2. Główne zmiany w podaży turystycznej w Polsce po 1989 roku
• Powstanie prywatnego sektora biur podróży, atrakcji, bazy noclegowej….
• Wejście na rynek sieci hotelowych i nowych form zarządzania
• Powstanie sektora MICE (przemysłu spotkań)
• Nowe zawody i specjalizacje , instytucje (PCO, Venue Finding Agency, Film Commisson, agencje eventowe…)
• II i III pakiet liberalizacji lotnictwa
• Tanie linie lotnicze
• Wprowadzenie ceny netto przez linie lotnicze dla agentów
• OTA i metasearch…
• Zmiany w łańcuchu dostaw produktu turystycznego
• sharing economy czy shadow hospitality economy? Ekonomia współdzielenia czy szara strefa?
Poszukiwanie narzędzi wsparcia zarządzania turystyką i popytu…
• Bank Turystyki
•Gwarancyjny Fundusz Turystyczny (pierwszy projekt z lat 90-tych upadł)
•Zmiany ulokowania turystyki w centralnej administracji rządowej
• Programy rozwoju turystyki i strategie regionalne/lokalne
•Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalny
•Polska Agencja Rozwoju Turystyki
•Regionalne Programy Operacyjne
•Instytut Turystyki
•Polska Organizacja Turystyczna, Regionalne i Lokalne Organizacje Turystyczne, lokalne Convention Bureaux, LGD…
•Izby Turystyczne i stowarzyszenia branżowe
3. Narzędzia wsparcia popytu i podaży w innych krajach
•zróżnicowane stawki podatku VAT
• podatek lokalny i klimatyczny
•czeki wakacyjne
•specjalne fundusze dla turystyki młodzieży
• zróżnicowanie podatku dla usług hotelarskich w zależności od koniunktury
•refundacja VAT lub kosztów przy lokowanych produkcjach filmowych
•wsparcie finansowe ze środków publicznych zleceniodawców kongresów
• dzierżawa infrastruktury dla samorządu gospodarczego
•znaki jakości
• zróżnicowanie regionalne terminów wakacji letnich
•branżowe fundusze inwestycyjne
•prawo „ śniegowe”
• programy finansowe wsparcia ożywienia popytu posezonowego
•kompleksowe regulacje prawne dla gospodarki turystycznej
4. Niezależnie od przyjmowanych rozwiązań można pokusić się o wyszczególnienie
procesów tez, których wpływ na rozwój gospodarki turystycznej będzie stały i można
je przyjmować jako „pewniki” otoczenia, kształtującego rozwój turystyki:
• sektor prywatny ma i będzie miał coraz bardziej sprzeczne interesy ekonomiczne wewnątrz
branżowe, w tym naturalne, wynikające z globalizacji czy procesu kształtowania się grup
interesów,
• istnieje i będzie istniał częściowy konflikt interesów i celów sektora publicznego i prywatnego,
• zmniejszy się rola budżetu państwa w finansowaniu marketingu poprzez NTO,
• ewolucji ulegną zadania NTO i środki ich realizacji,
• nastąpi regionalizacja marketingu i zarządzania,
• brak narzędzi prowadzenia kompleksowej polityki turystycznej w kompetencjach ministra
właściwego d/s turystyki (w większości krajów),
• zmiana roli agencji rządowych od decyzyjnej i wykonawczej w stronę zachęcanie poprzez różne
instrumenty do budowania długoterminowych i partnerskich związków między różnymi
podmiotami rynku turystycznego,
• niski poziom zdolności ekonomicznej samorządu gospodarczego.
