Η ναυμαχία του Ναβαρίνου

1. Τρίτη Εν. κεφ. 15
Η παρέμβαση των μεγάλων
Δυνάμεων και η Ναυμαχία του
Ναυαρίνου
Ούρδας Ιωάννης 2013

2. Στο χάρτη βλέπετε
τις μεγάλες δυνάμεις
της Ευρώπης.
Ήταν η Ρωσία, η
Πρωσία , η Αυστρία,
η Αγγλία και η
Γαλλία.

3. Το Συνέδριο της Βιέννης απ' όπου ξεκίνησε η Ιερά
Συμμαχία. Γκραβούρα του Ζ. Γκοντφρουά
Στις 26 Σεπτέμβρη 1815 υπογράφεται στο Παρίσι η Πράξη της Ιεράς
Συμμαχίας. Την πράξη υπογράφουν ο τσάρος της Ρωσίας Αλέξανδρος ο Α`, ο
αυτοκράτορας της Αυστρίας Φραγκίσκος ο Α` και ο βασιλιάς της Πρωσίας
Φρειδερίκος Γουλιέλμος ο Γ`. Στις 19 Νοέμβρη 1815 στην Ιερά Συμμαχία
προσχώρησε και ο βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος ο ΙΗ'

4. Το Συνέδριο της Βιέννης απ' όπου ξεκίνησε η Ιερά
Συμμαχία. Γκραβούρα του Ζ. Γκοντφρουά
Το Νοέμβριο του 1820 στο Συνέδριο της Ιεράς Συμμαχίας η Ρωσία, η Πρωσία
και η Αυστρία υπέγραψαν πρωτόκολλο, που διακήρυσσε το δικαίωμά τους να
επεμβαίνουν στρατιωτικά σε τρίτες χώρες, με σκοπό την αντιμετώπιση των
επαναστατικών κινημάτων. Προσπαθούσαν να προστατεύσουν τα σύνορα των
κρατών τα οποία ήθελαν να μείνουν ως είχαν εκείνη την εποχή.

5. Οι Τούρκοι απαγχονίζουν στην Κωνσταντινούπολη τον πατριάρχη Γρηγόριο Ε', σε
αντίποινα για την Ελληνική Επανάσταση.
Οι Τούρκοι συνέλαβαν τον πατριάρχη ,ο πατριάρχης Γρηγόριος προχώρησε λίγα
βήματα, γονάτισε και έσκυψε το κεφάλι, περιμένοντας το μαχαίρι του δημίου. Αλλά
ο κοτσίμπασης του έδωσε λάκτισμα και του είπε αγρία «καλκ γιου ρου» (σήκω και
προχώρα) και, όπως ο πατριάρχης από το γήρας και την εξάντληση δεν μπορούσε
να σηκωθεί, τον βοήθησε o ίδιος. Δύο στρατιώτες τον υποβάσταζαν για να
συνεχίσει την πορεία στον ανηφορικό δρόμο προς το Πατριαρχείο.
Όταν έφτασαν εκεί χρειάσθηκε να περιμένουν η αγχόνη δεν είχε στηθεί ακόμη.
Είχε αποφασιστεί για τον πατριάρχη θάνατος με απαγχονισμό στη μεσαία από τις
τρείς εξωτερικές θύρες του Πατριαρχείου.

6. Η είδηση του απαγχονισμού του
Πατριάρχη και οι διώξεις των
χριστιανών προκάλεσαν την οργή του
Τσάρου της Ρωσίας.
Ο πρεσβευτής του στην
Κωνσταντινούπολη φεύγει από την
Πόλη, σε ένδειξη διαμαρτυρίας και οι
σχέσεις των δυο κρατών επιδεινώθηκαν
Τσάρος της Ρωσίας Αλέξανδρος Α΄

7. Μετά την πτώση της Ακρόπολης
(24 Μαΐου 1827) η Επανάσταση
του '21 κινδύνευε να σβήσει. Στην
Ηπειρωτική Ελλάδα είχε
κατασταλεί και μόνο στο ανατολικό
τμήμα της Πελοποννήσου
παρέμενε ζωντανή. Κι εκεί, όμως,
απειλείτο από τον Ιμπραήμ, που
σκόπευε να εκστρατεύσει κατά του
Ναυπλίου και της Ύδρας.
Οι μεγάλες δυνάμεις άρχισαν να
μεταβάλλουν τη στάση τους
απέναντι στους επαναστατημένους
Έλληνες. Άρχιζαν να βλέπουν πιο
ευνοϊκά την επανάσταση. Ο μεγάλος
ανταγωνισμός μεταξύ τους ιδιαίτερα
όταν η Αγγλία άρχισε να είναι
φιλική προς τους Έλληνες
ανάγκασε και τη Ρωσία να αλλάξει
τη στάση της και να μην είναι
αρνητική όσον αφορά την
ανεξαρτησία των Ελλήνων

8. Ο νέος Υπουργός Εξωτερικών της Αγγλίας
Γεώργιος Κάνινγκ, ήταν φιλέλληνας. Έτσι, στις 24
Ιουνίου 1827 υπογράφτηκε στο Λονδίνο συνθήκη
μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας, που καθόριζε
τα της ανεξαρτησίας της Ελλάδας.
Σύμφωνα με τη συνθήκη, ιδρυόταν ελληνικό κράτος
υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου, με σύνορα τον
Αμβρακικό και τον Παγασητικό Κόλπο. Στη
Συνθήκη Ειρηνεύσεως της Ελλάδος υπήρχε κι ένα
μυστικό άρθρο, που προέβλεπε την επέμβαση των
τριών δυνάμεων, εάν οι δύο εμπόλεμοι δεν δέχονταν
τους όρους της σύμβασης.

9. Χάρτης με την πρόταση των μεγάλων δυνάμεων για την δημιουργία
του ανεξάρτητου κράτους.

10. Το 1827 η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία υπέγραψαν στο Λονδίνο συνθήκη που
καλούσε τους εμπολέμους να κάνουν ανακωχή και να αρχίσουν
διαπραγματεύσεις για τη δημιουργία αυτόνομου ελληνικού κράτους.
Οι Τούρκοι ενθαρρυμένοι από τις στρατιωτικές τους επιτυχίες απέρριψαν την
πρόταση.

11. Ο στόλος των μεγάλων δυνάμεων με ναυάρχους τους
Δεριγνί--------------Γαλλίας
Κόδριγκτον-------------------Αγγλίας
Χέυδεν ---------------Ρωσίας
Κατέπλευσε στην Πύλο για να εφαρμόσει την απόφαση των
μεγάλων δυνάμεων
Κόδριγκτον Χέυδεν Δεριγνύ

12. Ο Ιμπραήμ δεν συμμορφώθηκε και σε μια συμπλοκή χτύπησε τη βάρκα με
τους διαπραγματευτές αυτό ήταν η αφορμή για να αρχίσει η ναυμαχία.

13. Οι ενωμένες ναυτικές δυνάμεις των συμμάχων αντιμετώπισαν με επιτυχία
τον Οκτώβριο του 1827 τον στόλο των Τούρκων και των Αιγυπτίων
καταστρέφοντάς τον ολοκληρωτικά. Η νίκη αυτή ήταν πολύ σημαντική και
επιτάχυνε τις εξελίξεις για τη δημιουργία του ελληνικού ανεξάρτητου
κράτους.

16. Ούρδας Ιωάννης 2013
Καλό διάβασμα