Presentación na que se describen os mamíferos mariños, a súa clasificación, as súas características e algunhas curiosidades, a partir de imaxes obtidas na rede.
Presentación na que se describen os mamíferos mariños, a súa clasificación, as súas características e algunhas curiosidades, a partir de imaxes obtidas na rede.
Presentación para o segundo curso do primeiro ciclo de Educación Primaria dos animais vertebrados (mamíferos, aves, réptiles, anfibios e peixes) e invertebrados (só insectos)
Presentación para o segundo curso do primeiro ciclo de Educación Primaria dos animais vertebrados (mamíferos, aves, réptiles, anfibios e peixes) e invertebrados (só insectos)
O concello de Vimianzo está situado, na súa maior parte, no núcleo do Val de Soneira -o val do río Grande-. Conta con dous pequenos tramos de litoral, na costa ao mar aberto e no interior da Ría de Camariñas. Está protexido no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
A ría de Corme e Laxe está situada na Costa da Morte. Ábrese entre as puntas do Roncudo (ao norte) e Laxe (ao sur), na saída ao mar do río Anllóns. Nesta ría pódense distinguir dúas áreas diferenciadas: o interior, formado polo esteiro do Anllóns, protexido da forza do mar por unha barra de area de 2 km; e o resto do espazo, máis aberto, rochoso e recortado con algunhas zonas abrigadas nas que hai praias. As vilas máis importantes son Corme, Ponteceso e Laxe. Está protexida no LIC/ZEC “Río Anllóns” e “Costa da Morte” e na ZEPA “Costa da Morte”.
O concello de Ponteceso está situado na marxe dereita da ría de Corme e Laxe e na costa de mar aberto, entre as puntas do Roncudo e Queimada. Os principais núcleos de poboación son Ponteceso e Corme. Acolle áreas de grande valor paisaxístico e biolóxico asociados ás costas e ao río. Está protexida nos LICs/ZECs “Costa da Morte” e “Río Anllóns” e na ZEPA “Espazo Mariño da Costa da Morte”.
O concello de Laxe está situado no corazón da Costa da Morte, entre a ría de Corme e Laxe e o litoral de mar aberto. Ten unha costa moi diversa na que se alternan grandes areais e marismas, ría, enseadas, cabos, illotes, furnas... con tramos expostos e protexidos, zonas baixas e elevados cantís. É dun grande interese paisaxístico, xeolóxico e biolóxico. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte” e na Paisaxe Protexida “Penedos de Traba e Pasarela”.
O concello de Camariñas está situado no centro da Costa da Morte. Ten unha parte de costa moi exposta polo norte e o oeste e outra parte protexida, dentro da ría, polo sur. Acolle importantes áreas de interese paisaxístico, xeolóxico, ecolóxico e cultural. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”,no Sitio Natural de Interese Nacional “Cabo Vilán” e no Lugar de Interese Xeolóxico “Praia do Trece”.
CABANA DE BERGANTIÑOS está situado no fondo e na banda sur da ría de Corme e Laxe, onde ten un amplo tramo de litoral, en parte protexido nos LICs/ZECs “Río Anllóns” e “Costa da Morte”.
O concello de Malpica de Bergantiños forma parte do tramo de litoral coñecido como Costa da Morte, unha sucesión de cantís abruptos entre os que se atopan algunhas praias e que inclúe as illas Sisargas.
Acolle importantes valores naturais e culturais. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
O concello de Carballo forma da parte da Costa da Morte, unha costa exposta aberta ao océano e moi diversa, na que se alternan grandes areais e marismas, enseadas cabos, illas... con zonas baixas e elevados cantís. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
O concello de Arteixo atópase na fachada atlántica, no comezo do tramo de costa coñecido como “A Costa da Morte”. Nos seus 19 km de costa atópanse cantís de distintas alturas, esteiros, coídos e extensos areais. É unha costa dun grande valor ecolóxico, paisaxístico e xeolóxico, cunha importante actividade industrial e turística. Unha parte está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
O concello de A Laracha ten unha única parroquia que da ao mar, Caión. Está situada na Costa da Morte e ten un litoral que alterna cantís e areais de grande valor paisaxístico e biolóxico.