• Rozwój obszarów komercjalizacji przez pośredników na bazie sharing economy
• Następuje coraz większa atomizacja popytu
5. Decentralizacja prawodawstwa UE powinna powstrzymać się od stanowienia prawa, które nie wymaga
centralizacji
Samoregulacja Promocja samoregulacji i unikanie „przeregulowania”
Ograniczanie biurokracji Zmniejszenie liczby procedur administracyjnych jako klucza zwiększania
konkurencyjności przedsiębiorstw
Łatwiejszy dostęp do funduszy dla
małych i średnich przedsiębiorstw
Branża turystyczna powinna mieć większy dostęp do instrumentów
finansowych UE
Nie utrudniać tworzenia nowych
miejsc pracy
Należy unikać tworzenia nowych przepisów UE w zakresie zatrudnienia,
które mogłyby zniszczyć wyniki branży w zakresie zwiększania liczby
miejsc pracy. Elastyczność czasu pracy ma kluczowe znaczenie dla
utrzymania poziomu usług w branży hotelarskiej
Kanały dystrybucji – uczciwa
konkurencja w dystrybucji online
Dominująca pozycja portali OTA, pozwala im na wymuszanie rozwiązań
powodujących, że przedsiębiorcy tracą kontrolę nad swoimi cenami .
Polityka wizowa Zastosowanie przemyślanych procedur wizowych, w szczególności, w
odniesieniu do turystów z krajów BRICS
Dostępność – mniejsze obciążenia dla
MŚP
Proces legislacyjny powinien w jak największym stopniu odbywać się na
poziomie krajowym a nie unijnym, co umożliwi zwiększenie
efektywności.
Prawa autorskie – użytkownicy
powinni mieć jasno określone zasady
regulujące sektor audio-wizualny
Po przyjęciu nowej dyrektywy w sprawie zbiorowego zarządzania
prawami autorskimi, podobne przepisy tworzone przez UE powinny
również regulować sektor audio-wizualny według idei „one-stop-shop”.
Stawki VAT Obniżona stawka podatku VAT zwiększa konkurencyjność krajów
europejskich. Państwa członkowskie powinny nadal mieć możliwość
stosowania obniżonych stawek VAT na usługi np. hotelarskie
Wyrównanie warunków dla wszystkich
w branży turystycznej
Jednolite uregulowania warunków konkurencyjności „sharing economy” i
tradycyjnych usługodawców.
Wybrane, definiowane bariery i postulowane ich usunięcie na poziomie europejskim
Na podstawie
publikacji IGHP
6. POLSKA EUROPA
Zatomizowany rynek touroperatorów Koncentracja kapitałowa, integracja pozioma a nawet pionowa
Pojedyncze agencje podróży markowe sieci sprzedaży
Polska posiada najniższy w Europie wskaźnik miejsc w obiektach hotelowych na 10 tys. mieszkańców
Wykorzystanie hoteli - im niższa kategoria tym niższe wykorzystanie Wykorzystanie hoteli- im niższa kategoria tym większe wykorzystanie
Tylko 10% hoteli na świecie posiada narzędzia do zarządzania przychodami a w Polsce co najwyżej 7%
6 % hoteli przynależy do sieci a posiada 18% rynku pokoi
(za 2013 rok)
W Stanach Zjednoczonych wskaźnik usieciowienia hoteli wynosi 70 %
a w krajach Unii Europejskiej średnio 30 %
ROTy i LOT-y ograniczone do podstawowych usługodawców
turystycznych
Silne DMO gromadzące wszystkich lokalnych beneficjentów , w tym
spoza bezpośredniego sektora turystycznego
Nieliczne konsorcja marketingowe w hotelarstwie Liczne konsorcja marketingowe w hotelarstwie chociaż jest tendencja
spadku ilości członków
POT – w pełni oparty o budżet państwa NTO z dominującym ale nie wyłącznym finansowaniem z budżetu
państwa
Słaby ekonomicznie samorząd gospodarczy bez zadań publicznych Silny ekonomicznie samorząd gospodarczy z zadaniami publicznymi
Słabe marki/brak marek Silne marki
Brak powszechnych, lokalnych instrumentów finansowych wsparcia
zarządzania turystyką
Liczne lokalne instrumenty finansowe wsparcia zarządzania turystyką
POLSKA A EUROPA
Opracowanie własne
7. ogólne w turystyce
RYNKOWE ograniczony popyt krajowy, wysoki poziom
konkurencji, spadek liczby zamówień, trudności
w znalezieniu nowych rynków zbytu, szeroki
import substytutów oraz nowych produktów
Niski poziom aktywności turystycznej Polaków.
Stopniowe unikanie pośrednictwa.
