direct terecht bij ‘t stad, dat is
geen probleem. Maar ik weet
niet goed hoe het zit met de an-
dere bewoners. Zo is er ooit
eens iemand hier voor de deur
gevallen door een losliggende
stoeptegel, we hebben dat ge-
meld en er is dan meteen ie-
mand gekomen om het te her-
stellen, of bijvoorbeeld toen be-
paalde mensen hun vuilnis voor
ons huis kwamen stellen.
Dat zijn allemaal kleinigheden,
maar die hebben we toch gemeld
en die zijn toch opgelost ge-
raakt.”
Heeft u nog nooit een echte
onprettige ervaring gehad?
“Neen, niet echt. De vrouwen uit
Het Vrouwenhuis wonen hier ook
niet dus dat verschilt dan ook
weer. Hiernaast staat een villa
waar ze geregeld feesten houden
en dan horen we soms wel eens
wat muziek, maar daar hebben
we niet meteen een probleem
mee. Er is wel eens een fiets ge-
stolen, maar dat gebeurt nu een-
maal overal.”
Als u iets zou kunnen veran-
deren aan de wijk, wat zou u
dan doen?
“Er zijn reeds een aantal positie-
ve dingen zoals het Voedselhuis
en de wandelingen die u hier
kunt maken maar ik zou veel
meer groen willen. Enkele mooie
parken waar we kunnen wande-
len of waar kinderen terechtkun-
nen om te spelen zou aange-
naam zijn. De werken zullen al
veel verbeteren.
Ten tweede zou ik ook de veilig-
heid veranderen, hiermee bedoel
ik dan niet meteen ‘geweld’,
maar eerder in het verkeer. Kin-
deren zouden veilig op straat
moeten kunnen spelen, zonder
het gevaar van snel rijdende au-
to’s. Maar dan opnieuw, dit zal
wel verbeteren door de werken.”
Bedankt voor het interview,
we vonden het heel aange-
naam en verrijkend.
Friedriche en Marlies

Jan Vincent Lefere studeerde omstreeks 1975 aan de Broederschool, waar hij, nadat hij er ook naar de lagere school
was geweest, vertrok met een diploma secundair onderwijs Wetenschappen-Wiskunde op zak. Hij vertrok richting de
universiteit en studeerde er rechten. Nu woont en werkt hij nog steeds dicht bij de Broederschool: zijn advocatenkan-
toor is gevestigd in de Sint-Amandsstraat, zijn woning er vlakbij. Hij woont graag in de buurt waar hij ook opgegroeid
is, en heeft er nog nooit problemen ervaren. Hij zit ook in het bestuur van de scholengroep Sint-Michiel en als fan van
de Broederschool moedigt hij dan ook de acties en de projectweek aan, waaraan de Broederschool deelneemt.

Problematiek Krottegem:
Perceptie, niets meer
Krottegem: een wijk in Roeselare die
tegenwoordig vooral geassocieerd
wordt met vreemdelingen, en die
‘s avonds bewust gemeden wordt.
Maar is Krottegem echt wel ‘de don-
kere kant’ van Roeselare? Advocaat
Jan Vincent Lefere, oud-leerling van
de Broederschool, licht toe.
A
l heeft Jan Vincent Lefere
nooit in Krottegem ge-
woond, toch kent hij de
wijk wel, doordat hij er
school liep.
Hij heeft er nooit problemen onder-
vonden. Volgens hem is de negatieve
bijklank van Krottegem vooral een
gevolg van perceptie. Iedereen die er
komt of erover hoort spreken neemt
klakkeloos de vooroordelen over.
Zo kwam de Ardooisesteenweg bv.
aan haar bijnaam, de ‘Gazastrook’.
“Betreurenswaardig,” volgens de uit
Roeselare afkomstige advocaat.
“Mede door dit soort reacties heeft
Krottegem het moeilijk om opnieuw
een positief elan te krijgen.”
Mobiliteit
Volgens Jan Vincent zijn de lang aan-
slepende werken en de mank lopende
mobiliteit de wortel van het probleem.
“Volgens mij is een oplossing op korte
termijn niet mogelijk. De werken
rondom het station zorgen ervoor dat
Krottegem nog meer van de stad af-
gezonderd wordt, net zoals vroeger.
Toen was er immers geen verbinding
tussen de wijk en het stadscentrum,
waardoor er eigenlijk geen contact
mogelijk was met de rest van de
stad”. Krottegem werd toen al gezien
als een stuk van de stad dat wanho-
pig probeerde om de volop ontwikke-
lende stad te volgen.
Onveiligheidsgevoel
Een vaak genoemd probleem is het
onveiligheidsgevoel binnen de wijk,
vooral in de Ardooisesteenweg en
de straten errond. “Veel mensen
koppelen de problemen onterecht
aan de aanwezigheid van allochto-
nen in de wijk. Als zij gewoon in
groepjes op straat staan, denken
veel mensen al dat ze iets van plan
zijn, maar dat is gewoon hun cul-
tuur, en veel mensen kunnen ge-
woon niets verdragen. Vooral oude-
re mensen vragen zich soms luidop
af of ze niets anders te doen heb-
ben.”
Meneer Lefere ontkent evenwel niet
dat er problemen zijn, maar hij vindt
ze serieus overroepen. “Als je de
geruchten zou moeten geloven, is
het een mirakel als je nog levend uit
de Ardooisesteenweg weg komt. Dat
lijkt me totaal uit de lucht gegre-
pen.”
Groen
Ook over het gebrek aan groen bin-
nen Krottegem wordt wel eens ge-
klaagd. Maar voor Jan Vincent is dat
probleem niet prioritair. “ Krottegem
is altijd een wijk geweest die meer
op industrie gericht is. Dan is het
moeilijk om daar plots groen in te
krijgen. Je kan moeilijk huizen of
fabrieken beginnen slo-
pen om er bomen te
planten!”
Vroeger en nu
Wat is het grootste ver-
schil tussen vroeger en
nu? Zijn er nooit vroe-
ger problemen opgedo-
ken? Volgens Jan Vin-
cent is er nu gewoon
meer aandacht voor de
problematiek.” Vroeger was de situa-
tie er zeker ook niet rooskleurig, maar
niemand zag toen problemen in de
situatie. Er was gewoon heel weinig
aandacht voor Krottegem. De laatste
jaren probeert de stad met bepaalde
projecten toch om het blazoen van de
vooral historisch interessante wijk op
te poetsen.”
Meneer Lefere vindt dat Krottegem
deze aandacht wel verdient. “ Krotte-
gem wordt onterecht een beetje be-
stempeld als de sloppenwijk van
Roeselare.”
Krottegem, een ten onrechte als min-
derwaardig beschouwde wijk. Vooral
de perceptie en de eraan gekoppelde
vooroordelen zorgen ervoor dat de
naam Krottegem een negatieve bij-
klank krijgt. Een oplossing lijkt op
korte termijn echter nog niet in zicht.
“De aanslepende werken en de ge-
brekkige mobiliteit vormen de grond-
slag van het probleem,” aldus Jan
Vincent Lefere.
Sam en Robin

De Sp
Ludo Kindt heeft in zijn jeugd altijd in Krottegem gewoond. Kort
na de Tweede Wereldoorlog is hij verhuisd naar de Schellebelle-
straat. Daarna ging hij naar de Broederschool, waar hij zijn lagere
school afmaakte. Zijn middelbare opleiding volgde hij in het Klein
Seminarie, waar hij de economische richting volgde. Na deze eco-
nomische jaren koos hij voor een totaal andere richting, logopedie.
Hij was de 25ste logopedist in België.
Hij was tewerkgesteld bij zwaar gehandicapte kinderen. Om zijn
gedachten wat te verzetten sloot hij zich als bestuurslid aan bij de
gezinsbond, en daar werkt hij nu nog.
In de week van ‘Krottegem leeft’,
kregen we de opdracht om mensen
uit de wijk te interviewen om zo een
beter beeld te krijgen over wat de
wijk ooit betekend heeft en wat ze
nu nog altijd betekent. Via verschil-
lende perspectieven kunnen we ons
goed voorstellen wat er in Krottegem
allemaal een rol heeft gespeeld.
Wat heeft u nu nog te maken
met Krottegem?
H
eel mijn familie woonde in
Krottegem. En zoals u wel
weet, hebben we allemaal
wel heimwee naar de
plaatsen van onze jeugd. Vroeger
gingen we bijvoorbeeld natte gist
gaan halen bij brouwerij Rodenbach
en vroeger was de omgeving rond
het station een groene long. Vroeger
waren er ook heel veel spoorwegen
in Roeselare. Dit had te maken met
al de industrie die er gelegen was.
Het station is het mes waarmee Krot-
tegem gescheiden wordt van de rest
van de stad. Zoals de mensen nog
altijd zeggen, ‘het is de wijk van
overstatie’. Zelfs nu ligt de wijk nog
altijd apart van Roeselare. Ze probe-
ren er wel iets aan te veranderen
maar het station zal altijd een grens
blijven.
We hebben vernomen dat u in
het bestuur zit van de Gezins-
bond. Wat is uw functie en wat
moet u precies doen?
Eerst werkte ik halftijds bij zwaar
gehandicapte kinderen en om ook
nog met begaafdere mensen om te
gaan heb ik me aangesloten bij de
gezinsbond. Het is een veel omvat-
tende taak. Ik moet vooral coördine-
ren. Zo zijn we gestart met een dans-
club, een diaclub, tennisclub. Tennis