A costa comprendida entre a Punta de Mera e Torella é un espazo de mar aberto que separa as rías da Coruña e Betanzos-Ares. Un espazo de enormes valores paisaxísticos e ecolóxicos.
É unha ría curta e ampla, que se abre entre as puntas do Seixo Branco e Herminia, cunha separación de 4 km, e unha lonxitude total de 14 km, dos que case a metade corresponden á chamada ría do Burgo formada polo esteiro do Mero, que está separada da parte máis ancha pola frecha de Santa Cristina.
O concello de Oleiros ten unha liña litoral de case 40 km. Unha parte na ría do Burgo, outra na ría da Coruña, unha terceira mirando ao mar aberto e outra na boca da ría de Betanzos. Parte está protexida no LIC/ZEC e Monumento Natural “Costa de Dexo e Seixo Branco”
O concello da Coruña ten unha costa moi recortada e variada, parte na ría, onde se atopa o porto da cidade, e parte en mar aberto onde se suceden cantís e fermosas praias como as de Orzán e Riazor.
2. Os equinodermos son invertebrados
mariños co corpo brando, sen segmentar,
de simetría radial (pentámera) e cuberto por
un exoesqueleto de pezas calcárias.
Reprodúcense por ovos e desenvólvense
con metamorfose.
Coñécense unhas 7.000 especies das que en
Galicia hai catalogadas 140.
4. CRINOIDEOS
Corpo en forma de copa
con cinco brazos
ramificados e flexibles.
Teñen a boca e o ano na
mesma cara do disco.
(625 especies)
Comátula (Antenon bifida). Vive enriba
das rochas e algas, desde a costa ata
500 m de profundidade.
5. ASTEROIDEOS
Corpo de forma estrela e exoesqueleto formado por placas articuladas.
(Unhas 1.500 especies).
6. Estrela de capitán (Asterina gibbosa).
Unha das poucas estrelas de mar
hermafroditas. Comeza sendo macho
e transfórmase en femia máis tarde.
Vive debaixo as pedras, desde a liña
de marea ata os 20 m.
7. Estrela de mar, gradicela
(Marthasterias glacialis). Un
equinodermo que vive nos
fondos rochosos ata os 50 m.
É carnívora e depredadora
moi voraz.
8.
9. Gradicela (Asteria rubens). Atópase
desde o litoral ata os 200 m de
profundidade. É un activo depredador
nos parques de cultivo de moluscos.
10. OFIUROIDEOS
Corpo de forma estrelada
cun disco central ben
diferenciado, brazos
finos e sistema dixestivo
sen ano. Unhas 2.000
especies.
Ophiothrix fragilis
14. Ourizo de mar (Paracentrotus lividus).
Equinodermo que vive nos fondos rochosos
costeiros ata 50 m de profundidade,
xeralmente formando grupos.
15.
16.
17. Ourizo de area (Echinocardium cordatum).
Vive enterrado na area nas praias de costas
expostas ata os 200 m de profundidade.
18.
19. HOLOTUROIDEOS
Corpo cilíndrico de sección pentagonal cuberto con placas
pequenas e dispersas, e boca rodeada de tentáculos filtradores.
Unhas 1.150 especies.
aparato dixestivo
gónadas
órgano de Cuvier
cloaca
aparato respiratorio
boca
sistema nervoso
sistema
ambulacral
20. Cacahuete (Cucumaria normani).
Atópase entre as rochas ou sobre as
cordas das bateas ata 20 m de
profundidade. Aliméntase filtrando
partículas cos tentáculos que rodean
a boca.