Sharing economy
Niska siła nabywcza Polaków
PRAWNE Skomplikowanie przepisów i niestabilność systemu prawa, wysokie obciążenia spowodowane
składkami na ubezpieczenia społeczne oraz fiskalne.
FINANSOWE Ograniczony dostęp do źródeł finansowania, w
tym kapitału udziałowego, kredytów i pożyczek
Niski poziom rentowności netto w sektorze.
Niska zdolność ekonomiczna własna do
ekspansji eksportowej. Brak branżowej linii
kredytowej dla inwestycji
STANOWIĄCE
EFEKT
NIESKUTECZNEJ
POLITYKI
PAŃSTWA WOBEC
MŚP
Regulacje prawne, poziom opodatkowania,
przepisy, koncesje
Nieczytelne zasady partnerstwa publiczno-
prywatnego.
Akceptacja szarej strefy
Brak koncepcji delegacji zadań.
Komplikacje interpretacji podatku VAT, w tym
ograniczające konkurencyjność na rynku
unijnym
WYNIKAJĄCE Z
DOSTĘPU DO
INFORMACJI
Ograniczony dostęp do informacji technicznej i
rynkowej
Ograniczony zakres badań zleconych przez
sektor publiczny. Kosztowny dostęp do analiz,
brak wspólnych analiz rynkowych
TYPY BARIER ROZWOJU PRZEDSIĘBIORSTW
8. Bariery rozwoju gospodarki turystycznej można dostrzegać w silnym rozproszeniu przedsiębiorców
i wbrew pozorom słabym poczuciu konieczności integracji (poziomej i pionowej) kapitałowej,
marketingowej oraz samorządowej. Odczuwalny jest niedosyt postaw społecznej
odpowiedzialności przedsiębiorstw w wspieraniu non-profit sektora turystyki i jej promocji.
Samorząd gospodarczy, jak się wydaje, nie artykułuje wyraźnie swej wizji i misji, podziału zadań,
co skutkuje jego rozproszeniem według przedsiębiorstw tego samego profilu działalności (PZOT,
OSAT, SOIT…).
Niektórzy uważają także, że w systemie organizacji turystycznych nadmiernie dominującą pozycję
mają podmioty państwowe lub przez państwo kontrolowane. M. Kozak nazywa tego typu
instytucje QNGO (quasi-autonomous-non-government-organizations). „Ma to o tyle istotne
znaczenie rozwojowe, gdyż poważne organizacje samorządowe przedsiębiorców mogą
stanowić alternatywną, wobec administracji rządowej lub samorządu terytorialnego,
formę umożliwiającą wykonywanie zadań publicznych wobec przedsiębiorców lub
uczestników obrotu gospodarczego”.
Ale też trzeba postawić pytanie czy organizacje branżowe są na tyle silne organizacyjnie i
finansowo aby udźwignąć nowe zadania.
9. Opinie eksperckie
„…Brak możliwości wzniesienia się właścicieli hoteli ponad dobro własnego hotelu na korzyść ogółu
we wspólnych programach marketingowych (w kwestiach operacyjnych, strategicznych,
reklamowych)”.
„…Brak zaangażowania ze strony hoteli i biur podróży w wypełnianiu podstawowych obowiązków
wynikających z uczestnictwa w Izbie turystycznej czy hotelarskiej”.
„…Hotele niezależne będą musiały integrować się poprzez zarządzanie”
”… Archaiczne lub partykularne zarządzanie Izbami powodują ich starzenie się”
„…Brak majątku Izby pozwalającego na wysoką zdolność finansową”.
„…Państwo nie ma koncepcji polityki turystycznej”
„…Atomizacja sektora biur podróży będzie postępować”
„…Sektor agencji podróży ma szansę rozwoju poprzez tworzenie sieci sprzedaży pod jedną wspólną
marką a zachowaniem autonomii każdej z agencji”.
„…Sektor publiczny, szczególnie finansowy nie rozumie niuansów przepływów finansowych
dostawców usług, w szczególności spakietyzowanych”.