poorweg is het Mes
was toen onbetaalbaar voor de gewo-
ne mens. De gezinnen gingen de zon-
dagavond in de Broederschool turnles
volgen. We volgden de wensen van
de mensen op. En het werkt nog
steeds zo. Jammer genoeg is de ver-
oudering ook merkbaar bij ons. Jon-
gere mensen worden minder aange-
sproken wegens tijdgebrek en andere
tijdsopvullingen.
Worden er nu nog steeds activi-
teiten georganiseerd?
Ja, maar het is natuurlijk helemaal
anders dan vroeger. Toen organiseer-
den we avonden voor de buitenshuis
werkende vrouw. Nu kun je je dat
niet meer voorstellen. Nu werken we
heel wat samen met Vormingplus.
Wat is uw algemeen beeld over
de wijk Krottegem?
Nu heeft het een verloederde indruk
maar ik herinner me van vroeger dat
het straatbeeld vooral bepaald werd
door het ritme van de werkende
mens. De Mandellaan was vroeger
een kasseiweg en we speelden voet-
bal op het trottoir. Vroeger werd het
brood zelfs met paard en kar naar de
mensen gebracht. Maar tegenwoordig
is alle industrie verdwenen uit Krotte-
gem. Alles werd verlaten.
Wat zijn de positieve punten van
de wijk volgens u ?
Je kunt het beschouwen als een golf-
beweging. Vroeger was de Batavia-
wijk een heel chique wijk. Maar sinds
iedereen zijn eigen huis kocht, kon-
den ze met hun huizen doen wat ze
maar wilden. Daardoor verdween de
algemene bouwstijl van de wijk en
daardoor geeft ze nu een chaotische
indruk. Met het veranderen van de
bouwstijl verdween ook de meer-
waarde van de wijk.
De afwerking van de ring rond
Roeselare kan wel een meerwaarde
geven aan Krottegem. Ik geloof dat
de wijk Krottegem weer veel meer
zal opleven als er meer passage is.
Krottegem wordt in de volks-
mond niet altijd even positief
vernoemd. Vind u dat terecht?
Je kunt daar moeilijk voor of tegen
zijn. Al ben ik wel trots op de naam
Krottegem. Wij zien het niet als be-
ledigende naam maar wel als een
duidelijke plaatsaanduiding.
Wat vindt u van de veiligheid in
Krottegem?
Eigenlijk heb ik er niets speciaals
over te zeggen behalve dat het ver-
keer in het algemeen gevaarlijker is
geworden. Maar eigenlijk is veilig-
heid een gevoel. Vroeger was er ook
wel criminaliteit in Krottegem, vooral
tijdens de Lock-Out.
Wat vindt u van de initiatieven
die de stad Roeselare neemt om
het imago van de wijk op te
krikken?
Dat is een positief gebeuren maar
we mogen geen stempel zetten op
Krottegem. Het is nu de verouderde
wijk van Roeselare. Zo is daar ook
het eerste dienstencentrum opge-
richt. Maar op dezelfde manier zul-
len de oudere mensen plaatsmaken
voor de jongere mensen. Ik geloof
dat het mixen van verschillende
leeftijdscategorieën werkt om nieuw
leven in de brouwerij te brengen.
Veel mensen associëren Krottegem
met de Ardooisesteenweg terwijl de
wijk eigenlijk veel groter is. De be-
langrijkste straat van een stad is de
straat tussen het station en het
stadshuis. Ook daar ligt de wijk
Krottegem weer buiten.
Krottegem was ook de wijk waar het
vuile werk gedaan werd. Zo werd
Krottegem overal afgeschreven. Als
men een nieuwe kerk nodig had, was
het de laatste keuze om die in de
wijk van Krottegem te plaatsen. Het
feit dat Krottegem altijd op de laatste
plaatst kwam te staan, probeert men
nu goed te maken. Wie weet hoe de
stad er in 2030 zal uitzien.
Heeft u nog enkele weetjes in
verband met de wijk Krottegem?
Vroeger waren er maar twee soorten
ontspanning. Voetbal en kaarten op
café. De mensen werkten veel en
hadden niet veel tijd om nog andere
dingen te doen. Vroeger waren de
parochiale instellingen veel belangrij-
ker. Zo was er in Roeselare een be-
langrijke processie. Dit lokte veel
mensen. En om deze reden organi-
seerde Krottegem zijn eigen Mariale
stoet.
Roeselare is niet te vergelijken met
andere steden zoals Brugge en Kort-
rijk. Roeselare is een stad die ge-
maakt is door het volk dat er woont.
Zo is de stad gevormd met zijn goede
en zijn slechte kanten.
Heeft u hier over het algemeen
graag gewoond?
Ja, ik heb hier graag gewoond en ik
heb nog steeds veel goede herinne-
ringen aan die tijd.
Zoals u kunt lezen is de wijk
Krottegem aan een comeback
bezig. We hopen dat de wijk in
de toekomst een meerwaarde
kan bieden aan de stad Roesela-
re.
Ine en Céline

Paul Dedeyne is architect en stedenbouwkundig ambtenaar aan de stad Roeselare sinds 2010.
Hij zorgt sinds 3 jaar voor de structuurplanning van de stad, dus ook voor de wijk Krottegem.
“Voor iedereen goed doen is niet gemakkelijk,” zegt hij.
Maar toch merken we dat hij heel gedreven is.

Verandering in Kro egem
Sinds de werken aan het
station en aan de fiets-
tunnel, begint het straat-
beeld in Krottegem stille-
tjes aan te veranderen.
Dit zal vermoedelijk nog
enkele jaren duren, maar
de opwaardering is zeker
al van start gegaan.
Een etnisch verscheiden
wijk.
K
rottegem herbergt de
grootste etnische diversi-
teit in Roeselare. On-
danks deze onderlinge
verschillen, zijn er toch niet meer
problemen dan elders in Roeselare.
Wat wel een feit is, is dat de men-
sen van niet-Belgische origine meer
in de oudere arbeiderswoningen
wonen dan in de nieuwere wijken.
Velen hebben ook vooroordelen
over de bewoners van Krottegem.
Zo was er enkele jaren geleden een
wijkvergadering in zaal Ten Elsber-
ge over eventuele verbeteringen
van de buurt. De organisatie had
daarop ook de politie uitgenodigd,
voor het geval er incidenten zou-
den zijn. Achteraf bleek dit totaal
overbodig.
We kunnen dus concluderen dat er
een normale sfeer heerst in Krotte-
gem.
Mobiliteit
Naast de werken aan het station
die nu aan de gang zijn, wordt er
ook aan gedacht om de kleine ring
te sluiten. Die wordt momenteel
nog onderbroken door de kop van
de vaart. Op de lange duur is het
de bedoeling dat de Ardooiesteen-
weg niet meer als belangrijke in-
valsweg naar het centrum gebruikt
wordt zodat het verkeer in de wijk
wat rustiger wordt .
Nieuwe infrastructuren
Het grootste probleem in de wijk
dat verandering moeilijk maakt, is
het gebrek aan parkeerplaatsen.
De vele auto’s zorgen er voor dat
de straten nog smaller zijn. Er zijn
wel garageboxen, maar die worden
soms voor louche doeleinden ge-
bruikt. Daarom wil stad Roeselare
deze zoveel mogelijk vermijden en
moderne ondergrondse parkings
voorzien. De nieuwe woonresiden-
ties krijgen dus zo’n parkings. Ga-
rageboxen zijn enkel nog toegela-
ten als ze gelinkt zijn aan een be-
paalde woning, en kunnen dus niet
meer aan eender wie verhuurd
worden.
Nu de beide bibliotheken in De
Munt ondergebracht worden, komt
het pand van bibliotheek De
Vriendschap ook vrij te staan. Daar
dit door de overheid als zone voor
gemeenschapsvoorzieningen voor-
bestemd is, is het mogelijk dat
daar een soort kunstatelier geves-
tigd zal worden.
De grootste verandering die de
wijk de laatste jaren heeft onder-
gaan, is de sloop van de weverij
Dumont-Wyckhuyse. Op die site
worden er nu 292 nieuwe woonge-
legenheden gebouwd. Verder zul-
len er aan de GLS-site, maar later
ook aan de kop van de vaart, ruimte
gemaakt worden voor hoogbouw.
Enkele jaren geleden kregen de be-
woners van Krottegem wat angst
toen de moslimgemeenschap een
moskee wilde oprichten. De mensen
hadden schrik dat hun wijk volledig
door islamitische immigranten zou
overspoeld worden, maar uiteinde-
lijk zijn er tot op de dag van van-
daag geen echte problemen ge-
weest.
Bevindingen van de bewoners
Resultaten van buurtenquêtes tonen
aan dat de bewoners over het alge-
meen tevreden zijn over hun woon-
omgeving.
Op het vlak van natuurbeleid wilden
de mensen wel wat meer verbete-
ring: er mag meer groen te zien zijn.
Het atletiekterrein en het voetbal-
veld kun je moeilijk “natuur” noe-
men. Misschien dat er aan het muni-
tieplein wat aanpassingen kunnen
komen, maar of dit een meerwaarde
zal geven is niet zeker.
Toekomstvisie
Er zit zeker vooruitgang in de op-
waardering van Krottegem. Het is,
zoals vrijwel elk bouwkundig proces,
een kwestie van geduld te tonen.
Jos en Arnaud
“De veranderingen vragen wat ge-
duld van de bewoners.”

Stephanie Van Hoecke is geboren en getogen in Krottegem, meer bepaald in de Ardooisesteenweg dicht bij de
Mandellaan. Stephanie van Hoecke werkt mee aan het project om het station er wat aangenamer te laten uitzien.
Ook wil ze de breuk tussen de verschillende wijken helpen oplossen. Ze wil de wijken terug verbinden. Ze heeft zich
nooit echt bedreigd gevoeld in Krottegem, ze voelt er zich heel goed. Het is een enorm sociale wijk waar iedereen
elkaar kent. Het initiatief van ‘Krottegemse Rommelmarkt’ vindt ze een goed idee, omdat dit een moment is waarop
mensen die elkaar lang niet meer gezien hebben elkaar nog eens tegenkomen en een praatje slaan.

Vandaag kregen we de kans om
Stephanie van Hoecke te inter-
viewen op het stadhuis in ver-
band met de vernieuwing van
het station. Dit hangt samen
met de projectweek ‘Krottegem’
van de Broederschool.
Vreemdelingen
Z
e voelt zich niet echt be-
dreigd door de vreemdelin-
gen, die een andere le-
venswijze en wooncultuur
hebben dan wij. De vreemdelingen,
die hier heel geconcentreerd in de
Ardooisesteenweg wonen, leven
vooral buiten. Ze zijn praktisch de
hele dag buiten, samen met hun
vrienden en familie. Wij Vlamingen
daarentegen zijn eerder gewend van
binnen onze vier muren te blijven.
Zolang zij ons met rust laten, laten
wij hen ook met rust. We zoeken
niet onnodig problemen. Ook wij, en
het stadsbestuur, nodigen hen vaak
uit voor bewonersvergaderingen,
maar daar komen ze amper op af.
Dat is hun eigen keuze, die we moe-
ten respecteren.
Het stationsproject
Mevr. Van Hoecke werkt mee aan
het stationsproject. Samen met een
collega controleert ze de werven. Ze
moeten zich aan de timing houden
die zij heeft opgesteld. Een vertra-
ging kan natuurlijk altijd voorkomen,
maar het is niet de bedoeling dat
het jaren langer duurt.
Het project om het station te ver-
nieuwen is ontstaan uit de vraag of
auto’s nog in twee richtingen moe-
ten kunnen passeren langs het sta-
De Roeselaarse
glazen doos
tion. Zo zijn er verschillende idee-
ën ontstaan die later geleid heb-
ben tot het grote stationsproject.
Doel
“Er zijn drie grote doelen. De ver-
keersstroom verbeteren, het reizi-
gerscomfort verhogen en de stads-
wijken verbinden. Wanneer we de
kaart van Roeselare bekijken, zien
we dat we aan het station links het
centrum hebben en rechts Krotte-
gem. Nu is ons doel om het cen-
trum en Krottegem terug te verbin-
den door het plein. Het plein loopt
rondom het station.
De auto’s zullen niet meer tot net
voor het station kunnen komen.
Maar hiervoor is er ook een oplos-
sing, de korteduurparking.
Een ander voordeel aan het nieu-
we stationsplein is de ondergrond-
se parking. Die bestaat uit twee
verdiepingen en biedt maar liefst
550 extra parkeerplaatsen.
De bushaltes komen in Krottegem
zelf met als doel de verbinding
Krottegem—centrum toegankelij-
ker te maken voor iedereen. Ver-
der wordt het station volledig in
glas gebouwd. Zo zal het gebouw
zelf geen blok van afsluiting wor-
den. Met het groene plein en even-
tueel ontspanningsmogelijkheden
voor zowel jong als oud, willen we
Krottegem opnieuw op de kaart
zetten.”
Klachten
Het stadspersoneel heeft al vele
klachten te verwerken gekregen.
Er zijn altijd mensen die niet met
ons mee in zee willen gaan. Han-
delaars klagen dat de werken hun
omzet doen dalen. Er zijn zelfs enke-
le zaken die een hele tijd gesloten
zullen zijn vanwege de werken en
de slechte bereikbaarheid. Maar de
overheid geeft hen een tegemoetko-
ming zodat ze niet volledig ten on-
der gaan. Leveranciers en klanten
van het Parkhotel kunnen wel tot
hun bestemming rijden met de auto.
Om de grote toeloop tegen te hou-
den zijn er bussluizen gemaakt. Dit
zijn diepe, brede putten waar enkel
grote bestelwagens, hulpdiensten en
bussen over kunnen. Openbaar ver-
voer wordt niet gehinderd.
Toekomst
Het volledige stationsproject zal af
zijn in 2018. Dit wil niet zeggen dat
we tot 2018 in de werken zullen zit-
ten. In 2018 zullen alle gebouwen
(handelskantoren, winkelketens,
appartementen,…) af zijn. Het sta-
tion zelf met het plein en de ont-
spanningsmogelijkheden zal af zijn
in 2015. Het hele team van bouw-
kundigen staat altijd klaar om 3D
afbeeldingen te maken om ons een
idee van het eindresultaat te geven.
Justine en Mieke

Bernard Lambert, zoon van de voormalige Rodenbach directeur, groeide op in Krottegem. Hij was een atypische Krot-
tegemnaar. Krottegem was een arbeiderswijk maar hij groeide op in het kasteel van Rodenbach en was dus niet erg
representatief voor de wijk. Hij ging naar een gewone Roeselaarse school, maar het echte volkse leven in Krottegem
heeft hij nooit gekend tijdens zijn jeugd. Doordat hij opgroeide in een welstellende familie had hij de mogelijkheid om
hogere studies te volgen. Veel leeftijdsgenoten uit de wijk hadden deze kans niet. Hij ging architectuur studeren aan
het St-Lucasinstituut te Gent en heeft ondertussen zijn eigen architectenbureau, koplamp architectuur. Hij realiseerde
enkele renovatiewerken in Krottegem maar verwezenlijkte er nog geen grote projecten. Verder was hij enkele jaren
voorzitter van de bewonersgroep van Krottegem maar deze is ondertussen opgesplitst in 2 afzonderlijke organisaties
waarin hij niet meer actief is.

‘Er is toekomst!’
Bernard Lambert, geboren en geto-
gen in Krottegem was bereid enkele
vragen te beantwoorden in verband
met de project: ‘Krottegem leeft’. Hij
geeft ons een beter beeld over het
Krottegem van vroeger en nu. Daar-
naast heeft hij een duidelijke visie
over hoe het in de toekomst beter
kan.
Hoe het vroeger was.
B
ernard Lambert was geen
gewone inwoner van Krot-
tegem, hij groeide op in het
kasteel van Rodenbach
daar zijn vader directeur was van de
brouwerij. ‘Het echte volkse leven
heb ik nooit echt gekend’, aldus Ber-
nard. Hij kon echter wel zien dat
Krottegem een erg hechte buurt was.
In die tijd waren er nog veel arbeids-
intensieve bedrijven en alle arbeiders
woonden in de buurt. Hierdoor kende
iedereen elkaar. Ze zagen elkaar op
het werk, op café, op het voetbal,…
De mensen waren dus veel meer be-
zig met hun wijk dan nu.
Het Krottegem van vandaag.
Volgens Bernard blijft er nog een
restbevolking over, bestaande uit
oude mensen die er vroeger werkten.
De kapitaalkrachtigen gingen zich
vestigen buiten de stad. De woningen
die leegkomen zijn niet erg gewild
door hun slechte kwaliteit. Vaak zijn
het slechts degenen die een tijdelijke
verblijfplaats nodig hebben in af-
wachting van iets beters, die bereid
zijn hier te komen wonen. Doordat de
woningen niet gewild zijn, daalt hun
marktprijs. En dit maakt hen meteen
aantrekkelijk voor immigranten. Vaak
is ook hun verblijf tijdelijk en willen
ze dus niet investeren. ‘Dit heeft tot
gevolg dat Krottegem in een nega-
tieve spiraal van armoede terecht
komt’, weet Bernard ons te vertel-
len.
Een duidelijk voorbeeld hiervan is
het project ‘Van Roey’. Een oude
fabriek werd afgebroken en nieuwe
appartementen werden geplaatst.
Deze raakten echter niet verkocht
waardoor de aannemer zich genood-
zaakt voelde de appartementen door
te verkopen aan De Mandel, die er
sociale woningen van maakte.
Krottegem bleef bijgevolg in zijn
negatieve spiraal van armoede.
Waarin schiet Krottegem te
kort?
Allereerst is er een groot gebrek aan
groene ruimtes of een park. Hier
heeft de gemeente een mooie kans
laten schieten bij het project ‘Van
Roey’. In plaats van een apparte-
mentsenblok te plaatsen, had het de
wijk er beter aan gedaan er een
park aan te leggen. Zoals het Park
Spoor Noord in Antwerpen, wat
vroeger ook een arbeiderswijk was
en nu meer waardering krijgt. Door
de aanleg van dat park stegen ook
meteen de prijzen van de huizen.
Daarnaast mist Krottegem een cen-
trum, de wijk is te verdeeld.
Ondanks de initiatieven van vereni-
gingen als de Krottegemse Ransels
en Spring Erin, blijft het erg moeilijk
om veel projecten te organiseren.
Enerzijds omdat deze verenigingen
steunen op vrijwilligerswerk, ander-
zijds omdat deze mensen niet de no-
dige middelen hebben.
Hierbij denkt meneer Lambert spon-
taan aan een evenementenhal zoals
De Centrale in Gent. De gemeente
zou hiervoor gebruik kunnen maken
van de vele leegstaande fabrieksge-
bouwen.
‘Economisch draagvlak is nood-
zakelijk’
Bernard Lambert ziet het creëren van
een economisch draagvlak als enige
oplossing voor de opwaardering van
de wijk. Krottegem moet van zijn
zwakte een sterkte maken. Er zijn
veel immigranten en men moet posi-
tief gebruik van deze multiculturele
eigenschap. Een mooi voorbeeld hier-
van zou zijn om een multiculturele
markt te organiseren op de OLV-
markt. Dit zou meer mensen naar de
wijk lokken en bovendien een stimu-
lans zijn voor de immigranten. Zo
krijgen ook zij de kans om uit de ar-
moede te raken. Maar het stadsbe-
stuur speelt hier een belangrijke rol
in. Het is hun taak dit te stimuleren.
Vrijwilligers alleen kunnen zoiets niet
waarmaken. Ze hebben er de tijd, de
middelen, noch de financiering voor.
Verder heeft de OLV-markt veel po-
tentieel om het centrum van Krotte-
gem te worden mits een grondige
renovatie en meer activiteiten op en
rond het marktplein.
‘Krottegem heeft dus wel degelijk een
toekomst, maar er moet aan gewerkt
worden’, besluit meneer Lambert.
Gilles en Robin
“Ik groeide op in het kasteel van
Rodenbach, en heb het echte volkse
leven nooit echt gekend.”

Isabelle Vandorpe is afgestudeerd in Sint-Lukas Gent in 1995. Na al die tijd is architectuur nog altijd hetgene
waarin ze zich kan uitleven. Samen met haar man Harold Pattyn is ze architectenbureau 2 voor A. Ook Harold
studeerde af aan Sint-Lukas Gent in 1994. Harold is ook expert in onroerend
goed, gerechtelijke expertise en veiligheidscoördinatie. Ze wonen in de Mandel-
laan 281. Isabelle en Harold zijn twee aangename mensen, die onze vragen
met plezier en zorgvuldigheid beantwoord hebben.