„.. Coraz więcej turystycznych start-up’ów nie ma atrakcyjnej oferty samorządów co spowoduje, że
ten ostatni będzie w coraz większym stopniu reprezentował mniejszość branży”
10. „W zglobalizowanej gospodarce pozycja MŚP w turystyce jest zagrożona: obserwujemy zjawisko,
że samodzielne podmioty i przedsięwzięcia gospodarcze stopniowo stają się częściami
składowymi (poprzez franczyzę i inne umowy), dostawcami silnych wielonarodowych korporacji.
Podporządkowują się ich modelom zarządzania zorientowanych na maksymalizację zysku w
krótkim okresie czasu, „optymalizację” podatkową, obniżanie kosztów z pozycji silniejszego (co
uderza w dostawców oraz pracowników) i realizację ich własnych strategii długoterminowych”.
H.Handszuch
Małe i średnie przedsiębiorstwa mają swoje własne przewagi i atuty. Zasadzają się one
na ich większej elastyczności w dostosowaniu się do szybko zmieniających się warunków,
tendencji i zjawisk występujących na rynku, w tym w dotarciu do grup docelowych, a także na
nabyciu nowych umiejętności w zarządzaniu.
Zagrożeniem i wyzwaniem dla małych i średnich przedsiębiorstw w branży turystycznej
są też nowe pośredniczące podmioty gospodarcze, hybrydowe i nawiązujące do ekonomii
współdzielenia. Jest to pole otwarte do unormowania poprzez interwencję państwa w imię
ochrony wszystkich interesariuszy, w tym na pierwszym miejscu konsumenta turystycznego.
Czy następuje hybrydyzacja przedsiębiorstw turystyczno-
hotelarskich?
11. Bariery
Wewnętrzne bariery, głównie związane z zarządzaniem zasobami ludzkimi, a nie
zewnętrzne ograniczenia hamują w największym stopniu wzrost polskich firm.
Nastawienie na klienta, rozwój produktów, efektywność oraz otwartość na zmiany to z
kolei atuty najlepszych i szansa na ich światową ekspansję.
„Zarządzanie jutrem – bariery i czynniki wzrostu firm w Polsce”.www.parp.gov.pl/panel/konferencja
Czyżby największe bariery miały charakter wewnętrzny?
12. Symptomy barier rozwoju według zgodnie z modelem Growing
Pains
WSKAŹNIK PROCENTOWY
Brak menadżerów 26,9
Chęć samodzielnego wykonywania zadania przez pracowników 26,8
Wzrost przychodów ale nie zysków 20,9
Brak czasu pracy do wykonania zadania 16,0
Marnowanie czasu na „gaszenie pożarów” 15,7
Brak monitoringu efektów 15,4
Brak chęci integracji 10,2
Brak wiedzy dokąd zmierza firma 9,2
Brak wiedzy pracowników o zadaniach innych stanowisko pracy 7.0
Zagubienie i niedoinformowanie pracowników 4.1
SYMPTOMY BARIER W ROZWOJU POLSKICH PRZEDSIĘBIORSTW
14. W naukach prawnych kwintesencją samorządu gospodarczego jest korporacja tworzona z mocy
prawa, dysponująca władztwem administracyjnym celem wykonywania
zdecentralizowanej administracji publicznej i powstałej dla upodmiotowienia przedsiębiorców.
Cechą charakteryzującą samorządu gospodarczego powinno być uczestnictwo w decentralizacji władzy
poprzez wykonywane samodzielnie i na własny rachunek zadań publicznych. Ma być on powoływany
nie ze względu na cele uczestniczących w nim przedsiębiorców, lecz w związku z zarządzaniem
własnymi sprawami, obejmującymi zadania publiczne.
W obszarze, obejmującym nauki ekonomiczne i politologiczne, samorząd gospodarczy określa się
jako pewien program działań, organizacji życia publicznego w obszarach gospodarczych
na zasadach kooperacji organów państwowych lub związków komunalnych z
konkretnymi przedstawicielami interesów kolektywnych danego stanu, zawodu lub grupy
zawodowej.
Istotą samorządu gospodarczego jest przekazanie części uprawnień władczych administracji rządowej
samorządom, mniejszą rolę ma tutaj charakter członkostwa.
Według innych samorząd gospodarczy jako publicznoprawne związki przymusowe o
charakterze nie terytorialnym oraz ekonomicznym, których uprawnienia obejmują
konkretną sferę działalności gospodarczej pewnej grupy osób, związki wykonujące
zdecentralizowaną część administracji państwowej w zorganizowany sposób.
15. Poglądy…
…”Inną formą samorządu gospodarczego są izby turystyczne. Powstały one na bazie
ustawy o izbach gospodarczych i są postrzegane jako instytucje samorządu gospodarczego, jednak
z punktu widzenia teorii samorządu nie spełniają wymogów organizacji samorządu
gospodarczego. Nie są one wyposażone we władztwo administracyjne, więc nie mogą
wykonywać zadań publicznych. Co więcej nie są one organizacjami obligatoryjnymi. Istniejące izby
turystyczne mają jedynie osobowość prawną, są zrzeszeniami dobrowolnymi, nie mającymi prawa
egzekucji (w rozumieniu prawa administracyjnego) w stosunku do swoich członków. Obecne izby
turystyczne są prywatnoprawnymi stowarzyszeniami, a nie organizacjami samorządu jako
zdecentralizowanej administracji państwowej, nie realizują określonych zadań publicznych, które
spełniają organy administracji rządowej”.
16. Model francuski (w Austrii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Luksemburgu,
Niemczech, Słowenii, Włoszech i Słowacji).
Do jego zalet trzeba zaliczyć wszystkie korzyści wynikające z obligatoryjnego członkowstwa:
stabilność finansowa. reprezentowanie wszystkich przedsiębiorców, prezentowanie jednolitego
stanowiska. Niektórzy twierdzą, że ze względu na zrównoważone stanowisko, uwzględniające interes
wszystkich członków, opinie dotyczące projektów wyrażane przez izby są tylko powierzchowne, a
brak konkurencji nie zmusza do zwiększenia efektywności
Model anglosaksoński(anglosaski). Izby te nie są instytucjami samorządu gospodarczego w
znaczeniu teorii prawa administracyjnego, są stowarzyszeniami prywatno-prawnymi, reprezentującymi
nieliczne grupy interesu które często więcej dzieli niż łączy. Instytucje te nawet wtedy, gdy noszą
miano samorządu gospodarczego, samorządem nie są. Dobrowolne członkostwo czyli brak
„obligatoryjnej przynależności i wykonywania zadań publicznych nie pozwala określać tych organizacji
jako samorząd”; są stowarzyszeniami prywatno-prawnymi. Izby przemysłowo-handlowe modelu
anglosaksońskiego działają w: Bułgarii, Czechach, Polsce, Portugalii, Rumunii, Słowacji,
Wielkiej Brytanii, Irlandii, Norwegii, Szwecji, Danii, Islandii, Finlandii, Estonii, Litwie,
Ukrainie, Belgii, Rosji, Szwajcarii i Serbii. Izby gospodarcze w modelu anglosaskim mają
znacznie mniej członków niż izby w modelu francuskim. Nie istnieją specjalne zasady nadzoru nad ich
działalnością. Izby swoje zadania określają w statutach, nie są na nie delegowane zadania publiczne
do wykonywania. Składki ustalane są przez organy izby.
Modele samorządu gospodarczego. Jaki model ma być w Polsce?
17. Samorząd gospodarczy biur podróży (n=106) i hoteli
(n=44) w świetle sondażu
Postawy, ocena , oczekiwania….