“We wonen hier graag!”
I
sabelle en Harold wonen
graag in Krottegem.
Omdat we te maken hadden
met twee architecten, stelden
we hen de vraag wat ze vonden van
het nieuw ontwerp van het station.
“Met dat nieuw ontwerp willen ze
Krottegem opnieuw verbinden met
het centrum van vroeger en het
meer open maken. De spoorweg is
lang de barrière geweest tussen
Krottegem en het centrum. Dat was
de ‘wijk achter statie’. Er zal meer
sociale controle zijn, en minder
hoekjes en gaatjes zijn waar men
zich kan verbergen”
Maar ook architecturaal is het een
goed plan. “Het zal nu echt een
plein zijn, wat het vroeger niet was.
Mensen hebben soms moeite met
veranderingen, zelfs met goeie ver-
anderingen..” De klachten over
minder parking en het verbod op
verkeer zijn een kwestie van tijd en
gewoonte zeggen Harold & Isabelle.
Een korrel met een strik
En wat vinden twee architecten van
de gebouwen in Krottegem?
“Die strik aan de Broederschool
vond ik niet mis,” was het grapje
dat Harold tussendoor liet vallen.
“Jammer dat hij weg is,” vervolgde
Isabelle.
Over de woningen hadden ze een
hele theorie. “Je kan de woningen
zien als kleine korrels, die één ge-
heel vormen. Wanneer er nieuwe
projecten komen, zorgt de achitect
ervoor dat de ‘nieuwe korrel’ past
tussen de andere kleine korrels. Men
mag dus geen grote korrel tussen de
kleinere korrels plaatsen. Je kan iets
groots ook als een kleine korrel
boetseren, zodat het allemaal
klopt.”
“Er zijn veel oudere woningen, rij-
woningen, kleinere woningen. ‘De
wijk achter de statie’ van vroeger
was voor het werkvolk, de arbei-
ders. Daarnaast had je ook nog de
plastronwijk, allemaal half-open
woningen, waar vooral de bedien-
den woonden die in de Phillipsfa-
briek werkten. Zij hadden iets gro-
tere woningen dan de anderen.”
“Architectuur waarvan ik gruwel
komt hier niet voor. Er zouden mis-
schien een paar oude woningen
gerenoveerd moeten worden. En er
moet zeker rekening gehouden
worden met de korrel-theorie: geen
te grootse dingen zetten tussen de
kleine, maar nu ook geen architec-
tuur zoals in Brugge. We moeten
de Krottegemse korrel, het Krotte-
gems karakter behouden.
Veiligheid
Een ander thema dat aan bod
kwam, was de veiligheid.
“In Krottegem kun je je veilig voe-
len. Iedereen kent iedereen en er is
veel sociale controle.”
“De stationsbuurt is anders; daar
zouden we ‘s nachts niet alleen
rond lopen. Maar dat is overal zo:
in elke stad heerst er wel een on-
veilige sfeer rond het station.
Verenigingen en initiatieven
Volgens hen is er veel te doen in
Krottegem. “Krottegem neemt vaak
het voortouw al s er iets gebeurt in
Roeselare. Als je dit vergelijkt met
andere regio’s in Roeselare, zijn er
zeker veel initiatieven, zowel voor
jong als oud. Ook zijn er veel ver-
enigingen, zoals het Bataviacomité,
‘spring erin’,... Er zijn hier ook veel
sites die gebruikt kunnen worden,
zoals de Rodenbach, de Onze Lieve-
Vrouwemarkt. Op dit vlak leeft
Krottegem zeker. Natuurlijk kies je
er zelf voor als je er aan deelneemt.
Aan voorzieningen hebben we hier
dus geen gebrek, integendeel.”
Groene, propere wijk?
We confronteerden hen ook met de
vraag of er voldoende groen is in
Krottegem.
Planmatig gezien niet, in het alge-
meen is er in Roeselare niet veel
groen. De enige groene longen zijn
het Sterrebos en de Kleiputten.
“Gelukkige hebben we nog een
voetbalterrein, daar is er nog een
beetje gras. Ook de Batavialaan is
een wijk in het groen, die na de
oorlog is blijven bestaan.” Moet er
meer groen komen? “Wij zelf heb-
ben daar niet zo’n behoefte aan,
omdat we een grote tuin hebben.
Dat is misschien wel anders voor
mensen die in een appartement
wonen.”
“Hetgeen wat er is wordt goed on-
derhouden. Ik ken andere steden
die veel erger zijn op dat vlak. Ook
de wegen vallen goed mee, Buurt
en co zorgt hier goed voor.”
“Ik kan mij ergeren aan mensen die
papiertjes op de grond gooien”, ver-
telt Isabelle. “Zwerfvuil zal er niet
op verminderen, nu je moet betalen
voor het containerpark,” aldus het
koppel.
Lien, Sara en Lore
“Die strik aan de Broederschool
vond ik niet mis!”

Peter Depoorter komt uit een gezin met acht kinderen. Hij werd vijftig jaar geleden geboren te Krottegem en is niet
van plan om het te verlaten. Tijdens zijn loopbaan als ambulancier heeft hij veel verschillende soorten mensen leren
kennen. Hij is architect, zingt in het koor Jubilate, en geëngageerd Krottegemnaar.

Hoe zal volgens u de demografi-
sche samenstelling evolueren te
Krottegem de komende vijf
jaar?
W
aarschijnlijk zal de
bevolking toenemen
en jonger worden.
Zoals de multicultura-
liteit nu toeneemt, zullen verschillen-
de nationaliteiten met elkaar leven.
Krottegem lijkt soms inderdaad meer
vreemdelingen te hebben dan de
andere wijken in Roeselare.
Worden er genoeg pogingen on-
dernomen om de armoede te
verhelpen?
Ja, maar de eerste stap om hulp te
zoeken is nog altijd de moeilijkste. Ik
was vroeger ambulancier en achter
sommige gevels schuilt er heel wat
armoede. De armoede is meer ver-
borgen, alles draait om uiterlijk ver-
toon. Doordat deze armen te trots
zijn om hulp te vragen, komen ze in
een vicieuze cirkel terecht. Vreemde-
lingen geraken vaak niet aan werk
door hun buitenlandse naam. Wij als
Belgen moeten ook openstaan voor
de integratie.
Vreemdelingen wekken soms
ergernis op omdat ze bijvoor-
beeld in hun land van herkomst
nog nooit van het sorteren van
afval hebben gehoord, maar als
hen dat niet wordt uitgelegd, is
het dan niet logisch dat ze daar
problemen mee hebben?
Hier in deze wijk zien we dat ook,
maar als het hen niet wordt uitge-
legd, kunnen ze het inderdaad niet
weten. Dit jaar is er zelfs een vuilbak
weggenomen in mijn straat vanwege
sluikstorting. Niet alleen vreemdelin-
gen, maar ook Belgen doen aan
dumping.
Keurt u het goed dat men hier
een moskee heeft gebouwd?
Ik heb er niets op tegen, er zijn veel
moslims in Krottegem, ook zij moe-
ten hun religie kunnen beoefenen.
Er zijn elf kerken in Roeselare voor
een handjevol christenen en maar
één moskee voor een grote groep
moslims. Het enige nadeel is dat de
moslims soms samentroepen aan de
voordeur van de moskee, wat soms
mensen afschrikt. En toch, in Brus-
sel zou het nog erger zijn. Daar is er
namelijk 98% van de bevolking im-
migrant.
Wat stoort u het meest aan
Krottegem?
De integratie verloopt moeizaam.
Sommige vreemdelingen doen zelf
niet genoeg moeite, dan denk ik
vooral aan het cultuurverschil. Zo is
er niet veel contact tussen de oor-
spronkelijke en de nieuwe bewoners
in Krottegem. Zo ken ik een persoon
die al 40 jaar in een appartement
woont. Een vreemdeling werd haar
nieuwe bovenbuur. Toen het Suiker-
feest was, feestte het gezin uitbun-
dig en tot in de vroege uurtjes. Toen
ze kwam vragen of het stiller mocht,
kreeg ze als antwoord dat ze zich
maar eindelijk eens moest aanpas-
sen.
Maar ook de overheid zit fout, we
kunnen meer doen om de vreemde-
lingen zich op het gemak te laten
voelen. Deze nadelen vind je niet
alleen in een wijk als Krottegem, in
een villawijk kan je ook ongelofelijk
veel problemen ondervinden met je
buren. Je buren kies je echter niet
zelf (lacht).
Als u zelf iets zou kunnen veran-
deren aan Krottegem, wat zou
het dan zijn?
Ik vind het jammer dat er maar zo
weinig sociaal contact meer is. Dat is
vooral te wijten aan de taalbarrière.
Sommige vreemdelingen doen echt
hun best om Nederlands te leren,
maar zolang ze de taal niet kennen
zijn ze geïsoleerd. De fout van deze
vreemdelingen is dat ze hun territori-
um afbakenen. Wij daarentegen,
moeten vreemdelingen meer in onze
armen sluiten. Er moet bereidheid en
verdraagzaamheid van beide kanten
komen.
Ondervindt u veel geluids– of
geurhinder?
Ik ondervind wel zeker dat men afval
stort op het pleintje, gelegen voor
mijn huis. Er passeren auto’s, ze
dumpen hun afval en gaan er als de
bliksem vandoor. Het geluid van de
fabrieken word je gewoon, als je ou-
der wordt, word je ook dover (lacht).
Voelt u zich onveilig in uw wijk?
Neen, zeker niet. Er zijn hier in mijn
straat slechts 2 à 3 inbraken gebeurd
in mijn hele leven. Qua criminaliteit
heeft Krottegem geen hoger cijfer
dan de andere wijken in Roeselare.
Dus het imago van ‘onveilige wijk’ is
fout.
Vindt u dat er een directe lijnver-
binding met het centrum zou
moeten komen?
Ik heb al in 15 jaar niet met de bus
gereisd. Het centrum ligt immers aan-
zienlijk dicht als je in Krottegem
woont. Misschien is het wel interes-
sant dat er een directe lijnverbinding
met het centrum komt voor minder
mobiele mensen.
Michelle en Célestine
Peter Depoorter over Krottegem
“Er zijn wel elf kerken in Roeselare
voor een handjevol christenen “

Peter Berghman is geboren en getogen in hartje Krottegem. We brachten hem op dinsdag 26 februari een be-
zoekje in zijn ouderlijk huis, waar hij al sinds zijn geboorte in 1964 woont. Hij is dus een authentieke Krottegem-
naar. Zijn band met Krottegem is zeer groot, hij heeft er school gelopen en na enige tijd in De Panne, is hij terug-
gekeerd naar zijn roots. Peter Berghman heeft een bedrijf in de Koornstraat waar hij bronzen platen vervaardigt.
Hij is ook leraar fotografie in het volwassenonderwijs. We brachten hem een bezoekje en in dit artikel geven we
zijn bevindingen over Krottegem.

Krottegem is met ongeveer 15 000
inwoners de grootste en ook de
oudste wijk van Roeselare. De wijk
is geschiedkundig zeer belangrijk.
Dit voel je ook doordat vele indu-
striëlen zijn teruggekeerd naar Krot-
tegem om er van hun pensioen te
genieten.
K
rottegemnaars zijn nog
altijd trots op hun wijk
omdat er een goede wijk-
werking is. Iedereen wil
wel iets doen om de wijk te doen
heropleven. Er zijn zelfs buiten-
staanders die initiatieven nemen;
zoals de rommelmarkten en het
Huis van de Voeding, dat Krottegem
terug op de kaart bracht. Er zijn 2
comités die ervoor zorgen dat de
bewoners ook betrokken worden bij
de initiatieven die de toekomst van
Krottegem bepalen.
Problemen binnen Krottegem
Het probleem met Krottegem is dat
de bewoners veel ideeën hebben
maar soms door politieke beslissin-
gen van vroeger gedwarsboomd
worden. Zo werd een aanvraag
voor een bouwvergunning van een
nieuw cultureel museum in de Ar-
dooisesteenweg afgewezen omdat
de politici in Roeselare andere plan-
nen hadden. Het zal altijd een spel-
letje blijven van ‘wie is er eerst’ en
‘wie heeft er de meeste macht’,
maar we blijven doorzetten voor
meer leefbaarheid.
Een ander probleem ligt bij de uit-
stroom van jongeren. Waarschijnlijk
zal de oudere generatie op een be-
paald moment geen motivatie meer
hebben om door te zetten omdat ze
er zelf geen voordeel meer uit kan
halen, terwijl de jongere generatie
niet geïnteresseerd is. Het is jam-
mer dat de nieuwe bewoners
meestal niet uit Roeselare afkomstig
zijn.
Roeselarenaars zijn zeer creatief,
als er een probleem is, proberen ze
het zo vlug mogelijk op te lossen.
Misschien is dit nog een overblijfsel
van vroeger, want ze staan bekend
voor hun ondernemerschap.
Hoeden en klakken
Van het vroegere klassensysteem
valt niets meer te merken, al kan je
jezelf de vraag stellen waar dit wel
nog zo is. Ik denk dat het wel een
troef is van Roeselare dat er niet
veel conflicten zijn en dat er geen
grote sociale verschillen zijn. Toch
kan de crisis de klassenverschillen
wel weer meer accentueren.
In Krottegem merk je de verschillen
niet want als je op café zit, praten
de mensen toch over dezelfde din-
gen. Cafégangers beschrijven Krot-
tegem soms in termen van de hoe-
den en de klakken. Wie naar de
Krottegemse cafés ging werd gezien
als een van de klakken, en wie aan
de andere kant van de spoorweg
iets ging drinken, was lid van de
hoeden. De klakken waren de ar-
beiders en de hoeden waren de
burgerij.
Mobiliteit
Het verkeersvrij maken van het sta-
tionsplein kan Krottegem een nieu-
we adem geven. Het plein zal een
poort naar de rest van de stad vor-
men. Als fietser vond ik het soms
frustrerend dat je met die fiets om-
leidingen moest maken omdat er
eenrichtingsverkeer gold. Met de
inwoners van Krottegem hebben we
het stadsbestuur al zover kunnen
krijgen dat ze de straten voorzien
van tweerichtingsverkeer voor fiet-
sers.
Vooroordelen
Vooroordelen zijn zo subjectief. Ik
zie enkel de positieve punten van
Krottegem en geef dan ook niet veel
aandacht aan de negatieve vooroor-
delen. We moeten de mensen probe-
ren te overtuigen dat je als Krotte-
gemnaar niet minderwaardig bent.
Veiligheid
De veiligheid in Krottegem is, in te-
genstelling tot de algemene opvat-
tingen, niet slecht. De opvatting dat
Krottegem onveilig is wordt gevormd
doordat sommige mensen een ande-
re opvoeding hebben genoten. Die
andere opvoeding maakt ons niet
beter, alleen anders. En wij kunnen
niet goed omgaan met anders. Zo
ontstaan er soms uit perceptie be-
staande conflicten, maar ik vind dat
we de keuze van anderen moeten
respecteren. Wellicht kunnen we
zelf iets leren van de anderen!
Ideeën
Persoonlijk zou ik wat meer groen in
de wijk willen zien. Vroeger stonden
er bomen langs de straat maar er
waren klachten over de bladeren.
Iedereen wil wel een boom maar wil
die niet voor zijn huis, niemand wil
de gevolgen dragen. Een ander idee
zou zijn om bijvoorbeeld in plaats
van appartementsgebouwen, wijk-
tuintjes aan te leggen.
Steffie en Emma
Krottegemse trots

Kristof Carrein is de zaakvoerder van Hannibal. Hij heeft zelf ook jaren in Krottegem gewoond, maar nu woont hij in
Schiervelde. In zijn vrije tijd is hij lid van het comité van de Kop van de Vaart.
Hannibal is een modern en creatief reclamebureau dat bestaat uit een team van ervaren lay-outers, webdesigners,
programmeurs, een tekstschrijver en een fotograaf, gelegen in het hartje van Krottegem. Met meer dan 5 jaar ervaring
op de teller nemen zij uw reclame en communicatie bloedserieus. Alles wat ruikt naar reclame nemen zij onder handen.
Op de gelijksvloers staat een grafisch team voor u klaar dat alles ontwerpt. Op de bovenverdieping vindt u de program-
meurs. Kristof pakt alles aan wat met tekst te maken heeft. Hij coördineert ook het grafische team. Johan, zijn mede-
zaakvoerder, coördineert de programmeurs.

Dag Kristof, wie of wat is Hannibal?
H
annibal is een reclamebu-
reau dat is opgestart door
de vrouw van mijn mede-
zaakvoerder, Johan. We
zijn pas sinds september beginnen
samenwerken en zijn dan ook met-
een verhuisd van Beveren naar Krot-
tegem. Aanvankelijk heette het bedrijf
’Dos Creations’, waar ik als freelancer
werkte. Bij de nieuwe samenwerking
eiste ik een nieuwe naam omdat ik
niet in de identiteit van ‘Dos Crea-
tions’ wilde treden.
Hoe zijn jullie op de naam ‘Hannibal’
gekomen?
De naam roept bij iedereen meteen
iets op; is het nu uit ‘Silence of the
Lambs’ of ’the A-team’, iedereen as-
socieert de naam wel met iets. Wij
associëren het met óns beeld van
’Hannibal’. Het is dus een ruime naam
en niet te vergelijken met bijvoor-
beeld ‘Piet’. Het is ook een korte en
krachtige naam en makkelijk te ont-
houden. Mijn tweede vereiste was dat
het een voornaam moest zijn, zo kom
je dichter bij de klanten te staan.
Daar streven we ook naar, dicht bij
de klanten te staan. Wanneer je een
vraag hebt, word je rechtstreeks ver-
bonden met de ontwerper.
Was het een bewuste keuze om jullie
bedrijf in ‘Krottegem’ te vestigen?
We vonden het wat te klein worden in
Beveren en aangezien we meer per-
soneel wilden, waren we genoodzaakt
om een groter pand te zoeken. Maar
het probleem kwam al snel ‘Waar vind
je nu nog een geschikt pand in
Roeselare?’ Er waren twee belangrij-
Hannibal verovert
Krottegem
ke punten waar we rekening mee
moesten houden: de ruimte en de
bereikbaarheid voor het personeel,
want het contact met onze klanten
gebeurt grotendeels online. We
kwamen al heel snel bij dit pand in
Krottegem terecht. Het is strate-
gisch gelegen, dicht bij het cen-
trum en toch goed bereikbaar voor
het personeel.
Bovendien vind ik Krottegem ook
een leuke plaats, want het is een
heel dynamische wijk en we hopen
dat ons bedrijf dit weerspiegelt.
En de reacties van het personeel
zijn zeer positief.
Wat merkt u op in verband met
vreemdelingen? Hebt u ooit last
ondervonden?
Tuurlijk merk ik dit, je kan er niet
naast kijken, maar ik heb nog
nooit last ondervonden. Maar tus-
sen “merken” en “last ondervin-
den” van mensen zitten er toch
een paar dimensies.
Ik vind dat vreemdelingen precies
voor diversiteit en zuurstof zorgen
in de stad. Onlangs is de spiegel
van mijn auto wel afgebroken ge-
weest, maar dit wijst natuurlijk
niet op het aantal vreemdelingen
hier in de buurt, maar op vandalis-
me en criminaliteit. Dit soort inci-
denten kunnen overal gebeuren.
Waar ik wel niet zo’n voorstander
van ben, zijn geconcentreerde
groepen van vreemdelingen zoals in
de banlieu van Parijs of Brussel. Maar
dit is natuurlijk de verantwoordelijk-
heid van het stadsbestuur. Als we de
immigranten afzonderen in getto's,
dan helpen we het volledig om zeep.
Vindt u dat er een groot verschil is
tussen de mentaliteit van vroeger en
nu in Krottegem?
Ik zou niet direct zeggen dat er een
grote mentaliteitswijziging is, maar de
vele nieuwe gebouwen in Krottegem
zorgen voor een nieuwe sfeer en een
soort aantrekkelijkheid in de wijk. Er
wordt ook veel meer georganiseerd
dan vroeger, zoals de Krottegemse
corrida, de Ransels, de rommelmarkt,
…
Maar het station zal een fysieke barri-
ère blijven tussen het centrum en de
wijk.
Vindt u de naam ‘Krottegem’ niet wat
ongelukkig gekozen?
Eigenlijk niet. Het brengt een bepaal-
de sfeer met zich mee. Krottegem is
de laatste tijd ook weer aan het ople-
ven.
Lisa D. en Fien
“Kro egem is een dynamische
wijk, net zoals ons bedrijf”

Ignace Defever is de vierde generatie die de Bonte Os Hotel & Tower uitbaat. Hij is oud-leerling aan de Broederschool
maar zag dan zijn roeping en ging school lopen aan Ter Groene Poorte. Sindsdien baat hij met veel plezier en overgave
De Bonte Os uit. Hij is al verscheidene keren in de media gekomen. In 2008 deed hij mee aan het programma ‘Chef in
Nood’.

“Van het Swingpaleis
naar Krottegem”
Ignace Defever is de 4de genera-
tie die De Bonte Os uitbaat. We
hadden het genoegen om hem te
interviewen tijdens onze project-
week over Krottegem. Het inter-
view verliep op ongeziene ma-
nier.
W
e ontmoetten Ignace
tijdens de renovatie-
werken van zijn hotel.
We kregen een warm
welkom in zijn lift, waar dan ook het
grootste deel van het interview plaats
vond. Het hek was van de dam toen
we te horen kregen dat wijlen Felice
ook nog in diezelfde lift heeft gestaan.
Maar we kwamen uiteraard niet om
over het Swingpaleis te praten. Krot-
tegem is vandaag ons hoofdonder-
werp.
Krottegemse knelpunten
“Mobiliteit is tijdens de werken een
moeilijk knelpunt, maar het stadsbe-
leid helpt ons wel,” zegt Ignace ,”we
mogen wegwijzers plaatsen waar we
willen, ook krijgen we geregeld info
over het verloop van de werken.” Ig-
nace doet nog geen uitspraak of het
vernieuwde station meer gasten zal
aantrekken voor zijn hotel.
Sociale kwesties
Als we vragen over het sociaal beleid
in Krottegem reageert meneer De-
fever dat er genoeg activiteiten zijn
maar de positieve gevolgen blijven
niet lang duren.
Vroeger, in 2001-2002, waren er ver-
scheidene acties maar het enige
wat er daar nog van overblijft is het
krantje ‘de Krottegemnaere’ en ’De
Grote Stooringe’. Tegenwoordig
organiseert Krottegem onder ande-
re de ‘Krottegemse Corrida’. Maar
om nog meer uit de sociale activi-
teiten te halen is er volgens Ignace
meer structuur nodig. Die struc-
tuur kunnen we bekomen door een
betaald persoon in te zetten die
iedereen van Krottegem kan mobili-
seren en aanzetten om deel te ne-
men aan deze sociale gelegenhe-
den.
Vooroordelen
Het alomtegenwoordige vooroor-
deel dat Krottegem vol zit met al-
lochtonen weerlegt Ignace dit aan
de hand van statistische gegevens:
er zijn niet opvallend meer vreem-
delingen in Krottegem in verhou-
ding met andere wijken in Roesela-
re. Bovendien telt Krottegem maar
3,2 procent niet-Belgen. Maar men-
sen krijgen al snel een tegenover-
gesteld gevoel omdat het overgrote
deel van de vreemdelingen in de
Ardooisesteenweg woont. Er zijn
veel etnische handelszaken en een
moskee die dit gevoel versterken.
Opmerkelijk is dat allochtonen va-
ker op straat met elkaar omgaan
dan wij.
Nog een vooroordeel: Krottegem is
een achtergestelde buurt. Ignace
zegt dat Krottegem wordt afgeschei-
den van Roeselare door de spoor-
weg. Na de bouw van de spoorweg
kreeg Krottegem al gauw het imago
van een vuile, grijze buurt. Toch
doen we er alles aan om dit beeld
de wereld uit te helpen. Maar dit is
moeilijk want jonge mensen zijn niet
snel geneigd om in Krottegem te
komen wonen. We zien wel veel
nieuwe woningen maar die worden
bewoond door allochtonen. Dit heeft
als gevolg dat ze er samen troepen
en zo raakt er een kans voor diversi-
teit in onze wijk verloren.
Ignace stelt voor om verschillende
bevolkingsgroepen zoals bejaarden,
vreemdelingen en jonge gezinnen
die een sociale woning nodig heb-
ben, samen door elkaar te laten wo-
nen. “Men kan niet eeuwig in strijd
met elkaar leven”, zegt Ignace.
Jozefien en Sam
“Men kan niet eeuwig in strijd
leven”