18. Wskaźnik akceptacji działalności izb
w skali 1 - 10, gdzie 1 to całkowity brak satysfakcji, a 10 pełna satysfakcja
Izba hotelarska - ocena średnia : 6,7
Izby turystyczne – ocena średnia : 4,9
19. Rodzaj stowarzyszenia Ilość respondentów Wskaźnik procentowy
Polska Izba Turystyki 65 64
Ogólnopolskie Stowarzyszenia Agentów
Turystycznych
15 15
Forum Turystyki Przyjazdowej 10 10
Polski Związek Organizatorów Turystyki 7 7
Żadnego 8 8
Izba Turystyki RP 6 6
Stowarzyszenie Kongresy i Konferencje
w Polsce
6 6
MPI 3 3
Nie mam zdania 9 9
Które ze stowarzyszeń biur podróży darzy Pan największym szacunkiem? n=100)
20. Biura podróży- czy zgadza się Pan lub nie zgadza z następującymi tezami
23%
12%
33%
58%
27%
30%
60%
16%
7%
11%
48%
26%
10%
42%
24%
17%
37%
38%
43%
25%
40%
13%
34%
29%
33%
34%
31%
27%
47%
49%
29%
16%
19%
38%
11%
8%
14%
18%
5%
25%
39%
28%
7%
20%
25%
6%
11%
24%
17%
8%
8%
7%
11%
22%
1%
21%
17%
13%
5%
10%
13%
3%
17%
23%
5%
4%
4%
2%
8%
17%
8%
5%
13%
9%
16%
5%
19%
21%
0% 20% 40% 60% 80% 100%
touroperatorzy i agenci popadają w coraz większy konflikt interesów
OTA zdominują sprzedaż usług
małe biura podróży będą musiały się podjąć większej specjalizacji
produktowej
samorząd gospodarczy nie powinien się rozdrabniać poprzez
funkcjonowanie kilku izb
izby turystyki bronią interesów biur podróży
członkostwo w samorządzie gospodarczym powinno być
obowiązkowe
biura podróży potrzebują wiedzy o rynkach, segmentach, atrakcjach
w Polsce jest za dużo agencji podróży
w Polsce nastąpić proces integracji kapitałowej touroperatorów
Izby Turystyczne mają wizję swego działania
licencjonowanie organizatorów i pośredników jest niezbędne
podział wakacji letnich tak jak zimowych pomoże biurom podróży w
sprzedaży usług krajowych
biura podróży dobrze dostosowują kanały sprzedaży wobec ewolucji
w internecie
dla współczesnego turysty oferta biura podróży musi być coraz
bardziej zindywidualizowana
Biura podróży powinny tworzyć samorządy w zależności od profilu
swojej działalności (przyjazdowe, młodzieżowej, agencje,…
składki członkowskie są zbyt niskie przez co Izba niewiele może
zrobić
zdecydowanie się
zgadzam
raczej się zgadzam
nie wiem/nie mam zdania
raczej się nie zgadzam
zdecydowanie się nie
zgadzam
21. 36%
39%
25%
38%
44%
63%
40%
58%
65%
24%
48%
44%
36%
58%
48%
55%
53%
65%
31%
35%
28%
40%
38%
26%
42%
33%
27%
35%
33%
35%
29%
30%
34%
25%
29%
23%
9%
8%
18%
16%
9%
6%
8%
8%
8%
20%
9%
9%
17%
11%
13%
12%
16%
10%
11%
4%
15%
3%
6%
3%
7%
1%
9%
8%
5%
9%
1%
2%
4%
1%
1%
12%
14%
13%
4%
3%
2%
4%
12%
2%
7%
8%
3%
5%
1%
1%
0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70% 80% 90% 100%
Wspólne stoisko na targach krajowych
Wspólne stoiskona targach za granicą
Przyjmowanie touroperatorów i dziennikarzy na podróże…
Organizacja warsztatów B2B
Nacisk na POT/ROT/LOT celem najtańszego uczestnictwa w…
Dostarczanie członkom Izby danych i analiz rynków
Przeprowadzania analiz sprzedaży i innych badań
Biuletyn wewnętrzny/newsletter
Szkolenia specjalistyczne
Efekt skali wspólnych zamówień u dostawców dóbr u usług
Wprowadzenie kodeksu dobrych praktyk
Wprowadzenie wewnętrznego systemu rekomendacji
Prowadzenie niekonkurencyjnej działalności gospodarczej…
Pozyskiwanie nowych członków
Prowadzenie działań CSR budujących wizerunek Izby i jej…
Gromadzenie wiedzy o nowych atrakcjach mogących…
budowanie wspólnych projektów unijnych
zabieganie o udział przedstawiciela Izby we wszelkich…
zdecydowanie się
zgadzam
raczej się
zgadzam
nie wiem/nie
mam zdania
raczej się nie
zgadzam
zdecydowanie się
nie zgadzam
Jaki rodzaj działalności powinien być prowadzony przez samorząd biur
podróży?