Vier jaar geleden vonden Nele en Peter een pand in de Sint-Hubrechtsstraat te Roeselare. Toen hadden ze al een
succesvolle zaak in Lichtervelde. Hun restaurant had de naam ‘De Steeg’. Dit verwees naar het steegje waar je door
moest om hun restaurant binnen te komen.
Ze besloten om naar Krottegem te verhuizen. Ze waren niet van Krottegem afkomstig, wel van Roeselare. Beiden zaten
ze hun volledige of een deel van hun middelbaar in de Broederschool. Het was niet zozeer de buurt dat hen aansprak,
maar vooral het pand. De naam ‘De Steeg’ namen ze mee en zo behielden ze een groot deel hun klanten. Ook het logo
werd behouden.
Het was natuurlijk mooi meegenomen dat veel faciliteiten dicht in de buurt liggen, zoals verschillende scholen, het sta-
tion en het centrum van Roeselare. Het is handig voor hun twee kinderen dat alles vlakbij ligt, zo gaan ze elke dag te
voet naar school.

Vier jaar geleden kochten Nele en
Peter hun restaurant in de Sint-
Hubrechtsstraat in Krottegem in
Roeselare.
Wat bracht hen naar deze buurt?
Een schitterende locatie
B
eiden zijn ze erg enthou-
siast over de wijk. Ze wo-
nen er zeer graag en
vinden het een schitterende
locatie voor hun restaurant. Zelf zeg-
gen ze dat ze de voordelen van de
stad hebben, zonder de nadelen.
Ze vinden het jammer dat de wijk
Krottegem een negatief imago heeft
in Roeselare en omgeving. Ze vinden
de andere benaming van de Ardooi-
sesteenweg, ‘De Gazastrook’, over-
dreven en onterecht.
Nele en Peter vinden dat iedereen
respect moet hebben voor de cultuur
van de vreemdelingen.
Hun klantenbestand is niet vermin-
derd omdat hun restaurant zich nu in
Krottegem bevindt. Integendeel, hun
zaak draait beter dan ooit.
Ze vinden het een goeie buurt om
hun kinderen te laten opgroeien, al
vinden ze dat er wat meer groen
aanwezig mag zijn. Ook een pleintje
of een ontmoetingsplaats zouden ze
een positief aspect vinden.
Ze denken ook dat de naam Krotte-
gem steeds in een positiever daglicht
komt te staan door de vele festivitei-
ten die georganiseerd worden zoals
de kermis en de optredens. Ook
meer en meer jonge bedrijven vesti-
gen zich in Krottegem.
Ze vinden dat er steeds meer en
meer een samenhorigheidsgevoel
komt.
Ze denken dat wonen in een mul-
ticulturele samenleving een posi-
tieve invloed zal hebben op de
visie die hun kinderen hebben op
de buurt en op vreemdelingen. Zo
zullen ze in hun verdere leven
minder vooroordelen hebben en
vreemdelingen meer appreciëren.
Een veilig gevoel
Nele en Peter keken ons verbaasd
aan toen we hen vertelden dat
sommigen onder ons zich onveilig
voelen wanneer ze door Krotte-
gem wandelen.
Zij hebben nog nooit een negatie-
ve ervaring gehad met een vreem-
deling. Integendeel, de incidenten
die al zijn voorgekomen, waren te
wijten aan stommiteiten van niet-
vreemde inwoners. Zo is er ooit al
eens een bloempot van hen gesto-
len.
Zo hebben ze er geen problemen
mee om hun kinderen alleen over
de straat te laten wandelen.
Hun deur staat praktisch de ganse
dag open en nog nooit hebben ze
vreemde situaties meegemaakt.
Multiculturele klanten?
Wij vroegen ons af of Nele en
Peter ook vreemdelingen over de
vloer krijgen. Dit is echter niet zo.
Zelf denken ze dat de gerechten
niet tot de culturen van de vreem-
delingen behoren.
Er zijn ooit al eens twee vreemdelin-
gen komen solliciteren, maar ze be-
sloten om de huiselijke sfeer van hun
restaurant te behouden en met hun
drieën te blijven werken.
De meeste van hun klanten komen
nog steeds uit Roeselare, maar ook
zakenmannen uit verschillende lan-
den komen over de vloer.
Wegenwerken
Ze ondervinden weinig last van de
verkeerswerken in de buurt. Hun
zaak draait nog steeds even goed, al
hebben de klanten soms wat proble-
men om de zaak gemakkelijk te be-
reiken.
Zelf denken ze dat de nieuwe stati-
onsbuurt een positieve invloed zal
hebben op de wijk Krottegem.
Zoals u wel merkt, zijn er ook een tal
van positieve aspecten aan de Krot-
tegemse buurt en vinden de bewo-
ners het een aangename buurt om in
te wonen en in te werken.
Wordt het nu niet eens tijd om de
vooroordelen over Krottegem voor
eens en voor altijd weg te laten?
Emma en Irene
“De Steeg” in Krottegem
“Een goeie buurt om onze kinderen
te laten opgroeien!”

Naar aanleiding van de projectweek rond Krottegem gingen wij enkele inwoners van de wijk interviewen. Zo gingen
we langs in bakkerij ‘Desmet’ die gevestigd is aan de O.-L.-Vr.– markt. Meneer Desmet, de bakker van bakkerij
Desmet, woont hier al heel zijn leven, zo’n 51 jaar om precies te zijn. Hij nam de zaak van zijn ouders over toen hij
trouwde.

Wat vindt u van het uiterlijk van
de wijk? De stad voert sinds en-
kele jaren een duidelijke poli-
tiek om Krottegem te moderni-
seren.
T
egenwoordig moet alles
veranderd en gemoderni-
seerd worden. Denk maar
aan de nieuwe apparte-
menten in de Mandellaan. Dit is ty-
pisch voor deze tijd. Ik vind deze
kostelijke ingrepen vaak overbodig.
Vindt u de wijk proper?
De laatste jaren is dit veel verbe-
terd. Ik zie vaak mensen van de
stadsdienst die het zwerfvuil oprui-
men en de straat in orde houden.
Tien jaar geleden daarentegen was
het hier één vuile boel.
Wat vindt u in het algemeen
over het bestuur van de stad in
Krottegem?
De gewone mensen worden steeds
op van alles gecontroleerd o.a. op
het nakomen van de belastingen.
Jammer genoeg verkwist het stads-
bestuur zelf vaak ons geld. Zo heb-
ben ze twee huizen naast de biblio-
theek onteigend om de bib uit te
breiden. Dit is echter nooit gebeurd
aangezien de locatie van de biblio-
theek zal veranderen. Het stati-
onsproject is hier ook een voorbeeld
van.
Hebt u veel hinder van de wer-
ken aan het station?
Er passeren veel minder mensen
langs de bakkerij omdat ze langs
hier moeilijk de overkant van het
station kunnen bereiken. Dit was
vroeger wel mogelijk. Voor mijn bak-
kerij is dit dus zeker een nadeel.
Voor iedereen is het moeilijk om op
een snelle manier voorbij het station
te raken. Met de auto sta je soms
sneller in Kortrijk of in Brugge dan
in het centrum.
Veel mensen spreken van een
prestigeproject. Hoe denkt u
hierover?
Sinds enkele jaren moet alles op-
geknapt en gemoderniseerd wor-
den. Dit brengt vaak veel ongemak
met zich mee en het kost boven-
dien nog veel geld. Het bestuur
zegt steeds dat er besparingen
nodig zijn, maar zelf geven ze niet
het goede voorbeeld. Als ik mijn
zaak steeds zou moderniseren zo-
als het bestuur dat met de stad
doet, was ik al lang failliet.
Krottegem krijgt vaak kritiek
op de aanwezigheid van de
vele vreemdelingen in dit deel
van de stad. Hoe staat u daar
tegenover?
Natuurlijk zijn er meer vreemdelin-
gen dan vroeger. Dan bedoel ik
niet alleen in de Ardooisesteen-
weg, ook hier in de buurt van de
O.-L.-Vr.-markt wonen meer al-
lochtonen. Sinds de komst van de
moskee trekt Krottegem ook meer
vreemdelingen van buiten de wijk
aan. Op vrijdag staat het plein vol
met auto’s van bezoekers aan de
moskee, wat dan wel weer positief
is voor mijn bakkerij.
Zelf heb ik hier geen problemen
mee.
Wat denkt u over het verdwij-
nen van de plaatselijke biblio-
theek?
Dit is natuurlijk spijtig. Mijn zaak zal
hierdoor ook getroffen worden, zoals
dit ook gebeurd is na het verdwijnen
van het plaatselijke postkantoor.
Veel mensen kwamen hier langs na
hun bezoek aan het postkantoor.
Het stadsbestuur wil verkeer in de
stad mijden maar dan richt ze de
bibliotheek te midden van de stad
in. Hier is het al moeilijk om te par-
keren en tijdens de spitsuren is het
moeilijk om het centrum te bereiken.
Willen ze dan dat iedereen met de
fiets komt? Dit werkt toch ook niet.
Sinds enkele jaren is er geen
ophaling meer van het groot
huisvuil in Krottegem? Vindt u
dit een groot verlies?
Het is zeker spijtig. Enkelen hebben
er jarenlang misbruik van gemaakt
door er dingen bij te gooien die ver-
boden waren. Uiteindelijk is het af-
geschaft en worden ook wij gestraft.
In de wijk Krottegem zijn er
heel wat verenigingen. Ook zijn
er activiteiten zoals de Corrida
en de regelmatige rommel-
markt. Zijn dit positieve initia-
tieven?
Voor mijn zaak is dit zeker positief,
dan mag ik al eens wat meer bak-
ken. Het is ook een gelegenheid
voor de mensen van buiten Krotte-
gem om de wijk wat beter te leren
kennen.
Als u zelf iets mocht veranderen
aan Krottegem, wat zou u dan
aanpakken?
Ik woon hier graag en zou niet veel
veranderen aan de wijk.
Giel en Simon
Broden, Boeken en Belastingen
“Moderniseringen zijn niet al jd
verbeteringen”

Fabienne Corneillie heet ons meteen hartelijk welkom in haar winkel. Fabienne baat sinds
1988 haar eigen kaaswinkel uit. Fabienne begon haar kaaswinkel toen ze slechts 21 jaar oud
was. Ze vormde het huis van haar schoonouders om tot haar levensdroom, een kaaswinkel.
Sinds kleins af was ze geobsedeerd door kaas. De glimlach toen we deze vraag stelden verraad-
de dat ze even kon terugkeren naar de tijd van toen.
We mochten onmiddellijk plaats nemen aan de keukentafel. Ze woonde oorspronkelijk in ‘De
Tassche’, waar ze ook actief was als chiroleidster. Maar 25 jaar geleden maakte ze de stap naar
Krottegem.
Fabienne is een levendige vrouw die in vele verenigingen haar steentje bijdraagt. Haar man is
voorzitter van de Handelsvereniging Ardooisesteenweg die deelt uitmaakt van het Centrum
Roeselare, een verzameling van 9 handelsstraten. Fabienne zit ook in het koor van Krottegem,
en neemt met plezier deel aan allerhande evenementen die in de wijk worden georganiseerd.

Krottegemse kaas
Met het Kaashoeveke beschikt
Krottegem over zijn eigen kaaswin-
kel. We stelden Fabienne Corneillie
enkele vragen over leven en weren
in Krottegem.
Evolutie van de wijk
Is er veel veranderd in Krottegem
sinds uw intrek hier?
J
a, er is enorm veel veran-
derd, vooral demografisch.
Er wonen hier heel veel
nationaliteiten samen. Veel
handelaars worden ook al een dag-
je ouder, en hebben hun zaken
moeten sluiten.
Voelt u zich veilig in de buurt?
Ja, dat valt best mee, maar als ik ‘s
avonds het huis uit moet naar de
koorrepetitie neem ik altijd de au-
to. Ook mijn dochter voer ik altijd
met de auto als ze uit gaat. We
moeten natuurlijk niet altijd bang
zijn van vreemdelingen, ook de
Belgen kunnen soms raar uit de
hoek komen.
Is Krottegem een volkse buurt on-
danks de verschillende nationalitei-
ten?
Ja, er hangt hier wel een bepaalde
sfeer. Een nauwe samenhang is er
echter wel niet, maar toch leeft er
hier iets.
Openbare werken, mobiliteit
en parkeergelegenheid
Ondervindt u last van de werken
rondom het station?
Een tijdje heb ik daar wel last van
gehad, toen alles afgesloten werd
rondom het station. Maar een groot
voordeel was dat de straat niet
voor mijn winkel opgebroken werd.
Zo had ik er niet zo heel veel last
van. Ik heb ook geen passageklan-
ten, maar voornamelijk vaste klan-
ten.
Wat denkt u over de parkeermoge-
lijkheden in de Ardooisesteenweg?
Voor mij is dat geen probleem. Er
zijn wel sommige mensen die hier in
de buurt werken, die de parkeer-
plaatsen voor en rondom mijn win-
kel gebruiken. Maar de parking hier-
naast is een grote troef.
Sociale omgang in de wijk
Heeft u veel contact met de buren?
Zeker en vast, we hebben een goed
contact. De parking hiernaast is na-
melijk eigendom van Meneer Rüss,
een Duitser. Hij is misschien wel een
beetje speciaal, maar je kan hem
altijd alles vragen. Ook de andere
buren wonen hier al lang, en we
ontmoeten elkaar op activiteiten in
de wijk.
Een sociale wijk heeft volgens ons
altijd een volkscafé. Is dit hier ook
zo?
Ja, we hebben er hier zelfs twee! Je
moet zeker eens iets komen drinken
in ‘stad Brugge’ of ‘Breda’. Dit zijn
twee authentieke cafés waar de
mensen graag onder elkaar het le-
ven bespreken.
Zijn er al veel initiatieven genomen
om de wijk Krottegem aantrekkelij-
ker en socialer te maken?
Zeker, neem nu bijvoorbeeld de
Krottegemse Ransels, een vereni-
ging van enkele vrienden, opgericht
door Frank Wauters. Er is ook ieder
jaar opnieuw een Krottegemse Cor-
rida, net zoals de rommelmarkt die
ook ieder jaar plaats vindt in deze
wijk. En voor de jongeren zijn er twee
aparte Chiroverenigingen.
Stadsbestuur
We kunnen ons inbeelden dat er voor
de werken een goed contact nodig is
tussen het stadsbestuur en de han-
delaars, en de mensen die hier wo-
nen? Doet het stadsbestuur genoeg
volgens u?
Ja, hier mogen we zeker niet over
klagen. Neem bijvoorbeeld de info-
avond die werd georganiseerd door
het stadsbestuur, om ons, de bewo-
ners van Krottegem in te lichten over
de werken rondom het station vorige
week dinsdag. We kregen duidelijke
uitleg. Zelfs een deel van het stadsbe-
stuur was aanwezig. Dit vind ik heel
belangrijk.
De naam Krottegem
Weet u hoe de naam ‘Krottegem’ tot
stand is gekomen?
De meningen daarover zijn verdeeld.
De ene helft meent dat de naam af-
stamt uit de tijd dat er hier veel arbei-
ders woonden. Deze hadden een laag
inkomen en konden zich enkel een
klein huisje aanschaffen. Anderen
zeggen dat de naam afkomstig is van
de invloed van de havenbuurt.
Wat vindt u zelf van de naam?
Ik vind het een zeer toepasselijke
naam. Het geeft de charme weer van
de parochie.
‘Ik ben fier op mijn buurt!’
Arnaud en Kenneth
“Ik ben ﬁer op mijn buurt!”

Belinda Eelbode is al 15 jaar actief als gids in Roeselare en omstreken. Ze houdt zich bezig met de wijk Krottegem
bijvoorbeeld via de culinaire wandelingen die zij samen met enkele andere collega's ineengestoken heeft. Ze woont
in Beveren.

Lekker Krottegem
Belinda Eelbode nam ons mee op
wandeling doorheen Krottegem.
Onze tocht begon op de O.L.V. -
markt en bracht ons tot de verste
uithoeken van de wijk. Zo maakten
we kennis met de vergeten Krotte-
gemse leefwereld. Het was een leer-
rijke ervaring!
Hoe lang bent u al gids?
I
k ben al 15 jaar gids in Roese-
lare en omstreken. Met mijn
gidsendiploma kan ik werken
in de hele Leie-streek.
Deze culinaire wandeling in Krotte-
gem kent heel veel succes; in vier
maanden hebben maar liefst dui-
zend bezoekers eraan deelgenomen.
Wat had deze wandeling als ge-
volg voor de levensomstandig-
heden van de inwoners van
Krottegem?
Dankzij deze wandeling beginnen de
stereotypes van een ‘minder ontwik-
kelde’ achterbuurt te verdwijnen. De
wandeling helpt ook mee aan de
economische ontwikkeling van de
wijk, er wordt bijvoorbeeld kennis
gemaakt met de vele winkels en on-
dernemingen in de wijk. Dit gebeurt
op een amusante en originele ma-
nier met hier en daar het proeven
van exclusieve streekgerechten. Een
aandachtspunt van de wandeling is
om aan te tonen dat de Krottegemse
bevolking niet enkel bestaat uit
vreemdelingen.
Wat waren de reacties van de
bezoekers?
De deelnemers keerden telkens te-
rug met een voldaan gevoel van te-
vredenheid. Ze waren verbaasd van
hoe dat Krottegem nog levendig en
attractief kan zijn. Er werd bijvoor-
beeld ook een gelijkaardige wande-
ling gemaakt voor het centrum van
Roeselare, maar dat bleek geen
groot succes te zijn. Het hart van
de mensen ligt in Krottegem.
Hoe zou u de situatie van de
vreemdelingen in Krottegem
kunnen omschrijven?
Eerst en vooral wil ik duiden op het
feit dat er hier niet bovenmatig veel
buitenlanders zitten. Vergeleken
met andere delen van de stad
scheelt het maar 0,5 procent wat
dus duidelijk in contrast staat met
het cliché. Er moet natuurlijk wel
rekening gehouden worden met het
verschil tussen genaturaliseerde en
niet-genaturaliseerde vreemdelin-
gen. Er wonen in Krottegem toch
een groot aantal genaturaliseerde
vreemdelingen, dit zijn mensen die
al verscheidene generaties hier wo-
nen, zich volledig geïntegreerd
hebben en de Belgische identiteit
hebben.
Hoe zit het met de veiligheid in
Krottegem?
Vroeger stond Krottegem bekend
als een onveilige en vuile wijk. In
die tijd was er veel werkloosheid
waardoor de wijk te kampen kreeg
met vele maatschappelijke proble-
men, zoals alcoholisme en crimina-
liteit. Gelukkig is dit verleden tijd,
maar dit ongure verleden blijft nog
steeds rondspoken bij vele mensen.
Alhoewel de wijk in vergelijking
met andere delen van Roeselare
zeker niet minder veilig is.
Wat zijn de voornaamste acti-
viteiten van de wijk?
Enkele mensen van Krottegem heb-
ben zich geëngageerd om een ver-
eniging (de Krottegemse ransels)
met de bedoeling om via sociale ac-
tiviteiten en projecten Krottegem te
doen herleven. Enkele voorbeelden
zijn het circus, de Krottegemse corri-
da of de kermis.
Wat zijn de belangrijkste aan-
trekkingspunten van de wijk?
Ten eerste zijn er zijn er de vele
sportmogelijkheden zoals het stadi-
on, waar er vele sporten kunnen
beoefend worden, maar ook het
voetbalveld van club Roeselare. Ten
tweede is er de bibliotheek die heel
wat mensen aantrekt. Jammer ge-
noeg voor de wijk zal met de komst
van de hypermoderne bieb in het
centrum van de stad deze biblio-
theek waarschijnlijk verdwijnen.
Zo, met de vele inspanningen van
sympathisanten en de vernieuwing
van het station ziet de toekomst er
voor Krottegem rooskleurig uit.
Denis en Emiel

Gabriël Naert heeft heel zijn jeugd in Krottegem doorgebracht. Eenenzeventig jaar lang heeft hij de wijk zien groeien
en bloeien. Vandaag woont hij er nog steeds. Hij werkte als arbeider in diverse plaatselijke bedrijven zoals Sint-Anna
en de schoenfabriek.
Hij ontving ons deze ochtend zeer enthousiast met cola en een doos overheerlijke koekjes en vertelde uitgebreid over
zijn leven in en zijn bevindingen over Krottegem.