22. Która z wymienionych funkcji samorządu gospodarczego biur podróży jest
najważniejsza ?
0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70%
Organizowanie pomocy w rozwiązywaniu problemów
ekonomicznych
Prowadzenie wspierającej działalności promocyjnej
sprzedaży
Kształtowanie i upowszechnianie zasad etyki w
działalności gospodarczej.
transfer wiedzy
budowa pozytywnego wizerunku biur podróży w
oczach klientów
Reprezentowanie interesów gospodarczych
16%
18%
27%
35%
46%
65%
23. Jaki rodzaj działalności powinien być prowadzony przez Izby hotelarskie?
0%
2%
2%
0%
12%
2%
0%
5%
0%
0%
0%
5%
2%
2%
2%
2%
2%
0%
0%
5%
9%
5%
7%
0%
0%
5%
2%
0%
2%
0%
12%
2%
2%
0%
2%
5%
16%
14%
7%
2%
28%
5%
0%
14%
5%
19%
28%
0%
7%
5%
2%
0%
9%
16%
58%
58%
53%
51%
37%
33%
35%
40%
33%
44%
44%
35%
44%
47%
26%
23%
35%
33%
26%
21%
28%
42%
16%
60%
65%
37%
60%
37%
26%
60%
35%
44%
67%
74%
51%
47%
0% 20% 40% 60% 80% 100%
warsztaty pozwalające na włączenie hoteli do pakietów…
przyjmowanie touroperatorów na site inspection z sektora MICE
przyjmowanie dziennikarzy podczas podróży studyjnych
Dostarczanie członkom Izby danych i analiz rynków
działania charytatywne CSR
Biuletyn wewnętrzny/newsletter
szkolenia specjalistyczne
efekt skali wspólnych zamówień u dostawców dóbr u usług dla hoteli
Wprowadzenie kodeksu dobrych praktyk
Walka o zmianę kategoryzacji hoteli
Dążenie do wprowadzenia w Polsce kategoryzacji systemu Hotels…
obniżanie kosztów (prowizji) za obsługę kart płatniczych i innych…
preferencyjne warunki korzystania z hoteli grupy przez pracowników
wprowadzenie wewnętrznego systemu rekomendacji
Negocjacje warunków prowizji z OTA
Monitoring zmian prawnych mających wpływ na hotelarstwo
pozyskiwanie nowych hoteli- członków
Poszukiwania nie konfliktowego źródła dochodu dla Izby
zdecydowanie się nie
zgadzam
raczej się nie zgadzam
nie wiem/ trudno
powiedzieć
raczej się zgadzam
zdecydowanie się
zgadzam
27. Motywy przystąpienia do Izby hotelarskiej
50%
27%
20%
13%
10%
0% 10% 20% 30% 40% 50% 60%
możliwość wpływu na gospodarkę, zrzeszonych w niej
podmiotów
wsparcie w przypadku problemów ekonomicznych,
organizacyjnych i prawnych
pozytywne opinie osób z wewnątrz izb
możliwość promocji
inne np. konieczność konsolidacji branży i możliwość
lobbowania
28. Przyczyny braku członkowstwa w izbie hotelarskiej
0% 5% 10% 15% 20% 25% 30% 35% 40%
nieskuteczna działalność izb
inne
koszty składek członkowskich
negatywne opinie osób z wewnątrz izb
36%
27%
18%
18%
29. Która z wymienionych funkcji samorządu hotelarskiego jest najważniejsza ?
0% 10% 20% 30% 40% 50% 60%
reprezentowanie interesów gospodarczych
działalność na rzecz rozwoju turystyki
prowadzenie działalności promocyjnej
organizowanie pomocy w rozwiązywaniu problemów
ekonomicznych
kształtowanie i upowszechnianie zasad etyki w
działalności gospodarcze
53%
28%
14%
0.05%
0%
30. Samorząd dobrowolny czy obowiązkowy? Model francuski czy anglosaski?
Jaka misja i wizja samorządu?
Czy samorząd mono-produktowy? (wyjazdowy, przyjazdowy, agenci itd.)
Jak samorząd ma się wzmocnić finansowo?
Czy samorząd chce/może ubiegać się o zadania publiczne?
Jak pozyskać nowych, młodych członków?
Jak wypracować akceptowany przez większość program?
……….
Jakie wnioski, pytania i dylematy?
31. Firmy branży turystycznej będą poszukiwać rozwiązań do zarządzania przychodami,
zasobami, taryfami, cenami oraz rezerwacjami, a także usługami dodatkowymi, obsługą
klientów czy podróżami służbowymi. Zainteresowaniem będą cieszyć się rozwiązania,
które umożliwią zarządzanie operacjami i sprzedażą za pośrednictwem wielu kanałów,
oferując przy tym prosty dostęp do wymaganych informacji.
Wyzwania
Szansami dla małych/średnich przedsiębiorstw jest specjalizacja, przyrodzona
elastyczność oraz tworzenie własnych atrakcyjnych marek, zaś dzięki nim ekspansja
terytorialna poprzez wychodzenie poza granice własnego kraju i uzyskanie statusu
międzynarodowego.
32. Ponad 10 lat temu P.M. Burns’a w koncepcji „trzeciej drogi” zwracał uwagę, że ….” udział w
planowaniu turystycznym powinny brać różnorodne instytucje i systemy, reprezentujące
wszystkie warstwy społeczeństwa, które powinny monitorować wpływ i zasadność
(sprawiedliwość) podejmowanych decyzji”. Dzisiaj proces taki nazywa się dobrym
zarządzaniem (good gouvernance).
Nie ulega wątpliwości, iż skuteczność rozwoju turystyki zależeć będzie od dynamizacji
partnerstwa publiczno-prywatnego, w tym delegacji zadań publicznych na interesariuszy w
gospodarce turystycznej i wyraźnego podziału kompetencji, a co za tym idzie także
środków finansowych. Konieczność wielostronnego partnerstwa wynika również z faktu, iż
sektor publiczny jak i prywatny mają swe zalety i wady, neutralizowane niejako przez
drugiego z partnerów.
33. Wzrost gospodarczy we współczesnym świecie uwarunkowany jest rozwojem
zasobów niematerialnych, takich jak wiedza i innowacje. Dzięki
zasobom niematerialnym przedsiębiorstwa uzyskują nowe podstawy do
skutecznej konkurencyjności, są one następujące (Kukliński 2001):
- rozwijanie takich relacji z klientami, które budują ich lojalność,
- obsługiwanie nowych segmentów klientów i nowych rynków,
- wprowadzanie innowacyjnych produktów i usług,
- tworzenie i dostarczanie w szybkim czasie wysokiej jakości produktów i usług
dostosowanych do indywidualnych potrzeb klientów,
- rozwijanie umiejętności pracowników w celu ciągłego doskonalenia procesów
produkcji i sprzedaży.
34. NIEUCHRONNE KIERUNKI ZMIAN
• PARTNERSTWO PUBLICZNO-PRYWATNE,
• INTEGRACJA PIONOWA I POZIOMA,
• KONSORCJA (KLASTRY) PRODUKTOWE
• PODZIAŁ KOMPETENCJI I ZADAŃ W PROMOCJI
• INNOWACYJNOŚĆ
• PRODUKTY „ SZYTE NA MIARĘ”
• COOPETITION
• ZMIANA ROLI AGENTA PODRÓŻY W KIERUNKU DORADZTWA…?
• KREOWANIE DMO i DMC
• POSZUKIWANIA WSPARCIA W OTOCZENIU BIZNESU
• KONSOLIDACJA LOKALNA WOKÓŁ PRODUKTU
• ZARZĄDZANIE MARKETINGIEM TERYTORIALNYM
• SYSTEMY REKOMENDACJI JAKOŚCI…
• SIECIOWANIE PRODUKTÓW
• INTEGRACJA SAMORZĄDU GOSPODARCZEGO I FEDEROWANIE SIĘ NA POZIOMIE KRAJOWYM