Wat vindt u van de veiligheid in
Krottegem?
D
at kan verbeteren, vooral
omdat velen zich niet hou-
den aan de snelheidsbe-
perkingen. Er is hier noch-
tans al vaak controle geweest. Voor
mij mogen het er gerust nog meer
zijn. Hier mogen ze langs beide zij-
den van de straat parkeren, maar als
dat slechts aan één kant zou zijn,
zouden ze nog sneller rijden. Dit is
echter vandaag de dag de mentaliteit
van de mensen, alles moet snel gaan.
Zijn er hier vaak inbraken?
Daar kunnen we niet echt over kla-
gen. Als we terugblikken op de gege-
vens die we hebben tenminste; klei-
nigheden worden mogelijk niet aan-
gegeven. Als ze het nooit aangeven,
gaan we ervan uit dat dit niet vaak
voorkomt.
Heeft u soms een onveiligheids-
gevoel op straat?
Daar heb ik niet zoveel last van. De
meeste mensen ken ik hier toch wel.
Toch hebben we nu bijvoorbeeld Po-
len als overburen; ik heb er niet zo-
veel contact mee, dus kan ik niet echt
oordelen. Maar ik vind dat dat ze
zeker onze taal mogen leren als ze
zich hier komen vestigen. Dat is toch
heel belangrijk als je inkopen gaat
doen of als er een noodgeval is.
Wat hebt u aan te merken over
de immigranten in Krottegem?
Het valt vooral op in de Ardooi-
sesteenweg, waar mensen vaak bui-
ten een babbeltje slaan met elkaar.
Sommige mensen vragen zich af wan-
neer die mensen dan werken, maar
het zou ook kunnen dat zij met iets
minder al tevreden zijn, dat weet ik
niet. Ze hebben mij nog nooit iets
misdaan, en zolang ze vriendelijk
zijn, kan je daar zeker geen kritiek
op geven. Je moet ze ook niet alle-
maal over één kam scheren. Ze bou-
wen hier ook een familie op. Het zijn
ook maar mensen. Als gepensioneer-
de zie ik natuurlijk veel, toen er hier
laatst straatwerken waren, vond ik
zelfs dat de immigranten harder
werkten dan de Belgen, en naar men
zegt zelfs aan een minder loon.
Heeft u opmerkingen op het
stadsbestuur betreffende de
voorzieningen in Krottegem?
Het valt allemaal heel goed mee,
enkel vind ik dat wanneer het ge-
sneeuwd heeft, ze in de wijken ook
wel eens mogen strooien. Je moet
mij niet komen vertellen dat ze na
het strooien geen tijd meer over
hebben. Het kost misschien wat
meer, maar de mensen hier betalen
ook belastingen. Dit houdt mij wel
bezig als een iets oudere man.
Om even naar het verleden te-
rug te keren, hoe was uw
schooltijd hier in Krottegem?
Ik volgde les aan de stadsschool, die
nu al verdwenen is. Het was veel
strenger dan tegenwoordig, maar
toch niet zonder reden. De lagere
school besloeg toen ook nog acht
jaar. Ik ben tot mijn veertiende naar
school geweest en dan gaan werken.
Vind je het systeem van vroeger
beter?
Het valt mij wel op dat de kinderen
zich nu sneller ontwikkelen en slim-
mer zijn dan vroeger, maar in mijn
tijd hadden we nog meer tijd om te
ravotten. We hadden altijd wel een
doel, wat nu minder het geval is.
Wat hadden jullie als vrijetijds-
besteding?
Mijn moeder had haar handen vol
aan het huishouden en mijn vader
moest ook hard werken. Er waren
wel af en toe circussen en kermissen.
Dat was altijd een hele belevenis.
Het was ook leuk om de paarden te
zien die van het station naar het
slachthuis wandelden. Er was niet
altijd geld ter beschikking, daarom
verzamelden we bijvoorbeeld soms
blikken dozen, die we dan konden
inwisselen bij ijzerhandelaars. Met
Sint-Maarten gingen we rond bij de
mensen om wat geld te krijgen. Met
het weinige dat we kregen, kochten
we dan wat snoep. Dat was toen een
luxeartikel voor ons. Of toen mijn
vaders fiets gestolen was, moest hij
zijn spaargeld gaan afhalen om een
nieuwe te kunnen kopen. Dit is niet
meer van deze tijd. De mensen ver-
plaatsten zich ook veel vaker met de
fiets.
Was men vroeger socialer?
Ja, ze kwamen meer op straat om
een babbeltje te slaan en de kin-
deren hadden ook veel meer discipli-
ne. Wij moesten niet vragen om
meer, want dat kregen we niet.
U hebt ook in de bouwsector ge-
werkt, heeft u nog meegewerkt
aan projecten in Krottegem?
Ja, ik heb meegeholpen bij de bouw
van het station. Ons bedrijf heeft de
pilaren gegoten in beton en het heeft
geld moeten neerleggen om dit te
mogen doen. Iedereen wou er zijn
voordeel uithalen, daardoor is het
bedrijf failliet gegaan.
Wij danken u voor dit interview.
Graag gedaan..
Tim en Seppe
Tussen koekjes en cola

Miet Lefevere is geboren in Krottegem. Als jong meisje speelde ze vaak de zondagnamiddag in de gebouwen die
we nu als de Chirolokalen kennen. Toen de pastoor geen toezicht meer kon houden, besloot Miet samen met enkele
andere meisjes om de Chiro voor meisjes op te richten en de leiding op zich te nemen. Toen ze geen leidster meer
was, ging ze mee als kookouder op kamp. Toen ze trouwde, verliet ze Krottegem om aan de andere kant van
Roeselare te gaan wonen. Al snel miste ze het sociale leven in Krottegem. Niet veel later trok ze dus terug naar
haar vertrouwde wijk, ‘t Slyperke. Ook nu doet ze nog veel vrijwilligerswerk. Ze is onder andere voorzitster van de
vereniging ‘Femma’. Zo helpt ze, samen met andere verenigingen, een vijfdaagse rond “de wijk achter de statie”
organiseren. Daarnaast geeft ze ook vormselcatechese aan de vormelingen van de parochie.
Miet is dus duidelijk een bezige bij!

Miet Lefevere is geboren en
getogen in Krottegem. Ze is
een actieve burger die zich
inzet in verschillende vereni-
gingen. Zijn al de clichés over
Krottegem nu eigenlijk wel te-
recht?
De wijk achter de statie
K
rottegem heeft een
slechte naam, maar
heeft toch veel meer
troeven dan je denkt. Er
zijn namelijk veel sociale evene-
menten. Maar het is natuurlijk wel
moeilijk om één sociale groep te
vormen want er is een grote taal–
en cultuurbarrière. Het is er aan-
genaam wonen met weinig ver-
keer en veel mogelijkheden, en
de wijk is goed gelegen. Als je
over Krottegem praat, is het eer-
ste wat Miet ons weet te vertel-
len:”Krottegem is de wijk achter
de statie...”.
Verenigingsleven
Er zijn verenigingen voor jong en
oud. Een van de oudste verenigin-
gen is de Chiro. Eerst was er de
jongens-Chiro: ‘Trefferke’, daar-
na ook de meisjes-Chiro: ‘Vlo’ke’.
Naast deze jeugdbewegingen zijn
er ook nog verenigingen voor ou-
deren: Femma, en voor de gepen-
sioneerden: Okra. Ook de Rijks-
wacht en het Vrouwenhuis zijn
belangrijke sociale plaatsen. Ver-
volgens was er ook nog De Zoete
Pinte: hét ontmoetingscafé van
Krottegem. Niemand wordt hier
Het leven zoals het is:
Krottegem.
uitgesloten: ‘De Drempel’ voorziet
begeleid wonen voor (mentaal)
gehandicapten. Ook voor de minder
bedeelde gezinnen is er een organi-
satie: ‘De Trompet’, die gevestigd is
in de Ardooisesteenweg. Hier kan
je voor zeer weinig geld een maal-
tijd bekomen. Er is hier dus echt
wel een goed armoedebeleid.
Leuk leven
“Een probleem met de veiligheid?
Daar merk ik niets van!” Volgens
Miet is het in haar wijk heel rustig.
Je kan er gezellig wandelen in de
natuur, het is dicht bij het stads-
centrum en het is er aangenaam
wonen. Enkel op vrijdag rond 15u
is het niet zo rustig want dan is er
dienst in de Moskee. Het is een
jeugdvriendelijke buurt: er is een
school aanwezig en er zijn voldoen-
de recreatiemogelijkheden. Er is
voldoende sportinfrastructuur, zoals
het stadion en een voetbalveld. De
mooie stijl van de oude huizen is in
de Bataviawijk bewaard gebleven,
en dat vindt Miet de moeite. Ook
de bekende sporter Jean-Pierre
Monseré was een inwoner van
Krottegem.
Veranderingen in Krottegem
Krottegem staat niet stil: het blijft
steeds uitbreiden. Wat vroeger één
grote wijk was, zijn nu verschillen-
de wijken. Vele van die wijken zijn
zeer actief. Vroeger stond Krotte-
gem voor arme arbeiders, nu staat
het echter voor een multiculturele
buurt. Dit is pas de laatste 5 jaar
het geval. Iedereen heeft hier res-
pect voor elkaar, zolang men maar
niet niet te bezitterig wordt.
De laatste tijd zijn er veel positieve
vernieuwingen in Krottegem, maar
dat de bibliotheek gaat verhuizen
vinden ze een spijtige zaak.
Krottegem uniek
Hier vond voor het eerst een kerst-
boomverhakseling plaats. Ook de
manier waarop de verschillende cul-
turen met elkaar omgaan is verras-
send positief.
Krottegem in de kijker
Vroeger had iedereen een negatief
beeld over Krottegem. Dit is nu al
veel verbeterd dankzij de positieve
belichting in de media. Ook ‘De bon-
ten os’, een hotel, werkt actief mee
aan een goed imago. Er vinden veel
evenementen plaats, zoals de Krot-
tegemse Corrida en de jaarlijkse
kermis.
Als we allen tezamen werken en
onze ingesteldheid wat veran-
deren, dan komt het mooie
Krottegem eindelijk tot zijn
recht.
Eline en Trui
“Hier hee iedereen respect
voor elkaar“

Marie-Madeleine Vanhaverbeke woont al bijna heel haar leven in Krottegem. Als kind woonde ze voor een
tijdje in Beveren, maar sinds haar twaalfde al kan je haar in Krottegem vinden, en daar is ze trots op.
Ze begon haar carrière als kleuteronderwijzeres in de Spanjeschool. Daar werkte ze 33 jaar met veel plezier. Nu
ze met pensioen is, blijft ze nog steeds bezig, want vandaag de dag zet ze zich in voor verschillende projecten.

Interview met (bekende) krottegemnaren

Interview met (bekende) krottegemnaren

Recommended

Recommended

More Related Content

Similar to Interview met (bekende) krottegemnaren

Similar to Interview met (bekende) krottegemnaren (20)

More from broederschoolkrottegem

More from broederschoolkrottegem (6)

Interview met (bekende) krottegemnaren